หัวข้อ: (เรื่องสั้น) :: H • O • M • E (จบ) แจ้งเปิดจองรวมเล่ม HOME The Series P.6

[วชิรา]

อ่านเเล้วรู้สึกดีใจที่เรายังมีคน
ที่เรารักอยู่
 
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวที่ดี o13ขอบคุณสำหรับเรื่องราวที่ดี
ทีทำให้รู้ว่าความสุขทุกวันนี้
มีค่าเเค่ไหน

[LM1412]

 

[Lukaka]

น้ำตาซึมไม่รู้ตัว  อ่านแล้วมองย้อนดูตัวเอง
ปีนึงกลับบ้านกี่ครั้ง   แต่ อาทิตย์ก็จะได้กลับแล้ว เย้

..........................................

รอติดตามเรื่องต่อไปนะคะ

บางทีเรื่องที่คนเราคู่กันแล้ว ไม่ว่าเพศไหน ชาติไหน 
 
ก็กลับมาหากันอยู่ดี  อยู่ที่ว่าจะเป็นคู่แบบไหนเท่านั้นเอง

[didi]

ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆแบบนี้ค่ะ   และจะรอติดตามเรื่องต่อไปค่ะ

[TimelessOne]

ชอบฉากบรรยายความรู้สึกของทั้งคู่ตอนที่พีสารภาพกับเต้มากเลยครับ
ทั้งที่สนิทกันมาก รักกันมาก แต่ก็สื่อถึงกันไม่ได้ เพราะมองต่างมุมกัน
ชีวิตจริงมันเป็นแบบนั้นเลยนะ 

โชคดีมากที่ได้มีโอกาสกลับมาต่อเติมเรื่องราวในอดีต 

[ExecutioneR]

ดีใจที่นอกจากความรักของเต้กับพีแล้ว ยังได้เห็นว่าหลายๆ คอมเมนท์พูดถึงเรื่องครอบครัวด้วยครับ ดีใจจริงๆ ^^

[นอนกินแรง]

สนุก

[pukkie yaoi]

แต่งเรื่องอื่นอีกมัยค่ะ นุกมากมาย อยากอ่านอีกๆๆๆๆๆๆๆ >o<///

[ExecutioneR]

แต่งเรื่องอื่นอีกมัยค่ะ นุกมากมาย อยากอ่านอีกๆๆๆๆๆๆๆ >o<///

นิยายเรื่องอื่นๆ ที่เคยแต่ง (รวมทั้งเรื่องสั้น) มีลิสท์ ชื่อ เรื่องย่อ และลิงค์ เอาไว้ในแฟนเพจนะครับ อยู่ใน note น่ะ ลองไปดูนะ ^^

[mentholss]

ซึ้ง   

[MiiCell]

รู้สึกไม่เพียงพอ มันสั้นไปในความรู้สึก
(ไม่ค่อยอ่านละยังมาบ่น //เสียงสวรรค์)
แต่ซึ้งดีจริงๆ

[TanyaPuech]

 

[plasster]

ซึ้งมากกเลย บางครั้งเรื่องบางเรื่องก็พูดยากสำหรับคนใกล้ตัว

[punchnaja]

คิดถึงเพลง โฮม ของคุณบอยโกสิยพงศ์ ที่มีเนื้อเพลงว่า "เพราะเธอคือ บ้านของฉัน" กรี๊ดด เรื่องนี้ ใช่เลย ฟีลนี้เลยยยยยยยย

[vascular]

เป็นเรื่องที่อ่านเรื่อยๆ ไม่พีคขึ้นลง แต่ก็เป็นเรื่องที่อบอุ่นชวนอ่าน กระชับ แต่ก็อธิบายเรื่องราวได้ค่อนข้างครบถ้วน ขอบคุณครับ

[zhai]

...............  บ้าน  ..................
ความรู้สึกถึงบ้านคือความอบอุ่น ทั้งกายและใจ

อ่านเรื่องนี้จบ ต้องบอกว่า
ยิ้มทั้งน้ำตาเลยอ๊ะ

เริ่มต้นที่งานศพ
บรรยากาศของงาน ความรู้สึกที่พีบรรยาย
น้ำตาไม่คลอน่ะ ใหลเลย
เป็นความรู้สึกแบบหน่วงในหัวใจอย่างแรง
ความรู้สึกที่จัดงานศพพ่อ ยากกว่าของแม่
เพราะพีเหลือตัวคนเดียว
มันโดดเดียว อ้างว้าง

พร้อมกับดำเนินเรื่องมาที่ พีกะเต้
ไม่หวือหวาแบบวัยรุ่น
แต่เป็นความอบอุ่นแบบเพื่อน (มากกว่าเพื่อน)
และที่สำคัญ จบด้วยความรัก

ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆ เรื่องนี้

 

[obab]

ซึ้งค่ะ
ไม่ตอนพิเศษซักหน่อยหรอคะ อิอิ

[111223]

เป็นเรื่องที่อ่านแล้ว ใช่เลยนี้ล่ะความอบอุ่นของครอบครัว
ต่างฝ่ายต่างเข้าใจกันและกัน แต่ก็ให้อิสระในการตัดสินใจ
เป็นความรักที่ยาวนานจริงๆ สิบกว่าปี สุดยอด แต่ทั้งคู่ก็ยังรักกันเหมือนเดิม
แค่ไม่ได้บอกให้อีกฝ่ายรู้เท่านั้น ชอบเตเต้กับพีพีมากๆ
ประทับใจสุดๆ

[MrTeddy]

  อ่านแล้วมีความสุขมากๆ แล้วเขียนเรื่องใหม่มาให้อ่านกันต่อไปนะครับ

[plasster]

มาติดตามรอตอนพิเศษ จะมีมั้ยนะ

[hours]

อบอุ่นมากจริงๆ
ได้ข้อคิดดีๆหลายอย่างเลย

[roseen]

 :กอด1:เพิ่งเข้ามาอ่าน ...

พออ่านแล้วก็ติดใจ ต้องการรู้ว่าเหตุการ์ณข้างหน้าจะเป็นอย่างไร

อบอุ่นและสุขใจกับการยอมรับของคนใกล้ตัวที่เรียกว่าพ่อแม่

[seaz]

น่ารักครับ ชอบมากๆ เลย อบอุ่นที่สุด

ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆ นะครับ

[chen]

อบอุ่นสมกับคำว่า บ้าน
ไม่มีที่ไหนสุขใจเท่าบ้านเราเนอะ
เดินทางปลอดภัยค่ะ แล้วรีบกลับบ้านเร็วๆนะคะ

[ZomZaa^^]

อบอุ่นมากๆเลยดีใจที่ใจตรงกัน   

[ชินจังไม่กินหัวหอม]

    ขอบคุณสำหรับเรื่องราวที่อบอุ่นครับ เป็นเรื่องที่ดีมากๆเลย เขียนเรื่องอื่นด้วยไหมครับ จะเข้าไปติดตาม...

[saintangel]

ชอบค่ะ อ่านแล้วคิดถึงบ้าน จากบ้านมาทำงานกทมเหมือนกัน 

[kisz]

อบอุ่นดีจังงง

[snack]

เนื้อเรื่องสั้นๆแต่เต็มเปี่ยมไปด้วยความรักความอบอุ่นจริงๆ

[rakna]

อ่านแล้วรู้สึกอบอุ่นมากเลยค่ะ ไม่ว่าเราจะอยู่ที่ไหนก็ไม่สุขใจเท่าบ้านเรา

ถึงจะไม่มีพ่อแล้วแต่พีก็ยังมีคนที่รักและห่วงใยอยู่

ที่สำคัญ แม้ว่าร่างกายของพ่อจะหายไปแต่ความทรงจำของพีที่มีต่อพ่อก็ไม่ได้หายตามไปด้วย

ความรักและความผูกพันจะอยู่ในความทรงจำตลอดไป

และรู้สึกดีกับความรักของเต้กับพีด้วยค่ะ