มาตามสัญญาค่า
เอาตอนพิเศษทำบุญมาฝากกันค่ะ
ขอให้มีความสุขกับวันหยุดยาวสามวันนี้นะค่ะ
ปล. วันนี้น้ำแข็งใสมีเรื่องใหม่มาฝากกันด้วยค่ะ แนวจีนๆเลยค่า ฝากด้วยค่ะ เม้น บวกเป็ดด้วยน้าค้า
เรื่องตามลิ้งเลยค่ะ อิอิ
流浪表演 วณิพกพเนจร >>>
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=36952.0
ตอนพิเศษ 2
[/b]
วันอาทิตย์เช้าสดใส วันหยุดสุดสัปดาห์ที่หลายคนๆหลงรัก บ้านสุทธิไพศาลหลังใหญ่มีสมาชิกในบ้านครบเซ็ต รวมทั้งสมาชิกข้างบ้านหลังน้อยก็พร้อมหน้าเช่นกัน ทุกคนกำลังยืนเช็คของ สัมภาระ ความเรียบร้อยเพราะว่าวันนี้...
ครอบครัวตัวจอมจะไปทำบุญกันครับผม...
วันนี้ทั้งครอบครัวจะไปทำบุญไหว้พระที่วัดพระพุทธบาท และโรงเจต่างๆ ที่จังหวัดสระบุรี รถที่จะเอาไปคือแวนสีดำที่ท่านประธานใช้เป็นประจำ ซึ่งจุผู้โดยสารได้ถึงสิบเอ็ดคน
หลังจากตระเตรียมจนพร้อม ก็ถึงเวลาออกเดินทาง ซึ่งวันนี้สารถีคือปาป๊าที่มานั่งประจำต่ำแหน่งคนขับ ส่วนหม่าม้าเลยนั่งเป็นเพื่อนข้างคนขับ ท่านจอมไตรและคุณหญิงจับจองที่นั่งด้านหน้าสุดของห้องผู้โดยสาร โดยมีเด็กๆห้าคนนั่งข้างหลัง ลุงทศ ป้าอุ่น พี่แตงไทยและพี่จันทร์อาสาเฝ้าบ้านให้เนื่องจากถ้าไปทั้งหมดรถคงไม่พอ ท่านจอมไตรเลยบอกว่าเดี๋ยวเอาบุญมาฝาก ซึ่งทุกคนก็อนุโมทนาบุญและฝากเงินทำบุญมาด้วยจำนวนหนึ่ง
หลังจากออกรถมาได้สักพัก เจ้าหนูที่นั่งอยู่ตอนกลางของรถโดยมีพี่หมอคนงามนั่งด้ายซ้ายและพี่ราชันสุดหล่อนั่งด้านขวาก็หิวข้าวเช้า
“คือ...ง่า...ใจหิวจัง” ลูบพุงกลมๆของตัวเอง ทำตาปริบใส่พี่ใหญ่
จอมเวทย์ที่ครองพื้นที่หลังสุดส่ายหัวให้ ส่วนพี่จอมทัพนั่งสัปหงกข้างๆจอมเวทย์ตั้งแต่ออกจากบ้านมาแล้ว
คุณหญิงแอบขำเล็กแต่ก็ส่งตะกร้าหวายที่บรรจุขนมนมเนยเอาไว้ส่งไปให้ เจ้าตัวรับมาแล้วเปิดดู ในนั้นมีกล่องพลาสติกกันที่บรรจุแซนวิชขนาดพอดีคำหลายไส้ อาทิ หมูหยองน้ำสลัด ทูน่า ปูอัด ไข่ต้ม อื่นๆ รวมถึงนมไมโลกล่องอีกสามกล่อง ผลไม้หันชิ้นพอดีอีกหนึ่งกล่อง น้ำเปล่าเย็นสองขวด
เจ้าหนูหยิบกล่องแซนวิชขึ้นมาพร้อมไมโลกล่อง
“ทานไหมครับๆ” ก่อนตัวเองจะกินก็ต้องถามผู้ใหญ่ก่อน ส่งแซนวิชให้ทั้งป๊าม้า ลุงไตรป้านงค์ แต่ทุกคนส่ายหน้าหมด เนื่องจากจะไปทานอาหารเจที่โรงเจกัน
“พี่พล พี่ราชัน กินไหมครับ” ยื่นแซนวิชในมือไปให่พี่ชายคนรอง แต่หากชายหนุ่มยังไม่หิวจึงส่ายหน้า
“ส่งมาข้างหลังสิ” จอมเวทย์บอกจากด้านหลัง จอมใจส่งแซนวิชในมือและในกล่องให้สองสามชิ้น แบ่งกับจอมทัพที่ลืมตาขึ้นมาทันทีที่ได้กลิ่น
เจ้าหนูหันมาละเอียดแซนวิชไส้ทูน่าในมือ พร้อมทั้งชวนพี่ชาย “ลองไหมครับพี่ราชัน”
ยื่นแซนวิชที่กัดไปแล้วเล็กน้อยให้ พี่ใหญ่ยิ้มพร้อมกับก้มลงกัดคำใหญ่โดยไม่ได้เอื้อมไปหยิบมาแต่อย่างใด
“อร่อยไหมครับ” ถามพร้อมกับยิ้มตาหยี พี่ใหญ่พยักหน้า ก่อนเอื้อมมือไปเช็ดมุมปากน้องที่เลอะน้ำสลัดเบาๆ
นั่งเฮฮากินขนมมาจนเข้าถึงตัวเมืองจังหวัดสระบุรี รถตู้ก็มาจอดที่ศาลเจ้าแรกซึ่งเป็นศาลเจ้าจีน ทยอยกันลงจากรถ แดดอุ่นๆยังไม่ร้อนมาก แต่เพราะฝุ่นจากพื้นทรายทำให้ต้องหน้านิ่ว แต่จะทำบุญแค่นี้หยุดเราไม่ได้
ป้านงค์บอกว่าที่ศาลเจ้าแห่งนี้เป็นที่เคารพบูชาและมีคนมาไหว้สักการะเทพเจ้าเพื่อความเป็นสิริมงคล โดยเฉพาะด้านโชคลาภเนื่องจากที่นี่มีให้หาบเงินหาบทอง
...เอ้ หาบเงินหาบทอง?...
แบบนี้ต้องลองไปดู
สมาชิกในบ้านเข้ามาด้านในศาลเจ้าที่คลาคล่ำไปด้วยผู้คนที่มากราบไหว้ มีโต๊ะรับบริจาคอยู่ด้านหน้าศาลเจ้า พวกผู้ใหญ่ก็เดินไหว้เจ้ารอบๆ เด็กก็เดินตามทำตาม แต่ฝุ่นจากถนนทำเอาเจ้าหนูไอค่อกแค่ก แต่ก็ไหว้จนเสร็จ
นวลอนงค์ก็พาครอบครัวมาที่ชั้นสองเพื่อหาบเงินหาบทอง เพราะได้ยินมาจากคนเขาพูดกันต่อๆมาว่ามาที่นี่แล้วรวย
หาบเงินหาบทอง...เรียกว่าหาบจริงๆก็ได้ เพราะว่าเป็นที่หาบแบบที่แม่ค้าหาบขายของแต่เปลี่ยนเป็นกระดาษเงินกระดาษทองพับสวยงามเรียงรายอยู่แทนก็เท่านั้น
มีเหล่าอาม่า อาอี้ อาแปะ อากง มาหาบกันเต็ม และเคล็ดก็คือต้องหาบวนสามรอบ
คุณหญิงรีบเข้าไปเป็นคนแรก ตามด้วยหม่าม้า ส่วนคุณผู้ชายทั้งหลายขอยืนดูวงนอกก็พอ เจ้าหนูอยากลองบ้างจึงวิ่งเข้าไปรับหาบกับเขาบ้าง
พี่ๆก็ยืนมองยิ้มไม่ได้เข้าไปร่วมแต่หากจอมเวทย์เอาไอโฟนขึ้นมาเก็บภาพเอาไว้หลายภาพ
จอมใจพอเอาหาบขึ้นบ่า ตามประสาคนสมัยใหม่ไม่เคยหาบของก็เกิดอาการน้ำในหูไม่เท่ากันเสียการทรงตัวซะงั้น พี่ใหญ่ที่ยืนมองอยู่ปราดเข้ามาอย่างเป็นห่วง
“เป็นอะไรไหมครับคนเก่ง” จับที่หาบเอาไว้ จับตัวน้องให้ตั้งตรงแล้วค่อยๆวางที่หาบลงบนบ่ากลมอย่างเบามือ “ค่อยๆเดินนะครับ เดี๋ยวล้ม”
เจ้าลูกหมูยิ้มขอบคุณ “คร้าบผม”
รอยยิ้มถูกจุดขึ้นมาบนใบหน้าคมเมื่อร่างกลมๆของน้องเดินหาบดุกดิกไปมาจนครบสามรอบ...น่ารักน่าเอ็นดูสุดๆ
หลังจากเอาความรวยๆเข้าบ้าน สมาชิกก็เดินมาที่ชั้นล่าง ยืนออกันอยู่แถวๆด้านหน้ากำลังรอใครสักคนอยู่
จอมเวทย์หายหน้าหายตาไปตั้งแต่เดินกันลงมาข้างล่าง ยืนรอชะเง้อชะแง้อยู่สักพัก ร่างสูงๆก็เดินออกมาจากฝั่งซ้ายมือที่เป็นโรงเจ
“นั่นไงเจ้าเวทย์” พี่พลคนสวยตาไวบอกทุกคน แล้วสาวเท้าเข้าไปหา
ชายหนุ่มขี้เล่นอมยิ้มด้วยริมฝีปากมันแผล่บ
“ไงพ่อตัวดี ไปแอบกินอะไรมาละ ปากมันเชียว” คุณนายของบ้านค้อนควัก จนคนโดนว่าหัวเราะแหะๆ
“ผมเดินตามกลิ่นผัดวุ้นเส้นเข้ามาครับ”
“งั้นเราก็ไปต่อกันเถอะเดี๋ยวจะสายเอา” ท่านประธานใหญ่ยิ้มแล้วเอ่ยบอกลูกทัวร์ทั้งหลายให้ไปต่อที่อื่น เพราะกว่าจะไปครบทุกที่ต้องใช้เวลานาน
เริ่มเคลื่อนพลออกมาจากศาลเจ้า ไปต่อกันอีกศาลเจ้า ที่นี่คนเยอะพอสมควร อากาศยามสายก็ร้อนระอุได้ที่ ก่อนลงจากรถพี่ใหญ่คว้าหมวกแก๊ปสองใบติดมือมาด้วยเผื่อใครอยากได้ คุณนายของบ้านก็มีหมวกปีกกว้างและพัดสานพร้อมรบกับแสงแดดและความร้อน
เข้ามาไหว้ในศาลเจ้ากัน จนเสร็จ
“พี่พล เดี๋ยวใจไปซื้อกุยช่ายทอดกรอบก่อนนะ” สิ่งที่เจ้าหนูจะไปซื้อนั้นเป็นขนมทานเล่น รูปร่างคล้ายกระหรี่ปั๊ปแต่ตัวแป้งจะกรอบนอกนุ่มเหนียวด้านใน มีหลากไส้ให้เลือก แต่ที่คนนิยมคือไส้กุยช่ายซึ่งเจ้าลูกหมูที่เกลียดผักเป็นชีวิตส่ายหน้าหนี ที่เขาจะไปซื้อคือไส้เผือกกวนหวานๆกลมกล่อมกับข้าวโพดหอมๆต่างหาก กุยชงกุยช่ายอะไรนั่นไม่เอาหรอก
“เดี๋ยวพี่ไปเป็นเพื่อนครับ” พี่หมอหันไปบอกน้องชายคนที่สามว่าจะไปซื้อขนมเป็นเพื่อนน้องซึ่งหนุ่มเซอร์ก็บอกว่าให้ซื้อมาฝากเขาด้วย
ร่างสูงโปร่งเดินตามน้องน้อยไปที่ร้านขายทันที คุณลุงเจ้าของร้านกำลังห่อไส้ให้เห็นกันสดๆ ไส้ทั้งเยอะและแน่น ทอดจนหรอบเป็นสีเหลืองนวลก็ใส่ถุงให้ลูกค้า
เจ้าหนูสั่งเผือกห้าอัน ข้าวโพดสี่ วุ้นเส้นเห็ดหอมห้า และไส้กุยช่ายเพียงสองอัน
“ได้แล้วครับ” เมื่อคุณลุงส่งถุงที่มีกระดาษซับมันมาให้สองถุง เจ้าหนูก็รับมาไว้ พี่หมอก็ส่งแบงค์ไปให้ พากันเดินหลับมาที่เดิม ก็เจอกับสมาชิกที่ยืนรออยู่
“โอย...ขอกินหน่อยๆๆ” จอมเวทย์รีบเข้ามาขอถุงไปหนึ่งถุง ครอบครัวตัวชอบขนมนี้มาก หากมาทำบุญที่นี่เมื่อไรจะต้องซื้อกินทุกครั้ง
จอมเวทย์หยิบออกมาหนึ่งชิ้น เป่าเล็กน้อยแล้วส่งเข้าปาก ทำเสียงอูอาเพราะว่ามันร้อนเกินไปสะบัดมือที่ถือขนมสองสามที
จอมใจส่งอีกถุงให้ผู้ใหญ่
“ใจกินด้วยสิ” เจ้าลูกหมูรีบเข้าไปแย่งพี่เวทย์ แต่พอจับปุปก็สะดุ้งร้องขึ้นมา “โอ๊ย...ร้อนจัง” เป่านิ้วฟู่ๆจนจอมราชันรีบเข้ามาดู
“เป็นไงบ้างครับ ดูสิไม่ระวังเลยน้า” เอ็ดน้องเสียงนุ่ม จับมือขาวๆขึ้นมาดูรอยแดงสีจาง ร่างสูงเป่าลมเพื่อคลายร้อนให้ แล้วหันไปหยิบขนชิ้นเดิมที่น้องจับเมื่อกี้ขึ้นมา แม้จะร้อนแต่พี่ใหญ่ก็ยอมเพื่อน้องน้อย บิขนมเป็นสองซีก ควันร้อนๆพุ่งขึ้นมาจากในไส้ น้ำมันจากการทอดซึมออมาเลอะนิ้วเรียวสวย แต่พี่ราชันก็ไม่แคร์ เป่าลมใส่ขนมเมื่อเห็นว่าอุ่นกำลังดีก็ยื่นมาตรงปากน้อง “อะ...พี่ป้อนครับ มือจะได้ไม่ร้อน”
จอมใจยิ้มแล้วอ้าปากรับมา “ขอบคุณครับ” เคี้ยวตุ้ยๆพลางจนหมดแล้วจึงจัดการอีกซีกแล้วเอาขอทิชชู่จากหม่าม้ามาเช็ดมือให้พี่ชายคนโต ทำไมเจ้าตัวจะไม่รู้ว่าพี่ใหญ่เขาก็ร้อนมือ แต่อยากให้เขาได้กินของอร่อยจึงยอมโดนลวกแทน “ร้อนมากไหมครับ” ถามออกไปแต่หากพี่ใหญ่ส่ายหน้ายิ้มๆ
“ไม่เป็นไรครับ ดีกว่าเราโดนลวกมือน่ะ” พอกินกันอิ่มหนำ ก็เดินข้ามฝั่งมาอีกศาลเจ้า เข้าไปก็แทบจะแบนเพราะคนแออัดมากๆ แทบไม่มีที่หายใจ แถมยังมีการเชิดสิงโตจากคณะเพื่อเป็นการไหว้เจ้า
คณะสิงโตจะเชิดสิงโตให้เจ้าดูเพื่อเป็นสิริมงคลแก่คณะ สิงโตสิงทองและสีเงินเต้นตุงแช่ๆกันอย่างสวยงาม แถมยังมีสิงโตตัวน้อยๆสีแดงที่คนเชิดเป็นเด็กเล็กอีกด้วย สร้างความเอ็นดูแก่ผู้ที่มาสักการะ เจ้าลูกหมูอดไม่ได้ที่จะเก็บภาพพวกนี้เอาไว้ หลังจากไหว้กันเสร็จก็กลับไปที่ที่จอดรถเอาไว้เพื่อไปโรงเจต่อไป
รถตู้สีดำมาจอดที่หน้าโรงเจสิบสิงราศี ซึ่งมีรูปปั้นนักษัตร มีผู้มาทำบุญมากมาย เข้ามาถึงก็ขึ้นไปไหว้เจ้าแม่กวนอิม เซียนต่างๆ ใช้เวลาเพียงไม่นานก็ไหว้กันเสร็จ
เวลาเที่ยงกว่าพอดี ครอบครัวตัวจอมจึงถือโอกาสทานอาหารเจที่โรงเจเพื่อเป็นสิริมงคล
โรงเจที่นี่เป็นโรงเจที่ใหญ่และมีพัดลมคลายร้อนเป็นอย่างดี อาหารเจที่มีก็เป็นพวกผักต้ม ผัดผัก ต้มมะระ มีทั้งข้างต้มและข้าวสวยให้เลือก ตบท้ายด้วยสาคูน้ำแดงร้อนๆเป็นของหวาน ซึ่งโรงเจนี้รสชาติอาหารถือว่าดี การันตีโดย...ทัพเวทย์ชวนชิม
จับจองโต๊ะกินข้าวที่เป็นโต๊ะกลมจุสมาชิกทุกคนได้พอดี ก็เดินมาหยิบอาหาร ที่นี่ทางโรงเจจะตักกับข้าวไว้ให้เรียบร้อยแล้ว เพียงแค่บริการตัวเอง ตักข้าวต้มข้าวสวยให้ครบตามจำนวน ถือกลับมาที่โต๊ะกันคนละชามสองชาม เมื่อเรียบร้อยทุกคนก็ลงมือกินข้าว
จอมทัพที่หิวตาลายรีบยกชามข้าวต้มพุ้ยเข้าปากด้วยตะเกียบอย่างเร็ว ทุกคนกินกันปกติดี...ยกเว้นคนหนึ่งที่นั่งหน้าเบ้อยู่หน้าชามข้าวต้มหอมกรุ่น
“มาอีกแล้ว โรคไม่กินผัก” จอมเวทย์ที่นั่งตรงข้ามบ่นเล็กๆ ตากลมโตมองค้อนๆ มือก็เริ่มคว้าช้อนมาคนข้าวแล้วตักเข้าปากช้าๆด้วยหน้าหงอยๆ ทุกคนในโต๊ะไม่ได้เข้ามาพูดอะไรเพราะรู้ดีว่ามีคนที่จัดการได้อยู่หมัด
ร่างสูงใหญ่ที่นั่งข้างขยับเก้าอี้เข้ามาใกล้ร่างกลมๆ ลูบหัวเบาๆ “ทานสักนิดนะครับ คนเก่ง” ว่าพลางตักเต้าหู้พะโล้มาใส่ชามน้อง น้องไม่ชอบผักแต่ยังพอทานเต้าหูได้บ้าง
“ครับ” รับคำเสียงอ่อย ตักเต้าหู้พร้อมข้าวต้มเข้าปาก จอมราชันค่อยใจชื้นขึ้นมาหน่อย แม้บางครั้งเขาจะบังคับให้กินผักแต่มันเป็นกรณีที่เจ้าหนูดื้อสุดๆ แต่หากลองทำหน้าหงอยเหมือนแมวป่วยแบบนี้ พี่ใหญ่ได้แต่ใจอ่อนไม่อยากจะบังคับอะไรมากมาย
หลังจากกินเต้าหูแล้ว พี่ใหญ่ก็พยายามตักกับอย่างอื่นให้น้อง เลือกอันที่คิดว่าน้องน่าจะกินได้ เมื่อตักต้มผักกะหล่ำนิ่มๆใส่ชามเจ้าหนู รู้สึกว่าน้องจะชอบไม่เบา
“เอาอันนั้นอีกครับ อร่อยดี หวานๆ” กะหล่ำต้มจนนิ่ม และรสชาติหวานกลมกล่อมทำให้จอมใจที่เจออาหารถูกใจก็บอกพี่ใหญ่เสียงใส หน้าตาสดใสขึ้นมาหน่อย
“ได้ครับ” จอมราชันที่เห็นน้องกินผักได้มากขึ้นก็ดีใจ ตักเพิ่มให้ สลับกับกินของตัวเองด้วย
...ร่างสูงอยากจะขอบคุณโรงเจที่ทำให้น้องน้อยของเขากินผักเป็นอีกหนึ่งอย่าง...
...กลับไปคงต้องให้ป้าอุ่นทำเมนูนี้บ่อยๆ...
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
หลังจากมื้อเที่ยงผ่านไป พลังงานที่หดหายไปก็กลับมาใหม่ พร้อมจะเดินทางทำบุญที่ต่อไป ซึ่งก็คือวัดพระพุทธบาทที่มีพระพุทธบาทของพระพุทธเจ้าอยู่ที่นี่ เป็นวัดแบบไทยๆมีประชาชนมากราบไหว้
บันไดสูงลิบซึ่งข้างบนเป็นรอยพระพุทธบาท สมาชิกครอบครัวทยอยกันเดินขึ้นบันได ซึ่งทุกคนในบ้านไม่มีปัญหาเพราะออกกำลังกายหันบ่อย ขนาดท่านจอมไตรและคุณหญิงยังสู้ไม่ถอยแม้อายุจะมากแล้วก็ตาม แต่ยังสามารถเดินขึ้นบันได้หลายร้อยขั้นได้อย่างดี
“ค่อยๆเดินนะครับแม่” ร่างสูงโปร่งของจอมพลมิวายประคับประคองร่างท้วมนุ่มนิ่มของมารดา ส่วนท่านประธานเดินหัวเราะตีคู่ไปกับเจ้าลูกหมูที่เดินข้างๆ ขบวนนี้ปิดท้ายด้วยจอมทัพที่เดินทอดน่องดูสถาปัตยกรรมของวัดไปเรื่อยๆตามแบบฉบับสถาปนิกหนุ่มอุดมการณ์สูง
เมื่อเดินมาถึงด้านบน ครอบครัวก็เข้าไปสักการบูชารอยพระพุทธบาท แล้วก็กลับมาไต่บันไดลงกลับไปด้านล่าง
สถานที่ถัดไปคือ ถ้ำประทุน ซึ่งเป็นวัดที่ถูกสร้างโดยการเจาะภูเขาเข้าไปด้านใน ด้านในนั้นอบอวลไปด้วยควันธูปเทียน เนื่องจากอากาศไม่ค่อยถ่ายเทผู้คนจึงรีบไหว้และออกมา บางคนหน้าแดงหูแดงเนื่องจากสำลักควัน
“ค่อกแค่กๆ” จอมใจไอค่อกแค่กเนื่องจากสำลักควัน น้ำตาหยดโตคลอหน่วย จนปาป๊าห่วง
“ออกไปรอข้างนอกก็ได้ใจ” ปาป๊าดันหลังลูกชายกลับออกไปด้านนอก แต่ร่างกลมส่ายหน้าขืนตัวว่าจะเข้าไปด้วย จอมพลขยับเข้ามาดู
“เป็นไงบ้างใจ เอานี่ไปเช็ดหน้าหน่อย” มือเรียวยาวสวยส่งผ้าเช็ดหน้านุ่มมาให้ รับมาเช็ดหน้าเช็ดตาแล้วก็ยิ้ม ทำให้คนอื่นคลายห่วง หลังจากจุดธูปไหวเรียบร้อย ร่างสูงของพี่ใหญ่เห็นว่าน้องน้อยหน้าตาดูแทบไม่ได้ จมูกเล็กนั่นแดงเพราะจามไม่หยุด ตาคลอด้วยน้ำใสๆ ปากก็ไอ จอมทัพที่ยืนดูอยู่ จึงคว้าข้อมือน้องพาเดินกลับไปด้านนอกอย่างไม่ลังเล
พอออกมาด้านนอกอากาศถ่ายเท เหมือนได้เกิดใหม่ จอมทัพพาร่างกลมๆมานั่งในโรงเจกว้างๆที่มีพัดลมติดเพดานมากมาย เลือกโต๊ะที่มีพัดลมจ่อๆ พาน้องมานั่งพัก จอมใจที่ได้อากาศก็เลิกสำลักควัน ร่างสูงเดินไปซื้อน้ำอัดลมเย็นเจี๊ยบมาให้แก้กระหาย มือขาวรับมาเปิดขวดดื่มอึกๆ
“ดีขึ้นไหม” เสียงทุ้มแหบถามขึ้น ใบหน้าใสๆพยักหน้ารับ รู้สึกดีขึ้นกว่าเดิม
เมื่อคนอื่นๆที่อยู่ในถ้ำออกมากันหมด ก็มารวมตัวกันที่โต๊ะ หม่าม้าเดินเข้ามาลูกชายที่นั่งอยู่
“เป็นไงบ้างเนี่ย” เจ้าหนูส่ายหน้าเป็นเชิงว่าไม่เป็นไร
“ป๊าบอกแล้วให้ออกไปก่อน” ร่างสูงสมส่วนของปาป๊าเข้ามาพูดสำทับ
เมื่อเห็นว่าน้องไม่เป็นไรมาก ทุกคนก็เคลื่อนพลกันต่อไปยังสถานที่สุดท้ายและท้ายสุดของทริปนี้กันแล้ว
บ่อพรานล้างเนื้อ ศาลเจ้าสุดท้ายที่คนไม่ค่อยเยอะแล้ว เวลาประมาณสี่โมงทำให้แดดร่มขึ้นเยอะ ศาลเจ้าไม่ใหญ่มากไหว้ไม่ถึงสิบห้านาทีก็เสร็จกันหมด สมาชิกทุกคนที่อ่อนล้ากันมาทั้งวันก็ตกลงว่าจะกลับบ้านกันแล้ว
ขากลับนี่จอมทัพอาสาขับรถพาลูกทัวร์ทุกคนกลับบ้าน โดยมีจอมพลนั่งข้างคนขับเป็นเพื่อนเพราะกลัวน้องจะเหนื่อยจนเผลบหลับในจึงคอยชวนคุยตลอดทาง ด้านคุณประสิทธิ์และภรรยาย้ายมานั่งที่ตอนกลาง และ สามพี่น้อง ทั้งจอมราชัน จอมใจ และจอมเวทย์ย้ายไปนั่งตอนหลังสุด
จอมเวทย์ที่ซัดอาหารเจไปเมื่อบ่ายมากกว่าใครเพื่อนคออ่อนคอพับหลับไปเรียบร้อย น้องน้อยของบ้านก็ทำท่าจะตามไปอีกคน นั่งสัปหงกอยู่ตรงกลาง
“ง่วงก็พิงไหล่พี่มา” เสียงทุ้มนุ่มบอกข้างหูเล็กๆ เจ้าหนูเงยหน้างัวเงียขึ้นมา ตาเยิ้มๆ
ร่างกลมขยับๆเข้าไปชิดร่างสูงใหญ่มากขึ้นพี่ใหญ่ก็ขยับเล็กน้อย หัวกลมๆวางแหมะลงบนไหล่กว้าง มือกอดแขนแข็งแรงแน่น คลอเคลียเล็กๆเหมือนแมวน้อย เมื่อขยับยุกยิกได้ที่ก็หลับตาลงอย่างเป็นสุข สายตาคมกริบมองกลุ่มผมสีน้ำตาลเข้มสลวยที่วางอยู่บนไหล่ก็ยิ้มอ่อนโยน ฝังจมูกโด่งลงบนกลุ่มผมนุ่มๆที่ติดกลิ่นควันธูปน้อยๆแล้วนั่งไปเรื่อยๆไม่ได้หลับแต่อย่างใด
เจ้าหนูที่นอนหลับบนไหล่กว้างๆอุ่นๆเป็นอะไรที่สบายสุดๆ ผิดกับพี่เวทย์ที่นั่งหลับสัปหงกหัวโขกกับกระจกโป๊กๆมาตลอดทาง สองมาตรฐานอย่างเห็นได้ชัด อิอิ...
การทำบุญวันนี้เป็นอะไรที่ดีจริงๆ ยิ่งๆได้มากับครอบครัวยิ่งพิเศษมากๆ
...ปีหน้าไว้เราไปทำบุญด้วยกันใหม่นะครับทุกคน และไปด้วยกันทุกๆปีอย่างนี้และตลอดไป...
End
+++++++++++++++++++++++++++++++++++
ปล. สถานที่ในเรื่องมีอยู่จริงนะค่ะ ใครมีโอกาสก็ไปกราบไหว้กันได้นะค่ะ
หัวข้อ: จอมขมังเวทย์ปราบมาร : บทที่ 1(50%) (8/3/2557) P.57+แจ้งข่าว P.1ค่ะ (อ่าน 397308 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก