หัวข้อ: Unbelievable Love [END]

[BeeRY]

คุณน้องแพทก็ตลกแต่เด็กเลยนะคะ
ขอแค่ได้รักก็พอแล้วเนอะพี่เผ่า บางทีถึงมันไม่สมหวัง แต่มันก็มีความสุข
เดาต่อไม่ถูกเลยว่าคุณคนเขียนจะให้คู่นี้เป็นยังไง เพราะคุณหญิงแม่ด่านสำคัญที่สุดเลยเนี่ย
แต่พี่แพทก็เป็นคนที่รักและหวังดีกับพุนะ เพราะฉะนั้นก็อยากให้พี่แพทมีความสุขด้วยนะคะ 

[MiNaTeuk]

เฮียแพทคงจะเอ็นดูพี่เล่ย์เพราะเป็นน้อง
แต่เพราะมารู้ว่าพี่เล่ย์เป็นลูกเมียน้อยเลยทำเกลียดพี่เล่ย์
  ขอบคุณคนแต่งนะค่ะ 
  เชียร์ ภัทรพงศ์ + เผ่า

[maemix]

ได้รู้จักแพทอีกด้าน รู้สึกว่าแพทจะสบายๆเมื่ออยู่กับเผ่า
ไม่ต้องฝืนตัวเอง

[kabung]

โอยยยย เค้าก็ลุ้นกับคู่นี้ไปด้วย พี่เผ่าน่าสงสาร น้องแพทก็น่าสงสาร แร่วจะเป็นยังไงต่อไป เอาอีกๆๆๆ

ว่าแต่ เดาทางไม่ถูกว่าใครอยู่ฝ่ายไหน คึคึคึ 

[malula]

เดาไม่ออกว่าจะลงเอยยังไง ข้อบังคับในชีวิตเฮียแพทเยอะเกิน

ตอนที่แล้ว...เสียดายแทนเฮียแพท น่าจะได้มีช่วงเวลาดีๆกับพี่เล่ย์

[moomj]

เราพึ่งเข้ามาอ่านนิยายเรื่องนี้วันแรก.......แต่เราไม่สามารถทนอ่านต่อได้เมื่อเล่ย์ตาย ขอโทษคนเขียนด้วยนะ คนเขียนแต่งดีมากค่ะ....แต่เราแอบแว่บๆมาดูตอนหลังๆว่าพุคู่กับใครเพราะอยากรู้
ก็สู้ๆต่อไป เขียนนิยายสนุกๆมาให้อ่านอีกนะคะ แต่ไม่เอาหักมุมแบบนี้แล้วนะ ทนอ่านต่อไปไม่ได้จริงๆ สู้ๆต่อไปรอเรื่องใหม่ของคนเขียนนะคะ

[takara]

สงสารเฮียแพทอะ แล้วจะเป็นงัยต่ออะเนี้ย

[BeeRY]

ถ้าถามว่าจะให้จบแบบไหน ก็คงอยากให้แฮปปี้นะ แต่แฮปปี้ยังไงนี่คงต้องโยนไปให้คนเขียนแล้วล่ะค่ะ

[kabung]

ขอจบแบบแฮปปี้ สงสารเฮียมัน แต่จริงๆเราสงสารพี่เผ่ามากกว่า อิอิ ก็แอบๆคบกันไปได้ป่าวล่ะ ไม่ต้องให้ใครรู้ ฟังดูตื่นเต้นพิลึก   

ว่าแต่ เฮียแพทจะมารักกับพี่เผ่าได้ยังไง ตอนไหน อันนี้น่าติดตาม 

[Ball]

ตามจริงก้ชอบเผ่านะ ละก้อยากให้เฮียแพทมีความสุขด้วย
แต่อุปสรรคชิ้นใหญ่คือคุณหญิงแม่ อยากจะร้องโอ้มายก้อดให้ดังๆเลย
นึกละเพลียใจ เกิดเป็นคุณน้องแพทนี่ก้ลำบากมากนะ
เอาไงดี เอาไงดี ดูท่านิสัยคุณหญิงยังไง้ยังไงก้ไม่มีวันรับได้
จากด้านที่สื่อออกมาหากพูดโต้งๆคุณหญิงคงปรี๊ดแตกพุ่งไปบีบคอเผ่าแบบไม่ต้องสงสัย
คุณหญิงรักเฮียแพทมาก แต่ก้รักหน้ารักสังคมรอบข้างมากเหมือนกัน
อีกทั้งความหวังของคนเป็นแม่ เฮียแพทรักแม่มากก้คงไม่กล้าพอจะทำลาย
มองมุมไหนก้เห็นแต่ดราม่าร่ำไร เหอๆ จะบอกให้เฮียแพทแต่งงานมีลูก
ก้สงสารเผ่า ไอ้หยาาาาาา ทางออกมันอยู่ตรงไหนละเนี่ย
หรือจะให้คุณหญิงสะดุดฝุ่นล้มและคอที่ตั้งๆเผลอหักแบบไม่ได้ตั้งใจ
ส่งขึ้นสวรรค์ไปสู้รบทางความคิดกับพี่เล่ย์แทน แต่ไม่เอาอะ
เดี๋ยวเฮียแพทเสียใจหนักกว่าเดิม ฮ่าๆ
นี่ช่วยคุณเรนโบว์คิดหนักมากนะ ตามจริงไม่อะไรหรอก
ลึกๆก้แอบเชียร์เผ่ากับเฮียแพทไง แต่ก้กลัวใจคุณเรนโบว์
หากหาทางออกไม่เจอเราก้กลัวว่าเรื่องมันจะจบไม่สวย
สงสารเฮียแพท อีกในนึงสงสารตัวเองดราม่ามาทีไรเสียน้ำตาทุกที 555

[iforgive]

อุปสรรคระหว่างเผ่ากับแพทจะหมดไป ถ้าหญิงแม่ตายและคุณผู้ชายบวชตลอดชีวิต

[little_nok]

อยากให้แพทเห็นความดีของเผ่า
ว่าในขณะที่แพทไม่มีใคร แพทเสียใจ เผ่าอยู่ข้างๆ
แต่ก็น่ะ เผ่ายังไม่ได้ทำอะไรที่มันแสดงถึงความรู้สึกลึกซึ้งกับแพทมากกว่าปกติ
มันต้องมีเหตุการณ์สร้างพระเอกบ้างสิ  หรือจะนายเอกดี  เหมือนเผ่าจะเข้มแข็งกว่าแพท

[maemix]

จบยังไม่รู้ แต่คนอ่านขอhappy ละกัน
เฮียแพทจะได้มีคู่กะเขาบ้าง จ๋งจ๋าน

[เกเร]

   ด่านอรหันเลยละ เจ้หญิงแม่ เฮียแพท น่าจะเป็นนางอิจฉาซะมากกว่า :เฮ้อ:เพลียกับชีจริงๆ

เอาแบบโดนจับตัวเรียกค่าไถ่แล้วพี่เผาไปช่วยไรงี้ โดนยิงสักนัดสองนัด(ตายไปเลย อันนี้ไม่เอานะ)
แบบคลุมถุงชนขออย่าเลย สงสารทั้งคู่
แต่คนเป็นแม่น่าจะเข้าใจความรู้สึกลูกนะว่าชอบอะไรแต่ดันไอ้เฮียแมงชอบเก็บเงียบคนเดียวซะด้วยสิ :hao5:แล้วงี้เมื่อไหร่พี่เผากุจะได้สมหวังสักทีว่ะ ชาติกำเนิดอีก โอ้ย 
จบเหอะเวิ้นเว้อมานานละ

ขอบคุณคนแต่งคับ รออ่านต่อๆ

[kataiyai]

ทั้งแพท ทั้งเผ่า พอกันเลย

[Grey Twilight]

ไม่ได้แตะมานาน ตั้งแต่หลังจบอวสานน่ะนะฮะ ตอนพิเศษผมแตะแล้วก็ อืมม์ โอเค ไม่ได้สตริกซ์อะไรมากคร้บ (ความจริงไม่เคยคิดเลยนะนี่ว่าจะได้คอมเมนท์เรื่องนี้อีกหลังจบ เพราะก็พูดไปหมดจนไม่รู้จะพูดอะไรแล้ว เรื่องนิยายของผู้ประพันธ์ที่ผมสนใจก็คุยไปหมดแล้ว) พอมาถึงตอนนี้ โอเค รู้ละ จะพูดเรื่องอะไร

เรื่องแรก เรามาคุยกันก่อน เรื่องพี่แพท

พี่แพท ตัวละครที่ผม mention บ่อยครั้งทีเดียวในคอมเมนท์ของเรื่องนี้ สาเหตุก็ตามที่เคยบอกไปแล้วว่าคาแรกเตอร์เค้าแน่นพอสมควร คิดจากฉากบรรยายก็เห็นว่าเด่นสูสีกับฮัลเลย์ในช่วงแรก (เรื่องหน้าตานะครับ) โอเค จุดประสงค์เค้าพื้นมากตามท้องเรื่องนิยายทั่วไป จีบหลานรหัส แต่สิ่งที่ทำให้ผมสะดุดตากับผู้ชายคนนี้คือความสมดุล และความสมเหตุสมผล รวมถึงลอจิกความจริงที่เค้าเลือกตัดสินใจกระทำเมื่อเจอปัญหา

เรื่องนิสัยกับปฏิกิริยาโต้ตอบของแพทเมื่อเจอปัญหาอนุภรรยาของพ่อตัวเอง ผมเคยเขียนอธิบายไว้ครบแล้วในคอมเมนท์หน้า 38 คงไม่พูดซ้ำน่ะนะครับ แต่สิ่งที่อยากพูดเพิ่มเติมคือลักษณะของกรอบความจริงของมนุษย์ที่ตีไว้ในสังคม เปรียบเทียบแพทกับฮัลเลย์ในอีกมุมนึง

อันนี้สนใจความเป็นจริงเป็นกรอบนะครับ ถามว่า ทั่วไปแล้ว จะมีกี่คนกันที่ยอมรับได้ว่าให้สามีตัวเองไปมั่วกับคนอื่นได้โดยที่ไม่โกรธ ถ้าไม่ได้มีสิ่งที่ตัวเองสนใจมากกว่า? สิ่งหนึ่งที่ผมอยากสื่อให้เห็น คือความเจ็บปวดและความทรมานที่เกิดขึ้นจากฝีมือกิเลสของมนุษย์

ฮัลเลย์พูดถูกครับ : It's better to let go and look forward into the future instead of the past. Life is too short to be angry all the time when there is actually happiness around you…

แต่ผมขอถามอย่างหนึ่งได้ไหม? Might I pose a question? How can you be so sure he has what it takes to be let go? How can one who doesn't know cruel of pain, can taste the joy of happiness? Isn't it falls upon you, the one who knows, to bear the burden of example? You may told a great tale with brave face, nevertheless, Truth, is not honeyed as your words.

ผมเคยบอกแล้ว ฮัลเลย์เป็นแสงที่ค่อนข้างสมบูรณ์ แต่อย่างไรก็ตาม มนุษย์เป็นสิ่งมีชีวิตที่เปราะบาง

Doesn't every people deserve someone that have the heart of gold, to be by his side?

ถูกครับ ถ้าคุณจะบอกว่า สุดท้ายแล้ว คนที่รู้วิธีจัดการความเจ็บปวดที่ดีที่สุด ก็คือคนที่ผ่านจุดๆนั้นมาแล้ว ......ใช่ครับ มันเป็น mentor lesson ครับ

แต่ถ้าคุณ 'รู้' ว่าต้องทำยังไง รู้วิธี รู้กระบวนการ รู้การบรรเทา แต่คุณไม่บอก คุณไม่ Stand tall for people while darkness rule the night. คุณก็ไม่ต่างกับ puppet noble

If you don't care even someone who might affect by your own doing. You lack the being entity of 'Symphathetic'.

ฮัลเลย์เป็นคนดีครับ เป็นแบบอย่างของแสงที่มนุษย์รายบุคคลควรเอาเยี่ยงอย่าง แต่เขาเป็นแบบอย่างของผู้เสียสละที่รักประชาชนไม่ได้ ให้คำแนะนำแค่คำสองคำไม่ได้ทำให้คนหลุดจากความทุกข์ คุณต้องทำมากกว่านั้นถ้าคุณเป็นคนที่มีความดีบริสุทธิ์อยู่ในใจ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง คนที่คุณดันไปทำร้ายเค้าโดยไม่ได้ตั้งใจ

ทุกคนในเรื่องนี้มีความสุขกันหมด แต่ไม่มีใครเข้าใจความทุกข์ของคนที่โดนผลกระทบจากการกระทำ

โลกนี้หมุนไปด้วยความสุขก็จริง แต่บนความสุขที่เราได้รับ เราต้องเข้าใจถึงผู้คนที่แบกรับความทุกข์และข้อกำหนด เพื่อเป็นแบบอย่างของผู้เสียสละ ตามปรัชญาทั่วไปครับ เสียสละส่วนน้อย เพื่อรักษาส่วนใหญ่ และบางครั้ง ก็ต้องเสียสละแม้กระทั่งตัวเอง ซึ่งแพทเป็นตัวอย่างของกรณีนี้

แพทอาจจะอิจฉาฮัลเลย์ ที่ฮัลเลย์มีทุกอย่างพร้อม ขณะที่ตัวเองกำลังสูญเสียสิ่งต่างๆไปเรื่อยๆ นี่เป็นสาเหตุหนึ่งในการ trigger ความกลัวของมนุษย์ จึงทำให้เขาสนใจคนรอบข้างมากระดับหนึ่ง เพราะเขากลัวการถูกทำร้าย การทรยศหรือการประณามซ้ำ เขาจึงพยายามทำทุกอย่างให้อยู่ในกรอบ

ขณะที่ฮัลเลย์ใช้ชีวิตแบบตามสบายได้ เรียนรู้ประสบการณ์และใช้ชีวิตอย่างมีความสุข เพราะที่บ้านไม่ได้มีปัญหา เขาจึงเรียนรู้ที่จะจัดการกับความเจ็บปวดด้วยความเข้าใจ

ผมไม่อยากเอาสองคนมาเทียบ เพราะบริบทมันต่างกันเยอะ แพทสูญเสียไอดอลไปเพราะเห็นพฤติกรรมนอกใจของคุณพ่อ เขาคิดว่าแม่ตัวเองเจ็บระดับหนึ่งแล้ว เขาจึงไม่อยากทำให้เรื่องของเขามาทำร้ายแม่ตัวเองอีก ซึ่งมันก็เมคเซนส์ เพราะถ้าผมถามว่า ถ้าคุณพ่อคุณทำให้คุณแม่คุณเสียใจหรือมีบางสิ่งบางอย่างกำลังเข้ามาปั่นป่วนในชีวิตครอบครัวคุณ คุณจะเอาเรื่องที่ทำให้เขาหนักใจไปทำให้เรื่องมันยุ่งมากขึ้นไหม? ร้อยละเก้าสิบก็คงจะตอบว่าไม่

แพทกลัว แต่เป็นความกลัวที่อยู่บนจิตใจที่ดีงาม เป็นความกลัวที่อยู่บนพื้นฐานของความรักครอบครัว ความต้องการที่ทำให้พ่อกับแม่ภูมิใจ เขาจึงต้องเดินตามกรอบ

และเป็นกรอบของแบบอย่าง เพื่อความสุขของคนรอบข้าง มากกว่าความสุขของตัวเอง

ผมตั้งคำถามกับคนทุกคนนะครับ ที่บอกว่าเราควรจะทำตามใจของตัวเอง เพราะเรามีชีวิตเดียว แต่ผมถามหน่อย ว่าถ้าคนเราคิดถึงแต่ความสุขของตัวเอง โลกนี้จะมีความเห็นอกเห็นใจเกิดขึ้นไหม

People needs idol. And Idol means sacrifice.

ทั้งนี้ทั้งนั้น แต่ก็ไม่ใช่ว่าเสียสละมั่วซั่วนะครับ ดูว่าเราต้องเสียสละขนาดนั้นจริงๆหรือเปล่า อะไรที่ทำแล้วเอื้อได้ทั้งสองทางได้ก็ทำไป เข้าใจสถานการณ์ เข้าใจบริบท เข้าใจคนรอบข้าง แล้วภาพที่คุณเลือก คุณจะรู้เองว่าต้องเลือกเดินไปทางไหน

ผมคิดว่าคุณแม่ของแพทเป็นผู้หญิงที่น่าชื่นชมนะครับ เธอเข้มแข็ง (ต่อให้รู้แล้วไม่สนใจก็เถอะ ความรักของคนไม่ได้บั่นทอนกันได้ง่ายๆขนาดนั้น การกระทำนอกใจนี่มันเป็นการทรยศความไว้ใจ ร้ายแรงพอควรเลยนะครับ ไม่ว่าจะรักน้อยหรือรักมากก็ตามเถอะ)

ถ้าจะมีสิ่งที่ผมคิดว่าเป็นสิ่งที่เป็นแรงขับเคลื่อนของมนุษย์มากที่สุดอย่างหนึ่ง ก็คือสัญชาตญาณของความเป็นแม่นี่แหละ อันนี้ไม่ได้หมายถึงว่าการกระทำจะออกมาในแนวดีหรือไม่ดีนะครับ เพื่อลูก แม่หลายคนทำเรื่องแย่ๆได้ และเพื่อลูก....แม่หลายคนก็จำเป็นต้องเข้มแข็งเพื่อเป็นแบบอย่างแก่ลูก การกระทำถูกผิด เรามีบทกฏหมายรองรับครับ แต่ที่ผมจะสื่อ คือแรงกระตุ้นชนิดนี้มีพลังมหาศาล ถ้าคุณได้รับสิ่งนี้ รำลึกไว้เสมอว่าคุณมีพลังที่ยิ่งใหญ่ที่สุดพลังหนึ่งสนับสนุนอยู่

ผมคิดว่าแพทน่าจะคู่กับผู้หญิงนะ แต่ถ้าโชคดีหน่อย ก็จะได้ผู้หญิงที่มีความคิดเป็นผู้ใหญ่ มีตรรกะ ซึ่งจะทำให้การเสียสละของเขาไม่ได้เลวร้ายอย่างที่คาดไว้

ความไม่สมหวังเป็นเรื่องธรรมดาของมนุษย์ครับ ถ้าคุณรู้ว่าเขาต้องเสียสละขนาดไหนเพื่อคนรอบข้าง คุณจะเกลียดเขาไม่สนิทใจได้หรอก

เพิ่มเติมนิดนะครับ ผมคิดว่าแพทบุคลิกเป็นเมะมากเลยนะ เป็นสุภาพบุรุษในอุดมคติจริงๆ และเป็นมนุษย์ มากพอๆกับธานาทอสของผมเลย เขาถูกความเจ็บปวดขยายความมืดในใจได้ แต่ความรักครอบครัวของเขาเป็นแสงที่สาดเพื่อให้กดความเจ็บปวด แม้จะต้องเสียสละ เขาก็ยอมทน

สังเกตจากฉากที่แพทพูดความจริงเมื่อฮัลเลย์ตาย แพทเกลียดใครไม่ได้นานหรอกครับ เพราะเขาเป็นคนที่มีความรักบริสุทธิ์หล่อหลอมขึ้นมา เขาแคร์รอบข้าง อยากให้คนรอบข้างมีความสุข ถึงเขาจะเกลียดตอนแรก แต่ในสุดท้าย แพทก็เข้าใจและสามารถก้าวข้ามมันมาได้ด้วยตนเอง แม้จะต้องเมาหลายครั้งหน่อย (ผมสงสารพอควรนะ เจอทั้งเรื่องครอบครัว แถมเรื่องพุเป็นแฟนกับทั้งเกียร์ทั้งฮัลเลย์อีก) สำหรับผม เขาน่าสงสารกว่าน้ำพุอีกนะ

You may say someone is full fledge drama queen. But if you doesn't understand why he is , that makes you nothing better than him.

[วัวพันปี]

น้องแพทพี่เผ่า   รักนี้ดูท่าจะรวมตัวกันยาก อุปสรรคคือคุณหญิงแม่ทำไงก็รับไม่ได้
พี่เผ่ากำจัดจุดอ่อนค่ะ เปล่าไม่ได้บอกให้ฆ่าคุณหญิงแม่นะเออ

ถ้าพี่เดินออกไปเพื่อเป็นนายของตัวเองเขาก็ต้องหาว่าพี่อกตัญญู
แต่ถ้าพ่อน้องแพทให้โอกาสล่ะคะ
ตอนนี้ยกป้ายไฟเชียร์พี่ค่า ยังไงชื่อเรื่องก็บอกแล้วนี่นาว่า"รักนี้เป็นไปได้"(ตกภาษาอังฝิดอ้ะ แปลตามใจตัวเอง)

ปล. ในความรู้สึกของเรา พี่เผ่าน่าจะเป็น"เมีย" นะ

[TIKA_n]

เฮียแพทน่าเห็นใจนะ รักพุมั่นคงและเนิ่นนานทีเดียว แต่แปลกที่ยอมให้พี่อิฐจีบพุง่าย ๆ ถึงจะเป็นเพื่อนสนิทก็เถอะ ส่วนพี่อิฐก็รู้ดีว่าเฮียแพทยังรักพุอยู่ ยังกล้าขอจีบพุอีกนะเนี่ย  เพิ่งรู้ด้วยว่าพี่พิทก็รู้เรื่องที่เฮียแพทรักพุเหรอเนี่ย พี่ปลายก็รู้ สรุปมีแต่พุที่ไม่รู้อยู่คนเดียวเนอะ   
งานรับปริญญาที่สำคัญขนาดนี้แต่คนที่เรารักไม่ได้มาทั้งที่รู้นี่น่าเศร้าจังนะ  ตอนนั้นเราก็คิดเหมือนกันว่า  ทำไมพุถึงโกรธเฮียได้นานขนาดนั้นเลยเหรอ  แม้เราจะเห็นว่ามันไม่ใช่เรื่องใหญ่โตที่จะทำให้โกรธกันได้ยาวนานขนาดนั้น  แต่คนเราไม่เหมือนกัน  สำหรับพุมันคงเป็นเรื่องร้ายแรงสินะ  แต่พุก็ไม่ยักกลัวตอนพี่เล่ย์กับพี่เกียร์จีบพุเลยนะหรือเพราะทั้งคู่เข้ามาแบบเนียน ๆ และแสดงออกตั้งแต่แรกว่าสนใจพุ  แต่พี่ปลายพี่อิฐแสดงออกเหมือนเป็นพี่น้องแล้วจู่ ๆ มาหักมุมว่าชอบแบบอื่นรึเปล่าทำให้เป็นส่วนหนึ่งที่เฮียแพทไม่กล้าบอกพุสินะเพราะกลัวพุจะรังเกียจตัวเอง  เรารู้สึกอึดอัดแทนเฮียแพทยังไงไม่รู้แฮะที่ไม่ได้บอกให้พุรู้  จนถึงขนาดมาเจอกันตอนที่ทำงานแล้วและมีแววว่าต้องเจอกันต่อไปอีก เรายังคิดว่าสรุปพุก็ยังไม่ได้รู้เลยสินะว่าเฮียคิดยังไงกับตัวเองแต่เหมือนว่าเฮียแพทก็ตัดใจจากพุได้แล้ว  เพราะมีพี่เผ่าดูแลแล้วรึเปล่า แต่อุปสรรคของคู่นี้ช่างดูหนักหนาซะเหลือเกิน  เราคิดว่าเรื่องของพี่เผ่ากับเฮียแพทนี่ สามารถแต่งเป็นนิยายอีกเรื่องขึ้นมาได้เลยล่ะ  เพราะท่าทีเฮียแพทที่ไม่ได้มีใจให้พี่เผ่าเลยสักนิด  ฐานะคนทั้งคู่ที่ต่างกันแถมยังมีคำว่าบุญคุณค้ำคอ  สำคัญที่สุดคือคุณหญิงแม่ของเฮียแพทที่มองว่าพวกชายรักชายนี่เป็นสิ่งผิดปกติ ดังนั้นยากมากที่จะยอมรับเรื่องนี้ได้  กว่าจะฝ่าพันอุปสรรคพวกนี้ได้  เรื่องอาจจะยาวกว่าของพี่เกียร์น้องพุอีกนะเนี่ย

เขียนยาวอีกแระ  ขอบคุณคุณเรนโบว์สำหรับตอนพิเศษค่ะ   

[~ณิมมานรฎี~]

รัก โดยไม่หวังสิ่งตอบแทน อั้ยยย่ะๆๆๆ 

[fuku]

ถ้ายังแบบนี้ไปเรื่อยๆ เฮียคงต้องแต่งงานมีลูกก่อน
เมียขอหย่าเพราะบ้างาน
ลูกโตซัก 15
มีเผ่าอยู่ข้างๆ จนอายุ 40 ค่อยอยู่ด้วยกัน


ฮ่วยยยยยยยยยยย ชีวิตเฮียแพทจะลำบากไปมั้ย?
ถ้ายังมีความคิดว่าต้องสมบูรณ์แบบที่สุดเพื่อครอบครัว ชีวิตนี้คงไม่ทำอะไรเพื่อตัวเองแน่ๆ
ต่อให้รู้ว่ารักใคร แต่ถ้าทำให้ครอบครัวมีประเด็นด่างพร้อย เฮียคงไม่กล้ารัก
T________________T

[พลอยสวย]

  ว๊อย พ่อคนคิดเยอะ

[BitterSweet~]

หันซ้าย หันขวา ยังหาทางออกไม่เจอค่ะ 
ที่คิดว่าเป็นไปได้ก็คงเหมือนคุณ fuku
แต่สงสัยคุณเรนโบว์ต้องแตกออกเป็นอีกเรื่องแน่ๆ
เพราะมันต้องแจงกันยิบย่อยน่าดู
สนใจมั้ยคะ เราจะรออ่าน 

[NannY]

ชีวิตเฮียแพทแม่งโครตจะดราม่าไปไหน สงสารอ้่ะ

ต้องให้พี่เผ่าช่วยประคับประคองไปนะคะ ๕๕๕๕

แิอบหวัง

[Noo_Patchy]

ชีวิตเฮียแพท ไม่เคยได้ครอบครองอะไรที่อยากได้จริง ๆ เลยสักทีหรือป่าวนะ   

ต้องทำเพื่อครอบครัวตลอด ๆ    คุณแม่ไม่รู้ว่าพี่แพท อยากได้จริงๆคืออะไร  เฮ้อ ดราม่า 

เอาเป็นแบบคุณหญิงแม่ไปเข้าวัดฟังธรรมดีมั๊ยคะ 555

[nutjisub]

อ่านนี้แล้วสงสารแพท มาก ๆๆ เลย แพทเป็นคนมีอะไรในใจมากมาย และไม่มีความกล้าหาญพอ  เห็นด้วยกับพิท ทำไมแพทไม่ยอมบอกพุ ให้รับรู้บ้าง อยากให้พุได้รู้ บอกไปแล้วเขาไม่รักก็ไม่เป็นไร  ทั้งหมดทัังมวลเพราะความกลัวว่าพุรู้แล้วจะกลัวไม่ยอมเข้าใกล้เหมือน อิฐกับปลาย
สงสารแพท 2 ปีที่ห่างกันคงเหงามาก ตอนนี้ดีกันแล้ว แพทจะทำอย่างไร เก็บเป็นความลับตลอดไป และไปรักกับเผ่าหรอ ถึงเวลาจริง ๆๆ ก็ไม่กล้าบอกความจริงเพราะกลัวพ่อแม่เสียใจเหมือนเดิมอีก เห็นแววสงสารเผ่าล่วงหน้าเลย  บทเฮียแพท นี่ขัดใจจริง ๆๆ ฮึมครึมตลอด แต่ก็ชอบเฮียแพทนะ ความเห็นส่วนตัว อยาก copy พุให้สักคนถ้าทำได้ สงสารแพทบอกตรง ๆๆ แกเป็นคนรักมั่นคงมาก
สู้ ๆ นะคนเขียน

[sukie_moo]

ดูเป็นความรักที่ไม่มีทางออกเอาซะเลย สำหรับทั้งเผ่า และก็แพท

[didi]

มาต่อยาวดีจัง ขอบคุณคะ

[ka[ze]na]

............... ไม่มีความเห็น...ตอนนี้กำลังอึน~~~~~

เิฺฮ้อ...คุณหนูแพท ที่น่ารัก เหอะๆๆ

[missmemory]

 :hao7:เป็นเรื่องที่สุดๆจริงค่ะ  ขอโทษนะค่ะที่ไม่ได้เม้นท์ตลอด  เพราะเริ่มอ่านตอนที่เรื่องจบแล้ว สุดยอดจริง ขนาดจั่วหํวขัอแค่หน่วงน้ำตายังท่วมบอร์ดขนาดนี้  ต้องรีบไปหาเรื่องอื่นๆขอคนแต่งมาอ่านต่อทีเดียว                            พี่เลย์  :  เป็นอะไรที่หาคำจำกัดความไม่ได้ค่ะ  เกิดมาสักครั้งไม่ว่าหญิงหรือชายได้พบคนรักแบบนี้  ชีวิตก็ไม่ต้องการอะไรอีกแล้ว (ในกรณีที่ยังมีชีวิตนะค่ะ)เป็นคนรัก เป็นพี่ เป็นลูก ที่ดีที่สุด  และเข้าใจหลักการดำเนินชีวิตมากกกก  ต้องขอบคุณผู้แต่งที่มีมุมมองการมองโลกแบบเข้าใจโลกผ่านตัวละครอย่างพี่เลย์

[missmemory]

น้ำพุ  :  เป็นตัวละครที่ใก้ลกับการดำเนินชิวิตจริงมากสามารถ  เดินชนได้ทุกขณะข้างถนน ในห้าง ในมอ ในที่ทำงาน ดำเนินชีวิต แบบเรื่อย เฉือย เรียบ ง่าย แต่ก็เป็นจุดเริ่มต้นของทุกๆเรื่อง  แต่ก็เหมาะสมกับคน จริงจัง พร้อมลุย และเด็ดขาดอย่างพี่เลย์กะพี่เกียร์แล้ว คนตายมักมีเวลาที่เป็นนิรันดร์เสมอสำหรับผู้รอคอยและยังจดจำ ต้องขอบคุณผู้แต่งที่ผลักดันพึ่เกียร์มาในชีวิตพุ  เพราะถ้าไม่ได้พี่เกียร์คงอีกนานกว่าพุจะเริ่มต้นรักใครไดัอีกครั้ง                                                                        พี่เกียร์  :  นอกจากรักพุเหมือนพี่เลย์  อย่างอื่นไม่เหมือนกันเลย  แต่ก็เป็นตัวละครทึ่หลงรักได้ไม่ต่างจากที่รักพี่เลย์     เฮียแพท  : น่าสงสารที่สุด มีภาระหน้าที่มากมาย ที่แบกไว้  เพราะรักแม่ มีภาระก็เลยเหมือนไม่ฆัดเจน  รักพุก็บอกไม่ได้ อยากรักน้องชายอย่างพี่เลย์ ก็ไม่กล้าจะยอมรับ  ผู้แต่งเปิดอีกเรื่องให้เฮียแพคเหอะ  รักเฮียมากกก                             นัองพัน  :  มีขายป่ะ  จะไปซื้อ  อยากได้อ่ะ  อยากได้                                                     สุดท้ายต้องขอบคุณผู้แต่งที่ทำให้ตัวละคร มีสีสันชวนให้หลงรักมากมายขนาดนี้