KO-JAP : เพื่อเพื่อน
โหมด : ฟีนิกซ์
อันที่จริงผมไม่ได้ใส่ใจอะไรมากกับเรื่องพวกนี้อยู่แล้ว เพราะศาสดาผมและบรรดารุ่นน้องที่อยู่ในค่ายมันก็เซอวิสกันเองยกค่าย เพราะงั้นเรื่องนี้ปกติมาก แต่อีกคนนี่สิ หลังจากที่เกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันเกิดขึ้น ไอ้ไบเซปอาระวาดบ้านแตกเลยครับ เจ้าทวิตเตอร์นี่เงียบเป็นเป่าสาก แล้วรีบขอตัวกลับบ้านอย่างรวดเร็วหลังจากที่เริ่มเห็นว่าสถานการณ์ไม่ค่อยดีเท่าไร ถ้าจะอยู่ต่อ
ซึ่งผมก็เห็นด้วยกับมันแหละ รีบ ๆ กลับไปก่อนน่ะถูกแล้ว เพราะอยู่ไปก็คงจะช่วยอะไรผมไม่ได้ หลังจากที่ทวิตกลับไป อะไร อะไรมันน่าจะดีขึ้น แต่เปล่าเลยครับ รอบนี้มันเล่นนั่งร้องไห้สะอึกสะอื้นอยู่หน้าโซฟา ทั้งเลื้อยทั้งกลิ้งตกพื้นแล้วลุกขึ้นมาใหม่
ไอ้นี่มันบ้าวะ =.=”
“ฮือ ๆๆๆๆ มึงเอาจูบแรกกูคืนมา!!!!” เรียกร้องหาอดีตอะไรล่ะมึง มันผ่านมาแล้ว
“มันผ่านมาแล้ว มึงจะเอาคืนยังไง ไอ้บ้า!!!”
“มึงทำให้กูเสียจูบแรก สัสเอ๊ย!!! กูกะว่าจะเก็บไว้ให้แฟน”
“ใครบอกให้มึงมาแกล้งกูล่ะ”
“แล้วใครบอกให้มึงหันหน้ามาวะ” ความผิดกูอีก ควายยยยยยยยยย
“พอเลย มึงน่ะ พาลมากแล้วนะ” ผมพูดพลางลากมันขึ้นมานั่งบนโซฟา หลังจากที่มันกลิ้งตกลงไปเป็นรอบที่ 3 อุบาทจริงไอ้นิ
“ไม่ต้องมาแตะตัวกูเลย” แหนะ กูจะช่วยยังมีการเล่นตัวอีก “อันที่จริงมึงว๊อนที่จะฉวยโอกาสกับกูอยู่แล้วใช่ไหม เพราะกูหน้าสวยใช่ไหมล่ะ ฮือ ๆๆๆๆ ไอ้เลว!!!!!” เชรี่ย!!! ไอ้คนหลงตัวเอง อย่างมึงน่ะ สวยไม่เท่าไอ้ทวิตเตอร์เพื่อนมึงด้วยซ้ำ มันทั้งด่าผมทั้งสะอึกสะอื้น ทั้งคลานขึ้นไปนอนแผ่บนโซฟา เห็นแล้วอยากถีบจริง ๆ
“มึงโตแล้วนะเว้ย”
“โตแล้วทำไม โตแล้วก็ไม่ได้หมายความว่ากูจะต้องเสียจูบแรกนิ”
“ในอนาคตมึงก็ต้องเสียอยู่ดี”
“แต่ไม่ใช่กับมึง”
O.O ถึงขั้นว่าหน้าชาครับ โดนคำพูดนี่เข้าไปนี่ชาเลย เหมือนกับมันกำลังจะบอกผมว่า ผมมันไม่สำคัญพอที่จะอยู่กับมันอะไรทำนองนั้น ผมเงียบ ยืนนิ่ง ไอ้ที่ด่า ๆ มามันไม่เข้ากะโหลกหนา ๆ ของผมเท่าไร แต่ทำไมคำนี้มันถึงกระแทก กระเด้งกระดอนอยู่ในหัวได้นะ
“เออ กูไม่สำคัญอยู่แล้วนิ” ผมพูดออกไปอย่างงอน ๆ
“มึงไม่ต้องมางอนกูเลย”
“กูไม่ได้งอน แค่กูพูดไปตามความจริง มึงจะให้กูทำยังไงล่ะ ในเมื่อเรื่องมันเกิดมาแล้ว มันเอาคืนไม่ได้” ผมพยายามพูดกับมันด้วยเหตุผล ทั้ง ๆ ที่ในใจงอนมันไปสามโลกแล้ว “หรือมึงจะให้กูจูบมึงอีกรอบจะได้รู้สึกว่ากูคืนให้มึงแล้ว”
ไอ้ไบเซปเงียบครับ...
“ม...ไม่ต้อง...” มันพูดออกมาเบา ๆ แล้วนอนคว่ำหน้ากับโซฟาตัวยาว ผมมองกริยาท่าทางของมันแล้วต้องส่ายหน้า กูว่านะ มึงกำลังทำตัวเลียนแบบนางเอกในซีรี่ส์ชัด ๆ
โหมด : ทวิต
ผมว่าแล้ว ผมว่าแล้ว ไอ้ไบมันจะต้องเป็นแบบผมจริง ๆ ด้วย และฟีนิกซ์เองก็อีกคน ไอ้ตอนที่ผมเปิดห้องแล้วไปเจอพวกนั่น 2 คนล่อนจ่อนอยู่ในกางเกงในตัวเดียวยังพอให้อภัยได้ว่าอาจจะเล่นกันแบบผู้ชายธรรมดา แต่ต่อมาเล่นโชว์หนังสดให้ดูนี่คิดหนักนะครับ
เพราะทันทีที่ริมฝีปากของพวกมันทั้งคู่แตะกัน มันก็น่าจะผละออกจากกันทันทีด้วยความตกใจ แต่นี่อะไร ค้างอยู่เกือบจะ 1 นาที แล้วค่อยรู้ตัว แบบนี้มันแปลกนะครับ 0.0!!!
งานนี้ทวิตมั่นใจร้อยเปอร์เซ็น คอนเฟิร์ม อีกไม่นานมันจะต้องได้กันเองแน่ ๆ =[]=!!!!! แต่ว่าถ้าเป็นเช่นนั้น ฝ่ายเสียหายก็ต้องเป็นไบเซป เพราะมันเป็นเคะ เคะอ่ะจะรักด้วยใจจริง แต่เมะเท่าที่ผมเจอมา ก็มีแต่พวกฟันแล้วทิ้ง เฮือก ๆๆๆ นี่ผมจะปล่อยให้เพื่อนถูกฟันเป็นของเล่นอย่างนั้นเหรอครับ เหอะ! ไม่มีทางหรอก
เพื่อนผมมันเพิ่งเจเนอเรชั่นใหม่ ๆ อาจจะยังตามเล่ห์กลของไอ้พวกเมะไม่ทัน ยิ่งหน้าตาแบบฟีนิกซ์ด้วยแล้ว บอกได้เลยครับว่าไอ้นี่เหลี่ยมจัด แล้วแบบนี้ไบเซปเพื่อนรักของผมจะรอดจากเงื่อมมือฟีนิกซ์หรอเนี่ย ไม่ได้ ๆๆๆ ผมเป็นเพื่อนที่ดี ผมจะต้องช่วยเพื่อน ผมจะไม่ยอมให้ไอ้คนไม่รักจริงหวังแต่ง อย่างฟีนิกซ์มาทำอะไรเพื่อนผมเด็ดขาด ต่อให้ผมต้องใช่ร่างกายของผมเพื่อแลกกับความปลอดภัยของเพื่อนก็ตาม(?)
เห็นดังนั้นผมจึงวางแผนครับ อันดับแรก จะต้องพยายามทำให้ฟีนิกซ์อยู่ห่างไบเซปให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ แต่ก่อนที่จะเริ่มแผนแรก จนปูนนี้ ผมก็ยังไม่รู้เลยว่า ฟีนิกซ์คือใคร? มาทำอะไร? มาทำไมที่บ้านเพื่อนผม? หงะ ก็ถ้าไม่รู้แบบนี้แล้วจะวางแผนถูกได้ไงเล่าาาาาาาา
ผมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วโทรถามไอ้ไบทันที
โหมด : ไบเซป
โลกนี้จบลงแล้ว ไม่เหลืออะไรอีกแล้ว ทั้งจูบแรก ทั้งหัวใจของผม มันรุ้สึกถูกพรากออกไป ผมรู้สึกราวกับจะเข้าใจนางเอกในซีรี่ส์เกาหลีที่ถูกพระเอกพรากจูบแรก นี่มันนรกชัด ๆ ทั้ง ๆ ที่คิดว่าจะเก็บไว้ให้คนที่รักเท่านั้น แล้วนี่อะไร ทำไมต้องเป็นไอ้ฟีนิกซ์ กูแกล้งมึงก็จริง แต่มันไม่ใช่เหตุผลที่มึงจะต้องหันหน้ามาในจังหวะนั้น อันที่จริงมึงน่ะ จ้องจะลวนลามกูอยู่แล้วใช่มะ? สัส!!! ทั้งงอแงจะนอนห้องกู ทั้งจับกูถอดเสื้อผ้า
กูไม่ใช่ตุ๊กตาที่มึงจะทำอะไรก็ได้นะเว้ย T______T
Dance I wanna dan dan dan dan dance fantasric baby~~~~
น่าน กราบเรียน BIGBANG งาม ๆ นะครับ แบบว่าตอนนี้ V.I.P อย่างกระผมกำลังเศร้าเจียนขาดใจ(ตาย) ยังไม่พร้อมที่จะไปแฟนตาสติกอะไรที่ไหนทั้งนั้นเฟร้ยยยยย~~~ เวลานี้ไม่ใช่เวลาแฟนตาสติกนะ Y....Y มันเป็นเวลาเศร้า เงียบ ๆ เสียงของพวกคุณไปซะ (ความเกรียนของ V.I.P เริ่มออก)
แล้วเสียงของศิลปินก็เงียบจริง ๆ ครับ แหมะ ศิลปินดี เข้าใจอารมณ์ของแฟนคลับ TwT *ซาบซึ้ง*...ผมพ่นลมออกจากปาก แล้วมุดหน้าเข้ากับโซฟาตัวยาวอีกรอบ ไอ้ฟีนิกซ์นี่แมร่งก็หายตัว ไอ้เลว!! ก่อเรื่องแล้วไม่แก้ เสือกหนี นี่มึงคงจะหนีไปสิงอยู่กับศาสดาพันธุ์(เจ)ร็อคของมึงอีกแล้วใช่มะ แทนที่จะมาช่วยปลอบใจกู พูดซักนิดว่าจะรับผิดชอบ พูดห่าอะไรก็ได้ให้กูรู้สึกดี แต่นี่ไม่มีอะไรเลย เอาแต่แก้ตัวว่าคนที่ผิดคือกู T___T ฮือ ๆๆๆ อีคนใจร้าย
Dance I wanna dan dan dan dan dance fantasric baby~~~~
=[]=!!!!! เอ่อ ก็บอกแล้วไงว่าตอนนี้ยังไม่พร้อมที่จะไปแฟนตาสติกที่ไหนทั้งนั้น จะส่งเสียงขึ้นมาทำไมเนี่ย วุ้ย!!! ผมควานหามือถือในกระเป๋ากางเกงอย่างอารมณ์เสีย กดรับสายแบบเหวี่ยง ๆ
“ว่าไงวะ”
...เอ่อ นายโอเคหรือยัง...
“กูกำลังจะผูกคอตายแล้ว”
...เฮ้ย!!!... แล้วมึงจะตกใจทำไม กูประชด =.=” ...อย่าเพิ่งคิดสั้นนะ...
“มีไรว่ามาเร็ว ๆ อารมณ์กูไม่คงที่”
...เออ คือ คนที่ชื่อฟีนิกซ์นี่เขาเป็นใครเหรอ..
นั่น!!! อีทวิตนี่เริ่มออกลาย เริ่มแรดอีกแล้วนะมึง มึงกำลังคิดจะงาบไอ้ฟีไปแดกใช่ไหมนิ
“เพื่อนกูอ่ะ” ผมตอบแบบสั้น ๆ อย่าไปยุ่งกับมันเลย ไอ้ฟีมั่นบุคคลอันตราย
...แล้วเขามาทำอะไรเหรอ...
“นักเรียนแลกเปลี่ยนอ่ะ”
...หือ? แลกเปลี่ยนปี 2 เนี่ยนะ...
“เออ กูก็ไม่รู้เหมือนกัน แต่มันบอกกูว่างั้นน่ะ”
...นายไม่คิดว่ามันแปลก ๆ เหรอ...
ไม่ใช่ว่ากูไม่คิด แต่กูคิดแล้ว กูคิดจนกูขี้เกียจคิดแล้ว
“ไม่รู้อ่ะ กูไม่ได้ใส่ใจอะไร มันเรียนอยู่ที่ญี่ปุ่น บางทีระบบการศึกษาอาจจะไม่เหมือนกัน” ผมพูดไปตามที่คิดออกในตอนนี้
...งั้นเหรอ อืมมมมมม ขอบคุณมากนะ ไม่มีอะไรแล้วล่ะ...
จากนั้นมันก็ตัดสายครับ แหมะ มาไวไปไวจริง ๆ นะมึง ถ้าอยากรู้ทำไมไม่โทรถามมันวะ เสือกมาถามกู แล้วกูจะไปรู้ได้ไงเนี่ย แต่จะว่าไป การที่ไอ้ฟีนิกซ์มาไทยครั้งนี้ผมเองก็ไม่รู้อะไรเกี่ยวกับมันเลย นอกเสียจากว่ามันมาแลกเปลี่ยนในสาขาภาษาญี่ปุ่นที่มันกำลังศึกษาอยู่ เฮ้อ~~~ มึงจะมาแลกเปลี่ยนอะไรก็เรื่องของมึงเถอะ แมร่ง ปั่นหัวกูตั้งแต่เจอกันครั้งแรกยันตอนนี้ แถมนี่มึงยังหว่านเสน่ห์ใส่เพื่อนกูอีก เลวชิบหายเลยมึงเนี่ย
โหมด : ทวิต
หลังจากที่ผมวางสาย ความคิดผมก็ตีกันยุ่งเลยครับ ผมว่างานนี้ไบเซปไม่ปลอดภัยแน่ ๆ การที่ฟีนิกซ์จะแลกเปลี่ยนมาในตอนปี 2 มันใช่เรื่องซะที่ไหน ส่วนมากจะแลกเปลี่ยนกันในตอนปี 3 ถึงไอ้ไบมันจะบอกว่าระบบการศึกษาอาจจะต่างกันก็เถอะ แต่แบบนี้โอกาสที่จะเกิดขึ้นมันน้อยนะครับ
ผมคิดแล้วว่า ยังไงผมก็ปล่อยให้เพื่อนผมอยู่ใกล้ไอ้คนอันตรายฟีนิกซ์ไม่ได้เด็ดขาด เห็นทีจะต้องวางแผนเพื่อช่วยเพื่อนแล้วล่ะ...
__________
ชื่อเพลง, ศิลปินที่เกี่ยวข้องในตอนนี้
FANTASTIC BABY - BIGBANG [Korea]
http://bit.ly/GLX8zp ชื่อแฟนคลับที่เกี่ยวข้องในตอนนี้
V.I.P - ใช้เรียก FC ของ BIGBANG
หัวข้อ: KO-JAP : ฉันเกาหลี นายญี่ปุ่น รักวุ่น ๆ ของเราสองคน [ตอนที่ 34 บทส่งท้าย 100%] [14.03.2013] (อ่าน 31209 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก