>///<
\ ในที่สุดก็อ่านทันแล้ ววว เฮ้ อ ๆๆ เหนื่อยบ้า งง....เครียดตามบ้าง ซึ้งบ้าง ร้องไห้บ้าง จิตกำเริบแบบอ่อนๆ - - บ้าง หรืออะไรต่อมิอะไรบ้าง...
แต่ทว่า...รู้สึกดีใจจังที่ได้อ่านเรื่องของพี่เต้ยกับพี่ต้อง รู้สึกอิ่มเอมใจที่อย่างน้อยก็ได้รู้จักกับพี่ๆ แม้จะไม่เคยเห็นหน้า เจอ หรือแม้แต่เดินผ่านกันก็ตามที แต่ก็ดีใจน่ะนะที่ได้เข้ามาอยู่ในเรื่องราวส่วนนึงที่พี่เต้ย ได้เขียนเล่าออกมา
ไม่เคยคิดเสียใจ และคิดเสียเวลาที่ได้อ่านเรื่องราวของพี่เต้ย แต่กลับกันนั้น กลับมีความรู้สึกที่ว่า ‘เฮ้ ย + คุ้มว่ะ รู้งี้อยากเลือกเกิมารู้จักกับพี่เต้ยชะมัด’ (แต่น้องเลือกเกิดไม่ได้อะนะ - -)
อ่านเรื่องนี้ซ้ำไปซ้ำมา จิตตกขนาดเซฟเก็บไว้ เพื่อเปิดอ่านบ่อยๆ
ช่วงแรกที่เข้ามาได้อ่านนะ ก็ไม่ค่อยจะอะไรมากมาย แต่ช่วงหลังๆ มานี่.. จิตผิดปกติ เป็นยังไง... อธิบายยากเหมือนเวลาเราอ่านหนังสือสารคดีเชิงวิจัย แล้วเอามาจินตนาการ แล้วไม่สามารถอธิบายให้คนอื่นเข้าใจได้อ่ะแหละ - -(ว่าไปโน่น).
น้อง(ขอใช้แทนตัวเองละกัน เพราะอายุ 16 เจ้าค่ะ)ก็ไปเล่าให้เพื่อนฟัง ว่ามีพี่ชายคนนึงที่เราโคตรรปลื้มสุดๆ มากมายเลย เพื่อนมันก็เริ่มสงสัยว่า หน้ายังมันไม่เคยปลื้มใคร ไหงมาเบี่ยงเบนปลื้มคนอื่นเป็นกะเขา ก็เล่าเรื่องพี่เต้ยให้เพื่อนฟังทุกๆ วัน ว่าพี่เขาน่ารักดี เป็นตัวของตัวเอง ยังนั้นยังนี้ (แต่ไม่ได้บอกอะนะว่าชื่อพี่เต้ย) เพื่อนก็ตกใจปนหัวใจจะวาย
ถ้าพี่ได้มาเห็นนะ - - พี่อาจจะมองว่าน้องเป็นพวกโรคจิตแบบต่อเนื่องและเข้าขั้นเกินเยียวยาแน่เลย ถึงขนาดที่ว่าปรินท์รูปพี่เต้ย (ที่โชว์แผ่นหลังอะนะ) พกติดตัวเลย วันนั้นเพื่อนมันก็มาเห็น ... เป็นไงต่อปล่อยมันไป
ความในใจอะนะ พูดไงมันก็ไม่ค่อยจะหมดหรอก แต่ก็อยากให้พี่เต้ยรู้ไว้ว่า น้องคนนี้รักพี่เต้ยมาก รักแบบไม่ได้มีเงื่อนไขใดๆ รักจนไม่น่าเชื่อว่าคนที่ไม่เราไม่เคยเจอเลยสักครั้ง เราจะรักและเป็นห่วง มีความหวังดีให้มากมายขนาดนี้
ในเวลาที่พี่เต้ยออกจะเศร้าๆ นะ พี่เต้ยจะสามารถสื่อออกมาได้ในเนื้อเรื่องที่พี่เต้ยเขียนให้เราทุกคนอ่านกัน พอได้อ่าน ก็รู้สึกเศร้าตามจน...จนแบบ...ไม่มีกะจิตกะใจทำอะไรอ่านะ (เพื่อนบอกมันบ้า !) น้องอยากให้พี่เต้ยมีความสุขมากๆ อยากให้พี่เต้ยยิ้มบ่อยๆ อยากให้พี่เต้ยร่าเริงๆ ชอบที่พี่เต้ยเป็นแบบนั้นจริงๆ ^///^
สำหรับคนที่ไม่รู้จักกันแล้ว เราอาจเป็นแค่เด็กที่ชอบท่องโลกอินเทอร์เน็ตไปวันๆ เข้ามาอ่านเรื่องราวของพี่เต้ย....แต่ว่าสิ่งที่ทำทุกอย่างพี่เต้ยรู้ไว้เลย น้องคนนี้จะไม่ลืม เพราะว่าอย่างน้อยก็ได้รัก ได้รู้จักกับพี่เต้ย หนูอยากได้พี่เต้ยเป็นพี่ชาย
รักและเป็นห่วงพี่เต้ยเสมอและตลอดไปนะคะ
หัวข้อ: เฮ้ย!เท่าไรว่ะ>>06/01/2012 (อ่าน 1089420 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก