มาแวปดูมีคนขอversionลอยกระทงจัดไปคับ...จิ้มคนขอด้วย
.
.
.
"เต้ยไปลอยไหมคืนนี้" เสียงพี่เจี๊ยบเดินมาสภาพโทรม
เพราะมันมีงานเข้ามาพอดีเลยเกณคนมาทำหมดเกือบที่ทำงาน
ผมเลยโดนเป็นหนึ่งในนั้นด้วยแถมบัญชียังมีผิดอีกทำเอามึนไปหลายยก
บวกกับไม่ค่อยได้นอนกับเครื่องผมที่แรมค่อนข้างทำผมลับผมเลยไร้สติกว่าเดิมอีก
"อะไรนะคับ" ตาจะปิดอยู่แล้วไม่ได้นอนเต็มอิ่นมาจะสองวันใครถามอะไรผมตอนนี้กรุณาถามสองรอบ
"กูถามว่าปีนี้ไปลอยกระทงที่ไหนไปพร้อมกันไหม" พี่แกมองผมขำๆคงเพราะเห็นสภาพเบลอๆของผม
"ไปมั้งคับพี่เจี๊ยบกับพี่แนนไปไหนหรอ" ผมตอบไปงั้นแหละเพราะไม่ไปอยูแล้วทุกปี
"แถวท่าเรือเดี๋ยวกับรับคุณหญิงท่านจะได้เอาเจสไปฝากแม่ด้วย" คุณพ่อหน้าใหม่ที่เห่อลูกโคดยังยิ้มอยู่
"โหทิ้งน้องเจสของผมอะ" ผมถามคุยเล่นกันสักพักก่อนพี่เจี๊ยบจะเดินไปคุยงานอีกนิดถึงก่อนหาเดินไปสลบที่โซฟา
นี้ก็ถึกจิงๆอดนอนหลายวันยังทำหน้าที่หัวหน้าครอบครัวอีก...ผมเดาว่าพอตื่นจากสลบคงทำอย่างที่พูด
"พี่เต้ยช่วยด้วย" เสียงเด็กที่ทำงานวิ่งลงมาหาผม
ไม่รู้มันจะเรียกผมว่าพี่ทำไมอายุก็พอกันมันบอกเรียกเพราะเกรงใจตามใจเหอๆ
"อะไรนะ" ...อย่าลืมคับแรมต่ำกรุณาพูดสองรอบ
"ช่วยด้วยไงเล่าพี่ต้องจะระเบิดลงแล้ว" มันไม่รอคำตอบผมเลยลากขึ้นไปข้างบนเรียบร้อย
แล้วก็เป็นดังคาดบรรยากาศมาคุสงสัยงานคงทำสักอย่างพลาดไอคุณต้องเลยออกแนวพาลและอาละวาด
ผมเลยต้องมาทำหน้าที่เป็นโล่กันกระสุนอีกเช่นเคย
"เป็นไรคิ้วขมวดอีกแล้ว"ผมลากเก้าอี้มานั่งข้างๆแบบสบายท่ามกลางสายตาขอความช่วยเหลือจากคนที่ดิวงานกับพี่ต้อง
"พวกไร้หัวคิดแม่งทำไรไม่ได้เรื่องนี่สั่งแล้วนะเว้ย"บ่นยาวเป็นตามที่คาดเรื่องปกติ
"ก็เค้าเพิ่งทำงานกันใหม่ๆนี่จะเก่งเหมือนคุณได้ไง"
"เออๆ" สั่นได้ใจความเริ่มหงุดหงิดอีกแล้ว
"เหลืออีกเยอะหรอ" ผมดูกองงานบนโต๊ะเลยถามไปแบบนั้น
"เออ" สั้นลงแปลว่าหงุดหงิดมากขึ้น
"รีบทำให้เสร็จสิ" เปิดงานที่ทำอยู่ผมเริ่มเบื่อแทนงานมันดูไม่เดินจริงนั้นแหละ
"เออ" สั้นอีกเหมือนเดิม...เฮ่อออ
"ผมรีบทำส่วนของผมอยู่นะอยากกลับบ้านจะแย่แล้ว" ผมทำเสียงน้อยใจแต่จิงไม่ได้คิดไรหรอกเอิ๊กๆ
"คร้าบๆที่รักขอกำลังใจหน่อย" แล้วก็กลับมายิ้มได้แหะ...ตอนแรกว่าจะจูบอยู่หรอก
แต่คนเยอะวะมึงเอาแต่หอมแก้มไปก่อนละกันเห็นแบบนี้ตูขี้อายนะเฟร้ยเอิ๊กๆ
ทำไปเรื่อยงานผมเสร็จก่อนคับคนที่ดิวงานกลับเพราะก็เริ่มกลับแล้ว
วันนี้วันลอยกระทงก็คงออกไปเที่ยวกับแฟนกับครอบครัวตามสเตป
ผมเดินขึ้นข้างบนเอาหัวชะโชกเข้าห้องแปปนึงสภาพไม่ต่างหากผมเข้าไปก่อนหน้านี้เท่าไร
สงสัยจะดึกอีกตามเคย คนที่ผมมองอยู่ก็หันมาสบตาพอดี
"เสร็จแล้วหรอ" ปากพูดแต่ตาไม่ได้มองที่ผมเลย
"อืม...เหลืออีกเยอะหรอใช่ช่วยไหม" ผมทำได้คับแต่งานมันออกมาไม่ดีเหมือนที่พวกเค้าทำกัน
"ไม่ต้องหรอกยังไม่ได้ไม่ใช่หรอไม่นอนที่บ้านก่อนเดี๋ยวสัก..." ทำหน้าเหมือนคิดหนัก
เอาเถอะงานไม่เสร็จซวยกันหลายคนวันนี้ไม่เจอกันตอนเย็นไม่ตายหรอก
"ไม่ต้องรีบก็ได้ผมเรื่อยๆเอางานให้เนียบดีกว่า" ผมบอกไปเสียงสบายๆ
"อย่ามาอาร์ต" ว่าแล้วผมโดนปากกาเคาะหัวหนึ่งที
"เหี้ยกูไม่ได้อาร์ตเว้ยห่วงงานตะหาก" ผมโวยวายคนตรงหน้าผมเลยยิ้มออก
"ไม่เกิดทุ่ม...ทุ่มครึ่งเจอกันทำข้าวเย็นรอได้เลย" พูดจบก้มลงทำงานเหมือนเดิม
"คนเริ่มเยอะแล้วแหะ" ผมบ่นกับตัวเองขับมอไซเราะๆไปเรื่อยเพราะคนเริ่มออกจากบ้านรถเลยเริ่มติดเหมือนทุกปีมั้ง
"พี่เต้ยไปลอยที่ไหนไปกะหนูไหม" เสียงสาวน้อยข้างบ้านผมทักก่อนผมจะลงจากมอไซ
"ไม่ละคับพี่รอคนอยู่" ตอบแปลกไปไหมตูเพิ่งกลับบ้านบอกรอคนเอาเถอะ
"รอพี่ชายอยู่หรอ" เสียงใสๆยังถามผมต่อ...ค้านึกว่าผมกับไอคุณต้องเป็นพี่น้องกันก็แล้วแต่จะคิดตามสบาย
"อืมแล้วนี่ไม่ไปหรอ" ผมถามกลับเพราะเห็นเหมือนเตรียมตัวจะไปอยู่
"ปีนี้เป็นเด็กดีไปลอยกับแม่ค่ะ"
"ลอยเผื่อพี่ด้วยนะ"
"พี่เต้ยไม่ไปลอยหรอ" สาวน้อยข้างบ้านผมทำหน้างงๆ...น่ารักเจงน้องสาวแต่พี่กินน้องไม่ได้เดี๋ยวมันจะมีคนมากินพี่อีกที
"ไม่ละขี้เกียจไปเบียดกับคน" ยืนคุยสักพักผมก็ขอตัวเข้าบ้านก่อน
ว่าจะนอนแต่นอนไม่หลับเปิดคอมเล่นว่าลงเขียนเรื่องต่อเน็ตดันทำตัวน่ารังเกียจ
ไม่ลงแม่งเลยเอิ๊กๆ...ไม่รู้ทำไรผมทำอาหารง่ายๆให้คนที่สั่งผมทำก่อนถึงบ้าน
แล้วไปนอนเล่นดาดฟ้าบ้านเล่นปีนี้อากาศหนาวเร็วกว่าปกตินั่งแบบนี้ก็เย็นสบายดี
ผมนั่งไปมองเหม่ออย่างไม่รู่เวลาจนเผลอหลับไปตอนไหนไม่รู้แต่ก็ตื่นเพราะเสียงที่ลอยมา
"นึกว่าอยู่ไหนมาอยู่นี่นี่เองไม่หนาวหรอวะ" ไอคุณต่องผู้มาพร้อมเสียงมือถือแก้วมาสองใบกับขวดเหล้าอีกข้าง
"งานเสร็จแล้วหรอ" ผมถามยังงัวเงียอยู่หน่อยแล้วยื่นมือไปรับเสื้อนอกของไอคุณต้องมีถอดให้ผมใส่แทน
"เหอะโดดกลับมาหาเมียคิดถึงข้าวฝีมือเมีย" เสียงพูดดูไม่ค่อยแคร์งานเท่าไรสงสัยระเบิดลงไปอีกรอบก่อนกลับบ้านเหอๆ
"พูดหวานก็ไม่มีของว่างให้กินหรอกนะเพราะพี่กินล่วงหน้าไปแล้ว" ผมยิ้มแล้วหยิบมือที่มาจับแถวๆต้นขาผมออก
"คร้าบๆผมผิดเองหิวมากไปหน่อย...มันน่ากินจนทนไม่ไหว" ว่าแล้วยังหยิบมือที่จับขาผมเมื่อกี้ทำท่าดาสุดปอดอีก...ไอโรคจิต
ลอยกระทงของผมเป็นแบบนี้แหละผมไม่ได้ไปลอยที่ไหน
แต่ผมกับไอคุณต้องจะเลิกทำงานไวกว่าปกติแล้วมานั่งเล่นดาดฟ้าบ้านกัน
วันนี้อย่างที่รู้พระจันทร์เต็มดวงสำหรับผมมันสวยสุดในปีไม่รู้เพราะอะไรเหมือนกัน
ก็ไม่เลวไม่ได้ไปลอยไหนแต่ได้หยุดงานมานั่งเมาตรงดาดฟ้ามีพระจันทร์เป็นของแถม
.
.
.
Ps.สุนสันต์ลอยกระทงสุขสันต์หวัดรับหน้าหนาวของผมคับ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
