หัวข้อ: [เรื่องสั้น] One Sec_วินาทีรัก_ทักหัวใจ(ตอนเดียวจบ)

[LunarShine]

ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ

สรุปข้อสำคัญดังนี้



1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย, ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้งสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกเล้าฯ ในเรื่องการเมือง เชื้อชาติ  เผ่าพันธุ์  ศาสนา และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงการตั้งชื่อเรื่องด้วยคำหยาบ คำไม่สุภาพ  ล่อแหลม และชี้เป้าให้เล้าฯ ถูกเพ่งเล็ง จากทางราชการ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าตัวไม่ยินยอม

5.ขอให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง  ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6. การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute  ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมฯทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ


เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ
การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0
 
"""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""


สวัสดีค่ะ ...น้องใหม่...Lunar ค่ะ
เพิ่งเคยแต่งเป็นครั้งแรกยังไงติชมได้เลยค่ะ
ขอให้สนุกกับการอ่านนะค่ะ
...............................................


[เรื่องสั้น] One Sec_วินาทีรัก_ทักหัวใจ(ตอนเดียวจบ)

มองมานาน...

สิ่งที่ดึงดูด...คงเป็นประกายแสงและบรรยากาศรอบตัว

ไม่คิดว่าตัวเองจะเบี่ยงเบนเรื่องธรรมชาติของเพศและวัย...

เพียงแต่...พอรู้สึกตัวทีไร

เรื่องราวมันก็เด่นชัด...กับภาพที่หยุดอยู่กับ “เพื่อนร่วมห้อง”

มอง...

เพียงแค่อยากมอง ...

ตอนไหน ๆ ก็เห็น“มัน”ยิ้ม...

ตอนไหน ๆ ก็เห็น“มัน”หัวเราะ...

ตอนไหน ๆ ก็เห็น“มัน”มีแต่คนรายล้อม...

ไม่ว่าจะตอนไหน ๆ ก็เห็น“มัน”... “น่ามอง”

แต่หลังจากวันนี้...คงไม่มีอาหารตาอีกต่อไป....




“มึงเซ็นให้กูหน่อย” เพื่อนร่วมห้องยื่นปากกาเมจิกให้“มัน”เซ็นที่หลังเสื้อนักเรียนของตัวเอง

“เออ...เดี๋ยวมึงเขียนให้กูด้วย”ไม่ต้องตั้งใจฟัง เสียงคุ้นก็ดังเข้ามาให้ได้ยินเอง

“ตกลงมึงเข้าไหนว่ะ?” ไอ้คนโดนเขียนที่หลังเสื้อถาม“มัน”

“กูลงใต้ว่ะ” “มัน”จบการสนทนาตัวเองด้วยความแน่ใจ มือข้างที่ว่างตบหลังให้คนโดนเขียน

คนโดนเขียนก่อนหน้ารับปากกาจากมือ“มัน”

เอามือดันให้“มัน”หันหลังเพื่อเขียนที่หลังของ“มัน”

“แล้วมึงอ่ะ?” อยากรู้เรื่องเขาอีกนะมึง...ก้มให้เพื่อนมึงเขียนเฉย ๆ ไม่ได้รึไง เดี๋ยวก็เลอะหมดหรอก

“กูเข้ามอที่นี้แหละ ไม่เก่งเหมือนมึงนี่ อย่างน้อย ๆ เรียนสาธิตมามันก็ช่วยกูอยู่เหมือนกัน...เอ้าเสร็จแล้ว”

ไอ้คนเขียนตบหลังของ“มัน”ให้กลับมาเผชิญหน้าอีกครั้ง

“เสียดายเหมือนกัน ถ้าได้เรียนกับมึงอีก ชีวิตมหาลัยคงสนุกดีพิลึก...ฮ่า ๆ” เพื่อนพูดให้มันฟัง แต่เสือกกระแทกใจคนนอกวงซะงั้น

นั้นสินะ...คงจะดีเหมือนกัน...ถ้ามีเวลาได้มอง“มัน”อีก




วันสุดท้าย...วินาทีสุดท้าย...ทุกคนเริ่มนับถอยหลังกับการเริ่มชีวิตใหม่ในรั้วมหาลัย

เพื่อน ๆ ให้ห้อง เริ่มร่ำลา

คงมีไม่กี่คนที่จบจากวันนี้ไปจะติดต่อกับเพื่อนคนอื่น ๆ เหมือนตอนเรียนมอปลาย

คิดว่าตัวเองก็คงเป็นอย่างนั้น





“มึงว่างไหมว่ะ?” ไม่ค่อยได้คุยกับ“มัน”เท่าไร แต่ครั้งนี้ไตร่ตรองมาดีแล้วสำหรับช่วงสุดท้ายของมอปลาย

“เออ...ว่าไงว่ะแว่น” ได้ยินมันเรียก “แว่น”ทีไร มุมปากตัวเองแท้ ๆ แต่กลับต้องยกยิ้มให้กับสรรพนามที่ “มัน”เรียก

“จะกลับยัง? มึงอ่ะ?”

“นี่แหละใกล้กลับแหละ มึงมี ‘ไร ป่าวว่ะ?” กูรู้หรอกว่ามึงคิ้วเข้ม เลิกคิ้วซะกลัวกูไม่เห็นหรือไง

อืม...ถึงจะเตรียม “ใจเรา”มาดี...แต่ “ใจเรา” มันกลับไม่ได้เตรียม “ใจ” มาซะงั้น???

“กลับกับกูไหม?”

“หืม!!??” กูรู้ว่ามึงงง และสงสัย แต่ขอบใจนะที่ยังยิ้มอยู่ “เออ เอาดิ”

เงา “มัน”เริ่มเคลื่อน...เลยต้องเคลื่อนตาม... “มัน”

จริง ๆ ก็ควรเคลื่อนนั้นแหละ ...เพราะคงนอนโรงเรียนไม่ได้




ด้านหน้าไม่มีคน...ด้านหลังก็ไม่ต่างกัน

ตอนนี้หลงเหลือแต่ตึกแข็ง ๆ ที่ทำให้ความรู้สึกเริ่มทื่อ ๆ

แต่ยังดีที่มีต้นไม้ และ ลม ที่พอพัดมาให้ “หายใจ”ออกอยู่บ้าง

“มึงเข้าไหนว่ะแว่น?” เสียงที่ดังอยู่ข้างหน้า ไม่ได้หันมามองคนตามหลัง

“ขึ้นเหนือว่ะ”

“เชียงใหม่เหรอว่ะ?”

“อืม...มึงอ่ะ?” ก็ได้ยินอยู่ว่า “มัน”จะไปไหน แต่ให้ได้ถ่วงเวลาอีกนิดนะ ให้ “ใจ”เตรียม “ใจ”ก่อน

“ลงใต้ว่ะ”

“สงขลาเหรอว่ะ???”

“เออ” แม่งนี่แหละ คนละทิศกับกูเลย พระเจ้าเป็นใจให้บอกวันนี้แล้วล่ะ

“แม่งโคตรไกลอ่ะ”

 “ว่าแต่กู มึงก็พอกัน” นั้นสิ “...ตกลงมึงมีอะไรว่ะแว่น? มึงไม่เคยชวนกูไปไหนเลย” แม่ง คิดจะหันก็หันเลยนะมึง... “ใจ”กู ตกใจหมด

“หรือว่า...”เสียงนี่เจ้าเล่ห์ได้อีกไหม?? “มึงอยากใช้ช่วงเวลาสุดท้ายกับกูอ่ะดี๊.."
ลากเสียงยาวให้กูหวั่นไหวทำไม??แค่คำพูดมึง “ใจ”ของกูมันก็ ตื่นตระหนกหมดแล้ว

“กู...”






“แม่...ถ้าแม่แอบชอบใครสักคน...แม่จะบอกให้คนนั้นรู้ไหม?”

“หืม!!...ลูกแม่เป็นหนุ่มแล้วนะเนี่ย”

“แม่อ๊า!!!!”

“ก็ดีแล้วนี่...บอกสิ...ดีแล้ว”

“แม่ไม่กลัวลูกแม่อกหักเหรอ?? ลูกแม่ต้องเจ็บนะ อาจจะกลับมากินข้าวไม่ได้ นอนไม่หลับ กระสับกระส่าย แล้วอาจจะตายคาบ้านหน่า....ไม่กลัวเหรอ?”

“ทำไมล่ะ?...เรากลัวเจ็บเหรอ?”

“ไม่นะ...แต่แอบรักนี่มันก็เจ็บตั้งแต่เริ่มแล้วหรือเปล่า?”

“อืม...นั้นสินะ...ลูกแม่ต้องโตไปเป็นผู้ชายที่ดีแน่เลย”

“ยิ้มงี้หมายความว่าไงอ่ะครับคุณแม่??”

“เรื่องทุกเรื่องมันต้องมีสองมุม มันมีทุกข์ มันก็ต้องมีสุขจากความทุกข์เหมือนกัน...หรือเราว่าไง?”

“ก็สุขนะ...แค่แอบมองมันก็เพียงพอแล้วนี่ แม่ว่างั้นไหมอ่ะครับ??”

“อืม...นั้นสิ...แต่เราพอใจแค่นั้นเหรอ?? ลึก ๆ แล้วมันไม่อยากรู้คำตอบจริง ๆ เลยเหรอ??”

“แม่อ๊า!!!...โอ้ย!!!...เจ็บ...ลูกแม่จะตายแล้ว...อย่าพูดต่อนะ”

“ไม่ต้องมาแกล้งเลย...แม่ไม่ได้เลี้ยงเราให้ใจเสาะนะ...” อย่าตีสิครับ เดี๋ยวได้เจ็บ(ตัว)จริงนะเนี่ย

“ประเด็นจริง ๆ น่ะ...มันไม่ได้อยู่ที่คำตอบของอีกฝ่ายหรอก เพียงแต่ว่า แค่เลือกที่จะสารภาพให้อีกฝ่ายรู้ แม่ว่านั้นก็ทำให้เราชนะแล้วนะ...”

“ยังไงอ่ะครับ???”

“แค่กล้าไปบอกอีกฝ่ายให้รู้ แค่นั้นมันก็เป็นการชนะใจตัวเอง เป็นก้าวแรกที่ทำให้ลูกแม่เป็นลูกผู้ชายเต็มตัวได้เลย”

“......”

“...ถึงคำตอบที่ได้มันจะสมหวังให้เราดีใจ หรือจะผิดหวังให้เราเสียใจ และแม้ว่าลูกแม่จะอกหักกลับมา แม่ก็เชื่อว่าอีกฝ่ายไม่มีวันเอาลมหายใจของลูกแม่ไปได้หรอก ถ้าถึงวันนั้นลมหายใจของลูกใกล้จะหมดไป...แม่จะต่อลมหายใจให้ลูกแทนเอง...แม่คิดว่ามันเป็นความรู้สึกอิ่มใจ...และที่แน่ ๆ มันคงเหมือนยกภูเขาออกจากอกนั้นแหละ”

“แม้ว่าความรู้สึกโล่งอกของเราจะทำให้อีกฝ่ายอึดอัดแทนเหรอครับ?”

“หืม!!??”ไม่ต้องประหลาดใจขนาดนั้นก็ได้ครับ “แม่เลี้ยงลูกเก่งจริง ๆ นะเนี่ย”
แม่นะ...ชมตัวเองตลอด...ไม่ต้องยิ้มอย่างนั้นหรอกครับคุณแม่ เพราะตั้งแต่เกิดก็ยกแม่ขึ้นหิ้งไว้อยู่แล้ว

“นั้นน่ะไม่ใช่เรื่องของเราหรอก...” แม่ครับ???ทำไมฟังดูแย่ ๆ
“...แม่รู้ว่ามันฟังดูเห็นแก่ตัวไปหน่อย...ถึงใจเราจะบอกว่ารัก แต่เรากลับไม่สนใจความรู้สึกของอีกฝ่ายเลย ถึงแม้ความรู้สึกของเราจะทำให้อีกฝ่ายอึดอัดแทน...”

“...........”

“...แต่นั้นน่ะมันก็เป็นเรื่องของอีกฝ่าย...ตัวเรายังต้องฝ่าความรู้สึกของเราเองเลย...คนที่ลูกแอบรัก ตัวของเขาก็ต้องฝ่าความรู้สึกของตัวเองไปเหมือนกัน...ถ้าลูกเชื่อในตัวลูก...ลูกก็ต้องเชื่อในตัวเขาเหมือนกัน...”

“.........”

“...ไม่ว่าความรู้สึกหลังจากนี้จะหนักหนาสาหัสแค่ไหน ...แม่เชื่อว่าไม่มีใครเอาลมหายใจของใครไปได้หรอก...โดยเฉพาะลูกของแม่...จริงไหม??”







“ว่าไงว่ะ?” เร่งกูทำไม ให้เวลากูหน่อย

“กู...”


“หืม??” เห็นมึงยังยิ้มก็ทำให้กูมีกำลังใจอีกเยอะเลยว่ะ



“กู...ชอบมึงว่ะ”

THE END


"""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""

ขอบคุณสำหรับการติดตามอ่านมากเลยค่ะ

คิดเห็นประการใดเม้นได้เลยเต็มที่นะค่ะ จะได้นำมาปรับปรุงและแก้ไข

ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ......

ด้วยรัก

LunarShine

[chin-ruyze]

ถูกใจตอนจบ
กู..ชอบมึงว่ะ
ไม่หวานแต่ซึ้งติดใจคร้าบบบบ

[mentholss]

 

[Lemon_Tea]

สรุปว่าก็ได้สารภาพกันไป
แต่จะเป้นยังไงต่อ
ก็ไปคิดต่อเอาเอง อืมๆ

[LunarShine]

ไม่รู้ว่าทำได้ไหมแต่ว่าอยากขอบคุณที่เม้นกันเป็นกำลังใจค่ะ ^ ^
ไม่เหมาะสมอย่างไรบอกได้เลยค่ะ

ถูกใจตอนจบ
กู..ชอบมึงว่ะ
ไม่หวานแต่ซึ้งติดใจคร้าบบบบ

ขอบคุณมากค่ะ.....คนอ่านถูกใจ คนเขียนก็ดีใจค่ะ ^ ^

อันนี้ไม่แน่ใจ....แต่ขอเข้าข้างตัวเองว่า....คนอ่าน...ชอบนะค่ะ
ขอบคุณคอมเม้นค่ะ

สรุปว่าก็ได้สารภาพกันไป
แต่จะเป้นยังไงต่อ
ก็ไปคิดต่อเอาเอง อืมๆ

ขอบคุณคอมเม้นค่ะ....จิตนาการต่อค่ะ...อืม ๆ

[roseen]

เลยไม่รู้คำตอบ

[ΩPRESTOΩ]

สงขลากับเชียงใหม่
ไม่ไกลเกินใจไปถึง
เน่าเนอะ ^^

บวกและเป็ดเป็นกำลังใจให้จ๊ะ
 

[LunarShine]

ไม่รู้ นักอ่าน ที่เม้นต์ ไว้จะได้เข้ามาอ่านหรือเปล่า แต่ ก็ อยาก ขอบคุณ ที่คนเม้นต์
และขอบคุณนักอ่านที่เข้ามาอ่านจนจบด้วย
ขอบคุณมากค่ะ *โค้งงาม ๆ*

เลยไม่รู้คำตอบ

ขอบคุณสำหรับคอมเม้นต์ค่ะ และ อืมมมมม......คิดว่าคำตอบคืออะไรกันค่ะ....อิอิ

สงขลากับเชียงใหม่
ไม่ไกลเกินใจไปถึง
เน่าเนอะ ^^

บวกและเป็ดเป็นกำลังใจให้จ๊ะ
 

อัน บอกเลยว่า “เน่านะ”  ...แต่ “ชอบมากกว่า” อิอิ
ขอบคุณสำหรับกำลังใจคอมเม้นต์และบวกเป็ดค่ะ ^ ^

[punchnaja]

ชอบที่แม่พูดจัง^^

[SaJung13]

น่ารักอ่ะ 
แต่เรียนไกลกันเกินไป 
 คนอ่านจิ้นต่อยากอ่ะ

[NewYearzz]

อยากบอกคนเขียนว่า "เราชอบอ่ะ!!!!!"

คำพูดของแม่เป็นอะไรที่เป็นกำลังใจมากๆครับ

แล้วไม่อยากเดาต่อ เพราะห่างกันมากอ่านะ

รักระยะไกล แต่อ่านแล้วโล่งใจดีนะครับ

ขอบคุณมากครับที่เขียนเรื่องน่ารักๆมากให้อ่าน  +ไปเลย

[$VAN$]

แหม มันคันหัวใจ อยากรู้คำตอบตะหงิดๆ
แต่จบงี้ก็ดีเหมือนกัน ผลจะเป็นยังไงก็ช่าง ถือว่าได้บอกแล้วเนาะ^^

เขียนดีค่ะ แต่คราวหน้าขอยาวกว่านี้นะ จะรออ่านจ้า

[LunarShine]

มาตอบคอมเม้นต์อีกแล้วค่ะ....เหอๆ
รู้สึกแปลก ๆ เหมือนกันที่เข้ามาตอบ....เพราะเราก็ไม่ได้เข้ามาอัพเดทหรือ ทำอะไรใหม่กับเรื่องสั้นของเราเลย
แต่ทุกครั้งที่เข้าหน้าเว็บและเข้ามาเห็นยอดวิวที่มันขึ้น(ถึงแม้จะไม่แน่ใจว่าคนอ่านอ่านจบหรือไม่...แต่ก็ภาวนาให้คนอ่านอ่านจบล่ะค่ะ)
และยิ่งหัวใจพองโตเวลาที่เห็นคอมเม้นต์เพิ่มขึ้นมา....มันทำให้เรายิ้มแก้มปริจริง ๆ ค่ะ
ขอบคุณทุก ๆ คอมเม้นต์ที่เป็นกำลังใจให้กันค่ะ  ^ ^ 
บวกเป็ดให้ทุกเม้นต์เลยค่ะ
ขอบคุณ คุณ THIP ด้วยค่ะ  เราต้องเรียกว่า โมฯ หรือป่าวค่ะ ถ้าผิดประการใดขออภัยด้วย
ขอบคุณที่ย้ายเรื่องสั้นด้วยค่ะ*โค้งงาม ๆ*

ชอบที่แม่พูดจัง^^

ขอบคุณ สำหรับ comment ค่ะ............เราก็ชอบคำพูดของแม่นะ  ^ ^ ดีใจกับคอมเม้นต์ด้วยค่ะ

น่ารักอ่ะ 
แต่เรียนไกลกันเกินไป 
 คนอ่านจิ้นต่อยากอ่ะ

ขอบคุณ สำหรับ comment ค่ะ..........อื้ม ....เรามันสาววายพันธุ์ใหม่....แข็งแกร่งอยู่แล้ว...ไม่เกินพลังจิ้นหรอกเนาะ ^ ^

อยากบอกคนเขียนว่า "เราชอบอ่ะ!!!!!"

คำพูดของแม่เป็นอะไรที่เป็นกำลังใจมากๆครับ

แล้วไม่อยากเดาต่อ เพราะห่างกันมากอ่านะ

รักระยะไกล แต่อ่านแล้วโล่งใจดีนะครับ


ขอบคุณมากครับที่เขียนเรื่องน่ารักๆมากให้อ่าน  +ไปเลย

ขอบคุณ สำหรับ comment ค่ะ..........คนเขียนก็อยากบอก....เราชอบคอมเม้นต์คุณเหมือนกัน
ดีใจค่ะ....ที่เขียนเรื่องที่ทำให้คนอ่านมีอารมณ์ร่วมได้ด้วย ^ ^

แหม มันคันหัวใจ อยากรู้คำตอบตะหงิดๆ
แต่จบงี้ก็ดีเหมือนกัน ผลจะเป็นยังไงก็ช่าง ถือว่าได้บอกแล้วเนาะ^^

เขียนดีค่ะ แต่คราวหน้าขอยาวกว่านี้นะ จะรออ่านจ้า

อ่านั้นสินะ...ตะหงิด ๆ อยู่เหมือนกัน...อิอิ
ดีใจจัง
ถ้าเขียนเรื่องใหม่จะมีคนตามอ่านเรารึป่าวหน่า.....
ขอบคุณ สำหรับ comment ค่ะ…………….

[yakkaru]

เราคิดว่าสิ่งที่คุณคนแต่งอยากจะบอกอยู่ที่บทสนทนาระหว่าง แว่น กับคุณแม่นะคะ  บอกได้เลยว่าชอบ อ่านแล้วรู้สึกมีอารมณ์กล้าร่วมไปกับ แว่น

ไม่ว่าผลลัพธ์จะเป็นยังไง สุดท้ายเราก็ชนะความกลัวของเราเอง

[jincool]

เราชอบนะ  แต่ชอบคำพูดต่างๆ ของแม่มากกว่า
เพราะแสดงให้เห็นจริงๆ ว่าแม่รักมากกกกกกกกกแค่ไหน และคงไม่มีใครรักได้เท่าแม่อีกแล้วล่ะ
สำหรับคนเป็นแม่แล้ว  ลูกยังไงก็คือลูก

และเราชอบตอนจบมาก  "กู...ชอบมึงว่ะ"  จะเว่อร์มั้ย  ถ้าเราบอกว่าแค่ประโยคนี้ประโยคเดียวเราสัมผัสได้ทั้งความรัก 
ความโล่งใจ  ความกลัว  และความทรงจำดีดีของการแอบรัก...

[TanyaPuech]

      น่ารักมากกกก

แม้จะจบแบบนี้   แต่ก็ยังอยากอ่านอีกอ่ะ   

[nongrak]

สุดท้ายก็ได้สารภาพ แต่ตอนจบมันไม่รู้อ่ะ

[LunarShine]

สวัสดีค่ะ LunarShine นะค่ะ วันนี้ได้ฤกษ์งามยามดี ก็เข้ามาตอบคอมเม้นต์อีกแล้วค่ะ...^ ^
ขอบคุณมากจริง ๆ สำหรับกำลังใจและคอมเม้นต์ดี ๆ นะ ค่ะ ^ ^ และบวกเป็ดสำหรับทุกกำลังใจเลยค่ะ ^ ^
หากมีโอกาสเขียนเรื่องใหม่จะนำมาลงให้กันอีก.....(จริง ๆ มีเรื่องเยอะเลยค่ะ แต่กลัวว่าจะแต่งไม่จบ ไอ้เรามันก็ไม่ชัวร์ซะด้วย กลัวว่าถ้าไม่จบมันจะไม่ดีต่อหลายๆ คนน่ะค่ะ เอา ไว้ สัก 90% ว่า เออ มันมีโอกาสจบสูงจะนำมาลงให้ได้ติชมกันนะค่ะ ^ ^)

เราคิดว่าสิ่งที่คุณคนแต่งอยากจะบอกอยู่ที่บทสนทนาระหว่าง แว่น กับคุณแม่นะคะ  บอกได้เลยว่าชอบ อ่านแล้วรู้สึกมีอารมณ์กล้าร่วมไปกับ แว่น

ไม่ว่าผลลัพธ์จะเป็นยังไง สุดท้ายเราก็ชนะความกลัวของเราเอง

ขอบคุณสำหรับคอมเม้นต์ดี ๆ นะค่ะ ^ ^ .....ถ้าหาก แว่น ส่งผ่านความกล้าให้คนอ่านได้...เราก็ดีใจค่ะ
เพราะ.... แว่นก็ให้ความกล้าเราเหมือนกันค่ะ...กล้าที่จะเอาเรื่องมาลงไง^ ^

เราชอบนะ  แต่ชอบคำพูดต่างๆ ของแม่มากกว่า
เพราะแสดงให้เห็นจริงๆ ว่าแม่รักมากกกกกกกกกแค่ไหน และคงไม่มีใครรักได้เท่าแม่อีกแล้วล่ะ
สำหรับคนเป็นแม่แล้ว  ลูกยังไงก็คือลูก

และเราชอบตอนจบมาก  "กู...ชอบมึงว่ะ"  จะเว่อร์มั้ย  ถ้าเราบอกว่าแค่ประโยคนี้ประโยคเดียวเราสัมผัสได้ทั้งความรัก 
ความโล่งใจ  ความกลัว  และความทรงจำดีดีของการแอบรัก...

ขอบคุณสำหรับคอมเม้นต์ดี ๆ นะค่ะ ^ ^......เม้นต์นี้...นี่ มีประสบการณ์ตรง แน่ๆ เลยค่ะ....แซวเล่นนะค่ะ

     น่ารักมากกกก

แม้จะจบแบบนี้   แต่ก็ยังอยากอ่านอีกอ่ะ   

ขอบคุณสำหรับคอมเม้นต์ดี ๆ นะค่ะ ^ ^....จริงหรือเปล่าค่ะ^ ^....แอบหวังให้มีคนตามนะ...ถ้ามีโอกาสเขียนต่อ.

สุดท้ายก็ได้สารภาพ แต่ตอนจบมันไม่รู้อ่ะ

ขอบคุณสำหรับคอมเม้นต์ดี ๆ นะค่ะ ^ ^....หึๆ มันสะกิดใจอยู่ช่ายม่ายหร๊า....เรารู้นะ....^^

[takara]

น่ารักดีอะ ชอบที่คุณแม่บอกอะ

[drasil]

สนุกดีค่า
รออ่านเรื่องต่อไปนะคะ

[maykiz]

อ๊ากกก!! ค้างงงงงง ต้องจิ้นเอง

[IRIS]

เนื้อเรื่องน่ารัก คุณแม่ก็น่ารัก สอนดีจังเลย..

เค้าอยากรู้ตอนต่อไปอ่ะ..

[LunarShine]

สวัสดีคร่า ^ ^ Lunar นะค่ะ เข้ามาตอบคอมเม้นต์นะค่ะ ^ ^ มิได้อัพเดทนิยายแต่อย่างใด....T_T(หัวมันตันจริง ๆ เลยค่ะ)
เอาเป็นว่าเราอ่านทุกเม้นต์เลยนะค่ะ และ ก็ดีใจทุกเม้นต์ด้วยค่ะ....มันดีใจจนอยากจะเอาเรื่องใหม่มาลง...แต่ยังแต่งไม่จบเลย.....
ขอบคุณสำหรับทุกคอมเม้นต์นะค่ะ....บวกเป็ดให้ทุกคอมเม้นต์เลยค่ะ  ^ ^

น่ารักดีอะ ชอบที่คุณแม่บอกอะ[/size][/color]

ขอบคุณสำหรับคอมเม้นต์นะค่ะ^ ^......คุณแม่นี่ เป็นไอดอลไปแล้วนะเนี่ย....อิอิ

สนุกดีค่า
รออ่านเรื่องต่อไปนะคะ

ขอบคุณสำหรับคอมเม้นต์นะค่ะ^ ^......คนอ่านสนุก มีความสุข....คนเขียนก็ยิ้มและมีความสุขค่ะ....เรื่องหน้ามีเมื่อไรเอามาลงแน่นอนค่ะ

อ๊ากกก!! ค้างงงงงง ต้องจิ้นเอง

ขอบคุณสำหรับคอมเม้นต์นะค่ะ^ ^......หืม???....อ๊ากกกกกกกกกกกกกก ค้างงงงง เหมือนกัน...อยากจะจับมาขยี้ ให้สาสมแก่ใจจริง ๆ ค่ะ ....แต่มันตันอ่ะ....T_T
รอเรื่องหน้านะ.....มีเรื่องหน้าแน่แต่ไม่รู้เมื่อไรT_T

เนื้อเรื่องน่ารัก คุณแม่ก็น่ารัก สอนดีจังเลย..

เค้าอยากรู้ตอนต่อไปอ่ะ..

ขอบคุณสำหรับคอมเม้นต์นะค่ะ^ ^......จริง ๆ ด้วยสิค่ะเนี่ย!!! สรุปตอนนี้คุณแม่เป็นตัวเอกไปล่ะ...ฮ่า ๆ แต่ว่าเราก็ชอบคุณแม่เหมือนกันนะ ^ ^



ขอบคุณอีกครั้งสำหรับทุกกำลังใจและวิว นะค่ะ
พบกันครั้งหน้า จะเข้ามาตอบคอมเม้นต์อีก แต่คงนาน ๆ ที เพราะ ก็รอให้คอมเม้นต์เยอะก่อนจะได้ไม่เปลืองรีพรายน่ะค่ะ

[รอยยิ้ม]

ดีจังในที่สุดแล้วก็พูดออกไป จบแบบนี้ก็ดีเหมือนกัน ชอบ แต่ก็แอบๆอยากรู้ผลแฮะ

[chaoyui]

เก่งแล้วที่ชนะใจตัวเองได้

[สีหราช]