หัวข้อ: ก็บอกแล้วว่า...อย่าทัก ภาค 1 -END[P.38-26/6/57]-จบภาค 1 รบกวนย้ายห้องให้ด้วยครับ

[Zitraphat]

ปล.รู้สึกทะแม่งๆกับคำว่า นู๋หมี อ่านแล้วแปลกๆ แต่น่ารักดี   

                                                         สปอยยยยยยยยย เนื้อเรื่อง

>>> ขอบคุณเน้อที่ชงมาให้ ตอนนี้คนเขียนเวิ้นเว่อร์มาก...
เพราะมีปริศนาที่ยังไม่เคลียร์อีกหลายเรื่อง ที่มันตรึมก็เพราะไม่มีใครคิดว่ามันเป็น ปริศนาอะดิ 

ปริศนาเรื่องแรก   

ชื่อ นู๋หมี ที่เห็นว่ามันแปลกๆ เพราะคุณกะเทยช่างเจรจาคนแรกที่เจอแล้วทักหมีเป็นคนมั่วนิ่มตั้งให้ กะเทยตั้งทั้งทีชื่อมันเลยน่ารักแบบแปลกๆ แถมพอโดนกะเทยเม้าส์ชื่อนั้นมันเลยกระจายไปทั่วหอ

ปริศนาเรื่องที่สอง

เพราะชื่อนั้นโดนคนอื่นตั้งขึ้นมา ชื่อของ นู๋หมี จริงๆเลยไม่ใช่  นู๋หมี หรือ หมี    อันนี้ยังเป็นความลับอยู่ ขอปิดชื่อจริงไว้ก่อนเพราะจะมีผลต่อเนื้อเรื่องในอนาคต

ปริศนาเรื่องที่สาม

ใครสังเกตตอนพิเศษ จะเห็นได้ว่า นู๋หมี เรียกผึ้งว่า คุณเมีย...
ฉะนั้น!!!
..
.
.
เฉลยเลยแล้วกัน  ที่ผึ้งเรียกว่า คุณหมี .....
...
.
.
.
มันมาจากคำเต็มๆว่า....







คุณสามี .....

[Rafael]

ตะลึงตึ่งโป๊ะ
กระจ่างกันเลยทีเดียว ฮ่าๆ คุณหมี
ผึ้งน่ารักอะ
ขอบคุณคนเขียนด้วยนะคะที่มาต่อให้อ่านกัน
ชอบมากๆเลย กิ๊วก๊าวว

[Aoya]

หอผีดุที่ว่าคือหอที่ผึ้งอยู่ปัจจุบันใช่ไหม
เออ แล้วคุณหมีกับคุณเมียเจอกันยังไงล่ะเนี่ย
รอรอรอ

สุขสันต์วันเกิดนะค้าาาาาา

[malula]

อ่านทันแล้ว..แว้ว..ตอนแรก ๆ อย่างฮา
นู๋หมีจะน่ารักไปไหน แอบมาหอนในผ้าห่ม ใสซื่อน่าแกล้ง
แต่พอตื่นมาเท่านั้นแหละ นู๋หมีกลายเป็นเมะหื่นซะงั้น
ตอนยังเป็นคน หล่อร้าย แมนโคตร
แล้วคุณเมียกับคุณหมีก็ดูรักกันมาก ๆ
ไม่อยากให้เศร้าเลย

[PAAPAENG~]

ง๊า~
เป็นเพราะบรรยายไว้ว่าหนูหมีหน้าเด็ก เหมือนเด็ก
ภายในหัวเลยคิดไปว่าคือ "เด็ก"

แล้วเด็กมันจะไปเป็นผ.ใครได้หนอ~

[Zitraphat]

แล้วเด็กมันจะไปเป็นผ.ใครได้หนอ~

>>> เห็นประโยคนี้แล้วคิดถึงเด็กแปลกอีกคนที่ กำลังจะมีเมียทีเดียวสองคน...เด็ดกว่าเรื่องนี้หน่อยตรงที่ไอ้เด็กเรื่องนั้น กินคนได้ 

[entirom]

รอนู๋หมี

[RainyMooD]

--มาเม้นท์ไว้ก่อน-- เดี๋ยวมาอ่านใหม่

สองคนนี้มีอะไรกับเรื่อง รอ ไม่รอเนี่ย  งง??

ที่แท้ก็มีความ(ข้าง)หลังฝังลึกกก กับบันไดหนีไฟนี่เอง
มิน่า เขาถึงได้บอกว่าให้ไปที่ชอบ ที่ชอบ สงสัยชอบมากใช่ป่ะคุณซะหมีมม...
 
------------------------------------------------
ปกติตอนสติครบสามสอง>>>สามสิบสอง
ผมก็รักคุณเมียอย่างหัวปรักหัวปรำแล้ว>>>หัวปักหัวปำ
ก็กระมาดูดาวดวงเดียวดวงนี้ละครับ>>>กะ 
สีดำแซมจุดไฟเล็กๆ ระลานตา>>>ละลาน
 แต่ผมคงเซนต์ดีเกินเหตุ>>>เซ้นส์
 ครางกระเซ่าจน>>>กระเส่า
มันยังตอดกระตุ๊กถี่>>>กระตุก
 แล้วค่อยๆเกาะมือคุณเมียออกจากราวบันได>>>แกะ
 เหมือนดู AV.ข่มขื่นเลย>>>ข่มขืน
 ก้มลงไปจับราวบันดหนีไฟใหม่>>>ได
น้ำมากขนาดนี้ลูกผมชัวว์>>>ชัวร์
โหย...หลอนโครต>>>โคตร 

[Noo_Patchy]

 

[Pumpkin]

ยิ้มแกทมปรเลยยอะ เขิ๊นเขิน
คือเดาได้ตั้งแต่ตอนผีอำแล้วล่ะว่าหนู๋หมีเป็นสามีส่วนเพิ่งพาเป็นภรรยา
แต่งงงว่าทำไมจากหมีกลายมาเป็นนู๋หมีไปได้

[$VAN$]

หุๆ เอ๊าท์ดอร์กัน ไม่เกรงใจเพื่อนร่วมหอเลยทีเดียว^^
ดูๆก็รักกันมาก ครอบครัวก็เป็นใจ แล้วเลิกกันได้ไงน้อ

[yunjae123]

อย่างนี้นี่เอง
คุณหมี = คุณสามี ><~~~~~
รอลุ้นว่าเรื่องจะดำเนินไปแบบไหน ^^

[~ณิมมานรฎี~]

 

นั่งลุ้นต่อไปปป   

คุณหมี = คุณสามี  จริงอ่ะ   

คิดได้ไงเว้......  เมพจริงๆ 

[armmyrine]

>>> เห็นประโยคนี้แล้วคิดถึงเด็กแปลกอีกคนที่ กำลังจะมีเมียทีเดียวสองคน...เด็ดกว่าเรื่องนี้หน่อยตรงที่ไอ้เด็กเรื่องนั้น กินคนได้ 

คุณหว้าใช่ไหม....

[Moonmaid]

หนุกแบบหลอนๆๆ

[yowyow]

 

[EoBen]

อ่านแล้วก็งงๆ กึบๆเข้าใจ

ตกลก นู๋หมีเป็นรุก แต่เป็นรุกที่โคตรขี้อ้อนเลย

55555

เอาเถอะ เมะเคะ ได้หมด อ่ะ   5555555555555555555555

[witchhound]

นู๋หมีเป็นเมะมาก่อนนี่เอง
แต่ทำไมคุณหมีถึงได้กลายเป็นเด็กน้อยโชตะละ
แต่ไม่เป็นไรเราชอบเด็กหื่นนน!!

[nubeebaa]

มาต่อไวๆนะค่ะ

[kkmm]

มารอ

[nightsza]

รอคุณหมีอยู่นะๆๆ

[kkmm]

รออยู่นะ

[เกริด้า(๐-*-๐)v]

อืมมมมมมม~~

ท่าทางหมีจะย้อนเวลา แต่สงสัยตรงย้อนอีท่าไหนไหงกลายเป็นเด็กน้อยไปได้อ่ะ


เรื่องนี้น่าสนใจมากเลยค่ะ *･゜ﾟ･*:.｡..｡.:*･'(*ﾟ▽ﾟ*)'･*:.｡. .｡.:*･゜ﾟ･*

[Zitraphat]

" ก็บอกแล้วว่า...อย่าทัก"[6]


พระเจ้า!! เอา'เก้านิ้ว' ของไอ้หมีคืนมา......'ศักดิ์ศรี 'หมีเก้านิ้ว' หายไปไหนหมด ไหงมันหดสั้นขนาดนั้นนนนนนนนนนนนน .....[@TT^TT@] แม่งเฮ้ย!! จากขนาดพ่อภูมิใจ หดเหลือแบบสะดวกพกพา ครั้งแรกที่ปล่อยคาปาก เพิ่งพา ความหื่นมันบังตา เลยไม่ได้สำรวจตัวเองว่า อะไรๆ มันลดขนาดลงขนาดไหน ....

ตอนนี้พอรู้ตัว อุปสรรคทางร่างกายมันเลยกระทบจิตใจแบบเต็มๆ น้ำตาไหลพรากกกกกกก

'เอาเก้านิ้วเค้าคืนมา.....เอาคืนมาเตอะ....'

 

....
..
.
.
.

"..."

ผมนอนมองนู๋หมี ที่เหมือนจะฝันร้ายแล้วละเมอ.... หน้านู๋หมีโคตรตลก  คิ้วขมวดย่น น่ารักจนผมอดใจไม่ไหว ค่อยๆใช้นิ้วตัวเองขยี้เบาๆที่หว่างคิ้ว....ผีละเมอ??? เกิดมาคุณเคยเห็นไหมละ?

***

แล้วพอนู๋หมีตื่น....ก็ถือว่าเป็นอีกคืนที่ผมโดนผีอำ....
..
.
.
ผมปล่อยให้ผีเด็กทั้งกอด..ทั้งอำ... ทั้งคลำ...ทั้งลูบ ...จนเกือบจะเผลอยกจูบที่สองให้มันอีกครั้ง ...หลายคนคงสงสัย ทำไมผมง่ายขนาดนี้  ...

พวกคุณลองมาเป็นผมไหมครับ?
ผมอยากรู้จริงๆว่านู๋หมี มันเป็นผีสัญชาติอะไร ? น่ารัก ...ตาโตกลม กับแก้มป่องผิวใส รอยยิ้มวิ้งๆที่แทบจะทำให้หัวใจหยุดเต้น...ขอแค่มันไม่ควักไส้แหวกอก  ผมก็แทบยกประเคนหัวใจให้มันหมดแล้ว ...
สองคืนที่ผ่านมา พวกไอ้ขวดไม่รู้ว่า ผมได้แต่นอนนิ่ง ...ปล่อยให้เจ้าของแววตาไร้เดียงสาคู่นั้น [??] ไล้ลูบร่างกายผมได้ตามใจ...อาจมีเสียงดังเล็ดลอดออกไปบ้าง แต่พวกมันกลับนึกว่าผมละเมอซะอย่างนั้น ... ผมว่าที่ผมยอมให้ไอ้นู๋หมีอำอย่างนี้ เพราะผมแพ้ผีตัวนี้นะ เพราะผมแพ้แววตาคู่นั้น...ผมถึงได้แต่จ้อง...ไม่กล้าที่จะร้องห้ามหรือขัดขืน...ไม่กล้าห้าม...แม้จะมีลิ้นเย็นๆที่เลียมาบนแก้ม ...หรือไล้เลียลงไปถึงซอกคอ...สัมผัสมันทำให้อดรู้สึกแปลกๆไม่ได้ ....แต่มันก็ไม่ได้ทำให้ผมรังเกียจ....
สัมผัสของนู๋หมี ...ผมว่ามันน่าจะเป็นแค่การอำชนิดหนึ่งของผี...ใช่มะ?
.......
..

***

"ผึ้ง..ช่วงนี้ตาโรยๆ ดูเพลียๆยังไงชอบกลนะ ..ย้ายหอใหม่นอนไม่หลับหรอ?"

เสร็จธุระส่วนตัวรูดซิบเก็บน้องชายเข้าห้อง ได้ยินรุ่นพี่ที่ทำงานทักแล้วผมได้แต่ยิ้มแหย่ๆ พอมองเงาสะท้อนตัวเองในกระจก ตาแม่งโคตรโหลเลย หน้าตาน่าจะใกล้เคียงช่วงช่วงแล้วตอนนี้ 

"เฮ้ย!ผึ้ง แล้วคืนนี้จะไหวหรือวะ?"

"ไหวอะไรอะพี่ยศ?"

"อ้าว! ลืมได้ไงคืนนี้มีเลี้ยงรับรองผู้จัดการฝ่ายคนใหม่สองคนที่เข้ามาไง ..คุณพล กับอีกคนชื่ออะไรพี่จำไม่ได้แล้ว ทางฝ่ายเขาชวนก็ไปหน่อยแล้วกัน ผู้จัดการฝ่ายคนใหม่เด็กนอกทั้งคู่ด้วย ไม่รู้นิสัยจะยังไง ฝากเนื้อฝากตัวไว้หน่อยก็ดีนะผึ้ง"

พี่ยศร่ายยาวแล้วตบหลังผมปุๆก่อนจะเดินออกจากห้องน้ำไป.... เอาแล้วไง....ในหัวผมมีแต่เรื่องนู๋หมีจนมันลืมเรื่องอื่นไปหมดแล้ว เรื่องผู้จัดการฝ่ายคนใหม่ ที่เพิ่งเข้ามารับตำแหน่ง...แม่งเสือกลืมได้ยังไง ? แล้วคืนนี้จะเอายังไง? ต้องขอธูปพี่เพ็ญแม่บ้าน จุดบอกนู๋หมีรึเปล่าว่าผมต้องกลับช้า?..
..
....รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นเด็กนักเรียนที่จะต้องรีบไปโรงเรียนทั้งๆที่ ที่บ้านพ่อเพิ่งซื้อลูกหมาน่ารักมาให้เลย...
..ผมไม่อยากไปโรงเรียน เฮ้ย! ไม่อยากกลับบ้านช้าเลยให้ตายสิ!
.....
..

***

"...นู๋หมี...วันนี้พี่ผึ้งกลับบ้านช้านะครับ...ไม่ต้องรอนะครับ... "

อธิษฐานเสร็จผมก็ยกธูปขึ้นปักในกระถางต้นตะบองเพชรหน้าโต๊ะคอมฯ นั้นล่ะ...วูบๆวาบๆ ยังไงชอบกล  แต่ก็ถือว่าบอกแล้วอะนะ หวังว่าหมา เอ้ย...นู๋หมี คงรับรู้
....
..

***

ถึงจะทำอย่างนั้น แต่ผมกลับรู้สึก...เย็นวาบๆ ไงบอกไม่ถูก...
เสียงดนตรี ตีกันกับเสียงเอะอะโวยวายของฝ่ายปฏิบัติการ  ทำเอาผมที่อยู่ฝ่ายบริหารงาน นั่งมึนตึบสมองหนักอึ้ง ....พลาดอีกแล้วไอ้ผึ้ง..นี่ขนาดไม่มีของให้เก็บ ยังช้ากว่าพวกฝ่ายบริหารงานที่เพิ่งออกจากห้องประชุมอีก ...เพราะช้าไง ผมเลยต้องมานั่งโดดเดี่ยวเป็น หงส์ในฝูง กาอย่างนี้  แม่งฝ่ายปฏิบัติการแต่ละคน ถึกทะมึนเยี่ยงกากันทั้งนั้น  แล้วนั่นดื่มหรือว่าอาบวะนั่นอะ?!!

"ดื่มๆ ไอ้น้อง ชื่ออะไรวะ..แม่งไม่เคยเห็นหน้า..."

"เพิ่งพา..ครับ เรียกผึ้งก็ได้พี่..."

"อ้าว! ไอ้ผึ้ง รุ่นน้องไอ้ยศนี่หว่า...แหมๆ คนกันเอง ดื่มเว้ยดื่ม..เอ้า! ชนแก้ว! ไม่ต้องเกรงใจผึ้ง พี่ พี่ยิ่ง พี่ชายไอ้ยศมัน "

พี่แกบอกแล้วตบหลังผมดังอัก!  นิสัยเหมือนพี่ยศเลย ติดแต่มือหนักกว่า ...นั่งไปนั่งมากลายเป็นว่าผมโดนดันให้ไปอยู่ทิศตะวันตักซะอย่างนั้น....ก็ดีจะได้ไม่ต้องดื่มมากจะได้ รีบๆกลับหอ...

"เฮ้ย! ไอ้ผึ้งพอก่อน พระเอกของงานมาแล้วโว้ย!! แม่งนักเรียนนอกหิ้วหญิงมาด้วยโว้ยพวกมึง.."

พี่ยิ่งสะกิดผมที่กำลังง่วนกับหน้าทีเบ๊ทั้งผสมทั้งเติมน้ำแข็งใส่แก้วเหล้า หันไปตามมือพี่ยิ่ง ร่างสูงๆเดินฝ่าฝูงคนออกมา ที่เดินนำหน้านั่นชื่อคุณกำจร  หัวหน้าฝ่ายปฏิบัติการที่พี่ยศเม้าส์ให้ฟังว่าแก เพิ่งจบนอกมาหมาดๆ ส่วนสาวสวยที่เดินตามหลังต้อยๆแกมานั่น ได้ข่าวว่าเป็นว่าที่แฟนแก  ดีกรีนางเอกละครเลยมั้ง....ผมหันไปทันเห็นสองคนนั้น เหมือนจะทะเลาะกัน แล้วแม่นางเอกก็เดินหายไปทางหน้าคลับ... มีนักข่าวมาไหมเนี้ย...ท่าจะได้ข่าวใหญ่...

สักพัก..แสงไฟเธคถึงปิดลงเปลี่ยนเป็นไฟสว่าง บนเวทีมีอีกคนที่นั่งอยู่บนเก้าอี้บาร์  หนึ่งในสองนักเรียนนอกผู้อยู่ในหัวข้อข่าว คุณกำพล หัวหน้าฝ่ายบริหารงาน....

บุคคลในหัวข้อข่าวกล่าวแนะนำตัวเล็กน้อย หลังจากนั้นก็เป็นการยุส่งให้ร้องเพลงบ้าง แซวกันไปมาบ้างระหว่างสองฝ่าย จะเสร็จพิธีพอประมาณบนเวที ถึงได้ลงมาสนุกกันตามโต๊ะ กับพนักงาน

คุณกำพลไปนั่งกับทางฝ่าย ส่วนคุณกำจร มานั่งโต๊ะผม แถมยังแซวผมอีกว่าย้ายฝั่งมาฝากตัวเป็นลูกน้องใหม่ของแกหรือแซวไปแซวมากลายเป็นว่าความซวยมาตกที่ผม เพราะผมเป็นฝ่ายบริหารงาน แต่ดันมานั่งกับฝ่ายปฏิบัติการ

"หมดแก้วเลย ไอ้ผึ้ง ! เขาจะได้รู้ว่าบริหารเก๋ากว่าเยอะ !!"

พี่ยศตะโกนเชียร์ผม ที่อยู่ๆก็โดนทางฝ่ายถีบให้มาดวลเหล้ากับคุณกำจร  หัวหน้าฝ่ายปฏิบัติการ ทางฝ่ายนั้นบอกผมอยู่ใกล้ เลยส่งผมมาเป็นเดนตายท้าชนซะงั้น ...เทียบกันแล้ว สภาพตอนนี้ ....สู้นอนนิ่งๆให้ผีเด็กอย่างนู๋หมี อำยังสบายกว่าเลย...มองหน้าหัวหน้าฝ่ายปฏิบัติการแล้วเห็นชะตากรรมลางๆ ท่าผมจะแพ้ ดวงตาคมๆมองจ้องมา แล้วมองผ่านไปที่แก้วเหล้าในมือผม รอยยิ้มมุมปากเหมือนโดนยิ้มเยาะ....

เอาวะสู้ๆ!!ไอ้ผึ้งไม่เคยโดนหยามจะตายคาสนามให้ดู !!!

ผมยกแก้วเหล้าดื่มรวดเดียวหมด ความร้อนวิ่งลงไปตามลำไส้เลย กี่ขดๆผมรู้หมดแล้วตอนนี้  คุณกำจรยิ้มกว้างที่เห็นผมไล่ แต่แกยังไม่จนมุม เพราะแกเทเหล้าทีเดียวสองแก้วเลย แก้วแรกเทลงคอแกแบบเททิ้งน้ำ ส่วนอีกแก้วเทตามไปติดๆ เหมือนผมจะแพ้  พี่ยศเลยรีบเปิดขวดส่งเหล้าให้ ....

โดนเข้าไปแก้วเดียวแบบเพียวๆผมก็มึนแล้ว ..นี่ต้องต่ออีกกี่แก้วเนี้ย ...? ช่างแม่งแล้วตอนนี้ศักดิ์ศรีสำคัญกว่า ...ผมหันไปหาพี่ยศแล้วเร่งให้พี่แกรินเร็วๆ

"กูไม่ได้จะรินให้ ...แต่จะให้มึงยกขวดกระดกข่มเลย ....ทำถึงขั้นนี้ มึงชนะแน่ไอ้ผึ้ง..."

เหี้ยเอ้ย!! ทำอะไรไม่คิดปรึกษาน้อง ผมมองหน้า พี่ยศสลับกับมองหน้าคุณกำจร ....เจ็ดโด่....รีฯทั้งขวด เช้ามากูจะอ้วกเป็นเลือดไหมเนี้ย ???!!!

เอาวะ!! กระอักเลือดเพราะศักดิ์ศรี ดีกว่าโดนตีหน้าว่าผู้แพ้ !!!

ควานหาคำคมมายกเชิดชูความกล้า  จากนั้นก็คว้าขวดมาดื่มอั๊กๆๆๆ  เล่นไปได้ สามสี่อั๊ก เสือกสำลักเหล้า  เหล้าทั้งขวดนะเชี่ย....ดื่มน้ำเปล่ายังยากเลย ....แม่ง..เชียร์กูยังจะหัวเราะกูอีก ...ไว้กูเป็นหัวหน้าฝ่ายจะตัดหัวแม่งเสียบประจานไอ้พนักงานพวกนี้นี่ ...มึนสาดๆๆ ..ผมเหวี่ยงตาขวางแล้วตอนนี้ สงสัยเหล้ามันกำลังทะลักเข้าเส้นเลือด แต่ยังพอจำได้นะว่า ผมกำลังจะชนะ ...หันไปดูหัวหน้ากำจร แกกำลังเปิดขวดกระดกตามผมมาติดๆ แม่งงงงงง......ไอ้นักเรียนนอก เก่งนักนะ...ผมจ้องตาแล้ว ยกขวดในมือกระดกตาม ..เงยหน้ายกขวดกระดกหวิดจะตกเก้าอี้ตายเพราะความมึน ...ยังไม่ทันได้อึกที่สอง จู่ๆแรงควายก็ดึงขวดออกจากปากผมแล้ว ใช้ข้อแขนล็อกตัวผมแนบไว้....เสียงเป่าปากดังทั่วทิศเลย เสียงโห่กับเสียงกรี๊ดดังตามมา ...ผมหันหลังไม่ได้ ...เลยได้แต่เงยหน้ามองเจ้าของแขนที่ล็อกตัวผมไว้กับตัว ....ขวดเหล้าว่างเปล่า ตอนมันตั้งบนโต๊ะ ....หน้าอุ่นๆวางพิงบนไหล่ผม ไออุ่นของร่างกาย ....มันเด่นชัดขึ้นมาจนทำให้หน้าผมร้อนฉ่าเลย.....
..
.

"แกล้งเด็กวะพี่กร.....แข่งกับผมดีกว่า ...มันจะได้สูสีกัน...."

เสียงทุ้มๆดังข้างๆหูผม เพราะเจ้าของเสียงวางคางลงบนไหล่ผมแล้วพูดประโยคนั้นออกมา ...ผมไม่เห็นหน้าคุณกำพลถนัดนัก แต่เห็นคุณกำจรที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม ยิ้มเย็นจนน่ากลัว ...
..

.แล้วการแข่งขันระหว่างหัวหน้าฝ่ายก็เริ่มขึ้น .....

...
.

แก้วเหล้าถูกคุณกำพลส่งมาให้ผมบ้างบางครั้งเพราะตอนนี้จากการแข่งขันของคนสองคนกลายเป็น ฝ่ายปฏิบัติการทั้งฝ่ายกับหัวหน้าฝ่ายบริหารงานที่มีตัวแถมเป็นผม พี่ยิ่งขอตัวผมไว้เพราะแกถือว่าเป็นค่าเก้าอี้  พี่ยศเลยปล่อยผมไว้กับฝูงกา ส่วนคุณกำจร....รายนั้น สิ้นสติหลังแพ้อย่างราบคาบ สงสัยป่านนี้แม่นางเอกหน้าสวยหิ้วกลับบ้านไปแล้วมั้ง....

"อย่านิ่งๆ...ช่วยกินหน่อยครับคุณ..."

หัวหน้าฝ่ายผม ยกแก้วเหล้ามาจ่อไว้ที่ปากผมส่วนตัวเองยกขวดรีฯกระดกแล้วตามด้วยแก้วเหล้าเพียวๆที่มีลูกน้องหลายคนเติมให้ไม่ยั้ง....
...

หัวผมพิงกับแผงอกกว้างนั้นเต็มๆ เพราะถ้าไม่พิงไว้มีหวังได้ตกเก้าอี้บาร์ตายแน่  ไม่กล้าบอกใครว่าไม่เมา เพราะสภาพผมมันเกินคำว่าเมาไปเยอะ...
....
..

***

....
.
.
.

"...พี่ยิ่ง....พี่ยศโทรมาถามว่าไอ้ผึ้งอยู่ไหน ....พี่จะคุยเปล่า"

"....ไม่คุยแล้ว ....เรียกแท็กซี่กลับเลย....กูจะกลับไปนอนกอดเมียแล้ว...บอกไอ้ยศไป....กูส่งไอ้ผึ้งมันไปนอนแล้ว....."

".....ครับพี่ยศ...ป่านนี้หลับไปแล้วครับพี่....ครับ....เจอกันวันจันทร์ครับ ...."

"ไอ้ยศมันว่าไง?"

"...ไม่ได้ว่าอะไรพี่....แต่จะดีหรือพี่...ทิ้งผึ้งมันไว้กับหัวหน้าใหม่อย่างนี้...พี่ยศรู้เข้าเขาไม่ด่าแม่เอาหรือพี่ยิ่ง?"

"...ช่างเถอะ...เมาเรื้อนอย่างนั้นทิ้งไว้ที่โรงแรมทั้งสองคนนั้นละ...ส่วนไอ้ยศไม่ต้องกลัวมันด่าแม่...แม่กูกับแม่มัน....แม่เดียวกัน ฮาๆๆๆๆๆ"

"....."
       
 
**********************************************
ใครอ่านตอนนี้แล้ว งง กระซิบอ่านใหม่อีกรอบนะ จะเอากระดาษมาทดตำแหน่งหน้าที่ด้วยก็ได้ ... เพราะตัวจริงของ นู๋หมี คือหนึ่งในบุคคลที่กล่าวมานี่ละตัว....  

[malula]

ตกลงใครดวลกับใครมั่งนี่ มีทั้งกำพล กำจร แล้วยิ่งปล่อยผึ้งไว้กับใคร
ตามคำแนะนำ กลับไปอ่านใหม่อีกรอบ พร้อมจดโพยไปด้วย ช่วยได้เยอะ เอิ๊ก ๆ อิป้าก็งี้แหละ

[ชะรอยน้อย]

ตัวละครใหม่นี่ใครหว่า ผึ้งคอทองแดงใช่ย่อยนะ

[♠DekDoy♠]

ตอนนี้อ่านแล้วงง ๆ แหะ

[nubeebaa]

ผึ้งจะโดนกินมั้ย (

[minmin96]

 ทิ้งน้องผึ้งไว้กะคุณกำพล???นู๋หมีรอแย่เลย

[Aoya]

นู๋หมี คือ คุณกำพล ใช่ไหม
เอ๊ะ หรือไม่ใช่
ตอนที่ดวลเหล้ากัน ยอมรับเลยว่าสับสนระหว่างคุณกำพลกับคุณกำจร