"กูจะเอามันแล้วไมมึงมาเอากู 0[]0!" ตอน4
“อืมมม อ่อย อ่อยอู!!!!”
ปล่อยกูเด้ไอเหี้ยยยยยยยT^T ไอเหี้ย ไอเหี้ยมันบ้าไปแล้ว มันกำลังกัดปากผม มันกัดไม่ปล่อย แถมมันยังเอาลิ้นมาล้วงปากผมด้วยอะ
ไอเลวววว ปากกูจดลิขสิทธิ์ชื่อน้ำหวานเว้ยยยยยย!~
“หือออ ปากมึง” ไม่ปล่อยกูไม่พอ เสือกครางด้วย กูกลัวแล้วนะสัดT[]T ผมทั้งดิ้นทั้งถีบมัน ไอเชี้ยนี้แม่ง
บ้านมันเป็นกรรมกรแน่ๆ ผมว่าผมต่อยมันแรงมากเลยนะ ไม่สะเทือนให้กูดีใจเลยอะ ไอฟายยย
“ฮะ แฮ่ก ปล่อยกูไอไฟ ฮึก มึงเป็นบ้าอะไร ปล่อยเด้!” มันยอมปล่อยปากผมเป็นอิสระแล้วครับ ผมเหมือนใจจะขาด พึ่งมารู้สึกตัว กูมาอยู่บนเตียงมันได้เยี่ยงไร!!!?? แล้วมันโลเคชั่นบ้าบอคอแตกอะไรเนี้ย! ผมนั้งคร่อมมันอยู่ ฟังไม่ผิด ผมคร่อมมัน!! ในขณะที่มันนั้งอยู่บนเตียง แขนผมอยู่ที่ไหล่มัน แขนมันล๊อคตัวผมไว้ แล้วขวดอะไรทิ่มตูดกูเนี้ย!!
ห่ะ??
เฮ้ย!!!
“ไอไฟ ปล่อยกูเลยนะ ลูกมึงมัน!!!!!!!” ผมอยากจะกรี๊ดดดดดดด! (?) อยากจะกรี๊ดให้สาวแตกจริงๆ ความแมนที่ผมโครตของโครตภูมิใจ ชีวิตผมไม่เคย โดนทำอะไรแบบนี้ มันเป็นใครอะ มันเป็นใครทำไมมันช่างกล้าทำผม! ทั้งเฮียโด เฮียมีร์ มันยืนยันกับผมมาตลอดว่ากูแมนมาก ไม่มีทางที่ชายใดจะมาแมนได้เทียมเท่ากู
“ไอเหี้ย มึงอย่าดิ้นดิ๊ ยิ่งดิ้นกูยิ่งอยากรู้มั้ย!”
“.........!!”
ผมหยุดการกระทำทุกอย่าง กลั้นหายใจแถมด้วยเลยไอสัด ปล่อยกูออกไป T^T คุณ ไม่เข้าใจหรอก ว่าความหน้ากลัวของอะไรไม่รู้ที่ผมนึกว่าขวด!
มันมาจิ้มจึกๆๆ อยู่ข้างหลังคุณเนี้ย คุณจะรู้สึกยังไง T___T
มันมองหน้าผม
ผมมองหน้ามัน
มันมองหน้าผม
ผมมองหน้ามัน
มันมอง ...ปากกูนี้!
“อืมมม อะ อือ” มันจูบผมอีกแล้ว!! จูบอีกแล้ว มันยันตัวมันขึ้นมา พร้อมกับดันตัวผมเข้าหามัน ลิ้นของมันร้อนมาก มันทั้งเปียก ทั้งสาก
ลิ้มมันโครตพยายามที่จะดึงลิ้นผม มึงไม่แขยงลิ้นกูเลยรึไง! ผมเหมือนจะตาย พยายามดันมันออก มันไม่ปล่อยผมเลย ผมไม่ชอบความรู้สึกนี้เลย ความรู้สึกที่ผมเหมือนจะหมดแรง...
“อืม อ่า อะ อือออออ!!! ” ไอแรงที่ว่าหมดไปมันกลับมาเกือบเต็มเลยครับ เมื่อรู้สึกถึงมือมันที่เลิกเสื้อผมขึ้น! มึงมัน! มึงมันไวสมชื่อมึงมาก ไอฟายยยย
“อย่าไอไฟ อย่า” ผมได้แต่ร้องบอกมันครับ สู้มันไม่ไหว มันดันตัวผมลงที่นอนทั้งๆที่ผมคร่อมมันอยู่นั้นแหละ สภาพผมตอนนี้
เสียเปรียบทุกทางครับ ท่านี้มันล่อแหลมมากกว่าเมื่อกี้อีกครับก็มันเล่นดันผมนอนลงทั้งๆที่ผมนั้งอยู่บนตัวมัน คิดสภาพสิ คิดสิ! ตอนนี้มันนั้งเต็มตัวแล้วผมลงไปนอนแทน โดยที่ขาผมก็ยังอยู่ที่เอวมันอยู่เลย!! แหลมพอมั้ยละครับ!
มันยันตัวมันมามองหน้าผม หน้าตามันตอนนี้ บอกได้คำเดียวว่า มึงอยากเตะบอลใช่มั้ย? แต่กูไม่อยากกก มันคงไม่ได้ยินเสียงในใจผมร่ำร้อง
มันเลิกเสื้อผมขึ้นแล้ว
เลิกเสื้อผมขึ้นแล้ว!!!!
“ไอไฟ กูรู้ตอนนี้มึงหน้ามืด แต่มึงปล่อยกูนะ มึงออกไปยืนหน้าหอแปปเดียวมึงได้หญิงแน่เชื่อกู”
“ถ้ามึงรอไม่ไหว เอาไอพวกหน้าหอก็ได้ มึงปล่อยกู!!!!!!!!!!!”
อีกเหตุผลล้านแปดที่ผมยกมา มันไม่ใส่ใจจะฟังเลยมุงมั่นในการถอดเสื้อผมอย่างเดียว ผมทั้งดิ้น ทั้งเอาตีนพยายามจะถีบ แต่หยุดมันไม่ได้เลย
“พูดมาก”
สั้นๆได้ใจกูมากเลยจอชชชช ไอฟายยย มึงมาลองจะถูกผู้ชายกดมึงลงกับเตียงแล้วจูบเอา จูบเอาด้วยกันมั้ยสัด!
แล้วมันก็จบการสนทนากับผมด้วยการ จูบผมอีกแล้ว! มึงชอบปากกูขนาดนั้นเลยหรอ ตัดเอาไปบูชาเลยมั้ย! ผมจิกหัวมัน พยายามดึงออก แต่มันไม่กระดิกเลย จากจูบที่ทำเอาผมหายใจไม่ออก มันค่อยๆเปลี่ยนเป็นดูดดึงที่ริมฝีปากผมเบาๆ ลิ้นมันเข้ามาทักทายกับลิ้นผมเป็นรอบที่เท่าไหร่
ผมจำไม่ได้ แรงที่ผมมีมันค่อยๆหายไป เคลิ้มไปกับรสจูบหวานๆที่โครตเร่าร้อนทำให้ผมหมดแรงมันปล่อยให้ปากผมกลายเป็นอิสระ ลิ้นมันเปลี่ยนเป้าหมายจากปากไปเป็นคอ ลิ้นสากๆที่ทำหน้าที่ได้ทะลึ่งที่สุด
ผมพยายามดันมันออก แต่ผมสู้แรงมันไม่ได้...... ผมกลัว
กลัวตัวเองที่จะปล่อยอารมณ์ตามมันไป
ลิ้นมันย้ายไปหา ยอด อกข้างซ้ายของผม
“อ๊า! อะ อะไอไฟ หยุด ”
กลัวอารมณ์ที่จะหยุดไม่ได้
มือของมันค่อยๆไล้ต่ำลงไป ต่ำลงไป
“อื๊อออ พอแล้ว”
กลัว กลัวใจตัวเองที่จะหลงระเริงไปกับมัน....
“ฮึก ฮะ ฮึก พอ พอแล้วไฟ ฮือออ”
ไอไฟมันชะงักไปสักพัก ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมาดูสภาพผม
“มึงร้องไห้” เห็นกูเต้นอะโกโก้อยู่มั้งไอเสลดไดโนเสาร์! ไม่รู้ว่าสายตาผมไปหยุดที่หน้ามันได้ยังไง มันสบตากับผม เหมือนแข่งว่าใครกระพริบตาก่อนแพ้ หน้ามันเข้าใกล้หน้าผมอีกครั้ง ริมฝีปากของเราค่อยๆแตะกันอีกครั้ง และเป็นครั้งแรกที่ผมไม่ดิ้นหนีมัน.....
.
.
.
.
.
.
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
ผมตื่นมาพร้อมความปวดเมื่อยไปทั่วร่างกาย....
กวาดสายตามองไปรอบห้อง มัน ไม่ อยู่
“มัน” ผู้ซึ่งทำให้ร่างกายผมมีมลทิน
คิดอะไรกัน!!
ผมยังไม่เสร็จมันนะ!! ทำไมจ้องอยากจะให้ผมเป็นเมียมันนัก! ผมไม่ใจง่ายนะ! เฮ้ย!! ไม่ใช่ ผม มะ ไม่ได้ชอบมัน ผมชอบน้ำหวาน
ผมจะเป็นเมียมันได้ไง แมนอย่างผม ต้อง คงสถานะ รุก เท่านั้น!
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
แล้วใครมาเคาะประตูวะเนี้ยยยยย เจ้าของห้องแม่งก็ไม่อยู่ แม่งไปไหนของมันวะ หรือแม่งทำแล้วไม่รับผิดชอบ
เฮ้ย!! บ้า ผมไม่ได้คิดอะไรนะ ผมไม่ได้เสียหาย แค่พูดให้ขำ....เชื่อผมดิ!
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
เริ่มรุนแรงแล้ววะ กูไปเปิดก็ได้วะ สลัดผ้าห่มออกจากตัว เดินด๊อกแด๊กๆไปเปิดประตู แม่งที่นอนแม่งแข็งจริงๆนะ! ต้องบอกให้มันเปลี่ยนแหละ
ปวดหลังจะตายห่า.... นี้กูคิดอะไรของกูเนี้ยยย กูไม่ได้จะมาอยู่กับมันซะหน่อย กูต้องเริ่มบ้าไปแล้วแน่ๆ กลับบ้านต้องให้เจ๊เรพาไปตรวจสมองแล้ว
ก๊อก ก๊อก ก๊อก!!
“มาแล้วครับๆ” เคาะขนาดนี้ ใครชนแมวตายเปล่าวะ
คลิ๊ก...
พรึ่บ!!~
อะไรเขียวๆผ่านหน้ากู!!
หมับ!
“พี่ไฟที่รัก~~ สวยคิดถึ๊งงงงงงงงงง” กูเชื่อออ เชื่อว่าคิดถึงมากกกก กระโดดเกาะกูขนาดนี้ ติดที่กูไม่ใช่ พี่ไฟที่รัก เว้ยยย
“เอ่อ คือ...”
“ทำไมที่รักของสวยตัวเล็กลงอะคะ กล้ามหายไปไหน แล้วทำไมขาวสะท้อนกระจกแบบนี้!” แล้วทำไมไม่เลิกเอาหน้าอกดันกูสักที่ละครับ
จะได้เห็นว่าผมไม่ใช่ไอไฟ!! โมโหแล้วนะ (โมโหไรวะ?)
ไอเขียวๆที่ผมเห็นคือ สาวน้อย(?)คนนี้ เธอใส่เสื้อกล้ามสีเขียว กางเกงสั้นกุ๊ดจุ๊ดจู๋ รัดจนผมอึดอัดแทน สาวมาหาถึงห้องขนาดนี้
เมื่อคืนมึงยังมีหน้ามาหื่นใส่กูอีก เลวมันเลวมาก ผมต้องให้น้ำหวานเลิกคบกับมันให้เร็วที่สุด
“คือ ว่า...” สุภาพบุรุษ ท่องไว้ สุภาพบุรุษ แม่ผมสอนมาดี….
“อ๊ายยยยยย กรี๊ดดดดดดด ไม่ใช่พี่ไฟของฉันนี้!! แกเป็นใครกันยะ!!! ทำไมแกมาอยู่ห้องพี่ไฟ!!!!! ”
“แล้วคุณละครับเป็นใคร” ใจเย็นไว้มึงงง ซอล เพศแม่ๆๆ ถึงเค้าจะเรียกจิกหัวมึง ก็ต้องใจเย็น ฮึบ~!
“ฉันก็เป็นแฟนพี่ไฟสิยะ!” อ้อ...แฟนไอไฟ ก็แค่แฟนไอไฟเท่านั้นเอง...
“ผมเป็นพะ...”
“อ้อออ!! ฉันรู้แล้วแกคงเป็นตุ๊ดที่มาเสนอตัวให้พี่ไฟของฉันใช่มั้ย!! แอบเข้าห้องพี่ไฟใช่มั้ย!!! โรคจิต!!!”
ขอโทษครับแม่...ซอลขอโทษจริงๆ ไอไฟมึงกลับมามึงตายแน่ แฟนมึงไม่ให้เกียรติท่านซอลผู้แสนสูงส่งคนนี้เองนะ !
“ฮะฮะฮ้ะ คุณอย่าเอาตัวเองเป็นบรรทัดฐานวัดคนอื่นสิครับ ไม่มีใครเค้าเป็นเหมือนคุณหมดหรอกนะครับ”
“อีตุ๊ด!!! นี้แกด่าฉันหรอยะ!!”
“อุ้ย ผมไม่กล้าด่าคุณหรอกครับ ผมพูดให้ฟัง”
“ฉันจะฟ้องพี่ไฟ พี่ไฟเป็นแฟนฉัน!! เค้าต้องกระทืบแกเละแน่”
“ตามสบายครับ คุณเป็นแฟนไฟจริงหรอครับไม่เห็นเค้าเคยพูดถึง ไม่ใช่ว่าคิดไปเองหรอกหรอ”
“ฉันไม่ได้คิดไปเองนะ พี่ไฟรักฉัน เราเป็นแฟนกัน !!”
“ผมจะรับรู้ไว้นะครับ อ้อ!!! ผมลืมบอกไป....”
สาวน้อยแก้มแดงที่ผมแอบเผลอนึกว่าเธอไปโดนใครตบมา ปากที่แดงสดเหมือนกินเลือดสดมาหมาดๆ ตาที่โตได้ใจจน
ผมอดตะลึงไม่ได้ว่าเธอยัดบิ๊กอายอันยักษ์ขนาดนี้เข้าไปได้ยังไง ตายักษ์ เอ้ย! ตาดวงโต๊โตคู่นั้น
กำลังมองจิกมาที่ผม ถ้ามีลำแสงออกมาจากลูกกะตาได้ ผมคงไหม้เป็นผงไปแล้ว....
.
.
.
.
“คุณเป็นแฟน แต่พอดีผมเป็นเมีย นะครับ”
บอกแล้ว อย่ามาเล่นกับผม!
-----------------------------------------------------------------------------------------------------**
เกิดอะไรขึ้นนนนนนนน คอมเม้นมาจากไหนถล่มทลายแบบ ตกใจมว๊ากกกกกก ชื่อเรื่องมันสำคัญจริงๆในการดึงดูด
เดิมที่ก็ชอบชื่อ Dunkin Donut สวัสดีครับ มากอยู่แล้ว ดีใจที่มีคนชอบชื่อแบบออริจินอล เพราะตั้งเองและเป็นจุดเริ่มต้นที่ได้เขียน แต่โดยส่วนตัว ตั้งเองยังคิดว่ามันไม่ดึงดูดมันแลเรียบๆไป เมื่อคืนเลยลองชวนเพื่อนมาช่วยตั้งชื่อผลมันก็ออกมาเป็นเช่นนี้ เฮ้ยยยย ตกใจมากกกกก เห็นแล้ว รู้สึกว่าต้องรีบมาปั้นตอนที่4 เลย 5555+ ปราบปลื้มน้ำตาจะไหล ส่วนตอนนี้ มีใครแอบผิดหวังมั้ย(บรึมมม) 555+ แหม่~ เค้ายังไม่อยากให้ สะบาเดเฮ้ กันเร็วอะ ตอนหน้านี้ไม่แน่ 555+ มีคนข้องใจเรื่องน้ำหวานหลายคน เดียวมีมาแน่ๆจ้า จบอิคู่เกรียนนี้ก่อน ขอบคุณทุกๆคอมเม้นนะคะ เห็นเม้นเยอะ จนต้องรีบปั้นเอามาลงเลย เป็นนิยายเรื่องแรกที่ลงบอร์ด เป็นการแต่งครั้งแรกที่จริงจังขนากนี้ ถ้ามีข้อผิดพลาด หรือตรงไหนบกพร้อง ให้คำแนะนำได้นะคะ
ขอบคุณทุกคนจากใจจริงที่เข้ามาอ่านคะ
หัวข้อ: >>เรื่องสั้น<<ตูจะเอามันแล้วไมเมิงมาเอาตู 0[]0! ***ตอนพิเศษ*** P.12 18/4/13 (อ่าน 114887 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก