ตอนที่ 2
[ต้าร์]
ผมขับรถมาจอดหน้าคอนโดของไอ้แรดฟี่อยู่สักพัก แล้วก็ไม่มีทีท่าว่ามันจะตื่นเลย ผมเลยเรียกและเขย่าตัวมันอยู่นานโขมันถึงรู้สึกตัว
“อือ.........ฟินนนน เถิงงง แล้ววว เหรอออ...” มันลืมตาขึ้นถามอย่างงัวเงีย
“กูไม่ใช่ไอ้ฟิน ลงจากรถได้แล้ว”
“อือ......โบว์เหรอออ หรือออว่าเค.........”
“ไม่ใช่ทั้งสองคน กูชื่อต้าร์” ผมบอกมันเสียงดังแล้วลงจากรถด้วยความหงุดหงิด
ผมเดินไปยืนรอมันอยู่ประตูเข้าคอนโด มันเปิดประตูออกมาแล้วค่อยๆก้าวลงจากรถ แล้วยืนจับประตูรถเอาไว้เพื่อเป็นหลักยึด และยังไม่มีท่าทีว่าจะปล่อยมือจากประตูรถเลย ชิส์... ผมเดินเข้าไปหามันอย่างหงุดหงิดแล้วกระชากมันออกมาจากประตูรถผลักประตูปิด มันยืนเอนไปเอนมาในอ้อมแขนของผม
“ยืนไม่ไหวก็จับไหล่กูเอาไว้” ผมบอกมันอย่างอดทน มันก็วางมือบนไหล่ผมอย่างกะกลัวว่า ท่ามันจับแน่นกว่านี้จะทำให้ผมเจ็บ
“จับไว้แน่นๆสิ”
“อ ....อืม ขอโทษ” ขอโทษ ขอโทษกูทำไม แต่ผมก็ไม่ได้พูดออกไป ดันเอวให้มันออกเดิน แต่ให้ตาย ผมคำนวณจากการก้าวเดินที่ไม่มั่นคงของมันแล้ว กว่าจะถึงห้องมันคงเป็นพรุ่งนี้แน่ๆ
“กอดคอกูไว้” ผมสั่งมัน
“หื้ม......” มันส่งเสียงสงสัย
แต่ผมไม่อยู่ในอารมณ์ที่จะอธิบายเลยถลึงตามองมันอย่างดุๆ มันเลยยอมยกแขนขึ้นกอดคอผมแต่โดยดี แล้วผมก็จัดการอุ้มมันขึ้นเดินเข้าไปในคอนโด ไม่น่าละไอ้เคอุ้มมันเดินตัวปลิวเลย ตัวมันเบานี้เอง
ผมยืนอยู่ในลิฟท์ด้วยความกะวนกะวายว่าเมื่อไหร่จะถึงชั้นที่มันพักสักทีวะ ก็เพราะลมหายใจร้อนๆของมันที่รดต้นคอผมอยู่ทำให้เกิดความรู้สึกร้อนวูบวาบแปลกๆ
เมื่อเข้ามาในห้อง ผมเดินไปวางมันลงบนเตียงอย่างไม่เบามือนัก ทำไมกูรู้สึกแปลกๆว่ะ แล้วก็กำลังจะก้าวเท้าออกจากห้องมัน แต่ปล่อยไว้อย่างนี้มันจะนอนสบายเหรอว่ะ คิดแล้วก็เดินไปหาถ้วยแก้วใบใหญ่และผ้าชุบน้ำมาเช็ดหน้าให้มัน ที่ผมทำไปก็ไอ้เคมันสั่งหรอกไม่งั้นไม่ทำหรอก
“อืม......” เสียงมันครางอย่างสบายตัว
เช็ดหน้า คอ แขนมันแล้วก็ถอดเสื้อมันออก ขาว ทำไมใจสั่นๆแบบนี้ว่ะนี้กูเป็นอะไร ผมมองเม็ดสีทับทิมสองเม็ดตรงหน้าอยู่นานก่อนจะได้สติแล้วเช็ดตัวให้มัน
“อืม...........”มันครางพรางจับมือผมเอาไว้และปรือตามองผม
“ต้าร์...” มันยกมืออีกข้างขึ้นจับแก้มและมองผมแบบตาปรือๆ
ในดวงตาคู่นั้นทำไมผมเห็นแววน้อยใจสะท้อนออกมา
“เฮ้ย......” ผมก็โดนไอ้ฟี่ผลักให้นอนลงกับเตียงและขึ้นมาคล่อมผมโดยที่ผมไม่ทันตั้งตัว ให้ตายนี่มันเมาจริงรึเปล่าว่ะแรงเยอะสัส
“คงง...จา.....ฝันนน.....ปายยย....” มันก้มลงมายิ้ม สายตาของมันมองผมอย่างยั่วยวน แล้วแลบลิ้นออกมาเลียริมฝีปาก
ฝันบ้าอะไรกูยังไม่ได้หลับสักหน่อย
“อยากกก.....จูบบบ...” สายตาและปากสวยๆนั้นสะกดให้ผมไม่ผลักมันออกจากตัว
แล้วมันก็ก้มลงประกบจูบปากผม จูบที่สะเปะสะปะเหมือนไม่เคยจูบยิ่งทำให้ผมห้ามตัวเองไม่ได้ต้องจูบตอบมัน ผมกดท้ายทอยของมันลงมาให้ผมได้แนบริมฝีปากจูบมันอย่างแนบแน่น ลิ้นเล็กๆของมันที่กระหวัดเกี่ยวลิ้นของผมอย่างไม่ประสายิ่งทำให้ผมกระหายจูบของมัน แล้วทำไมปากมันนุ่มจังว่ะ
อารมณ์ของผมเริ่มปะทุเพราะช่างร่างของมันที่บดเบียดตัวตนของผมอยู่ ผมลูบไล้ตัวนุ่มๆของมันอย่างไม่อยู่สุข ก่อนจะเลื่อนมือมาลูบไล้หน้าอกแบนๆของมัน
“อืม....” เสียงมันครางอย่างพอใจ
ตอนนี้ร่างกายเราสองคนเปลือยเปล่าทั้งคู่ ไอ้ฟี่ยังคร่อมอยู่บนตัวผมเหมือนเดิม ปลายลิ้นสีชมพูของมันกำลังรุกรานยอดอกของผมอยู่ แถมหน้าอกอีกข้างยังโดนนิ้วเรียวยาวสะกิดอีก
“อ๊า....” ผมทนไม่จนขย้ำบั้นท้ายมันอย่างมันมือ
นิ้วผมเริ่มกดเข้าไปในปากทางรักเพื่อขยายช่องทางให้มัน ถึงจะไม่เคยมีอะไรกับผู้ชายแต่ก็พอจะรู้ว่าจะต้องทำยังไง อ่า...ขนาดแค่นิ้วมันยังรัดแน่นขนาดนี้ แล้วท่าเป็นลูกชายของผมมันจะแน่นขนาดไหน เมื่อขยายช่องทางมันพอแล้วจึงถอนนิ้วออก
แล้วไอ้ฟี่ก็จัดการหย่อนบั้นท้ายลงกลืนกินเจ้าลูกชายตัวโตของผมทันที
“ซี๊ด.....” ผมสุดจะทนกลับช่องทางรักที่คับแน่นของมันที่รัดรึงจนอึดอัดไปหมด
ไอ้ฟี่ค่อยๆกดตัวลงไปทีละนิดๆ หน้ามันเบ้นิดๆคงจะเพราะความเจ็บ แต่ผมจะบอกว่าหน้ามันตอนนี้โคตรเซ็กซี่เลย
ในที่สุดเจ้าลูกชายของผมมันก็เข้าไปจนสุดความยาว ไอ้ฟี่หลับตาพริ้มและยังคงนิ่งอยู่ คงกำลังปรับตัวสิ่งแปลกปลอมที่มันใหญ่โตอยู่ข้างใน
สักพักมันก็เริ่มขยับตัวขึ้นลงช้าๆ จากช้าก็เร็วขึ้นเรื่อยๆ ผมขยับตามมันอย่างไม่ลดละ ทำไมถึงมีความรู้สึกว่าตั้งแต่มีเซ็กส์มาครั้งนี้มันสุดยอดที่สุด และก็เหมือนกับเปิดซิงสาวยังไงก็ไม่รู้
“อ๊า.....” ไอ้ฟี่ขยับสะโพกอย่างร้อนแรง
มันขยับสะโพกเร็วขึ้น คงจะใกล้ถึงจุดจบเต็มที ผมจัดการกระตุ้นน้องชายมันให้ด้วย ทำไมกูถึงไม่รู้สึกรังเกียจว่ะ
“อ๊า....ต้าร์” และแล้วมันก็ตัวกระตุก ช่องทางรักบีบรัดจนผมหายใจไม่ออก น้ำสีขาวขุ่นก็หลั่งไหลออกมาเลอะมือและหน้าท้องของผม
ผมปล่อยให้มันพักหายใจสักพัก ก่อนจะพลิกตัวให้มันลงไปนอนที่เตียง แล้วเปลี่ยนตัวเองมาอยู่ด้านบนแทนโดยที่ยังต่อเชื่อมกันอยู่ ขยับตัวเร็วๆเพื่อพาตัวเองตามมันไปยังเส้นทางสีรุ้ง
“อืม....” แล้วผมก็เกร็งกระตุกพรางปล่อยน้ำสีขาวขุ่นเข้าสู่ทางรักของมันอย่างรุนแรง
ก้มลงไปจูบปากอิ่มอย่างเร้าร้อน ก่อนจะขยับตัวอีกครั้ง หึๆ ครั้งเดียวมันไม่พอสำหรับผมหรอก คืนนี้ยังอีกยาวไกล
[ฟี่]
อ่า......ทำไมเมื่อคืนฝันดีจังว่ะ ฝันว่าฟี่กับไอ้ต้าร์เป็นของกันและกันอย่างร้อนแรง ฟี่อยากให้ไม่ใช่ความฝันจังเลย
แล้วทำไมมันหนักที่ขาและที่เอวจังว่ะ เหมือนมีอะไรมาทับเอาไว้ หรือว่าผีอำ แต่นี่มันก็เที่ยงแล้วนิคงไม่ใช่หรอก ฟี่ขยับตัวจะลุกขึ้นแต่ก็เหมือนมีอะไรมารั้งที่เอวเลยหันไปมอง
“กรี๊ดดด!!!” (กรีดร้องในใจ) มือผู้ชายกอดเอวฟี่อยู่ งั้นแสดงว่าที่ฝันเมื่อคืนก็เป็นเรื่องจริงสิ กรี๊ดนี่กูเสียสาวให้ใครก็ไม่รู้ ชัดเลยเพราะเจ็บที่ก้นเอามากๆ ฮือๆๆ ไม่นะ ซิงฟี่มีไว้ให้ไอ้ต้าร์คนเดียว แล้วไอ้เชื่อนี่มันเป็นใครรรรร.....
ฟี่ทุบตัวมันอย่างแค้นจัด ไอ้เวรมึงเป็นใครถึงกล้ามาทำกับกูแบบนี้
ตุบๆๆ!!! พี่ทุบมันจนมันรู้สึกตัว
“โอ้ย....อะไรว่ะ” มันลุกขึ้นมาจับมือฟี่ที่ระดมทุบตัวมัน แต่ฟี่ไม่ยอมให้มันจับมือฟี่ได้หรอกเพราะเลือดรักตัวเองมันแรง มีแรงเท่าไหร่ทุบมันไม่ยั้ง ถ้ากูลุกขึ้นมากระทืบมึงได้กูทำไปนานแล้ว แต่ร่างกายตอนนี้มันไม่เอื้ออำนวย
“หยุด...” มันรวบมือฟี่ไว้ได้ แล้วดันให้ฟี่ล้มลงนอนบนเตียง ตัวมันก็ขึ้นมานั่งคร่อมฟี่
“ไอ้ต้าร์....” เมื่อเห็นหน้าไอ้คนที่ได้ซิงฟี่ไป ฟี่ก็ตะโกนออกมาอย่างตกใจปนอึ้ง ทึ้ง เสียว (อันหลังนี้ไม่เกี่ยวแระ) ทำไมเป็นมันละ ก็มันรังเกียจฟี่ยังกับอะไรดี ฉับพลันความดีใจก็แล่นขึ้นมาเต็มตื่นที่หัวใจ อย่างน้อยๆที่สุดคนแรกของฟี่ก็เป็นมัน
“จะทำหน้าเอ๋ออีกนานไหม” มันว่า
“มะ...มึง ข่มขืนกู”
“เปล่า....มึงเป็นคนเริ่มก่อน”
“ว่าไงนะ” ฟี่ถามอย่างไม่อยากเชื่อ กูนี่นะเริ่มก่อน
“คนเมานี่มันแรงเยอะจริงๆสิ” ไอ้ต้าร์พึมพำ (ได้ข่าวว่ามึงไม่ขัดขืนเลยนะไอ้ต้าร์ = คนเขียน)
“ไหนมึงบอกว่าไม่ชอบเกย์ไง แล้วมาเคลิ้มกับกูทำไม”
“เรื่องแบบนี้ใครจะไปทนไหวว่ะ”
“แล้วมึงมาอยู่ในห้องกูได้ไง” ฟี่สงสัยว่าไอ้สามผู้ยิ่งใหญ่มันหายหัวไปไหนทำไมไม่มาส่งฟี่เอง
“กูเป็นคนมาส่งมึงที่ห้องเอง เพราะไอ้สามตัวนั้นไม่ว่างมาส่งมึง”
ฟี่เงียบเพราะไม่รู้จะพูดอะไรในสถานการณ์แบบนี้
“แล้วนี่หิวรึยัง เดี๋ยวกูไปซื้ออะไรมาให้กิน ระหว่างนั้นก็อาบน้ำให้มันสบายตัวซะ” สั่งเสร็จมันก็ลุกขึ้นเดินโทงๆไปใส่เสื้อผ้าที่ทิ้งเรี่ยราดอยู่ที่พื้น
ฟี่มองตามร่างกายที่เปลือยเปล่าของมันด้วยหัวใจเต้นแรง ชาตินี้ไม่คาดคิดว่าจะได้เห็นตัวเปลือยๆของมันแถมยังมีอะไรกันด้วย
ใส่เสื้อผ้าเสร็จมันก็เดินออกจากห้อง ฟี่ก็มีโอกาสได้สำรวจตัวเอง คาบอะไรต่อมิอะไรยังติดอยู่ที่หว่างขาและต้นขาทั้งสองข้าง มองดูที่เตียงผ้าปูที่นอนก็เปรอะไปด้วยคาบน้ำขาวขุ่นปนเลือดนิดๆเต็มไปหมด เห็นแล้วหน้าก็ร้อนผ่าวขึ้นมา นี่ความฝันกลายเป็นความจริงรึนี่
ฟี่ค่อยๆเดินเข้าห้องน้ำช้าๆ
ซู่!!!(เสียงน้ำไหล) อ่า....นี่เป็นการอาบน้ำที่ทรมานที่สุดในชีวิตฟี่เลย เพราะมันแสบตรงนั้นเอามากๆ ยืนก็แทบไม่อยู่ แต่ก็ต้องกัดฟันอาบน้ำต่อไป
ตอนนี้ฟี่แต่งตัวเสร็จแล้วครับ หลังจากที่รื้อผ้าปูที่นอนไปปั่นเครื่องซักผ้าที่อยู่นออกระเบียงก็มานั่งดูโทรทัศน์ที่ห้องนั่งเล่น
แล้วก็ได้ยินเสียงกุกกักที่หน้าห้อง ไอ้ต้าร์เดินเข้ามาพร้อมถุงของกินเต็มสองมือ มันตรงดิ่งไปที่ห้องครัว สักพักก็ออกมาพร้อมอาหาร เป็นกับข้าวสามอย่างล้วนแล้วแต่เป็นของโปรดฟี่ทั้งนั้น
“กินข้าว”ฟี่พยักหน้ากับคำสั่งของมัน ก่อนจะลงมือกินข้ากันอย่างเงียบๆ สักพักเสียงไอโฟนของไอ้ต้าร์ก็ดังขึ้น
“อะไรนะ มีเรื่อง เชี่ยต๊ะไอ้น้องเวร หาแต่เรื่องมาให้กู เออ...เดี๋ยวไปสัส....” มันวางสายแล้วหันมาหาฟี่
“ไอ้ต๊ะมีเรื่อง กูต้องไปเคลียร์ให้มัน” มันบอก
“อืม...”
มันชะงักนิดนึ่งก่อนจะพูดต่อ
“งั้นกูไปก่อนนะ อย่าลืมกินยา” ฟี่พยักหน้าให้มัน แล้วมันก็ออกจากห้องไป
ฟี่ทานข้าวต่อจนเสร็จแล้วกินยาแก้ปวด แก้อักเสบที่ไอ้ต้าร์มันซื้อมาให้ มียาทามาให้ด้วย
วันจันทร์
เสาอาทิตย์ที่ผ่านมาฟี่นอนอืดอยู่ที่ห้องครับไม่ได้ออกไปไหน อาศัยอาหารที่ไอ้ต้าร์มันซื้อมาก่อนที่จะออกจากห้อง และก็ไม่ได้รับการติดต่อจากมันเลย มีแต่ไอ้สามผู้ยิ่งใหญ่โทรมาถามว่าไอ้ต้าร์มันส่งฟี่ถึงห้องรึเปล่า(ส่งถึงเตียงเลยละ)
ฟี่ยังไม่รู้เลยว่าเรื่องของฟี่กับไอ้ต้าร์จะเป็นยังไงต่อ หรือว่าจะปล่อยให้มันผ่านไปเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เฮ้ย....มึงก็น่าจะรู้นะฟี่ว่าไอ้ต้าร์ไม่ได้รักมึง มึงจะหวังอะไร
ตอนนี้ฟี่กำลังจะออกไปเรียนแลบตอนบ่ายครับ พอเดินมาถึงลานจอดรถมอไซค์ของคอนโดก็
กรี๊ดดด!!! อีฟี่อยากกรี๊ดให้โลกแตก วันนี้มันจะอะไรนักกันหนาเนี่ย ก็ฟีโน่ลูกรักของฟี่ดันยางรั่ว บ้าเอ้ย.... โมโหโว้ย...
เมื่อตั้งสติได้ก็โทรบอกไอ้เคให้มารับ และมานั่งรอมันที่โซฟารับแขกของคอนโดด้วยความฉุนเฉียว นี่ก็จะใกล้เข้าเรียนแล้วด้วย แล้วเมื่อไหร่มันจะมาว่ะเนี่ย อีเค…..
“อ้าว พี่ฟี่นั่งทำอะไรนะ”
“รออีเคมันมารับจ๊ะ รถพี่มันยางรั่วนะ” ฟี่ตอบไอ้หล่อคมเข้มที่มีนามว่าเดียวเขาเป็นรุ่นน้องในคณะฟี่เอง และน้องมันก็อยู่คอนโดเดียวกันกับฟี่
“มีอะไรให้พวกผมช่วยไหมพี่” ไอ้หล่อผู้ดีอีกคนเอ่ยถามฟี่อย่างมีน้ำใจ
“ไม่เป็นไรหรอกเดี๋ยวไอ้เคก็มารับพี่แล้ว ขอบใจเดียวกับปลายมากนะ” ฟี่ยิ้มให้สองหล่อตรงหน้า
“ไม่เป็นไรครับ ถ้ามีอะไรให้พวกเราช่วยก็บอกนะครับพี่ฟี่” ไอ้หล่อผู้ดีตัวขาวเอ่ยปากบอก จนฟี่ยิ้มเป็นปลื้ม หล่อแล้วยังน้ำใจงามอีกหนุ่มน้อย
“ขอบใจจ๊าสุดหล่อ”
“งั้นพวกผมขอตัวก่อนนะครับ”
“จ๊ะ”
ฟี่มองตามหลังรุ่นน้องสองคนไปด้วยความชื่นชมในความหล่อและมีน้ำใจ อีฟี่เป็นปลื้มสุดๆ น้องเดียวหล่อคมเข้มผิวสีแทน น่าหม่ำม๊ากกก น้องปลายหล่อผู้ดีหน้าได้รูปหมดจด ผิวนี่ขาววิ๊งเลย ทำไมอีฟี่ไม่เรียนโยธาว่ะจะได้มีอาหารตาทุกวัน เรียนวิศวะเคมีก็เต็มไปด้วยเหล่าชะนีซะส่วนใหญ่ ไม่ก็พวกอย่างฟี่ จะน้อยมากที่มีชายแท้เหมือนกับภาคอื่นๆ
“มองซะตาเยิ้มเลยนะมึง รุ่นน้องก็ไม่เว้น” เสียงทักที่เจือไปด้วยความหมั่นไส้ดังขึ้น ฟี่หันไปมองไอ้ต้าร์มันยืนกอดอกทำหน้ายู่ยี่ยังกะปลาโดนทุบหัว
“ก็น้องมันหล่อนิ เห็นแล้วกูใจละลาย”
“นี่มึงกะจะกินรุ่นน้องว่างั้นเถอะ” มันใช้สายตาคมๆนั้นมองฟี่ด้วยความขุ่นมัว
“ไม่มีกฎหมายห้ามไม่ให้กินรุ่นน้องนิ”
“น้องมันไม่ชอบของแปลกอย่างมึงหรอก”
“ก็ไม่แน่หรอกน้องมันอาจอยากลองของแปลกของกูก็ได้ ใครจะไปรู้”
“แรดจริงๆนะมึงนิ” มันมองฟี่อย่างเหยียดๆ
“ขอบคุณค่ะที่ชม” พี่ยิ้มรับคำด่าของมันอย่างไม่สะทกสะท้าน จนมันทำหน้าบึ้งเข้าไปอีก เล่นกะใครไม่เล่นเล่นกะอีฟี่เหรอ
“แล้วมึงมาทำไม อย่าบอกนะว่ามารับกู”
“เออ ไอ้เคมันไม่ว่าง กูเลยต้องฝ่าแดดมารับมึงเนี่ย” มันตอบด้วยเสียงหงุดหงิด
“งั้นมาถีบรถให้กูเลย กูจะเอาไปร้านซ้อม” ฟี่บอกมัน
“เหอะ กูแค่มารับมึงไปเรียนนะไม่ได้มาถีบรถให้มึง”
“อย่าบ่น” ว่าเสร็จฟี่ก็เดินไปนั่งที่ฟีโน่สีบานเย็นรอให้มันมาถีบรถให้
พอถีบรถถึงร้านแล้วบอกเข้าว่าตอนเย็นจะมารับ แล้วฟี่ก็เดินไปนั่งซ้อนท้ายมอไซค์ไอ้ต้าร์
“มึงกินข้าวยัง” มันยังไม่ออกรถแต่หันมาถามฟี่
“กินแล้ว”
มันได้รับคำตอบก็ออกรถไปทันทีแล้วมันก็ขับมาส่งฟี่ที่หน้าภาควิชาวิศวะเคมี
“ขอบใจ”
“มึงเลิกเรียนกี่โมง เดี๋ยวกูมารับ”
“ไม่เป็นไรกูให้อีจูนไปส่งก็ได้”
“ไม่ได้มึงต้องเลี้ยงข้าวเย็นตอบแทนกู”
“เออก็ได้ว่ะไอ้ขี่งก” แล้วมันก็ขับมอไซด์ไปยังภาคเครื่องกลที่มันสิงสถิตอยู่
ฟี่ทำแลบเสร็จแล้วครับกำลังนั่งรอไอ้ต้าร์มารับอยู่ที่นั่งหน้าภาค
“กูว่ามึงน่าจะลองอีกสักครั้งนะอีฟี่” อีจูนเพื่อนสาวของฟี่กำลังยุให้ฟี่ลองเดินหน้าอีกสักครั้ง
“กูกลัวว่ามันจะดิ่งลงเหวไปกันใหญ่นะสิ นี่มันก็ดีกว่าแต่ก่อนเยอะแล้วนะ” เรากำลังพูดถึงไอ้คนที่ฟี่นั่งรอมันอยู่
“กูไปก่อนนะมึง” ฟี่บอกอีจูนเมื่อเห็นไอ้ต้าร์มันขับมอไซด์มาจอดรอที่หน้าภาค
“อือ แล้วอย่าลืมเอาที่กูพูดไปคิดนะมึงอีฟี่” อีจูนบอก ฟี่ได้แต่พยักหน้าแล้วเดินมาหาไอ้ต้าร์แล้วขึ้นไปซ้อนท้ายมัน
“รอนานไหม” มันถาม
“ไม่นานหรอก”
“อืม” แล้วมันก็พาผมออกมาจากคณะตรงไปหลังมหาลัย
พอมาถึงร้านซ้อมรถจากที่อารมณ์ดีๆกลับกลายเป็นเสียเลยทันทีก็จะอะไรละครับก็ร้านซ้อมรถมันปิดนะสิ แม่ง มีกระดาษแปะติดไว้ว่าไปงานแต่ง ลูกค้าที่จะมาเอารถให้มาใหม่วันพรุ่งนี้ ฟี่เลยเดินไปทุบประตูเหล็กแม่งเลย โมโหโว้ย.... แล้วเดินกลับมาหาไอ้ต้าร์
“เจ็บไหมนั้น”
“เจ็บดิ”
“แล้วใครใช้ให้เอามือไปทุบประตูเล่า ไอ้เกย์เลือดร้อน”
“ก็มันโมโหนิ”
“เออ ขึ้นรถๆ เดี๋ยวพาไปกินอะไรที่ทำให้อารมณ์มันเย็นลง” ฟี่ก็ขึ้นไปซ้อนท้ายมันอย่างว่าง่าย แล้วไอ้ต้าร์ก็พาฟี่มาเดินตากแอร์ที่ห้างฯหน้ามหาลัยมันเดินตรงไปที่ร้านไก่ผู้พัน
“ไหนบอกว่าจะพามากินอะไรเย็นๆว่ะ”
“ไม่ได้บอกว่าจะพามากินอะไรเย็นๆ แต่กูบอกว่าพาไปกินอะไรที่ทำให้อารมณ์มันเย็นลง”
“กินไก่เนี่ยนะทำให้อารมณ์เย็นลงได้”
“เออ” ผมมองหน้ามันอย่างระอา แล้วมันก็ตรงดิ่งไปตรงเคาน์เตอร์ สั่งไก่ชุดใหญ่มากิน
ฟี่กำลังนั่นแทะไก่ด้วยมีดกับซ้อม ส่วนไอ้คนจ่ายตังค์นะเหรอตอนแรกมันก็ใช้มีดกับซ้อมอยู่หรอกแต่มันบอกว่ากินไม่ทันใจเลยใช้มือจับซะเลย
“ถ้ามึงอยากกินอะไรเย็นๆก็สั่งติมมากินก็ได้นะ” มันเงยหน้าขึ้นมาพูดกับฟี่แล้วก้มลงกินไก่ต่อ
ฟี่ได้แต่ยิ้มกับภาพตรงหน้า นานแค่ไหนแล้วนะที่เราไม่ได้มานั่งกินไก่ผู้พันด้วยกันสองคนแบบนี้ แต่ก่อนมานั่งกินประจำเพราะไอ้คนตรงหน้ามันชอบ ฟี่ชอบนั่งดูมันกินครับเหมือนเด็กเลยมันดูมีความสุขมาก สงสัยมันจะรู้ตัวว่าฟี่มองมันอยู่มันเลยเงยหน้าขึ้นมา
“มองไร”
“มองคนมูมมาม กินอย่างกะคนตายอดตายอยาก” ฟี่ว่าให้
“ก็ไม่ได้กินมานานแล้วนิ”
“หืมส์ ...ไม่ได้กินมานาน”
“อ๋อ เพิ่งมากินกับสาวเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว”
“เออ” ฟี่รู้สึกหงุดหงิดขึ้นมาทันที
แม่ง...มึงจะหวังอะไรอีฟี่ หวังว่ามันไม่ได้กินตั้งแต่ที่เราบอกรักมันนะเหรอ หวังว่ามันกินครั้งสุดท้ายก็ตอนที่กินพร้อมกับเรา ฟี่หันไก่ด้วยความหงุดหงิดจึงทำให้มีดกระทบกับจานเสียงดัง
“เบาๆดิฟี่เดี๋ยวจานเขาก็แตกหรอก”
“ก็เนื้อมันไม่ออกจากกระดูกสักทีสิ” ฟี่พูดแต่ไม่มองหน้ามันยังใช้มีดหั่นไก่ต่อไป
“ก็ตรงนั้นมันมีแต่กระดูกมันจะมีเนื้อออกมาได้ไงเล่า มานี่มา” มันแย่งจานไก่ของฟี่ไปและจัดการหันเนื้อไก่ออกให้
ฟี่มองด้วยสายตาร้อนผ่าว นี่มึงไม่รู้ตัวหรือมึงแกล้งไม่รู้กันแน่ ทำไมต้องทำอย่างกะว่าเป็นห่วงกูด้วย มึงไม่รู้รึไงว่าทำให้กูตัดใจจากมึงไม่ได้ ฟี่ทนมองไม่ได้เลยหันหน้าออกไปนอกร้าน
“อ่ะ เสร็จแล้ว มองอะไรฟี่”
“มองผู้ชาย” ฟี่หันมาตอบมัน
มันวางจานให้ฟี่ไม่เบานัก แล้วก้มลงกินไก่ในจานมันเงียบๆ ฟี่ก็ไม่รู้จะทำอะไรก็เลยก้มกินไก่ที่มันหั่นออกให้
“เดี๋ยวมึงแวะท็อบแป๊ป” ผมบอกมัน ไหนๆก็มาแล้วแวะชื่อของใช้ด้วยดีกว่าเพราะมันใกล้จะหมดแล้ว
“อืม เอาดิ” มันตอบรับเรียบๆ
ฟี่เลยพามันเลี้ยวเข้าไปในท็อบ หยิบตะกร้าแล้วเดินไปยังโซนของใช้ หยิบยาสีฟัน ครีมอาบน้ำ ซื้อแปรงสีฟันใหม่ด้วยดีกว่า แซมพู แล้วไอ้ต้าร์ก็เดินเข้ามาในตะกร้าของมันมีขนมอยู่ห้าหกถุง มันดูของในตะกร้าฟี่
“แซมพูยี่ห้อนี่สระแล้วคันหัวป่าวว่ะ”
“ไม่นิ มันทำให้ผมนุ่มด้วย”
“งั้นกูเอาไปใช้บ้างดีกว่า” แล้วมันก็หยิบแซมพูยี่ห้อเดียวกลิ่นเดียวเหมือนฟี่ แถมด้วยครีบอาบน้ำกับยาสีฟันอีก
“กูเดินไปดูผงซักผ้าก่อนนะ” ฟี่เดินไปหยิบผงซักผ้ายี่ห้อประจำและน้ำยาปรับผ้านุ่ม เสร็จแล้วก็เอาไปคิดตังค์
“พี่ต้าร์” ระหว่างที่เราเดินไปที่รถก็มีเสียงผู้หญิงเรียกไอ้ต้าร์เอาไว้
“อ้าว น้องแจน มาช้อปเหรอครับ” มันทักตอบผู้หญิงที่ทักมันเธออยู่ในชุดนิสิตสั้นๆ
“ค่ะ แจนมาดูหนังกับเพื่อนด้วย พอดีเห็นพี่ต้าร์ก็เลยวิ่งมาทัก แล้วนี่ไม่ไปกินเหล้าที่ร้านเลยนะค่ะ”
“คือช่วงนี้การบ้านพี่เยอะนะ ก็เลยปีกตัวไปไหนไม่ได้”
“นึกว่าลืมแจนแล้วซะอีก” ยัยนั่นตีต้นแขนไอ้ต้าร์เบาๆ
“ใครจะไปลืมคนสวยๆอย่างแจนลงละครับ”
“ปากหวาน”
“ปากหวานเฉพาะกับคนสวยเท่านั้นแหละ”
พวกเขาทำเหมือนฟี่เป็นอากาศ ฟี่เลยเดินเลี่ยงออกมาที่รถด้วยความหงุดหงิด ไม่เห็นหัวกูเลยนะไอ้ต้า เมียมึงอยู่นี่ ฟี่ไม่พอใจทุกครั้งที่เห็นไอ้ต้าคุยกับผู้หญิงคนอื่น ฟี่ยืนกอดอกรอไอ้ต้าอยู่ที่รถ
“ทำไมเดินมาก่อนว่ะ”
“ขี้เกียจรอ”
“หรือว่าทนดูกูคุยกับผู้หญิงคนอื่นไม่ได้” มันพูดเย้า
“แต่ก่อนอาจจะใช่ แต่ตอนนี้ไม่ใช่แล้ว”
“นี่มึงมีเป้าหมายใหม่แล้วใช่ไหม ไอ้นั่นมันเป็นใคร” ฟี่รู้สึกไปเองรึเปล่าว่าเสียงมันแข็งๆ
“จะรู้ไปทำไม”
“ก็แค่อยากรู้คนโชคร้ายคนนั้นเป็นใคร”
“เขาชื่อพี่นัทอยู่วิยาปี4 เขามาตามจีบกูอยู่นะ แต่ก็ยังไม่ตกลงรอดูอีกหน่อย”
“เฮอะ... กูว่าเขาคงแค่อยากหรอกฟันมึงเท่านั้นแหละ”
“กูก็ไม่ถือนะ เพราะพี่เขาหล่อ”
“ไอ้ฟี่” มันเรียกฟี่เสียงเข้ม หน้ามันตอนนี้แทบจะเข้ามาหักคอฟี่
“มีกูเป็นผัวยังไม่พออีกรึไง”
“หึ แค่คืนเดีวยกูไม่นับหรอก” ฟี่ว่าคืน กูยังเคืองเรื่องอีผู้หญิงคนนั้นอยู่นะ
“เออ...งั้นจะไปแรดที่ไหนก็เชิญ” มันพูดเสร็จก็สตาร์ทมอไซค์ออกไปทันที่ แบบไม่แคร์ฟี่ ไอ้ต้าร์ ไอ้บ้า...
ฟี่ต้องโทรบอกอีจูนให้มันมารับ มันก็สงสัยใหญ่ว่าทำไมไม่กลับพร้อมไอ้ต้าร์ ฟี่ก็ตอบไปแบบอั้มๆอึ้งๆ แต่อีจูนมันก็เค้นคำตอบจากฟี่ไปได้ทั้งหมด พอมันรู้เรื่องฟี่กับไอ้ต้าร์เท่านั้นแหละ มันกรี๊ดซะลั่นห้องเลยแถมยังบอกอีกว่าจะทำให้ฟี่สมหวังกับไอ้ต้าร์ให้ได้
ฟี่
ต้าร์
ขอบคุณคุณ gupalz สำหรัยเมนต์แรกนะค่ะ
หัวข้อ: (เรื่องสั้น) รักของฟี่ (จบแล้ววค่ะ) (อ่าน 14309 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก