“ปัญหาผัวเมียมึงเคลียร์กันเอง” นี่คือสิ่งแรกที่พี่ชายสุดตีนของผมพูดตอนเจอหน้าน้อง
“สัดไม่ต้องมาทำตาน่าสงสาร” และนี่คืออีกประโยคที่ได้ยินเมื่อส่งสายตาอ้อนวอนไปอีกรอบ
“มึงกับกูเคลียร์กันทีหลัง” และอีกหนึ่งประโยคของคุณต้องตามมาอีก2คำ
“เหี้ยสอ” ซัดเฉยๆเล่นพี่สอลงไปนั่งกับพื้น
“มึงเล่นกูก่อนนะไอ้เด็กไม่สิ้นกลิ่นน้ำนม” พี่สอคงไม่ยอมโดนต่อยฟรี(สองคนนี้สันดานใกล้กันเลยว่ะ- -*)
และก็เกิดมวยดังคาดซึ่งผมคาดคะเนจากมวลสารของผมกับมวลสารของคู่มวย
การเข้าไปห้ามเหมือนกูเข้าไปโดนต่อยฟรี...ผมเลยหันไปหาตัวช่วยสุดท้าย(เสมอ)
“พี่เจี๊ยบห้ามทีดิ” ทำเสียงน่าสงสารเข้าไว้
“ไม่กูเข้าไปห้ามกูก็เจ็บดิ” พี่เจี๊ยบทำท่าเหมือนไม่สนใจสภาวะรอบข้างแถมทำท่าเหมือนจะนั่งรออีก
นี่แหละสามัญสำนึกที่ดิ พี่เจี๊ยบทำท่าเซ็งแล้วตะโกนไปทีเดียว
“เฮ้ยพวกมึงหยุดดีไหม” แล้วก็นิ่งเหมือนเดิมไม่รู้คนกลุ่มนี้คบกันเพราะอะไร
“นั้นเพื่อนพี่นะสองคนเลย” ผมเริ่มใช้ศัพท์กระตุ้นต่อมมนุษย์
“มึงอยากให้กูห้ามใคร”
“หา” ...เกี่ยวไร?
“ถามว่ากลัวใครเจ็บ”
“ไรวะ?” ...แสดเปลี่ยนคำถามกูเข้าใจขึ้นเยอะ
“ถามว่ากลัวใครเจ็บไง”
“คำตอบก็รู้อยู่แล้วนี่” เมื่อกี้ยังเย็นอยู่แต่ตอนนี้กูเริ่มใจเสียแล้วทำไรสักอย่างเถิด
“โอเค” โอเคครับ ถีบผมเข้าไปหาคุณต้องผมว่าคุณต้องคงตกใจ
แต่หยุดมือไม่ทันสรุปผมเลยได้มาปั๊กนึงพี่เจี๊ยบได้พี่สอไปปั๊กนึง
ทุกคนเจ็บตัวครับ...เสมอภาคเราไม่เอาเปรียบกัน
“กูเจ็บมือวะไอลูกหมา”พี่เจี๊ยบหันมาพูดกับผมที่ยังลูบแก้มตัวเองอยู่
“ขอโทษ”
“สอก็เจ็บไอ้ต้องก็เจ็บใช่ไหม”
“อืม” ...กูจี๊ดสุดชื่อสุดท้ายนี่แหละ
“อย่าทำแบบนี้อีกรู้ไหมอายุเท่าไรแล้วเต้ย”
“19ครับ”
“โตแล้วอย่าเรียกร้องความสนใจวิธีนี้หมดวัยแล้วไอ้น้อง”
“ครับ” ...กูก็ว่าไม่ได้เรียกร้องความสนใจแต่ทำไมเหมือนโดนว่ะ
“คุยกันดีๆรู้ไหมถ้ามันเป็นไฟมึงต้องเป็น...”
“น้ำครับผมรู้แล้วฟังจนเบื่อแล้ว”
หลังจากคุยกับผม พี่เจี๊ยบก็ไปคุยอะไรกับพี่สอสักอย่างทิ้งผมไว้กับความเงียบพร้อมคุณต้อง
ก่อนที่พวกผมจะเริ่มพูดกันซึ่งเวลามันก็พอสมควร พี่เจี๊ยบก็กลับมาทำลายความเงียบ
“ต้องส่งกูบ้านเมียดิ”
“คนไหน” เสียงนิ่งแต่สายตาโคตรสังหาร
“รู้แล้วยังถามนะมึง” พี่ชายผมหรอยังยิ้มกวนตีนสู้ได้เหมือนเดิม
“จะไปรู้เผื่อมึงมีเพิ่ม”
สุดท้ายผมก็ไปส่งพี่เจี๊ยบก่อนผมกลับบ้านคุณต้องระหว่างทางเงียบสงบ
แถมเปิดเพลงห่าว๊ากเพิ่มบรรยากาศความสยองผมคิดว่าผมควรพูดอะไรสักอย่างแต่คิดไม่ออก
“เจ็บไหม” คุณต้องพูดออกมาแล้วเหลือบมามองผมแวปนึง
“เปล่า”
“ดีเพราะกลับไปมึงเจ็บกว่านี้แน่”
ถึงบ้านผมได้เจ็บตามบอกจริงๆถึงกับนอนสงบนิ่ง...ไม่รู้แม่งไปเอาแรงมาจากไหนเยอะเยะวะ
ก่อนผมสิ้นสภาพขนาดนี้มันได้มีการทะเลาะกันมา ก่อนที่จะจบลงบนเตียง
เลือกได้ตอนนี้ผมขอหลับก่อนอย่างเดียวขณะที่คุณต้องยังนั่งเงียบดูดบุหรี่อยู่ข้างเตียง
ผมได้กลิ่นบุหรี่อ่อนๆกับกลิ่นน้ำหอมที่คุณต้องฉีดประจำลอยมาผมยอมรับว่ามันเป็นกลิ่นที่ไม่เข้ากันเลย
แต่เวลาผมได้กลิ่นนี้ผมรู้สึกสบายใจแบบบอกไม่ถูก
“ขอโทษนะเต้ยเจ็บไหม”
“ไม่หรอก” ...ก็เจ็บแต่กูชินแล้ว-_-;
“กูรักมึงรุ้ไหม” คุณต้องเข้ามานอนกอดผมข้างหลัง
“ผมชอบกลิ่นนี้ชะมัด...กลิ่นบุหรี่อ่อนๆของคุณ”
“ปกติมันต้องบอกว่าเหม็นไม่ใช่รึไง” ถ้าผมได้ยินไม่ผิดเหมือนแม่งจะหัวเราะนิดๆแหะ
“...อาจจะมั้ง”
“ขอบคุณนะ”
เหมือนแม่งคงจะพูดอะไรอีกมั้งแต่ผมไม่ได้ยินหรอกหลับไปเรียบร้อย...โล่งหัวสุดๆเลยกู
“เต้ยตื่น” คุณต้องปลุกผมพร้อมกะชากตัวผมมานั่งเรียบร้อย
“คุณยังไม่ไปทำงานหรอ” ผมถามแต่สติกับวิญญาณผมยังเข้าร่างไม่ครบ
“ไปแดกข้าวเช้ากัน”
“อ้าวเฮ้ยโทษ...ผมไม่ได้ตื่นมาทำนี่” คือปกติงานบ้านก็ช่วยกันแต่ส่วนใหญ่ผมจะทำมากกว่า(กูว่างมากกว่าสินะ)
“กูทำแล้ว”
“ผมกินข้าวเช้าไม่ได้คุณก็รู้”
“ไปนั่งเป็นเพื่อนกูเฉยๆไงโง่ได้อีก”
“...” ...วันนี้มันหวานเลี่ยนแถมเป็นคนดีเกินไปแล้วสัดทำไมกูรู้สึกแปลกๆวะ
ผมค่อยลงมานั่งเล็มขนมปังไปเพราะผมเป็นพวกกินห่าอะไรตอนเช้าไม่ได้เหมือนกะเพาะมันยังไม่ตื่น
ถึงปากของผมจะบอกไม่ แต่อาหารมันก็ล่อสายตาอยู่พอสมควรคำว่าเช้าของผมคือเวลาที่ผมตื่นต่างหาก
“วันนี้มึงทำงานรึเปล่า” คุณต้องถามผมก่อนออกไปทำงาน ผมหรอยังอยู่ในสภาพไม่เหมาะ
แก่การใช้ชีวิตประจำวันหัวยังยุ่งใส่บ็อคกับเสื้อกล้ามอยู่
“ฮ้าว~ทำดิคนมันมีการมีงานต้องทำ” …สัดกูง่วง
“อืมกูไปละ”
“โชคดีครับผม...นี่”
“อะไร” คุณต้องหันกลับมามองผม
“อย่าไปติดผู้หญิงคัพซีจนลืมเด็กที่บ้านนะครับผม” ผมเดินไปหอมแก้มคุณต้อง
เหมือนผมไมได้ทำแบบนี้มานานแล้วก็ช่วยไม่ได้เวลางานต่างกันนี่หว่านานๆที
“ถึงกูลืมมึงบ้างแต่กูไม่เคยเบื่อมึงว่ะ”
พอเหลือผมอยู่บ้านคนเดียวผมเลยกลับไปนอนเกลือกกลิ้งนอน
ที่นอนที่มันมีแรงดึงดูดของโลกสูงจริงๆแต่นอนไม่หลับน่าอนาตเลยลากโน็ตบุ๊ดมาเล่น
ก่อนผมจะแว๊นไปทำงานตามปกติเฮ่อออ ...มันหวานราบรื่นปกติจนแปลกจริงๆแหละวะ
Ps. ...ยังจำตอนเก่ากันได้ไหมคับเหอๆ
หัวข้อ: เฮ้ย!เท่าไรว่ะ>>06/01/2012 (อ่าน 1090512 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก