555 ตลกความเห็นคนอ่าน
จะเรื่องจริงหรือเรื่องแต่ง คิดว่าไงกันเอ่ย ลองอ่านๆ กันต่อไป
++++++++++++++++++++++++++++++++++
ความแตกต่างการมีเซ็กส์ระหว่างคนเอเชีย กับทางฝรั่ง ผมว่ามีความต่างกันพอควร ผมว่าบางชาติในโซนเอเชีย ค่อนข้างที่จะเอาเปรียบ เห็นแก่ตน แต่ทางฝรั่ง ผมว่าเขามีความเต็มที่และทุ่มเทให้กับการมีเซ็กส์
ทุกอย่างดำเนินไปอย่างที่ควรเป็น
ผมใช้มือค้ำยันลำตัว พร้อมกับเข่าทั้งสองข้างที่บนเตียง ผมเป็นผู้ถูกกระทำอย่างหนัก แรงกระแทก ความยาวนานและ ความเต็มที่ของเขาบ่งบอกบางอย่างว่า เขามีความพอใจในร่างกายของผม ที่ถูกเช่ามาชั่วคราวอย่างแท้จริง
มันเจ็บ จนไม่เจ็บ แต่นี่มันคืองานไม่ใช่รึ
กระบวนท่าของการมีเซ็กส์ถูกนำมาใช้อย่างหลากหลาย ผมเห็นเหงื่อของเขาออกมาเต็มตัว ท่าทางเขาคงเหนื่อยแต่ไม่อ่อนแน่นอน
ผมถูกเลื่อนตัวลงมาที่ปลายเตียง ผมนอนหงาย มองเห็นพละกำลังของเขากับการกระทำที่มีต่อผม ขาของผมทั้งสองข้างถูกเขาจับชี้ไปบนฟ้า ทุกครั้งที่เขากระแทกลงมาสุด ผมรู้สึกถึงความชำนาญงานของเขา
เขาเสร็จช้าเหลือเกิน
ผมเร่งให้เกมส์นี้จบลง ผมเริ่มไม่ไหวแล้ว แต่เขายังสนุกกับร่างกายผมอยู่
……………………………
ท้ายสุดของเกมส์ ของเหลวสีขาวของเขาถูกหลั่งออกมาด้วยฝีปากของผม เขาใจดีอย่างมากโดยการทำให้ผมเสร็จเหมือนๆกันกับเขา ทั้งที่มันไม่จำเป็นต้องทำเลย
ผมเข้าไปชะระล้างร่างกายพร้อมกับเขา เสื้อผ้าที่มีรอยยับเล็กน้อยถูกสวมมาในร่างกายของผมอีกครั้ง
ผมรับเงินค่าเหนื่อย
ผมขอบคุณเขาและเข้าไปโอบกอด
ผมขอให้เขายิ้มให้ผมอีกหนึ่งครั้ง เขาตกลง แล้วบอกว่านี่เป็นของขวัญพิเศษที่เขามอบให้ผม เขายิ้มอย่างสดใสอีกครั้งตามคำขอ
ผมยิ้มกลับไป แต่เป็นยิ้มของคนที่ไม่เคยเห็นความงามของการมีชีวิต
…………………………………….
บ่ายของอีกวัน ผมตื่นขึ้นมาเมื่อตะวันคล้อย ผมว่าผมนอนไม่พอ เริ่มรู้สึกตัวเองว่าการนอนดึก หรือแทบไม่ได้นอนหลายๆบ่อยเข้า หน้าตามันเริ่มเสื่อมโทรม
ผมแต่งตัวออกไปทำงานอีกครั้ง วันนี้ผมให้กำลังใจตัวเอง ผมรู้ว่าอย่างน้อยผมก็มีจุดมุ่งหมายของการทำ แม้ว่าบางคนจะไม่เข้าใจ
ช่วงค่ำที่ถนนสุขุมวิท ยังคงรถติด ผมลงจากบีทีเอส ที่สถานีเดิม แวะกินข้าวแกงหน้าปากซอยพร้อมดูดควันพิษร้านเดิม ไม่มีป้ายบ่งบอกว่าร้านนี้ผ่านการตรวจสอบว่าถูกสุขลักษณะหรือไม่ แต่ผมรู้ว่ามันอร่อย ไม่แพง มีทั้งเกาหลีอย่างผมและคนทั่วไปมานั่งกินอย่างมากมาย
ผมอิ่ม ผมดื่มน้ำ และผมจ่ายเงินเท่ากับคนที่ทำงานทั่วไป ไม่มีสิทธิพิเศษสำหรับเกาหลี
……………….
ผมเดินไปในซอยแห่งกามอารมณ์อีกครั้ง ผมยังไม่รู้เหมือนกันว่าผมจะต้องเดินเข้า ออกซอยแห่งนี้อีกนานแค่ไหน
เลี้ยวเข้าซอยเล็ก
กลิ่นธูปโชยกลิ่นออกมาหน้าร้าน ผมยกมือไว้ต้นไม้ใหญ่ ศาลพระภูมิ และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ก่อนที่จะเปิดประตู ผมควักเงินเหรียญบาท สาม สี่ เหรียญยอดลงไปในโอ่งด้านซ้ายของประตู
มีคนบอกว่า เราควรเป็นผู้ให้ก่อน
……………………
บอยนั่งที่ตำแหน่งเดิมบนโซฟา ท่าทางสีหน้าไม่สบายใจนัก ผมเดินเข้าไปทางประตูเล็กหลังร้าน พี่คนที่ทำงานเสริฟของร้านนี้กำลังปอกผลไม้เตรียมสำหรับแขกคืนนี้ ส่วนพี่ที่ร่วมอาชีพเดียวกับผมสองคนกำลังทานข้าวที่อยู่ในกล่อง ท่ามกลางแสงไฟที่ริบรี่
ผมเข้าไปฉี่ ผมไม่ได้ปิดประตู ผมรีบเกินไป
พี่คนนึงที่ทานข้าวอยู่เดินมาปิดประตูห้องน้ำ โดยท่าทีที่สุภาพ ผมรู้สึกผิดทันทีที่มายืนฉี่ในห้องน้ำโดยที่ไม่ได้ปิดประตู ทั้งๆที่มีคนทานข้าวอยู่ ผมน่าจะรู้ว่าตำแหน่งของโต๊ะกินข้าวกับประตูห้องน้ำมันเยื้องกันไม่เท่าไร
ผมกล่าวคำขอโทษออกไป ผมไม่รู้มันได้ผลมั้ยต่อความรู้สึกของเขา แต่อย่างน้อยผมก็รู้ว่าผมได้พูดมันออกไปแล้ว
……………………………
"เฮ้ย เป็นไงบอย ไปไหนมาหลายวันว่ะ" ผมนั่งลงที่ข้างบอย
"เออ ไปสอบมาว่ะ แง่งทำไม่ค่อยได้เท่าไรเลย ไม่ตกก็คิดว่าดีแล้วล่ะ"
"อืม……"
ผมนั่งชิดผมมากกว่าเดิม
"แง่ง เฮ้เขาจะปรับเงินบอยสองพันว่ะ…."
".อ้าว ค่าไรว่ะ"
"เขาบอกว่าบอยหายไปไม่บอกเขา เขาคิดคืนละห้าร้อย"
"อะไรนะ!!! อ้าว แล้วบอยไม่บอกเขาก่อนเหรอ "
ผมถามไปด้วยความสงสัย
"ไม่ได้บอกไง แต่ตอนที่มาสมัครบอกเขาแล้วไงว่าถ้ามีสอบก็ต้องหยุด"
"อืม แล้วให้เขาไปยัง"
"ยังว่ะ บอยบอกว่าไม่มี จะให้พรุ่งนี้"
"อืม เยอะเหมือนกันว่ะสองพัน"
"….เฮ้ย อย่าดังไปนะโว๊ยต้อล พรุ่งนี้เราไปสมัครงานที่สะพายควายดีกว่า ย้ายที่บ้าง ถ้าดีก็ไปทำที่โน้นเลย"
"ร้านดีเหรอว่ะ ยังไม่รู้จักเลย"
"ไม่ต้องห่วง ปอนส์มันมีเพื่อนอยู่ที่นั่น เดี๋ยวปอนส์มา เราชวนปอนส์กับโก้ไปด้วยกัน"
"อืม ว่าไงว่ากัน…"
ตลอดทั้งคืนดูเงียบเหงา เพลง กลิ่นธูป ยังคงเหมือนเดิม แต่ผมกับบอยดูไม่เหมือนเดิม
ตอนนี้ผมนั่งคนละฝั่งบนโซฟากับบอย แต่เราแอบสบตากันบ่อยๆ
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
คราวนี้ไม่ได้ตัดฉับน้า อิอิ