ตอนที่155 เรียงความ (นัด)
เอาสั้นๆๆๆๆๆๆก่อนนะคับ ไม่มีเวลา อิอิ
(......)คำที่อยู่ในวงเล็บ ผมแก้เองแหละ มันผิดไวยากรณ์
ความรัก คือความรู้สึกดีๆที่เรามีให้คนๆนึง(หนึ่ง) ซึ่งคำจำกัดความ ไม่มีอะไรตายตัว เพียงแค่เรารักเค้า(เขา) เค้า(เขา)รักเราก็พอแล้ว รวยจน ไม่สำคัญหรอก มันอยู่ที่ว่า เราสองคนเข้าใจกันแค่ไหนมากกว่า แล้วความรักของผม ผมว่าไม่สำคัญหรอกว่าคนรักกันจะต้องเป็นชายกับหญิง เพราะพระเจ้า(เมิงศาสนาไหนกันแน่วะ)ไม่ได้กำหนดไว้นี่ ว่าชายต้องคู่กับหญิงเสมอไป
การที่คนสองคนจะรักกันได้ มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลย ต้องผ่านอะไรมาด้วยกันหลายๆอย่างซึ่งมันก็เป็นบทพิสูจน์ให้เราเห็นได้ว่า เราสองคนรักกันแค่ไหนมากกว่า ความรัก เกิดได้กับทุกคนไม่ว่าจะเป็นวัยเด็ก วัยรุ่น วัยผู้ใหญ่ แม้กระทั้งวัยชรา ผมว่ามันก็เป็นสัจธรรมของมนุษย์ที่ต้องเกิดมาต้องมีคู่ ของทุกอย่างยังมีคู่เลย ไม่ว่าจะเป็นแขนซ้ายคู่แขนขวา ล้อหน้าคู่ล้อหลัง เด็กแว๊นก็ต้องคู่กับมอไซ(ดีนะ มันไม่บอกว่าคู่สก๊อย)ความรักเกิดขึ้นได้รอบตัวเรา เช่นรักแรกพบ หรือเกิดจากความผูกพันที่ได้รู้จักกันมานานก็เกิดขึ้นได้ จากเพื่อนกลายเป็นแฟน จากคนร่วมงานกลายเป็นคนร่วม(ใช้)ชีวิดก็เป็นได้ หรือความรักที่เกิดจากคนในครวบครัว ที่บางคนไม่เคยแสดงออกให้เห็นแต่ผมเชื่อว่าทุกคนต้องรักคนในครวบครัวแน่ๆ
มีคนเคยพูดไว้ว่า รักในวัยเรียนก็เหมือนจุดเทียนกลางสายฝน แต่ผมก็ไม่สน เพราะผมจะกางร่มก่อนจุดเทียน(เพ้อเจ้อ) หลายๆคนคงเชื่อ แล้วยึดมั่นในความกล่าวนี้ แต่สำหรับผม มันตรงข้ามกันเลย เพราะเขาเป็นแรงผลักดัน ทำให้ผมเข้าเรียนได้ ดิ้นรนให้ผมทุกอย่างตั้งแต่ทรงผม ไปถึงเครื่องแต่งกาย เค้า(เขา)สามารถ ทำให้ผมเด็กดีได้ ถ้าไม่เจอเค้า(เขา)ในวันนั้น ผมก็ไม่รู้ว่าชีวิตผมจะเป็นยังไงในตอนนี้ ผมมองความรักเป็นสิ่งที่ดีและสวยงาม ถ้ามันไม่ทำให้เราหรือใครเดือดร้อน มันก็เป็นสิ่งที่ดีนะ มันเป็นสิ่งที่ผลักดันทำให้เรารู้ว่าเราต้องมีชีวิตอยู่เพื่อใคร
แต่ความรักมันก็ไม่ได้ด้วยกลีบกุหลาบเสมอไป ตัวผมเองมองความก็เหมือนการขับมอไซ ไปบนถนนเส้นที่ยาวและไกลมาก ถนนมันต้องมีตกหลุมบ้างลื่นบ้าง เจอฝน เจอแดดบ้าง ผมว่าเป็นก็เป็นอุปสรรค์ที่ทำให้เรารู้ว่าเราจะพาความรักของเราไปสู่ปลายทางได้หรือไม่ และอุปสรรค์เหล่านี้นี่เองที่ทำให้เรารู้ว่าเราแข็งแกร่งและพร้อมที่จะรักใครจริงๆจังๆได้หรือยัง บางคนก็มองว่ารักในวัยเรียนเป็นเรื่องเด็กๆ ไม่นานมันก็เลิก แต่ผมว่า ก็มีหลายคนที่อยู่กันจนแก่ไปด้วยกันได้ ความรักมันก็ไม่ใช่แค่เรื่องบนเตียงอย่างเดียว มันมากมายและลึกซึ้งมากกว่าเกินที่ผมเองจะเข้าใจ ถ้าเรามีความรัก เราควรรักษามันให้อยู่กับตัวเราไปตลอด เพราะบางคนหาทั้งชีวิตก็ยังไม่เจอ แต่บางคนมีความรัก แต่กลับปล่อยให้มันหลุดมือไป มันก็เหมือนรถเมล์ที่เราปล่อยให้มันผ่านไปคนแล้วคันเหล้า(ถ้าจำไม่ผิด ผมเคนพูดให้มันฟังแบบนี้นะ555ลอกตู)
2หน้าสมุดมัน ผมพิม ทำไมมันเหลือแค่นี้วะ
(ไม่รู้ผมจะซึ้งดีไม แต่เท่าที่ผมอ่าน ทำให้ผมรู้ว่าไอ้นัดมันมีความคิดที่จะโตเป็นผู้ใหญ่แล้ว แต่มันอยากทำตัวปัญญาอ่อนเอง)
โพลล์
หัวข้อ: ก่อนอื่น ผมต้องขอโทษ ทุกคนด้วย ที่หายไป หลายปีเลย55555555555555 (อ่าน 3016797 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก