อ่านตอนแรกก็คิดว่าธรรมดา...ครับ
...
แต่อ่านใกล้จบ...น้ำตามันค่อยๆ ไหลอะครับ
.
นี่มันคือความจริงหรือ....มันทำใมเจ็บปวดเหลือเกิน
.
ผมรู้ว่ามันเป็นเรื่องจริงแน่ๆ เพราะอะไรนะหรือครับ
.
เพราะคำว่ารักงัย
.
อยากบอกว่าผมก็เคยเจอเหตุการณ์แบบนี้มาครับ
.
กว่าจะทำใจได้ใช้เวลาเป็นสิบปีถึงค่อยๆ ดีขึ้น
.
ดีที่ไม่ยังรักษาชีวิตมาได้
.
เป็นกำลังใจให้นะครับ อยากบอกว่าเวลาจะรักษาเราเองครับ ....ขอให้ผ่านไปให้ได้นะครับ
.
ไม่รู้จะสอใส่เกือกหรือเปล่าครับ
อยากบอกว่าตัดใจจากวินเถอะครับ เพราะเรารักเค้ามากถ้าเลี้ยงไปเรื่อยๆ มันจะยิ่งเจ็บลึกแล้วลึก สุดท้ายก็มีแต่เจ็บ
ในเมื่อเค้าเลือกแล้ว คำว่ารักที่มีให้เรามันก็ตายไปตั้งแต่ที่เขาเลือกแล้ว ....เพียงแค่เขาเสียดายเราเท่านั้นครับ
.
ถ้าเค้ารักเราจริง ซึ่งเค้าเป็นคนเริ่มด้วย ....>>>เค้าจะไม่วันทำแบบนี้กับคุณหรอกครับ
.
ควรอวยพรให้เค้ามีความสุขหากเรารักเค้าจริง ไม่ต้องไปพรากลูกเมียเค้าดีกว่าครับ (ถึงเค้าจะเคยเป็นของเรามาก่อน) เราไม่ต้องสร้างบาปกรรมร่วมกับเค้าอีกนะครับ หากวันใดถ้าคุณมีคนอื่นๆ เค้านั่นแหละจะหวงคุณ เพียงแค่หวง แล้วปัญหาก็จะตามมาอีกมากมายครับ
.
.
ยอมเจ็บแค่ครั้งเดียวอย่างเด็ดขาด แล้วเราจะรู้ว่าโลกสวยงามยังรอเราอยู่นะครับ
.
.
.>>>> เป็นกำลังใจให้นะครับสู้ๆ
ปล.ขอโทษนะครับที่ซีเรียสไปหน่อย