โอ้ย ๆ ตอนนี้ทำไมมันหวานอะไรอย่างนี้เนี่ย
ชอบสุด ๆ ไปเลยอ่ะ นอนกอด ซุกอกกัน แบบไม่รู้ตัว แหม ๆ ร่างกายเป็นไปตามธรรมชาติสินะ
แถมตื่นเช้า คุณสามียังมีแอุบจุ๊บหน้าผากน้องหนูอีกอ่ะ เขินจัง ๆ
กฎคือต้องต่อสู้กับคนที่นายเลือกเหรอเนี่ย ตาย ๆ น้องหนู จะไปสู้ได้ยังไงกันเล่า
แต่แหมเฮียย้ำว่าน้องหนูเป็นเมียด้วยสีหน้าจริงจังเนี่ย หมายความว่าไงจ้ะ น้องรันกับน้องเบียร์นี่ แอบไปทำอะไรนะ น่าสงสัยจัง ตอนเฮียบอกให้กอด แล้วจูบอย่างดูดดื่ม แหม เราก็ว่า จู่ ๆ พิศวาสอะไรน้องหนูขึ้นมากระทันหันป่านนั้น ที่แท้ มีคนแอบตามจับผิดอยู่นี่เอง แต่ต้องทุ่มทุนขนาดนี้เเลยเหรอเฮีย แหม รู้นะคิดอะไรอยู่อ่ะ คิคิ
อย่างนี้ปากแบบน้องหนูต้องระวังมากเป็นพิเศษเลยนะเนี่ย เผลอหลุดอยู่เรื่อยเลยด้วย
คำพูดของเฮีย “เฮียขอให้หนูหยุดคิดเรื่องอื่นไปก่อน ตอนนี้ ที่นี้ มีแค่เฮียกับหนูที่อยู่ด้วยกันในฐานะที่เรารู้ว่าคืออะไร ทิ้งความจริงที่ไม่ใช่ไปก่อน ได้ไหม” มันคือความรู้สึกจริง ๆ ของเฮียใช่ม้าย
แต่ทำไมมันทำให้เขินปนเศร้ายังไงไม่รู้อ่ะ ที่ชอบสุด ๆ เค้าจะเปลี่ยนคำเรียกแทนตัวกันแล้ว มันน่ารักจริง ๆ เฮียของหนู หนูของเฮีย ประโยคเด็ดปิดท้าย “เมื่อคืน ที่พูดก่อนนอน เฮียหมายถึงหนูนะ” อั้ยยะ ๆ เฮียทุ่มเต็มที่กับบทบาทที่ได้รับอย่างนี้ น้องหนูก็ห้ามน้อยหน้าน้า รีบฟินตามเฮียเร็ว ๆ เห็นแก่ความอยากฟินของคนอ่านด้วยนะจ้ะ
พี่สิบใกล้มาแล้ว น้องเบียร์เตรียมรับมือได้เลย ส่วนน้องรัน คู่นายใหญ่ไปเล้ย เอ่อ จะเป็นไปได้มั้ยเนี่ย เหมือนจะเกินตัวน้องรันไปหน่อยรึเปล่าหว่า เอาเป็นว่า หาคู่ดี ๆ ไว้เยาะเย้ยไอ้เข้มให้น้องรันหน่อยเถอะน้า
หัวข้อ: >>**ปล้นร้ายกลายรัก**<< "เรือนจำเปิด" หน้า 167 (17-03-59 ) (อ่าน 1624198 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก