หัวข้อ: [กระซิบ] + [บอก] จบในตัว

[BitterSweet~]

เล่นกันแบบนี้...
ทำเอาไปไม่เป็นกันทีเดียวนะคุณเบา เบา ^^

[armmyrine]

 o9ไปไหนกันง่ะ.   

[Salome]

ไปไหนกันอ่ะ ไปด้วยจิคะ ขอเป็นเห็บได้ป่ะ 
อยากเกาะติดไปด้วยทุกที 

[MiSS-U]

 

[BaoBao]

......

.....

....

...

..

.

ชายหนุ่มสองคนเดินออกมาจากลิฟท์และไหลไปตามฝูงชนคนกินเงินเดือน...ในมือของใครหลายคนถือร่มเตรียมไว้ ด้วยเพราะมีเสียงเปาะแปะของสายฝนพรำให้ได้ยินกันตั้งแต่ยังไม่ถึงเวลาเลิกงาน

ทว่า ยังไม่ทันที่เขาและเพื่อนสนิทจะกางร่มเดินออกไปจากตัวตึก มือถือที่อยู่ในกระเป๋ากางเกงของเขาก็สั่น...เขาหยิบมันขึ้นมาแนบหู

“ครับพี่” เขาบอกกับปลายสาย

“รอที่รถแล้วนะครับ” ปลายสายบอกเขา

“อ้าว ไหนว่าไม่ให้ผมไปด้วยไงครับ” เขาขมุ่นคิ้ว

“อ้าว....” อีกฝ่ายอุทานแค่นั้นและไม่พูดอะไรอีก

“คนอาร๊าย ปากไม่ตรงกับใจนี่นา” เขายั่วอีกฝ่ายด้วยความนึกสนุก

“เร็วเลยครับ ขืนไปรับช้าเดี๋ยวหลานผมเค้าจะใจเสีย” ปลายสายสะบัดเสียงข่ม

“ไม่อ่ะ ผมจะไปซื้อของกับไอ้ศร เนี่ย มันยืนหัวโด่อยู่นี่แหละ พี่ไปเหอะ เจอกันที่ห้องเราแล้วกันนะครับ” เขาบอกกับปลายสาย

“ซื้ออะไรครับ?.... รับน้องหนูแล้วผมพาคุณไปซื้อก็ได้นะ” ปลายสายลดความเข้มของเสียงลง

“โอ๋ โอ๋ โอ๋...เค้าไปแป๊บเดียว แวะซื้อของตรงทางผ่านก่อนขึ้นรถใต้ดินนี่เอง ตัวเองไม่ต้องห่วงเค้าน๊า เค้าถึงบ้านก่อนตัวเองชัวร์ๆ ไม่มั่วนิ่ม...คิกคิกคิก” เขาจีบปากจีบคอยั่วเย้าคนอยู่ปลายสาย

“.......” ปลายสายไม่พูด แต่เขาได้ยินเสียง...สูดลมหายใจลึก----- ฮา

“ตัวเองรับลูกแล้วตรงกลับบ้านเลยน๊าคร๊าบ ห้ามเถลไถลน๊า-------” เขายังเล่นสนุกต่อ

แกร๊ก!..... ปลายสายวางทันที

เขายิ้มให้หน้าจอมือถือของตัวเอง....เป็นนานแค่ไหนไม่รู้ จนเพื่อนสนิทมันทัก “มึงจะยิ้มเรี่ยราดทำเหี้ยแบบนี้อีกนานมั้ย?”

เขาเงยหน้าขึ้นไป เบ้ปากใส่เพื่อนสนิทตัวเอง “ชิ! ไอ้โดดเดี่ยวและเดียวดาย”

“เออ! ขอให้โดนทิ้งในเร็ววัน ขอให้มีมือที่สาม ขอให้พ่อมึงเบื่อมึงเร็วๆ ....สาธุ!” เพื่อนอวยพรเขา

“ไอ้ปากเสีย! ตบปากสามทีเดี๋ยวนี้เลย! ผุย ผุย ด้วยนะ เหี้ย!...พูดจาไม่สร้างสรร” เขากระโจนไปล็อคคอเพื่อน

“มึงเริ่มก่อน!” เพื่อนเถียงเขาทั้งที่ยังไม่หลุดจากแขนล็อคของเขา

“มึงสิก่อน!” เขาเถียงเพื่อน...ไม่ยอมให้หรอก!

......

.....

....

...

..

.















































































วันนี้พานายมะยมกะนายภักดีไปเที่ยวถิ่นทุรกันดานอีกแล้ว....
ไอ้หัวลูกเจี๊ยบ พา "พ่อ" ไปเที่ยวนู่นเที่ยวนี่ สนุกเค้าล่ะ.....กลับมา "พ่อมัน" ดำ ผู้เขียนจะ   


คำขอ-------เป็นตอนพิเศษที่ยาวพอดู...เพราะมันมีเหตุการณ์ของมัน ก่อนที่จะ เอวัง โดยสมบรูณ์
ดังนั้น ผู้เขียนจึงขอค่อยๆ ทยอยลงให้ท่านผู้มีอุปการะคุณอ่าน...ไปก่อนนะคะ

เวลาพิมพ์ช่วงนี้ค่อนข้างมีน้อย
งานหลวงเยอะมากค่ะ

แต่ก็มาตามคำสอบถามข้างบน.....มาเรื่อยๆ ลงเรื่อยๆ อย่าหายไป..... อ่ะนะ
ผู้เขียนทำแล้วน๊า

ปล. ไว้จบเรื่องนี้เราไป  กันเรื่องต่อไปโน๊ะ







 

[patchylove]

     มาตะกุย f5  อิอิอิ

[kenshinkenchu]

หมั่นไส้อยากตบปากลูกเจี๊ยบ  ฮ่าๆ

[Rafael]

ไอ้หัวลุกเจี๊ยบมันขี้อ้อน
ไม่น่าเป็นรุกเลยให้ตายสิ
เปลี่ยนตอนนี้ยังทันไหม ฮ่าๆๆๆ

[uknowvry]

กวนตีนได้โล่ห์....ยกให้นายมะยมเลย 5555

[เฉาก๊วย]

เดี๋ยวนี้กล้าล้อเล่นกับพ่อเหรอ //โบกหัวลูกเจี๊ยบ 

[MiSS-U]

พ่อมึงเจอไอ้หัวลูกเจี๊ยบไปสงสัยแอบยิ้มอยู่คนเดียวแน่ๆ

อ๊ายยย  น่ารักเว่อร์

[CarToonMiZa]

กวนได้โล่ห์จริงๆ
นายมะยม

[-~iK@iZ_KunG~-]

ถ้าจะน่ารักขนาดนี้นะ ฮ่าๆๆ

[armmyrine]

 :m25:คุณbao bao. จะต่อ.  3p.   กับเรื่อง. ทะเล. ฝัน ชิมิๆๆๆๆๆๆๆๆ.   คริคริ

[BaoBao]

......

.....

....

...

..

.

ขณะที่เขากำลังสวมกางเกงวอร์มสีดำให้ตัวเองเสียงเจื้อแจ้วก็ดังลอยมา...มันค่อยเคลื่อนเข้ามาทางห้องของเขาพร้อมกับเสียงของรองเท้าหนังที่กระทบกับพื้นกระเบื้องยาง

เขารีบสวมเสื้อยืดสีดำ แล้วค่อยไปเปิดประตูห้อง...ก็พอดีกับ ‘คุณพ่อ’ กับหลานชายเค้าเดินขึ้นบันไดมา

“ใครจะไปปั่นจักรยานยกมือขึ้น!” เขาร้องบอก

เด็กชายตัวเล็กที่เดินจูงมือกับ ‘คุณพ่อ’ ชูแขนสั้นป้อมของตัวเองขึ้นมาทันที

“ไม่เอานะครับ ปั่นแบบนั้นมันอันตราย” ชายที่จูงเด็กชายบอกเขา

“คราวนี้ผมมีอุปกรณ์ ฮุฮุฮุ” นายมะยมยักคิ้วให้อีกฝ่าย

“ไปอาบน้ำก่อนนะครับ” ชายหนุ่มจูงเด็กชายเข้ามาในห้องแล้วจึงก้มหน้าไปบอกกับเด็กชาย

“ฮะ!” เด็กชายสะบัดรองเท้า และวิ่งตื๋อเข้าไปในห้องน้ำ

“พี่จะไปวิ่งออกกำลังมั้ยล่ะครับ?” นายมะยมถามพลางเดินไปทางห้องน้ำ

“ครับ เดี๋ยวอาบน้ำแล้วจะลงไป” พูดพลางคลายปมเนคไทของตัวเอง

“ไปกับผมก่อนนะ รดน้ำผักเสร็จเราค่อยกลับมาวิ่ง ปั่นจักรยานไปกัน” ชายหนุ่มบอกก่อนที่จะเดินหายเข้าไปในห้องน้ำ

นายภักดีขมวดปมที่หัวคิ้วตัวเองอีกครั้ง ก่อนจะเดินไปคุยกับอีกคน...ที่อยู่ในห้องน้ำ “เดี๋ยวผมพาไปก็ได้ครับ เอาน้องไปด้วยคุณอย่าปั่นจักรยานเลยนะ”

นายมะยมหันหน้ามาส่งยิ้มให้ “ผมมีอุปกรณ์เสริม...เดี๋ยวอาบน้ำให้น้องเสร็จผมจะเอาให้พี่ดูนะ...” หันหน้าไปหาเด็กชายที่ตัวเปล่าล่อนจ้อน “เอาน้ำอุ่นหรือน้ำเย็นดีเอ่ย?”

“น้ำเย็นฮะ!” เด็กชายเดินไปนั่งที่เก้าอี้ตัวเล็กของตนเอง...และรอให้ผู้ใหญ่ส่งน้ำมาให้
 
......

.....

....

...

..

.

เมื่อนายมะยมอุ้มเอาหมูห่อสาหร่ายออกมากจากห้องน้ำ....นายภักดีจึงเปลี่ยนเข้าไปอาบบ้าง

......

.....

....

...

..

.

เดินออกมาจากห้องน้ำ เขาก็เห็น ‘แบทแมนกับลูกค้างคาว’ ยืนอยู่ในห้อง!!-----นายมะยมเอาเด็กชายไปเกาะหลังของตัวเองโดยใช้กระเป๋าสำหรับสะพายเด็ก...ไว้ข้างหลัง

“นี่ลงทุนไปซื้อมาเลยใช่ไหมครับ?” นายภักดียิ้มที่มุมปากอย่างอดไม่ได้...พลางเดินไปที่ตู้เสื้อผ้า

“ข้างหลัง ขอเสียงหน่อย!” นายมะยมร้องบอกขอเสียงจากคนที่อยู่ข้างหลังตัวเอง

“เย้ เย้ เย้!” น้องหนูร้องเสียงดัง...และหัวเราะต่อด้วยความสนุก

......

.....

....

...

..

.

นายภักดีเปลี่ยนมาสวมชุดวอร์มและเอาแว่นตากรอบหนามาใส่แทนคอนแทคเลนส์...เสร็จแล้ว เขากับนายมะยมจึงปั่นจักรยาน BMX ไปบ้านนายศรเพื่อรดน้ำแปรงผักก่อนกลับมาวิ่งที่สวนหย่อมทีหลัง

......

.....

....

...

..

.

แบทแมนกับลูกค้างคาวปั่นจักรยานนำโรบิ้นไป...ด้วยอัตราความเร็วแบบเดินทอดน่อง

[Rafael]

555555
น่ารักอะ กรี๊ดดๆ

[N.T.❁]

น่าร๊ากกกกก ครอบครัวสุขสันต์ 

[kenshinkenchu]

ไอเดียเริ่ด มะยมนี่ร่าเริงจัง ชอบเวลาคุยกะน้องหนู

[BaoBao]

......

.....

....

...

..

.

การมีเด็กเล็กมาพักอยู่ด้วย...แม้ต้องใช้ชีวิตช้ากว่าปกติ ทำอะไรก็ต้องคิดให้ละเอียดมากขึ้น ชีวิตประจำวันที่เคยใช้เวลาแม้ไม่เร่งรีบ หากแต่เมื่อน้องหนูมาอยู่ด้วย พวกเขาจึงเริ่มรู้สึกว่า...เวลาเหมือนมีไม่พอใช้ยังไงไม่รู้

ว่าแล้ว...พวกเขาจึงแยกกัน

นายภักดีพาหลานชายตัวเองไปรดน้ำแปลงผัก...ส่วนนายมะยมก็เดินเข้าครัวทำกับข้าวทันที ฝ่ายเจ้าของบ้านที่เอื้อเฟื้อสถานที่นั่งแชทกับแฟนที่อยู่ต่างประเทศไปตามปกติ

......

.....

....

...

..

.

นายมะยมเดินถือจานผัดผักและแกงจืดผักกาดดองมาวางที่โต๊ะกินข้าว...แล้วเดินเข้าไปหยิบจานเปล่ามาตั้งไว้เพียงใบเดียว

เพราะตารางเวลาผิดไปจากเดิม นายมะยมจึงแบ่งกับข้าวในส่วนของตัวเองใส่ปิ่นโตกลับมากินที่ห้องพัก หลังจากที่พวกเขาวิ่งออกกำลังกายกันเสร็จแล้ว

“ศร กูไปก่อนนะเว้ย” นายมะยมเดินหิ้วปิ่นโตออกมาจากครัว

“ไม่กินกับกูก่อนล่ะวะ” นายศรพูดผุดลุกจากโต๊ะคอม

“กินก่อนวิ่งแม่งก็จุกดิ” นายมะยมบอก

“อ้าว พ่อมึงเค้าวิ่งตอนเช้าไม่ใช่เหรอ?” นายศรถาม

“อื้อ...ตอนเช้าแม่งยุ่งๆ ว่ะ ไหนจะให้น้องหนูกินข้าว ไหนจะพาไปส่งที่โรงเรียน ไม่มีเวลาว่ะมึง” นายมะยมบอกกับเพื่อนสนิท

“ซ้อมไว้ๆ เผื่อมีเป็นของตัวเองจะได้สบาย ก๊ากกกก” นายศรพูดพลางคดข้าวใส่จาน

“ส้นเหอะ! พ่อกูไม่มีมดลูกนะเว้ย!” นายมะยมบอก

“ก็ขอคุณรักดีเค้ามาสักคนดิวะ หน้าเหมือนกันจะตาย ไม่มีใครดูออกหร๊อก” นายศรบอกพลางตักข้าวคำแรกเข้าปาก

นายมะยมเปลี่ยนใจเดินมานั่งเก้าอี้ตรงข้ามกับเพื่อนตัวเอง “เลี้ยงเด็กมันยากนะมึง กินเวลาเราไปเยอะ ห้องกูก็เล็ก ไม่พอให้เด็กวิ่งเล่นหรอก”

“ยากอะไร มึงก็ให้พ่อมึงซื้อบ้านดิ ไปแออัดกันในห้องแคบๆ ทำเหี้ยไร จะอิอ๊ะกันทีก็ต้องปิดปากทำเบาๆ...รึมึงชอบแบบนั้นล่ะ?” นายศรย้อนถาม

“คิกคิกคิก...มันก็ได้อารมณ์ไปอีกแบบนะมึง มึงลองกับน้องกัสดูดิวะ” นายมะยมพูดพลางเท้าคางมองสุดที่รักซึ่งเล่นอยู่กับหลานชาย...อยู่นอกบ้าน

“กูไม่นิยมว่ะ กูชอบแบบให้มันร้องดังๆ ฮ่าฮ่าฮ่า” นายศรหัวเราะร่วน

“นี่กูต้องถือศีลตั้งสิบวันแน่ะ ฉิบหาย ถ้ากูรู้ก่อนหน้านี้นะ กูจะเก็บดอกล่วงหน้าไว้เลย!” นายมะยมกัดฟันกรอดที่ไม่ได้รู้ตัวมาก่อน...ว่าน้องหนูจะมาพักอยู่ด้วยหลายๆ วัน

“สม...ให้มันรู้จักหัวอกกูบ้าง หนอย...หน้าบานเป็นกระด้งมาทำงานทุกวัน เหี้ย! เห็นแล้วคันทีนฉิบ!” นายศรบ่นอุบ

“มึง!” นายมะยมหันมาทำหน้าจริงจัง

“ไร?” นายศรเงยหน้ามองเพื่อน...จริงจังพอกัน

“กูเพิ่งนึกออก...วันอาทิตย์ก่อนน่ะ ตอนกูจะกลับห้องกู อาม่าเค้าทักกูเว้ย แล้วก็เล่าให้กูฟังว่าเฮียตี๋เค้าซื้อบ้านที่อื่นแล้วนะ เฮียตี๋แกขอให้ม่าไปอยู่ด้วยด้วยว่ะ” นายมะยมเล่าให้เพื่อนฟัง

“เออ กูรู้แล้ว เฮียบอกกูไว้แล้ว ถ้าอาม่าไปจริงเฮียแกว่าจะขายทิ้งเลย” นายศรเล่าให้ฟังบ้าง

“นั่นแหละ! มึงไปถามราคาพิเศษกับม่านะ บอกม่าว่ากูขอซื้อ” นายมะยมบอกเพื่อน

“แล้วมึงไปคุยเองล่ะ” นายศรย้อนถาม

“อาม่าเค้าไม่อยากไป ถ้ากูไปถามเดี๋ยวม่าจะเสียใจว่ากูไล่เค้าดิ มึงอ่ะไปถามก่อน ค่อยๆ ถามนะเว้ย หากอาม่าเค้าอยากขายจริงๆ ค่อยบอกว่ากูสนใจจะซื้อ...งี้นะ” นายมะยมสอนเพื่อน

“เอออออ...” นายศรรับคำ

นายมะยมลุกขึ้นยืน “งั้นกูไปแหละ....อ้อ ลับสุดยอดนะมึง”

“ฮ่าฮ่าฮ่า จะซื้อเรือนหอน่ะ มึงมีสินสอดให้ทางบ้านเค้ารึยัง?” นายศรแซวเพื่อน

“ผมก็พอมีวัวอยู่ฝูงหนึ่งที่บ้านนอก ขายวัวทั้งฝูงเอาเงินไปแต่งงานคงพอได้มั๊งครับ ฮ่าฮ่าฮ่า” นายมะยมต่อคำกับเพื่อนอย่างอารมณ์ดี

“เดี๋ยวกูเป็นตัวแทนทางบ้านมึงยกขันหมากไปขอให้ละกัน ฮ่าฮ่าฮ่า” นายศรหัวเราะร่วน

“ถ้ามึงกลับคำ กูจะแช่งให้กัสทิ้งมึง!” นายมะยมพูดพลางหิ้วปิ่นโต....เดินออกไป โดยมีเสียงอวยพรของเพื่อนดังไล่หลังมา

......

.....

....

...

..

.

“พี่! กลับกันเถอะครับ” นายมะยมร้องบอกนายภักดี

“ครับ... น้องหนูมาล้างมือก่อน” นายภักดีเดินไปถือสายยางมารอท่า...เด็กชายรีบลุกมาล้างมือตามที่ ‘คุณพ่อ’ บอก

“คุณ...ขากลับผลัดกันนะครับ เดี๋ยวผมเอาน้องไปกับผมเอง” นายภักดีพูดพลางจูงเด็กชายเดินมาทางจักรยานที่จอดไว้หน้าบ้าน

“คุณไม่ไหวหรอกครับ” นายมะยมพูดพลางใส่กระเป๋าเข้ากับตัวและเสียบล็อคจนครบทุกสาย

“ผมก็ผู้ชายนะครับ อย่าดูถูกกันสิ” นายภักดีแย้ง

“แต่พี่เป็นแฟนผม โอเค๊” นายมะยมยักคิ้วและแยกยิ้ม----แบบผู้ชนะ

เขามองดูชายคนที่จูงมือเด็กชายพร้อมกับกลั้นหัวเราะ...ใบหน้าของอีกฝ่ายที่จะยิ้มก็ไม่ยิ้ม มันน่าขำสำหรับนายมะยม

......

.....

....

...

..

.

[Rafael]

โหยๆ
หวานซะ
นี่เราจะไม่ได้เห็นฉากเค้าอิ๊อ๊ะกันจริงเหยอ อิอิ

[sukie_moo]

น่ารักจังหนอครอบครัวนี้

[Maprang_W]

จะเก็บตังค์ซื้อเรือนหอกันแล้ว
พอซื้อเรือนหอเสร็จก็ต้องเก็นเงินค่าสินสอดต่อสินะ
นายมะยมขนหน้าแข้งจะร่วงมั้ยเนี่ย

[malula]

ครอบครัวเป็นรูปเป็นร่างแล้ว น่ารักมากทั้งสามคนพ่อลูก

[armmyrine]

 ‘แบทแมนกับลูกค้างคาว’.    น่ารักโน๊ะะะะะะะะะะะ.    ส่วนอิ๊อ๊ะๆๆ. น่ะอะยัยเหยอ. บอกเค้าที เค้าไม่รู้ความหมาย.  เค้าใสซื่อ.  คริคริ

[Noo_Patchy]

    รออิ๊อ๊ะซีน อ่ะ

[BaoBao]

......

.....

....

...

..

.

กว่าจะวิ่งเสร็จก็ปาไปเกือบหนึ่งทุ่ม เพราะเจ้าหนูเค้าจะวิ่งด้วย เลยให้วิ่งไปพร้อมๆ กันในสปรีดของเจ้าหนูเค้า... ผู้ใหญ่นั้นถือได้ว่าออกกำลังไปแค่หนึ่งส่วนสาม แต่เวลาไม่เหลือแล้ว พวกเขาจึงตัดใจและขึ้นไปเตรียมตัวกินข้าวเย็นกันต่อ

......

.....

....

...

..

.

ระหว่างรอข้าวสุกก็ผลัดกันอาบน้ำเปลี่ยนชุดนอนเสร็จทั้งสามคนก็พอดี..ข้าวสุก หลังจากนั้น แก๊งค์ชุดนอนปาจามาจึงเริ่มทานมื้อเย็นกัน

อาจเพราะเด็กชายออกแรงเยอะ วันนี้เลยตั้งหน้าตั้งตากินข้าวไม่ชักช้าเหมือนปกติ...แค่สี่สิบนาทีมื้อเย็นก็สิ้นสุดลง

นายมะยมรับอาสาล้างจานชาม และปล่อยให้ ‘คุณพ่อ’ ทำน้ำตำลึงให้หลานชายดื่มก่อนนอน

......

.....

....

...

..

.

ล้างจานเสร็จนายมะยมก็เดินไปหยิบแก้วน้ำตำลึงของตัวเองไปเติมน้ำผึ้งแล้วยกซดรวดเดียว...หมดแก้ว “ฮ๊า-----!”

“มันไม่ได้เย็นซะหน่อย คุณจะร้องสะใจทำไมครับ?” นายภักดีที่นั่งหนุนหมอนอ่านหนังสืออยู่บนเตียงเอ่ยถาม

“ไอ้ที่สะใจน่ะ เพราะจะได้พักต่างหากล่ะครับ” นายมะยมพูดพลางเดินมาทางเตียงนอน

ทันทีที่นายมะยมเอนหลังนอนราบ เด็กชายก็ร้องเสียงดังด้วยความขัดใจ “ครูมะยมบังหนูอ่ะ”

“อ้าว! โทษที โทษที มะมะ เปลี่ยนที่กัน” นายมะยมเด้งตัวขึ้น แล้วให้เด็กชายมาอยู่ริมเตียงโดยเปลี่ยนที่กับของเขา

เจ้าหนูกำลังติด ‘มูกา มูก้า ไดโนเสาร์จอมซน’...ตั้งหน้าตั้งดูภาพซึ่งเคลื่อนไหวอยู่ที่หน้าจอทีวีจนตาไม่กระพริบ

“เจ้าเล่ห์นะ...” เสียงเรียบไม่แสดงความรู้สึกดังลอยมาจากด้านหลังของนายมะยม

“ก็ผมเป็นผู้ใหญ่นี่ครับ คิกคิกคิก” นายมะยมพูดพลางเอาหัวตัวเองไปหนุนที่หน้าขาของอีกฝ่ายซึ่งนุ่มหัวด้วยความหนาของผ้านวม

“เค้าฉลาดนะ ทำอะไรก็ระวังด้วยนะครับ” อีกฝ่ายบอกเขา

“นิดเดียวเอง... พี่ก็รู้ว่าผม ‘ทานเจ’ ไม่ได้ เอาแค่ ‘ชีวจิต’ ละกันเนอะ” พูดจบก็แนบริมฝีปากที่กลางฝ่ามือซึ่งขาวกว่าของตัวเอง

“ช่วงนี้...ตอนเช้าคุณออกไปพร้อมผมนะ ไว้น้องกลับแล้วค่อยไปกลับตามใจคุณ” นายภักดีก้มหน้ามาคุยด้วย...หลังจากที่เขาวางหนังสือที่หัวเตียงแล้วถอดแว่นออกไปวางพร้อมๆ กัน

“ขอไปรับน้องด้วยได้มั้ยครับ?” นายมะยมถามพร้อมกับยึดมืออีกฝ่ายไปกุมไว้ตรงหน้าอกของตัวเอง

“ถ้าคุณไม่ซนก็ได้ครับ” นายภักดีบอกด้วยสีหน้าจริงจัง

“เดี๋ยวเสาร์นี้ผมจะเอารถพี่ไปติดฟิมล์ คอยดู!” นายมะยมทำแก้มป่อง...

“ชีวิตจริงมันไม่เหมือนในหนังของคุณนะ บ้านเมืองเราเค้ามีวัฒนธรรมดีๆ อยู่แล้ว อย่าไปเลียนแบบต่างชาติเค้าสิครับ” นายภักดีถือโอกาสสอน

“ไม่รู้ไม่ชี้!” นายมะยมไม่สนใจหันหน้าไปดู ‘มูกา มูก้า’ ต่อ

“ดื้อ! พูดไม่เคยฟัง...” นายภักดีย้อนถาม

“ก็ผมเป็นเด็กนิ” นายมะยมตอบ

“ไหนเมื่อกี้ว่าเป็นผู้ใหญ่แล้วไงครับ? กลืนน้ำลายตัวเองนี่” นายภักดีขุดขึ้นมาแย้ง

“ผมอ่ะเป็นผู้ใหญ่แล้ว แต่ผมเป็น ‘เด็ก’ ของพี่ไง รึว่าไม่จริง?” นายมะยมเงยหน้าขึ้นมายักคิ้วให้

“...............” ถึงนายภักดีมองไม่ชัดว่าอีกฝ่ายทำสีหน้ายังไง...แต่เขาก็พอเดาออก

......

.....

....

...

..

.

บางครั้ง...เราก็เถียงสู้ ‘เด็ก’ (ของเรา) ไม่ได้

ไม่รู้ว่าเพราะอะไรสิน่า!

......

.....

....

...

..

.

























































คืนนี้กะให้จบ แต่ไม่รู้จะพิมพ์ที่คิดไว้หมดมั้ย? ไม่รู้ฝนจะตกหนักมั้ย?
ที่บ้านนอกชอบตกกลางคืน เน็ทจะหลุดกระจาย
ใครทำงานมีเรียนวันพรุ่งนี้ก็ไปนอนตามเวลานะคะ...อย่าอดนอน มันเป็นศัตรูต่อความงามของเราน๊า
ว่างๆ ค่อยกลับมาอ่าน ตื่นแล้วมาอ่านก็ทัน....
อย่า "เอฟห้า" มากไป....เดี๋ยวนิ้วล็อค

ด้วยความห่วงใยจากผู้เขียน 

[armmyrine]

 :pig4:ติดตาม เด็ก.  และ. พ่อเด็กอย่างต่อเนื่อง.  เรื่องนี้จบเราจะไป. ทะเล ต่อ. คริคริ   [แอบคาดหวัง].   คุณBAO. BAO :z6:ทวงดีนักใช่มั๊ย.  นี่แน่ะๆๆ...

[alekung103]

น่ารักเกินไปแล้วคู่นี้อ่ะ

[Rafael]

ตามติดชิดขอบสนาม ฮาาาา
เด็กมันเจ้าเล่ห์ คุณภักก็ต้องตามให้ทันหน่อย
เป็นกำลังใจให้คุณเบาเบานะคะ อิอิ

[koikoi]

อยากให้น้องหนูอยู่ด้วยนาน ๆจังแต่ก็สงสารนายมะยมจะลงแดงตายซะก่อน