หัวข้อ: ปาท่องโก๋...เด็กใส่แว่น...กับร้านกาแฟ

[wutwit]

มาต่อสั้นๆอีก

แช่งให้อันนั้นสั้นเหมือนกันเลย สาธุ....


มาตอ่ไวไวนะค้าบบ..

กะลังรออยู่...

ไงก็ เบ็นซ์+ว่าน..จุ๊ฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ

[hula-hoob]

เหนด้วยกะรีบน
ฮ่าๆๆๆ

 :เตะ1:


พี่เอกต่อนิ๊ดเดียวเองง่ะ

แว่นใจร้าย

[IZE]

เอาใจช่วยเบนซ์ สู้ๆๆๆๆ

เอกน้อยด้วยสู้ๆๆๆๆ

[kaporzung]

แว่นอ่า

ใจแข็งจังเลยน้า

สงสารเบนซ์มั่งิ 

[kongkilmania]

   ในที่สุดก็อ่านทันแล้วเรา
สนุกสนานได้ใจมากเรยยย   
เชียร์แว่นนะ ถึงตอนแรกๆจะหมั่นไส้ที่เล่นตัวซะขนาดนั้น   
แต่พอ     ถึงตอนหลังๆ ถ้าเราเข้าใจไม่ผิด แว่นน่าจะรักเบนซ์มาก่อน แถมรักมากด้วย
เบนซ์หน่ะแหล่ะซื่อบื้อ ละเลยแว่น ทำให้แว่นเสียใจ   
เพราะฉะนั้น ง้อต่อไปเลยอ้ายน้องเบนซ์เอ๋ย   

อินมากไปไม๊เนี่ยเรา   

[nil]

โธ่ แว่น

ไม่พูดกัน แล้วใครจะไปเดาใจได้เนี่ย

ให้เดาอีกร้อยชาติ สงกะสัยเบนซ์ก็ไม่รู้แน่เลยอ่ะ

ลึกลับเจงๆ

[sasy_mean]

  อ๊ายยย มีความลับกันได้ไงนี่   

แล้ว เบนซ์จะรู้เมื่อไร 


แต่จะว่าไป 3P ก็เข้าท่านะ  เบนซ์จะได้เป็นไส้แซนวิช 



รอ ร๊อ รอ พี่เอกมาต่อ

[M@nfaNG]

หนุกดีเอก พี่ชอบ มามะมาต่อ

[man_krub]

มาเฝ้าหน้าจอเผื่อจะได้อ่านก่อนนอน หุๆ
 

[ank_ang]

พบประชาชน


รักนี้ที่ฝันไป............

ข้อความต่อไปนี้เป็นข้อความในใจเอก ที่มันเก็บมานานแล้ว

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

ขอโทษกิต ที่เอกไปทำให้รักแล้วก็ไม่รับผิดชอบความรู้สึกของกิต

ขอโทษพี่ทอม ที่ไปทำให้พี่ว้าวุ้นในใจ ชอบไปกวนพี่ ชอบทำให้พี่น้อยใจ
แต่เรื่องของเรามันคงเป็นไปไม่ได้ เอกไม่เลือก ไม่ตัดสินใจเดินทางนี้
ขอโทษที่ทำให้พี่เสียใจ

ขอโทษพีท เอกไปหยอดพีทไว้ ตามปะสาคนชอบม่อทั่วไป แล้วก็ไปทำให้พีทมารักเอกจนได้
แต่เอกก็ไม่รับผิดชอบความรู้สึก....ขอโทษครับ

พี่อาร์ตเป็นพี่น้องกันเถอะดีแล้ว อย่าคิดเกินเลยนะเพราะจะวุ่น

น้องมิคพี่เอ็นดูน้องมิคตามปะสา ที่น้องเป็นเด็กวัยรุ่นหน้าตาดีคนหนึ่ง อย่ามาชอบพี่เลย
เพราะพี่คง .... ไม่รู้สิ พี่ไม่อยากทำร้ายใคร แล้วกลัวตัวเองเจ็บด้วย

พี่เทม เอกก็ไปแกล้งหยอดพี่เฉยๆอย่างที่พี่ว่าแหละ ไม่ได้ไปรักไปชอบไรพี่หรอก พี่เดาถูกเปะ
แต่เอกก็เป็นน้องพี่อย่างที่พี่บอกก็ได้

น้องฟ้าพี่ขอโทษครับที่ไปหยอดไว้ สารภาพตรงๆทำไปเพราะความสนุก

บอลลูนครับพี่ทำให้เราเสียใจอีกจนได้ เรามาเป็นน้องสาวพี่นะครับเดี๋ยวพี่เลี้ยงไอเบอรี่

น้องเจอย่ามาชอบผู้ชายเลย น้องเจไม่ได้รักพี่หรอก พี่รู้ เราแค่หลงในหน้าตาพี่เท่านั้นเอง
นอกจากพี่แล้ว ขอร้องอย่าไปชอบผู้ชายคนไหนนะ มันไม่สวยหรูแบบนิยายหรอกครับ
ไม่อยากให้น้องเจเสียใจแบบครั้งนี้อีก แต่พี่คงปกปิดว่าพี่เป็นเกย์ไว้แบบนี้แหละ
พี่ทำใจไม่ได้หรอก ที่จะให้เพื่อน พ่อ แม่ ญาติพี่น้องพี่ รู้ว่าพี่เป็นแบบนี้ พี่ทำใจไม่ได้จริงๆ

สุดท้าย คนที่มีอิทธิพลต่อจิตใจพี่ที่สุดก็คือน้องเต๋า น้องเต๋าเป็นคนเดียวที่พี่บอกได้เลยว่ารักจริงๆ
รักมากๆ รักมากกว่าน้อง รักหนึ่งเดียว รักที่สุด ไม่รู้ว่าเพราะอะไร รักมากก็เสียใจมาก
พี่เสียใจมากที่รักน้องเต๋าข้างเดียว คนมารักพี่ก็หลายคน แต่ทำไมพี่ไม่รักเขา พี่เลือกน้องเต๋า
เลือกเพราะอะไรก็ไม่รู้ แต่ก็เป็นการเสียใจจากความรักครั้งแรกในชีวิตมั้งครั้งนี้
พี่เคยคิดหลายครั้งว่าถ้าน้องเต๋ารักพี่เหมือนกัน พี่จะยอมรับและเปิดเผยไม่กลัวอะไรแล้ว
แต่เต๋าก็ปฏิเสธ พี่รู้สึกแย่มากๆ แย่ที่สุด ไม่อยากทำอะไรเลย มันเฮิร์ตมากมาก
แต่ก็ไม่เป็นไร เดี๋ยวก็คงหาย พี่คงไปทำให้คนอื่นเสียใจเยอะมั้ง ตัวเองเลยโดนซะมั้ง
โดนน้องเต๋าทำ แบบที่พี่ทำกับคนอื่น สมน้ำหน้าพี่ดีเนอะ

เพลงท้ายชื่อพี่ มันตรงกับใจพี่เลยจริงๆ เพราะใจมันแคบ มันให้น้องเต๋าอยู่ได้คนเดียวจริงๆ

โอเคจบแล้ว เป็นบทเรียนครั้งสำคัญทีเดียวสำหรับเอก ว่าอย่าเจ้าชู้
อย่าม่อ อย่าให้ความหวังเขาไปทั่ว ขอโทษครับ

ตอนนี้ไม่มีกิ๊ก ไม่มีแฟน มีแค่เพื่อน โอเคนะครับ เพื่อน พี่ แล้วก็น้อง อิอิ
สบายๆๆๆ

 


ขอโทษครับคนที่ติดตามอ่านนิยายเอก เพราะมีเรื่องเหล่านี้เลยทำให้มาลงนิทานช้าครับ

อีกสักหน่อยนะ เดี๋ยวจะมาลงนิทานต่อ

[christiyaturnm]

พบประชาชน


รักนี้ที่ฝันไป............

ข้อความต่อไปนี้เป็นข้อความในใจเอก ที่มันเก็บมานานแล้ว

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

ขอโทษกิต ที่เอกไปทำให้รักแล้วก็ไม่รับผิดชอบความรู้สึกของกิต

ขอโทษพี่ทอม ที่ไปทำให้พี่ว้าวุ้นในใจ ชอบไปกวนพี่ ชอบทำให้พี่น้อยใจ
แต่เรื่องของเรามันคงเป็นไปไม่ได้ เอกไม่เลือก ไม่ตัดสินใจเดินทางนี้
ขอโทษที่ทำให้พี่เสียใจ

ขอโทษพีท เอกไปหยอดพีทไว้ ตามปะสาคนชอบม่อทั่วไป แล้วก็ไปทำให้พีทมารักเอกจนได้
แต่เอกก็ไม่รับผิดชอบความรู้สึก....ขอโทษครับ

พี่อาร์ตเป็นพี่น้องกันเถอะดีแล้ว อย่าคิดเกินเลยนะเพราะจะวุ่น

น้องมิคพี่เอ็นดูน้องมิคตามปะสา ที่น้องเป็นเด็กวัยรุ่นหน้าตาดีคนหนึ่ง อย่ามาชอบพี่เลย
เพราะพี่คง .... ไม่รู้สิ พี่ไม่อยากทำร้ายใคร แล้วกลัวตัวเองเจ็บด้วย

พี่เทม เอกก็ไปแกล้งหยอดพี่เฉยๆอย่างที่พี่ว่าแหละ ไม่ได้ไปรักไปชอบไรพี่หรอก พี่เดาถูกเปะ
แต่เอกก็เป็นน้องพี่อย่างที่พี่บอกก็ได้

น้องฟ้าพี่ขอโทษครับที่ไปหยอดไว้ สารภาพตรงๆทำไปเพราะความสนุก

บอลลูนครับพี่ทำให้เราเสียใจอีกจนได้ เรามาเป็นน้องสาวพี่นะครับเดี๋ยวพี่เลี้ยงไอเบอรี่

น้องเจอย่ามาชอบผู้ชายเลย น้องเจไม่ได้รักพี่หรอก พี่รู้ เราแค่หลงในหน้าตาพี่เท่านั้นเอง
นอกจากพี่แล้ว ขอร้องอย่าไปชอบผู้ชายคนไหนนะ มันไม่สวยหรูแบบนิยายหรอกครับ
ไม่อยากให้น้องเจเสียใจแบบครั้งนี้อีก แต่พี่คงปกปิดว่าพี่เป็นเกย์ไว้แบบนี้แหละ
พี่ทำใจไม่ได้หรอก ที่จะให้เพื่อน พ่อ แม่ ญาติพี่น้องพี่ รู้ว่าพี่เป็นแบบนี้ พี่ทำใจไม่ได้จริงๆ

สุดท้าย คนที่มีอิทธิพลต่อจิตใจพี่ที่สุดก็คือน้องเต๋า น้องเต๋าเป็นคนเดียวที่พี่บอกได้เลยว่ารักจริงๆ
รักมากๆ รักมากกว่าน้อง รักหนึ่งเดียว รักที่สุด ไม่รู้ว่าเพราะอะไร รักมากก็เสียใจมาก
พี่เสียใจมากที่รักน้องเต๋าข้างเดียว คนมารักพี่ก็หลายคน แต่ทำไมพี่ไม่รักเขา พี่เลือกน้องเต๋า
เลือกเพราะอะไรก็ไม่รู้ แต่ก็เป็นการเสียใจจากความรักครั้งแรกในชีวิตมั้งครั้งนี้
พี่เคยคิดหลายครั้งว่าถ้าน้องเต๋ารักพี่เหมือนกัน พี่จะยอมรับและเปิดเผยไม่กลัวอะไรแล้ว
แต่เต๋าก็ปฏิเสธ พี่รู้สึกแย่มากๆ แย่ที่สุด ไม่อยากทำอะไรเลย มันเฮิร์ตมากมาก
แต่ก็ไม่เป็นไร เดี๋ยวก็คงหาย พี่คงไปทำให้คนอื่นเสียใจเยอะมั้ง ตัวเองเลยโดนซะมั้ง
โดนน้องเต๋าทำ แบบที่พี่ทำกับคนอื่น สมน้ำหน้าพี่ดีเนอะ

เพลงท้ายชื่อพี่ มันตรงกับใจพี่เลยจริงๆ เพราะใจมันแคบ มันให้น้องเต๋าอยู่ได้คนเดียวจริงๆ

โอเคจบแล้ว เป็นบทเรียนครั้งสำคัญทีเดียวสำหรับเอก ว่าอย่าเจ้าชู้
อย่าม่อ อย่าให้ความหวังเขาไปทั่ว ขอโทษครับ

ตอนนี้ไม่มีกิ๊ก ไม่มีแฟน มีแค่เพื่อน โอเคนะครับ เพื่อน พี่ แล้วก็น้อง อิอิ
สบายๆๆๆ

 


ขอโทษครับคนที่ติดตามอ่านนิยายเอก เพราะมีเรื่องเหล่านี้เลยทำให้มาลงนิทานช้าครับ

อีกสักหน่อยนะ เดี๋ยวจะมาลงนิทานต่อ

ม้อของแท้ขั้นเทพเลยนะคร้าบเนี่ย

คนแต่ง


 

สงสัยต้องฝากตัวเป็นศิทย์ ขอเคล็ดลับวิชาเสียแล้ว

บริหารเสน่ห์ซะ..................



 


   ยังไงก็มาต่อเร็วๆนะคร้าบ อย่ามัวแต่ม้อคนในเล้าอย่างเดียวล่ะ

[LonelyBoiZ]

มารอๆๆๆๆๆๆ

อิอิ

 


บรมครูตัวจริงอยู่นี้แล้ว

[astral]

ดีแล้วล่ะค่ะ อย่าล้อเล่นกับความรุ้สึกใคร อย่าให้ความหวังถ้าไม่จริงจังนะ

[ank_ang]

[Story] ปาท่องโก๋...เด็กใส่แว่น...กับร้านกาแฟ

By......เอกน้อย

ตอนที่ 6  สิ่งที่สูญเสียไป


-------------------------------------------------------------------------


"ฮัลโหล ว่าไงบีเอ็ม ถึงกรุงเทพหรือยัง"

น้องชายสุดที่รักของผมโทรมาหา ตอนนี้เวลาบ่ายโมงน่าจะถึงกรุงเทพกันแล้ว


"ถึงกรุงเทพแล้วครับพี่เบนซ์ กำลังจะเข้าบ้านลุง"

"ลุงเป็นไงบ้าง พี่ฝากสวัสดีด้วยนะ"


"ครับ แม่ให้โทรมาถามว่าพี่เบนซ์กินข้าวหรือยัง"

"กินแล้วครับ ไปกินที่บ้านแว่นมา"


"ครับ แล้วพี่เบนซ์กำลังทำอะไรอยู่ครับ"

"พี่กำลังนอนดูทีวีอยู่ข้างล่าง ไม่รู้จะทำอะไร"


"พี่เบนซ?ไม่มา บีเอ็มไม่สนุกเลย แล้วพี่รุติกลับบ้านไปหรือยัง"

"กลับไปตั้งแต่เช้าแล้วแหละ"


"ครับ แม่บอกว่าถ้าขี้เกียจหากับข้าวกินเอง ก็ไปกินที่บ้านน้าหญิงนะ แม่บอกน้าหญิงไว้แล้ว"

"อือ แล้วบีเอ็มกินหรือยังล่ะ"


"ยังเลย นี่กำลังจะกินที่บ้านลุง งั้นแค่นี้ก่อนนะพี่เบนซ์"

"อือ เที่ยวให้สนุกนะ หาอะไรอร่อยๆซื้อมาฝากพี่ด้วย"


น้องชายผมคงคิดถึงผมเพราะเวลาไปเที่ยวก็ไปด้วยกันเสมอ เมื่อวานไม่น่าตัดสินใจไม่ไปเลย
เพราะวันนี้ผมว่างน่าเบื่อมากไม่รู้จะทำอะไร ได้แต่นอนดูรายการทีวี ที่จริงการบ้านก็มีนะ แต่ไม่มีอารมณ์ทำ
อีกใจหนึ่งก็เจ็บแปลบ ไอ้แว่นคงไปสนุกเฮฮา กับพวงบุพผาอยู่สินะ.......


นอนไปนอนมาก็เข้าโหมดเดิม คือหลับ หลับไปโดยไม่รู้ตัว มาได้สติอีกทีก็เหมือนกับใครมาจูบปากผมอย่างเมามัน
ลืมตาดูก็พบว่าไม่ใช่ใคร นายนิรุติสุดหล่อที่เพิ่งรู้จักกันเมื่อวานนั่นเอง แต่แทนที่ผมจะตกใจร้องกรี๊ดกร๊าดแบบในละคร
แต่ไม่ใช่ มันจูบมาผมจูบกลับไป ม้วนจูบกอดกันกลมอยู่บนม้านั่งโยก ที่สามารถเอนนอนกลายเป็นที่นอนได้
กอดจูบลูบคลำกันพักใหญ่ รุติก็หยุดลุกขึ้นนั่งข้างๆผม


"เป็นบ้าอะไรรุติ มาแอบจูบเราตอนหลับ"

"ไม่รู้เหมือนกัน เมื่อวานตอนที่เบนซ์ให้เราจูบ เราก็ชอบนะ พอเข้าบ้านมาเห็นเบนซ์หลับก็เลยจัดการซะเลย"


"แหม เอาใหญ่เลยนะ แล้วเมื่อเช้าเรารู้สึกเหมือนโดนจูบนี่ฝีมือรุติใช่มั้ย"

"ใช่แล้ว"


"แล้วเกิดนึกบ้าอะไรมาจูบเราล่ะ"

"แล้วเบนซ์ล่ะ เมื่อคืนเกิดนึกบ้าอะไรมาขอให้เราจูบ"


"ไม่รู้สิ ... เมื่อคืน...เหมือนเรากำลังเหงา โดดเดี่ยว อยากหาความอบอุ่น อยากมีคนอยู่ด้วย ..."

"อยากมีคนรัก....!!!!...เบนซ์ต้องอยากมีคนรักแน่ๆ ใช่ไหม"


"..............................."


คิดไปคิดมา มันตรงเหมือนกับที่รุติพูด ผมอยากมีคนรัก ผมโตแล้ว โตพอที่จะมีแฟนมาให้ผมดูแล และดูแลผม
ผมไม่ใช่เด็กๆวิ่งเล่นแบบเมื่อก่อน ผมมาอยู่ในวัยที่เริ่มที่จะเรียนรู้กับความรักแล้ว คนแรกที่ผมคิดว่ารักแบบแฟนก็คือไอ้แว่น
ถึงผมจะมีแฟนมาหลายคนตอนม.ต้น แต่มันก็ไม่ได้มาจากความรัก เพื่อนล้อบ้าง ไปจีบเขาบ้าง เขามาจีบผมบ้าง แล้วก็ตกลงเป็นแฟน
ทั้งๆที่ไม่ได้มีความผูกพันธ์ทางจิตใจกัน สุดท้ายก็เลิกห่างเหินกันไป

แต่กับไอ้แว่น ....ไม่รู้สิ ผมรู้สึกว่ามันไม่เหมือนครั้งก่อนๆ ผมรัก ผมต้องการมัน ผมอยากให้มันรักแล้วก็ต้องการผม
อยากให้มันปกป้อง แล้วก็อยากปกป้องมัน ผมหวงมัน หึงมัน ผมหงุดหงิดที่มันไม่ตอบรับผมสักที ผมไม่พอใจที่มันไปจู๋จี๋กับคนอื่น
ผมไม่ชอบขี้หน้าคนที่มาชอบไอ้แว่น ทั้งๆที่เมื่อก่อนผมก็ไม่ได้พวงบุพผานัก แต่หลังจากเธอมายุ่งกับไอ้แว่น
ผมรู้สึกจะเข้าขั้นเกลียดขี้หน้าด้วยซ้ำ ถึงจะอยู่ห้องเดียวกัน แต่ผมไม่เคยไปคุยกับเธอเลย


"แล้วเบนซ์มีแฟนหรือยังครับ"

"เอ่อ...ยังเลย แต่แค่ไปรักคนหนึ่ง แต่เขายังไม่รักเรา"


"ใครหรอ โชคดีขนาดนั้น บอกเราได้ไหม"

"ยัง...ไม่บอกได้ไหม เรายังไม่พร้อม"


"แล้วเบนซ์สนจะมีแฟนเป็นผู้ชายบ้างไหม"

"......................................"


"เบนซ์ไม่สนใจเราบ้างหรอ"

"อ่ะนะ ถ้าสนแล้วรุติจะมาเป็นแฟนเรามั้ยล่ะ"


"เป็นสิ แต่เบนซ์จะเอาจริงหรือปล่าว"

"อย่ามาพูดเรื่อยเปื่อยรุติ แบบรุตินี่นะจะมาเป็นแฟนเรา"


"อ้าวทำไมล่ะ เราไม่หล่อ หรือนิสัยแย่ตรงไหนหรอ"

"แบบรุติเหมาะกับสาวสวยๆมากกว่าผู้ชายนะ"


"เบนซ์ก็เหมือนกัน หล่อแบบเบนซ์ก็เหมาะกับสาวสวยมากกว่าผู้ชาย เรา2คนเหมือนกันงั้นลองคบกันดูมั้ยล่ะ"

"รุติจะเอาจริงหรอ เกิดบ้าอะไรขึ้นมาล่ะ"


"ไม่รู้เหมือนกันนะ ... ตั้งแต่ตอนเจอเบนซ์ที่หน้าห้องอาจารย์เกวลิน มันรู้สึกแปลกๆอยากสัมผัสต้องตัวเบนซ์
ยิ่งเมื่อคืน ก็รู้สึกแปลกๆตอนที่กอดกับเบนซ์ แล้วตอนจูบกันอีก....มัน....ไม่รู้สิ มันหวิวกว่าตอนเราจูบกับแฟนสาวๆเมื่อก่อน"


อย่านะรุติ อย่ามายั่ว ผมยิ่งเหงาๆ แต่มันก็จริงแบบที่รุติพูดอีก ผมหวั่นไหวกับรุติพอสมควร ตอนนี้ผมไม่แน่ใจแล้วว่า
หวั่นไหวกับรุติแค่รูปร่างหน้าตาหรือปล่าว หรือผมหวั่นไหวกับรุติเพราะนิสัย ที่ดูอบอุ่นอ่อนโยน แล้วรุติก็ต้องการผม
ผมมีความรู้สึกว่า อยากให้รุติปกป้อง อยากได้รับรัมผัสจากรุติ อยากอยู่ในอ้อมกอดรุติ ......??? มันอะไรกันนะ ??



.......แล้วไอ้แว่นผมล่ะ......?????



"ยังไม่ต้องตอบอะไรก็ได้เบนซ์ เราไปขี่รถเที่ยวกันไหม"

"อ่ะ...อือ รถไหน ? แล้วไปไหนล่ะ"


"รถมอเตอร์ไซค์ไง พ่อซื้อมาไว้ให้เราใช้ แต่พ่อยังไม่ให้เอาขี่ไปโรงเรียน"

"อ๋อแล้วรุติขี่มาบ้านเราใช่ไหมวันนี้"


"อือ ส่วนเรื่องเที่ยวที่ไหน เบนซ์น่าจะเป็นคนพาเราไปนะ เพราะเราเพิ่งมาอยู่"

"อะ อือ แล้วรุติกินข้าวมาหรือยัง"


"กินมาจากบ้านแล้วหล่ะ"

"อือ แดดมันยังแรงอยู่เลยตอนนี้ รอให้แดดร่มลมตกกว่านี้หน่อยได้ไหม ค่อยไปขี่รถเที่ยวกัน"


"ไปตอนนี้ไม่ได้หรอ ไปแบบว่าที่เที่ยวที่เราเล่นน้ำกันได้ด้วย"

"งั้น ก็ต้องไปที่อ่างเก็บน้ำบนเขาโน่น เขาทำเป็นสวนสาธารณะ และน้ำตกจำลอง มีบ่อไว้ให้เล่นน้ำได้ด้วย"


"ดีเลย งั้นเราไปกันนะ"


ผมขึ้นไปเอาเสื้อผ้า ผ้าขนหนู เครื่องอาบน้ำที่บนห้องใส่กระเป๋าลงซ้อนมอเตอร์ไซค์ ฮอนด้าคลิก สีน้ำเงินป้ายแดง
ที่เป็นเครื่องยืนยันว่าออกมาใหม่ด้วยเงินสด เมื่อไม่นานมานี้เอง

ผมเป็นคนซ้อนก็จริง แต่รุตินะสิเป็นคนขับที่เหมือนว่ายังขับไม่แข็งเท่าไหร่ มันจะปลอดภัยก่อนไปถึงอ่างเก็บน้ำหรือปล่าวนี่???



"รุติเพิ่งหัดขับหรอ"

"อื้อ อยู่กรุงเทพ ไม่ได้ใช้มอเตอร์ไซค์ จะไปไหนก็มีคนขับรถไปส่ง"


"อ๋อ ให้เราขับมั้ย เรากลัวว่ารุติจะพาเราไปแหกโค้ง"

"โอ้โหดูถูกเราขนาดนั้นเลยหรอ"


"เปล่ากันไว้ก่อน......"

"ไม่ต้องกันเลย เดี๋ยวเราขับเอง บอกทางมาก็พอ"


ซ้อนมอไซค์ไปเสียวไป เสียวจะไปเสยท้ายคันหน้าบ้าง แหกโค้งบ้าง ตกเขาบ้าง กว่าจะมาถึงจุดหมายปลายทาง
หัวใจผมก็แป้วหดเล็กลงไปเท่าก้อนกรวดแล้ว


"เห้ออ...รุติเกือบพาเราเอาชีวิตไม่รอดซะแล้ว"

"เบนซ์ก็ว่าไปนั่น ไม่เห็นเป็นอะไรเลยยังปลอดภัยดีนี่"


"อือๆ รู้มั้ยเราสวดมนต์ไม่รู้กี่จบ ฮ่าๆ"

"หง่ะ"

ผมกับรุติกำลังจะออกจากลานจอดรถเดินลงไปที่น้ำตกอีกด้าน เพื่อไปเล่นน้ำ


"โอ๊ยยยย....อะไรว่ะ"

ระหว่างทางเดินลงบันไดก็มีชายหนุ่มคนหนึ่ง ก้าวขากึ่งวิ่งขึ้นมาตามทางขั้นบันได ชนกับผมตรงมุมพอดี


"ไอ้สัดเอ้ย ใครชนกูว่ะ"

ไอ้หนุ่มนั่นมันปากหมาด่าผมทั้งๆที่มันผิด


"เฮ้ย มึ่งนั่นแหละ เดินส้นตี_ไรว่ะ มาชนคนอื่น แล้วยังมาพูดอ้อนตี_อีก"

ฮ่าๆ..นิรุติ พระเอกของผมออกตัวปกป้องผมเต็มที่


"เอาสิว่ะอยากโดนตี_นักกูจัดให้"

ไอ้หนุ่มคนนั้นลุกขึ้นตรงเข้าไปจะใส่หมัดใส่รุติ แต่โดนรุติอาศัยความเร็วและตำแหน่งที่อยู่สูงกว่า
ใช้ขายันถีบท้องมันกระเด็นตกบันไดไป รุติตามไปจับร่างไอ้นั่นจะซัดหมัดใส่ แต่.......!!!


"เฮ้ยรุติอย่า.....นั่นมันไอ้หมอกนี่หว่า"

ผมห้ามรุติ เพราะผมเห็นหน้ามันชัดแล้ว ไม่น่าผิดตัว เป็นไอ้หมอก เพื่อนสมัยประถมของผมนั่นเอง
มันย้ายไปเรียนมัธยมที่กรุงเทพ ผมไม่ได้เจอมันมา3ปีแล้ว


"อย่าๆรุติ นี่เพื่อนเราเอง"

ผมรีบเข้าไปดึง2คนออกจากกันแล้วสำรวจว่าไอ้หมอกมันเป็นอะไรบ้าง


"เฮ้ยหมอก เป็นไรปล่าวว่ะ"

"เฮ้ย!!! เบนซ์....มึงเองหรอว่ะ"


"เออ แล้วมึงมาทำซ่าไรแถวนี้ว่ะ ไม่ได้เจอตั้งนาน"

"กูย้ายกลับมาที่เดิมแล้ว เรียนเทคนิค แล้วมึงเป็นไรปล่าวว่ะ โดนกูชนเมื่อกี้"


"ไม่เป็นไร แล้วมึงจะรีบไปตายที่ไหนว่ะ เดินไม่มองทาง"

"เอ่อ............................."


"แล้วมาทำไรที่นี่ว่ะหมอก มาคนเดียวหรอ"

"เอ่อ...โทษทีว่ะเบนซ์ กูกำลังอารมณ์เสีย โมโห กูต้องกลับบ้านก่อนนะ เดี๋ยววันหลังค่อยคุยกัน ขอโทษทีว่ะที่ชนเมื่อกี้"


มันพูดเสร็จก็รีบเดินฟิดฟัด ด้วยอารมณ์ไปโมโหอะไรมาสักอย่าง ไอ้หมอกไม่ได้เจอผมตั้ง3ปี นิสัยมันยังเถื่อนดิบเหมือนเดิม
ไอ้นี่มันห้าว ชอบโดนเรียน ชอบตั้งตัวเป็นอันธพาล ทำตัวเป็นลูกพี่ มีลูกน้องในสังกัดอะไรประมาณนี้ เมื่อสมัยเรายังเรียนประถม
นิสัยมันก็ยังคงไม่เปลี่ยนไปจากเดิมเท่าไหร่นัก แต่ที่เปลี่ยนไปคือหน้าตา และรูปร่างของมัน โหดหล่อได้ใจจริงๆ ผมเกือบจำไม่ได้


"ดีนะที่เป็นเพื่อนเบนซ์ ไม่งั้นเราอัดมันน่วมแน่ๆ"

"เก่งจริงนะ ไม่กลัวพ่อว่าหรอมาชกต่อยกับชาวบ้าน"


"ก็ช่างสิ เราไม่ใช่คนผิดซะหน่อย มันเป็นฝ่ายผิดนะ"

"อือ ช่างมันเถอะ เพื่อนเราเอง นิสัยมันเถื่อนๆแบบนี้มาตั้งแต่เด็กแล้ว"


++++++++++++++++++++++++++++++++



ผมลงไปถึงที่เล่นน้ำ ตอนนี้มีคนมาเล่นน้ำเยอะเลย มีสระทางน้ำที่ต่อกันเป็นขั้นบันไดไว้สำหรับให้ประชาชนเล่นน้ำ
มีตื่นลึกสำหรับเด็กและผู้ใหญ่ ตรงสวนสาธารณะ ก็จะมาร้านอาหาร ไม่ใช่รถเข็น หรือแผงลอยขายเรียงรายนะ
แต่เป็นซุ้ม ที่ดูดีสะอาดตา พ่อค้าแม่ค้าใส่หมวกใส่ชุด ใส่ผ้ากันเปื้อนเป็นสัญลักษณ์ของอ่างเก็บน้ำทุกซุ้ม
จะมีเก้าอี้กับโต๊ะไว้บริการใต้ร่มไม้ธรรมชาติ จัดเป็นระเบียบเรียบร้อยบนลานปูน ทุกอย่างถูกจัดเป็นสัดส่วยลงตัวอย่างดี


เราสองคนลงไปว่ายน้ำเล่น รุติว่ายน้ำเก่งมาก เพราะบ้านที่กรุงเทพมีสระว่ายน้ำรุติจึงได้หัดว่ายน้ำทุกวัน
น้ำที่เราเล่นใสสะอาดแล้วก็ไหลอยู่ตลอดเวลา ถึงคนจะมีจำนวนมาก แต่ยามอากาศร้อนๆแบบนี้ก็ทำให้รื่นเริ่งได้เยอะทีเดียว
ผมสนุกแล้วก็สบายใจมาก พวกเราเล่นน้ำกันอยู่นาน ก็ขึ้นมาพักหาอะไรกินสักหน่อยค่อยไปเล่นต่อ

เรา2คนเลือกซื้อไก่ย่าง คอหมูย่าง กับอาหารอีกสาน2อย่าง มานั่งกินกันอยู่ที่โต๊ะหินด้านบน
จากมุมนี้สามารถมองเห็นคนเล่นน้ำได้ ไม่ไกลนัก พวกเรานั่งกินกันอย่างเอร็ดอร่อย สายตาเจ้ากรรมของผม
ก็เหลือบไปเห็นชายหญิง2คน กำลังว่ายน้ำต้อนเล่นกันอย่างมีความสุข......~!!!!!!!!




......ภาพแบบนั้นบาดตาเหลือเกิน ไอ้แว่นกับพวงบุพผา กำลังกอดรัดฟัดเหวี่ยงกันอยู่ในน้ำ....
2คนนั้นว่ายไป ว่ายมาอ้อล้อกันอย่างสนุกสนาน มีกอดคอว่ายไปด้วยกัน เกาะหลังไปด้วยกัน ไม่ไหวแล้ว
ไม่ไหวจริงๆ ผมแทบทรุดลงไปกองกับพื้น ..........น้ำตาไหลออกมาจากดวงตาที่เต็มไปด้วยความโกรธ


แต่ผมจะทำไงล่ะ เขาเป็นแฟนกันนี่ ผมเป็นอะไรกับไอ้แว่น เป็นแค่อดีตเพื่อนรัก
ที่ตอนนี้เป็นฝ่ายเลื่อนขั้นมาเป็นคนรักไอ้แว่นมันฝ่ายเดียว...มันจะไปทำอะไรกับใคร
ผมก็ไม่มีสิทธิ์ไปเรียกร้อง มีสิทธิ์แค่ดูอย่างเดียว ดูอย่างปวดใจ หัวใจแทบขาด


"เบนซ์เป็นอะไร ร้องให้ทำไม"

"............................"


"เบนซ์ เป็นอะไรว่ะ เฮ้ย...อย่าร้องให้แบบนี้ดิ "

"............................"


น้ำตาผมยังออกมาจากตาที่ตอนนี้แดงจัด เกือบเป็นสีเลือดแล้วก็ว่าได้ ปากผมขบฟันแน่นด้วยอารมณ์โมโห
รุติเอาทิชชูมาเช็ดน้ำตาให้ผม แต่ผมก็ยังไม่พูดอะไร ยังคงจ้องหน้าไปที่2คนนั้น ที่ตอนนี้ขึ้นมาบนฝั่งกำลังจะเข้าห้องน้ำ
คงกำลังจะเลิกกลับบ้านแล้วแน่ๆ


"รุติ กลับบ้านกันเถอะ เราอยากกลับบ้าน"

"อื้อ งั้นไปเปลี่ยนเสื้อผ้ากัน จะได้กลับ"


ผมกับรุติ เข้าไปเปลี่ยนเสื้อผ้า ที่ห้องน้ำ อีกด้าน เพราะไม่อยากเข้าไปเจอไอ้แว่นตอนนี้



"รุติ...!!! เดี๋ยวๆ หยุดหลบตรงนี้ก่อน"


หลังจากเราอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า ก็เดินมาที่ลานจอดรถ แต่กลับดันเจอไอ้แว่นกับพวงบุพผากำลังซ้อนมอเตอร์ไซค์ออกไปด้วยกัน
ไอ้แว่นเป็นคนขี่ พวงบุพผาเป็นคนซ้อน กอดกัน อะไรต่อมิอะไรแนบชิดติดกัน เธอไม่อายบ้างหรือไงนะ


"รุติ เดี๋ยวขับตาม2คนนั้นไปห่างๆนะ"

"ทำไมหรอ แล้วไปขับตามเขาทำไม"


"อือ ไม่ต้องถามแล้ว มาเราขับเอง"


ผมแย่งกุญแจมาจากมือรุติ แล้วรีบขับตามไป พอพ้นลงจากเขา ไอ้แว่นก็ขับตรงเข้าเมือง
แต่พอถึงทางจะเข้าตลาด มันดันขับเลยออกไปที่ทางชานเมืองอีกด้านมันขับลัดเลาะ ซอกซอยต่างๆ
ผมก็ไม่เข้าใจว่ามันจะไปไหนเหมือนกัน ทางนี้ก็ไม่ใช่ทางกลับบ้าน ทั้งของไอ้แว่น แล้วก็พวงบุพผา


แต่แล้วผมก็หายสงสัย เมื่อรถมอเตอร์ไซค์ไอ้แว่นเลี้ยงเข้าโรงแรมม่านรูดเก่าๆ ที่ไม่สนใจหรอกว่าแขกที่มาพักจะอายุเท่าไหร่
ขอแค่มีเงินจ่ายก็ยอมเปิดห้องให้เข้าพัก ทันทีที่ผมเห็น หัวใจผมเหมือนถูกบีบ ถูกเฉือน ถูกกัดกิน ผมไปจอดรถมองอยู่ที่ทางเข้าโรงแรม
หลังจากที่ไอ้แว่นจ่ายเงิน มันก็พาพวงบุพผาเข้าห้องล็อคกลอนอยู่ข้างในกัน2คน พวกนั้นมันพากันมาที่นี่กี่รอบแล้วนะ
พวกมันได้กันไปกี่รอบแล้ว .... ยิ่งคิดยิ่งช้ำ น้ำตาแห่งความเจ็บปวด น้ำตาของความเสียใจมันไหลออกมา
จนผมต้องก้มลงร้องให้คาแฮนด์ มอเตอร์ไซค์ รุติตกใจอย่างมาก พยายามปลอมใจผม ถามถึงสาเหตุ
มันเดาไปต่างๆนาๆว่า ผู้หญิงคนนั้นเป็นคนรักของผมหรือปล่าว แต่ผมก็ไม่มีคำตอบให้รุติแม้แต่คำเดียว


"รุติ นายขับรถพาเรากลับบ้านนะ"


ตลอดทางกลับบ้าน เหมือนผมจะลืมเส้นทาง รุติพาผมไปทางไหนสติผม มีไม่พอที่จะรับรู้
มารู้ตัวอีกทีก็ถึงหน้าบ้าน ผมเข้ามาข้างในโดยที่รุติก็เดินเข้ามาด้วย ผมนั่งอยู่ที่โซฟาหน้าทีวี
รุตพยายามปลอบใจผม แต่มันไร้ความหมาย ความคิดของผมตอนนี้คิดไปถึงว่า ป่านนี้มันคงจะได้กันสร็จไปกี่รอบแล้ว
ไอ้แว่นที่ผมเฝ้ารัก เฝ้าทนุถนอม ตอนนี้มันกลายเป็นของคนอื่นไปแล้ว น้ำตายังไหลไม่หยุด
รุติไปค้นหายาพารามาให้ผมกิน แล้วก็พาผมขึ้นห้องไปนอนพักผ่อน ผมเหมือนหุ่นไร้วิญญาณ
มันจะให้กินอะไร พาไปไหนผมไม่มีสติจะคิดแล้ว............







-----------------*--------------------------------*

---------------------------------------*-------------------------------------------------


-*------------------------

ก็อยากให้มาต่อกานเองนิหน่า .......-*-




อย่าฆ่าผมน้า ถ้าอ่านตอนนี้จบแล้ว อย่าฆ่าเอกน้าคร้าบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ

[-~iK@iZ_KunG~-]

มาจิ้มคุณเอกตอนเช้ามืด รึป่าว อิอิ

 

[kaporzung]

แว่น ทำไมทำแบบนี้อ่ะ 

รุติปลอบเบนซ์ด้วยนะคะ 

เช๊อะ แว่นะแว่น ร้ายเจงๆ 

[Iextraordinary]

ไมได้เข้ามาอ่านนิยาย

แต่

กระแสจิตแรง เหมือนมีคนพูดถึง อิอิ

น้องเอกเปนอารายหรอคับ ขี้บ่นจิงๆ (ทำเนียนเหมือนมะรู้อาราย อิอิ)




เป็นเด็กดีนะคับ 

[birdy]

D' คับ เอก มาให้กำลังใจเหมือนเคย ยังติดตามอ่านเรื่องอยู่เสมอ เฮ้อ...แต่ ชอบทำให้คนอ่านค้างคานี่ซิ น่าตีจริง จริง เลย  ตอนนี้เริ่มเข้า

โหมดเศร้าแระ  แต่อย่านานนะมัน มันทรมานใจ ยังงัยพี่ก็ยังเชียร์ ว่าน กะ เบ๊นซ์ นะ 

ขอให้หายว้าวุ่นใจเร็ว ๆ นะ กลับมาเป็นน้องเอก คนเดิม มีพลังในการคิดเรื่องสนุก สนุก ให้พี่อ่านต่อไป 

[Quill]

รุติก็ออกจาน่ารัก ไม่ต้องเอาไอ้แว่นแล้ว

[cargo]

            แง่ว เศร้า แต่ เช้า เลย ......  มา ต่อ ให้ หน่อ ย ดิ 

               

             แต่ เชียร์ แว่น นะ ค้าบ เอะ หรือ ว่า เชียร์ วุต ดี กว่า

                งาน นี้ เบน ต้อง รับ รัก นาย รุต แน่ ๆๆๆๆ  มี มันส์ แน่ ๆๆ

[hula-hoob]

 

แค่ไปส่งรึป่าว

เง้อ
พี่เอกใจร้ายอีกแระ

[iGiG]

อยากอ่านต่อง่า 

[ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น]

ระวังเรื่องส่วนตัวนิดหนึ่งนะครับ
เคยบอกไว้แล้วว่าเรื่องส่วนตัวที่ไปพูดคุยพบปะ
เป็นเรื่องส่วนตัวนอกบอร์ดแล้ว เมื่อมีปัญหาอะไรกัน
ห้ามนำข้อพิพาทมาชี้แจงในบอร์ด
เพราะเป็นเรื่องที่พวกคุณต้องสานต่อกันเอาเองนะครับ

[M@nfaNG]

  อ่านนิยายอย่างเดียวดีกว่า เรื่องอื่นปวดหัววว

[LonelyBoiZ]

มารอ

กรุณามาด่วนๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ โคตรๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยอ่ะคับ

ไม่มา เด่วกัดหูเลย

555555+

เปงกำลังใจให้นะคับ   

[IZE]

เป็นกำลังใจให้ เอกน้อยของเราด้วยคน

[anna1234]

และแล้ว ก็ อย่าลืม มาต่อนะ

รออยู่ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

[stayingpower]

เอาน่า ....

ได้กันก็ไม่เห็นเสียหาย หรือถ้าจะโกรธก็ไม่แปลก



แต่คิดไปคิดมา เบ๊นซ์ยังเคยนอนกกนอนกอด แล้วก็จูบอย่างดูดดื่มกับรุติเลยมิใช่ ฤ..?

[อาจารย์..สีฟ้า]

อย่าพึ่งเข้าใจผิดกันนะ.........ฟังเหตุผลกันก่อน
 


แต่ดูไปดูมารุติก็น่ารักดี

เป็นกำลังให้ต่อไปนะครับ

[light_tao]

แอบมาดูคนบางคน   เหอ ๆ ๆ