หัวข้อ: รวบรวมคำคมดีๆเด็ดๆบาดๆใจจากนิยายในเล้ากันครับ

[ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น]

“อาวินมันทำผิด แล้วมันไม่ใช่ลูกลื้อหรือ หรือมันต้องทำถูกใจลื้อเท่านั้น ลื้อถึงจะนับมันเป็นลูก”
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=3329.msg149937
 บันทึกของ "เรา" (วิน & นนท์) [อากงของผม]

[oaw_eang]

เข้ามาอ่านประโยคเด็ดๆ แก้กลุ้มค่า

เขียนกันเก่งดีจังเลยเนอะ   

[fc_uk]

 


ขอบคุนคร้าบบบบ เดี๋ยวก๊อปไปใช้มั้ง เอิ๊กซ์.........

[krappom]

เวลาไม่ได้เปลี่ยนใครหรอก แต่ใจคนต่างหากที่มันเปลี่ยน

จากเรื่องบ้านพักอลเวง ของ staying power

ยังอ่านไม่จบเลย 

ไปอ่านต่อก่อน 

[bamboo]

โห บาดจริงๆครับ อ่านแล้วบาดเลย โดยเฉพาะ คัตเตอร์ มีด แล้วก็กรรไกร คมจริงๆ เลือดเป็นทางเลย

[nOn†ღ]

"ชั้นจำไม่ได้นะว่าได้ยินมาจากไหน แต่เคยมีคนพูดไว้ว่า....ถ้าคนเราต้องเลือกระหว่างความสุขในวันนี้ กับความทุกข์ที่ไม่รู้ว่าจะเกิดในวันข้างหน้ารึเปล่า ก็น่าจะเลือกความสุขเอาไว้ก่อน เพราะเราไม่รู้ว่าเราจะมีชีวิตอยู่ต่อไปได้อีกนานแค่ไหน..."

http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=3703.30

จากเรื่อง  หรือว่าความรัก

[My name M]

 

    ....ความรักไม่ต้องการการครอบครอง ขอเพียงรู้ว่าใจเราอยู่กับใคร และรู้ว่าใจใครอยู่กับเรา ถึงแม้ความเป็นจริงมันอาจจะไม่เป็นไปตามที่เราเคยฝันไว้ ขอแค่เรารักเขา และขอแค่เขารักเรา เท่านั้นเองที่ต้องการ อาจจะเสียใจที่ไม่ได้เคียงคู่กัน แต่เมื่อเรามองดูเขามีชีวิตที่ดี เราเองก็ควรจะดีใจ....

http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=828.0

 ...ซึ้งจริง ๆ...

[nOn†ღ]

"มันไม่จำเป็นหรอกเรื่องนั้น..แค่เราคิดถึงเขา..ถึงเราจะไม่เจอเขา..แค่นี้เราก็มีความสุขแล้ว..ถ้าหากฟ้ายังมีใจ..เรา2คนอาจเจอกันอีกครั้ง โดยบังเอิญก็ได้" การที่เรารักใครสักคนเราไม่จำเป็นต้องหวังว่าเขาจะรักเรากลับไหม..ถึงแม้ลึกๆอาจจะมีแอบคิดบ้าง..แต่การที่เราเห็นคนที่เรารักมีความสุข..เราก็มีความสุขตามเขาไปด้วย

http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=3710.150

จากเรื่อง ผิดไหมที่รักเด็ก

อิอิ ชอบเด็ก 

[ฮารุ]

มีแต่คำคมๆทั้งนั้นเลยยยยยยยยยย

  งั้น ความพยายามอยู่ที่ไหน
                                    ความพยายามก็อยู่ที่นั้น อ่ะดิ อิอิอิ
                                                                               (มิคม่ายรุ้ มิคมาวววว) 

[ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น]

"มึงกำลังจะทำอะไรกู กูไม่รู้ แต่ตอนนี้กูรักหยก" ไอ้ต้อมมันพูดย้ำอีกทีหนึ่งด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบา

ผม..เขา..และคณะวิศวกรรมศาสตร์
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=3547.540

[nithiwz]

ผมนอนดูกริชที่หลับสนิทไปแล้ว ใบหน้าที่คิดถึงมาตลอด ......ใจก็นึกถึงเรื่องที่คุยกับพี่สิงห์....
พี่เขาทั้งสองคนเติบโตขึ้นจากอดีตที่เจ็บปวดแล้ว.....พรุ่งนี้กำลังจะเริ่ม.....พรุ่งนี้ที่เราไม่รู้จะเป็นยังไง.....

....'พรุ่งนี้' ไม่ใช่สิ่งที่ต้องกังวลแต่เป็นสิ่งท้าทายให้เรามุ่งมั่นจะได้เจอต่างหาก.....

จากเรื่อง  ผมไม่ใช่เด็กขายน้ำ
ชอบมากๆ  เรื่องนี้  รักวิง  

[POR@B]

“แม่...ถ้าสมมุตินะ...ว่าตอนนี้อะ เค้าอยากเลี้ยงหมา อะ....” ผมจ้องมองปฏิกิริยาของแม่นิดนึงครับ...แม่ผมแกะส้มออกแล้วป้อนเข้าปากผมอะครับผมก็อ้าปากรับอะครับ...แล้วแม่ก็พยักหน้าให้ผมพูดต่อ...

“แล้ว เค้าก็มีลูกหมาที่เค้าเล็งๆ ไว้แล้วนะแม่ ว่าเค้าจะเก็บมันมาเลี้ยงอะ.....มีอยู่ 2 ตัว...ตัวแรกเนี๊ยะ เป้นลูกหมาที่เค้าเห็นครั้งแรก ก็ไม่ค่อยชอบมันเท่าไหร่หรอก เพราะดูท่าทางเกเรอะ...ก็มันเห็นเค้าครั้งแรก มันก็ทำท่าจะกัด เค้าซะงั้น...แต่วันต่อๆมา มันก็เข้ามาเล่น มางับ ขา งับแขนเค้าอยู่เรื่อยเลยอะ...และวันนึง มันก็ลามปาม มาเลียหน้าเลียปากเค้า...ตอนแรกเค้าก็รู้สึก ฉุนเล็กๆ แล้ววันนึงเค้าก็เผลอตัวยื่นมือไปลูบหัวมัน ด้วยความเอ็นดู และสงสาร ..อะ จนมันติดเค้า ไม่ยอมไปไหนเลย...เจอหน้าเค้าทีไรมันก็วิ่งกระดิกหางยิกๆ ให้เค้าทุกที...เค้าเจอมันมานานแล้วนะแม่...และมันก็รอให้เค้าเก็บมาเลี้ยงอยู่อะถึงตอนนี้มันก็ยังรอ.....”...ใช่สินะ...มันรอผมมาตั้ง 4 ปี เชียวนะไอหมาตัวนั้นหน่ะ...รอด้วยใจซื่อสัตย์เชียวหล่ะ..ไม่เคยเลยซักครั้งที่มันจะกัดจะทำร้ายผมให้เจ็บๆ ทั้งๆที่ผมอะทั้ง เตะ ทั้งถีบ ทั้งตี ด่าว่ามันสารพัด เวลาไม่พอใจแต่มันก็ยัง มองผมด้วยความรักใคร่ห่วงใยเสมอ...แล้วผมก็เงียบอะครับ...น้ำตาคลอที่ตาเลยทีเดียว...

“แล้วอีกตัวนึงหล่ะ” แม่ผมพูดขึ้น แล้วส่งส้มเข้าปากผมอีกอะครับ..ผมก้มหน้าลงซ่อนน้ำตาตัวเองที่มันเริ่มที่จะไหลออกมาอีกแล้วอะครับ...

“อีกตัวนึง...เค้าเห็นทีหลังตัวแรกอะ...พอเค้าเห็นมันครั้งแรกเค้าก็ชอบมันมากเลยนะแม่..ชอบกว่าเจ้าตัวแรกอีกอะ..แต่เจ้านี้กับเค้าอะครั้งแรกที่เจอกัน ก็หยังเชิงกันก่อนอะ...พอเค้าเผลอปับ..มันกระโดดเข้าเลียปากเค้าเฉยเลยอะแม่...จนเค้าตั้งตัวไม่ทัน..และเค้าก็เกิดชอบความบ้าบิ่นของเจ้าตัวนี้เข้าให้แล้วอะ...มันไม่ใช่หมาที่เชื่องเลยอะแม่...ออกจะดื้อ และเกเรมากมายเลยแหละ เวลาเจอเค้าทีไรมันชอบกัด ชอบข่วน เค้าให้เจ็บๆ ทุกทีเลยอะ...มันชอบเห่าทำให้เค้ารำคาญด้วยนะ...แต่เค้าก็ไม่เคยเกลียดมันเลยอะ...ยิ่งนับวันเค้ายิ่งชอบมันมากขึ้นทุกที...ตอนแรกเค้าก็คิดว่าเจ้าหมาน้อยตัวเนี๊ยะ...มันคงเกลียดขี้หน้าเค้ามั้ง...แต่เวลามันอ้อนมันก็อ้อนซะน่ารักเชียวนะแม่ มันทำให้เค้ารู้ว่ามันก็อยากให้เค้าเก็บมันมาเลี้ยงเหมือนกันอะ...ความจริงที่มันทำให้เค้าเจ็บ เพราะมันเป็นการแสดงความรักในแบบ ของหมาเกเรอย่างมันต่างหาก” หึ เจ้าหมาเกเร...เอ้ย...ยิ่งรู้ว่ามันรักผมด้วยเหมือนกันแบบนี้ผมยิ่งทำร้ายมันไม่ลง ผมทำร้ายหัวใจตัวเองไม่ได้หรอก...

“เค้าต้องเลือกแค่ตัวเดียวอะแม่...ตัวเดียวที่เค้าจะเก็บมาเลี้ยงอะ...แม่ว่า เค้าจะเอาตัวไหนมาเลี้ยงดี” พูดจบผมก็มองหน้าแม่อย่างรอคอยแหละครับ...

แม่ผมยิ้มให้ผม บางๆ แล้ว ยกมือขึ้นลูบที่หัวผม....

“ปัญหา มันไม่ได้อยู่ที่ว่า...โมจะเลือกตัวไหนมาเลี้ยง...” แล้วแม่ก็หยุดพูด..อะครับ ...ผมก็จ้องแม่อย่างรอคอยแหละครับ...

“ปัญหา จริงๆ ก้คือ...โม พร้อมที่จะเลี้ยงมันแล้วจริงๆ เหรอลูก” ไอโมสะอึก เลยครับ ใช่สินะ ผมพร้อมแล้วจริงๆ นะเหรอ ผมพร้อมที่จะรับผลที่มันจะตามมางั้นเหรอ....

“โมพร้อม ที่จะ รับผิดชอบอีก 1 ชีวิต ไหมหล่ะ..โมแน่ใจไหมว่า..จะรัก และดูแล มันจนกว่ามันจะแก่ แล้วตายจากโมไป...โมจะดูแลมันได้นานซักแค่ไหนกันหน่ะลูก............” แม่หยุดพูดแล้วจ้องตาผมนิ่งๆ อะครับ....

“โม โม ยังเด็กนะ...เก็บอะไรมาเลี้ยงต้องดูให้ดีนะลูก...” ผมไม่รู้ว่าแม่เข้าใจความหมายที่ผมอยากจะบอกแม่ไหม...แต่ที่แน่ๆ การที่ผมได้คุยกับแม่ครั้งนี้มันทำให้ผมตัดสินใจได้ว่าผมจะทำยังไง ต่อไปกับเรื่องนี้ดี...เป็นทางที่ดีที่สุดจริงๆ ....ขอบคุณครับแม่ที่ให้สติผม....


ชอบทั้งหมดเลยคับ

ไม่รุจาบอกว่าไง

อ่านแล้วชอบ

คมไม่คมไม่รุคับ

จากเรื่อง ที่นายทำเรียกว่ารักงั้นเหรอ

[@^_^@PeaZa@^_^@]

ก็มีหลายเรื่องเลยนะที่โดนใจ ของ GTH ทั้งนั้น 

"อ้วนดำๆ"  "อีนมใหญ่เมียมรึงๆ" 

"ดากานดา.. ฉันรักแกว่ะ"  "โถๆๆๆ สมองกระทบกระเทือนมาหรอจ๊ะพ่อลิงน้อยยยย" 

"รู้ไหมเราเหมือนกันตรงไหน? ก็ตรงที่ไม่เคยมีใครเห็นเราอยู่ในสายตา" 

"ไม่กินผัก ทำไมไม่บอก"    "นึกว่ารักดนตรี ที่แท้ก็ตามผู้หญิงมา!" 

"ความรู้คืออะไร?" 

"ฉันเห็นฝาแฝดของฉัน" 

"มึงจะเข้าใจ ถ้ามึงรักใครซักคน" 

"ชื่อดาราราย ... ตามหาให้เจอ" 

"ตับของเธอสบายดีไหม?"  "ไม่เป็นไร แค่เจ็บ ..."    "ทีเธอยังโกหกเราเรื่องปลาสเตอร์ยาเลย" 

อุ้ย ผิดหัวข้อ รีบไปดีกว่า เดียวโดนตืบ 

[MiTo™]

คำคมดีๆ

คนรักกัน มันไม่จำเป้นเสมอไปหรอก ว่าจะต้องเป้นแฟนกัน

จาก Three Couple of love เรื่องราวความรักของหนุ่มน้อย3คน 3บุคคลิก Season1 ของ jojoe

เด็ดๆบาดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดๆใจ (ขอบอกว่า บาดลึกมาก)

“ป้ารู้ว่าบิวรักกัสใช่ไหมลูก”

“...................................” ผมไม่รู้ว่าจะตอบอะไรครับ ได้แต่ก้มหน้านิ่ง สิ่งที่ผมกลัวมันคงจะเป็นความจริงเอาวันนี้แล้วหละครับ

“บิวคงอยากให้กัสเขามีชีวิตที่ดีใช่ไหม”

“.........................ครับ”

“เลิกยุ่งกับกัสเขาได้ไหมลูก”

มีสิทธ์ไหม...ที่จะรัก ของคุณ Bambu

[Yurameki]

มาช่วยอีกแรง

พี่เจสบอกพี่มะนาว ว่า
"ทำไมเราต้องกลัวด้วย เรามีความสุขของเราแบบนี้ แล้วทำไมเราต้องไปทำไปหาอะไร ที่ทำให้มันเปลี่ยนแปลงไปด้วยล่ะ เราก็เป็นเหมือนเดิมแบบนี้ต่อไป  ความรักของเราถ้าหมั่นเติมเต็มความรักไปเรื่อยๆ มันก็จะอยู่กับเราไปตลอด  แต่ถ้าเราหมดความรักให้กันเมื่อไหร่ วันนั้นความเปลี่ยนแปลงก็จะมาหาเรา"

จาก  นายตัวโต กับไอ้นาว

“วิน - - วินน่ารักจริง ๆ นะ……ฟิวขอเบอร์วินหน่อยสิ แต่ให้เพราะอยากให้นะ อย่าให้เพราะอยากออกไปจากที่นี่” ฟิวพูดเหมือนไปอ่านนิยายอมตะที่ไหนมา ประโยคมันคุ้น
พิลึก หรือว่าเราเคยดูในละคร

จาก รักครั้งแรก แสนสาหัส

[eeearnnn]

ขอแปะด้วยคนนะคับ

เราสองคนนอนอ่านการ์ตูนกันเพลิน ๆ ก็ผลอยหลับไปทั้งคู่ คิด ๆ ไปแล้ว อยู่กับอาร์ทก็มีความสุขดีนะ เวลาขาดคน ๆ นี้ไป ฉันก็รู้สึกเหมือนขาดอะไรไปบางอย่าง เขาถึงบอกว่า ชีวิตของเรามันต้องมีส่วนที่คอยเติมเต็มอยู่เสมอ แล้วก็เวลาที่เราจะรักใครสักคน ก็ควรจะรักคนนั้นให้เต็มที่ เพราะในชีวิตของเราจะมีสักกี่ครั้งกันที่จะรักใครสักคนอย่างแท้จริง

- เกลียดตุ๊ด พูดมาได้

....เขาคนนั้น ยังไม่เคยหายไปจากใจดวงนี้ เขาคนนั้นยังสถิตอยู่ ณ ที่นี่ ที่อกข้างซ้าย ทั้งสี่ห้องหัวใจ มันฝังรากลึกแล้วล่ะ คงไม่อาจมีใครเข้ามาแทนที่คนๆนี้ได้ ฉันจะรอ รอวันที่เราจะได้กลับมาพบกันอีกครา....

- ประโยคจบของเรื่องนี้ อ่านทีไรผมใจหายทุกทีเลยอะ ใครเป็นเหมือนผมบ้าง???

[oaw_eang]

“แล้ววีดีโอโป๊นี่ดีหรือไม่ดีล่ะ?”ผมถามหน้าซื่อ เพราะมองไม่เห็นความดีของมัน แต่ก็ไม่เห็นว่ามันจะไม่ดีตรงไหน....


จากเรื่อง- หรือจะให้มันเป็นแค่ความทรงจำ โดยภัคD

http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=3820.0



ผมยังคุยกับตัวเอง...ใช่มีสองทางเลือก นายไม่จำเป็นต้องเลือกทางที่ตัวเองชอบ ถ้านายคิดว่าทางนั้นไม่ใช่ทางที่นายอยากเลือก...


จากเรื่อง- หรือจะให้มันเป็นแค่ความทรงจำ โดยภัคD

http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=3820.0


ที่กลางโต๊ะปลาทูทอดวางเรียงกันอย่างสวยงามอยู่ในจาน ผมนึกสงสัยตัวไหนตัวผู้ ตัวไหนตัวเมีย วันนี้ผมไม่อยากกินปลาตัวผู้สักเท่าไร...แล้วปลาทูมีปลาเกย์หรือเปล่า?

จากเรื่อง- หรือจะให้มันเป็นแค่ความทรงจำ โดยภัคD

http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=3820.0



พี่เหยาไม่เคยพูดถึงอดีตของตัวเองเลย แม้ว่าอดีตนั้นจะเพิ่งก้าวผ่านไปเพียงแค่ชั่วนาที ราวกับพี่เหยาพร้อมที่จะปลดปล่อยตัวเองจากอดีตตลอดเวลา มีชีวิตอยู่เพียงชั่ววินาทีที่กำลังหายใจ และมองหาก็เพียงวันเวลาที่ยังมาไม่ถึงเท่านั้น

จากเรื่อง- หรือจะให้มันเป็นแค่ความทรงจำ โดยภัคD

http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=3820.30

[mango]

“ พี่ภูจ๋า!!!!!! ”

Is it คม enough?

“ไร้รัก .  (กาลครั้งหนึ่ง . .ในความทรงจำของผาม่าน)” by khun  ต้นสาย

http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2610.0

 

พี่มะม่วง

[mango]

One more คม คม!!!!!!!!!!!!

มันใช่พลังแห่งรักใช่หรือเปล่าผมไม่รู้   ผมรู้แค่ว่าหัวใจผมที่มันปิดตายได้เปิดขึ้นมาอีกครั้ง

From “ไร้รัก . . . (โลกใบเหงาของ . . . ภูฟ้า)” by Khun ต้นสาย


http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2600.0


These two are the much read novels, I recommend.

พี่มะม่วง

 

[oaw_eang]

....ความสัมพันธ์ที่ครั้งหนึ่ง เคยมีกันและกันอยู่ในอ้อมกอด วันนี้เราต่างทิ้งระยะห่างเหลือแค่เพียงมองเห็นกัน

คนละด้านหนึ่งของโต๊ะกินข้าว กลับกลายเป็นระยะทางที่ใกล้ที่สุดที่เรามีให้กันได้...




...ความสัมพันธ์ของผมและพี่เหยาเป็นเหมือนภาษาที่ผมไม่รู้จัก อ่านไม่ออกและเขียนไม่ได้ เมื่อวางอยู่ตรงหน้าก็ทำได้เพียงแค่มอง และ เหนืออื่นใด เหมือนวิชาศิลปะ ที่ความเพียรไม่เคยช่วยอะไร.....




.....ตารางเวลาที่ไม่เคยคิดจะทำ วันนี้ผมเริ่มทำ และหากให้ตั้งชื่อ ตารางเวลานี้ก็ชื่อว่า...พี่เหยา....




...สิ่งที่ยากยิ่งกว่าการเริ่มต้น คือ ยุติสิ่งที่ดำเนินอยู่...ผมนึกถึงสิ่งที่พี่เหยาเคยพูดและวันนี้ผมเข้าใจ.......





.....ดังนั้นโลกแห่งจริง สุดท้ายแล้ว ก็เป็นเพียงโลกที่เราสร้างขึ้นด้วยความขลาดกลัวเท่านั้น

...กลัวโดนละทิ้ง...กลัวถูกปฎิเสธ...กลัวผิดหวัง...กลัวถูกทรยศ.....

เหนืออื่นใด คือกลัวที่จะรู้ว่า ตัวเองไม่เป็นที่ต้องการ.....




จากเรื่อง- หรือจะให้มันเป็นแค่ความทรงจำ โดยภัคD

http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=3820.0

[อาจารย์..สีฟ้า]

เข้ามา 1+ ให้เจ้สองคนสวยแหละ  เพราะเรื่องนี้งดงามมากจริงๆๆๆๆๆ

[บุหรง]

"กูพี่มึงนะเต้ย"
"เอาน่า ไม่ว่าพี่หรือน้อง มันก้ต้องการคนดูแลทั้งนั้นแหละ
เออ ขอบใจมึงว่ะเต้ย

-จาก พี่กูรักมึงหว่ะ 
เอ๊ย มะช่าย ผิด ผิด ผิด เอาใหม่

-จาก กูพี่มึงนะเว๊ย

[oaw_eang]

น่าจะย้ายทู้นี้ไปห้องนิยายเนอะ

[ExecutioneR]

ต๊าย ทู้นี้ยังอยู่อีกเหรอเนี่ย 5555
คนตั้งยังลืมไปแล้ว (ฮา)

[NewcoolstaR]

จ๊อยศ์เสียจัยและอายเพื่อนๆ  ที่มาโดนเด็กหลอกตอนจะสามสิบแล้ว แต่เรื่องของจ๊อยส์ก้อทำให้เราๆรู้กันว่า
 
ความรัก ไม่ว่ามันจะเป็นครั้งที่เท่าไรในชีวิตเรา ไม่ว่ามันจะเกิดกับเราตอนอายุช่วงไหน เวลามันมามันสร้างความ

สุขความยินดีปรีดาได้เสมอ รักทำให้หัวใจพองโตได้เสมอ และตรงข้ามเวลาที่มันจากไป ไม่ว่าจะเป็นความรักครั้งที่

เท่าไร ไม่ว่าจะเป็นความรักของคนวัยไหน ตอนมันไป มันก็ฝากความทุกข์ตรม ฝากความเจ็บปวดไว้ให้เราได้ทุก

ครั้งไป   เมื่อรักจาก..มันทำให้หัวใจห่อเหี่ยวได้อย่างไม่น่าเชื่อ แต่ความเสียใจเพราะความรักไม่เคยทำให้ใคร

ตาย... นอกจากว่าคนๆนั้นเลือกที่จะทำมันด้วยตัวของเขาเอง







 

จาก I wish I knew how to quit you,my friends!

ในห้องลี้ลับ

[momomo12]

"มันไม่จำเป็นหรอกเรื่องนั้น..แค่เราคิดถึงเขา..ถึงเราจะไม่เจอเขา..แค่นี้เราก็มีความสุขแล้ว..ถ้าหากฟ้ายังมีใจ..เรา2คนอาจเจอกันอีกครั้ง โดยบังเอิญก็ได้" การที่เรารักใครสักคนเราไม่จำเป็นต้องหวังว่าเขาจะรักเรากลับไหม..ถึงแม้ลึกๆอาจจะมีแอบคิดบ้าง..แต่การที่เราเห็นคนที่เรารักมีความสุข..เราก็มีความสุขตามเขาไปด้วย

http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=3710.150

จากเรื่อง ผิดไหมที่รักเด็ก

อิอิ ชอบเด็ก 

เพิ่งได้เข้ามาอ่านกะทู้นี้...มีแต่คำคมบาดใจทั้งนั้นเลยไม่คิดว่า..จะมีเรื่องของผมด้วย..ขอบคุณคุณ cj นะครับอิอิ

[AidinEiEi]

  “โห...ดูถูกกู อย่างกูต้องวันละสามคำโว๊ย!”ผมบอกพวกมัน ก่อนหันไปบอกพี่เหยาที่ยังนั่งหน้าหงิกอยู่ข้างๆ

“หว่อ อ้าย หนี่!”

“กูว่าแล้ว!”ไอ้วิทย์พูดทำหน้าหน่าย ในขณะที่พี่เก่งหัวเราะนึกว่าผมพูดเล่น แต่เสียงหัวเราะก็ค่อยๆเงียบลง เมื่อเห็นแก้มขาวๆของพี่เหยาค่อยๆแดงขึ้น และยิ่งแดงมากยิ่งขึ้น เมื่อพวกไอ้วิทย์มันหัวเราะกันอย่างเห็นเป็นเรื่องตลก ตรงข้ามกับพี่เก่งที่เริ่มหัวเราะไม่ค่อยออก และแทบจะทำเสียงหัวเราะติดคอ เมื่อผมยังแกล้งถามเย้าพี่เหยาที่นั่งหน้าแดงอยู่ข้างๆ

“แล้วหนี่ อ้าย หว่อ หรือเปล่า?”

“อ้ายสิ ไม่อ้ายจะหอบผ้าหอบผ่อนหนี ตามมาอยู่เชียงใหม่ทำไม!”แต่เป็นไอ้วิทย์ช่วยตอบแทน และคำตอบของมันก็ยิ่งทำให้พี่เหยาหน้าแดง และพวกผมยิ่งหัวเราะ ส่วนพี่เก่งก็ทำปากพะงาบๆ



จากเรื่อง..หรือจะให้เป็นแค่ความทรงจำ  โดยภัคD


ชอบมากเลยตอนนี้อ่านหลายรอบแล้ว

[Kirimanjaro]

ชอบมั่กๆๆ   

“แม่...ถ้าสมมุตินะ...ว่าตอนนี้อะ เค้าอยากเลี้ยงหมา อะ....” ผมจ้องมองปฏิกิริยาของแม่นิดนึงครับ...แม่ผมแกะส้มออกแล้วป้อนเข้าปากผมอะครับผมก็อ้าปากรับอะครับ...แล้วแม่ก็พยักหน้าให้ผมพูดต่อ...

“แล้ว เค้าก็มีลูกหมาที่เค้าเล็งๆ ไว้แล้วนะแม่ ว่าเค้าจะเก็บมันมาเลี้ยงอะ.....มีอยู่ 2 ตัว...ตัวแรกเนี๊ยะ เป้นลูกหมาที่เค้าเห็นครั้งแรก ก็ไม่ค่อยชอบมันเท่าไหร่หรอก เพราะดูท่าทางเกเรอะ...ก็มันเห็นเค้าครั้งแรก มันก็ทำท่าจะกัด เค้าซะงั้น...แต่วันต่อๆมา มันก็เข้ามาเล่น มางับ ขา งับแขนเค้าอยู่เรื่อยเลยอะ...และวันนึง มันก็ลามปาม มาเลียหน้าเลียปากเค้า...ตอนแรกเค้าก็รู้สึก ฉุนเล็กๆ แล้ววันนึงเค้าก็เผลอตัวยื่นมือไปลูบหัวมัน ด้วยความเอ็นดู และสงสาร ..อะ จนมันติดเค้า ไม่ยอมไปไหนเลย...เจอหน้าเค้าทีไรมันก็วิ่งกระดิกหางยิกๆ ให้เค้าทุกที...เค้าเจอมันมานานแล้วนะแม่...และมันก็รอให้เค้าเก็บมาเลี้ยงอยู่อะถึงตอนนี้มันก็ยังรอ.....”...ใช่สินะ...มันรอผมมาตั้ง 4 ปี เชียวนะไอหมาตัวนั้นหน่ะ...รอด้วยใจซื่อสัตย์เชียวหล่ะ..ไม่เคยเลยซักครั้งที่มันจะกัดจะทำร้ายผมให้เจ็บๆ ทั้งๆที่ผมอะทั้ง เตะ ทั้งถีบ ทั้งตี ด่าว่ามันสารพัด เวลาไม่พอใจแต่มันก็ยัง มองผมด้วยความรักใคร่ห่วงใยเสมอ...แล้วผมก็เงียบอะครับ...น้ำตาคลอที่ตาเลยทีเดียว...

“แล้วอีกตัวนึงหล่ะ” แม่ผมพูดขึ้น แล้วส่งส้มเข้าปากผมอีกอะครับ..ผมก้มหน้าลงซ่อนน้ำตาตัวเองที่มันเริ่มที่จะไหลออกมาอีกแล้วอะครับ...

“อีกตัวนึง...เค้าเห็นทีหลังตัวแรกอะ...พอเค้าเห็นมันครั้งแรกเค้าก็ชอบมันมากเลยนะแม่..ชอบกว่าเจ้าตัวแรกอีกอะ..แต่เจ้านี้กับเค้าอะครั้งแรกที่เจอกัน ก็หยังเชิงกันก่อนอะ...พอเค้าเผลอปับ..มันกระโดดเข้าเลียปากเค้าเฉยเลยอะแม่...จนเค้าตั้งตัวไม่ทัน..และเค้าก็เกิดชอบความบ้าบิ่นของเจ้าตัวนี้เข้าให้แล้วอะ...มันไม่ใช่หมาที่เชื่องเลยอะแม่...ออกจะดื้อ และเกเรมากมายเลยแหละ เวลาเจอเค้าทีไรมันชอบกัด ชอบข่วน เค้าให้เจ็บๆ ทุกทีเลยอะ...มันชอบเห่าทำให้เค้ารำคาญด้วยนะ...แต่เค้าก็ไม่เคยเกลียดมันเลยอะ...ยิ่งนับวันเค้ายิ่งชอบมันมากขึ้นทุกที...ตอนแรกเค้าก็คิดว่าเจ้าหมาน้อยตัวเนี๊ยะ...มันคงเกลียดขี้หน้าเค้ามั้ง...แต่เวลามันอ้อนมันก็อ้อนซะน่ารักเชียวนะแม่ มันทำให้เค้ารู้ว่ามันก็อยากให้เค้าเก็บมันมาเลี้ยงเหมือนกันอะ...ความจริงที่มันทำให้เค้าเจ็บ เพราะมันเป็นการแสดงความรักในแบบ ของหมาเกเรอย่างมันต่างหาก” หึ เจ้าหมาเกเร...เอ้ย...ยิ่งรู้ว่ามันรักผมด้วยเหมือนกันแบบนี้ผมยิ่งทำร้ายมันไม่ลง ผมทำร้ายหัวใจตัวเองไม่ได้หรอก...

“เค้าต้องเลือกแค่ตัวเดียวอะแม่...ตัวเดียวที่เค้าจะเก็บมาเลี้ยงอะ...แม่ว่า เค้าจะเอาตัวไหนมาเลี้ยงดี” พูดจบผมก็มองหน้าแม่อย่างรอคอยแหละครับ...

แม่ผมยิ้มให้ผม บางๆ แล้ว ยกมือขึ้นลูบที่หัวผม....

“ปัญหา มันไม่ได้อยู่ที่ว่า...โมจะเลือกตัวไหนมาเลี้ยง...” แล้วแม่ก็หยุดพูด..อะครับ ...ผมก็จ้องแม่อย่างรอคอยแหละครับ...

“ปัญหา จริงๆ ก้คือ...โม พร้อมที่จะเลี้ยงมันแล้วจริงๆ เหรอลูก” ไอโมสะอึก เลยครับ ใช่สินะ ผมพร้อมแล้วจริงๆ นะเหรอ ผมพร้อมที่จะรับผลที่มันจะตามมางั้นเหรอ....

“โมพร้อม ที่จะ รับผิดชอบอีก 1 ชีวิต ไหมหล่ะ..โมแน่ใจไหมว่า..จะรัก และดูแล มันจนกว่ามันจะแก่ แล้วตายจากโมไป...โมจะดูแลมันได้นานซักแค่ไหนกันหน่ะลูก............” แม่หยุดพูดแล้วจ้องตาผมนิ่งๆ อะครับ....

“โม โม ยังเด็กนะ...เก็บอะไรมาเลี้ยงต้องดูให้ดีนะลูก...” ผมไม่รู้ว่าแม่เข้าใจความหมายที่ผมอยากจะบอกแม่ไหม...แต่ที่แน่ๆ การที่ผมได้คุยกับแม่ครั้งนี้มันทำให้ผมตัดสินใจได้ว่าผมจะทำยังไง ต่อไปกับเรื่องนี้ดี...เป็นทางที่ดีที่สุดจริงๆ ....ขอบคุณครับแม่ที่ให้สติผม....


ชอบทั้งหมดเลยคับ

ไม่รุจาบอกว่าไง

อ่านแล้วชอบ

คมไม่คมไม่รุคับ

จากเรื่อง ที่นายทำเรียกว่ารักงั้นเหรอ

[tonsai_2520]

“เวลา”

มันเป็นตัวแปรหลัก ในเรื่องของ ความสัมพันธ์จริง ๆ นี่ครับ

   มันอาจจะลืมไปแล้ว ว่าเคยมีช่วงเวลาใด ๆ  กับผมบ้าง

   มันอาจจะลืมไปแล้ว ว่าเคยมีความรู้สึกดี ๆ   เคยทะเลาะกันยังไงอะไร กับผมมาบ้าง

   และที่เลวร้ายที่สุดคือ... มันคงจะลืมไปแล้ว ว่าเราสองคนเคยรักกันมากแค่ไหน...

   และที่เลวร้ายยิ่งกว่าเลวร้ายที่สุดคือ... ผมกลัวว่ามันจะรังเกียจผมไปเลย...

   เนื่องจาก ผมเป็นคนเดียวที่รู้จักมันดีที่สุด

   ผมเป็นคนเดียวที่มันทั้งรักและระแวงที่สุดในขณะนั้น

   ผมเป็นคนเดียวที่มันทั้งเชื่อใจที่สุดและมีความลับด้วยมากที่สุด

   และเมื่อทุกอย่างจบลง... ผมก้อเป็นคนเดียว ที่มันไม่อยากให้ผมรับรู้เรื่องราวต่าง ๆ  ของมันอีกมากที่สุดครับ...

   เพราะอะไร ไม่บอกแล้วกันนะ... แต่ผมอ่ะ เข้าใจมันครับจึงไม่เคยโกรธ เกลียดอะไรมันเลย ที่มันรู้สึกแบบนี้กับผม  (ถึงตอนนั้นจะแอบน้อยใจก้อเหอะ ที่ได้รู้ความจริงที่แอบคิดเองมานานเข้าเต็ม ๆ หู)

   เข้าใจมั๊ยครับ...

   ยิ่งรักก้อยิ่งเกลียดน่ะ

   และพอคนมันหมดรักไปแล้ว ไอ้อย่างหลัง มันจะหมดไปด้วยเหรอครับ...

   ผมกลัวครับ กลัวมากก

   หากมันจะไม่รักผมแล้ว ผมยอม

   หากมันจะไม่อยากเจอผมอีก ผมยอม

   หากมันอยากจะลืมผม ผมก้อยอม

แต่ถ้ามันจะเกลียดผม... หรือมากกว่านั้นคือ รังเกียจผมล่ะก้อ... ผมรับไม่ได้นะครับ..ไม่ได้จริงๆ...

        

โดนนนนนนนนนนนนนนนนนนน

[ExecutioneR]

^
^

ว้ายยย ตอกย้ำกันจิง ยังจำอยู่อีกเหรอ ประโยคนี้

แต่พอมาอ่านดูก้อจี๊ดจริงๆแหละนะ ตอนนั้นมันดูมืดมนมากจริงๆ ดูเหมือนเราจะจบกันไปแล้วและเราคงจะเป็นคนเดียวที่เจ็บ

แต่ยังดีที่ได้คุยกัน โชคดีที่ไม่โกหกตัวเอง และโชคดีที่สายสัมพันธ์ของต้นกะมันมันตัดไปได้ไม่ง่ายขนาดนั้นถึงแม้มันเองอยากจะคิดแบบนั้นก็ตาม

เฮ้อออ นึกแล้วก้อแอบเศร้า.....

ต้องพยายามนึกเรื่องดีๆๆๆไว้