“ โต๋...” ผมเรียกชื่อมันเบาๆ
มันมองผมด้วยสายตาไม่เชื่อ
ขอบคุณสรรค์ ที่วันนี้ยังอยู่ข้างผม
ผมผลักมันลงบนเตียงตามมาด้วยสายตาหื่นๆ ของผม
(เสดกรุแน่ ไอโต๋ เสดรกุแร่ไอโต๋ ๆๆๆๆๆ)
เสียงในใจร้องด้วยฟามดีใจ หารู้ไม่ว่า
ไอโต๋มันก็เซียนวางแผนเหมือนกานน ไอโต๋ยอมนอนลงดีๆ ไม่มีการขัดขืนเลยสักนิด
(สงสัยมังคงยังช๊อคอยู่แน่) แถมยังยิ้ม มีเลศนัยอีก
“มาสิ ... วันนี้กรุจะยอมอยูข้างล่างให้เมิงก็ได้” มันไม่พูดป่าว มือก็มาลูบๆ คลำๆ
แถวขอบกางเกงนอน อย่าเดร้--- ตรูหวงนะเฟร้ย
ผมก้มลงจะไซร้มันซัหหน่อย แต่โดนมือใหญ่ยันไว้ก่อน
“อะไรอีกว่ะ แพ้ก็อยู่ส่วนแพ้ดิ ไหนบอกว่า วันนี้กรูอยุ่บนไง”
“จะบอกว่าถ้าเมิง ยังชักช้า ไม่ทันใจกรุล่ะก้อ กรูจะรุกเอง “ ไอโต๋ พูดยิ้มๆ มือก้ลูบมาที่หน้าอกผมแล้ว
อย่านะ มันเสียวว้อยยยยยยยยย
“อะ....เออ รู้น่า แล้วเมิงหยุด อยุ่เฉยๆสักทีได้มั้ย”
“ช่วยกันไง” ผมก้มลง จูบมันอย่างตั้งอกตั้งใจ ลิ้น 2 อัน เกี่ยวกระหวัดช่วยกันแลกสารอินทรีย์
อย่างเมามัน มือใหญ่ของไอโต๋ เปลี่ยนมาเป็นลูบแผ่นหลังผมแทน อีกข้างก็ยังเหยี่ยวรั้งลำคอ
ให้ผมก้มลงต่ำ ยังกับกลัวว่าผมจะผละจากการเม้าท์ 2 เม้าท์ กะมันงั้นแหละ
ริมฝีปากบางของผม เริ่มแตะไซร้มาที่ลำคอ และโลมเลียไปตามเส้นเอ็นจนถึง
ติ่งหู ผมขบมันแผ่วเบา โต๋มันสะดุ้งเสียวนิดๆ ผมยิ้มกระย่องในใจ มีอารมณ์ล่ะสิ 5555
ตรูก้มีฝีมือเหมือกาน ผมลากปลายลิ้นตามลำคอ ขบเม้มเข้าอีก แอบทำสัญลักษณ์ไว้ :รักจัง11:
เวลาคนอื่นมองมา จะได้รู้ว่าผม อะฟรอสโทฟรี่ มันแล้ว :yeb:ไต่แตะเรื่อยมาจนถึง
ยอดอกแข็งตึงของมัน
“โต๋ วันนี้ยอมกรุนะ ....ให้กรุจะกรุจะทำเมิงเบาๆ ไม่ให้เจ็บ”
ไอโต๋
ยิ้มติดตลกกับคำพูดเมื่อกี้ของผม พูดเสร็จก็งับริมฝีปาก
และดูดดื่มยอดอกมันเหมือนจะรีดเอาทุกอย่าง ในตัวมันออกมา ร่างของไอโต๋
สะท้านขึ้นตามแรงขบอย่างไม่ตั้งใจ
“มิค...เมิงน่ารักจังว่ะ..เร็วสิเมิงเป็นของกรูแล้ว...”
(ไอโต๋ เมิงพูดผิดป่าวว่ะ )
มันคว้าคอผมไปจูบดูดดื่มรุนแรงกว่าอตนแรก
“อื้อ....อ๋อยเอ้~ ~ …” ผมครางในลำคอ พยายามที่จะผลักให้มันแยกออก
“ กรูต้องเป็นคนจูบเมิงนะ ไม่ใช่ให้เมิงมาจูบกรุ”
แล้วผมก็จูบมันต่อ (ตกลงวันนี้จะจูบอย่างเดียว)
แต่มือปลาหมึก ของไอโต๋เริ่มอีกแล้ว มันผละริมฝีปากออกก่อนจะบอกบทตายตัวมาให้ผม
“เมิงน่ารักนะ และไร้เดียงสากว่าที่กรูคิดไว้วะอีก”
ไอโต๋ยิ้มเจ้าเล่ห์ คว้าคอผมก้มลงมาจูบ
พร้อมๆกับ มืออีกข้างที่เลื่อนล้วง เข้าไปในขอบกางเกงนอน กอบกุมน้องมิคน้อยไว้ในมือ
บีบและนวดจนผมสะท้าน “ขะ..ขี้โกงอ่ะ “ :dont2:ผมเอ่ยปากตัดพ้อเสียงสั่น ไปตามอารมณ์
ที่ประทุขึ้นมาผิดคน มือใหญ่ไอโต๋ สัมผัสมิคน้อยของผม
ทั้งเข่าที่มันเอามาสี ยิ่งทำให้อารมณ์ที่มีอยู่ ตอนนี้เตลิดจนกู่ไม่กลับ
“ฮึ๊~…..โต๋~..ให้กรุทำสิ”
ผมยังมีความพยายามบอกให้มันเลิกรูดมิคน้อยผมสักที
แล้วให้ผมแล้วให้ผมทำแทน
“ทุกอย่างบตัวกรู เป็นของเมิงอยู่แล้ว” ไม่พูดเปล่า ร่างสูงใหญ่ขัยบไปพิงหมอน
บนหัวเตียง มือสองข้างดึงผมที่นอนคล่อมมันอยู่ ให้มาอยู่ในระดับเดียวกัน
พร้อมกับริมฝีปากซึ่งลากไล้ ไปตามจุกระสันของผมแทน เน้นย้ำ และทิ้งร่องรอย
ไว้เป็นสัญลักษณ์เจ้าของ ผมหายใจติดขัด เพราะขัดขืนไม่ได้ (หรือไม่ขัดกันหว่า)
ก็มิคน้อยโดนมันจับเป็นตัวประกัน ถ้าแย่งหน้าที่มันล่ะก้ จะโดนบีบจนสะดุ้งเลยล่ะ
“ผ่อนคลายสิ อย่าเกร็งนะ เดี๋ยวเมิงก็เป็นตะคริวหรอก” มันยังมีอารมณ์มาหยอกกันเนอะ
เสียงหายใจหอบกระชัน ผมแทบขาดใจตาย ริมฝีปากอุ่นร้อนของโต๋ยังไม่หยุดที่จะไล่
สำรวจไปตามส่วนต่างๆ ของร่างกายผมอยุ่ไม่หยุด มันทำให้ผมแทบสำลักความสุข
ที่ได้รับการปรนเปรอจากมันอยู่ไม่หยุด จากปลายลิ้นร้อนๆและนิ้วที่ชำนาญ
รุ้สึกว่ามิคน้อยก็จะชอบไปด้วย เห็นมันแข็งสู้ท้าฝ่ามือใหญ่ซะเหลือเกิน
โดนเพื่อนหักหลังยังไม่พอ ร่างกายมันยังมาทรยศ กันอีก
“โต๋!!”
ผมอุทานเมื่อไอโต๋ไล้ริมฝีปากไปยังชายโคลง โดยที่ปลายลิ้นร้อนๆและนุ่มนวล
ถือโอกาสลิ้มรส เนื้อนุ่มไปตามเส้นทาง ไอโต๋ แทบจะให้ผมคุกเข่าต่อหน้ามัน
มือใหญ่ดึงรั้งกางเกงให้พ้นไป แล้วยังรั้งบั้นท้ายผมให้เข้าใกล้ลมหายใจอุ่นๆมันอีก
ร่างผมรับรู้ถึงถึงความอบอุ่น ยังส่วนที่หวงแหน วึ่งเมื่อก่อนมันเคยตกเป็นเมืองขึ้น
ของไอโต๋ ประกาศเอกราชไม่ทันไร ก้โดนมันปลายลิ้นร้อนฉ่าฉกทวงคืนไปซะแล้ว
“ยะ.....อย่านะ....โต๋...อ๊า~….โฮ่ๆๆๆ กรุอุตส่าห์ เป่าฉุบชนะเมิงแท้ๆ ฮึ๊ก!!....” :sad2:โรคไม่ยอมลิซึ่มคับ
ร่างกายผมสั่นสะท้าน มือขยุ้มเส้นผมหนาของไอโต๋เต็มแรง เผลอหลุดเสียงครวญคราง
ออกมาอย่างจำเป็น ทั้งๆกลั้นแทบตาย เมื่อไอโต๋ ยึดครองมิคน้อยสำเร็จ และเพิ่มความเสียว
ให้ผม
“อื้อ~…ฮึ๊ก!!...”
“อย่ากลั้นเสียงสิ โต๋อยากได้ยินเสียงหวานๆของมิคนะ” เวลาอยากได้
อะไรเสียงอ่อนเสียงหวานมาเลยนะเมิง ไอโต๋มันจะปลอบผมแหละ แต่ผมคงยอมไม่ได้
ถ้าเสียงครางผมไปกระตุ้นต่อมความเถื่อนมันเข้า (ส่วนมากแล้วมันจะชอบ ซาดิสต์ว่ะ อิอิอิ (ชอบ) )
ปลายนิ้วเรียวยาวเริ่มรุกคืบเข้าไปในร่างกาย ขณะที่ริมฝีปากยังไม่หยุดภารกิจ
“เดี๋ยวโต๋!!! เดี๋ยว....” ด้วยนิ้วที่เพิ่มขึ้นทำให้เกิดความอึดอัดภายใน (ใช่ว่าทำเกือบทุกวันแล้วมัน
แล้วมันจะชินสักหน่อย)
“รุ้........ว่านายต้องการกรูแล้ว “ รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ :m14:ที่ผมอยากถีบมันจริงๆผุดขึ้น
“อ๊ะ!!...”
นิ้วถูกถอดออกอย่างรวดเร็ว มันเอื้อมไปหยิบคอนดอมบนหัวเตียงมาแกะออก
ผมอายจนหน้าแดง ซุกหน้าเข้ากับอกมันปิดบังความเขินอายไว้
เมื่อโต๋น้อยพร้อมที่ทะลวงถ้ำแห่งฟามสุข
ไอโต๋มันค่อยๆบังคับให้ผมนั่งลงบนตัก และดุดกลืนโต๋น้อยเข้าไปด้วย
“อย่า!!..เจ็บ….เบาหน่อยสิ”
ไอโต๋นั่งอยู่สักพักพลางปลอบพลางมองยิ้มๆให้ผม ที่นั่งอยู่ในท่าแปลกๆ เป็นหนูทดลองยามันป่าวเนี่ย
มือก็ปลอบประโลมผมที่กำลังสะอื้นอยู่บนตักมัน
“อย่าเกร็งสิคนดี” ดีบ้านเมิงดิ
มาลองเป็นกรุที่โดนเสียบมั้งแล้วเมิงจะรู้สึก
“ไม่เอาแล้ว~!! กรูชนะ อ่ะ ทำไมกรุต้องโดนเมิงรุกด้วย ไม่แฟร์เลย”
ผมยังร่ำร้องหาความยุติธรรมให้ตัวเอง สะอื้นคับ เล่นโกงมันตั้งแต่ต้นจนจบเลยอ่ะ
โต๋ใช้ริมฝีปากตัวเองปิดเสียงตัดพ้อของผม ดูเหมือนมันจะชำนาญในการปรอบคานอนของมัน
ให้พึงพอใจได้ดีจริงๆ
ร่างสูงของมันเริ่มจับเอวของผมไว้กันขัดขืน ขยับเข้าไปทีละนิด จนผมเสียวไปตามๆมัน
จนเมื่อถึงสุดทางและโคตรจะลึกนั้น ร่างสูงของโต๋ ก็เริ่มขยับช้าๆ และเร็วขึ้น
เมื่อผมรับกับจังหวะของโต๋ได้
“อา~…โต๋~!~! “
“น่ารักจัง...มิค อาร์~ ..ฮารุของโต๋”(( (ซีนโต๋) เสียงของผมสั่นพร่า ไม่น่าเชื่อว่าร่างกายของเจ้าหมาน้อย
จะเติมเต็มให้ผมได้ ))
โต๋เร่งจังหวะให้เร็วขึ้น และจู่ๆมันก็หยุดเอาดื้อๆ อ๊าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ หยุดทำม่ายยยยย
“ขยับเองสิ” ผมมองมันอย่างไม่เชื่อ โต๋มองผมพลางยิ้มเย้า
“ไม่...เอา” เสียงของผมฟังดูแหบพร่าและอ้อนวอน
“อย่าแกล้งกันสิ”
“อ้าวไหนบอกว่าอยุบนจะคุมเกมไง..กรูให้เมิงคุมแล้วนะเร็วสิตอนนี้กรุเป็นของเมิง..ขยับสิ”
ผมเม้มปากอายก็อาย แค้นก็แค้น
“ถ้าไม่ขยับ กรุไม่ทำนะ”
แผนมันชัดๆ เดินลงหลุมอีกแล้วมั้ยเรา ขยับร่างอย่างเก้ๆ กังๆ จะให้ทำยังไงได้ล่ะในเวลานี้
เฮอะ! จะเอาให้เอวเคล็ดไปเลย
“ดีมาก....อา~ อย่างงั้นแหละ” อารมณ์เชียวนะเมิง ผมด่าทอมันในใจ
หอบจนตัวโยน ความรุ้สึกเหนื่อยจัดครั้งสุดท้ายคงเป็น เตะบอลเมื่อตอนเย็น ยังไม่เท่า
นี้เลย แต่รู้สึกว่าจะไม่ไหวแล้วจริงๆ
“ไม่ไหวแล้ว.....”
เมื่อผมหยุดการเคลื่อนไหว ร่างสูงก็จับร่างเล็กลงนอนกับเตียงทั้งที่ยังไม่ได้ถอนออก
และเปลี่ยนมาคุมเกมแทน หลังจากที่อีกคนหมดสภาพไปแล้ว
“อ๊ะ!!เสียวจังมิค ไม่ไหวแล้ว “
“โต๋ กรุ ....ไม่ไหวแล้วเหมือนกัน มันจะ...จะออกแล้วว”
แล้วเราสองคนก็ไปท่องเที่ยวบนสวรรค์กันเรียบร้อยโรงเรียนโต๋ น้ำรักพุ่งกระฉูด
แทบจะหมดตัว
โต๋ซบลงบนตัวผม สังวรณ์หน่อยสิโว้ยยย
ว่าตัวเมิงหนักแค่ไหน
……..ในที่สุดผมก็....ได้ขึ้นบนสมในปรารถนา เศ้ราใจซิกๆ ตรูชนะเป่าฉุบ
แต่โดนเมิงแย่งหน้าที่กรูไป ฮื้อๆๆๆๆ
“เป็นไง อยู่ข้างบนแล้วสนุกมั้ย กรูว่าวิวมันดีว่ะ” :oni2:โต๋มอนมันผมที่เบือนหน้าหนี
“ปล่อยเลย ไอควายถึก กรูหนัก ลงไปเลย” o9งอนมันคับ
“โอ๋ๆๆๆๆๆ เดี๋ยวตาต่อโต๋ให้มิคขึ้นบนอีกก็ได้” จะให้กรูขึ้นบนทำด๋อยไรว่ะ เมื่อมีค่าเท่าเดิม
“ยังจะมีตาต่อไปอีกเหรอ กรุเหนื่อยนะโว้ย สาดดด”
“อะไรกานๆๆ วัยกำลังโตแท้ๆ เค้าต้องออกกำลังกายเยอะๆ”
“กรูออกคนเดียวได้”
“เมิงจะช่วยตัวเองทำไม ในเมื่อมีกรูอยู่ข้างๆ “
“”มีเมิงอยู่ข้างๆนั้นแหละยิ่ง ต้องระวัง เสียเปรียบเรื่อยเลย”
“เอาน่าดูสิโต๋น้อยมันอยากรู้จักมิคน้อยของเมิงเต็มอีกแล้ว ม่ะกี้ทักทายไม่พอ” ไม่ว่าเปล่า
มันลุกให้ผมดูโต๋น้อยที่ชุชันแสดงความองอาจเชิดหน้าทักทายมิคน้อยที่ค่อยๆผงกหัวรับคำท้าอีกครั้ง
................................
อยุ่กับมันเนี่ยนับวันจะยิ่งลามกเข้าไปทุกที
แอบมาต่ออยู่เรื่อยๆ ต้องทำอย่างลับๆเดี๋ยวโดนเชือดคับ
อย่าลืมเม้นกันนะคับ ฝากความห่วงใยให้คนที่กำลังสอบเหมือนมิคตอนนี้ด้วย
ปล.จ๊วฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ (สินบน)
หัวข้อ: โดนเพื่อนหักหลังฯ ตอนพิเศษ เมื่อพี่แม็คมีเค้าจะ.. จบ25/11/54 หน้า 167. (อ่าน 1101281 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก