วันสอบความถนัด เคยเรียนไหมวาดเส้นองค์ประกอบไม่เคย
ไม่รู้จริงว่าสอบไรก็เลยนะ...วาดมั่ว
น่าสงสารน้องคนที่เป็นแบบต้องมาให้กำเนิดเป็นรูปวาดแปลกๆของผม
ถาปัตที่เรียนมทั้งหมดไม่ได้ใช้เลย555...จิตนาการสุดๆ
ผมจำไม่ค่อยได้แล้วไหนสอบไร แต่ที่แน่ๆห้องสอบร้อน!
"สอบเป็นไง"ไอ้ต้นถามหลังจากสอบเสร็จ
"อย่าถามวาดกันดั้มไปด้วยเค้าให้กรูไหมวะคะแนน"
"มรึงวาดลงไปในไหนวะนี่ย"มันทำหน้าเอือม
"ด้านหลังที่เค้าให้ทดไม่เห็นได้ทดไรเลย"
"มรึงนี่มันจริงๆเลย"
"มรึงกลับไง"เปลี่ยนเรื่องกันมันเทศน์
ตอนสอบผมไม่ได้เจอมันเพิ่งมาเจอตอนสอบเสร็จ
แถมตอนเช้าเข้าก้องสอบสาย ดีนะยังเข้าห้องสอบได้
ไม่อยากจะบอกเหตุผลเลยว่า...หลงทาง555+
"ขับรถมาปะไปส่งจะได้ไปรับไอ้เจด้วย"
"พ่อรวยนะมรึงเฮ้ย!มึงมีใบขับขี่ด้วยหรอ"...พ่อกรูรวยแต่กรูจนไง
"ไม่มีหรอกไอ้ใบแบบนั้นเดี๋ยวเปลี่ยชุดด้วย
ใส่ชุดนักเรียนเดี๋ยวกรูโดนประจวดสอย"
มันจะจับเพราะมรึงไปเรียกมันว่าประจวดเนี่ยแหละ
แล้วก็แวะไปรับไอ้เจที่สอบคนละโรงเรียนแต่ไม่ไกลกันมาก
"มรึงอาจารย์คุยแม่งหน้าตาไม่คัดเลยวะ"ดูมันประโยคทักเพื่อน
"เค้าให้มาคุมมรึงไม่ใช่ให้เป็นางแบบ"
"มรึงเข้าใจไหนเต้ยแรงบรรดาลใจในการวาดนะมรึง"
กรูว่ามรึงไปวาดพวกภาพนูดอะนะเจแรงบันดาลใจจะได้เยอะๆ
สอบเสร็จมันก็ลัลลาคับเหมือนไม่ได้สอบ
แต่คนอื่นให้ห้องก็ดูขยันขึ้นดีส่วนผมเป็นคนคงเส้นคงวา
ดูท่าทางจะคงเส้นทั้งกลุ่มไม่มีการกระเตื้องใดๆทั้งสิ้น
ยกเว้นไอ้โตท่าทางขยันจัดขยันเผื่อกรูด้วยนะมรึง
วันนั้นผมนอนเล่นอยูที่สตูเพราะโดนพี่เจี๊ยบลากมาใช้งานโดดเรียนนั้นเอง
"เต้ยผลสอบออกเช็คยังวะ"ไอ้ต้องถามผม
"รู้ได้ไง"...กรูยังไม่รู้เลย
"เห็นเด็กมันคุยกัน"
"ยังคอมเปิดเน็ตได้ปะ"
พอเช็คก็อืมมมวาดเส้นกับองประกอบคะแนน30กับ40
อืมมมคะแนนสถุนสิ้นดี ครูเกิน50อืมยังมีความเป็นคนอยู่
ถาปัตเออได้60กว่าๆดูดีสุด สงสัยต้องใช้ไอ้นี่มั้ง
"ทำไมคะแนนมันทุเรศอย่างนี้วะ"ไอ้ต้องวิจารได้จับใจมาก
"กรูก็ว่างั้นสงสัยคนตรวจข้อสอบไม่เข้าถึงศิลปะกรูวะ"
"มรึงวาดอะไรแปลกไปเปล่าวะ"มันยิ้มแบบรู้ทัน
"เปล่ามรึงจะบ้าหรอ"วาดอะไรแปลกๆไปเยอะเลยละมรึง
พอผมไปโรงเรียนวันต่อมาคำถามสุดฮิต
"เต้ยได้คะแนนเท่าไร"ชื่อไรไม่รู้ถาม
"30 40 54 63"ผมตอบเซ็ง
"กรูให้มรึงบอกคะแนนไม่ใช่เลขหวยถาปัตเท่าไร"
"63แมร่งโคดต่ำเอาไปทำไรได้วะ"ถามจังถามแล้วคะแยยกรูจะสูงขึ้นไหม
"ต่ำกับพ่อสาดดดมันเกินมีนนะเว้ย"
"แล้วอะไรคือมีนวะ"กรูมันใฝ่รู้ไงไม่รู้เรื่องไรหรอก
"ไอ้ควาย!ค่าเฉลี่ยไง"
"อ้าวหรอ"...ก็ยังดี :เฮ้อ:
"เฮ้ยๆไอ้เคนไอ้เต้ยได้63เยอะกว่ามึงอีก"
แล้วไอ้คนโดนเรียกแม่งหันมาขวับ
ซวยแล้วกรูเพื่อนยิ่งไม่ค่อยมีแต่ศัตรูเต็ม
"ได้เยอะไปก็เท่านั้นเกรดก็ฉุดอยู่ดี"
"มรึงจะหาเรื่องกันรึไง"เรื่องดิจะยอม
"กรูพูดผิดรึไง"
"มรึง"ไม่พูดผมเดินเข้าไปหามันเลยแต่โดนไอ้เจคว้าไว้ก่อน
"อย่ามรึงโดนแล้วคนละ2มรึงกับกรูได้3โดนไล่ออกนะเว้ย"ไอ้เจพูดกับผมเบาๆ
"แต่แมร่ง!"...กวนตีนกรูก่อนนะนั้น
"อีกนิดก็จบแล้วมรึงไปรุมมันวันจบก็ได้"ไอ้ต้นยิ้มมุมปาก
ท่าทางไอ้เคนมันจะตกใจเหมือกันที่ผมจะเดินเข้าไปซัดมัน
"กรูนึกว่าแน่"ไอ้เวรเคนยิ้มมุมปากทีเมื่อกี้หน้าซีด
"พวกกรูได้ใบจบเมื่อไรมรึงตาย"ผมพูดขู่มัน
"หึพวกมรึงมันก็เด็กเส้นทั้งกลุ่มแหละวะ"เพื่อนไอ้เคนมันหันมาว่า
"พ่อพวกกรูใหญ่แล้วมันหนักหัวมรึงรึไง"ไอ้ต้นเดินไปทางคนที่พูดเมื่อกี้
"ท่าจะไม่ต้องรอจบแล้ววะ"ไอ้เจพูดลอยๆ
ไอ้คนนั้นมันทำท่าตกใจแล้วต่อยไอ้ต้นก่อนทำเอามันเซหน่อย
"ขอบคุณวะกรูจะได้มีข้ออ้างเวลาครูถาม"ไอ้ต้นพูดอารมณ์ดีแล้วสวนกลับ...ถือซะว่ายืดเส้นยืดสาย
"โอ๊ย!เบาๆดิมรึง"ผมโวยวายตอนไอ้ต้องทำแผลให้ที่บ้าน
"กรูเบาแล้วมรึงอย่ากระเดะได้ไหม"
"ชิ"...ใครจะเหมือนมรึงไอ้ถึก
"แล้วครูว่าไหม"
"เปล่าเพราะอีกพวกเล่นก่อนเจ็บนะเว้ยไอ้มือหนัก"
"เบาแล้วมรึงไปปากหมาก่อนอะดิ"
"เปล่านะก็มันมาหาเรื่องกรูก่อน"
"เออดีเมียกรูโคดเลือดร้อน"
"เคยเข้าข้างกูบ้างได้ไหม"...ไม่เคยอะมรึงนะ
"กรูถนัดแต่เข้าด้านหลังมรึงวะ"มันยิ้มกรุ้มกริ่ม
"...ไปไกลเลยกรูทำเองก็ได้"ผมทำท่าจะคว้าสำลีมา
แต่มันเอามือแล้วมากอดผมไว้แทน
"โอ๋ๆๆๆล้อเล่นคร้าบบบคนดีของพี่มาพี่ทำให้นะ"
"ไม่ต้องเลยไอ้ตอแหล"
"ขอโทษคับที่รักนะถูกแล้วคับซัดมันให้ตายนะคับ"
"โคดจริงใจในการพูดมรึงรักกรูจริงปะเนี่ยสาดดดTT_TT"
"กรูทั้งรักทั้งถนอมมรึงมากกว่ามอไซกรูอีกหึหึหึ"มันหัวเราะในลำคอ
"ขอบคุณไอ้เวน"...มรึงเอากรูเทียบกับมอไซขอบคุณ
Ps. อรุณสวัสคร้าบบบ