ตอนที่ 14 : 8-8-55
"เอาจริงเหรอกี้?"ผมถามด้วยเสียงกังวล
"จริงสิ!กี้ก็ผู้ชายนะ แค่นี้ทำไมจะทำไม่ได้!"กี้ว่าเสียงหนักแน่น ทุบอกตัวเองเป็นเชิงด้วย ผมลอบมองอกขาวๆใต้เสื้อกล้ามแดงเลย
"มาๆ เข้าไปกันเถอะน่า!"กี้ว่าแล้วลากแขนผมเดินเข้าไปใน
'ค่ายมวยสอนสวรรค์'
เอิ่ม...
"มารี กี้มาแล้วววววววว"กี้ร้องเรียก ลากผมเดินเข้ามาในค่ายอย่างคุ้นเคยมาก ส่วนผมเดินตัวลีบ หลบสายตาจิกทึ้งจากนักมวยทั้งค่าย
กูทำไรผิด...
จากเหตุคราวก่อน ทำให้กี้รู้สึกว่าตัวเองอ่อนแอเกินไปเลยจะฝึกตัวเองให้ป้องกันตัวเองได้ โดยการเข้าค่ายมวย!แถมจะลากผมไปด้วย!ถึงกี้จะบอกว่าที่นี่ดีอย่างโน๊นนี่นั้นนู๊น เป็นค่ายของเพื่อนตั้งแต่สมัยเด็กของกี้ กี้ไปจนชินแล้ว ไม่น่ากลัวเลย พี่ๆในค่ายก็ใจดีมาก ก็แล้วมันยังไงล่ะครับ???
ค่ายมวย!ตั้งแต่เกิดมาผมยังไม่เคยไปเลยซักที แถมไม่อยากไปด้วย ที่ๆมีแต่ผู้ชายกล้ามล่ำๆเหงื่อซกๆต่อยกันเนี่ยน่ะ???
พูดจริงเลยนะ ผมจะปฏิเสธแล้ว แต่โดนกี้หันมามองช้อนอ้อนด้วยลูกตาพุชอินบูท
จบเลยชีวิต...
"มาแล้วเหรอกี้"เสียงหวานๆทำให้ผมเงยหน้าขึ้นมอง
ป๊าดดดดดดดด
นี่เรอะเพื่อนสมัยเด็กที่ว่า
น่ารักวะ!!!
สาวน้อยสุดโมเอะในชุดกระโปรงระบายสีขาวพริ้ว ผมบ๊อบของเธอม้วนเป็นเกลียวคลออยู่ข้างแก้ม ที่คาดผมประดับโบว์ที่อยู่บนนั้นยิ่งทำให้เธอเหมือนตุ๊กตามาก
"วันนี้ช่วยสอนกี้กับเพื่อนกี้ด้วยนะมารี นี่เพื่อนกี้ชื่อนิว ส่วนนี่มารีนะนิว"เสียงกี้เอ่ยแนะนำทำให้ผมได้สติ ผมรีบเดินไปจับมือเล็กทักทาย(+แต๊ะอั๊ง)
"สวัสดีครับมารี น่ารักจังเลยนะครับ"ผมเอ่ยพร้อมรอยยิ้มหล่อนิ้ง มารีส่งยิ้มตุ๊กตาให้
"ฮะแฮ่ม!"กี้ไอพร้อมกับมองจิกผมตาขวาง อั่ยยะ หึงเหรอครับคนดี~
"งั้นก็ไปเปลี่ยนเสื้อเลยดีไหมคะ จะได้เริ่มกันเลย มารีเตรียมตารางไว้ให้เรียบร้อยแล้ว"น้องตุ๊กตาว่าแล้วหันไปยิ้มหวานให้กี้ที่ยิ้มตอบเช่นกัน โฮ่ยๆ อาหารตาชัดๆ หนุ่มน่ารัก&สาวตุ๊กตา ขอสองได้ม๊ายยยยยยยยยย
"ไปได้แล้วนิวๆ"กี้ลากผมไปทางห้องแต่งตัว
ผมก็เปลี่ยนเป็นชุดออกกำลังปกติ ก็ผมไม่รู้นี่หว่าว่านักมวยเข้าใส่อะไรกันนอกจากเสื้อกล้ามเกงมวยไทย เพราะงั้นเลยเอาชุดธรรมดาเนี่ยละเซฟสุด
ระหว่างเปลี่ยนผมก็แอบมองกี้เป็นพักๆ อู๊ว ขาว บาง ชมพู ซี๊ส
แต่ไม่ได้มองนานกว่า5วิหรอกนะครับ กลัวอดใจไม่ไหว~
"มาแล้ววววว"กี้ร้องแล้ววิ่งเข้าไปหามารีที่ยืนกับนักมวยในค่ายมั๊ง หน้าโคตรโหด กล้ามแม่งก็โหด
"กี้ เดี๋ยวพี่ภูจะช่วยสอนให้นะ"น้องตุ๊กตาว่า ผมแอบเสียดาย ถ้ามารีเป็นคนสอนนอกจากผมจะได้อาหารตาให้มีแรงกระชุ่มกระชวยแล้ว ยังอาจได้ตอดเล็กตอดน้อยตามประสาอีกด้วย ชิชะ
"โอเค อย่าเสียเวลา เราเริ่มกันเลยดีกว่าน้องกี้ ไอ้ตี๋!"แม่ง สรรพนามเรียกแม่งต่างฟ้ากับเหวเลยวะ
แม่ง!!!
เหนื่อย!!!
ผมแทบคลานกลับจากที่ไปวิ่ง10กิโลมา ทั้งก่อนหน้าไปวิ่งก็ซิดอัพ วิดพื้น ชกลม เตะฟ้า หมุน กลิ้ง โดด โอ๊ย บ้าบอเต็มไปหมด
แถมไอ้คุณพี่ภูแม่ง แกล้งกูแน่ๆ แม่งสั่งกี้ทำ10 สั่งผม101!วิ่งนี่กูคนเดียวเต็มๆ ส่วนกี้แม่งให้นั่งซ้อนท้ายโอบเอวหยอกล้อหัวเราะกันใหญ่ แสด นั้นเด็กกูนะ!!!
"เหนื่อยไหมคะนิว"เสียงใสๆกับขวดน้ำเกลือแร่ที่ยื่นมาให้ น้องตุ๊กตาครับ น้องดีกับพี่มาก พี่อยากให้แม่มาขอ~~~
"พี่ก็เหนื่อยเหมือนกันนะมารี"ไอ้คุณพี่ภูว่าแล้วแยกขวดน้ำเกลือแร่ที่ควรจะเป็นของผมไปเปิดซด โฮก!!!มึงแย่งกูทำไมสัด แล้วมึงเหนื่อยตรงไหน ได้ข่าวมึงปั่นจักรยานออร้ออยู่กับกี้นะโว๊ย!ไอ้คุณพี่!!!
เฮะ...พี่เรอะ
"โธ่ พี่ภูคะ ไปแย่งนิวเขาทำไมละ นิสัยไม่ดี"น้องตุ๊กตาว่าแล้วตีที่แขนไอ้คุณพี่ภูไปพอน่ารักแต่ดังอั่ก
"นี่มารีกับพี่ภูเป็นพี่น้องกันเหรอครับ?"ผมเอ่ยถาม
"เออดิวะ มึงอย่ามายุ่งกะน้องกู กูหวง!"ไอ้พี่ภูว่าแล้วดึงน้องตุ๊กตาไปกอด แสด อิจฉา!
"อ่ะกินกับกี้ก็ได้นะนิว"กี้ว่าพลางส่งขวดน้ำที่พร่องลงไปบ้างแล้วให้ ผมยิ้มรับมาทั้งมือทั้งขวดน้ำเลยครับ
"ขอบคุณนะครับกี้"ผมยิ้มให้ ตัดใจจากน้องตุ๊กตาละ พี่แม่งกล้ามโหด ไม่เสี่ยงๆ กี้ดีกว่า น่ารักใสที่สำคัญ ลูกคนเดียว!!
"เฮ๊ย มึง!น้องกูไม่ได้ แต่น้องกี้ก็ไม่ได้โว๊ย!"ไอ้คุณพี่ภูแม่งขัดใจวะ หิ้วกี้ออกไปจากผมเหมือนหิ้วลูกแมวเฉย!
"โหยพี่ ก็แบ่งผมซักคนจะเป็นไรไป!"ผมโวยวาย
"เป็น!"ไอ้คุณพี่ภูแม่งโอบกี้กับมารีซ้ายขวา แม่ง น่าอิจฉาไปนะ!!!
สรุปเย็นนั้นผมก็กินข้าวที่บ้านมารีที่อยู่ข้างหลังค่ายมวยนั้นละ
อร่อยโคตร แต่มีเรื่องระทึกด้วย เพราะไอ้อร่อยๆที่กินไปไอ้คุณพี่ภูแม่งเป็นคนทำ!!!อั่ยยะ คนเราดูที่กล้ามไม่ได้จริงๆนะเนี่ย!!!
"ขอบคุณค๊าบคุณพี่ชาย"ผมไหว้ขอบคุณไอ้พี่ภู คนขับรถกิติมาศักดิ์ที่โดนน้องตุ๊กตาบังคับให้มาส่งผมกับกี้ที่บ้านเพราะดึกแล้ว จริงๆผมกลับกับกี้ได้ชิวๆนะ แต่มีคนขับมาส่งก็โอเค ขี้เกียจกลับเองเหมือนกัน เมื่อยขาวะ
"ใครพี่มึง?!"แน่นอนมากปฏิกิริยาไอ้พี่ภูเนี่ย
"ฝันดีนะครับกี้"ผมเมินพี่แกแล้วหันไปยิ้มหวานหยดให้กี้ กี้ยิ้มแล้วส่งกระดาษให้ผมแผ่นหนึ่ง จม.รักรึ???
"ตารางวันเวลาฝึกนะนิว มารีฝากมาให้"กี้ว่า แล้วไอ้พี่ภูก็ขับรถไปเลย
เหี้ย!!!นี่กูต้องไปอีกเหรอวะ?!!!
TBC.
สวัสดีคะ อะแหะ ขอโทษนะคะที่ช้ามาก ตอนที่แล้วกับตอนนี้ห่างเป็นเดือนเลยทีเดียว คาดว่าไม่มีคนอ่านแล้วมั๊ง แต่เราก็จะลงต่อไป อะฮึก
ตอบเมนต์
NOoTuNE - อะฮึก เมื่อวานพึ่งโดนคุณNOoTuNE บอกว่าจะไม่ติดตามแล้ว วันนี้ต้องโดนอีกแน่เลย แต่พยายามยาวแล้วนะคะ
Rafael - ฮา "เอาจริงเหรอ"เนี่ยคือสนับสนุนหรือไม่สนับสนุน3พีกันคะ? น้องกี้เราไม่น่ารักเหรอ ตัวเล็ก น่ารัก พูดเก่ง วีนเล็กๆ เลิศออกน๊า
choijiin - โอ๊ว เราก็เห็นด้วยกับคุณchoijiin เลยคะเรื่องเดย์แพรเนี่ย เป็นคู่หลักที่จืดจางมาก
คนเขียนเองยังรู้สึกได้ คนอ่านไม่ไม่รู้สึกได้อย่างไร เรื่องสามพีนี่ยังต้องดูกันต่อไป เพราะทั้งเรนทั้งกี้ก็ต่างมีความน่ารักและเสน่ห์ต่างกันไปอ่ะเนอะ มันน่าเสียดายจริงที่จะทิ้งใครคนใดคนหนึ่ง!
gupalz - เนอะ!เรนนิวมันน่ารักนะ กล้ามชนกล้าม มันคนละน่ารักกับนิวกี้ แต่ก็น่ารัก!
inspirer_bear - เดย์แพรเรียบร้อยกันไปแล้วค่า เพราะขืนดราม่ากว่านี้ได้มีฉากขึงพืดแพรแน่ๆ ซึ่งคนเขียนทำไม่ลง!
HISY - กร๊าก!!!!!!!!! "กี้ไปหาเอาปลายทางแล้วกัน" มันชัดเจนและโหดมากคะคุณHISY !!!แต่เราก็ชอบนะ!!!
pare_140 - ฮา เอนไปทางเรนนิวสินะ ตอนนี้เราลงให้เอนกลับมาทางนิวกี้ซะ
รักคนอ่าน
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
