Lesson 46
( Show Part )
ผมพันธนาการเด็กดื้อเอาไว้แล้วมอบจูบที่แสนจะลึกซึ้งให้อย่างเนิ่นนาน แต่ว่าน้องกลับมีท่าทีที่ปฏิเสธผมตลอด แต่ไม่เป็นไรครับเพราะผมมีทางแก้สำหรับเด็กดื้อของผมเสมออยู่แล้วครับ....ผมกัดปากน้องจนน้องต้องยอมเปิดปากออกและจากนั้นน้องเองก็เริ่มเคลิ้มครับแต่แล้วอยู่ๆผมก็กระเด็นออกจากตัวน้องครับ
“…” ผมไม่พูดอะไรครับ เพราะน้องเป็นคนผลักผมออกเอง
“ทำบ้าอะไร!!!” น้องตวาดผมดังลั่นในขณะที่หน้าของน้องเองก็นองไปด้วยน้ำตา แล้วเริ่มจะมากขึ้นเรื่อยๆ
“คิมใจเย็นๆนะ” เฟียร์เข้าไปปลอบน้องครับแต่น้องก็สะบัดออก
“ผมถามทำไมไม่ตอบ!!!!” น้องเริ่มเสียงดังขึ้นเรื่อยๆ หน้าเริ่มขึ้นสีด้วยความโกรธครับ ผมย่างสามขุมเข้าไปจะกอดน้องแต่
“เพี๊ยะ!!!!” น้องตบหน้าผมอย่างแรงทุกคนในบริเวณนั้นอึ้งกันไปตามๆกันครับรวมทั้งผมด้วย ไม่คิดว่าน้องจะทำกับผมขนาดนี้
“คิม..”
“พอใจคุณหรือยัง.....ผมไม่น่า....ฮึ้ย” น้องพูดไม่จบแล้วก็กัดฟันเดินออกไปผมทำท่าจะวิ่งตามแต่...
“โชว์” เสียงของแม่ผมเองครับ
“ครับแม่”
“แม่ต้องการคำอธิบาย” แม่พูดแค่นั้นแล้วเดินขึ้นไปที่ห้องทำงานส่วนตัว ผมรับรู้ได้ว่าผมต้องเดินตามขึ้นไปครับ
“เฟียร์พี่ฝากตามไปดูคิมให้หน่อย” ก่อนผมจะขึ้นไปผมก็ฝากให้เฟียร์ตามคิมไปด้วยครับยังไงผมก็เป็นห่วงน้องครับ แล้วผมก็เดินเข้าห้องตามแม่ของผมไป
“…”
“…” ต่างคนต่างไม่พูดอะไรครับจนกระทั่งผมเริ่มอึดอัด เอาวะเริ่มก่อนก็ได้
“แม่มีอะไรจะถามผม”
“…” แม่ผมยังคงเงียบเหมือนเดิมแล้วหันหน้ามองไปข้างนอกหน้าต่าง
“แม่...” ผมกำลังจะพูดต่อแต่แม่ก็แทรกขึ้น
“ตั้งแต่เมื่อไหร่”
“…”
“เรื่องมันเกิดตั้งแต่เมื่อไหร่” แม่ถามหน้าเครียดเลยครับ ผมจึงจำเป็นต้องเล่าความจริงทั้งหมดให้แม่ฟังตั้งแต่ตอนที่แม่ไปเหตุการณ์อะไรที่เกิดขึ้นบ้างตั้งแต่ผมแกล้งน้อง ข่มขืนน้องทั้งไม่ได้ตั้งใจและตั้งใจ จนแม่กลับมาพูดเรื่องการหาคู่ให้แล้วทำให้เกิดรอยร้าวระหว่างผมกับน้องขึ้น แต่ผมไม่โทษแม่หรอกครับเพราะแม่ไม่รู้เรื่อง
“เพี๊ยะ!!!” โอ้ย วันนี้มีแต่คนตบหน้าผมจังเลยวะเนี่ย ฉาดแรกก็คนรัก ฉาดที่สองก็แม่บังเกิดเกล้าอีก เครียดโว้ย!!!!!!
“แม่....” ผมเอามือจับหน้าตัวเอง แม่งยังชาไม่หายเลยที่น้องตบไว้ นี่แม่มาซ้ำรอยเดิมอีกแล้ว อย่างกับนัดกันมาเลยเว้ย
“ทำอย่างนี้ได้ยังไง แม่เลี้ยงแกมาให้มีนิสัยแบบนี้หรอ!!!” ผมไม่พูดอะไรต่อเพราะยังไงซะเค้าก็คือแม่ของผม
“รับผิดชอบน้องด้วย” แม่พูดแล้วก็หันหลังให้ผมเหมือนเดิม ผมยิ้มออกทันทีงั้นก็หมายความว่าแม่ของผมไม่ได้ว่าอะไรน่ะสิ
“แม่.....ผมรับผิดชอบอยู่แล้วครับ” ผมบอกแม่จบก็เดินออกจากห้องทันทีแล้วเดินมุ่งหน้าไปยังห้องของผมกับน้องแต่ว่า…
“คิมเปิดประตูให้เราหน่อยนะ…ปัง ปัง ปัง”
“…” ไม่มีเสียงตอบรับจากคนในห้อง
“คิมขอร้องล่ะเราเจ็บมือหมดแล้ว”
“เฟียร์ มีอะไรหรอ” ผมถามเฟียร์เพราะเห็นยืนเคาะประตูห้องผมอยู่ ถ้าผมเดาไม่ผิดน้องไม่ยอมเปิดประตูให้เฟียร์แน่นอน
“คิมไม่ยอมเปิดประตู” นั่นไง ผมว่าละ
“เดี๋ยวพี่จัดการเอง” เฟียร์เปิดทางให้ผมจัดการกับห้องที่ถูกล็อกอยู่ครับ
“คิมเปิดประตูให้พี่หน่อยครับ”
“…”
“คิมครับ” ผมพยายามโน้มน้าวน้องแต่มันก็ไร้ผม โอเคผมถอยก่อนก็ได้
“โอเคครับ คิมพักผ่อนให้ใจเย็นลงก่อนแล้วเราออกมาคุยกันนะครับ” ผมบอกคนในห้องแล้วก็เดินลงมาข้างล่างพร้อมๆกับเฟียร์
“เฮ้ย เป็นไงบ้างวะ” ไอ้ต้นกระเด้งตัวขึ้นมาถามผมเลยครับ แม่งสาระแนจริงๆ
“ก็ยังไม่เคลียร์เท่าไรวะ”
“แล้วหน้าเป็นเหี้ยอะไรแดงเถือกอยู่แถบเดียว” ไอ้ต้นถามต่อแต่ดูเหมือนว่าคนอื่นก็จะเงียบฟังอยู่ด้วยครับ นี่แหละสันดานเพื่อนผม
“ก็จะอะไรล่ะ แม่ง ทั้งเมียทั้งแม่ ตบกันซ้ำรอยเดิมกูเนี่ย เจ็บจนชาแล้วเนี่ย” ผมบอกพรางจับแก้มไปด้วย
“สมน้ำหน้ามึง เสือกบ้าบิ่นทำอะไรไม่รู้จักคิดเองนี่หว่า” ไอ้วินซ้ำเติมผม
“แล้วแม่มึงว่ายังไงบ้าง” มันด่าเสร็จมันก็ถามต่อ
“แม่กูก็ไม่ได้ว่าอะไรโว้ย...แค่” ผมหยุดแกล้งพวกมันครับ สันดานพวกนี้ถ้าอยากรู้อะไรขึ้นมาล่ะก็ ยอมทิ้งทุกอย่างเลยครับ
“เดี๋ยวกูโบกเลย หยุดหาพ่อมึงหรอ” ไอ้แสบเตรียมขึ้นมาแล้วครับ แต่ผมก็เตรียมตีนรอมันเหมือนกัน
“พวกมึงหยุดเล่นกันก่อนดิ นี่มันงานระดับชาติเลยนะโว้ย” ไอ้ฟ้าว่าครับ แหม ตัวมันเองก็อยากรู้ใช่ย่อยหรอก
“แม่กูบอกว่าให้รับผิดชอบน้องแค่นั้นแหละ”
“งั้นก็หมายความว่า...”
“เออ แม่กูไม่ได้ห้ามเว้ย” ผมบอกจบพวกมันก็แสดงความยินดีครับ แต่ออกแนวกวนตีนสะมากกว่า
“ถ้าเรียบร้อยแล้วพวกกูกลับก่อนละกันนะ”
“เออ กลับกันดีๆล่ะ” ผมยืนลาพวกมันหน้าบ้านครับ จนกระทั่งรถของพวกมันหายวับออกไปจากบ้านผม ผมจึงเดินกลับขึ้นมาบนห้องเพื่อดูคนในห้องที่ยังขังตัวเองอยู่ ผมเหลือบมองนาฬิกานี่มันก็จะค่ำแล้ว ผมเดินมาเปิดประตูห้องแต่มันก็ล็อกเหมือนเดิม วิธีสุดท้ายครับ กุญแจสำรอง
“แก๊ก...กึก” อ้าวเปิดได้นะ แต่ติดอะไรมันอ้าได้ไม่สุดผมชะเง้อมองก็รู้เลยครับ ลงกลอนโซ่ไว้นี่เอง แต่ผมก็สอดส่องตาเข้าไปในห้องเห็นร่างของคนดื้อยังนอนอยู่บนเตียงครับ ผมก็ปิดประตูเหมือนเดิมแล้วเดินไปนอนห้องรับแขกแทนครับ ผมว่าน้องคงยังไม่พร้อมเจอหน้าผมล่ะมั้งครับ เฮ้อ คืนนี้นอนไม่ได้กอดน้องมันทรมานมากรู้ไหม คอยดูนะถ้าหายโกรธเมื่อไหร่จะเอาให้ลืมไม่ลงเลย!!!!!
หัวข้อ: หนุ่มหน้าใสกุมหัวใจนายจอมโหด Ms.Shizuru Lesson 77 End 19/01/2014 P.66 (อ่าน 718170 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก