วันนี้มาสร้างปาฏิหารคับลงเร็ว ไหงมีแต่คนอยากได้3Pหว่า ผมกลัวตายนะคับ
ขอบคุณที่ห่วงสุขภาพด้านหลังผมคับ ทุกวันนี้ยังสบายดีอยู่ กล้าตอบอีกกรูอายวะ-///-
สงกรานเต้ยบ่ได้ไปไหนเลยอะคับ คุณต้องท่านมีงานชิไอ้คนบ้างานไม่เป็นไรยังมีวันไหลที่บ้านอยู่
ถ้าเห็นเด็กหัวยุ่งๆห้อยลูกกุญแจกับไอ้หัวแดงทักกันได้นะ ผมจะกระโดดกอดเลย(หรอ!?)
เที่ยวสงกรานให้สนุกนะคับเที่ยวเผื่อเต้ยด้วยนิ สุขสันต์ปีใหม่ไทยคับ :สงกรานต์1:
ตอนที่ 33
ผมตื่นขึ้นมาด้วยอาการเมื่อยตัวสุดๆไอ้ต้องนี่หลับพริ้มเลยน่าหมั่นไสชะมัดผมเลยกัดจมูกมันไป
"โอ๊ย...เต้ย...เพิ่ง6โมงเองรีบตื่นทำไม"มันเอามือมาถูๆจมูก...น่ารักเชียวนะมรึง
"วันนี้ต้องไปโรงเรียน"ผมหอมแก้มมันเบาๆ
"ไหวหรอคับ?"มันมองผมสายตากรุ้มกริ่มแล้วจูบลงที่ปากผมเบาๆ
"พอเลยวันนี้มีสอบเว้ยไอ้บ้า"พอลุกเท่านั้นแหละถึงกับนอนใหม่เลย...สะโพกกรู
"สอบสำคัญรึเปล่า!?"มันเข้ามากอดผมจากด้านหลัง
"ก็ไม่แต่ไม่อยากไปตามสอบทีหลัง"
"ตามใจป่ะอาบน้ำให้"
"ไม่เอาเดียวก็...เฮ้ย!"ไม่ทันละคับมันอุ้มลอยเลย...ไอ้ถึก
"ไหวแน่หรอวะ"มันถามผมตอนใส่เสื้อให้
"...ไม่รู้"ตอนนี้เริ่มมึนๆหัวแล้วเหะ
"ตัวร้อนๆวะ"ไอ้ต้องเอามือมาเตะหน้าผากผม
"ไม่เห็นร้อนเลย"...จิงกูก็ว่ามันร้อนนิดๆ
"มรึงนะเงียบไปเลยเด๋วกรูโทหาเจให้"
พูดเสร็จมันจับผมนอนแล้วจัดแจงโทหาไอ้เจเรียบร้อยไอ้ฮิตเลอร์!
"เดี๋ยวเจสอบให้โอเคนะวันนี้เต้ยนอนอยู่นี่แหละ"
"แล้วมรึงอะ!?"...ไม่มึนละกูตุบๆที่หัวเหะ
"วันนี้ไม่มีงาน"
"ปกติช่วงนี้ยุ่งไม่ใช่หรอ?"อยากให้มันอยู่ด้วยคับแต่ไม่อยากให้เสียงาน
"จิงก็มีแต่เกือบเสร็จหมดแล้ว"มันมานั่งข้างผมแล้วลูบหัวผมเบาๆ
"ไม่แน่เชื่อคนดองงานแบบมรึง"
"ก็กรูเป็นคนดีไงคับอยากรีบเคลียงานจะได้มาหาเหนื่อยแทบตาย
แต่ไอ้คนที่จะมาหาเกือบนอกใจกันซะงั้นเลยต้องรีบบึ่งมาก่อนเวลา"
มันร่ายยาวแล้วมองผมแทบค่าโทษทำเอาไอ้เต้ยสำนึกผิดเลย
"ขอโทษ"ผมพูดเบาๆดึงเสื้อมัน
"ว่าไรนะ"
"ขอโทษ...จะไม่ทำอีกแล้ว"ทำสายตาอ้อนวอนสุดริต
"ลองทำดิมึงเป็นศพอยู่บ้านกรูแน่"
"ไอ้บ้ากรูไม่สบายนะเว้ยทำไมต้องมาขู่กันด้วยวะ"น้ำตามันปลิ่มๆ
"เฮ้ย!อย่าร้องดิวะ"ไอ้ต้องมันตกใจใหญ่
"มรึงสั่งกูอีกแล้วไอ้เลว"ไม่ปลิ่มละแมร่งไหลออกมาจริงๆ
"ไม่สั่งแล้วพี่ไม่สั่งเต้ยแล้วนะอย่าร้องนะคับไม่ร้องนะ"มันดึงตัวผมขึ้นมากอด
"อืม"ผมพยักหน้าเบาๆ
"คบมรึงนี่ได้ทุกรสชาติจิงๆ"มันยิ้มๆ
"รสหร่าไรเล่าไอ้บ้า"...โวยวายนะเว้ย
"เปล่าแค่อยากจะบอกว่าไม่มีเบื่อเลย"
"ลองมรึงเบื่อกรูดูดิกรูจะเปลี่ยนเป็นดองมรึงไว้บ้านกรูแทน"ผมค้อนมันไป
"ชาติหน้าก็ไม่เบื่อหรอก"มันยิ้มอีกแล้ววันนี้สงสัยองค์ลงอารมณ์ดีโคด
มันเปลี่ยนเป็นชุดอยู่บ้านให้ผมแล้วออกไปซื้อยากะข้าวมาให้
ผมก็นอนรอแล้วหลับไปตอนไหนไม่รู้ ตื่นอีกทีก็ตอนมันมาปลุกนั้นแหละ
"เต้ยตื่นมากินข้าว"มันเขย่าตัวผมเบาๆ
"ไม่เอาไม่หิว...ปวดหัว"...แค่ได้กลิ่นก็รู้แหละโจ๊กชัวแหวะ
"จะได้กินยาไงคับ"
"บอกแล้วไงไม่อะ..."...ก็มันไม่ชอบนี่หว่า
มันเอาปากมาประกบผมพร้อมดันโจ๊กอุ่นๆเข้ามาในปากผมสรุปได้กินไปคนละครึ่งนะแหละคับ
"จะกินดีๆไหม"มันส่งสายตาประมาณว่าไม่งั้นเจอแบบเมื่อกี้แน่ สุดท้ายก็ต้องยอมกินอยู่ดี
"กินช้าฉิบ"มันบ่น
"ก็มันไม่อยากกิน...ไม่ชอบไอ้นี่"ผมเอาช้อนเขี่ยๆโจ๊กเหลวๆในจาน
"ป้อนให้"เอาคว้าช้อนไปจากมือผม
"สงสัยมรึงทำบุญมาเยอะวะเต้ย"
"หืม!?"...ไม่รู้วะบังเอิญกรูไม่ชอบเข้าวัด
"มรึงเป็นคนแรกเลยวะที่กรูมานั่งดูแลแบบนี้"
ไม่อยากจะบอกว่ามรึงก็เป็นคนแรกที่กรูร้องไห้งี่เง่าแบบนั้น...หมดแมนจริงๆเรตกรูจะเหลือไหมเนี่ย
หมดปัญหาเรื่องข้าวมาต่อที่ยาจะว่าผมเด็กก็ว่าเถอะแต่กรูไม่ชอบยาเม็ดไง
"กินดิ"มันยื่นยาพร้อมแก้วน้ำมาให้ผม
"ไม่เอา"ทีมรึงยังไม่กินมายังคับกรูกินอีกละ
"กินดีๆไหม"ไอ้ต้องเริ่มเสียงดุ
"...ป้อนหน่อย"...อะไรดลใจกรูพูดไปวะ
"อ้อนก็เป็นนะมรึง"คิดกันเอาเองละกันป้อนแบบไหน555+
กินยาเสร็จนอนสักพักคงก็หลับอีกแล้วสงสัยเพราะยามั้ง
ตื่นมาก็เจอไอ้เจนั่งคุยเล่นกะไอ้ต้อง โดยที่ไอ้ต้องนั่งกุมมือผมไว้อยู่
"ตื่นแล้วหรอ?"มันเข้ามาหอมผมเอากันเขิลเลย
"เกรงใจกันบ้างดิคับพี่"ไอ้เจเริ่มหมั่นไส้
"ทำไมกรูต้องเกรงใจมึงด้วย...เต้ยหายปวดหัวยังคับ?"ไอ้ต้องพูดกับคนมีแบ่งชั้นวรรณะ
"อืม"...จริงยังปวดอยู่หน่อยๆ
"นอนไม่พอแล้วออกกำลังกายหักโหมหรอมรึง"ไอ้เจมองผมแบบรู้ทัน
"ไอ้..."
"อย่าด่านะเว้ยอุตส่าห์แบบทำข้อสอบให้"ไอ้เจทำหน้ากวนตีนใส่ผม
"นอนไปเลยเต้ยพรุ่งนี้ไปเรียนมะรืนโดดกลับบ้านเรากัน"ไอ้ต้องยิ้มเจ้าเล่ห์
รู้แล้วทำไมมรึงอารมณ์ดีนักสรุปจะลากกรูกลับว่างั้นถ้ากรูไม่จบม.ปลายมีคนให้โยนความผิดล่ะ
.....................................
................
...
.
Ps.งงๆไหมว่าทุกวันนี้ผมจบม.ปลายมาได้ไง555+ไอ้เต้ยเองก็งงๆอยู่เหมือนกัน
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
