ทักทายครับ และคงต้องบอกว่ายังมีคนอ่านอยู่เรื่อย ๆ นะครับสำหรับเรื่องราวดี ๆ
ขึ้นชื่อว่า "เกย์" คงได้พบได้เจอเรื่องราวทำนองเดียวกันแบบนี้เสมอ ๆๆๆๆๆ
คะแนนเต็ม 10 ผมคงให้เรื่องนี้ 8 คะแนน เจ้คงไม่โกรธนะครับ กดคะแนนนิดส์นึงงงง
โดยใช้มาตรฐานจากเรื่องที่ผมชอบที่สุดและร้องไห้มากที่สุดผมให้ 10 เต็มคือเรื่อง ขอให้รักเรานั้น...นิรันดร
ส่วนเรื่องเล่าเด็กพาณิชย์,รักนั้นนิรันดร และภูผากับฟ้าลั่น(ภาคแรก) ผมให้ 9 คะแนน
ที่เหลืออีกหลาย ๆ เรื่องประทับใจแทบทุกเรื่องให้ 8 รวมทั้งบันทึกเรื่องนี้ของเจ้ด้วย....
ประทับใจครับ ภาพสวย เรื่องราวเดินเรื่อย ๆ อาจจะขาดในเรื่องของอารมณ์ไปนิดส์
เพราะเขียนในรูปของบันทึก ที่สำคัญความรู้สึกที่เจ้ถ่ายทอดก็คงเหมือน ๆ กับเกย์ทุกคนบนโลก
เหงา อยากมีใครจริงๆ ซักคน มีแล้วก็ไม่อยากเลิกกัน กลัวอนาคต.... เกิดเป็นเกย์ไม่ว่าพันธุ์ไหน
จะกุลเกย์ หรือจะextra, advanceเกย์ คงต้องอดทนกว่าคนธรรมดาเป็นสิบเท่า...
ทำบุญทำกุศลให้มากกกก ชาติหน้าพวกเราจะได้ไม่ต้องเกิดมามีกรรมแบบนี้อีก ชาตินี้ก็ก้มหน้ายอมรับไป
เอาใจช่วยทุกคน ให้พบรักที่สวยงามและได้ครองคู่อยู่ด้วยกันตลอดไปไม่ต้องแยกจากกัน หวังเช่นนั้นเสมอ
ไม่อยากเห็นใครเลยซักคน ที่ต้องทนเจ็บปวดกับความรัก เป็นกำลังใจให้ทุกคน ...
สำหรับเจ้ ถ้ามีโอกาสได้พบได้เจอกับจัสตินอีก ก็ขอให้ได้ใช้เวลาอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข...
ได้ครองคู่กันตามที่ใจปรารถนา...ให้ทุกอย่างลงตัวด้วยดี...ให้ชีวิตจริงได้จบอย่าง Happy สู้ สู้