หัวข้อ: ก่อนอื่น ผมต้องขอโทษ ทุกคนด้วย ที่หายไป หลายปีเลย55555555555555

[new10]

ตอนที่267

เที่ยงๆบ่ายๆวันจันทร์  กำลังง่วงเลย

กรี๊งงงงงงงงงงงงงงงง
กรี๊งงงงงงงงงงงงงงง
เสียงนี้เบอร์ไอ่นัดคนเดียว (เพราะมันตั้งเอง)

ตอนแรกผมก็แปลกใจนะ ว่าทำไมมันโทรมาตอนนี้ เพราะปกติ  ถ้าผมอยู่ในเวลางาน มัน จะline มามากกว่า  มันโทรมาแสดงว่าต้องมีธุระด่วนอะไรหรือเปล่า
“ว่าไงนัด มีอะไร”
“ที่รักกกกกกก”ผมไม่ชอบเลยเวลามันลากเสียงยาวๆ แสดงว่ามันต้องมีอะไรแน่ๆ 100%
“ไอ่นัด บอกมาเมิงมีอะไร”
“วันอังคาร วันพระใช่ป่าว”โทรมาถามแค่เนี้ย
“อืม  แล้ว?????”
“คือ..................... คือเพื่อนเค้ามันเกิดวันที่13พอดีอะ”
“แล้วไง????ลีลาอยู่ได้ เวลางานกรูนะเนี้ย”
“คือ เค้าจะเป็นงานวันเกิดมันวันนี้อะ เพราะพรุ่งนี้วันพระ”
“ไปวันเกิด หรือไปกินเหล้า เมิงอย่าเอาวันเกิดมาอ้างนะไอ่นัด สมองเมิงคิดได้อยู่แค่เนี้ยแหละ”
“โหหห  ว่าแล้วต้องด่า  เค้าไปแปปเดี๋ยวนะ  รถก็ไม่เอาไปด้วย”
“เออ  ตามใจเมิงเถอะ ทำอะไรแล้วสบายใจก็ทำเถอะ แค่นี้แหละ กรูทำงาน”

ผมวางปุ๊บ  มันโทรมาอีกทันที

ผมปิดเครื่องทันทีเลย



ตอนเย็นเลิกงานผมว่าจะไปซื้อของใช้เข้าห้องสักหน่อย    แต่ตอนแรกนัดกันแล้วนะว่าจะไป เพราะมันก็เข้ากะเช้าเหมือนกัน
แต่คิดๆไปแล้วก็ช่างมัน  ไปคนเดียวสบายใจดี

เดินคิดเล่นๆ จนมาถึงข้างล่าง ก็เจอมันนั่งยิ้มอยู่บนมอไซ  น่ากระทืบมาก

“ไหนบอกจะไปวันเกิดเพื่อนไง”
“ก็ยังไม่ถึงเวลาไง”
“แล้วไม่กลับไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนละ”
“อ้าวก็ตัวเองบอกจะไปซื้อของไม่ใช่หรอ” ยังจำได้หรอ แสดงว่าสมองยังดีอยู่
“กูไปคนเดียวก็ได้ไอ่นัด”
“งอนหรอจ้า”
“งอนเหี้ยอะไร”ผมเอาปลายรองเท้าเตะหน้าแข้งมันไปทีนึง
“โอ้ยยย  เจ็บนะเว้ย เตะมาได้”
“ก็ดี เมิงจะได้เดินไม่ได้ไง จะได้อยู่กับที่นิ่งๆบ้าง”
“อยู่กับที่ได้ไง เค้าต้องไปวันเกิดเพื่อน”
“เออๆ ช่างเมิงเถอะ ปะรีบกลับ”
ผมก็ไปกับมัน คิดว่ามันจะกลับห้องเลย     

มันยังพาผมไปซื้อของก่อนกลับ 


“เมิงจะไปทันไมเนี้ย”ผมถามมันระหว่างซื้อของ
“เพื่อนที่ไหนวะ”
“ก็เพื่อนนั่นแหละ ตัวเองก็เคยเจอ ตั้งแต่เรารู้จักกันแรกๆเลย ที่เค้าพาตัวเองไปกินเหล้าด้วยไง”กรูจะทำได้ไมเนี้ย
“เออๆช่างมันเถอะ  แล้วไม่มีเมิง มันจัดวันเกิดไม่ได้หรอ”ผมถามไม่ใช่จะให้มันเลือกอยู่กับผมหรอก  แต่ผมอยากรู้ว่ามันจะตอบมายังไง ผมอยากให้มันจนมุมผม
“จัดได้  แต่ก็อยากไปแสดงความยินดี  เป็นเพื่อนกันมานานแล้วนะ”
“อืม ก็ไม่ได้ว่าอะไร  แต่กรูสงสัย ตอนมันเกิด เมิงไปให้กำลังใจข้างเตียงแม่มันไม”
มันยืนนิ่งคิดตามที่ผมพูด แต่ผมก็เดินต่อปล่อยให้มันยืนคิดคนเดียวไป

“โหหหหหหหห  พูดงี้แล้วเค้าจะตอบยังไงวะ”
“ก็จะไปรู้หรอ กรูแค่สงสัยบ้างไง”


“แล้วเมิงจะซื้ออะไรไปให้มัน”
“ไม่ซื้อหรอก  ไปให้มันเห็นหน้าเฉยๆ”
“แล้วจะกลับกี่โมง”
“ไม่น่าจะเกิน5ทุ่มมั้ง ไปร้านๆแถวๆนี้เองมั้ง”
“อืม ถ้าเกิน5ทุ่ม เมิงคงรู้นะว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับเมิงบ้าง คิดเอาไว้เยอะๆก็ดีนะ”
“กลัวจัง”มันพูดเหมือนล้อเลียน 

แต่เมิงคอยดูละกันใครจะกลัวใคร หึหึ

“กินอยากกินอะไรอีกไมจะได้ซื้อไปเก็บไว้ทีเดียว”ลืมบอกผมซื้อตู้เย็นละ กะว่าจะเอาทีวีด้วย  แต่กลัวไม่มีตังใช้ถึงสิ้นเดือน เลยเอาทีละอย่างเพราะยาย ก็โทรมาขอตังผมไปทำนา เลยคิดๆว่าเอาทีละอย่างก็ได้
“อยากกินลูกชิ้นปิ้ง”
“อยากอะ มันมีขายไป  โน้นไปเดินดูหน้าห้างโน้น”
“ปะงั้นกลับ ไม่มีก็ไม่กิน”
“ตามใจ”




กลับมาถึงบ้านยังไม่ถึง20นาที ก็ต้องลงไปซื้อกับข้าวมาอีก เพราะมันบอกหิว

ประมาณ2ทุ่ม  มันก็อาบน้ำแต่งตัวออกไป
“จะกลับกี่โมง”
“ไม่เกิน5ทุ่มอะ”
“ให้แน่นะไอ่นัด พรุ่งนี้ทำงานเช้านะ”
“รู้แล้ว เค้าไม่เอารถไปนะ เผื่อตัวเองหิว”
“เอ้า มีตั้ง2คัน”
“Sonic  น้ำมันหมด”
“เวรกรรม แล้วทำไมไม่เติมละ”
“ก็มันไม่หมดเกลี้ยงหรอก เหลือนิดนึงเลยไม่ขับไว้ค่อยซื้อใส่ขวดมาเติม”
“อืม ตามใจ”
“ไปละที่รัก เพื่อนมารอละ จุ๊ฟทีดิ”
“ไปไกลๆทีนกรูเลย”
“โหดตลอด”
“อารมณ์กรูไม่ดีเหมือนหน้าตานะนัด ไปถึงโทรมาบอกด้วยว่าอยู่ร้านไหน” เผื่อกูแอบไปดู คริๆ
“จ้า พูดอะไร ทำอะไรสบายใจก็ทำเถอะ”พูดเสร็จมันก็ออกไป  พูดงี้หมายความว่าไงวะ


ไปถึง มันก็โทรมาบอกจิงๆ แถมยังถ่ายรูปหมู่กับเพื่อนส่งมาให้ดูด้วย  ค่อยสบายใจหน่อย


ผมก็นอน  นอนไปนอนมาหลับจิงๆ

ตื่นมาเพราะผมตั้งนาฬิกาปลุกไว้5ทุ่มครึ่ง

มัน ยังไม่มา  ผมก็ไม่โทรตามนะ


จนผมหงุดหงิดเอง
เลยกดโทรศัพท์โทรออก
“โหล ไงพี่”
“ธีร์อยู่ห้องป่าวอะ”
“อยู่พี่”
“ทำอะไร”
“เมิงอาบน้ำเสร็จกำลังจะเล่นเกมส์”
“ออกไปข้างนอกกับพี่หน่อยดิ”
“ไปไหนอะพี่”
“เออหน่าไปเถอะ”
“ ปะ ไปก็ไป”ใจง่ายนะเมิง



“ไอ่นัดละพี่”
“ก็เนี่ยละ จะไปตามมัน มันไปวันเกิดเพื่อนมัน”
“เจอมัน ตบกะโหลกแมร่งเลยพี่”
“หึหึ” ดีนะที่มันทิ้งรถไว้ให้


ไปถึงร้านเหล้า  คนยังเยอะอยู่เลย

“ธีร์มองหามันดิ”
“ไม่โทรหามันละพี่”
“ไม่โทร อยากแอบมา”

ผมเดินมองหาอยู่2รอบก็ไม่เจอ
“มีโต๊ะยังคะ” จนพนักงานมาถาม
“อ้อ มีแล้วคับ นัดเพื่อนไว้”
“คะ ชื่ออะไรเดี๋ยวพี่เช็คให้”
“ผมก็จำไม่ได้อะคับ รู้แต่ว่านัดกันที่นี่ เดี๋ยวผมเดินหาเองก็ได้คับ”ผมก็เนียนไป


ร้านมันก็ไม่ได้กว้างมากนะ  แต่บังเอิญ มันนั่งหลังเสา เลยไม่ทันสังเกตุ อีกอย่างมันมืดด้วยแหละ
“นั่นไงพี่”ไอ่ธีร์บอก
“ธีร์ไปสะกิดให้มันมองมาหาพี่ดิ”ตอนแรกผมเห็นมันจากด้านข้าง

พอไอ่ธีร์เข้าไปทัก ดูหน้ามันตกใจพอควร คงคิดว่าไอ่ธีร์มันมาได้ไงละมั้ง

พอไอ่ธีร์ชี้ให้มองมาที่ผม ผมก็ไม่ได้ยืนอยู่ที่เดิมแล้ว แต่ผมไปยืนข้างหลังมันแทน

“สนุกไม”ผมถามมันจังหวะที่ดนตรีเงียบลงพอดี

เพื่อนมันก็มองมาทั้งโต๊ะเลย  มันก็คงคุ้นหน้าผมบ้างแหละ เพราะผมก็ไปกับพวกมันบ่อย

แต่
แต่

แต่

ลุง2คนนี่ใคร ไม่น่าจะรุ่นเพื่อนมันนะ
“อ้าวว  มาได้ไง”มันยังมีหน้ามาถามผมอีก
“มามอไซ”
“ทำไมไม่โทรมาก่อนละ จะได้ออกไปรับ”มันลุกขึ้นยืนหันมาหาผม
“จำเป็นหรอไอ่นัด นี่มันกี่โมงแล้ว”ผมกดปุ่มโฮม แล้วโชว์หน้าจอให้มันดู กลัวมันจะตอบมาว่า ....ไม่รู้ ไม่มีนาฬิกา.....
“ใครหรอ”เสียงคนสูงอายุ ผมว่าน่าจะเกือบ50ละมั้ง แต่เสียงไม่ค่อยเหมือนผู้ชายเลย ตุ้งติ้ง ด้วย ผมเลยเพิ่มความโกรธเป็น3เท่า
“พี่มันอะเจ้”เพื่อนไอ่นัดตอบแทน
“ต๊าย น้องโตขนาดนี้ยังมาตามอีกหรอน้อง”เจ้คนนั้นหันมาดูกับผม ส่วนอีกคนนั่งตบมือตามจังหวะเพลง  เธอหมุนรอบฉัน ฉันหมุนรอบเธอ   (ผมจำได้ขึ้นใจเลย)
“คับ”ผมตอบแค่นี้แหละ
“เรามาคุยกันต่อเถอะนัด กำลังสนุกเลย เดี๋ยวเจ้ไปส่งเอง น้องกลับไปก่อนก็ได้”ผมละอยากเอาส้นทีนฟาดปากอีเจ้นี่สักทีจิงๆตอนนั้น ไม่รู้ว่าผมหึง หวง หรือห่วง ไอ่นัดกันแน่

ยิ่งเสื่อผ้าที่เจ้2คนนั้นใส่ ผมคิดถึงวง บูด้าเบส มองอีกที่เหมือนผ้าเจ็ดสี ที่ผู้เสาศาลพระภูมิเลย
“เดี๋ยวผมจะกลับแล้ว ป้าไม่ต้องไล่ผมหรอก ขอผมคุยกับแฟนผมแปบเดียวนะ”ผมพูดไปด้วยความโมโหจิงๆ

อิป้านั่นเงียบเลย งง กับคำพูดผมละสิ

เหมือนจะหันไปถามเพื่อนไอ่นัด  แต่ไม่ถามกลับยกแก้วเบียร์มากระดก (ผมเห็นแก้วพวกไอ่นัดกินเหล้า แต่อิป้านั่นแดรกเบียร์)

“เอากระเป๋าตังมา”ผมหันไปมองหน้าไอ่นัด
“ตัวเอง.....”
“เอา กระเป๋าตังมา”ไม่รู้ผมจะเอากระเป๋าตังมันทำไม  แต่ที่รู้ๆ  มันไม่มีตัง มันก็ทำอะไรไม่ได้
“เป็นอะไรเนี้ย” มันยังมีหน้ามาถามอีก
“เอามา”ผมหยิกพุงมันไปด้วย ขู่มันไปด้วย

มันก็ยอมล้วงให้
“เชิญเมิงตามสบายเถอะนัด ไม่ต้องกลับไปนอนห้องกรูนะ จะไปไหนก็ไป เดี๋ยวกรูจะเก็บเสื้อผ้าเมิงลงมาไว้ให้หน้าตึกก็แล้วกัน”

“....................................”มันอึ่งมาก เพราะผมไม่เคยไล่มันเลย  แต่ผมฟิวส์ขาดจิงๆเลยพูดไป แต่จิงๆแล้วผมไม่อยากให้มันไปจิงๆหรอก

“ปะธีร์ กลับ”

ไอ่ธีร์ก็เดินตามออกมา


“ไปไหนอะพี่  ไม่ใช่ทางกลับบ้านนะ”
“ไม่รู้ ขับไปเรื่อยๆ  ”

มันก็นั่งเงียบๆ


“พี่ ข้างหน้าด่าน”ตะคอกใส่ซะผมสะดุ้งเลย
“เออๆเห็นแล้ว ถือดิ”ผมส่งโทรศัพท์ให้มัน เพราะไอ่นัดมันโทรมาไม่หยุดเลย  ผมก็พามันกลับรถ มุดตามตรอก ซอกซอย

“ไม่รับหรอพี่”
“ไม่ ปล่อยไว้อย่างงั้นแหละ”
“พี่หิวข้าว ไปกินข้าวมันไก่กัน”
“ที่ไหน”
“วัดดาว”
“เออ  ไปก็ไป”

มันโทรมาเยอะมาก  lineมา ผมก็ไม่เปิดอ่าน



จนมันส่งข้อความมาว่า
.............ลงมาเปิดประตูให้หน่อย............
กุญแจห้องของมันพ่วงอยู่กับกุญแจรถ แล้วกุญแจรถก็อยู่กับผม

“หึหึ”สมน้ำหน้ามัน

มันก็ยังโทรมาไม่หยุด 


จนมันเหนื่อยมั้ง

“ปะพี่กลับ อิ่ม ง่วงละเลย”
“อืมม ปะ”
“เดี๋ยวผมขับเองเอากุญแจมา  ผมว่าพี่ใจลอยนะ”
“ใจลอยบ้าอะไร”
“เออหน่า  เอามาเถอะ”

ผมกูให้มันขับ  จนมาถึงใต้ถึง เห็นมันนั่งพิงมาหินอ่อน อยู่ใต้ตึก

กรูจะสงสารเมิงดีไมเนี้ย

พอมันได้ยินเสียงรถ  มันคงจำได้แหละ  มันเลยตื่น
“ไปไหนมา เค้าโทรหาทำไมไม่รับ”
“ปะธีร์ง่วงแล้วไม่ใช่ไง  ขึ้นไปนอนกัน”ผมได้สนไอ่นัดไม่

พอไอ่ธีร์ทาบการ์ด ผมเข้าไปก่อน  ตามด้วยไอ่ธีร์ หันไปไอ่นัด กำลังจะเข้ามา ผมพยายามจะปิดประตู แต่ไอ่นัดมันอยู่ ตรงกลางประตูพอดี  ทำให้ตอนผมผลักไป ประตูไปโดนหน้าอก โดนหน้ามันพอดี  หน้าหลังมันก็โดนอีกบาน เหมือนกับว่าประตูดหนีบมันอยู่ แต่เสียงที่ผมผลัก มันดังปึง ดังพอสมควร ผมเลยไม่ผลักอีก  อีกอยากผมสงสารมันได้แหละ

ผมรู้ว่ามันคงเจ็บแหละ 

แต่ผมก็ไม่แสดงอาการอะไรออกมา เดินขึ้นบันไดไปเลย ไม่อยากรอลิฟท์


“พี่มีอะไรเรียกผมนะ”ไอธีร์มันพูดกับผม แต่หน้ามันมองไอ่นัดอยู่
“เสือกจังนะไอ่เหี้ย”ไอ่นัดหันไปตวาดไอ่ธีร์

ผมหันไปหาไอ้นัดเต็มตัว ยืนมองหน้ามัน มันละสายตาจากไอ่ธีร์ มามองผม   แต่มันหลบสายตาผม
เพี๊ยย!!!! เต็มกกหูเลย

“อืม ธีร์ไปนอนเถอะ”
“คับพี่”




พอผมเข้าห้องไป
“ตัวเองไหนเคยบอกเค้าว่า มีอะไรอะให้พูดตรงๆไง แต่ทำไมตัวเองไม่คิดจะฟังเค้าเลย”
“พอเถอะไอ้นัด เมิงหมดเวลาจะแก้ตัวแล้ว กรูไม่อยากฟัง”
“เนี้ยก็เป็นซะแบบนี้ ถึงเป็นแบบนี้ไง”
“เมิงเก็บเสื้อผ้าไปไหนก็ไปซะนัด”
“ไม่ไป”มันเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวเดินเข้าห้องน้ำไป เหมือนกับไม่ได้ยิน

ผมปิดไฟนอนเลย


พอมันอาบน้ำเสร็จก็เดินไปเปิดไฟ


สักพักใหญ่ๆมันก็ปิดไฟ

ล้มตัวลงนอนข้างๆผม

ผมไม่พูด แต่หยิบหมอนลงไปนอนกับพื้น

มันก็จะตามลงมาแต่ผมเบรกไว้ก่อน
“ไม่ต้องลงมา และไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้น  ไม่งั้นกรูจะไปนอนกับไอ่ธีร์”มันเงียบ ไม่พูดอีกเลย  เพราะมันกลัวผมกับไอ่ธีร์ได้กัน

มันก็โง่เนอะ ถ้าผมกับไอ่ธีร์จะเอากันจิงๆ เสร็จไปกี่รอบแล้วก็ไม่รู้  งี่เง่าไม่เข้าเรื่อง



ผมตื่นอาบน้ำแต่ตัวไปทำงาน

ก่อนออกจากห้องผมตั้งนาฬิกาปลุกไว้ให้มันด้วย  กลัวมันจะไม่ตื่นไปทำงาน

ถ้ามันไม่ไปทำงานผมจะโกรธกว่าเดิมอีก   เพราะผมคิดว่าเมิงเมาได้ เมิงก็ต้องไปทำงานไหว เพราะรู้ๆอยู่ว่ามีงาน  ยังกินอีกถ้าไม่มีงานก็ว่าไปอย่าง




ถึงที่ทำงาน
ผมก็เปิดคอมเจอกระดาษแทรกอยู่ในโน้ตบุค
“.........................
   เค้าขอโทษ ที่ทำให้ตัวเองเข้าใจผิด  เจ้2คนนั้น เค้านั่งอยู่โต๊ะข้างๆ แล้วเพื่อนเค้าหันไปเค้าก็ยกแก้วชน ก็เลยชน  ไม่รู้พวกมันคิดอะไร  จะหลอกให้เค้าเลี้ยงเหล้า จนเค้าขอมานั่งโต๊ะเดียวกัน ก็เลยได้คุยกัน  มันไม่มีอะไรมากกว่านี้จิงๆ เค้าขอโทษที่เค้าไม่โทรบอกแล้วกลับเกินเวลา  แต่เค้าคิดว่าอีกสักพักจะกลับแล้ว เพราะเค้ารู้ว่าต้องทำงาน   แต่ตัวเองมาหาก่อน เค้าขอโทษนะ
ปล ตัวเองผลักประตูใส่เค้าเจ็บหน้าผากมากเลย
ปล 2 ตบหน้าเค้าอะได้ แต่อย่าเน้นหู  มันวิ้งๆมากเลย (กรูตั้งใจเน้นหูเองแหละ)
ปล 3 หายโกรธนะ เดี๋ยวพรุ่งนี้เลิกงานไปกินหมูกระทะกัน พาไอ่เหี้ยธีร์ไปด้วยก็ได้

รักนะ


ตอนเย็นมันไปรับไอ่ธีร์ที่ห้อง แล้วจอดมอไซไว้ แล้วพากันนั่งรถเมล์มา

“เลิกไวจัง”ประโยคแรกที่มันเจอหน้าผม 
“.....................”
“ไปกันเลยไม”
“....................”
“ไอ่สัสธีร์ลุก  ให้เค้าช่วยถือกระเป๋าไม”
“.......................”มันมาถึงกระเป้จากหลังผม แต่ผมรั้งไว้ เป็นอันรู้กัน มันเลยไม่ถึงต่อ 


ไปกินหมูกระทะ  มันบริการผมกับไอ่ธีร์แทบจะป้อนเลยละ  ชวนคุยนั่นคุยนี่ แต่มีไอ้ธีร์ ที่ตอบมัน ส่วนผมเงียบตลอด ตอบไอ่ธีร์บ้าง นานๆที


ทุกวันนี้ ผมยังไม่คุยกับมันเลย  มันซื้อข้าวมากิน  ผมไม่กินให้มันกินคนเดียว ผมกินมาจากที่ทำงานก่อนจะเลิกแล้ว  กินเยอะมาก พอที่จะทำไม่ให้หิวตอนดึกๆ
มันรู้ว่าผมชอบกินอะไร ซื้อมาแต่ของที่ผมชอบ ผมได้กลิ่น ถามว่าหิวไม ตอบเลย หิวสิ!!! คนนะ  แต่ผมไม่กิน ผมหยิ่ง  ผมใช้เวลาที่อยู่ในห้องร่วมกับมัน ผมจะอยู่หน้าคอมมากกว่า เอาหูฟังมาใส่  เปิดหนังดูบ้าง ฟังเพลงบ้าง  นั่งพิมพ์ตอนนี้บ้าง  แต่พิมพ์เพิ่งเสร็จเนี่ยแหละ

ใครจะว่าผมฟอร์มเยอะ ก็ช่างสิ  ผมยอมรับ 55555555555555555555

[nokkaling]

หุ หุ คนแก่ขี้งอน นัดก็นะไม่โตสักที 

[MeepadA]

พอรู้ว่านัดมันขอไปงานวันเกิดเพื่อน ใจหายไปอยู่ตาตุ่มเลย บ่องตง 

[runrunna29]

กลับตรงเวลาก็ไม่มีเรื่องแล้วนะนัดนะ
ตอนนี้ยาวได้ใจ เอาไปหนึ่งบวก~!!

[anukul]

เฮ่ออออออ  พอได้ยินว่าเหล้าก็อดใจหายไม่ได้เลย  ไม่รู้สิ ทำไมนะ




ปล.นิวใจอ่อนได้แล้วครับ  สงสารนัดนะ 

[akiko]

เอาให้เข็ด ไม่กล้านอกลู่นอกทางอีก

สนับสุนนเต็มที่เลยคะ

[Singleman]

กลัวมาก พอนัดดื่ม แล้วกลัวสุดๆๆ ว่ามันจำซ้ำรอยเดิม  ไม่อยากให้พี่นิวเจ็บ

[day9day]

ยังงัยก็ค่อยๆคุยกันนะ อย่าโกรธกันนานนะ มันไม่เป็นผลดีกับใครเลย ตัวอย่างมีให้เห็นอยู่เนอะ

ปล.เป็นกำลังใจให้นิวนัดในทุกๆเรื่องที่ผ่านเข้ามาในชีวิตนะครับ
ปล.ถ้ารักกันให้คุยกันมากๆ

[ka[ze]na]

หึๆ งอนเก่งจริงๆนัะนิว

[snowboxs]

ไม่ว่าหรอกจ้านิว นัดพูดเองบอกว่าไม่เกิน 5 ทุ่ม
แต่ตัวเองก็ทำไม่ได้ เพราะเหล้าไม่ใช่เหรอ
ที่ทำให้นัดต้องเสียนิวไปน่ะ ไม่รู้จักจำเลย

พี่ก็คงจะเป็นกำลังใจให้นิวต่อไป
รอวันที่นัดโตกว่านี้อีกนิดนะนิว สู้สู้

[Also]

น้องนัดเอ้ย วีรกรรมเยอะซะจริง

นิวใจเย็นๆนะ ดัดนิสัยน้องมันบ้างก้อดี แต่อย่าให้มันตึงจนเกินไป รักกันก้อต้องคุยกันดีๆนะคะ

นัดครับโตแล้วนะ เหล้านะเพลาๆลงบ้าง กินเฉพาะเวลาอยู่กับนิวก้อพอ จะได้ดูแลกันได้ ^^

เป็นห่วงทั้งคู่เลยนะคะ คุยกันเร็วๆนะ

[malula]

เวลานัดอยากไปกินเหล้ากับเพื่อนชอบให้สัญญาเป็นมั่นเป็นเหมาะว่าจะไม่เหลวไหลแต่ก็ผิดสัญญาทุกครั้งไปสิน่า
แล้วแบบนี้จะให้นิวเชื่อใจได้ยังไง ความผิดในอดีตก็เกิดซ้ำ ๆ แบบนี้ หรือต้องบอกนิวว่ายังไงก็ทำใจซะเถอะมันต้องเกิดอีกแน่

[Infinity 888]

“ให้อภัย” หมายถึง “ปล่อยไป.” ดังนั้น
 การให้อภัยจึงไม่ได้หมายความเสมอไปว่า
คุณต้องลืมสิ่งที่เกิดขึ้นหรือมองว่าความผิดนั้นเป็นเรื่องไม่สลักสำคัญ.
บางครั้ง การให้อภัยหมายถึงการปล่อยให้เรื่องนั้นผ่านไป
เพื่อเห็นแก่สุขภาพของตัวคุณเองและความสุขในชีวิตคู่.

ถ้าอะไร ที่มันไม่ร้ายแรงมากนัก และมีการขอโทษแล้ว นั่นคือรู้ว่าตัวผิดแล้ว
ปล่อยไปบ้างก็ได้ อย่าถือให้มันหนัก ทั้งเค้าและเราเลย

อิเจ้สองคน ก็น่าสงสารนะ ทำตัวแบบนี้เด็กมันถึงจะหลอกแดกเอา
ทำตัวเช่นไร คนก็จะมองเราเป็นอย่างนั้น สุดท้ายกรรมตามทันเด็กพวกนี้
หลอกแดกก็ไม่ได้ นิวยังมาโกรธอีก สมน้ำหน้า จริงจัง

นิวอย่าตบบ้องหูเลย มันจะมีผลกับเยื่อแก้วหูในระยะยาว ความโมโหชั่ววูบ
กับต้องทำร้ายสุขภาพ ในระยะยาวไม่คุ้มกันเนาะ ต่อยแทนเหอะ 

  นัดนิว ใช้ชีวิตให้มีความสุขจ้ะ ประเทศนี้เครียดพอแล้ว สู้ๆ

[Yarkrak]

 
ใจหายแว๊บ นัดบอกจะไปงานวันเกิดเพื่อน กลัวจะซ้ำรอยเดิม แต่ก็ยังดีที่ยังไม่มีอะไรเกิดขึ้น
ต่อไปตบหน้าดีกว่า ตบหูกลัวแก้วหูแตก เคยโดนครูตบบ้องหูทั้งสองข้างนานแล้ว แต่ตอนนี้ในหูบางครั้งเหมือนมีเสียงจิ้งหรีดร้องในหูหมอบอกว่าประสาทหูเสื่อมไม่รู้มันจะเกี่ยวกันไหม
งอนนัดดีแล้วสอนให้รู้สำนึกบ้าง บางคนพูดไม่ค่อยฟังต้องสอนด้วยการกระทำ แต่อย่างอนนานเกินเดี๋ยวก็จะเตลิดไปอีก หาจังหวะและเหตุผลดีๆคืนดีกันซะ จากนั้นก็ฉลองแต่งงานใหม่อีกรอบ ฮิ้ว
 

[Poseidon]

[shikyu3211]

นัดนี่ก็นะไม่เคยจะเข็ดเล้ยยยยยยย

[fc_fic]

 

[ตัวไหมอ้วนกลม]

    ไม่เข็ดจริง ๆ นัดเอ้ย   ถ้ากลับห้องตามที่บอกนิวไว้ก็คงไม่โดนแบบนี้หรอก

[grenjewel]

พี่นิวงอนนัดได้แต่อย่านานนะ นัดโดนทั้งประตูหนีบ โดนตบ แถมพี่นิวยังไม่พูดด้วยอีกน่าสงสารเหมือนกัน
บางทีนัดก็ต้องโดนดัดนิสัยซะบ้างจะได้คิดได้ซะที 5555555555555

นัดกินเหล้าแล้วไม่กลัวประวัติศาสตร์ซ้ำรอยหรอหรือถ้าจะไปก็น่าจะชวนพี่นิวไปด้วยจะได้ไม่ต้องมีปัญหากันสบายใจกันทั้งสองฝ่ายด้วย
นัดก็โตแล้วนะจะทำอะไรก็ต้องคิดให้รอบคอบ ขอให้ง้อพี่นิวสำเร็จเร็วๆนะ

สู้ๆนะคะทั้งพี่นิวและนัด 

[mukmaoY]

งอนนานมาก 

[Nuch shy]

พอรู้ว่านัดไปกินเหล้านี่ใจคอไม่ดีกลัวเกิดเรื่องอีก ส่วนเวลาโกรธกันนี่นัดโดนทำร้ายตลอดเลย นวขี้ซ้อม55 แต่อย่าตบหูอีกน่ะนัด เพราะว่าถ้าแรงตบมากเยื่อแก้วหูขาด กลายเป็นคนพิการหูหนวกเลยน่ะ สงสารนัดมัน อย่าฟอร์มเยอะเลยนิวคุยกันเยอะๆ เอาแค่พอหอมปากหอมคอ สงสารไอ้หมานัดเหี่ยวเฉาแลัวมั้ง ดีกันน่ะๆ

[พลอยสวย]

  ตอนนี้เหมือนคู่เรา เวลาเค้างอนจะเหมือนนิวเลย55 ..กว่าจะคุยกันใช้เวลาเป็นเดือนเลย

[bosslovely]

นิวโหดอ่ะ สงสารนัดอ่ะ. ดีกันเถอะนะ. เวลาแห่งความสุขมันไม่ได้มีมากมายเลยนะ 

ปล. ตบหูแรงๆ อันตรายนะ

[why yyy]

ขอบคุณ

[Elizabeth_TonnY]

สงสารนัดอ่ะ พี่นิววว

[8X]

อ่านว่านัดขออนุญาตนิวไปวันเกิดเพื่อน ใจพี่นี่แว๊บมาเลย จะเดจาวูรึปล่าวแว๊
นัดยังจำบทเรียนราคาแสนแพงได้มั้ยเนี้ย ถ้าเดจาวูจริงๆละก็
คราวนี้นิวขุดหลุมฝังนัดทั้งเป็นแน่ๆ และนิวก็ต้องตายทั้งเป็นเหมือนกัน(ตรอมใจแหง๋ๆ)

พี่เข้าใจนิวนะ โกรธ โมโห แต่ไม่ใช่ปล่อยให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นเรื่อยๆ สงสารทั้งนิวและนัด
ปัญหามันมาเพื่อให้เกิดการแก้ไข(ให้ดีขึ้น) นิวต้องทำข้อตกลงกับนัดแบบจริงจัง
ประสบการณ์อันแสนเจ็บปวดเป็นบทเรียนล้ำค่าที่นิวกับนัดไม่มีวันลืมแน่ๆ
เพราะดูแล้ว เวลานัดเมา ไปกินเหล้ากับเพื่อน ไม่เห็นนัดจะทำตามสัญญาที่ให้กับนิวได้เลย

นัดหนะแค่พูดคงเข้าหูซ้ายทะลุหูขวา ต้องทำสนธิสัญญาแม่น้ำเจ้าพระยาซะเลย
รู้ว่าคนเราก็ต้องการอิสระ แต่สำหรับนัดนิวต้องวางกรอบให้เดินแล้วหละ
เพราะดูแล้วเดินเองน่าจะไม่รอด ชีวิตนี้นัดขาดนิวไม่ได้เลยจริงๆ

ปล.ว่าแต่นิวนี่ขาโหดของจริง นัดเจ็บตัวตลอดเบย สมกะฉายา "แฟนพี่นัดโหดสัด" 

[sweetpury]

พี่นิวขี้งอล 55555555 5

[Dark_Noah]

เสียววาบแทนพี่นิวเลยกับคำว่าเพื่อน งานวันเกิด กินเหล้า เนี่ย 
ยังไงก็ใจเย็นๆ นะคะพี่นิว สงสารนัดนิดๆ เหมือนกัน แต่ก็อยากให้เลิกนิสัยเดิมๆ สักที

[wkman]

ถ้างอนแล้วเรารู้สึก อึดอัด กระวนกระวายใจ ผมว่า  จับเข่าคุยกัน  ดีกว่าบึ้งตึงต่อกัน เป็นวิธีการที่ดีที่สุดครับ

[่patsaporn]

ดีแล้วที่ไปตาม นัดบางทีก็เพลินๆ
แต่ก็อย่างอนนานเลยเนอะ นัดน่ารักออก ขี้อ้อน พันแข้งพันขาตล๊อดๆ ติดแฟนม้าก

ขอบคุณค่ะ