หัวข้อ: ก่อนอื่น ผมต้องขอโทษ ทุกคนด้วย ที่หายไป หลายปีเลย55555555555555

[broke-back]

ถึงเราไม่ไปหาเรื่องเค้า
เค้าก็ยังจะเข้ามาหาเรื่องเรา

สังคมสมัยนี้..อยู่ยากเนอะ


เพราะความหล่อ+kใหญ่ของน้องนัด
ทำพิษกับสาวๆ หาภัยให้พี่นิวซะงั้น
เฮ้อออออออ ลดความหล่อลงหน่อยก็ได้..นัด(k ไม่ต้องเดี๋ยวพี่นิวดุเอา อะคึๆๆ)


ดูแลสุดที่รักให้ดีดี..นะนัด
 

เป็นห่วงนิว..จริงๆ
 

[Poseidon]

นิวระวังตัวด้วยนะ พวกนั้นน่ากลัวอ่ะ
รู้เบอร์นิวด้วย

[why yyy]

หาจะเป็นจะตายไม่เจอ  นั่งอยู่ดีๆก็เจอซะงั้น!!

[t152_rakjai]

กลับมาแล้ว

รอตอนกลับ ตจว จ๊า

[full69]

 

[kyoya11]

อยู่ดีๆมีเรื่องมาหาเฉย

[TeuyHom]

นัดนี่ตลอดเรยนะ นำปัญามาให้นิวอีกแระ แต่เถียงแพ้นิวแล้วแถแบบเนียนๆเรยนะนัด 555+

[Zweilt]

ไม่คิดว่าจัดการเรื่องขโมยได้เร็วขนาดนี้ 
เรื่องเบอร์ก็มาป่วนอีก กลัวนัดจะพลีพล่ามจนมีเรื่อง
สุดท้ายก็มาเถียงกันด้วยเรื่องไข่ต้ม ไข่ลวก

[MeepadA]

เรื่องโจรเคลียร์ยังไม่ทันหาย  มีเรื่องใหม่มาอีกแว้ว   

[CheeTah]

นัดเท่ห์นะเนี่ยยย 

พี่นิวเจอเรื่องเยอะจังเลย เดี๋ยวเรื่องนู้น เรื่องนั้น เรื่องนี้เข้ามา 

[RAKDEK_KA]

แล้วสรุปเรื่องรุ่นพี่ก็ยังมิจบใช่ไหมนิ

[พลอยสวย]

ถึงขั้นพกมีดนี่น่ากลัวแฮะ

[CarToonMiZa]

ดูแลรักษาตัวกันดีดีนะทั้งสองคน

[8X]

อ่านตอนนี้แล้วเป็นห่วงนิวกับนัดมากๆ ค่ะ ระวังตัวด้วยนะค่ะ
อย่าไปในที่เสี่ยง อย่าไว้ใจใคร อยู่ในที่ชุมชน
ยังไงให้นัดเคลียร์กับรุ่นพี่แบบแมนๆ ไปเรื่องจะได้จบแบบจบขาด
ไม่ใช่ต้องคอยระวังพวกทำร้ายลับหลัง เพราะคนจ้องกับคนระวังมันเหนื่อยต่างกัน
นิวต้องให้คำแนะนำเรื่องนี้กับนัดด้วยนะค่ะ เป็นห่วงนัดจังเลยกลัวจะทำอะไรที่วู่วาม

ปล.น้องนิวอย่าหายไปนานดิ คิดถึงและเป็นห่วงทั้งนิวและนัดค่ะ

[Boonthaptim]

เวลานิวเจอคนไม่ดีทีไร มักจะเป็นพวกที่รู้จักกับนัดตลอด สรุป เจ้านัดแกคบแต่คนไม่ดีใช่ไหมเนี่ยหืม 

[drasil]

นัดอย่ามีกิ๊กนะ เดี๋ยวพี่นิวเสียใจ

[yowyow]

 

[ka[ze]na]

เหอะๆๆๆๆๆๆ คนกันเองแท้ๆ ได้อีกๆๆ

[Yarkrak]

เข้ามาส่องดูว่ามาหรือยัง อยากไปbannok แล้ว

[lovejinjunno]

เหอเหอ
อยากกลับบ้านกับนิวกับนัดแล้วอ่ะ
มาเร็วๆนะนิว 

[suonlyyou]

รอๆๆๆๆ 

[new10]

ตอนที่226  LeT’s Go  BaNNoK




ตื่นมานั่งพิมพ์ตั้งเเต่ตี4.30 เลยนะเนี้ย
______________________________________________________________





ช่วงนั้นไอ้นัด  มันสอบเสร็จแล้ว  หรือแต่ผมที่ยังไม่สอบเลย  (เหลือเวลาอีก3อาทิตย์กว่าผมจะปิดเทอม)
มันก็ กิน นอน เล่นเกมส์ ออกไปหาเพื่อน วัฏจักรของไอ้นัดก็มีอยู่แค่เนี้ย วันๆ  ไม่อยากจะบ่นนะ แต่เชื่อไม ว่าผมกลับจากเรียน ฝ่ารถติด ผ่ามลพิษต่างๆ  มาถึงแทนที่มันจะทำตัวให้สบายใจ 
ไม่มีเลย  กลับมาถึงผมต้องเอาผ้าไปซัก  หาข้าวหาปลาให้มันกินอีก  มันนะหรอทำอะไร ตีHON ทั้งวัน  แล้วต่าเพื่อน(ในเกมส์)ซะลั่นห้อง
“ตัวเองมีอะไรกินอะ”พอมันรู้ว่าผมกลับมา  มันก็ออกมาเลียแข้งเลียขา
“ไม่มี  ยังไม่ได้หามาเลย เมิงอยู่ทั้งวันทำไมไม่ออกไปหาอะไรกินละ”
“ก็รอตัวเองไง”
“แล้วปกติ กลางวันเมิงกินอะไร”
“ก๋วยเตี๋ยว”
“แล้ววันนี้ทำไมไม่ลงกินละ”
“ขี้เกียจ”
“เออ ดีอดตายซะ”
“อ้าว ไมพูดงี้อะ เค้าก็รอตัวเองไง”
“รอให้กรูหาให้กิน”
“ก็ประมาณนั้น”มันตองหน้าตาย
“ต้องให้กรูหาน้ำแดงมาถวายด้วยไมนัด  กรูว่าเดี๋ยวนี้เมิงเริ่มเหมือนกุมารเข้าไปทุกทีแล้วนะ ไม่ยอมลงจากหิ้งเลยนะเมิง”
“พอๆหูชาแล้ว เดี๋ยวลงไปเซเว่น เอาอะไรไม”
“เอา”
“เอา อะไรละ”
“เอาเสื้อผ้าลงไปซักด้วย  กรูเหนื่อยวะ”
“แน๊ะๆ ไปทำอะไรมาเหนื่อย”
“เหอะๆ กรูไปเรียนมา แถมรถติด กลับมาถึงก็ต้องมาเถียงกับเมิงอีก คิดว่าเหนื่อยไมละ”
“ก็ไม่เท่าไรมั้ง”
“สัส เอาลงไปซักด้วย ไม่งั้นเมิงจะไม่มีอะไรใส่นะ”
“จ้าๆๆๆ”

โทษนะคับ บอกให้มันเอาลงไปซัก ต้องบอกให้มันลงไปเอาด้วยนะ ไม่งั้นก็ลืมไว้อย่างงั้นแหละ เคยลืมไว้ข้ามคืนก็มี (ผมก็คิดว่ามันคงจะรู้แล้ว ลงไปเอามาตาก  ตื่นเช้ามา ราวตากผ้า ว่างเปล่า)ตอนเช้าไปเอา สะบัดๆใส่ได้เลยอะ เพราะมันแห้งคาเครื่องแล้ว



ตลอดเวลา3อาทิตย์  ผมก็บ่นมันทุกวัน  มันก็เฉยได้ทุกวัน   บางวันผมตัดไฟทั้งบ้านก็มี  โมโหมัน ชอบทำตัวเป็นทองไม่รู้ร้อน


ก่อนที่จะไปตจว1วัน ผมก็ไปสอบ  บอกให้ไอ้นัดซักผ้า
เพราะตอนกลางวันที่หมาลัยฝนตก ผมก็โทรไปหามัน กลัวมันลืมเก็บเสื้อผ้า เดี๋ยวพรุ่งนี้เข้าเดินทางแล้ว
“โหลนัด อยู่ไหน”
“ห้องห้องเนี้ยแหละคับ ว่าไงหรอ”
“ฝนจะตกแล้ว เก็บผ้าด้วยนะ เดี๋ยวไม่แห้ง”
“คับๆ”
“ทำอะไรอะ หาข้าวกินยัง”
“เล่นเกมส์  กินขนมแล้ว”
“กินแล้วเก็บด้วยนะ เลอะเทอะไปหมด”
“คับๆ”

ผมกลับไปถึงบ้าน เสื้อผ้าเปียกหมดเลย  ควันออกหูเลย
กรูเมิงรู้วันนี้เองว่ากรูเลี้ยงกุมารไว้ เพราะไม่ทำอะไรเลย


“นัด ทำไมเมิงไม่เก็บเสื้อผ้าห๊ะ!!!!”
“อ้าว ฝนตกหรอ”
“ก็เออดิ”ถ้าอยู่ในห้องแล้วปิดม่านไว้หมด จะไม่รู้หรอกว่าข้างนอกเป็นไง  แต่ถ้าฝนตกก็ต้องรู้ เพราะเม็ดฝนมันโดนกระจก ได้ยินเสียง  แต่ไม่รู้มันอยู่ยังไงของมัน
“ไม่เห็นรู้เรื่องเลย”
“แล้วจะทำยังไงละ พรุ่งนี้ก็กลับแล้ว  งั้นเอางี้ เมิงอยู่นี่ กรูไปคนเดียว เอาแบบนี้ไม”
“ไม่นะ ไม เดี๋ยวทำให้แห้งเอง”
“จะทำยังไงให้แห้งละ ต้องซักใหม่แล้วละน้ำชุ่มซะขนาดนั้น”
“เออๆ เดี๋ยวทำเอง ตัวเองไปอาบน้ำให้สดซื่นก่อนไป”
“ไม่ต้องมาสอน”
“..................”
“เมิงรีบจัดการเลยนะไม่งั้น เมิงจะได้รู้”
“คับๆ”

มันรีบลุกไปหยิบตะกร้า แล้วเก็บเสื้อผ้าลงไปซักใหม่ (ว่าจะซื้อเองอยู่ แต่มันต้องเจาะผนังอะเลยไม่ซื้อ)
ผมก็อาบน้ำ  ทำกับข้าว   ไอ้นัด เอาพัดลมออกไปเป่าเสื้อผ้า 2ตัว ชาติไหนมันจะแห้ง
“มากินข้าว”
“คับ” เป็นหมาหงอยเลย
“แล้ววันนี้ทำอะไรทั้งวัน บอกให้เก็บเสื้อผ้าก็ไม่เก็บ”
“เล่นเกมส์ แล้วก็หลับ”มิน่าละถึงไม่รู้ว่าฝนตก
“แล้วตอนโทรมาทำอะไร”
“นอน”
“ให้มันได้อย่างงี้สิ”

สรุปคือแห้งไม่ทัน จากที่วางแผนไว้ว่าจะเดินทางตอนเช้า  กลายเป็นตอนค่ำแทน เพราะเสื้อผ้าไม่แห้ง  แต่ที่บ้าน(นอก)ก็มีอยู่แล้วละ แต่นิดหน่อยเองกลัวไม่พอ


ตื่นมาแต่เช้า เพราะเสียงโทรศัพท์  แม่

แม่บอกให้ไปหาซื้อชามะระ ไปให้ยายด้วย เค้าบอกมันแก้โรคเบาหวานความดันอะไรประมาณนี้  ผมก็ต้องแหกขี้ตาไปเยาวราช เดินขาขวิดเลย  คนเยอะแยะไปหมด แต่ไอ้นัดไม่บ่นเลย  (คดี เมื่อคืนยังไม่หมด)
กว่าจะได้นี่  น้ำตาแทบไหล เพราะกว่าจะเจอร้าน  กว่าจะเลือกได้ตามที่เจ้าแม่ต้องการ(ทำไมแม่ไม่มาซื้อเองละเว้ย)เพราะปกติแม่ผมจะชอบเดินมาก เยาวราช สำเพ็ง โบ้เบ้  เคยพาผมไปด้วยครั้งนึง เข็ดเลย ไม่เคยไปด้วยอีกเลย  แถมตอนนั้นคนขายเสื้อผ้า(ที่แม่ผมเลือกอยู่) ทักแม่ผมว่า  ผมกับแม่เป็นพี่น้องกันอีก ไม่รู้ผมหน้าแก่ หรือแม่ผมหน้าเด็ก แต่แม่ผมตัวสูงเท่าหน้าอกผมเอง
แต่คนแถวบ้านผม บอกว่าผมสูงเหมือนตาผม  บางคนก็บอกเหมือนพ่อ   บางคนก็บอกผมสูงเพราะน้ำข้าว เอาเข้าไป


ผมไปสะดุดตากับกระเพาะปลาตากแห้งมาก  ทำไมมันแพงจังวะ ทั้งแต่หลักร้อย – หลักล้านเลย  มีตังอย่างเดียวซื้อไม่ได้นะเนี้ย หึหึ

“อยากได้อะไรไมนัด”
“เค้าหิวน้ำ”โฮ๊ะๆๆๆ เดินตามต้อยๆไม่พูดสักคำ
“เเล้วทำไมไม่บอก”
“ไม่กล้า”กรูหน้ากลัวขนาดนั้นเลยหรอ
“หิวข้าวยัง”
“นิดนึง” แต่พอพาไปกินจิงๆ เกาเหลา+ข้าวเปล่า ตบท้ายด้วยก๋วยเตี๋ยวเป็ดอีกชาม  เนี้ยนะหิวนิดนึงของเมิง
กินเสร็จหน้ามันเริ่มดีขึ้น  เริ่มพูดบ้าง
“จะกลับแล้ว แน่ใจนะว่าไม่อยากได้อะไร”
“ไม่รู้ดิ มีอะไรน่าเอาละ มีแต่คนแก่”เออ ก็จิงของมัน มองไปรอบๆตัว มีแต่คนแก่เดินตลาด  พวกผมเด็กที่สุด หล่อที่สุด ในเยาวราช คริๆ

ดีนะ ที่ไม่ขับมอไซมา เพราะไม่รู้จะเอาไปจอดตรงไหน แล้วไม่รู้ว่าจอดแล้ว จะหาเจอหรือเปล่าก็ไม่รู้

แต่ที่น่าเสียดาย คือเค้าบอกว่าเยาวราช คือแหล่งอาหารทะเล ที่อร่อย สด ที่สุด ใน กทม  ผมก็อยากมาลองกุ้งมังกรเหมือนกัน  แต่วันนั้น ผมไปเช้าเกิน และที่สำคัญ  สำคัญมากๆเลยคือ กำลังทรัพย์ไม่มี   กลับไปกินกุ้งแห้งๆที่อยู่ในมาม่าดีกว่า  อร่อยเหมือนกัน

พอได้ชา5ห่อใหญ่ๆก็กลับ เพราะผมเองก็ไม่รู้จะเดินดูอะไร มีแต่กลิ่นธูป กลิ่นยาจีน ได้กลิ่นแล้วเวียนหัว(แรดเนอะ )ไอ้นัดก็เป็น
“ตัวเองๆ”
“อะไร”ผมหยุดเดินแล้วหันไปมอง
“รถ  ซื้อไปให้ไอตัวเล็ก(เด็กข้างๆบ้านผม)”ผมก็มองตามที่มันชี้
“คอยซื้อแล้วเผาไปให้กรูแล้วกัน”
“อ้าว ซื้อไปดิ ให้เด็กมันเล่น”
“เค้ามีไว้เล่นหรอนัด เค้าไว้เผาไอ้สัส  ไปเดินต่อ”ขนาดผมไม่มีเชื่อจีนผมยังรู้ว่ามันคือ  คืออะไรวะ ที่เค้าไว้เผาให้คนตายอะ (กงเต็กมั้ง)ที่เป็นรถ เป็นบ้าน มอไซ อะไรเทือกนี้อะ
“อ้าวหรอ”ขนาดที่บ้านมันเผา มันยังไม่รู้เลย  แล้วนับประสาอะไรกับบ้านผมไทย อิสานแท้100%
“เดี๋ยวเดินไปเรื่อยๆถ้าเจอค่อยซื้อก็ได้”

เดินไปเรื่อยๆเจือกเจอร้านของเล่นจิงๆด้วย  ไอ้นัดซื้อรถเล็กๆไป3แผง (มันเอาไปแจกเด็กๆได้คนละ3ตัว)ใจบุญจิงผัวกรู


ขากลับนั่งรถเมล์

ตอนนั่งรถเมล์  กำลังจะลงต่อรถกระป๋อง ไม่รู้มันไปลุกท่าไหน  หัวไปชนพัดลม แถมยังชนราวจับอีก
“โอ้ย”มันร้องลั่นรถเลย  ดีนะทรงผมมันสกินเฮด เลยไม่เข้าไปในพัดลมไมงั้นนะ
มันรีบลงไป แล้วเดินลิ้วๆหายไปไหนก็ไม่รู้ เพราะผมลงคนสุดท้าย มันลงคนแรก พอดีป้ายนั้นคนลงเยอะด้วย พอรถเมล์ไป มันถึงโผล่ออกมา
“เซ่อซ่า เจ็บไมละ”
“เจ็บดิ ถามได้  แต่อายมากกว่า บอกให้เอามอไซมาแล้วก็ไม่เชื่อ”
“ผิดกรูหรอ”
“เออดิ  แล้วไม่ต้องชวนขึ้นคันนี้อีกนะ ยอมเดินดีกว่า”
“เรื่องของเมิง”

 ต่อรถกระป๋อง 
ผมนั่งหน้าสุด ไอ้นัดนั่งท้ายสุดตรงข้ามกับผมพอดี หันหน้าใส่กัน ข้างๆไอ้นัดเป็นผู้หญิง พาณิชย์สองคน นั่งคุยกัน คนก็เต็มรถนะ รู้ๆกันอยู่ว่าเด็กพาณิชย์จะชอบใส่กระโปรงสั้น  แถมนั่งไม่ระวังอีก (คนที่เคยนั่งรถกระป๋องจะรู้ว่านั่งยังไง (โดยเฉพาะ ผู้หญิง ต้องนั่งบิดๆขา เพราะไม่งั้นลิงจะโผล่) ผมมองเห็นลิง คนที่นั่งข้างๆไอ้นัด ผมเชื่อว่าคนที่นั่ง ข้างๆผมอีก2คนต้องเห็นเหมือนที่ผมเห็น ผมก็มอง พอดีเงยหน้าขึ้นสบตาไอ้นัด  มันก็มองผม ประมาณว่ามองอะไร ยิ้มอะไร  ผมก็ส่ายหัว  แต่มันก็ยังไม่หายสงสัย
มองผมด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยคำถาม
ผมก็เลยเอาโทรศัพท์ พิมพ์ข้อความ(ตอนพิมพ์นี่ระวังมาก)กลัวคนข้างๆเห็นแล้วจะรู้ว่าผมเป็นโรคจิต
.......................กกน สีฟ้า ข้างๆเมิงอะ.........................

 ผมพิมพ์เสร็จแต่ยังไม่ส่งนะ กดส่งตอนยัดเข้ากระเป๋ากางเกงพอดี  คนจะได้ไม่สงสัย
สักพักไอ้นัด เอาขึ้นมาอ่าน  เหล่ตามองไปที่สาวคนนั้น  แล้วมันมามองผม  ผมก็ยักคิ้วแล้วยิ้มให้มันนึง

แล้วจู่ๆมันก็กดกริ่งรัวเลย  (กดครั้งเดียวคือจอดป้าย  กด2ครั้งคือจอดเลย  กด3ครั้งคือหัวเมิงทิ่มแน่)
แล้วทางลงมันก็อยู่ข้างผมพอดี ไอ้นัดก็กระชากแขนผมลงไปด้วย พร้อมกับยื่นแบงค์20ให้คนขับ
“เมิงเป็นบ้าอะไรเนี้ย”ผมละงงกับมัน
“แล้วเมิงละ”อ้าว มาขึ้นเสียงใส่หูเฉยเลย
“อะไร ก็เมิงอยากรู้เองกรูก็บอก  เมิงจะมาโวยวายทำไม”
“แล้วมองทำห่าอะไรละ”
“อ้าวก็มันมีให้มองอะ”
“สัสหมา”
“เมิงบ้าไปปะนัด  อีกตั้ง2ป้าย”
“เดินเอาสิ แค่นี่เอง  นั่งดีๆไม่ชอบ”อ้าว กรูผิดหรอ กรูกดกริ่งหรอ  กรูลากเมิงลงหรอ  ไม่ใช่ทั้งหมดเมิงทำหรอกหรอ
“เออ เดินก็ได้วะ ถือของเลยเมิง”
“เออ เอามา”มันก็กระชากของไปแล้วเดินลิ้วๆไปเลย เหมือนมันมาคนเดียว  ผมโบกรถกระป๋องคันใหม่ทันที แล้วนั่งไปรอมันอยู่ใต้คอนโด

พอมันเดิมมาถึงผมก็ยื่นกาแฟเย็นให้มัน(ซื้อตรงรถเข็นที่ผ่านพอดี) แล้วยักคิ้วให้มันทีนึง (ตอนผมนั่งรถกระป๋องคันใหม่มามันคงไม่ได้มอง) 
มันไม่รับเว้ย  แต่เดินขึ้นห้องไปเลย
ผมก็เดินตามมันขึ้นไป


เดี๋ยวมันก็ลืม  ไอ้นี่ปลาทองจะตายห่า 



กลับถึงบ้านก็บ่ายๆเสื้อผ้าแห้งพอดี  เก็บใส่กระเป๋า  ไปหมอชิต ตีตั๋ว3ทุ่ม เหลือเวลาอีก2 ช ม ทำเลที่ดีที่สุดก็คือสนามหญ้าหน้าหมอชิต เป็นที่นั่งๆ ที่เหมาะดี นั่งดูคนพลอดรักกัน 5555
นั่งไปนั่งมา  เอากระเป๋ามาหนุนหัว    หนุนไปหนุนมาหลับ
“ตัวเอง”
“อือออออออ”
“ตื่นๆ รถไปแล้ว”ผมรีบกระตุกทันทีเลย ตาสว่างเลยดูเวลา
“โถ่ เมิงใช่เวลาเล่นไม”
“555ใครจะไปรู้ว่าจะตกใจขนาดนี้ ปะไปล้างหน้าไป อีก20นาที ไปรอที่ขึ้นรถกัน”
“อืออ โห ยุงกัดกรูเต็มเลย”
“ยุงที่ไหนมีเห็นกัดเค้าสักตัว”
“เมิงมันเหม็นยุงไม่กัดหรอก กัดแต่คนหอมๆอบ่างกรู หาววววววววววววว”พูดด้วย เกาแขนด้วย หาวด้วย ดีนะใส่ยีนส์ขายาว ยุงเลยได้แดรกแต่แขน

ไปทำธุระเสร็จ ก็ไปรอรถ  ขึ้นรถเสร็จ ไอ้นิวก็ไม่สนใจโลกภายนอกแล้ว  คว้าผ้าห่มมาคลุมหัวแล้วก็หลับต่อ  ไอ้นัดก็ไม่สนมัน

รู้สึกตัวอีกที  ไฟเปิดทั่วรถ และรถมันนิ่ง  รู้สึกว่านิ่งนานแล้วด้วย แต่เพิ่งรู้ตัว เสียงก็เจี้ยวจ้าวทั่วรถ

“ท่านผู้โดยสารคับ  พอดีรถเสียนะคับ  กำลังรอรถคันใหม่มาเปลี่ยน  ผู้โดยสารจะเดินเข้าปั๊มก่อนก็ได้นะคับแล้วนั่งรออยู่หน้าเซเว่น เดี๋ยวรถมา ผมจะให้เข้าไปรับตรงนั้น กระเป๋าเดี๋ยวผมขนย้ายเอง” ปั๊มอยู่ห่างจากจุดที่รถเสีย ประมาณ50เมตร
คนก็ทยอย เดินไปเข้าห้องน้ำในปั๊ม  ผมก็ สะลึม สะลือ เดินตามเข้าไป  ไอ้นัดก็เดินตามผมมา 

จนเดินเข้าห้องน้ำ ผมมองว่ามันยังเดินตามมาไม  ปรากฏว่ามันยังเดินตามมาคับ
แต่ๆ
“เฮ้ย  เมิงเอาผ้าห่มเค้าลงมาด้วยทำไม”มันห่มผ้าห่มไว้เหมือนพระเลย(ใครเคยขึ้นรถทัวร์ของ บขส จะรู้ว่าผ้าห่มเป็นสีอะไร ส้มๆแสดๆ) บนหัวก็มีหมวกไหมพรมสีดำ ถ้าเป็นสีส้ม มีเหลืองนี่คิดว่าพระเลยนะเนี้ย
“ลืม”มันตอบแบบอึนๆแล้วเดินแทรกตัวผมเข้าไปที่โถ่ฉี่
ผมก็ไม่รู้จะพูดยังไง 

ทำธุระเสร็จ ก็เดินเข้าเซเว่น  มันก็เดินเหมือนศพเดินตามผมต้อยๆ
คนก็มองมัน มันก็หน้ามึน ทำเป็นไม่สนใจ

“เอาอะไร หิวข้าวไม”
“หิว”
“เอาข้าวอะไรละ”
“อะไรก็ได้”
“ขนมไม”
“อืม”
“M150สักขวดไม จะได้สดชื่น”
“อืม”
 มันอืมได้คำเดี่ยว


ซื้อข้าวออกมานั่งกินหน้าเซเว่น ม้านั่งก็เต็ม คนก็นั่งกับพื้น หน้าเซเว่น สนามหญ้า เต็มไปหมดก็เนียนๆนั่งกับเค้าไป
นั่งกินข้าว กินขนม ร่วม2ช ม รถก็ยังไม่มา
คนไทยก็เริ่มโวยวาย  ไอ้นัดนี่กินไม่หยุดเลย เข้าเซเว่น2ที นี่หมดไป400เลย ซื้อแต่ขนมไร้สาระ

“ตัวเองกินนี่ไม”
“ไม่อะ”
“นี่ละ”
“ไม่ อิ่มแล้ววะ”
“กินเหอะ”
“ทำไม”
“อิ่มอะ จะอ้วกแล้ว”
“นั้นไง ซื้อมา ไม่ดูความจุของตัวเอง”
“ก็มันหิว”
“เก็บใส่ถุงไว้  ไว้กินบนรถ”
“คงกินได้หรอก  แต่ละอย่างกลิ่นแรงๆทั้งนั้น เช่น ไส้กรอก  แหนม ทุเรียนกวน แล้วก็มีขนมกลิ่นแรงอื่นๆอีก  เชื่อไมว่าขึ้นรถแล้ว ไม่กล้าเปิดถุงเลย แค่ไปสะกิดโดน มันยังส่งกลิ่นออกมา
ปกติถึงบ้านน่าจะประมาณตี4-ตี5 แต่วันนี้ ถึง8โมงกว่า

ลงรถมา มองซ้ายมองขวา หาไอ้น้อยคนมารับ
“โหล เมิงอยู่ไหน”ไอ้นัดโทรถาม
“...”
“เออ”แค่เนี้ย

“มันว่าไง”
“ไปเรียนแล้ว”
“อ้าว  แล้วเราเข้าบ้านยังไง”
“มันเอารถมาจอดไว้ให้แล้ว กุญแจ ให้ไปเอาในมินิมาร์ท”
“อ้าว”เอากับมันสิ เอารถกรูมาทิ้งไว้มั่วซั่ว แล้วไม่โทรบอกอีกนะ


กลับถึงบ้าน เหมือนมาหาเสียงอะคับยกมือไหว้ทุกคนเลย เหมือน สส หาเสียงเลย  ไหว้ทุกบ้านจิงๆ หมาเดินผ่านยังไหว้  (เว่อร์ไป5555)

มาถึงกระเป๋ายังไม่ถึงบ้านเลย ไอ้นัด แวะหาพี่รุจก่อนเลย   นี่ละมั้งถึงอยากมา

[Nano PL]

จิ้ม

55555 นัดหึงพี่นิว กระชากลงจากรถเลยยย 555555

[Zarch krub]

นิวรู้ตัวไหมครับเริ่มขี้บ่นเหมือนผู้หญิงแก่เข้าไปทุกวันแหละ 55555   
ปล.บวกเป็ดให้กับความตั้งใจครับ

[kataiyai]

เค้าคิดถึงกัน นิวทำใจเหอะ

[Damon]

ตรูล่ะฮากับกุมารตัวนี้จริงๆ แมร่ง ครบรส พี่นัดนี่รู้สึกว่าหน้ามึนนะ
# พี่นิว พี่เลิกบุหรี่กับเหล้าได้ยัง เดี๋ยวหน้าแก่จริงๆ นะเออ เห็นโดนททักหลายคนละ ถึงขนาดบอกว่าเป็นพ่อพี่นัดเลย (อิคุณนายไง) 

[nokkaling]

กลับบ้านครั้งนี้นัดจะทำเรื่องอะไรอีกนะ 

[Infinity 888]

นิว ขี้บ่นอ่ะ ฮาๆๆๆ เหมือนพีี่ที่บ้านเลย
ขำนัดหึงขึ้นหน้า ไม่สนใจอะไรทั้งนั้นลากลงรถเลย
นิวก็กวน ขึ้นรถต่อ ไปดักข้างหน้าเฉยเลย   

[Boonthaptim]

เจ้านัดขี้หึงแถมยังซื่อ...ด้วยเนาะ 555

[kasarus]

ถ้านัดเปลี่ยนแปลงตัวเองให้ดีขึ้น ชีวิตนิวก็ไม่มีสีสันน่ะสิ

นิวทนๆ ความเกรียนของนัดต่อไปละกัน