หากกลิ่นที่ลอยมาแตะจมูกไม่ใช่กลิ่นสาบสางของคนงานผู้ชายที่คอยดูแลเขา
หากกลิ่นเหล่านั้นไม่ใช่กลิ่นน้ำยาระงับกลิ่นกายของผู้ชาย และกลิ่นที่ลอยเข้ามาปะปนกับอากาศในห้องนั้นดูมีรสนิยมจนอดคิดไม่ได้ว่า...น้องธารค่ะ จมูกน้องนี่ดีเยี่ยง K-9 เลยนะคะ
บ้าแท้....เป็นการใช้ชีวิตตามหาความรักที่โลดโผนมาก ทั้งๆที่ธาราธารเกิดมาคู่ควรกับการถูกทะนุถนอมมากกว่าจะให้มาผจญกับอะไรแบบนี้ ...ใครฟระที่บังอาจมาทำให้คุณหนูธารต้องมาตกระกำลำบากแบบนี้
ทั้งๆที่หวังว่าจะได้รับการกอด จูบ หรือลูบหัวปลอบใจ
ธาราธารได้รับแค่หอมหน้าผากเบาๆ ปลอบขวัญเท่านั้น
ไม่คุ้มเลย!!!...น้องค่ะ สถานการณ์ตอนนั้นคือกำลังหนีจากผู้ขัดขวางความรัก เอ้ย คนร้ายนะคะ

พี่วายุคะ หนีน้องพุทมาโผล่เรื่องนี้ได้ค่าตัวเท่าไหร่คะ คุ้มกับยิ้ม 1 ทีกับปีนบันไดหรือเปล่าค่ะ
แถมท่าทางฝีมือจะตกนะ โดนน้องธารจับกลิ่นได้

จบได้น่ารักมากกกกกกก ออกแนวพี่ใต้ฟ้าโดนน้องธารยึดหมดทั้งตัว ทั้งหัวใจ และทั้งไร่

แก้ส่งท้าย
ทั้งๆที่ธาราธารเกิดมาคู่ควรกับการถูก
ทนุถนอมมากกว่าจะให้มาผจญกับอะไรแบบนี้ ==> ทะนุถนอม
ช่างเถอะ ธาราธารอยากจะแบ่งกลิ่นตัว
สาปสางให้ใต้ฟ้าได้รู้ซะบ้าง ==> สาบสาง
ระดมแตะริมฝีปากไปทั่ว
ไปหน้าไม่เว้นแม้กระทั่งซอกคอขาว ==> ใบหน้า
ต้นฉบับที่ธารส่งไป
แสกนแล้วพิมพ์น่ะ ทำเป็นหนังสือทางการเกษตรเพื่อชาวบ้านไม่ได้หรอก ==> สแกน
แปลกที่วันนี้คนสูงวัยยังจดจำเรื่องราวในครานั้นได้ หลานชายตัวเอง
ละเมออกมาทั้งน้ำตาว่า ==> ละเมอออกมา
แค่นี้ก็ตายตาหลับแล้วเมื่อรู้ว่า
หลายลบคำสบประมาทของทุกคนได้ ==> หลาน
สุดท้ายทุกคนก็แค่อยากหาใครมารับช่วงต่อธารไป
อุปถัมป์ ==> อุปถัมภ์
คนที่มองโลกในแง่ร้ายสุดชีวิตอย่างธาราธาร มาเจอคนที่มองโลกในแง่ดี
สุดลิ่มทิ้มประตูแบบนี้ ==> สุดลิ่มทิ่มประตู
เป็นตอนจบที่ผู้ร้ายต้อง
ชดกรรมตามนวนิยายและละครไทยจริงๆ ==> ชดใช้กรรม
ตืนแล้ว ==> ตื่น
โธ่เอ้ย!! ธาราธารเปลี่ยนแปลงแค่การ
แต่งการเว้ย แต่ลายยังมีเท่าเดิม ==> แต่งกาย
ปล. ขอบคุณสำหรับคำำขอบคุณตอนท้าย ที่ทำแบบนี้ก็เพราะชื่นชมในผลงานหรอกค่ะ
และมันก็เป็นนิสัยส่วนตัวที่ชอบแก้คำผิดชาวบ้านด้วย
