โอ้ววววว~ สนุกมากเลยค่ะเรื่องนี้ กดอ่านเพราะชื่อเรื่องโดยเฉพาะเพราะคิดว่ายังไงๆ ต้องออกหน่วงๆ อารมณ์เราแน่ๆ แล้วก็ไม่ผิดหวัง สำหรับเราคิดว่าไม่มาม่ามากนะ ซดแล้วยังชุ่มคออยู่ ชอบน้องเปียวพ่อลูกไก่น้อยของอลันจริงๆ สองคนนี้เคมีเกิดปฎิกิริยากันตั้งแต่เริ่มๆ เรื่อง อ่านไปลุ้นไปว่าหนุ่มเปียวจะรอดไปได้อีกสักกี่ตอน แต่ตอนจะถึงตอนนั้นรู้สึกถึงความไม่ชอบมาพากลของครอบครัวเปียวมากๆ คิดเหมือนกันว่าคงไม่ใช่ลูกของพรตหรอก ยิ่งพฤติกรรมคุณแม่ด้วยแล้ว ละครหลังชัดๆ สุดท้ายน้องเปียวก็ถูกส่งไปขัดดอกจนได้แหละ ชอบนะตอนที่น้องกล้าบุกไปหาเจ้าหนี้เพื่อพูดคุยน่ะ มันแบบเด็ดเดี่ยวจนเข้าตามิสเตอร์แอลเข้าให้เหมือนที่โดนใจเราอะ ดีแล้วที่กล้าเข้าชนไม่อย่างนั้นได้ตาแก่ที่รับสมอ้างเป็นเจ้าหนี้สวมรอยตีหน้าด่านล่ะเสร็จกัน อ่านแล้วมีความสุขจังค่ะ มีหนึบๆ ก็ที่เปียวโดนจับตัวไปโดยคนที่แค้นอลัน หนึบผุดๆ เล่นยิ่งเปียวที่น่ารักรับไม่ได้ ดีนะที่เปียวยิงไม่ถึงตายทั้งที่น่าจะตายแต่ก็แหล่ะ สงสารน้องถ้าต้องมาตกอยู่ในฐานะฆาตกรด้วยเหตุจำเป็น...สามีข้าให้อย่าแตะ
มีแอบหวังให้น้องพีคู่กับตาอเล็กซึ่งรู้เลยว่าไม่มีหวังหลังจากอัลกับเบสโผล่ออกมา อยากให้พีเจอคนจริงไรงี้ ที่ผ่านๆ มาเจอแต่เทวดา นางฟ้าทั้งนั้น ก๊ากกกกกกกกเพ้ออะไรเนี่ยฉัน แต่ท่าทางเรื่องของอเล็กจะเคล้าน้ำตา(ตกใน) เราจึงขอถอยห่างออกมาก่อนจะถลำลงไปอ่าน 555+ เมื่อพร้อมเราจะเจอกันนะคะ
จริงๆ อยากคอมเมนท์อะไรอีกเยอะเลยแหละ แต่จู่ๆ เราก็แฮงค์ซะงั้น เลยต้องสรุปย่อๆ แบบเข้าใจง่ายว่า...สนุกมากค่ะ และขอบคุณนะคะนี่จะเป็นอีกเรื่องที่เราจะตองกลับมาอ่านซ้ำทั้งยังแนะนำให้เพื่อนมาอ่านด้วยล่ะคะ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
