หัวข้อ: Unbelievable Love [END]

[JingJing]

   คิดถึงพี่เล่ย์อ่ะ

[NewYearzz]

ไม่รู้ว่าาอ่านแล้วจะดีใจหรือเสียใจดี พี่เล่ย์

ขอบคุณครับ 

[มาโซซายตี้]

หนังสือเปิดจองรึยังคะ ตกข่าวยาวนาน

[rainbow67]

Unintentional Love
Outsider’s POV




เพิ่งเข้ามาทำงานที่นี่เป็นวันแรก ยังไม่ค่อยรู้เรื่องอะไรมาก จึงถูกพี่ๆ เรียกใช้ให้ทำเรื่องจิปาถะทั่วๆ ไป

“แน็ค ช่วยเอานี่ขึ้นไปให้คุณเกียร์เซ็นหน่อยค่ะบอกด่วนนะคะ” และนี่ก็เป็นอีกเรื่องที่ไม่รู้ “คุณเกียร์คือใครครับ”

คนสั่งทำหน้านึกได้ ก่อนจะบอก “ลืมไป แน็คเพิ่งมานี่เนอะ คุณเกียร์ก็คุณนภสินธุ์ไง อยู่ชั้น 38”

“อ๋อ ครับ” พยักหน้าไปอย่างนั้นแหละ ที่จริงก็ยังไม่รู้ว่าคุณนภสินธุ์เป็นใคร ตอนอบรมพนักงานใหม่ก็เหมือนจะได้ยินชื่อนี้ผ่านๆ ซึ่งไม่ได้ใส่ใจอะไรมาก เพราะมัวทำความรู้จักเพื่อนใหม่ในห้องอยู่

แต่ที่แน่ๆ คุณนภสินธุ์คงตำแหน่งใหญ่พอดู ไม่อย่างนั้นคงไม่ได้อยู่เกือบยอดตึกแบบนี้หรอก

เข้ามาในลิฟท์แล้วกดชั้น 31 เพราะขึ้นได้สูงสุดแค่นี้ ชั้น 38 ต้องเปลี่ยนไปขึ้นอีกโซน

ออกจากประตูลิฟท์ที่ชั้น 38  แล้วก็มายืนงง... จะกว้างไปไหน

ตัดสินใจเดินไปทางซ้ายมือ แต่กลับเจอห้องประชุมแทน จึงเดินย้อนกลับมา พอดีที่แม่บ้านเดินออกมาจากห้องครัว จึงถามออกไป “เอ่อ ห้องคุณนภสินธุ์อยู่ทางไหนครับ”

…ไม่กล้าเรียกว่า ‘คุณเกียร์’ เพราะไม่รู้ว่าอนุญาตให้เรียกเฉพาะคนหรือเปล่า กลัวหน้าแตก

“เดินไปทางนั้นเลยค่ะ” แม่บ้านชี้ไปทางขวามือ “อยู่ริมสุดเลย”

ผงกศีรษะให้ พร้อมกับบอก “ขอบคุณครับ” แล้วเดินตรงไปยังทิศที่อีกฝ่ายบอกจนไปเจอกับโต๊ะทำงานที่ไร้คนนั่งสองตัว แต่มีโน้ตแปะไว้ตรงด้านหลังจอคอมพิวเตอร์

ตัวแรกเขียนไว้ว่า ‘Break’

ตัวถัดไปเขียนว่า ‘Vacation Leave’

   มีเลขาสองคนเลยหรือนี่!

ถัดจากโต๊ะทั้งสองตัวไป เป็นห้องทำงานขนาดใหญ่ที่เปิดประตูไว้กว้าง เหมือนจะบอกกับทุกคนที่มาว่าให้เข้าพบได้

ตัวอักษรสแตนเลลสีดำที่ติดอยู่บนประตูไม้หนาหนัก ประกาศให้รู้ว่าเจ้าของห้องคือใคร

นภสินธุ์ สุราลัย รองประธานกรรมการ

ตัดสินใจที่จะนำเอกสารเข้าไปให้เซ็นด้วยตนเอง... ก้าวเท้าไปหยุดยืนที่หน้าห้อง ยกมือเคาะประตูสามครั้งแล้วบอก “ขออนุญาตครับ”

...เหมือนใจกระตุกเมื่อดวงตาคมเฉี่ยวตวัดมองมา

ไม่ได้แก่อย่างที่คิด แถมยังหน้าตาดี...มาก มากกว่าพระเอกเบอร์หนึ่งของเมืองไทยตอนนี้เสียอีก

คิ้วเข้มที่ยกขึ้นเป็นเชิงถาม ทำให้ต้องรีบเก็บสติที่กระจัดกระจายให้กลับมารวมอยู่ที่เดิม “อะ เอ่อ พี่หนุนให้มาขอลายเซ็นคุณนภสินธุ์น่ะครับ”

“เรื่องอะไร” เสียงทุ้มน่าฟังดูมีอำนาจ ทั้งๆ ที่พูดด้วยโทนธรรมดา

“เรื่อง upgrade Stealth program เป็น version 6.4 ครับ” ตอบออกไปด้วยความมั่นใจ เพราะระหว่างที่ขึ้นลิฟท์มาก็อ่านดูคร่าวๆ แล้ว เผื่อกรณีที่โดนถาม

อีกฝ่ายพยักหน้า “อ้อ... แล้วที่บอกให้ไปแก้ แก้มาหรือยัง”

“เอ่อ ไม่ทราบครับ พอดีพี่เข-”

“ไม่เป็นไร” คนถามตัดบท ก่อนจะยื่นมือออกมาขอ “เอามาดูซิ”

รีบกางแฟ้มหน้าที่หนีบเอกสารไว้ แล้ววางลงตรงหน้าอีกฝ่าย

“รีบหรือเปล่า”

ยิ้มแหยๆ และอ้อมแอ้มบอก “พี่เขาบอกว่าขอด่วนครับ”

เจ้าของห้องพยักหน้า แต่ไม่พูดอะไร เปิดอ่านเอกสารผ่านๆ ที่อ่านนานหน่อยคือหน้าสุดท้าย คาดว่าคงเป็นหน้าที่ให้กลับไปแก้ สักครู่ก็หยิบปากกาขึ้นมาแล้วถาม “เซ็นตรงนี้ใช่ไหม”

มองตามนิ้วที่วางอยู่ แล้วพยักหน้า “ครับ”

นิ้วเรียวสวยตวัดปากกาลงบนจุดที่ให้เซ็น ก่อนเจ้าของนิ้วจะเอ่ยถาม “ที่เดียว?”

“ครับ”

รอจนเจ้าของห้องเซ็นเสร็จและเลื่อนแฟ้มมาให้ก็ยกมือไหว้ “ขอบคุณครับ”

อีกฝ่ายพยักหน้ารับแบบขอไปที เพราะความสนใจทั้งหมดถูกเปลี่ยนไปรวมอยู่ที่จุดๆ เดียวซึ่งกำลังเดินออกมาจากห้องที่เชื่อมต่อกับห้องนี้แทน “ตื่นแล้วเหรอตัวแสบ หิวหรือยังครับ”

เด็กชายวัยประมาณ 4-5 ขวบเดินงัวเงียมาเกาะเข่าคุณนภสินธุ์ แล้วพยักหน้างัวเงีย “พระพายหิว” พร้อมกับยื่นมือออกมาเป็นเชิงให้อุ้ม ซึ่งคนตัวโตก็ไม่ขัดประสงค์ โน้มตัวลงไปอุ้มร่างเล็กขึ้นมากอดไว้แนบอก แล้วลุกขึ้นยืนพร้อมบอกเสียงอ่อนโยน “งั้นก็ไปล้างหน้ากันก่อนเนอะ เดี๋ยวพ่อเกียร์พาไปกินของอร่อยๆ”

“พระพายอยากกินไก่”

“กินไก่เยอะๆ เดี๋ยวก็ขันเหมือนไก่”

“ไก่ขันกะต๊ากๆ ไก่ขันกะต๊ากๆ” เด็กน้อยร้องเป็นเพลงและทำท่าตีปีกเหมือนไก่ท่าทางงัวเงียหายเป็นปลิดทิ้ง “ไก่ขันกะต๊ากๆ”

“โอ๊ะ โอ๊ย ไก่บินๆ” คนตัวโตว่า แล้วแกล้งโยนลูกชายขึ้นลงสองสามครั้ง เรียกเสียงกรี๊ดๆ ชอบใจจากเด็กชายได้หลายกรี๊ด

“เอาอีกๆ” เด็กน้อยว่าพร้อมขย่มตัวไปด้วย

คนตัวโตไม่ขัดใจ โยนลูกชายขึ้นอีกสองสามครั้ง “ไก่บินๆ”

เด็กน้อยร้องกรี๊ดกร๊าดอย่างชอบใจ ทำท่าตีปีกอีกครั้ง “ไก่ขันกะต๊ากๆ ไก่ขันกะต๊ากๆ” แล้วเลียนเสียงไก่ขัน “เอ๊กอี้เอ๊กๆ เอ๊กอี้เอ๊กๆ” ก่อนจะตบท้ายด้วยเสียงหมาหอน “บรู๋วววว บรู๋ววววว”

“ตัวอะไรขันบรู๋ว”

“เสือน้อยขัน”

“ฮ่า ฮ่า ฮ่า เสือน้อยมันขันเหรอ พ่อเกียร์นึกว่ามันหอนซะอีก”

“เสือน้อยเห็นผี บรู๋วววววว”

“ฮ่า ฮ่า ฮ่า”

แอบฟังสองพ่อลูกคุยกันอยู่สักครู่ก็ต้องรีบออกมา เพราะได้ยินเสียงเหมือนใครอยู่นอกห้อง และเมื่อเดินออกไปก็พบกับผู้ชายคนหนึ่ง ซึ่งอายุอานามคงจะมากกว่าทางนี้อยู่นิดหน่อย

อีกฝ่ายยิ้มให้น้อยๆ พร้อมพยักหน้าทักทาย “สวัสดีครับ”

ก้มศีรษะทักทายพอเป็นพิธี เพราะไม่รู้ว่าเขาคือใคร “สวัสดีครับ” แล้วเดินเลี่ยงออกมา ปลายสายตาเห็นคนมาใหม่เดินเข้าไปในห้องด้วยท่าทางคุ้นเคย

และก่อนที่จะเดินพ้นออกมาจากรัศมีของการได้ยิน เสียงแหลมเล็กของเด็กชายพระพายก็ดังลอดออกมา

“พ่อพุมาแล้ว!”


+++++unintentionallove+++++
แก้คิดถึง

[NewYearzz]

หายคิดถึงไปนิด แต่...คำถามคือ...พระพายลูกใครครับ? 

ขอบคุณสำหรับตอนพิเศษนะครับ 

[iforgive]

ยังรอรวมเล่มนะคะ

[malula]

หายไปนานกลับมามีลูกซะแล้ว

[Aeols]

อร๊ายยยยยย พ่อเกียร์พ่อพุกับหนูน้อยพระพาย น่าร้ากกกก
ขอซักตอนยาวๆค่ะ. 555555

[Ball]

โอยยยยย น้ำตาจะไหล ฮืออออ คิดถึงมากกกกกกกกเลยค่ะ
น้องพระพายน่ารัก เป็นเด็กอารมณ์ดีจังเลยยยย

ปล1.อยากจะบอกว่าแค่นี้มันไม่พออะคุณเรนโบว์ เอาอีกกกก #โลภ 55555
ปล2.คิดฮอดอย่างแรง ยังรอหนังสืออยู่นะคะ จุ้บๆ

[mild-dy]

หายคิดถึงก็จริง แต่พระพายคือลูกใคร มาจากหนใด คาใจมากเลย

[uchikas]

อยากได้รวมเล่ม คิดถึงเกียร์พุ   

[่patsaporn]

ดีใจที่มีมาให้อ่านอีกค่ะ คิดถึงๆๆๆ พุมาแย้ว

[ormn]

  มาให้หายคิดถึงหรือมาให้คิดถึงมากว่าเดิมอะ

[B52]

มาให้หายคิดถึงแล้วก็ทิ้งไว้แต่ความค้างคาใจ

[AgotoZ]

+1 ให้นะค้าา ที่เอามาให้แก้คิดถึงงงง 

[tulakom5644]

ดีใจที่ได้อ่านอีก แม้จะมาแบบสั้น ๆ ให้อยาก(มาก) ก็เถอะ 
ขอบคุณนะค้าาาาาาาาาาาาาาา

[kokoro]

คิดถึงจริงๆ 
ที่หายไปนี่ แอบไปมีลูกกันซะแล้ว 555
รีบมาเล่าที่มาที่ไปด่วนเลยนะคะ

[Whatever it is]

คิดถึงพี่เล่ย์มาก

[A-J.seiya*]

หายไปนานมว๊ากกกกกกกกก
คิดถึงอ่าาา
อยากอ่านน้องนอยด้วย ฮือออ

[BeeRY]

เอามายั่วกันมากเลยค่ะ อยากอ่านใจจิขาด 

[ReiSei]

เห็นเรื่องนี้อัพนึกว่าตาฝาด 

[Poseidon]

น่าน มีลูกด้วย

[มาโซซายตี้]

เพิ่งเห็น
ผ่านไปหลายปี มีลูกซะแล้ว
ลูกคร๊ายยยยยยยยย

[kdpmvip4]

เพิ่งได้มาอ่านแบบรวดเดียวจบ
รักพี่เล่ห์มากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ฮรืออออออออออออ
ผช.แบบพี่เล่ห์มันใช่เลยค่ะ นิสัยแบบนี้ น่ารักแบบนี้ รักพี่เล่ห์ แงงงงงง

[Chk~a]

พระพายคือลูกใครอ่าา า

[HydrA]

คิดถึงพุ พี่เกียร์ จังเลยค่ะ

[malula]

สนอยู่จ้า จะให้ดีพาพ่อ พ่อ มาให้ดูด้วยจิ

[NooMary]

เพิ่งอ่านจบค๊าาาาาาา  แต่ละตอนสั้นๆกระชับดีค่ะ

เป็นติ่งพี่เล่ย์ค่ะ ฮือๆๆ พี่เล่ย์ไม่น่าตายเลย คิดถึงพี่เล่ย์ 

ยิ่งอ่านตอนที่พี่เล่ย์มาลาพุแล้ว สงสารพี่เล่ย์มาก หลังจากที่ตายไปคงเป็นห่วงพุมากน่าดูเลย ถึงไม่ยอมไปไหน

ยิ่งตอนพุถามถ้าพุถึงเวลาแล้วพี่เล่ย์จะมารับใช่ไหม พี่เล่ย์ก็ตอบ ถ้าถึงเวลานั้นพุยังต้องการพี่เล่ย์ก็จะมารับ

อยากให้แต่งถึงฉากสุดท้ายที่พี่เล่ย์มารับพุ อยากให้พุไม่ลืมพี่เล่ย์ ได้กลับมาพบกันอีกครั้ง(แอบกลัวพุจะรักพี่เกียร์มากกว่า)

ปล.พระพายลูกใครหว่าาาาา...

[CorNnE PRiNCeS]

พี่เล่ย์ ไม่น่าเลย

แต่ ก้อขอบคุณเรื่องราวดีๆ นะคับ

 

[kapook_koopak]

รวดเดียวจบ เป็นเรื่องที่ดูจะไม่มีมาม่า แต่เล่นเอาตกใจเลย แต่ชอบอ่ะเลยอ่านต่อ เกือบหยุดอ่านไปเลย แต่พุน่ารักมากไม่ไหวต้องตามจนจบ เกียร์ และพี่เลย์มีคาแรคเตอที่น่าสนใจมาก เก่งจังเลยค่ะ รอรวมเล่มนะคะ