ยังไม่ได้เม้นท์ตอนที่ 17 เลยอ่ะ ขอเม้นท์รวมเลยน้า

เรื่องนี้แสดงให้เห็นถึงความรักความผูกพันธ์ระหว่างพ่อกับลูกได้ดีจริง ๆ เลยจ้ะ ทั้งพ่อนกกับน้องหนู พ่อเฮียกับเฮีย และเฮียกับน้องตุลย์
น้องตุลย์ แม้มีเขียนถึงนิดเดียว แต่ให้ความรู้สึกว่าต้องเข้ากันได้ดีกับน้องหนูแน่ ๆ โดยเฉพาะเรื่องที่พ่อคือฮีโร่ในดวงใจ
รู้สึกดีจังที่น้องหนูแม้ยังไม่รู้สึกตัว แต่ก็เรียกหาแต่เฮียตลอดเลย ส่วนเฮียก็จุ๊บน้องหนูแบบไม่แคร์สายตาใครเลย น่ารักสุด ๆ

แม้แต่ตอนป่วย ก็ยังอุตส่าห์มีอารมณ์ขันได้อีก ใครจะเป็นได้อย่างน้องหนู แสดงว่ามันอยู่ในสายเลือดสินะ อิอิ
ทั้งเฮีย ทั้งหนู ให้ความรู้สึกดีจังเลย เหมือนช่วยกันเริ่มบ่มเพาะความรักให้แก่กันและกันทีละนิด ๆ โดยไม่รู้ตัว โดยเฉพาะเฮีย
ให้ความรู้สึกเหมือนเด็กวัยรุ่นที่เพิ่งเริ่มมีความรักเป็นครั้งแรกเลย ทุกคำพูด ทุกการกระทำของหนู มีผลต่อความรู้สึกของเฮียทั้งนั้น
คำว่า"เรา" ของน้องหนู ทำให้เฮียเข้าใจความรู้สึกของตัวเองซะที ว่ารักน้องหนูจนหมดหัวใจไปแล้ว
ตอนนี้ก็รอเพียงน้องหนูเท่านั้น เมื่อถึงตอนนั้นเราคงยิ่งได้ฟินกว่านี้แน่ ๆ

เฮียสู้กับยัยป้าหลิงได้สะใจมาก ยัดปากเหวอะไปเลย สมน้ำหน้า เหลือไอ้ทวนอีกคน ซัดมันให้น่วมไปเลยนะเฮีย
น้องหนูโดนยากำหนัดรึเนี่ย อาการจะมากำเริบหนักวันที่สองจนอาจตายได้

แย่แล้ว ๆ เฮียเอายาถอนมาให้ได้เร็ว ๆ

ว่าแต่ว่า นายฝ่ายนู้น หน้าตาคล้ายใครอ่ะน้องหนู ทำไมถึงคุ้น มีปมใหม่มาให้สงสัยอีกแล้ว รึเป็นพี่น้องกับนายฝ่ายเฮียนะ
ที่นี่มีกล้องวงจรปิดอยู่ทุกจุด นอกจากหมอ แล้วยังมีฝ่ายสืบสวนอีก เป็นองค์การที่ใหญ่และเป็นระบบมาก ๆ
ทำให้รู้สึกว่ามันน่าจะมีนายที่ใหญ่กว่านายสองคนนี้ขึ้นไปอีกรึเปล่านะ
ไอ้หย๋า น้องหนูจามซะได้ อุตส่าห์ทนแกล้งหลับได้ตั้งนาน น่าจะทนต่อไปอีกนิด ให้เขาไปไกลกว่านี้หน่อย
แต่นายฝ่ายนั้นคงรู้อยู่แล้วว่าน้องหนูแกล้งหลับ แล้วกลับมาจะทำอะไรน้องหนูอีกเนี่ย เฮียกลับมาช่วยน้องหนูเร็วๆ ด่วนจี๋ๆ

รออีก 60 % นะค่า ค้างมากมาย แงงงงง
