24
//////////////////////////////////////////////////////////////
“ เอ่อ..แล้วยังไงครับ ตกลงยังใครจะบริจาคเลือดให้คนไข้ ”
“ ผม ครับ ” ถั่วพูไม่ยอมลดละ เลยอาสาตัวอีก
“ แก มีเลือดเหมือนกับมิวหรอ.. หึหึ คิดจะแข่งกับชั้นก็มีแต่แพ้กับแพ้ละวะ..แค่กรุ๊ปเลือดยังไม่ตรงอย่างหวัง เล๊ยว่าจะได้มิวไป ” นั้นมันเป็นความผิดของถั่วพูหรอ
หินยิ้มเหยียดไปที่ร่างลูกหัวหน้าคนงาน
“ นี่คุณ... ”
“ ถ้าเรื่องราว ทั้งหมดจบลง แกกับพ่อ เตรียมหางานใหม่ได้เลยยย ชั้นไม่เลี้ยงแกไว้หรอก ”พู โกรธแค้น กับคำพูดของหินมากก
“ หิน เอา เหอะน่า หยุดทะเลาะกันได้แล้ว มิวอาการหนักมากแล้ว..รีบไปบริจาคเลือดเหอะเดี่ยวมิวจะเป็นไรไปเสียก่อน ”คุณท่านรีบตัดบทเพราะกลัวว่าหินจะโมโหจนซัดกับนายพูไปเสียก่อน
“ ใช้ หินกูว่าเมิงไปช่วยน้องมิวก่อนแล้ว ค่อยมา ทะเลาะกันทีหลังกูขอ ล่ะ ” แมนสมทบ ตามที่คุณท่านพูดไว้
“ ครับยาย ”หินพูดเสร็จเดินเข้าห้องเพื่อเจะเลือดก่อนจะหันมาเยาะเย้ย ถั่วพู
“ อย่างนาย เนี่ยหรอจะแข่งกับชั้นห๊ะ ไอ้ไก่อ่อนไปจีบเด็กแถวๆบ้านให้ได้ก่อนเหอะ ...แก กับชั้นมันกระดูกคนละเบอร์ เว๊ย ฮ่าๆ ”หิน หัวอย่างสะใจออกมา
“ เอะ ...ตาหิน นี่... ”คุรท่านสบทกับความเอนะของหลายชายอย่างหัวเสีย
เป็นมาตั้งแต่เด็กจนโตเรื่องการเอาชนะ คะคานนี้ เฮ้อออ
เช้าวันใหม่++
หินนั่งมอง กระปุกน้ำเกลือที่หยดลงที่ละนิดทีละนิด ในห้องคนไข้ ของมิว
ทั้งคืนที่ผ่านมาหลังจากที่หินได้บริจาคเลือดให้มิว หินรู้สึกเป็นห่วงร่างบางที่นอนหายใจรวยรินเป็นอย่างมากมายจึงไม่สามารถข่มตานอนหลับลงได้เพราะกลัว ๆ ไปหมด กลัวว่ามิวจะไม่ฟื้นไม่ตื่นขึ้นมาอีก ไม่รู้ว่าถ้าพ่อแม่ มิวรู้ว่าลูกชายโดนกระทำอะไรบ้าง พอแม่มิวคงใจสลายแน่ๆ จึงขออาสาเฝ้าไข้มิวทั้งคืน
โดยให้ทุกๆคน กลับไปพักผ่อนเพื่อ กลับมาพลัดเวรกะหินในตอนเช้า
“นายจะรู้มั้ยน่า ว่าชั้นช่วยชีวิตนาย.......เลือดในตัวนายครึ่งหนึ่งเป็นของชั้น แล้วชั้นก็ยินดีที่จะให้นาย โดยที่ชั้นไม่ต้องการสิ่งใดๆๆตอบแทน ยกเว้นให้นายอภัยในสิ่งที่ชั้น ทำกะนาย.......ชั้นขอแค่นี้ก็พอ” หินพูดกับร่างมิวที่นอนไร้สติอยู่บนเตียงอย่างอ่อนโยน
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
เช้าวันนี้
อาการขึ้นดินดีขึ้น อย่างเป็นลำดับไม่ ร้องโวยวายไม่เห็นภาพหลอนและไม่ปวดหัวอย่างรุนแรงแล้ว หมอจึงอนุญาต ให้กับบ้านไปพักผ่อนได้
หินได้ยิน ดังนั้น รู้สึกดีใจอย่างมากเขาอยากจะถาม เรื่องมิวกับดินมากมาย เขาอยากจะรู้ว่า มิว เป็นต้นเหตุที่ทำให้ดินกลายเป็นอย่างนี้ไช่ไหม
“ดิน.. ”หินเดินเข้ามาในห้องผู้ป่วย ซึ่งดินกำลังเปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นชุดธรรมดาเตรียมตัวกลับบ้าน
“ อ้าว พี่หิน มารับผม หรือฮะ ”
“ ใช่ ”
“งั้น ...ปะ ” นานแล้วเหมือนกันที่หินกับดินไม่ได้อยู่ด้วยกันสองต่อสองแบบพี่น้องเช่นนี้ หินยอมรับว่าสนิทกับน้องชายมากที่สุดเพราะวัยไล่เลี่ยกันซ้ำยังเป็นผู้ชายเหมือนกันทำให้เขา เข้าใจ ความรู้สึกของอีกฝ่ายเป็นอย่างมาก แน่นอนใครบังอาจทำให้น้องเขาเสียใจ ไอ้คนนั้นมันต้องเจ็บตัวทุกราย หิน นึกกลับไปเป็นวัยเด็กอีกครั้ง เมื่อดินโดนเพื่อนอ้วนรังแก แล้วมาฟ้องหิน หินจัดการกับเด็กอ้วนนั้น อย่างสาหัส ทำให้อยู่รร.ไม่ได้ จนต้องย้าย รร. หนีไป จากนั้นทำให้ไม่มีไครหน้าไหนบังอาจมารังแกน้องชายเขาได้อีกเลย
“ เดี่ยวสิ้ ”
“ ทำไมคับเพ่ ”
“ พี่อยากพาเราไปหา คนๆนึง ”
“ ใคร ”ดินมองพี่ชายอย่าง งุนงง เขาบอกกับตัวเองว่าไม่อยากใช้ความคิดนักเพราะ มันทำให้ดินปวดหัวอย่างมากมาย
“มิว ”
“ ห๊ะ...มิว ?? ”จำได้แระ วันนั้น ที่เขากลับบ้านเหมือนจะเห็น เด็กผู้ชายผิวขาวร่างบอบบาง ที่กำลังถูกพี่ชายตัวเองซ้อม อย่างนัก
จากนั้นเขาก็ปวดหัวจี๊ดดดจนสลบไป
แกร๊กกกกก หินเปิดประตู ห้องผู้ป่วยอย่างเบาๆ เพราะไม่อยากรบกวน คนไข้นักแม่ว่าคนไข้จะยังไม่ได้สติก็เหอะ
สภาพที่ดินเห็นตอนนี้ แทบจำไม่ได้เลยว่า เป็นมิวเด็กผู้ชายเชื้อจีน ผิวขาวร่างเล็กดวงตาเศร้าสร้อยแต่แฝงด้วยความอบอุ่นใครเขาใกล้เป็นต้องหลงเสน่ห์ทุกรายไม่เว้นแม้แต่เขาที่ครั้งนึงเคยไปหลงรักมิว ในระยะสั้นๆ
“ มิว ”
“ ใช่มิว... แฟนนาย”
“ ทำไม มิวเป็นอย่างนี้ ” ภาพที่เห็นเป็นภาพที่น่าเวทนายิ่งนัก เพราะร่างกายซูบผอม ใบหน้าเต็มไปด้วยรอย ถูกกระทำชำเราไม่ต่างจากเชลยศึกสงคราม ดินแทบน้ำตาร่วงเมื่อมองเห็นสายระโยงรยางค์ เต็มไปหมดในตัวมิว ตอนนี้มิวมีเพียงเครื่องช่วยหายใจเท่านั้น ที่ยังคงให้ร่างบางมีชีวิตต่อไป เพราะหมอบอกว่าต้องพึ่
งปาฏิหารย์เท่านั้น เพราะร่างกายช๊อคจากการสูญเลือดและขาดออกซิเจน ทำให้ ร่างกายมิวยังไม่ตอบสนองเท่าที่ควรนัก
“ พี่เป็นคน ทำมันเอง...เพราะมันเป็นคนทำนาย ”หินยังไม่หายโกรธเรื่องที่มิวทำระยำไว้ แม้ว่ามิวจะเคยช่วยชีวิตยายตน แต่มันก็คนละส่วนกัน บุญคุณก็ส่วยบุญคุณแค้นก็ส่วนแค้น
“อะ ไร นะ ”
ติดตามตอนต่อไปคร๊าบ
โทษครับที่หายไปนาน
วันนี้เพิ่งสอบเสร็จเบลอมากเลยรีบมาปั่นแล้วโพส
น้อยไปหน่อยแต่ดีกว่าไม่มาน๊า อิอิ
หัวข้อ: // แ ค้ น เ ส น่ ห า // Drama [03/12/2555] P.59 จากนี้จนนิรันตร์...จบแล้วนะ :) (อ่าน 563236 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก