มาต่อแล้วเน้ออออออออออออออ
แหะๆๆๆๆ ลงช้าไปหน่อย

สองคนนี้มันยังไงกันว๊ะ คุยกันไม่สนใจเราเเรย (แถวบ้านกรุเรียกทะเลาะเฟร้ย)
พี่ไรอันยิ้มให้ผมแล้วยื่นหน้าเข้ามาใกล้ๆ
"น้องมิคคับ พี่จะไปดูหนังด้วยนะครับหึหึหึ"
"ห๊ะ....อะไรนะคับ" ผมมองหน้าพี่ไรอัน ไอโต๋คงจะหมดความอดทนกะพี่แกจึงลากตัวผมไป
"ขอโทษนะครับ ถ้าพี่อยากดูก็รีบไปซื้อตั๋ว พวกเราจะรอที่โรงนะ หึหึหึ"
มันหันกลับมาบอก ไอโต๋หัวเราะแค่นๆ ในลำคอ หัวเราะแบบนี้แหละรับรองแผนในสมอง
มันกำลังพุ่งกระฉูดแน่นอน
"ได้ รอพี่ล่ะ แล้วเจอกัน" พี่ไรอันโบกมือบ๊ายบาย อย่งาเย้ยไอโต๋มาให้ ไม่สงสัยเลยว่า
ไอโต๋มันจะพาผมไปดูหนังรึป่าว
ถูกต้องแล้วคร้าบบบบบบบบบบบ ไอโต๋ไม่ได้พาผมไปดูหนังหรอก มันแค่เดินมาบอก
ไอบอลกับไอเปรม เพื่อนตัวแสบสองตัวที่นั่งกินป๊อปคอร์นดูดเป๊บชี่หน้าชื่น
อยู่ที่หน้าตู้เกมส์
"เฮ้ย...กรูกับไอมิคไม่ดูหนังนะ พวกเมิงดูกันเองสองคนแล้วกัน"
ไอบอลทำหน้ารู้ทัน (มันไม่ช่ายอย่างที่แกคิดโว้ยย)
"อ้าวพวกเมิงจะไปไหนกันล๊าาาาาาาาาา" ไอเปรมเมิงไม่ต้องมา.....นิสัยจริงๆพวกนี่
"เบื่อๆว่ะอยากเดินเล่น" ไอโต๋ว่าแต่เอามือมาโอบกรุ เมิงว่าแต่ปากมืออย่ายุ่งได้ป๊ะ
และมันออกจะเซงๆพี่ไรอันมากด้วย เหอๆๆคนหน้าตาดีอ่ะ ทำไงได้ กร๊ากกกกกกก
"แต่กรุอยากดูหนังนิหว่า" ผมยืนเท้าเอวมองหน้ากวนตีนมัน
"ไว้ดูวันหลังล่ะกาน"
"แต่กรูอยากดูวันนี้ พรุ่งนี้ก้ต้องทำรายงานเยอะแยะ เมิงจะเอาเวลาที่ไหนพากรุมาดู"
"เหอะน่ะ...วันนี้กรุม่ายมีอารมณ์..........."
"แต่กรุมีอารมณ์นิ"
พูดจบผมก้แย่งป๊อปคอร์นมากิน เจี๊ยโต๋ยอมไรของมันอีกแล้วคับ
"มีอารมณ์บ่อยนะเมิง แล้วทีอยุ่ในห้องน้ำไม่บอกว๊ะ หึหึหึ" แน๊ะกรุว่าแล้ว
"สาดดดดดดดดดดดด....นิสัยนะเมิงโต๋ ไอทะลึ่ง" ผมด่าแต่มันยิ้มรับ โรคจิต
" จะจองโรงแรมเลยมั้ยว๊ะ มาเดี๋ยวกรูออกตังค์ให้สาดดดดดดด" ไอบอลมันเซรง55
"เออ ช่าย เฮ้ยๆๆป๊อปคอร์นกรู อย่ากินหมดดิ"
"แค่นี่เมิงหวงนะเชรี่ยเปรม กรูจะกินใครจะทำไมชิส์"
ผมทำหน้ากวนทีนให้ไอเปรมที ไอบอลที ไอบอลส่ายหัวอย่างคนเสีย Feel
"ไอโต๋เมิงรีบเอาหมาน้อยเมิงไปเก็บด่วนนะเว้ย กรุเริ่มจะคันไม้คันมือแล้วว่ะ"
ไอเปรมพยักหน้าหนับหนุน
"เออๆเอาไปเดี๋ยวนี้แหละ" ปฏิเสธบ้างกรูก้ไม่ว่านะ
"พวกเมิงกลับกันเองนะ...ไปมิค...คืนมันได้แล้วป๊อปคอร์นนะ"
"เฮ้ยอย่าเดะกรูกำลังกินอยู่น๊า.."
"เออเดี๋ยวซื้อกินใหม่" ไอโต๋พาผมออกมาจากโรงหนังนั่งรถไปกินข้าว
ที่ร้านอาหารเวียดนาม อร่อยมากๆเลยคับ คนเยอะน่าดู ดีที่ยังมีที่นั่งขนาดบ่าย
3-4 โมงคนยังเต็มร้านอยุ่เลย
ผมมาคิดถึงพี่ไรอันได้ก็ตอนที่กินข้าวหมดไปเยอะแล้ว แหะๆๆ ได้กินแล้วลืมทุกอย่างอ่ะแหละ พอถามขึ้นมาไอโต๋ก้ทำตาเขียวปั๊ดให้
"ว๊าสงสัยพี่ไรอันรอกรูอยู่แน่ๆเลยว๊ะ" ผมแอบแหย่มันดูดิว่ามันจะหึงผมมั่งป่าว
ไอโต๋มองสบตาผมแป๊ปนึงก่อนจะก้มลงกินต่อ
"กรูไม่รู้".... แค่เสียงเมิงกรุก็รู้แล้วว่ะ อิอิอิ ไร้อารมณ์จริงๆ
"ไม่รู้ว่าจะรู้รึป่าวว่ากรูออกมานานแล้ว น่าสงสารเนอะเมิงว่าป๊ะโต๋"
ผมยังหันไปแหย่มันไม่เลิก
"สงสารตัวเมิงเถอะ"
"เมิงว่าไรนะ กรุไม่ค่อยได้ยิน"
"รีบๆกิน" มันยังคงก้มหน้ากินไม่มองผมเลย(ฮึกรุอยากเห็นหน้าเมิงตอนกินนะ
เพราะเดี๋ยวกรูกินข้าวไม่ลง อิอิอิ) แต่น้ำเสียงแข็งขึ้นแสดงว่ากำลังไม่พอใจแหงๆ
"ไรว๊ะ...ถามแค่นี้ก้โกรธด้วย"
แต่แอบมองมัน 555+ โกรธหน้าดำหน้าแดงเลยอ่ะ เคี้ยวข้าวยังกะมันเป็นศัตรูมาแต่ชาติก่อน
กินเสร็จมันก็ขับรถพาผมมาที่สวนสาธารณะ เวลาเย็นๆแบบนี้ลมเย็นมากเลยคับ
แต่คนเยอะหน่อย มันเลยไม่ค่อยเปงส่วนตัว (จะบ้าเรอะอ้ายมิค มาหาฟามเปงส่วนตัวที่สวนสาธารณะคงเจอหรอกเมิง)
ผมสองคนเดินเล่นไปบนทางเล็กๆตามแนวต้นไม้ คนมาออกกำลังกายเยอะแยะเลย
ไอโต๋เดินสองจิตสองใจ มองลงมาที่หน้าผมบ่อยๆ ไม่รุ้ว่ามันคิดอะไรหรอกแต่ก็อยากจะแหย่มัน ผมก้เริ่มยิ้มให้กับคนที่เดินผ่านไปมา ไม่ว่าจะเป็นเด็ก ผู้หญิง คนชรา และผุ้ชาย 555+ ก้มีคนยิ้มตอบมาทุกครั้งนะ เหอๆๆไม่ได้เข้าข้างตัวเองง่ะ
ไอโต๋เริ่มจะหน้าบูดเป็นตูดลิงอีกครั้ง ใครยิ้มให้มันก้แยกเขี้ยวสวนกลับหมด
"เฮ้ยไอโต๋ทำหน้าดีๆหน่อยดิวีะ คนยิ้มให้ก้ยิ้มตอบเค้าไปดิ ทำหน้าอย่างนี้เดี๋ยวเค้าก้ดักตีหัวเมิงหรอก"
"กรูไม่สน"
"ปากดีนะเมิง"
"ทำไม ปากดีแล้วเมิงชอบไม่ใช่เหรอ"
เออกรูชอบเมิง แล้วยังไงว๊ะ ไอเชรี่ย ฮึแอบด่าในใจ)
/////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
แล้วจะมาลงให้ใหม่คับ.....................................จุ๊บๆ
ปล.ไปหัดขับรถมา ไปทักทายฟุตบาทมาด้วย555+
ปล.ปล.ไอโต๋.....ด่าแหลกราน เปงห่วงกรุก็บอกมาเต๊อะ
ปล.ปล.ปล.รักนะตะเอง