หัวข้อ: When we call it 'LOVE' ... [[หนังสือวางขายที่ร้านนายอินทร์]]

[cheyp]

ดีใจมากที่มาอัพ ได้อ่านต่อแล้ว เย่!!!!!!

[kitwiphat]

สุดยอดมากขอบคุณคนแต่งที่อึดแต่งไปเลื่อยๆๆไม่ทิ้งกันขอให้แต่งให้จบนะครับ

[why yyy]

ขอบคุณ

[MaRiTt_TCL]

งือออสัญญานะคนแต่งว่าจะมาแต่งจนจบ
คดีอิหลามยังไม่จบ นางต้องมาทำอะไรอีกแน่เลย
ส่วนนะโมอย่าเพิ่งอภัยให้โทง่ายๆนะเหวยเจ็บแล้วต้องจำเน้อ

[pinkypromise]

นึกว่าตาฝาดจริงจัง 5555555
รออยู่น้าาา มาช้าก็ได้แต่ยังไงขอให้มา

จริงๆเราก็เชียร์โทอยู่ ถึงจะเคยทำไม่ดียังไง
แต่ยังหาออร่าพระเอกของปกป้องไม่เจอ
แสนดีจนเป็นพระรอง ให้โทเป็นพระเอกอ่ะดีละ
นี่คือหรือไม่ได้อ่านนาน จนลืมความเลวที่โทเคยทำไว้ 555

[shoi_toei]

มาแล้ว ๆ ๆ อย่าทิ้งเรื่องนี้เลยยย

โมน่ารักจะตายยยย

[nongou]

น้ำตาจิไหล ดีใจมากเลยมาต่อแล้วรอคอยมาตลอด

[Chrysan]

นิสัยผู้ชายก็อย่างนี้แหละ รู้ว่าตัวเองทำผิดแต่ก็จะเอาแต่ใจ
ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
ถ้าอีกฝ่ายจิตแข็งไม่พอ ก็ถูกหว่านล้อมให้อ่อนตาม
ความรักกับความเลวมันคนละเรื่อง คิดว่าความผิดตัวเองเล็กน้อยสินะ
ถึงกล้ารั้งไว้ ถ้านะโมรู้สึกว่าโทไม่ต่างอะไรกับพวกนั้นจริง ๆ
ก็คงต้องใช้เวลาอีกนานเลยแหละ
               

[♥♥ดอกช่อบานสะพรั่ง♥♥]

 

[EoBen]

ทำใจยากจะตายนี่ไม่ได้เชียร์ให้รักกันหรืออะไร แต่อีกสองคนอ่ะ สนใจเพื่อนหน่อย เจ้าของห้องไร้ตัวตนมาก

[Sorso]

เย้!!! มาแล้ว!!

[flimflam]

ดีลูกดี อย่าไปยอมให้โทมันง่ายๆ
จริงอย่างที่โมคิด สี่คนนั้นกับโทก็ไม่ต่างกัน
แค่เพราะโทรักโมมันไม่ใช่เหตุผล..
อย่าไปยอมมันลูกก 555555555
#ทีมนโม
 

[่jum]

เกือบจะเป็นนิยายรายเดือนอยู่แล้วนะนี่ 

แต่นิยายเรื่องนี้ 3 ปีแล้วเหรอ ไวจัง คนรออ่านก็อึดเหมือนกันนะ 

[mystery Y]

พระเอกอยู่ไหนฟร่ะ!!ทำไมไม่มาช่วยนายเอก T^T

[Paparazzi]

เพิ่งเข้ามา อ่าน สนุกมว้ากก คนเขียนอย่าหายน้าาาา

[่patsaporn]

คนที่ถูกลืม บางทีก็สงสารพระเอกเบาๆ

ขอบคุณค่ะ

[ormn]

  รอตอต่อไปปป

[mystery Y]

ตอนต่อไปรีบมาน้า~

[tutatoomtam]

มาต่อเร้วๆน้าาาาาาา
สนุดมากเลย
ตอนแรก ไม่ไช่สิ ต้องพุดว่าเกือบทุกตอนเว้นแต่ตอนที่โทเริ่มน่าสงสาร
คือเราเกลียดนางมาก55555555
อยากปารองเท้าใส่น่านาง โทคลเฬวห์ 

[Maiiz Ellfiez]

ตามอ่านอยู่ตลอดนะคะตั้งแต่แรก ๆ  สู้ ๆ เข้านะคะไรต์

[ณ ที่เดิม™]

กลับมาอัพแล้ว 
ตอนนี้ก็เป็นช่วงพระเอกง้อนายเอกสินะครับ 55
เป็นโมเม้นที่ต้องดูว่าคนเขียนจะใจอ่อนกับลูกรัก(พระเอก) แค่ไหน

ใจอ่อนเร็วก็แฮปปี้ ดี๊ด๊าเร็ว ใจอ่อนช้าเดี๋ยวสักพักก็จะโดนถามว่าใจอ่อนซักทีเหอะ
ปกติคืออยากถามนะแล้วตอนมันทำแ_งไม่คิดเหรอวะ
มันเป็นเรื่องปกติแล้วที่จะโดนเกลียดขนาดนี้ คือถ้าในนิยาย skip ช่วงเวลาง้อไปเกินห้าหกปีนี่ก็ไม่แปลกใจ

สำหรับเราการง้อแค่แป๊บๆ แล้วหายมันคือง่ายไปป่าววะ !!
อินมากเกินไป ขออภัยครับ 55 รอคนเขียนมาต่ออย่างสงบและสันติ 

[Fragrant]

อ๊ากกกก ก ก ก ก บรรยากาศช่างมาคุจริงๆ ยังดีนะมี้พื่อนๆอีกมาช่วยสร้างสัน 
เอาจริงๆเราก็แอบสงสารโทนะ คือคนที่เรารักก็เกลียดไม่อยากเห็นหน้าเรา แถมเพื่อนมันยังจะหักเหลี่ยมโหดบอกรักกันอีก
มาต่อไวๆนะค่ะ อย่าปล่อยให้รอนายเลยน้าาาาา พรีสสสสส 

[✿PIERRE]

 

 

คำเตือน : 3P นะคะ Threesome ความรักแบบ3คนค่ะ

ตอนนี้มีฉากที่ไม่เหมาะสมกับเยาวชน

หากไม่ชอบกดข้ามได้เลยจ้า ไม่เกี่ยวกับเนื้อเรื่องหลัก




We do it all over again … (1)
[BOOM’s said]

 

“เอาหล่อๆ แต่ไม่ต้องหล่อมากนะครับ” พี่ก๊าซบอกกับช่างตัดผมแล้วยิ้มโชว์เขี้ยวเล็กๆ ทำเอาพี่ที่เป็นช่างตัดผมถึงกับละลาย

“ได้เลยฮ๊าน้องก๊าซ รอแป๊บบบบเดียวเท่านั้น เดี๋ยวเจ๊จัดให้”

 

ณ ตอนนี้ผมนั่งอยู่ในร้านตัดผมชื่อดังย่านใจกลางเมือง โดยมีผู้คุมนำตัวผมมาไว้ที่นี่คอยส่งยิ้มผ่านกระจกอยู่ด้านหลัง ผมอยากจะประท้วงแต่ทำไม่ได้ในเมื่อเสียงออกมาเป็นเอกฉันท์ 2 ต่อ 1 เสียง ให้ตายเหอะ มาดภาพลักษณ์เซอร์ๆของผมจะจบลงวันนี้แหละ

 

‘พี่แม่งไม่เข้าใจว่ะ มันเป็นสไตล์อ่ะ ยูโน๊วว?’

‘เออ พี่ไม่เข้าใจ ไอ้ก๊าซ พรุ่งนี้มึงพาบูมไปร้านประจำเลยนะ ถ้าขัดขืนก็ปล้ำกลางร้านแม่ง’

‘แล้วมึงไม่ไปด้วยเหรอวะ?’ ร่างสูงหันไปถามอีกฝ่าย

‘กูต้องพาแม่ไปโรงบาลว่ะ’

 

เสียงกรรไกรฉับๆบนหัว บางทีก็มีเสียงแบตเตอรี่ไถทำเอาผมไม่กล้าลืมตา บอกให้หันซ้ายขวาก็หันอย่างง่ายดาย กว่าจะได้ลืมตาอีกทีก็นู้นแหละ ตอนได้ยินเสียงเจ๊เค้าบอกว่าให้ลืมตาได้แล้ว

 

“อุ๊ยย น่ากิน เอ๊ย น่ารักจังเลย” เจ๊พูดพร้อมกับเอามือมาปัดๆ เศษผมตามตัว แต่มันชักจะแปลกๆเหมือนลูบไล้มากกว่า

 

“เจ๊รี่พอแค่นั้นแหละครับ” พี่ก๊าซดึงตัวผมออกมา “คนนี้ผมหวง”

“แหม่ นิดๆหน่อยเอง”

 

ผมมองตัวเองในกระจก โอโห ใครว่ะ โคตรหล่อเลย ดารา เน็ตไอดอลรึเปล่าเนี่ยยยย ผมไม่ได้หลงตัวเองจริงๆนะครับ ผมแค่พูดไปตามความจริงจากสิ่งที่เห็น

 

รู้งี้ตัดผมตั้งนานแล้ว ไม่ปล่อยให้ไอ้โมมันตามด่าผมว่าซกมกหรอก

 

หลังจากที่พี่ก๊าซจ่ายเงินเรียบร้อยแล้ว ก็พาผมไปซื้อชุดนักศึกษาใหม่ทั้งหมด

 

“จะเปลี่ยนลุค ก็ต้องเปลี่ยนทั้งตัวสิครับ ทรงผมดี หน้าตาดี แต่แต่งตัวแบบนั้นมันเข้าที่ไหนกัน”

 

จู่ๆ ที่พี่นิวกับพี่ก๊าซสนใจในสไตล์เซอร์ๆ..ก็บอกว่าเซอร์ ไม่ใช่ซกมกไงเล่า มีสาเหตุมาจากข้อแลกเปลี่ยนอีกนั่นแหละ ผมขอให้พี่นิวกับพี่ก๊าซจัดการเอาคืนไอ้หลามมันโดยใช้การแฮคข้อมูล ไอดี พาสเวิร์ดส่วนตัวนั่น ไอ้เหี้ยนี่ต้องแว้งกัด เล่นมันตรงๆมันไม่สะทกสะท้านหรอก สงสารไอ้โมจริงๆ ที่ต้องเจอคนอย่างมัน

 

แต่ตอนนี้ผมสงสารตัวเองว่ะ อย่างกับเป็นตุ๊กตาโดนจับแต่งตัว ไม่ใช่แค่ชุดนักศึกษาแต่รวมไปถึงชุดไปเที่ยว ชุดนอน ชุดออกงาน รองเท้า กระเป๋า บลาๆๆๆๆ ไอ้พี่ก๊าซแม่งไม่ถามความเห็นผมซักคำ

 

“พี่จะไม่ถามผมหน่อยหรอว่าชอบมั้ย?” แม่งเดินผ่านร้านไหน เห็นว่าเหมาะกับผมมันก็เอามาทาบๆแล้วจ่ายตัง รวยจริงนะมึงงงงงง

 

“ใครบอกว่าพี่ซื้อให้บูมครับ?” คนพูดเอียงหน้าเล็กน้อย

 

อะ อ่าวววว ขอร้องอย่าทำให้กูหน้าแตกเลย นี่มันตอนของผมนะ ไอ้โมแม่งเล่นเอาบทไปเกือบหมด ผมแทบไม่ได้ออกโรงเลย

 

“ฮ่าๆๆๆ ดูทำหน้าเข้า พี่ล้อเล่นครับ” พี่ก๊าซหัวเราะเสียงดัง “ถึงพี่ถามเรา เราก็ต้องบอกไม่ชอบอยู่ดีใช่มั้ยละ? งั้นพี่สู้เลือกซื้อเองเลยไม่ดีกว่าเหรอ”

 

เออ ก็จริงแหะ เพราะที่ซื้อๆมา มันไม่ใช่แนวผมเท่าไหร่

 

ผมมองถุงหิ้วพะรุงพะรังในมือแล้วก็อดไม่ได้ที่จะช่วยออกแรง

 

“เอามา ผมช่วยถือ” แย่งถุงแบรนด์ต่างๆมาจากมือหนาได้แล้วก็รีบก้มหน้างุดๆ เพื่อปกปิดความเขินอายกับประโยคถัดมา

 

 

“ขอบคุณมากครับ”

 

 

ไม่รู้ว่าคนฟังจะได้ยินรึเปล่า เพราะผมรีบเดินนำหน้า หนีออกมาทันที แต่คงไม่ได้ยินหรอกมั้ง ไม่เห็นพูดตอบรับอะไรเลย

 

 

เราเดินเลือกซื้อของกันจนลืมเวลา คนพามาบ่นปวดขา พอดีกับเดินผ่านร้านนวดอโรม่าที่เจ้าของเป็นเพื่อนกับพี่นิวและพี่ก๊าซพอดี พวกเราเลยพักและมาใช้บริการร้านนี้แทน

 

แต่ทำไมร้านนี้มันดูแปลกๆ วะ? ผมมองดูไปรอบๆ สังเกตตัวร้านคือมันก็ร้านนวดให้ฝรั่งทั่วไปอ่ะนะ แต่ความรู้สึกผมมันฟ้องว่ามันไม่ใช่แค่นั้นแน่

 

พี่ก๊าซเดินไปคุยกับเจ้าของร้านที่เอ่อ...เอาเป็นว่าสายตาวิบวับแพรวพราวนั่น ไม่ต้องใช้เกย์ด้าก็น่าจะดูออกว่าเป็นแน่นอน ทั้งคู่หัวเราะอะไรก็ไม่รู้ก่อนที่พนักงานรุ่นป้าลากผมไปเปลี่ยนชุดในห้อง

 

“ถอดชุดแล้วไปนอนคว่ำบนเตียงได้เลยนะคะ” ป้าพูดแค่นั้นก่อนจะปิดประตูห้องเปลี่ยนเสื้อผ้า

 

ด้วยความหอม กลิ่นเทอราพีอ่อนๆทำให้หัวสมองผมโล่ง ไหนๆพี่ก๊าซก็พามานวดแล้ว อีกอย่างคนนวดคงเป็นป้าที่พาผมมาเปลี่ยนชุดนี่แหละ คงไม่มีอะไรหรอก ผมจัดแจงถอดเสื้อเหลือเพียงกางเกงยีนส์เซอร์ๆ ที่ไอ้จ๊อบมันชอบบอกว่าสมควรนำไปทำเป็นผ้าเช็ดตีน

 

ทำไมไม่มีใครเข้าใจในความติสท์ของผมเลย แงงงงงงงงง

 

ผมนอนคว่ำหน้าอยู่บนเตียงกลางห้อง ไม่นานนักก็ได้ยินเสียงป้าคนเดิมเดินกลับเข้ามา

 

“อ้าว ถอดกางเกงด้วยสิคะ อันเดอร์แวร์ด้วยนะ แล้วเอาผ้าปิดไว้ค่ะ” แล้วป้าก็ออกไป ทิ้งให้ผมงงว่านวดคลายกล้ามเนื้อมันต้องแก้ผ้าออกหมดเลยเหรอ?

 

ผมไม่ได้ทำตามที่ป้าเค้าบอกหรอกครับ ถอดแค่กางเกงยีนส์ก็พอ ลืมไปว่าเผื่อนวดขาด้วย ผมกลับมานอนคว่ำหน้าแล้วเอาผ้าปิดสะโพกไว้ตามเดิม

 

กลิ่นหอมอ่อนๆ กับเพลงที่มีแค่ดนตรีแต่ฟังแล้วสบายหูทำให้ผมเกือบเคลิ้มหลับ แต่ติดที่ว่ามีคนเปิดประตูเข้ามาก่อน ผมไม่ได้ลืมตา คงเป็นป้าคนเดิมที่เข้ามานวดนั่นแหละครับ

 

น้ำมันลื่นๆเทลงมาบนแผ่นหลังกว้างของผม ตามด้วยน้ำหนักมือพอเหมาะ คลึงเคล้นไปตามจุดต่างๆ ผมรู้สึกปลดแปลบนิดหน่อย แต่พอผ่านไปสักพัก นี่มันสวรรค์ชัดๆ สบายตัวจนแทบไม่อยากไปไหน จากนั้นก็ไล่ลงมายังขา เริ่มจากฝ่าเท้าที่ใส่ใจทุกรายละเอียด แม้กระทั่งซอกเท้า ฝ่าเท้าที่ผมแอบอายนิดหน่อยเพราะแตกอย่างกับแผนที่ประเทศไนจีเรีย แต่ไม่เห็นป้าเค้าบ่นอะไร ดังนั้นผมจึงหลับตาพริ้มรอรับบริการอย่างสบายใจต่อ

 

น้ำมันถูกชโลมไปทั่วน่อง ผ้าผืนเล็กที่ปิดสะโพกหลุดออกไปแล้ว ทั้งบีบนวด กดจุด จนผมเกือบหลับแล้วถ้าไม่ติดว่าเสียงจากคนนวดที่พูดออกมาทำเอาผมลืมตากว้าง

 

“ขออนุญาตถอดกางเกงในนะครับ ช่วยยกสะโพกด้วย”

 

นะ นี่มัน...เสียงพี่ก๊าซ! แล้วป้าคนนั้นหายไปไหนละ?

 

ผมพลิกตัวตะแคงไปมองคนที่กำลังขึ้นเตียงมาคร่อมผมทันที

 

“พี่ก๊าซ!”

“ครับ?”

 

ยังจะมาครับอีก

 

“เอ้า ตกใจอะไร นอนดีๆสิ พี่นวดให้ไม่ดีหรอ?”

“คือมันก็ดีอ่ะ แต่พี่ไปหัดนวดมาจากไหน?” ผมถามสิ่งที่สงสัยออกไป ยังไม่ยอมนอนคว่ำดีๆ

 

“พี่เคยอยู่ชมรมนวดแผนไทยตอนม.ปลาย” ตอบยิ้มๆ แบบนี้ผมควรเชื่อไหม?

 

เออช่างเถอะ ก็ดีเหมือนกัน ทีหลังจะใช้ให้นวดบ่อยๆ หึหึ

 

คนนวดปลดเสื้อผ้าชิ้นสุดท้ายออกจากร่างกาย ทำเอาทั้งตัวผมโล่งแล้วก็รู้สึกแปลกๆ ผมยอมนอนคว่ำหน้าเหมือนเดิม ปล่อยให้พี่ก๊าซทำตามหน้าที่ไป

 

ฝ่ามือหนากดตามลำขาหนักหน่วง ไล่สูงขึ้นมาเรื่อย สูงมาก จนถึงใต้บั้นท้ายของผม จากนั้นพี่ก๊าซทำการแทรกตัวมาตรงระหว่างขา โน้มตัวลงมากระซิบที่ข้างหูผมเบาๆ

 

“สบายมั้ยครับ?” ไม่ถามเปล่า ลิ้นอุ่นชื้นตวัดที่ใบหู สร้างความปั่นป่วนในช่องท้อง

 

ใช่...ผมรู้สึกว่าไอ้พี่ก๊าซมันกำลังปลุกอารมณ์ผม

 

และผมก็ชอบวิธีการปลุกอารมณ์แบบนี้ซะด้วย

 

CUT NC
สามารถหาอ่านได้ที่แพลตฟอร์มอื่นค่ะ

 

พี่ก๊าซจับให้ตัวผมนอนคว่ำราบไปกับเตียงเหมือนเดิม ส่วนตัวเองนั้นลุกไปหยิบผ้ามาเช็ดตัวให้ผมอย่างทะนุถนอม พอเช็ดด้านหลังเสร็จก็ต่อด้วยด้านหน้า ผมนอนเฉยๆ ให้อีกฝ่ายทำตามใจราวกับคนป่วย

 

“ลุกไหวมั้ยครับ?” ผมละชอบจริงๆ ที่พี่ก๊าซพูดเพราะแบบนี้

 

“อื้อ” ผมตอบรับในลำคอ ไม่อยากพูดอะไรมาก เดี๋ยวคนตรงหน้าจะรู้ว่าผมเขิน

 

ผ้าผืนเล็กสะอาดเช็ดทั่วใบหน้าผม ก่อนที่ริมฝีปากอุ่นจะประกบลงมา ลิ้นอุ่นชื้นแทรกเข้ามาไล่เลียไปทั่วโพรงปาก กลีบปากดูดดึงอย่างไม่มีใครยอมใคร เมื่อร่างสูงผละออกผมก็พอรู้ว่าตอนนี้ปากของผมของบวมเจ่อแดง

 

“กลับบ้านกัน ป่านนี้ไอ้นิวคงรอนานแย่แล้ว”

 

พี่ก๊าซประคองตัวผมขึ้น แต่ผมขืนตัวไว้

 

“แบบนี้พี่นิวจะไม่น้อยใจหรอ?”

 

เป็นคนดีเนอะผม ไม่ห่วงสวัสดิภาพของตัวเอง ยังจะห่วงความรู้สึกของไอ้พี่นิวมันอีก

 

พี่ก๊าซเพียงแค่ยิ้มตอบเหมือนอย่างเคย ก่อนจะพูดว่า

 

“วันนี้วันคู่ครับ”

 

 

 

วันคู่อะไรวะ งง

 




Next Chapter >> We do it all over again … (2)
 

 

 

ของขวัญวันวาเลนไทน์มาแล้วววว ช้าไปหน่อย ขออภัยด้วยนะคะ
พิมพ์ไว้นานแล้วแต่วุ่นๆกับหนังสือ i'm not&you don't พอดี แหะๆ

 

[BlueCherries]

 

วันคู่เว้ยยยยยยยยยยยย

บูมสู้ๆ xD

อา..... บูมคงไม่อดอยากเรื่องเซ็กส์ไปตลอดแน่ๆ 

[Fragrant]

พี่ก๊าซวันคู่ พี่นิววันคี่แน่ๆเลย ส่วนวันพักร้อนของบูมนั้นไม่มี  555555
มีปั๋วสองคนต้องทำใจ 

[titansyui]

 

[nunnuns]

ตกใจเลยย ตื่นมาเห็นอัพเดทเนื้อหาใหม่แบ้ว ขอบคุณมากค่ะ คิดถึงคู่หลักน้าาาาา

[why yyy]

ขอบคุณ

[♥♥ดอกช่อบานสะพรั่ง♥♥]

  3p คี่นี่แหละโปรดปรานมานาน 

[mystery Y]

เกือบลืมเรื่องของบูมกับสองสามีไปแล้วนะเนี่ย