ใช้คอมวันนี้ได้เม้นท์ให้สามตอนรวดเลยแฮะ ^^
เน็ตของป้าชัดเจนในตัวเองแล้วนะลูก เห็นความรู้สึกของหนูแล้วป้าก็อดดีใจแทนเฮียมันไม่ได้
แต่ทว่า พอได้อ่านพาร์ทต่อมาของปันนภ ใจป้ามันก็ ..... อดสงสารมันไม่ได้เหมือนกัน
ได้แต่ถอนหายใจแล้วก็ลูบไหล่มันเบา ๆ .... ไม่ต้องโทษใคร โทษตัวเองที่รู้สึกช้าไปนั่นแหละปันนภ
หลังจากนั้น ความรู้สึกของตัวละครแต่ละตัวก็ล้มเป็นโดมิโน เจ็บไปตาม ๆ กันหมด
พูดแล้วก็เห็นภาพหมวยซึมชัดเจนขึ้นมาเป็นภาพแรกกันเลยทีเดียว แต่หมวยมันก็จัดการกับอารมณ์ได้ดีมากนะ
ดีกว่าที่ป้าคิดไว้มากทีเดียว จนนึกนับถือใจของหมวยมันเลย
คุณชายปันนภมาทำให้อิป้าเจ็บชา ๆ ได้ตอนหนึ่ง จากทีน้ำตาซึม ๆ ตอนถัดมาอิป้าก็น้ำตาเล็ดกันเลยทีเีดียวค่ะ
ถามคุณคนเขียนนิดหนึ่งค่ะว่า พี่จอมนี่ ชื่อเต็ม ๆ ชื่อว่า " จอมเกรียน " หรือเปล่าคะ ?
คนอาไร้ ~ ปรากฏตัวพาร์ทแรกก็ทำเอาคนอ่านเอ็นดูไปละ
อยากจะบอกว่า ตอนที่พี่แกถามว่า “เป็นไง พออยู่ได้ไหม?” แล้วเน็ตมันฝืนใจพยักหน้ามีเพลงของซาซ่าเป็นแบ็คกราวด์นั่น ..
อย่างฮาเลยเหอะค่ะ !!!! /อิป้าร้องได้จบเพลงเลยนะจะบอก
/
อา .. อิป้าอิ่มเอมกับพาร์ทนี้มากจริง ๆ ค่ะ
โดยเฉพาะฉากเฮียจูบส่งเด็กอนุบาลเน็ตเข้าโรงเรียนนั่นน่ะ หวานเบา ๆ แต่ก็น่ารักมากจริง ๆ ^^
+1 ไปค่ะ
หัวข้อ: Friend's brother,Brother's friend เมื่อเพื่อนสงสัย... (ตอนพิเศษวันปีใหม่ P.85) (อ่าน 1230206 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก