*********************
“พี่เกลียดผมหรือเปล่า?”เป็นอีกครั้งที่ผมไม่สนใจจะตอบ หากแต่มันไม่ใช่เหตุผลเพราะความคร้านอย่างสมัยเด็กๆ เพราะตอนนี้ผมมีสิ่งที่อยากรู้...อยากรู้มากกว่าอะไรทั้งหมดในเวลานั้น
“เอก!...พี่ถามว่าเอกอยู่ไหน?”พี่เหยายังยืนยันคำถามเดิม
“แต่ผมอยากรู้แค่ว่า พี่เกลียดผมหรือเปล่า?”
“...แล้ว...เอกล่ะ?”พี่เหยาเงียบไปก่อนย้อนถามกลับมาเบาๆ
“ผมจะเกลียดพี่ได้ยังไง?”
“พี่หมายถึง...หลังจาก...”พี่เหยาพูดได้แค่นั้น...และผมได้ยินเสียงสะอื้นเบาๆ
...ดูคล้ายคำว่ารักจะห่างไกลจากเราไปทุกที...
เราต่างไม่กล้าถาม...รักหรือเปล่า?...
เราถามเพียง...เกลียดหรือเปล่า?...
เพราะเราต่างรู้...เราทำร้ายกันมามากแค่ไหน...
เพราะนั่นคือสิ่งที่เรากลัวเหลือเกิน...
ถ้าคำว่ารักมันห่างไกลจากเราจนเกินไป...อย่างน้อย เราก็หวังเพียงว่า ขออย่าโดนชิงชัง...
************************
จากเรื่อง หรือจะให้เป็นเพียงแค่ความทรงจำ โดยคุณภักD
สะเทือนอารมณ์ และบาดลึกไปในหัวใจ