สปอยยยยยยยยย...ลัก !!...
จมูกคม สูดหายใจยาว รับทั้งไอร้อนระอุ ...และกลิ่นอากาศที่แตกต่าง
.
.
.
.
....เจ้าของรองเท้าหนังสีดำ ก้าวขึ้นรถคันใหญ่ พร้อมๆกับการ์ดอีกสองคนที่เข้ามาประกบ ...
.
.
.
จุดหมายปลายทางแรกทันทีที่มาถึงเมืองไทย ไม่ใช่ห้องพักในโรงแรมหรู...
.
.
.
แต่เป็นห้องพิเศษในโรงพยาบาล....
.
.
.
'อากิซัง....'
น้ำเสียงสุดท้าย ยังคงก้องอยู่ในสมอง ....
อีกครั้งแล้วสิ ที่ต้องทนเห็นภาพของคนที่รักที่สุดในสภาพที่ไม่อยากเห็นที่สุด....
'...ผมไม่เป็นไร...'
...อีกกี่ครั้งที่ต้องฟังประโยคนั้น ...ทั้งๆที่เจ้าของคำพูดนั้นยังน้ำตานองหน้า...
.
.
.
"...อาการเป็นยังไง?"
ครั้งแรกที่ ชายในชุดสูทลำรองเอ่ยปาก...ถามถึงอาการของคนที่ปรากฏภาพในมือถือ ....
"...ยังไม่ฟื้นครับ..."
.
.
.
"...ถ้าอย่างนั้นก็เตรียมติดต่อทางโรงพยาบาล..."
"ครับ..."
.
.
.
"เคลียร์ค่ารักษา แล้วแจ้งย้าย รามู [ラムー] ไปที่ญี่ปุ่น "
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
โพลล์
