จดหมายถึงคนไกลสวัสดีครับพี่ชัย
ผมเขียนเรื่องนี้เพื่อที่จะบอกพี่ว่า
** พี่ครับ...ผมไม่ได้เป็นตำรวจหรอกครับ เพราะถึงผมเป็นผมก็คงทำงานไม่ได้ดีอย่างที่พี่ทำ แต่ตอนนี้งานที่ผมทำก็ไม่ได้แตกต่างไปจากพี่เท่าไหร่หร๊อก "ผมก็ทำงานเพื่อช่วยชีวิตคนเหมือนกัน" นะจะบอกให้...
** พี่ครับ...ปีนี้ผม 48 แล้วครับ ผมแก่ทันพี่แล้วนะผมหงอกขึ้นเต็มหัวเลย... ถ้าพี่ยังอยู่ป่านนี้คง 60 กว่าแล้วละ ประเทศไทยยามนี้คงแตกต่างจากเมื่อ 20กว่าปีก่อนเยอะครับ เราคงจูงมือกันเข็นรถกระเป๋าไปเที่ยวได้หน้าตาเฉยเลยครับ....
** เพื่อนชายหรือครับ? อ๋อ...ก็พอมีบ้าง อ้าว! ก็พี่เคยบอกผมไม่ใช่เหรอว่า "เกิดเป็นผู้ชายถ้าไม่เจ้าชู้ก็เหมือนงูไม่มีพิษ" ไงล่ะ จำไม่ได้เหรอ.... ฮิฮิ
อืมม์ ....แต่หัวใจของผมอยู่ที่พี่นะ พี่จำไม่ได้เหรอ? แหม..ก็วันที่พี่บีบมือผมอย่างแรงแล้วกระพริบตาถี่ๆงัย....
ยังจำได้ไหมถึงใครคนหนึ่ง
ที่คุณเคยบอกว่ารัก.... รักเท่าฟ้า
ยังจำได้ไหมถึงใครคนหนึ่ง
ซึ่งคุณเพ้อว่า เป็นยอดบูชาของคุณ.....
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
จบแล้วครับ ตอนที่อ่านเรื่องนี้แรกๆ ก็เศร้านะ แต่มีความรู้สึก ว่าประทับใจ และอบอุ่นกับเรื่องนี้ลึกๆ ไม่เศร้าเหมือนกับเรื่องอื่นๆ ที่ต้องจากกันด้วยความตายเหมือนกัน
ตอนแรกคิดจะหาเพลงที่เหมาะกับเรื่องๆ นี้ คิดเท่าไหร่ก็ไม่ออก ว่าเพลงไหนเหมาะกับเรื่องนี้ มีแค่ท่อนเพลง ตอนนึงเท่านั้นเอง ที่รู้สึกว่าเหมาะกับเรื่องๆนี้
ใจที่คอยพักอิง รักที่มีให้แก่กัน
ช่างผูกพัน ผูกกันนานแสนนาน
เป็นเวรกรรมปางก่อนที่ย้อนเข้ามา
ให้น้ำตาเราหลั่งรินแทบจนสิ้นใจ
ได้มาพบเพื่อลา จำพรากเราให้ห่างไกล
บุญเราสร้างมาน้อยไปต้องจำใจลา
(กาษา นาคา)
หัวข้อ: รักที่จากไป By Paris (อ่าน 27570 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก