เหตุเกิด ณ 3 ตุลา
ตอนบ่ายแก่ๆกี่โมงไม่รู้ช่วงนี้ฝนตกอากาศมันเย็นบวกกับคนมันตกงาน
ก็เลยนอนตื่นนอนตื่นแม่งทั้งวันผู้ปกครองให้ค่าขนมมาร้อยนึง
แถมโดนอายัติบัตรไปเรียบร้อยแล้วเนื่องจากช่วงนี้เป็นช่วงคุมประพฤติ
คุณเต้ยเลยขี่มอไซไฮโซแต่ตัวกูเป็นแกบออกไป7ซื้อบุหรี่มาซอง
ได้มา100ซื้อบุหรี่ไป80อีก20เก็บไว้หยอดกะปุกแต่กูไม่มีกะปุกเลยใส่แก้วเอาไว้ก่อน

ดูดเสร็จก็นั่งหน้าบ้านซึมซับบรรยากาศหลังฝนตก...เป็นอันแน่นอนว่ากูนอนดีกว่าอากาศเย็น
กะดูกสันหลังระนาบกับพื้นโลกขาข้างนึงห้อยลงมาจากโซฟา...หลับ
สักพักมีวัตถุบางอย่างอุณหภูมิค่อนข้างอุ่นมาล็อคขาผมไว้ไม่พอแม่งขยับได้
"เหี้ยอะไรวะเนี่ย...สัด" ผมตื่นมาพร้อมคำพูดอันสวยหรูแต่สติยังมาไม่ครบ
เมื่อสติมาปัญญาจึงบังเกิด...สัดหมามันเด้าขากู ผมพยายามต่อสู้กับจากตกเป็นเมียหมาตัวเอง
แม่งเสือกฉลาดมือล็อคขาปากกัดขากางเกงเหมือนแม่งเร่งสปีดแล้วก็...จากไป
...เหลือไว้แต่น้ำบนขากู...ถ้ากูย้อนกลับไปได้กูจะไม่ได้เลี้ยงมึงสัดหมาาา

แล้วผู้ออกทุนซื้อหมามันก็เสด็จกับมาพอเล่าให้มันฟัง
"อ้าวกูเอาชู้เข้าบ้านหรอ" ไม่มีแม้แต่คำปลอบใจมึงหัวเราะสะใจกูอย่างเดียว
"มึงต้องปลอบใจกูดิสัดห่ากูโดนหมาฟันไม่ว่าแม่งฟัยแล้วเดินหนีกูด้วยเหี้ย" ผมโวยวายสิคับไม่มีใครเข้ากูหรอกเว้ยณจุดนี้
"มึงไม่เร้าใจเป่าวะมันเลยหนี 555+"
"เวนกูขอให้มึงโดนรายต่อไปมึงจะได้เข้าใจกูบ้าง"

Ps. ...เดี๋ยวต่อสักพัก...อากาศมันเย็น
