กาลกีรตี บทที่ 81 [30/04/58 - P.61-จบภาค 1]
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

โพลล์

ถ้าคุณ...เป็นไอเดียร์ คิดว่าจะเฉลี่ยหัวใจให้ใครดี..?  ขอเหตุผลด้วยดิ น้าาาา >___< "

เอล    : แน่นอนงูตัวนี้ล่ะ พ่อของลูก!!! หล่อ โหด รักจริง คนที่ฟ้าส่งมาให้ฉันแม้จะพูดไม่ค่อยรู้เรื่องไปบ้าง
329 (73.4%)
ราม    : ฉีกกฎ กบฎอย่างฉันเชี่ยพระรอง รักมาตั้งนาน และยังจะรักตลอดไป เคลิ้มมาพี่จับกด
90 (20.1%)
โฟร์ท : ไหนๆก็ไหนๆแล้ว ขอฉีกกฎกลับไปคบโฟร์ท ดีกว่า รักกระสวยอวกาศอาจไปถึงดวงจันทร์
3 (0.7%)
เรด    : มาจากไหนไม่รู้ แต่อยู่ในใจสมาคมคนชอบหญ้าอ่อน เกรียนมาดนักดนตรีแถมด้านสุดๆ  
3 (0.7%)
อื่นๆ....พอเถอะ แค่นี้ก็ปวดหัวแล้ว TT____TT
10 (2.2%)
จี        : เคะหน้าเมะ เมียคนล่าสุดที่เพื่อนฝิ่นประทานมาให้ แบบไม่กลัวเงาหัวจะหาย ใครเชียร์ให้ไอเดียร์เลิกกับ เอล จีก็น่าสนใจอยู่
13 (2.9%)

จำนวนผู้โหวตทั้งหมด: 351

ผู้เขียน หัวข้อ: กาลกีรตี บทที่ 81 [30/04/58 - P.61-จบภาค 1]  (อ่าน 617442 ครั้ง)

ออฟไลน์ Zitraphat

  • ความแน่นอนตั้งอยู่บนฐานแห่งความไม่แน่นอน
  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1447
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1025/-43
    • https://www.facebook.com/zitraphat.chonlavade
กาลกีรตี บทที่ 32 [23/06/55-P.23]
«ตอบ #660 เมื่อ22-06-2012 23:57:04 »

กาลกีรตี บทที่ 32




[ ‘ ศุกร์ปากหวาน... อังคารรับเอา ’ ]


 ............ลุกแบบมึนๆ เดินแบบเซๆ...
.....
...................
...เห็นไฟห้องน้ำลิบๆ แล้ว ....กำลังจะก้าวขา ก็มีใครมาดึงแขนผมไว้ก่อน.....
ไอ้สัด!! แรงไม่ใช่น้อยเลยนะ....กำลังจะหันไปต่อว่า .....ใครคนนั้นก็ล็อกมือผมไว้แล้วลากผมเข้าห้องน้ำ.!!!!
.....................................
......................................................................

ผมโดนจับกดให้หันหลังแนบหน้าไปกับประตูห้องน้ำ .......
...โลหะเย็นๆ กดจ่อเข้าที่คอผม....สะตงสติก็ไม่ค่อยมี ....ไหงพี่นพไม่บอกก่อน ...ที่คลับมีบริการนวดแบบใหม่รึไงว๊ะ?

“อเล็กซ์ ....อยู่ไหน ?”

สำเนียงแปลกๆนั่นถามผม พร้อมๆกับแรงบิดที่ ข้อมือ เสียง ‘กริ๊ก’ เบาๆ ดังขึ้น ตรงตำแหน่งที่โลหะเย็น....จ่อผมอยู่....   
......................
......คือ อย่าบอกนะ...ว่า...มึง...กำลังจะปล้นฆ่าข่มขื่นกูใช่ไหมเนี้ย? แล้ว อะไรเล็กๆ.....? 
...คือ.... กูว่ากูไม่เล็กนะ ….
โอเค... เทียบกับคุณรามก็ยอมรับกูเล็กกว่า.... แต่กับชายไทยกูก็ว่ากูไซน์มาตรฐานนะ ...ไม่สิ...กูอาจใหญ่กว่ามาตรฐานนิดนึง...
ถ้ามาว่าคนอย่างไอเดียร์เล็ก......กูว่า...ผิดคนหล่ะ...

“ Where???!!! ”

เล่นเอาแทบสร่าง! จากเมาๆมึนๆ แรงบีบที่กดข้อมือผมบิดมันเพิ่มแรงขึ้นอย่างไม่ทันตั้งตัว เจ็บจี๊ดไล่จากข้อมือไปถึงข้อแขน  …คราวนี้ไม่ต้องเดาเลยว่าไอ้แท่งอะไรที่มันจ่ออยู่ที่ลำคอ...

“อะลงอเล็กซ์ เชี่ยอะไรเหล่า !! ไม่รู้จัก !!! ผิดคนแล้วไอ้สัด!! Wrong person. หน่ะมึงรู้จักไหม??!!! Wrong person.!!”

“Non, I'm think it you… ”

‘ปัก!!!’

ชัดครับทีนี้ เป็นอันว่าไม่ต้องเดาหรือคิดไปเองไอ้แท่งที่จ่อคอผมอยู่ปืนแน่นอน เห็นเต็มๆตา แถมยังฟาดมาที่หัวคิ้วอีก ....เลือดอาบสิครับผม........ เจ็บแบบปวดหนึบเลย ปวดตามแรงเต้นของหัวใจเลยอะ...เลือดไหลเข้าตาด้วย ซี๊ดเลย.....
และก็ดูท่าจะงานเข้า ....

....รูปหลายใบในมือไอ้เบื๊อกนี่เป็นรูปแอบถ่ายของผม กับไอ้ใครสักคนที่ผมลืมชื่อมันไปแล้ว...

“It’s you ,…right?”
..................
...........................................................

ทั้งๆที่คิดว่าลืมไปหมดแล้วนะ.....ทั้งหน้าตาทั้งน้ำเสียงทั้งรอยยิ้ม....ทั้งแววตาสีมรกตที่หันหาเมื่อไหร่ก็ต้องเจอแววตานั้นสบตาตอบกลับมาทุกครั้ง...ทั้งๆที่ลืมชื่อมันไปแล้วด้วย...ชื่อของไอ้บ้านั่น ...แต่ทำไมพอเห็นภาพมัน....น้ำตาถึงได้ร่วงพราวลงมา....
.....
..........
..ทุกอย่างมันจุกอยู่ที่ลำคอ...
....คิด...
...
.



คิดถึง

..
......
คิดถึงไอ้บ้าที่อยู่ในรูปที่สุด!!!



............
....

"What do you want?"

ผมกัดฟันถาม ..ทั้งๆที่เจ็บไปทั้งแขนแล้วตอนนี้ ...ที่คิ้วก็เจ็บ....ทั้งเจ็บทั้งแสบ...เลือดมันไหลเอ่อลงมารวมกับน้ำตาแล้ว....ไอ้สันดานนี้มันจะเอาอะไรกันแน่?

“อเล็กซ์ ....อยู่ไหน ?”

สำเนียงแปร่งๆไม่เข้าหูเอาซะเลย ....สำเนียงมันทำให้ผมรำคาญ ..ทั้งรำคาญทั้งไม่สบอารมณ์ ....อารมณ์จี๊ดของผมในตอนนี้กลายเป็นความกวนตีนไปเต็มสตรีมแล้ว ...ความกลัวที่เคยมีมันถูกกลบด้วยอารมณ์หงุดหงิดที่อธิบายไม่ถูก.....

"มึงต้องการอะไรกันแน่? ถ้ามึงมีรูปกูได้ขนาดนั้น....มึงก็ต้องรู้ดี...ว่าไอ้บ้าในรูปนั่นตอนนี้...ไม่ได้อยู่กับกู....มึงจะเอาอะไรกันแน่?"

'ปึง!!'

อีกครั้งที่ไอ้สัดนี่ บิดข้อแขนผมแล้วกดกระแทกตัวผมให้ อัดกับประตูห้องน้ำ....

"Only ask, just kind ...when you die. ..จะได้..จำได้.ว่า... ยู....ตาย..เพราะใคร.... "

แรงกดของปากกระบอกปืนย้ำลงมาอีก ...และที่ผมแน่ใจว่ามันจะเป็นการกดย้ำครั้งสุดท้าย ก็เพราะเสียง ขึ้นไกเบาๆ ของมัน ......
....ไอ้สัดนี้จะยิงผม ????  เรื่องเหี้ยอะไรกันเนี้ย????!!!! กูเป็นคนโดนไอ้เหี้ยในรูปนั่นทิ้งนะ ??  โดนฟันแล้วทิ้งอีกต่างหาก!!  แล้วนี่กูกำลังจะตายเพราะอะไร?? กูขอเหตุผลหน่อยดิ?? ไอ้ที่กูต้องตายนี้...เป็นเพราะ มึงมาหามันจากกู....แล้วไม่เจอมัน

...เพราะมันทิ้งกูไปแล้วใช่ไหม???

ถ้ามันยังอยู่กับกู...คนที่มึงกำลังยิงจะไม่ใช่กูใช่ไหม???

"ถ้า...ผมรู้ว่าคนในรูปอยู่ไหน ...แล้วคุณจะทำอะไรต่อ...จะปล่อยผมงั้นหรอ?"

"No, ฉันจะยิงนายต่อหน้า..อเล็กซ์..."

เอ่อ.....ดีเนอะ....สรุปไม่ว่าจะยังไงกูก็ตายทั้งขึ้นทั้งล่อง......
แถม....ตายเพราะไอ้เหี้ยที่มันฟันกูแล้วทิ้งอีก......
......
ตายในห้องน้ำอีกนะ....หึ! ดราม่าเหี้ยๆชีวิตกู....
..........แล้วสรุปเอาไง? ต้องหลับตาสงบเสงี่ยมเจี่ยมตัวให้มันยิงจ่อกระบาลกูใช่ป่ะ?..
....อืมส์...ก็ดี ...แค่หลับตาแล้วก็เบาหวิว...ไม่ต้องคิดอะไร ไม่ต้องหวังอะไรอีกแล้ว....
............
...ก็แค่นั้น....
.............................
....

แต่..เสียง 'กิ๊ก' ขึ้นไกปืน มันดังซ้อนขึ้นมากับอีกเสียง...

.."พี่เดียร์?.."

เสียงใสหวานที่เรียกชื่อผม....ดังมาจากอีกฟากประตู.....เรียกสติผมได้ดีสัดๆ ....เสียงของโฟร์ท!!!
ตอนนี้ในสมองผมไม่ได้คิดเรื่องที่ว่า..ตัวผมเองจะโดนยิงตายหรอก....แต่ผมคิดเรื่อง.. นางฟ้า...นางฟ้าของผมที่ชื่อโฟร์ท....

"...Let her go."

"No..... "

...........
....อย่างที่คิด...ถ้าไอ้เหี้ยนี่ยิงผม คนต่อไปที่มันจะยิงก็คือโฟร์ท ผมตายมันเรื่องเล็กๆ แต่ถ้าโฟร์ทเป็นอะไร เพราะผม ....
...........
....ผมก็...
.......
...ไม่เอาไอ้สัดนี้ไว้เหมือนกัน...!!!!
....
..

."โฟร์ท!! ออกไป!!!"








'ปัง!!'







เสียงปืนมันดังแสบแก้วหูเลยทีเดียว...



.....ดังในจังหวะ....
.....
..
.
...ที่ผมกระแทกขืนตัวพลิกไอ้สัดที่ถือปืน ให้เซออกไปชนกับโถชักโครก...
จากนั้นพอผมตั้งตัวได้ ก็ชกเต็มหมัดแบบไม่ยั้ง!! เจ็บมือแต่สะใจ !!! ตั้งแต่เกิดมาผมไม่เคยชกใครเลยนะ ไม่เคยเป็นฝ่ายหาเรื่องใครก่อนเลยด้วยซ้ำ ....

แต่ครั้งนี้ขอเถอะ ทั้งมือทั้งตีนผมประเคนให้มันแบบไม่เสียดายเลย...
.
นอกห้องน้ำเสียงโฟร์ทยังดังเรียกผมซ้ำๆ อยู่อย่างนั้น .... จากนั้นก็ตามมาด้วยเสียงทุบประตู...
ผมหายใจยาว.....แล้วกระทืบเท้าลงไปที่คอของอดีตเจ้าของปืนอีกครั้ง.....มันหมดสภาพ...นอนนิ่งไปแล้ว.....
....
...ตาผมพร่าๆ เพราะเลือดที่หางคิ้วมันไหลเข้าตา  ผมพลิกตัวกลับมาพิงผนังห้องน้ำอีกฟากและเอื้อมมือปลดล็อกประตูห้องน้ำ...
..นางฟ้าของผมหน้าซีด...ริมฝีปากอิ่มกัดเม้มแน่น ....ดวงตาคมสวยเริ่มจะมีน้ำตาเอ่อออกมาแล้วสิ.....

"พี่เดียร์....."

"...อย่าร้องดิ...พี่ยังไม่ตาย...เกือบแล้วหล่ะ..แต่บังเอิญเสียงนางฟ้าช่วยดึงขึ้นมาก่อน.."

หลังจากนั้นก็วุ่นวายทั้งร้านครับ....พวกพี่นพ จับไอ้คนที่นอนสลบกับพื้นห้องน้ำมัดไว้แล้วถือโอกาสกระทืบต่ออีกหน่อยก่อนใครสักคนบอกว่าจะพามันไปส่งตำรวจ ....ตอนนั้นผมไม่ได้สนใจอะไร สมองมันมึนๆแปลกๆ ...รู้สึกหวิวๆยังไงไม่รู้ ....โฟร์ททำแผลที่คิ้วให้ผม..มืออย่างนิ่มเลย.......แล้วพี่นพก็ถามอะไรผมวุ่นไปหมด....
..ทุกคนดูกังวลแปลกๆ......

...แสงไฟ..ที่อยู่บนหัวก็ด้วย .. มันพร่าเลือน...

...เสียงดนตรีในร้านเงียบไปแล้ว ....

แต่ในหัวผมยังได้ยินเสียงหึ่งๆ ยังไงไม่รู้

...ไอ้เด็กเรดมันยื่นหน้าเข้ามาใกล้...เหมือนมันตะโกนถามอะไรผมนะ..
...

.....แต่ผมไม่ได้ยิน..เห็นแค่ปากมันขยับ..
.........
...แค่นั้น...
 ..
....
..แล้วเสียงกรีดร้องของพี่มด?? ..หล่ะมั้ง...??
ก็ดังขึ้น..
...
......คราวนี้รอบข้างจากที่คนเยอะอยู่แล้วยิ่งเยอะขึ้นอีก..ทุกคนหันมายืนรอบผมด้วยสีหน้าแปลกๆ ..
...แล้ว...

ใครบางคนแทรกฝูงชนเข้ามาหาผม ....

..แววตาสีมรกต...ไหววูบ...แรงของฝ่ามือใหญ่ ตบเบาๆที่หน้าผม ...ไม่รู้สึกอะไรนอกจากความชา..

....หลังจากนั้นอากาศรอบข้างมันก็เย็นขึ้น...

...ผมหนาว...หนาวจนสั่น....

.....หนาวจนลืมตาแทบจะไม่ขึ้นแล้ว....
.....
...แต่ไม่อยากหลับตานะ....
....ไม่อยากให้ภาพของเจ้าของแววตาสีมรกตหายไป....
มันกลับมาจริงๆใช่ไหม? หรือผมกำลังฝัน????..
อย่างนี้เขาเรียกว่าฝันดีหรือเปล่า ???
...
....
..............ถ้าเป็นฝันจริงๆ ทำไมผมถึงหนาวหล่ะ???

หนาว.....หนาวจนถึงกระดูก....
...


.."เอล....กอดหน่อยสิ...หนาว...จังเลย........"




....
...แล้วทุกอย่างมันก็หายไปหมด..
.......
...
..รวมทั้งความรู้สึกของผมด้วย...............
.

.........................
......................................................................





"คนของอีวาน....."

"จะคนของอีวานหรือของญาติฝ่ายไหนของนายฉันก็ไม่สน!! ฉันสนแค่ 'มัน' จะทำให้พี่เดียร์ตาย!!!"

เด็กสาวระเบิดอารมณ์ใส่ชายหนุ่มร่างใหญ่ที่นั่งกุมมือของคนป่วยแน่น....ไม่ต้องกลัวคนหลับจะตื่น เพราะตอนนี้อาการมันเข้าระดับแย่...แย่มากๆ...เสียเลือดไปมากกว่าที่คิด ...เสียงปืนที่ดังในห้องน้ำ ....ไม่คิดว่า มันจะเจาะเข้าช่วงเอวของคนที่รัก.....
..แต่ก็นับว่ายังดี.....ยังดีที่ไม่เสีย ลมหายใจไปด้วย.....

เม็ดสีเงินคล้ายลูกปัดขนาดเล็ก สามสี่เม็ดถูกยัดใส่มือใหญ่อีกข้างของชายหนุ่มที่ยังว่างอยู่.....เด็กสาวพอจะสงบสติอารมณ์ได้บ้างแล้วแต่ยังไม่ทั้งหมด...ริมฝีปากอิ่ม สะกดกลั้นอารมณ์แล้วค่อยๆเอ่ยปากกับชายหนุ่มที่นั่งนิ่ง....
 
"...ใช้ 'ศุภะ' คั้นมันมาให้ได้ว่ามันเป็นคนของใคร...ห้ามยิงทิ้ง....เด็ดขาด....ถ้าได้คำตอบมาแล้ว....ก็อย่าให้เหลือซากเป็นหลักฐาน...ที่ฉันบอกไม่ให้ยิงทิ้ง....เข้าใจนะ? ว่าฉันหมายถึง.....อย่าให้มัน....ตายง่ายเกินไป....แล้วตอนนี้ฉันจะเฝ้าพี่เดียร์เอง...ส่วนนายก็ทำตามที่ฉันบอก.....อย่าลืม...นายยังติดหนี้ฉันอยู่ .................อเล็กซ์.............."




...........แม้จะรั้งรอที่จะออกจากห้อง.....
...
.....แต่สุดท้าย..
.........ประตูห้องพิเศษก็ปิดลง ....เด็กสาวล็อกประตูห้องแล้วมานั่งใกล้เตียงคนป่วยที่ยังนอนนิ่ง .....มือนิ่มจับมือคนป่วยขึ้นมากุมไว้อย่างหลวมๆ ....ทั้งๆทีคิดว่าจะตัดใจจากคนๆนี้แล้ว...แต่ทำไมถึงทำไม่ได้ ...รักที่มี...ทำไมมันเพิ่มขึ้นทุกที..
....ทำไม??

"พี่เดียร์....อย่าเป็นอะไรมากนะ.....โฟร์ท...รักพี่เดียร์นะ...รักมากๆ ....อย่าจากโฟร์ทไปไหนนะ...อย่าไปไหนนะ.."

แผงขนตายาวปิดลงพร้อมๆกับน้ำตาที่เอ่อล้นไหลลงมา.....ห้องทั้งห้องเงียบกริบ.......มีแค่เสียงนาฬิกา...
....
..และเสียงสะอื้นไห้ของเด็กสาว..
...
............
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 23-06-2012 12:05:58 โดย Zitraphat »

ออฟไลน์ nunnan

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2275
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +124/-6
Re: กาลกีรตี บทที่ 32 [23/06/55-P.23]
«ตอบ #661 เมื่อ23-06-2012 00:07:22 »

กลับมาแล้ววว :o8: :a5:

ออฟไลน์ kojibara

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 132
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +28/-1
Re: กาลกีรตี บทที่ 32 [23/06/55-P.23]
«ตอบ #662 เมื่อ23-06-2012 00:15:50 »

กำลังจะนอน พอเห็นเรื่องนี้อัพตาสว่างเลย !!!!
เอลกลับมาแล้วใช่ไหม หายไปไหนมา
เดียร์ช่วงนี้บาดเจ็บบ่อยไปแล้ว
 :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:

ออฟไลน์ fuku

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4479
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +462/-20
Re: กาลกีรตี บทที่ 32 [23/06/55-P.23]
«ตอบ #663 เมื่อ23-06-2012 00:20:23 »

มังคุดไปงมอยู่ที่ไหนมาเนี่ย


เป็นตัวเอกที่เริ่มเรื่องมาแบบเท่โคตรแต่พอถึงตอนสำคัญ.......จ่อยมาก(ไร้ประโยชน์แบบสุดๆ)
แต่ดันเป็นคนที่เดียร์รัก ฮ่วยยยยยยยยยขัดใจเว่ย

yellowswarn

  • บุคคลทั่วไป
Re: กาลกีรตี บทที่ 32 [23/06/55-P.23]
«ตอบ #664 เมื่อ23-06-2012 01:33:24 »

ต่ออีกนิดได้มั้ยคะ
ในที่สุดพ่อมังคุดของเดี๊ยนก็กลับมา :impress2:
คิดถึงงงงง เราเป็น FC เอลนะ พาร์ทก่อนๆมีแต่คุณราม
ทั้งตีตรา และก็...อร๊ายยย  :a5:ไม่ยอม คุณรามหน้านิ่งแต่ถ้าเผลอ
เป็นจับกด ไอเดียร์ยิ่งเบลอๆอยู่ :z2:

อ่านตอนนี้แล้วแฮปปี้(?) ไอเดียร์ยังคิดถึงมังคุด :-[
มังคุดคือนัมเบอร์วันสินะ ไอ้โจรห้าร้อยมันต้องไม่ตายดี
ช่วงนี้ไอเดียร์เจ็บตัวบ่อยเกิ๊นนนน หายไวๆนะ

ขอบคุณนะคะ
เรื่องนี้สนุกมาก  o13

ออฟไลน์ BBSS

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 204
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +42/-0
Re: กาลกีรตี บทที่ 32 [23/06/55-P.23]
«ตอบ #665 เมื่อ23-06-2012 02:23:29 »

 o22 ไอเดียร์ถูกยิง   :m15:

 :m4: ในที่สุดเอลก็มา แต่ มาช้าไปไหมห๊าาา :angry2:

แล้วโฟร์ทนี้ เอาไง? ตัวร้าย ตัวช่วย ตัวรอง หรือ ตัวแทน :confuse:

ออฟไลน์ Rafael

  • เพราะคนเราเกิดมาเพื่อแตกต่าง
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4377
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +685/-7
Re: กาลกีรตี บทที่ 32 [23/06/55-P.23]
«ตอบ #666 เมื่อ23-06-2012 05:52:18 »

อาา ในที่สุดพระเอกก็กลับมามคบทอีกครั้ง 555 เป็นกำลังใจให้ทุกคน

sunshadow

  • บุคคลทั่วไป
Re: กาลกีรตี บทที่ 32 [23/06/55-P.23]
«ตอบ #667 เมื่อ23-06-2012 06:00:24 »




  ทำไมรู้สึกว่าอยู่กะเอล(ไศรพมหินทร์)ทีไร ไอเดียร์(ภัทระเจ้า) ซวยแบบถึงเลือดถึงเนื้อทุกที




ออฟไลน์ Alone Alone

  • ขอตายในอ้อมกอดฮยอกแจ
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 773
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +40/-0
Re: กาลกีรตี บทที่ 32 [23/06/55-P.23]
«ตอบ #668 เมื่อ23-06-2012 07:47:23 »

ก่อนที่เริ่มจะทำอะไร

เอลไปยิงคุณรามก่อนไป

กรี้ดๆๆๆๆๆๆๆๆ

ไม่อยากเม้นตอนที่เค้าได้เสียกัน

มันแสลงในหัวจายยยยยยยยยยยยยย

ออฟไลน์ why yyy

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4561
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +309/-8
Re: กาลกีรตี บทที่ 32 [23/06/55-P.23]
«ตอบ #669 เมื่อ23-06-2012 08:50:19 »

งูยักษ์ คัมแบ็ค!!

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Re: กาลกีรตี บทที่ 32 [23/06/55-P.23]
« ตอบ #669 เมื่อ: 23-06-2012 08:50:19 »
ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ murasakisama

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1489
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +236/-4
Re: กาลกีรตี บทที่ 32 [23/06/55-P.23]
«ตอบ #670 เมื่อ23-06-2012 09:07:51 »

เอลกลับมาภัทวก็เสียเลือดทันที น่าสงสารคุณรามอยู่ไหนค้าช่วยภัทรด้วย :z3:

pikki

  • บุคคลทั่วไป
Re: กาลกีรตี บทที่ 32 [23/06/55-P.23]
«ตอบ #671 เมื่อ23-06-2012 09:19:05 »

โฟร์ทเป็นคนจากชาติที่แล้วด้วยใช่เปล่าค่ะ
อ่านแล้วรู้สึกแบบนั้น
อีกอย่างถึงคุณรามจะดีอย่างไง
ในยามวิกฤตไอเดียร์ก็คิดถึงแต่เอลน้าาาาาา
แสดงว่ารักเอลคนเดียว หรือไม่ก็รักมากกว่า. หรือเปล่า
ไงก็เชียร์เอลอ่ะค่ะ ^^

ออฟไลน์ หนอนเทพ

  • ลูกอ่อนตะบองพลำ
  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 63
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +7/-0
Re: กาลกีรตี บทที่ 32 [23/06/55-P.23]
«ตอบ #672 เมื่อ23-06-2012 10:56:27 »

เหวอ.. ใช้ศุภะ กัดกินร่างเหยื่อขณะมีชีวิต โหดร้ายยยย

ออฟไลน์ $VAN$

  • Moderator
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1738
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +307/-6
Re: กาลกีรตี บทที่ 32 [23/06/55-P.23]
«ตอบ #673 เมื่อ23-06-2012 11:05:46 »

รู้สึกว่าเดียร์ก็แมนเป็นด้วยแฮะ
โห สู้ชนะมาเฟียถือปืนได้ด้วย ว้าว!

ออฟไลน์ RainyMooD

  • กลิ่นของต้นหญ้าในฤดูร้อน สายลมในหมู่เมฆสีขาว ไม่ว่าจะผ่านไปอีกสักกี่ปี ก็เหลือเราอยู่เพียงลำพัง...
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 367
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +208/-3
Re: กาลกีรตี บทที่ 32 [23/06/55-P.23]
«ตอบ #674 เมื่อ23-06-2012 11:53:16 »

ทั้งๆที่คิดว่าลืมไปหมดแล้วนะ.....ทั้งหน้าตาทั้งน้ำเสียงทั้งรอยยิ้ม....ทั้งแววตาสีมรกตที่หันหาเมื่อไหร่ก็ต้องเจอแววตานั้นสบตาตอบกลับมาทุกครั้ง...ทั้งๆที่ลืมชื่อมันไปแล้วด้วย...ชื่อของไอ้บ้านั่น ...แต่ทำไมพอเห็นภาพมัน....น้ำตาถึงได้ร่วงพราวลงมา....

คนของพระเจ้ายังไงก็ยังเป็นของพระเจ้าอยู่ดี :-[

แต่กว่าจะโผล่มาได้   ต้องให้ "ที่รัก" ใช้วิทยายุทธ์หมัดตะบองพลำ ไปตั้งหลายกระบวนท่า :fire:
มัวไปงมหอยอยู่รึไงยะ :angry2:


v
v
v
v
v


คราวนี้ไม้ต้อง
ไอ้เบือก
สำเนียงแปล่งๆ
อีกฝากประตู
จังหว่ะ
ห้องน้ำอีกฝาก
ได้ยินเสียงหึงๆ

อย่าโกรธเค้าน้าาาาาาา :m15:

ออฟไลน์ ratnalin

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 743
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +71/-2
Re: กาลกีรตี บทที่ 32 [23/06/55-P.23]
«ตอบ #675 เมื่อ23-06-2012 12:04:47 »

ในที่สุดพี่งูก็กลับมา  :เฮ้อ:
อิจฉาไอเดียร์ที่มีแต่คนรักจริงๆนะ

รอตอนหน้าค่า  :pig4:

ออฟไลน์ BitterSweet~

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 788
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +104/-0
Re: กาลกีรตี บทที่ 32 [23/06/55-P.23]
«ตอบ #676 เมื่อ23-06-2012 12:27:30 »

เฮ้อ ไอเดียร์เอ๊ย
อะไรมันจะเจ็บตัวได้เลือดกันทุกตอน
แผลไม่เต็มตัวไปหมดแล้วเรอะ  :เฮ้อ:

เอล แกหายไปไหนมา
แถมกลับมาคราวนี้ความเท่ห์หดหายไปหมด
 :angry2: รีบทำคะแนนด่วนจี๋เลยนะ!!

ออฟไลน์ BossoM

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1092
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +214/-5
    • my twitter
Re: กาลกีรตี บทที่ 32 [23/06/55-P.23]
«ตอบ #677 เมื่อ23-06-2012 13:27:54 »

มังคุดเอ็งกลับมาแล้วเรอะ

ทำไมถึงทิ้งให้ไอเดียร์เจ็บตัวถึงขนาดนี้ห๊าาาาาาา  :beat:

ออฟไลน์ LSK

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 386
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +11/-0
Re: กาลกีรตี บทที่ 32 [23/06/55-P.23]
«ตอบ #678 เมื่อ23-06-2012 13:34:06 »

กลับมาได้จังหวะดีเลยนะเอล  :m16:

ออฟไลน์ savada

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 252
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +23/-0
Re: กาลกีรตี บทที่ 32 [23/06/55-P.23]
«ตอบ #679 เมื่อ23-06-2012 13:35:41 »

งง  เดียร์ย้อนไปตอนอยู่ใต้น้ำแข็งใช่ไหม  เหอๆๆน่าสงสารอ่าา


ทำไมคนเชียร์คุณรามน้อยยังงี้  55555+


เดียร์รักเอลคุณรามแห้วดิงี้ แงแง 

ว่าแต่ศุภะคือ????

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Re: กาลกีรตี บทที่ 32 [23/06/55-P.23]
« ตอบ #679 เมื่อ: 23-06-2012 13:35:41 »





ออฟไลน์ Zitraphat

  • ความแน่นอนตั้งอยู่บนฐานแห่งความไม่แน่นอน
  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1447
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1025/-43
    • https://www.facebook.com/zitraphat.chonlavade
Re: กาลกีรตี บทที่ 32 [23/06/55-P.23]
«ตอบ #680 เมื่อ23-06-2012 13:53:30 »

กลับมาแล้ววว :o8: :a5:
V
มังคุด....FC.นายแน่เลยอะ  :laugh3:

กำลังจะนอน พอเห็นเรื่องนี้อัพตาสว่างเลย !!!! เอลกลับมาแล้วใช่ไหม หายไปไหนมา เดียร์ช่วงนี้บาดเจ็บบ่อยไปแล้ว  :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: 
V
ขอโทษทีเน้อ เรื่องนี้คนเขียนชอบอัพตอนคาบคืน แหะๆ เรื่องที่เอลไปไหนมาเดี๋ยวค่อยมาเฉลย ...ส่วนไอเดียร์ เจ็บตลอด TT^TT :sad5:

  มังคุดไปงมอยู่ที่ไหนมาเนี่ย  เป็นตัวเอกที่เริ่มเรื่องมาแบบเท่โคตรแต่พอถึงตอนสำคัญ.......จ่อยมาก(ไร้ประโยชน์แบบสุดๆ) แต่ดันเป็นคนที่เดียร์รัก ฮ่วยยยยยยยยยขัดใจเว่ย
V
มันเป็นอย่างนี้มาตั้งแต่อดีตยันปัจจุบันเน้อ :เฮ้อ:

ต่ออีกนิดได้มั้ยคะ  ในที่สุดพ่อมังคุดของเดี๊ยนก็กลับมา :impress2:  คิดถึงงงงง เราเป็น FC เอลนะ พาร์ทก่อนๆมีแต่คุณราม ทั้งตีตรา และก็...อร๊ายยย  :a5: ไม่ยอม คุณรามหน้านิ่งแต่ถ้าเผลอ เป็นจับกด ไอเดียร์ยิ่งเบลอๆอยู่ :z2:  อ่านตอนนี้แล้วแฮปปี้(?) ไอเดียร์ยังคิดถึงมังคุด :-[   มังคุดคือนัมเบอร์วันสินะ ไอ้โจรห้าร้อยมันต้องไม่ตายดี  ช่วงนี้ไอเดียร์เจ็บตัวบ่อยเกิ๊นนนน หายไวๆนะ  ขอบคุณนะคะ  เรื่องนี้สนุกมาก  o13 
V
มังคุด....FC.นายแน่อีกแล้วอะ ...เรื่องคนที่ทำไอเดียร์ ..อย่าไปกล่าวถึงเลยตอนนี้เขาเจอยิ่งกว่าตายอีก...ไอเดียร์คงหายช้านิดนึงนะ คืออีกคู่หนึ่งเขาอยากใช้เวลาอยู่ด้วยกันนานๆ   o9

  o22 ไอเดียร์ถูกยิง   :m15:   :m4: ในที่สุดเอลก็มา แต่ มาช้าไปไหมห๊าาา :angry2:  แล้วโฟร์ทนี้ เอาไง? ตัวร้าย ตัวช่วย ตัวรอง หรือ ตัวแทน :confuse: 
V
สำหรับโฟร์ท จะเป็นอะไรดีหล่ะ ?...  :confuse:

  อาา ในที่สุดพระเอกก็กลับมามีบทอีกครั้ง 555 เป็นกำลังใจให้ทุกคน
V
ตอนนี้มีบท ติ๊ดนึง แต่แม่ยกมาแรงกันเหลือเกิน ..... :laugh:

  ทำไมรู้สึกว่าอยู่กะเอล(ไศรพมหินทร์)ทีไร ไอเดียร์(ภัทระเจ้า) ซวยแบบถึงเลือดถึงเนื้อทุกที 
V
ลองสังเกตุต้องมี โฟร์ท (???) พ่วงมาอีกคนด้วย เน้อ....ไอเดียร์ถึงได้ซวยสุดๆตลอด  o6

ก่อนที่เริ่มจะทำอะไร  เอลไปยิงคุณรามก่อนไป  กรี้ดๆๆๆๆๆๆๆๆ  ไม่อยากเม้นตอนที่เค้าได้เสียกัน  มันแสลงในหัวจายยยยยยยยยยยยยย 
V
ชาบู พระเจ้ามังคุด....FC.นายอะ...เชียร์ให้ยิงคุณรามทิ้งด้วย หุหุหุ เอาไงๆ กล้าปีนเกลียวอะเปล่า เอล?   :o10:

งูยักษ์ คัมแบ็ค!!
V
กลับมาแล้วเน้อออออออออออ!!   o7

เอลกลับมาภัทรก็เสียเลือดทันที น่าสงสารคุณรามอยู่ไหนค้าช่วยภัทรด้วย :z3:
V
คุณรามมาตอนนี้ก็บรรลัยสิเน้อ ... พี่แกยิ่งหวงห่วง ไอเดียร์มันอยู่ด้วย ขืนรู้เรื่องมีหวัง .....พินาศทั้งพระเจ้าทั้งกระสวยอวกาศ  :freeze:

โฟร์ทเป็นคนจากชาติที่แล้วด้วยใช่เปล่าค่ะ  อ่านแล้วรู้สึกแบบนั้น  อีกอย่างถึงคุณรามจะดีอย่างไง  ในยามวิกฤตไอเดียร์ก็คิดถึงแต่เอลน้าาาาาา  แสดงว่ารักเอลคนเดียว หรือไม่ก็รักมากกว่า. หรือเปล่า  ไงก็เชียร์เอลอ่ะค่ะ ^^ 
V
เดาเก่งจังเน้อ....ถูกต้องเน้อ! แต่เรื่องยามวิกฤติ ขอแก้นิดนึง ถึงตอนนั้นจริงๆไอเดียร์มันจะคิดถึงแค่คนที่มันรับรู้คนล่าสุดเท่านั้น  ส่วนเรื่องรัก ...เขาเรียกกันว่ารักรึเปล่านะ?   :confuse:

เหวอ.. ใช้ศุภะ กัดกินร่างเหยื่อขณะมีชีวิต โหดร้ายยยย
V
ความจำดีเลิศ  ทีนี้คงไม่ต้องเดา โฟร์ท มี 'ศุภะ' แถมยังกล้าใช้มันอีก... เธอคนนี้.. ไม่ธรรมดา อู้ววว์ ไม่ธรรมดา.... :laugh3:

รู้สึกว่าเดียร์ก็แมนเป็นด้วยแฮะ  โห สู้ชนะมาเฟียถือปืนได้ด้วย ว้าว!
V
เป็นผู้ชายทั้งแท่งเน้อ....แค่เรื่องบนเตียงไอเดียร์เป็นฝ่ายเพลี่ยงพล้ำเท่านั้นเอง...จริงจริ๊งงงงงง  แต่จบไม่สวยเลยโดนไปนัดนึง แถมไม่รู้ตัวด้วยว่าโดน....เหอเหอเหอ  :sad2:

คนของพระเจ้ายังไงก็ยังเป็นของพระเจ้าอยู่ดี :-[   แต่กว่าจะโผล่มาได้   ต้องให้ "ที่รัก" ใช้วิทยายุทธ์หมัดตะบองพลำ ไปตั้งหลายกระบวนท่า :fire:  มัวไปงมหอยอยู่รึไงยะ :angry2:  อย่าโกรธเค้าน้าาาาาาา :m15: 
V
เรื่องคำผิดไม่เคยคิดโกรธ ขอบคุณด้วยซ้ำ ....เพราะถ้าไม่บอกคนเขียนก็ไม่รู้จริงๆเน้อ  พยายามแก้ไขให้โดยเร็วที่สุด....ขอบคุณเน้อ   o1

ในที่สุดพี่งูก็กลับมา  :เฮ้อ:  อิจฉาไอเดียร์ที่มีแต่คนรักจริงๆนะ รอตอนหน้าค่า  :pig4: 
V
เปลี่ยนเป็นสงสารมันเถอะ...อย่าไปอิจฉาไอเดียร์มันเลยเน้อ... เจ็บตัวได้เกือบทุกตอน....เป็นที่รักของพวกแปลกๆนี้ เปลืองตัวจริงๆ  o16

เฮ้อ ไอเดียร์เอ๊ย อะไรมันจะเจ็บตัวได้เลือดกันทุกตอน  แผลไม่เต็มตัวไปหมดแล้วเรอะ  :เฮ้อ:  เอล แกหายไปไหนมา  แถมกลับมาคราวนี้ความเท่ห์หดหายไปหมด   :angry2: รีบทำคะแนนด่วนจี๋เลยนะ!! 
V
ตั้งแต่เจอคนของโชคชะตา นักเขียนโอตาคุ ที่เคยอยู่อย่างสงบ เจออะไรบ้าง? > โดนเอลเปิดซิงในฐานะผู้ชายคนแรก  > โดนเศษแก้วบาด จนเป็นแผลเป็น > โดนสักกลบรอยแผล > โดนคุณรามล่อลวง(??) >แฝดคนละฝาดันตื่นขึ้นมาอีก > โดนด้ามปืนตีหน้าและเกือบจะโดนยิงจ่อแบบเผาขน  > สุดท้ายโดนไปหนึ่งนัดแบบไม่รู้ตัว...... 
......เลิกยุ่งกับพวกนี้ตอนนี้จะทันไหมเนี้ย?    :o11:

มังคุดเอ็งกลับมาแล้วเรอะทำไมถึงทิ้งให้ไอเดียร์เจ็บตัวถึงขนาดนี้ห๊าาาาาาา  :beat:   
V
อย่าทับถมเอลมันเลย ....แค่นี้มันก็เจ็บใจมากพออยู่แล้วที่ ช่วยไอเดียร์ไม่ได้ ก่อนหน้านี้   :serius2:

  กลับมาได้จังหวะดีเลยนะเอล  :m16:
V
แหะแหะแหะ  ยังดีกว่าไม่มาเน้อ...

  งง  เดียร์ย้อนไปตอนอยู่ใต้น้ำแข็งใช่ไหม  เหอๆๆน่าสงสารอ่าา ทำไมคนเชียร์คุณรามน้อยยังงี้  55555+  เดียร์รักเอลคุณรามแห้วดิงี้ แงแง    ว่าแต่ศุภะคือ????
V
ที่หนาวเพราะโดนยิง แต่ไม่รู้ตัวเน้อ อาการเสียเลือดมากมันทำให้รู้สึก ตาพร่าเลือนและเริ่มจะหนาวสั่น ...

*ศุภะ*

ศุภะ เป็นชื่อเรียกของ หนอนร้อยศพ ใช้กำจัดซากทุกประเภท พวกอมุนุษย์ส่วนมากจะมี ศุภะ เก็บไว้กับตัวเผื่อฉุกเฉิน เวลากำจัดซากหรือศพ  ลักษณะเป็นเม็ดสีเงินเม็ดเล็กขนาดหัวไม้ขีด ถ้าเจอของที่ตายหรือใกล้ตาย กลิ่นของซากจะทำให้มันฟักตัวออกมา เพื่อกิน ...ใช้กินได้ทุกสิ่งแม้แต่เสื้อผ้าหรือข้าวของเครื่องใช้ที่มีกลิ่นศพหรือเลือดเสียติด  มันเลยได้ชื่อว่า สิ่งกำจัดหลักฐานชั้นดี เมื่อกินจนอิ่ม หนอนจะกลับสภาพเป็นเม็ดสีเงิน(ไข่)ตามเดิม....
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 23-06-2012 14:07:35 โดย Zitraphat »

ออฟไลน์ Zitraphat

  • ความแน่นอนตั้งอยู่บนฐานแห่งความไม่แน่นอน
  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1447
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1025/-43
    • https://www.facebook.com/zitraphat.chonlavade
*ศุภะ*

ศุภะ เป็นชื่อเรียกของ หนอนร้อยศพ ใช้กำจัดซากทุกประเภท พวกอมุนุษย์ส่วนมากจะมี ศุภะ เก็บไว้กับตัวเผื่อฉุกเฉิน เวลากำจัดซากหรือศพ  ลักษณะเป็นเม็ดสีเงินเม็ดเล็กขนาดหัวไม้ขีด ถ้าเจอของที่ตายหรือใกล้ตาย กลิ่นของซากจะทำให้มันฟักตัวออกมา เพื่อกิน ...ใช้กินได้ทุกสิ่งแม้แต่เสื้อผ้าหรือข้าวของเครื่องใช้ที่มีกลิ่นศพหรือ เลือดเสียติด  มันเลยได้ชื่อว่า สิ่งกำจัดหลักฐานชั้นดี เมื่อกินจนอิ่ม หนอนจะกลับสภาพเป็นเม็ดสีเงิน(ไข่)ตามเดิม....
 
**ลักษณะและวิธีการใช้งานของ ศุภะ [ยืมอีกเรื่องหนึ่งมา]**



[   กลิ่นคาวเลือดมันฟุ้งมาตั้งแต่หน้าประตู น่าแปลกที่พวก ‘เคี้ยม’ เอาเหยื่อเข้ามากินถึงรัง แต่น่าสงสัยมากกว่าทำไมถึงยังเก็บ เหยื่อกับกลิ่นเลือดเอาไว้? ผมเคาะประตูห้องของคอนโดแห่งหนึ่งแทบไม่ต้องรอด้วยซ้ำ ประตูห้องก็เปิดออก หึ! ยากนะที่จะเห็นพวกเคี้ยมกระวนกระวายเป็นบ้าเป็นหลัง !

“หมอ...ช่วยที”

ไอ้เคี้ยมเจ้าของห้องพาเดินไปที่โซฟา รอยเลือดที่หยดเป็นทางพาเอาอารมณ์เสีย! ไม่คิดจะเก็บหลักฐานกันเลยหรือไง ? ร่างเด็กหนุ่มที่นอนหายใจแผ่วบนโซฟา ทำเอาแทบจะยกเท้ากระทืบไอ้เคี้ยมที่อยู่ตรงหน้า !

“.................คิดยังไงเสือกจะแดก พวกนาคา?”

ไอ้เคี้ยมมองหน้าผมแบบงงๆ ก่อนจะหันไปมองร่างที่นอนนิ่ง... เลือดที่เริ่มจะข้นขึ้นเหมือนเป็นสัณญาณกลายๆว่า ร่างนี้กำลังจะแปรสภาพ...

“ไอ้ภินทร์มันเป็นนาคหรอ? โอ้ย !ทำไมไม่เคยรู้ว๊ะ ?! ช่างแม่งมัน! หมอตอนนี้ช่วยก่อน...”

ไอ้เคี้ยมมันเหมือนเป็นบ้า เบื่อจริงๆกับพวกสัตว์เลือดเย็นที่ทำอะไรไม่ค่อยคิด พามาขนาดนี้ยังไม่คิดจะรับรู้ว่าไอ้ที่พามามันเป็นอะไร... เหมือนยายนั่นเลยนะ ลองให้ถูกใจก็ไม่สนหน้าอินทร์หน้าพรหมณ์ทั้งนั้น.....
...แล้วไงหล่ะ ใครที่ต้อง ทนทรมาน ใครที่ต้องปวดใจ....
..............
............................
   ผมล้วงตลับเล็กออกมาจากกระเป๋าข้างในมีเม็ดสีเงิน เล็กๆขนาดหัวไม้ขีด ไอ้เคี้ยมมัวแต่แกะผ้าพันข้อมือเด็กหนุ่มนั่นออก ไม่ได้หันมามองว่าผมกำลังทำอะไรสายตาผมมองร่างที่หายใจแผ่วมือก็หยิบโปรยเม็ดสีเงินสี่ห้าเม็ดลงบนตัวเด็กหนุ่ม ไอ้เคี้ยมมันชะงักแล้วหันหน้าขึ้นมามองผมทันทีที่รู้ว่าผมกำลังทำอะไร….
..............
............................
' พลัก! '
ไม่ได้ทันตั้งตัวส้นเท้าไอ้เคี้ยมก็ฟาดเข้าที่คางแล้ว ผมล้มลงไปทั้งตัวชาไปทั้งหน้า....ตั้งแต่ที่ยายนั่นเป็นอย่างนั้น....ทักษะการระวังตัวของผมลดลงไปเยอะเลยนะ...หึ! อย่างกับผมสน...
..............
............................
ไอ้เคี้ยมไม่ได้เดินมากระทืบซ้ำผมหรอก โน้น...มันกำลังอาละวาด ไล่ตะครุบคว้า ‘ศุภะ’ ที่ขยายตัวเตรียมกิน.... กลิ่นเลือด เร่งให้มันตะกละ..

“ไอ้สัต ! กูให้มึงช่วย ! ไม่ได้ให้มึงฆ่า ! ”

   ศุภะ ห้าตัวมั่งที่ผมโปรยลงไป มองไอ้เคี้ยมมันไล่กระทืบพวก ศุภะ แล้วผมก็ได้แต่คิดถึงตัวเอง... ตอนยายนั่นมีพวกบ้าๆมาวนเวียนผมก็เป็นอย่างนี้สินะ...
..............
............................
จน ศุภะ ตัวสุดท้ายถูกเขวี้ยงมาที่ผนังเหนือหัวผม...มันตกลงมาแล้วพยายามคลานเข้าไปใกล้ร่างที่ นอนนิ่งอยู่บนโซฟา...หนอนตะกละที่กินเลือดเนื้อ...รวมไปถึงกระดูก กินแม้แต่เสื้อผ้าหรือของใช้ที่ติดเลือด...

“สมิงเลือดเย็นอย่างมึง...เคยห่วงใครบ้างไหม? เคยรู้จักหรือเปล่าไอ้คำว่ารัก ! กูให้มึงมาช่วย มึงก็ต้องช่วย ! ถ้ามึงช่วยคนของกูไม่ได้...ก็
ตายกันไปข้าง ! ”

ไอ้เคี้ยมมันตะโกนใส่ผม แล้วกระทืบ ศุภะ ตัวสุดท้ายแหลกคาเท้า.....
..............
............................   ]


ออฟไลน์ kakaris

  • หากชีวิตเป็นเพียงสิ่งเดียวที่เราสามารถให้ผู้เป็นที่รักยิ่งนั้นได้ แล้วเราจะไม่มอบให้เ
  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 149
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +18/-0
มังคุดกลับมาทวงบัลลังก์  :a2:

แล้วเฮียรามไปไหนอ่า :fire:

ออฟไลน์ savada

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 252
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +23/-0
คุณรามๆๆ   สู้ๆๆ 
 
ศุภะน่ากลัวววว  มากกกกกก   แงแง

ออฟไลน์ arun

  • 我是水。
  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 89
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +18/-0
 :a5: สรุปกลับมาจริงๆๆสินะงู
ทำไมพองูกลับมาภัทรต้องเสียเลือดทุกทีเลย แถมยังที่คลับใบไม้ด้วย
ว่าแต่พี่รามไปไหนไม่รีบกลับมาเอาภัทรกลับไปอยู่ด้วยละค่ะ  :angry2: :serius2:
พาไปรักษาหน่อยสิค่ะ :o12:  :กอด1:
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 27-06-2012 21:36:02 โดย arun »

ออฟไลน์ supizpiz

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 692
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +51/-0
มังคุดกลัีบมาแล้วเฮฮฮฮ  :mc4: :mc4:

ออฟไลน์ kowoat

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 44
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +7/-0
- - เอล มาแล้วหรอ รีบมาเร็วๆๆ !! ตอนน้ยังเชียร์เธออยู่แต่ถ้าทำตัวช้ากว่านี้จะเชียร์รามจริงๆๆแล้วนะ มาเร็วๆ

แต่ยังไงฉันก็จะเชียร์ผู็้่่้้ชายคนแรกของเดียร์

ออฟไลน์ Whatever it is

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3959
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +380/-8
งืมม นายเอกเรา เธอช่างเปลืองตัว 555 ดูไอเดียร์จะใจดี แถมใจง่าย แหม จะได้กันทั่วถึงปะเนี่ย เหอะๆ

ออฟไลน์ RainyMooD

  • กลิ่นของต้นหญ้าในฤดูร้อน สายลมในหมู่เมฆสีขาว ไม่ว่าจะผ่านไปอีกสักกี่ปี ก็เหลือเราอยู่เพียงลำพัง...
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 367
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +208/-3
แหม่  ชักอยากได้ ศุภะ ซัก 3 กล่อง :z2:

ออฟไลน์ RainyMooD

  • กลิ่นของต้นหญ้าในฤดูร้อน สายลมในหมู่เมฆสีขาว ไม่ว่าจะผ่านไปอีกสักกี่ปี ก็เหลือเราอยู่เพียงลำพัง...
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 367
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +208/-3
มังคุดกลัีบมาแล้วเฮฮฮฮ  :mc4: :mc4:


รูป avatar หวิวมากเลยอ่ะ  :o8: :o8:

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด