หัวข้อ: 【Office Worker】เผลอรักหนุ่ม OT พิเศษ - เชน & ภูมิจิต 4 (จบ) - p.117 (8/4/57)

[kongxinya]

เพิ่งได้เข้ามาอ่านเรื่องนี้ค่ะ
สนุกอะ ชอบ
แต่พอมาเจอตอนล่าสุด ง่ะ มาม่าน้ำข้นกะลังเดือดได้ที่เลย

ความรัก แค่รักอย่างเดียวมันคงไม่พอที่จะทำให้คนสองคนอยู่ด้วยกันได้
รักใครสักคนไม่ใช่เรื่องอยากแต่ที่ยากยิ่งกว่าคือรักษาความรักที่เกิดขึ้นนั้นไว้ต่างหาก
เพราะชีวิตไม่ได้มีแค่คนสองคนอยู่ด้วยกันตลอดเวลามันเลยเพิ่มตัวแปรมาอีกเพียบ
ไม่ว่าจะผู้หญิงผู้ชายหรือแบบไหนก็แล้วแต่
แค่รักมันไม่พอ มันต้องเข้าใจ รู้จักให้อภัยด้วย เพราะไม่มีใครที่เพอร์เฟค ไม่เคยทำผิดพลาดหรอก
ถ้ามันแต่ก้มหน้ามองอดีต ไม่เงยหน้ามองปัจจุบัน ไม่นานก็ได้เดินตกท่อ เพราะมันไม่มีใครย้อนเวลาได้หรอก ...

  เคยฟังไหมไอ้คุณผักกาด เพลงของพี่เบิร์ดอะ "เถียงกันทำไม"!!!

"ไม่มีรักไหนที่ดีทุกวัน ยิ่งนานยิ่งผ่านเรื่องราวมากมาย
เข้ามาทดสอบ เข้ามาลองใจว่าความรักของใครเเกร่งจริง
หากเราเรียนรู้วิชาอดทนหากเราผ่านพ้นย่อมได้ทุกสิ่ง
หากมั่นใจว่ารักเราจริงทุกสิ่งมันก็มั่นคง"
 
น่าสงสารและน่าอ่อนใจพอกันทั้งคู่เลยทั้งคุณนิดทั้งไอ้คุณผักกาด 

  เม้นต์ไรนี่ยาวไปไหมเรา เหอะๆอินจัด(คล้ายชีวิตจริงคนข้างตัว)ขอโทษค่ะไปแล้ว...

ปล เป็นกำลังใจให้และรอตอนต่อไปนะคะ
      อยากเห็นฟ้าหลังฝนของคุณนิดไวๆจัง
 

[FFS_Yaoi]

  หน่วงอะ

[punchnaja]

อ่านคอมเม้นแต่ละคนแล้วฮาแทนคนเขียน5555+

สนุกมากค่ะ เค้นจิตใจมากT^T และค้างมากกกกกกกกกกกกกกกกก รอตอนต่อ

[silverspoon]

คุณนิดออกจากบ้านไปเถอะ คุณฉกาจไม่ต้องตามหาเจอนะขอร้อง

ให้คุณฉกาจทบทวนใจตัวเองว่ายังรักกันอยู่มั้ย ถ้าวางมันลงไม่ได้ก็จะได้แยกย้าย นิยายจบ 5555

[manami_01]

เฮ้ยยยยยยยยย

นิดน่าสงสารอีกและ

นิดเราว่านายจากไปแต่โดยดีเหอะ

เห็นแล้วสงสารแทนอ่ะ

 

[โดดเดี่ยวแต่ไม่]

อ่านไปร้องไห้ไป อนิจจา น่าสงสารคุณนิดทีร่สุด ความไว้ใจ
นำมาซึ่งความเจ็บปวด

[aimaim]

  ปวดตับที่สุด!!! 

[RGB.__]

สงสารนิด แต่เข้าข้างคุณฉกาจที่สุด
อะไรๆก็คิดว่าเดี๋ยวเราจะเข้าใจกัน แล้วเป็นไง ความอดทนของคนเรามันก็มีขีเจำกัดนะเออ
แล้วยอมให้เขาทำเนี่ย อยู่กับมันทั้งคืน ถ้าคนมันจะออกมามันก็มีตั้งหลายทาง
ตอนสุดท้ายที่เรียกใครล่ะนั่น ขอเดาว่าเป็นคนที่เคยทำกายภาพบำบัดให้ละกัน (จำชื่อไม่ได้ =_=;)

[Witchuda]

ขอเม้นต่ออารมณ์ยังค้าง

เรื่องนี้ถ้าอ่านมาตั้งแต่ที่แรกคนที่น่าสงสารที่สุดคือ คุณนิด
เพราะตั้งแต่อ่านมาตั้งแต่ตอนแรกยันปัจจุบัน
มีแต่คน.....หลอก......คุณนิด

ตั้งแต่ตอนแรกก็โดนผักกาด...หลอก...ใช้

พอมาตอนนี้ยังมีไอป้อม....มาหลอก.....

ถ้าเราเป็นนิดเราจะไม่อยู่ต่อหรอก
อุตส่าห์รัก  ขนาดไอผักเน่ามันหลอกแท้ๆนิดยังคิดที่จะให้อภัยมันและรักมันต่อ
บรรทัดฐานของความรัก.....คือเชื่อใจ
ชีวิตรักของคนเรามันไม่ได้ง่ายหรอกนะ
ถ้าไม่มีความเชื่อใจกันรักกันไปก็เปล่าประโยชน์
แล้วอีกอย่าง...ผักเน่าฉันว่าแกรู้ตัวดีว่าคุณนิดเป็นคนอย่างไง

แล้วประโยชน์ที่แก้พูดนะ...."ใช่... ถ้าย้อนเวลาได้ เราอย่าเจอกันเลยจะดีกว่า”
นะฉันว่าคุณนิดของฉันต่างหากที่ต้องพูด......
ที่คุณนิดพิการ ที่คุณนิดให้อภัยแก ที่คุณนิดเป็นอยู่ทุกวันนี้มันคืออะไร.....





ถ้าไม่ใช่เพราะคุณนิด....รักแก.....



พอเถอะ ถ้าเป็นเรา เราจะพอกับคนที่ไม่เคยเชื่อใจเรา
พอเถอะ บ้างที ถ้าทำอะไรแล้วมันเหนื่อยก็หยุดเถอะคุณนิด
กลับไปตั้งหลักให้หัวใจตัวเองพร้อม
แล้วค่อยกลับมาเป็นคุณนิดคนเดิม คนที่ไม่เคยมีอิผักเน่าอยู่ในใจ

เมื่อก่อนไม่มีเขาเรายังอยู่ได้
ถ้าตอนนี้ไม่มีเขาอีกทำไมเราจะอยู่ไม่ได้


คนรักกันที่ไม่เชื่อใจกันนะ....
เรียกว่ารักไม่ได้หรอก.....

ใครจะหาว่าเราเข้าข้างคุณนิด เรายอมรับ
เพราะชีวิตเราเจอแบบนี้มาก่อน
อ่านแล้วเลยเข้าใจความรุ้สึกคุณนิด
ความรักที่ มีแต่เราที่รักเขานะ....เจ็บปวดจะตาย


อิวะกู

[j_world]

เบื่อนิด 

มีหลายครั้งที่หงุดหงิด
อย่างครั้งแรกที่หัวหน้าให้ทำงานนั่น น่าจะมีสามัญสำนึก ทำเพื่อผลประโยชน์ตัวเอง แต่สนแม้แต่นั่นคือการโกง
มันสมควรมั้ย ถ้านิดไม่อยากทำ จนต้องบอกคุณยาม เชื่อแน่ว่าคุณผักกาดคงไม่ใจร้ายกับนิดแบบนั้น
แต่เพราะโกง ถึงจะอ้างว่าหัวหน้าสั่ง ก็ฟังไม่ขึ้น ไม่แปลกใจกับท่าทีคุณผักกาด
ถึงจะรู้สึกดียังไง แต่ถ้าคนนั้นโกงน่ะ มันควรมั้ย?

หงุดหงิดที่นิดไม่เคยพูดถึงประเด็นตรงนี้เลย ไม่เคยขอโทษคุณผักกาดในสิ่งที่เคยทำ
แล้วคุณผักกาด ก็ไม่เคยขอโทษในสิ่งที่หาประโยชน์จากคุณนิดเช่นกัน

ความรู้สึก..เหมือนคัน แล้วเกาไม่ถูกที่อ้ะ  มีแต่เสียใจๆ  แต่สิ่งที่เป็นประเด็นสำคัญหายหมด ไม่กล่าวถึงให้แจ่มแจ้ง

แล้วเรื่องพี่ป้อมน่ะ อีตอนที่หลับไปแล้วตื่นมาในบ้านพี่แกน่ะ ควรจะต้องฉุกคิดแล้ว คนเราถ้าไม่อดนอน หรือมีภาวะร่างกายที่ผิดปกติ
เป็นไปไม่ได้ที่จะหลับไปไม่รู้ตัว

แล้วที่พี่ป้อมขอจูบน่ะ ถึงจะขอเป็นครั้งสุดท้าย แล้วมันควรมั้ย? ไม่ว่าจะกรณีไหน ถ้าอีกฝ่ายไม่บริสุทธิ์ใจ ก็ไม่ควร
ให้คิดแค่ ถ้าคุณผักกาดรู้ จะเสียใจไหม ใจเขาใจเรา โดยเฉพาะใจคนที่เรารักด้วย
เมื่อเป็นห่วงความรู้สึกคนอื่น แล้วลืมคนที่รักเราน่ะ มันใช่ไหม?

แล้วคุณผักกาดโผล่มาน่ะ คุณนิดก็ต้องรู้แล้วว่าถูกหลอก
จะบอกว่าคุณผักกาดไม่มีเหตุผล แล้วภาพที่เห็นน่ะ มันคืออะไร จูบกันในบ้านของอิพี่ป้อมนะนั่น
ที่คุณผักกาดอนุญาตน่ะ คือไปแก้เรื่องเอกสาร ไม่ใข่ไปทำอะไรที่บ้านมัน

โอเค ถ้าประเด็นมีแค่เรื่องจูบ ในบ้านฝ่ายนั้น
แล้วรูปโป๊ที่อยู่บนเตียงกับอิพี่ป้อมล่ะ จะว่าไง ถ้าเราเป็นคุณผักกาด ก็โกรธมาก เพราะไม่ใช่ไม่เคนเตือนเรื่องอิพี่ป้อม
เพราะเคยเตือนแล้ว แล้วยังมีรูปและเหตุการณ์นั้น จะให้คิดเป็นอื่นว่าไงคะ

อย่าลืมว่าครั้งแรกน่ะ  คุณนิดเป็นฝ่ายเสนอตัวให้คุณยาม
แล้วที่ผ่านมาคุณนิดก็ปกปิดคุณผักกาดหลายครั้ง ไปกินข้าวกันสองคน แล้วคุณผักกาดมาเจอบ้างหล่ะ

แล้วถ้าคุณผักกาดเชื่อใจและไว้ใจคุณนิดมาก

ไม่แปลกใจ คุณผักกาดจะรู้สึกย่ำแย่และเลวร้ายกับคุณนิดมาก
รักมาก..เชื่อใจมาก ก็ผิดหวังเสียใจมากตามไปด้วย

เรื่องคลิ,รูปโป๊กับเรื่องจูบน่ะ คุณนิดเข้าใจไหม ว่ามันคือประเด็น
เอาแต่ร้องไห้โดยไม่อธิบายตรงนี้ มันช่วยอะไรได้ไหม?  น้ำตาไม่ได้แก้ปัญหาน่ะหนู เริ่มรำคาญกับน้ำตาหนูแล้ว
ปรี๊ดดดด สุดขีดกับคำอธิบาย..
          “ที่ผมยอมพี่ป้อมเป็นเพราะเขาขอเป็นครั้งสุดท้าย ก่อนที่เราจะไม่ได้เจอกันอีกเลยตลอดชีวิต ผมเลยยอม เพื่อจะได้ให้มันเป็นไปตามที่คุณเคยขอผมไว้ไง!”
ปรี๊ดดดดด อีกรอบ..อธบายยังงี้ เอามีดมาแทงกันดีกว่า.. 
คิดได้ไง..นี่พูดหลังคุณผักกาดโยนรูปโป๊ให้ดูนะนั่น!!
 ไอ้คำว่า "..ยอมพี่ป้อมน่ะ"  ตรงนี้มันย่อมชวนให้เข้าใจว่า เป็นไปแบบในรูปนั้น
  นิดทำตัวให้ถูกเข้าใจแบบนั้นเองนะ!!!

ขอให้หนูมีสมองและปํญญามากกว่าต่อมน้ำตานะเคอะ



อุอุ ขออภัยที่เม้นท์ยาวและคิดไม่เหมือนคนอื่น     

[kokilolylove]

คุณนิดน่าฉงฉานจัง
พาคุณโซ่หนีไปด้วยเลยจะได้ไม่เหงา

[sukie_moo]

ร้องไห้ตามคุณนิดเลย 

เอาอย่างที่ว่าแหละคุณนิด ในเมื่อเค้าไม่ใยดีแล้ว จะอยู่ไปทำไม  อยู่ให้เจ็บช้ำน้ำใจทำไม

คุณโซ่น่ารักผิดเจ้าของเลยเนาะ

คนที่ทักไม่พี่เชน ก็คุณจิตหรือเปล่า

[mind223]

บอกได้คำเดียว สำหรับตอนนี้

หน่วงมากก !! 

 

[greensoda]

มันหน่วงจริงๆๆ
ขอให้คนเรียนนิดคือพี่เชนเถอะ
จะได้หลบไปพักใจสักพัก 

คุณฉกาจใจแข็งเกินไปแล้วว
ก็รูแหละว่าคุณนิดผิด
แต่คุณนิดก็ไม่ได้นอกใจนะ 

[JK]

ไอคุณฉกาจไปไหนก็ไปเลยไป คนเรียกน่าจะเป็นพี่หมอกายภาพบำบัดชื่อพี่ไรนะเค้าลืมม
ถ้าเป็นพี่หมอเอานิดไปเลี้ยงพ่วงหมาโซ่ไปด้วยนะคะ หมาน้อยน่าร๊ากกก
เอานิดไปซ่อนเลย เป็นพระเอกแทนคุณฉกาจเลยก็ด๊าย หมั่นไส้ ! 
แล้วแบบภาพพวกนั้นนิดก็ไม่รู้เรื่องอ่ะ คุณฉกาจไม่คิดฟังมั่ง ?
แต่แบบคุณฉกาจก็รู้อยู่แล้วว่านิดไม่ทำ แล้วจะทำแบบนี้กับนิดทำไม?
ถ้ามันลำบากมากที่จะต้องดูแล หมดรักแล้ว หรืออะไรก็เหอะ ก็บอกตรงๆ ไล่กันตรงๆไปเลย
นิดจะได้ตัดใจเด็ดขาดซักที

ไอพี่ป้อม เลวเกินไปนะ ขอให้ซวย ซวย ซวย ตลอดชาติไปเลย !! ไปตายเลยไป๊

[thepopper]

โอ้ยยยยยย อ่านแล้วแบบบร้องไห้เลยอะ สงสารทั้ง2คนนั่นแหละ
ตอนนี้เราว่าคุณฉกาจทำถูกละนะ เพราะนิดดันเชื่อใจไปกับอิพี่ป้อมเองอะ
อิพี่ป้อมก็เล้วเลว เฮ้อ ขอให้สงบสุขแบบเดิมเหอะ 

[Millet]

นิดจะไปไหน นี่เสียงคุณฉกาจใช่ม้อยยยยยยยยยยย TvT

[zelesz]

เข้าใจฉกาจนะ ก็เจอมาขนาดนั้น สงสารนิดด้วย โอยยย เครียดด คนเขียนมาต่อด่วนค่ะ
เอ...ว่าแต่คนที่เรียกนิดนี่ พี่เชนหรือเปล่าหนอ

[kyoya11]

ก่อนที่จะตบตาป้อม ตบผักกาดเน่าก่อนดีกว่า

[Heisei]

คือฉกาจก็ไม่น่าจะบ้าาขนาดนี้นะ
คนเราผ่านอะไรมาด้วยกันนตั้งมาก
ทำไมไม่ฟังกันบ้าง  ทีตัวเองทำร้านิดตั้งเยอะแยะนิดเคยรุนแรงด้วยขนาดดนี้หรือก็เปล่า
แบบนี้เหมือนฉกาจไม่ได้รักนิดเลยนะ  งี่เง่าจริงนายคนนี้

[kunt]

เศร้าเกินไปแล้ว

[ฤดูใบไม้หลากสี]

นี่อีคุณนิด มันจะมากไปมั๊ง ทำตัวไร้สาระ โง่เง่า เป็นในเอกที่ไม่มีไหวพริบและโง่ ที่สุดเท่าที่เคยมีมาเลยนะ
ตอนแรกกะไม่อ่านละ เพราะอีพี่ฉกาจน่าหมั่นไส้ แต่ก็อยากรู้จะจบยังไงก็มาอ่าน แล้วพี่ฉกาจแกทำตัวดีขึ้นนะ
แต่อีคุณนิดนี่ เรียกร้องหาความสนใจจากทุกคนแต่ตัวเองล่ะ ขนาดขาตัวเองจะหายยังไม่ยอมรับ คนห่าไรไม่รักตัวเอง
เป็นกูนะ หมอบอกฝึกกับหุ่นยนต์จะหายเร็วขึ้น กูจะตอบแบบไม่มีข้อโต้แย้งเลย ลองคิดง่าย ถ้ามึงเดินได้
มึงสามารถหน้าด้านไปง้อเขาได้ถึงบริษัทเลยนะ แต่มึงโง่ไง เลือกปฏิเสธ อีห่าราก นายเอกโง่ขนาดหนัก
กูละสงสารพี่ฉกาจจริงๆ อีคุณนิดนี่กูอุตสาห์เชียร์เค้าให้ แต่ตัวเองมาทำเองงี้ โครตเห็นแก่ตัว
คนอื่นเขาไม่อยากอัมพาตเค้ารีบทำให้ตัวเองหาย อีคุณนิดนี่ไม่จ้า อย่าบอกเค้าแค่นี้เค้าก็ไม่เห็นหัวละ สมน้ำหน้า //อินมากเว่อ
พี่ฉกาจพูดก็ถูกนะ นิดเรียกร้องหาความรักจากเขา แต่ไม่เคยให้ความรักเขาเลย

อี่พี่ป้อมนี่ก็อีกตัว อีผู้ชายห่าราก ก็เค้าไม่รักมึง เค้าไม่ผิดโว้ย มีแต่มึงน่ะแหละเออเอง คิดเอง แล้วมึงมีความสุขไง๊
ที่ไปทำลายความรักคนอื่นน่ะ มึงนี่มันเห็นแก่ตัว โง่่ดักดานจริงๆ ถ้ารักเค้า แล้วเค้าไม่รักเรา มึงก็ปล่อยเค้ามีความสุขสิอีเหี้...
นี่ทำห่าไร มอมยาเค้า ทำเค้า บลาๆๆๆๆๆๆๆ อีห่าจิก ครั้งสุดท้าย แถมมึงส่งอีคุณนิดได้สะใจกูมาก(อันนี้พูดจริง) 55555
มึงน่าจะเขวี้ยงอีคุณนิดอัดกำแพงบ้านสักหน่อยนะ(ข้อหาหมั่นไส้) 55555 ///อินมากเว่อๆ

พี่ฉกาจน่าสงสาร แต่สะใจเบาๆกับคำพูดพี่มาก เทห๋เชียว "คุณใจอ่อนกับทุกคน แต่ใจแข็งกับผม" ที่อีคุณนิดใจแข็งน่ะ
เราก็มีส่วนนะเออ เชียร์ให้คุณนิดใจแข็งไง 5555555555555555555555555555555555555555555555555555555

ถามอะไรย่างนึงคนเขียน ตั้งแต่ก่อนไปฮาวายอ่ะ นิดกับฉกาจ เค้าไปคบกันเป็นแฟนตอนไหนอ่ะ อ่านไม่เห็นเจอ 555

3 คำ สำหรับนิดในตอนนี้ "สม น้ำ หน้า"
3 คำ สำหรับฉกาจในตอนนี้ "น่า สง สาร"
3 คำแด่อีพี่ป้อม "เลว มาก เว่อ"
3 คำให้พี่เชน "พี่ เสียบ โลด" 555555555555555555555555555555555555 //พี่เชนเสีบเลยๆๆ


ปล ตัวหย่ายๆ มีคำหยาบบ้างขออภัย แบบว่ามันอินจัดอ่ะ หมั่นไส้คุณนิด นางเอกเกิ๊น พยายามจะให้มันเป็นคำสุภาพ
แต่มันไม่อินในอารมณ์อ่ะ(บ่งบอกตัวเองเว่อๆ)

ปล ไม่ได้อ่านนานมากก แบบเห็นอัพเดท ก็รอไปเรื่อยๆ วันนี้เลยจัดซะ อินเว่ออ่ะ 5555
รักคนเขียน คนเขียนเขียนได้ใจมากอ่ะ อินในตัวล่ะครทุกตัว ยิ่งนิดน่ะ โง่มากกก 555555555555

 

[momo9476]

สงสารคุณนิดอ่ะ

[sunshinesunrise]

เศร้าเกินไปละ หน่วงอ่ะ ชีวิต

[SiLent_GRean]

อ่านไปอ่านมา เฮ้ย !  พึ่งรู้ตัวว่าน้ำตาไหล 

[Dee^daY]

ไม่น่าจะเป็น นายผักกาด นะ ..

[EARTHYSS :)]

สรุปใครผิดวะเนี่ย นิดก็โง่เองอ่ะยอมเกินไป
พี่ป้อมก็เลว ส่วนฉกาจก็หัวรั้นชิบหาย
นิดตายอีกรอบก็ดี ไม่ได้ดั่งใจเลยซักกะคน

[ice_spok]

มารอฉกาจ กับ คุณนิดคืนดีกัน คืนนี้ นะ

มานะ ๆ ๆ

[why yyy]

เลิกรักมันทำได้ง่ายขนาดนั้นเลยเหรอ??

[mellowshroom]

ตามทันแล้ว คอมเม้นเรื่องนี้ดุเดือดจัง แต่ชอบนะ

อ่านแล้วชอบคุณเชน คุณจิต คุณโซ่มากอ่ะน่ารัก

รออ่านตอนต่อไปนะ