หัวข้อ: >>เรื่องสั้น<<ตูจะเอามันแล้วไมเมิงมาเอาตู 0[]0! ***ตอนพิเศษ*** P.12 18/4/13

[RenaBee]

สั้นๆ
*
*
*


ฮาหื่น!!!!!

  

[GarGee]

อ่านเรื่องนี้จบ แล้วก็ย้อนกลับไปอ่านชื่อเรื่อง =[]=
ตอนแรกเรานึกว่าน้ำหวานจะกลายเป็นรุกซะอีก
เพราะเดาจากชื่อเรื่้อง (?)
แต่เข้าใจผิดแฮะ เอิ๊กกกกกก
สุดท้ายเรื่องนี้ก็ทิ้งท้ายจากไปด้วยความหื่น 

ปล.ถ้าเรื่องนี้ทำเป็นเรื่องยาวก็ดีนะคะ เอิ๊กกกก
ตอนนี้ยังรู่้สึกอารมณืค้างอยู่เบยยยยยย 

[tong_pub]

อยากให้มีต่ออ่ะ ชอบไฟกับซอลงิ...
น่ารักๆ ><
ไฟหื่นมากมายยยยยยย
ส่วนซอล...ขอขำแปบ..
อยู่บนได้เปรียบ? เอิ่ม...เคะที่อยู่บนร้อยทั้งร้อยเสร็จเมะทั้งนั้นแหละตัว
55555555555555555

[wi_OoO_wi]

ตอนพิเศษษษษษษษษษษษษษษ

 

[greensoda]

ตายคากองไฟ 

[ReiiHarem]

ในที่สุด เหอ เหอ

ตอนพิเศษๆ

[hongzaa]

กูจะเอามันแล้วไมมึงมาเอากู 0[]0!  ตอน พิเศษ 1












“คอมพัง”



“คอมพัง”





“คอมพัง”





“คอมมันพัง”


“คอมมันพังอะไอฟายยยยยยยยยยยย”


“กูรู้แล้ว!!!”

“รู้แล้วทำไมไม่สนใจละ!”

“กูทำงานอยู่ซอล มึงอย่าเพิ่งมางี่เง่าดิ”

“............................เหี้ย”











ปัง!!


ลงกับอะไรไม่ได้ กูลงกับประตูก็ได้! มันด่ากูงี่เง่า!!! มันด่ากูว่างี่เง่าอะ ไอเหี้ยยย ตายคากองกระดาษมึงไปเลย ไอกระดาษเลว ไองานชั่วมึงแย่งเวลาของมันไปจากกู อะไร!!! ติดแฟน??? ใครติดมัน ไม่ติดเว้ย แต่มันไม่โอเคอะ บ่องตง!!!!





“น้องหวาน!!! น้องหวานมารับพี่ซอลหน่อยดิ พี่ซอลไม่อยากอยู่บ้านแล้ว”

“อะไรอะน้องหวาน เอาหลานมาด้วยก็ได้นะนะนะ พี่ซอลคิดถึงเด็กๆด้วย”

 “ไม่เอา!!! ห้ามเอาเฮียมานะ ”

“น้องหวานมารับพี่ซอลหน้าบ้านนะ พี่ซอลจะรอหน้าบ้านเลย”





     คุยโทรศัพท์กับ น้องน้ำหวาน เสร็จ ผมก็ลุกไปเปลี่ยนเสื้อผ้า พูดถึงน้องหวานแล้วก็ตลก 3ปีแล้ว 3ปีแล้วที่ จากผมไปตามจีบน้ำหวาน ตอนนี้ น้องน้ำหวาน กลายเป็นสะใภ้ใหญ่ของสุริยสุนทรีย์ ไปเสียแล้ว น้ำตาไอซอลจะไหลT^T คิดแล้วก็ช๊อค พอหวนอดีตก็ดันสติแตกเตลิดไปถึงไอคนบ้างาน ที่มันเห็น กองกระดาษดีกว่ากู ไอเชรี้ยยยย ฮือออ ก็รู้ว่ามันทำงาน ก็รู้ว่ามันเคียด แต่ก็แค่อยากให้มันพักบ้าง กูลงทุนเอาน้ำหยดจอคอมเลยนะ ฟัดดด นอกจากจะไม่สนใจกูแล้ว ยังด่ากูงี่เง่าด้วย!!



    งี่เง่าห่าอะไร วันนั้นกูอุตสาลงทุน ทำผัดกระเพราเนื้อของโปรดให้แดก เสือกบอกว่ารีบ แดกเบอร์เกอร์ในตู้แล้วไปทำงานเฉย วันนู้นกูชวนไปซื้อของเข้าบ้าน มันยื่นกุญแจรถมาให้ ไอสัดลืมรึไงว่ากูไม่ชอบขับรถ!! วันโน้นมันเป็นคนนัดเสียดิบดีว่าตอนเย็นจะพาไปดินเนอร์ผมก็แต่งตัวรอฉีดน้ำหอมกลิ่นที่มันชอบด้วยนะ สรุปแม่งมีประชุมด่วน กูต้มมาม่าแดก วันนี้!! กูลงทุนพังไอเควิน คอมพิวเตอร์ลูกรัก เพื่อหาเรื่องไปอ้อนมันโดยเฉพาะ ยอมลดศักดิ์ศรีความมาดแมนเข้าไปนั้งจ้องมันตอนทำงานตั้งนาน พอกูปริปาก แม่งก็ไม่สนใจ จนต้องไปกระชากแปรนงานที่มันกำลังวาดอยู่ออก ถึงจะหันมาสนใจกู พร้อมทำหน้าดุใส่กู แล้วเหตุการณ์ก็เป็นอย่างที่เห็น!!









ผมเลยจะหนีออกจากบ้าน!!!














































...ไปเที่ยวห้างแล้วเดียวกลับมืดๆ --*






























“น้าซอลลลลล ซ่อล ซ๊อล ซ๋อลลลลลลลลลล~~~~~~~~~~~~~”

“พวกแสบบบบบบบบบบบบ!!”




     รถมินิสีฟ้าส้มที่เฮียออกมาให้น้ำหวานขับโดยเฉพาะ จอดยังไม่ทันสนิท ก็โผล่หัวกลมๆ ของไอ4แสบ เห็นแล้วผมก็อดยิ้มไม่ได้ เด็กๆ แต่ละคนพยายามตะเกียดตะกายแย่งกันโผล่หัวออกมาทางกระจก ตะโกนเรียกชื่อผมแบบไล่ตัวโน๊ต โอเค กูซึ้งกับการตอนรับอันอลังการของพวกเองมากกกกกกกกกกกกกกก


“น้องหวานให้พี่นั่งตรงไหน หน้า หลัง”

“หน้าสิครับ”

“แต่พี่อยากนั่งในใจน้องหวานอะ”

“ฮิ้วววววววววววววววววววววววววววววววววววว” ไอ4แสบรับมุขให้ด้วย ขอบใจ -..-

“หนูจะฟ้องป๊า ว่าน้าซอลจีบพ่อหวานอีกแล้วววว”

“ช่ายยยย ป๊าบอกว่าน้าซอลชอบหลอกตัวเอง”

“แถมสั่งพวกเราด้วยว่าวันไหนน้าซอลจีบพ่อหวานให้ไปฟ้องงง”

“ฟ้องไปเลย ป๊าเราไม่มีไอน้าซอลผู้เสียสละตนคนนี้ ไม่ได้มาชูคอด่าน้าแบบนี้หรอกกก  คิดว่าป๊าเรากล้าทำไรน้าหรอ ก๊ากกกกกกก”





“งั้นผมจะฟ้องน้าไฟ!!”


.


.


.










“ให้ไอน้าไฟมันสนใจน้าก่อนเถอะ!!!!!”


















...........กา................กา..................กา.....................












เกิดอาการเดดแอร์ เครื่องไม่ฟิต สตาร์ดติดยาก ขึ้นมาแบบฉุกละหุก อารมณ์ที่กำลังดีๆที่ได้เล่นกะไอพวกจอมแสบ ดิ่งลงเหวแบบทวีคูณ



 “เด็กๆ นั้งให้เรียบร้อยนะครับ น้าไฟกำลังมีเรื่องเคียดๆนะ ไม่กวนน้าไฟนะครับ”

“ครับ,ค่ะ”


     น้ำหวานหันบอกเด็กๆเสียงหวาน พร้อมกับเลือนมือมาบีบๆมือผม ..... นิ่มจัง -..-  ไม่ใช่ละ!! น้ำหวานคงเป็นห่วงผมสินะ น้ำหวานก็เป็นซะแบบนี้ ห่วงใย ใจเย็น เป็นผู้ใหญ่ แล้วก็ดุ..... <<< อันหลังเจ้า4แสบรวมถึงเฮียผมก็คอนเฟิร์มว่าจริงมาก
แต่เป็นการดุที่มีเหตุผล คือดุด้วยคำพูดนิ่งๆ หน้านิ่งๆ แม้แต่ไอไฟ ถ้ามาเจอโหมด น้ำหวานองค์ประทับ ก็ได้แต่นั่งเงียบๆ เออออตามน้ำหวานอย่างเดียว มันบอกว่าถ้าขัดแล้วเดียวเข้าตัวเอง ไม่ใช่เรื่อง มิน่า ตอนที่ช่วยเฮียงอน้ำหวาน มันก็ได้แต่นั่งนิ่งๆ เหมือนตัวเองกลายเป็นแร่ธาตุ คือตอนนั้นถ้ามันแปรงร่างเป็นจิ้งจกได้มันก็คงทำอะ!





“ยิ้มแล้ว”

“หะ?”

“ซอลไง ยอมยิ้มแล้ว ทำหน้าหมองจนลูกหวานหงอยไปหมดแล้วเนี้ย”



     น้ำหวานพูดกับผมแล้วก็ยิ้ม อ่า ย้อนเวลากลับไปได้มั้ย จะยอมนั่งแท็กซี่กลับบ้าน จะจีบน้ำหวานให้ติด จะขัดขวางเฮียทุกอย่าง ตุ๊ ก ต า น้ำหวานเหมาะกับคำคำนี้ คือเป็นคนที่ทำบ้าอะไรก็น่ารัก ยื่นหายใจทิ้งเฉยๆก็น่ารัก เกาแขน เกาขา เช็ดปากให้ลูกก็น่ารัก ปวดขี้ยังน่ารัก น่ารัก น่ารัก น่ารักกกกกกกก ก กก


“ซอล เลิกมองหวานเหมือนจะกินเข้าไปสักทีเถอะ หวานเผลอชกขึ้นมา หวานไม่ขอโทษนะ”

“เออะ แหะแหะ^^’”





ตุ๊กตาผี ไอไฟมันบอกผม ทันทีที่ผมหลุดพูดว่าน้ำหวานเหมือนตุ๊กตาให้มันได้ยิน มันบอกว่าน้ำหวานเป็นผู้ชายที่ตุ๊กตาแค่หน้าตา แต่นิสัย แมนขัดลุคตัวเองมากกกกก ตอนเรียนช่วงสอบน้ำหวานมันยุ่งทั้งเรื่องลูก ทั้งอ่านหนังสือ แล้วแม่งไม่โกนหนวด คิดสภาพสิ ผู้ชายหน้าหวาน ลูก2 ปากนิด จมูกหน่อย ตาโตๆ ตัวเล็กๆ เสือกมีตอหนวดเขียวๆ 55555 ผมคิดแล้วก็ขำตามที่มันเล่า แต่ก็ไม่เชื่อจริงจังจนมาเห็นกับตาตัวเอง--* ตอนที่น้ำหวานกระทืบเฮีย ลุคตุ๊กตาที่ผมสร้างไว้พังทลาย ไหนจะตอนไปหาเฮียที่บ้านใหญ่ ช๊อตที่เฮียขอร้องให้น้ำหวานโกนหนวดมันยังติดตา แล้วที่ช๊อคทั้งผมทั้งไอไฟคือน้ำหวานให้เฮียโกนหนวดให้!!! โลเกชั่นมันก็แลสวีทหวานนะ แต่ผมว่ามันเหมือนกลับกันแปลกๆ-0- 



“ซอลทะเลาะกับไฟหรอ?”

“ป่าวหรอก ก็ไม่ได้ทะเลาะ”



     ผมกับหวานหามุมเหมาะๆที่ฟูดแลนด์ เรา2คนนั่งในทีที่เห็นเด็กๆเล่นในบ้านบอลและก็ค่อนข้างเป็นมุมส่วนตัว น้ำหวานเป็นเปิดฉากถาม คงรู้ว่ารอให้ผมเล่าวันนี้เด็กๆก็คงไม่ได้ออกจากบ้านบอล



“ไม่ได้ทะเลาะแล้วทำไมซอลถึงหนีออกมาละ”

“ไม่ได้หนี...เดียวก็ให้น้ำหวานไปส่งตอนมืดๆไง”

“นี้แหละเค้าเรียกหนี เอาเถอะ ถ้าไม่มีก็ไม่มี เดียวอีกพักก็กลับบ้านกัน นี่หวานบอกเฮียของซอลว่าจะมาไม่นาน”






สงครามประสาท!!



น้ำหวานชอบทำแบบนี้




ไม่บังคับแต่ก็เหมือนบังคับ




บีบให้เราพูดในสิ่งที่ตัวเองอยากรู้




ผมว่าที่ไอไฟบอกว่าหวานเป็น ตุ๊กตาผี




ผมเชื่อแล้วละ.....






ไอไฟแม่งเข้ามามีส่วนร่วมในความคิดผมอีกแล้ว!!
ฟัดดดดดดดดดด! จะไปคิดถึงมันทำไม มันยังไม่สนใจมึงเลยไอซอลเอ้ยยยย






“ไฟมัน......................................”


     สุดท้ายผมก็แพ้ ค่อยๆเล่าเหตุการณ์แต่ละเหตุการ์ณให้น้ำหวานฟัง น้ำหวานฟังผมอย่างใจเย็น พร้อมกับจับมือผมไว้ตลอด ผมไม่รู้ว่า ความน้อยใจนี้มันมาจากไหน น้ำตาผมมันไหลมาจากไหน คุณเข้าใจมั้ย ผมต้องอยู่ในบ้านคนเดียวตอนที่มันไปทำงาน มันกลับมามันก็เข้าห้อง ทำงาน ข้าวปลาก็ไม่ยอมกิน ผมเป็นห่วงมันแค่ไหน มันกลับปัดความใส่ใจของผมทิ้ง ผมรู้ว่ามันมีเหตุผล มันอยากดูแลผมให้ได้ด้วยตัวมันเอง มันไม่อยากให้คนมาดูแคลนว่ามันเกาะผมกิน


     บ้านผมมีฐานะ มันเลยยิ่งอยากสร้างตัวให้ได้ แต่มันลืมไปหรือป่าว ลืมว่าผมไม่ได้ต้องการบ้านหลังใหญ่ ไม่ได้ต้องการรถหรูๆ ให้กลับไปอยู่กับมันในหอเก่าๆก็ได้ ผมแค่ต้องการมัน ปีแรกที่คบกัน นอกจากเรียนและทำงาน เวลาที่เหลือเป็นของผม มันให้ผมทั้งหมด จนผมเคยชินกับการที่ต้องมีมัน ปีที่2 มันเรียนจบและเริ่มทำงาน ในขณะที่ผมเรียนปีสุดท้าย มันทำงานหนักมาก แต่เราก็จะกินข้าวเย็นพร้อมกันเสมอ ผมที่เรียนด้านภาษาได้ทำงานที่ชอบคือการแปลหนังสือ มันพยายามมากที่จะลบคำสบประมาณของคนอื่นที่บอกว่ามันคบกับผมเพราะผมรวย มันซื้อบ้านโดยใช้ชื่อผม เฮียทุกคนยอมรับในตัวมัน พ่อของผมที่ไม่ชอบมัน ก็เริ่มอ่อนลง และชวนมันเข้าไปทำงานที่บริษัทของบ้านผม เพราะบริษัทกำลังต้องการวิศวะกรฝีมือดีในการขยายโรงงานไปตามจังหวัดต่างๆ รวมถึงในต่างประเทศก็เช่นกัน


     และนี่ก็เป็นจุดเริ่มต้น ของความห่างเหิน ที่ทุกวันนี้ผมแทบไม่ได้เห็นหน้ามันถ้าไม่เข้าไปหามันในห้องทำงาน ถ้าผมเลือกได้ ผมจะไม่ให้มันเข้าไปทำงานกับพ่อผม ยิ่งมันทำงานกับครอบครัวของผม มันรู้ว่า สุริยสุนทรีย์ ยิ่งใหญ่แค่ไหน มันยิ่งอยากสร้างตัวเองให้ดีพอสำหรับผม มันไม่รู้เลยว่า แค่นี้ มันก็พอดีสำหรับผมแล้ว แค่นี้ ผมก็ไม่ได้ต้องการอะไรแล้ว แค่มีไอไฟ คนที่กวนตีนผมตลอด คนที่ชอบมาหื่นกามไม่เป็นเวล่ำเวลา คนที่นอนกอดผมหลับไปด้วยกันทุกคืน



“ซอลใจเย็นๆนะ ไม่ร้องแล้วเช็ดๆ”

“ฮึก น้ำหวานคิดดู ซอลอุตสาทำกับข้าว ฮะ ฮึก ที่มันชอบ รอมันกลับมากินด้วยกัน ฮะ มัน ฮึก ก็กินแต่เบอร์เกอร์ แม่งจะแดกเบอร์เกอร์แล้วส่งซองไปชิงโชคเอาเงินล้านรึไง หน้ามันจะเป็นเบอร์เกอร์อยู่แล้ว ”

“มันเองก็คงอยากให้ซอลสบาย มันเป็นผู้ชาย...คือพูดไงดีอะ มันเป็นฝ่ายที่ต้องดูแลซอล มันก็คงไม่อยากให้ใครมาดูถูกซอลหรอก ”

“แต่ซอลไม่ได้ต้องการ ซอลเลือกได้หรอ ให้ซอลเกิดมาด้อยกว่ามัน ซอลเลือกไม่ได้ ซอลเปลี่ยนพ่อแม่ไม่ได้ และซอลก็จะไม่เปลี่ยน ซอลแค่อยากอยู่กับมันบ้าง ไม่ต้องตลอดเวลาเหมือนก่อนก็ได้ ตอนนี้ซอลยังอดคิดไม่ได้เลยว่ามันอาจแอบชอบพ่อซอลไปแล้วก็ได้นะหวาน อะไรนิดหน่อยก็ไปหาท่านประธานตลอด นี้ ลูกประธานนั่งอยู่นี้ แม่งลืมไปแล้วหรือไง”














“โอเค หวานว่ามันได้ยินชัดเจนแล้วละ”



“ห๊ะ???”




“ได้ยินชัดแล้วนะ เคลียร์กันเองละ”














= [ ] =












“ไอไฟ!!!!”






เหี้ยยยยยยยยยยย ฮือออออออออ น้ำหวานเล่นกูแล้วไง!! มันมาตั้งแต่เมื่อไหร่ มาตอนไหน แล้วใครเรียกมันมา โอ้ยยยย กูไม่หน้าเลย ไม่หน้าเลยยยยยยยยยยยยยย





“มึงน้อยใจกูขนาดนี้เลยหรอ”

“ป่าว กูป่าว กูไม่ได้”

“ถ้าโกหกกูอีก กูจะตกลงตามที่พ่อมึงให้กูไปช่วยคุมงานที่ออสเตเลีย 3 เดือน”

“ไอเหี้ยยยยยยยย!! ฮึก ถ้ามึงไปนะ ถ้ามึงไปนะ มึงไปขอพ่อกูจากม๊ากูเลยไป๊!! ”

“เอ้าๆๆ ร้องไห้อีก โอ๋ๆๆ ไม่ร้องแล้ว มึงก็คิดได้เอนะ นรกจะแดกกบาลมึงนะ คิดกับพ่อตัวเองแบบนี้”

“ก็ ฮึก ก็มึงอะ ไม่สนใจกูเลย สนใจแต่งานๆๆๆ วันๆก็เข้าแต่บริษัท ไอกระดาษขาวๆนั้นมันมีค่ากว่ากูหรอ มึงรักประธานมากกว่ากูหรอ ฮะ ฮึก ไหนบอกว่ารักกูที่สุดไง มึงไม่ต้องมากอดกูเลย!”




     ไหนๆมันก็ได้ยินหมดแล้ว แล้วถ้าผมไม่บอกมัน มันก็จะทิ้งผมไปอีก3เดือน เรื่องอะไร แค่นี้ผมก็แทบจะไม่ได้เจอกันอยู่แล้ว ถ้าพ่อมาแย่งมันไปอีก ผมจะไปพังห้องทำงานพ่อคอยดู!!


“ไม่ร้องแล้ว มึงอย่าเอาหน้าแบบนี้ให้หลานเห็นนะ เด็กตกใจหมด นึกว่าเอเลียน เออ กูแอบชอบพ่อมึงจริงๆนะแหละ”

“ไอไฟ!!! ไอเหี้ย ปล่อยกูเลย”

“โอ๋ๆๆ กูล้อเล่น”

“มึงอะ มึง แม่ง แม่งเหี้ย ”

     ด่ามัน แต่ก็ยอมให้มันเช็ดน้ำตาให้ มันจับผมมานั่งตักตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ก็ไม่ได้ขัดขืนจริงจังหรอก คุณก็รู้ว่าผมคิดถึงมันขนาดไหน ถ้าดิ้นมากๆมันเลิกง้อผม ผมก็หมาสิ เลยนั่งนิ่งๆให้มันเช็ดน้ำตา ลูบหัวลูบหลังโยกตัวเหมือนเด็กๆ ถ้าทำอยู่บ้านนี้ กูหลับไปแล้วนะ เพลินดี



“กูขอโทษ”

“มึงไม่ได้ผิด กูงี่เง่าจริงๆแหละ ”

“ผิดสิ กูเคยบอกว่ากูจะดูแลมึงให้ดี แต่กูก็ยังทำมึงเสียใจ กูขอโทษนะ กูคิดแต่ว่าไม่อยากให้ใครมาว่ามึงได้ว่าคบกับกูแล้วต้องลำบาก กูเร่งไขว่คว้าทุกโอกาสจนกูลืมว่า สิ่งที่มีค่าที่สุดสำหรับกูคืออะไร ป๊าขอโทษนะไอดื้อ”

“ฮึกก อะ ไอเหี้ย ก็รู้นิสัด! กูอุตสาบอกไม่ผิด ยังมาขอโทษ เออ!! ต่อไปนี้นะ ห้ามเมินกู งานต้องสำคัญน้อยกว่ากู ถ้าพ่อจะให้มึงไปไหน ต้องเอากูไปด้วย มึงก็รู้ว่ากูไม่ชอบอยู่คนเดียวก็ยังชอบทิ้งกู ต่อไปห้ามนะ ห้ามๆๆๆ เข้าใจมั้ย”

“ได้ทีเอาใหญ่ เอาแต่ใจวะ”

“แล้วจะตามใจกูมั้ย”

“ถ้าไม่ตามแล้วเด็กน้อยแถวนี้ก็ร้องไห้แย่สิ กูเอาเควินไปซ้อมให้แล้ว กลับบ้านกันนะ บ้านของเรา”

“กูทำสปาเก็ตตี้ไว้ ถ้าไม่กลับไปก็จะไม่มีคนกิน เพราะฉะนั้น กูกลับก็ได้”

“ไอเด็กปากแข็ง ฮะฮะ”




      แค่นี้ แค่นี้ก็พอแล้ว แค่มีไอไฟ แค่มีคนคนนี้ คอยยิ้มให้ผม จับมือผมไปแบบนี้ ต่อให้เป็นศัตรูกับคนทั้งโลก ผมก็ยอม อย่าลืมนะครับ อย่าละเลยคนที่มีค่าสำหรับคุณ อย่าทิ้งให้เขาต้องเหงาอยู่ลำพัง รักเขาให้มากเท่าที่จะรักได้ เราไม่รู้ว่าทุกวินาทีข้างหน้าจะเกิดอะไรขึ้น ทำทุกช่วงเวลาให้มีความสุขเถอะครับ หากวันหนึ่งเราต้องเสียไป อย่างน้อย ในความทรงจำที่สวยงาม เราจะมีเขาอยู่กับเราตลอดไป ........

































“เดียว!!!!!!!!!!!!!!!!!”

“ห๊ะ?”

“กูโทรหาเฮียก่อน เมื่อกี้กูเห็นมีหนุ่มซื้อขนมมาให้น้ำหวาน!”






















น้องน้ำหวาน ถึงเราจะรักกันไม่ได้แต่เฮียของพี่ซอลนะ “รัก” น้องน้ำหวานได้เต็มทีเลยละ


























เอาคืนแบบจัดหนักให้ซอลด้วยนะเฮีย!!
































-----------------------------------------------------------------------------------------------------**

ตอนพิเศษแบบหน่วงเบาๆ5555+ แต่มันก็แฮปปี้กันแล้วนะ
แหม่ งอนนานๆ น่าเบื่ออะ ดีกันง่ายๆงี้แหละ5555*ขี้เกียดเขียนก็บอกเค้าไป*
ก็คนมันรักกัน อภัยให้กันไม่ยากหรอก อิอิอิ
วันนี้วันดี หลังจากหายไปเกือบ3เดือน 55555555555555
(นี่มันนิยายราย3เดือนแน่ๆ) 555 ตอนนี้นอกจากเป็นตอน พิเศษของ ไฟ X ซอล
ยังเป็นจุดนำของเรื่องต่อไป (ที่ยังไม่รู้ชะตากรรมว่าจะต่อเมื่อไหร่555 จะพยายามมาให้เร็วที่สุด ฮาฮ่า)

ซอลมันรู้แล้วนะว่าน้ำหวานเป็นพี่ แต่ด้วยความกวนตีนไง
บ้างอารมณ์มันก็แหย่น้ำหวาน จีบน้ำหวนก็ติดเรียกน้องน้ำหวานกันไป555+
มีใครพอเดาออกมั้ย ว่าเฮียคนไหนมาคาบน้ำหวานไป
ใบ้หลายรอบมากอะ 555555555555 แต่กว่าน้ำหวานกับเฮียจะรักกันได้
อุปสรรคเยอะกว่าอิคู่กัดคู่นี้อีกนะ 5555
ยังไง จะพยายามเขียนตอนต่อไปให้เร็วที่สุดนะคะ อัพฉลองวันเกิดคนสำคัญคะ
คนสำคัญเกิด20 แต่จัดงานวันนี้ เราก็เอาวะ อัพนิยายฉลอง 555555555
#ใครเดาออกว่าวันเกิดใครมารับรางวัลเป็นการจุ๊บเหม่ง3ที555


*ขอบคุณทุกกำลังใจนะคะ ตอนแรกจริงๆ จะจบแค่6ตอน เข็นตอนพิเศษ+เรื่องของน้ำหวานไม่ออก
แต่เพราะคอมเม้นของทุกคน มันทำให้เรามีแรงที่จะจิ้มนิ้วลงคีย์บอร์ด ขอบคุณจริงๆคะ
เรื่องของน้ำหวานอาจจะซีเรียส(?)เยอะกว่าไฟซอลหน่อย แต่ก็คงประมาณ5-6ตอนจบ
รักทุกคนนะคะ จ๊วฟฟฟๆๆด๊วฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ*

[mystery Y]

มาให้หายคิดถึงกับตอนพิเศษ~

[Gemm]

 

[why yyy]

คิดถึงจุงเบย!!

[หมอตัวเปียก]

น่ารักอะ

[coffin]

ชอบเลยยยย

[shoi_toei]

 

[nincja]

ชอบอ่ะๆๆๆ 
ซอลน่ารักมากเลยไฟก็เท่ห์หลาย
 

[wi_OoO_wi]

เว้นวรรคอย่างเยอะอ้ะ

พิมผิดเยอะมากกกกกกกก

ซอลเอ๊ยย ยังหลีเค้าอีกเนอะ
ซอลเอ๊ยยย คิดถึงไอ้พี่ไฟทุกลมหายใจขนาดนี้ ยังจะให้เค้าไปได้กับท่านประธานอีกนะ   

[Nus@nT@R@]

ซอลแอบน้อยใจที่พี่ไฟไม่สนใจนะนี่
แต่ก็ยังน่ารักนะคะ

[FFS_Yaoi]

  คนเขียนหน่อยหายไปนานคนอ่านคิดถึง

ตอนพิเศษน่ารักมาเลยอะ แล้วไม่แน่ใจ แต่พี่ไฟแทนตัวว่าป๊าแล้วเรียกซอลว่าเด็กน่อยหรอ

น่ารักอะ

รอคู่น้ำหวาน และตอนพิเศษ  อยู่น้าา

[Dark_Noah]

นี่ตอนพิเศษ 1 ต่อไปตอนพิเศษ 2 ของ NC ด้วยนะคะ

[Whatever it is]

หายไปนานเลยยยย ตอนพิเศษ

[punchnaja]

เอาอีกๆๆๆ!!!

[koikoi]

นึกว่าจะไม่ได้อ่านอีก

[zoe131313]

555 อย่างฮาอะ 

[HISY]

น่ารักที่ซู้ดดดด

[Oilsaoo]

อยากอ่านเรื่องของน้ำหวานจัง

[gumrai3]

ซอลน่ารักอ่ะ ขนาดงอแงงยังน่ารักเลย

ป๋าดูเเลดีๆละ เดี๋ยวขโมยเลยนิ

[aoihimeko]

คิดถึงอ่ะมาอีกนะ 

ปล.อยากอ่านตอนน้ำหวานกับเฮียจัง

[moredee]

 
นิยายรายสามเดือน

[v.c.t.m.]

เพิ่งอ่านถึงตอนที่ 2 ค่ะ แต่ไม่ไหวแล้ว 5555555555555555555+
ซอลเอ้ยยยยยยยยยยยยย ไม่ได้ดูเล้ยยยยยยยย ว่าลูกค้าคนอื่นเขาอยากกินน้ำหวาน หรืออยากอยู่เล่นดนตรี((โด เร มี ฟา ซอลลลลลลล)) กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกก น้องไฟคะ จัดทำเมียเลยค่ะ สนับสนุน 

*******************

อ่านจบแล้ว กรี๊ดดดดดดดดดดดดด ขอตอนพิเศษของน้ำหวานค่าาาาาาาาาาาาาาาาาาา 
อ่านไปขำไป ทั้งน่ารัก ทั้งฮา 5555+

[benzbbxbb]

มาต่ออีกน่ะ

[Zweilt]

ซอลน่ารัก
รออีกตอนอยู่นะ