ขอระบายเป็นอิโมทั้งสามตัวนี้ค่ะ ไม่ไหวแล้วจริงๆ
คือแบบว่าอ่านมาตั้งแต่ต้นเรื่อง เมื่อ สิบห้าปีที่แล้ว
ทั้งร้องไห้ ทั้งเจ็บจี๊ดที่หัวใจ
ประหนึ่งว่าตัวเองเป็นแดนไปแล้ว
จริงๆชอบแนวนี้มากๆเลยค่ะ แนวๆที่มีโศกนาฏกรรมความรัก
แต่ลงท้ายด้วยความงามสุดแสนประทับใจ
บีบหัวใจกับแดน ชิพ พี่มาร์ค บอยไปด้วยทุกที
ตอนแรกอยากบอวก่าเป็นแฟนคลับพี่มาร์คเลยแหละ
จนตอนนี้ก็ยังเป็นแฟนคลับพี่เค้าอยู่ แต่ก็ดีใจที่เค้าได้เจอกับรักแท้ของเค้าจริงๆอย่างพี่เมฆ
ส่วนบอยก็สงสารมากๆเหมือนกัน แต่คิดว่าเดี๋ยวก็มีเองแหละ ใช่ป่ะ
ภาคแรกนี่ว่าปวดใจมากๆแล้วนะ สมัยแรกรักกันสมัยละอ่อน
มาเพิ่มดีกรีมากขึ้นในภาคที่สอง
ทั้งสองภาคแรกมีแต่การจากลา
ภาคที่สามมาพบกันแล้ว แต่ก็ใช่ว่าจะราบรื่นไปซะทุกอย่าง และเกือบจะได้จากลากันแล้ว
อยากจะบอกว่าแอบกลัวเหมือนกันว่า จะต้องจากกันไปตลอดกาลอีกมั้ยน๊า
แต่ลงเอยอย่างนี้ ทำให้หายกังวลไปได้บ้าง
เพราะว่าตั้งแต่อ่านมาเนี่ย มีแต่ต้องร้องไห้นะเนี่ย ทั้งเศร้า โศก ซึ้ง
ในที่สุดช่องว่างระหว่างเราก็หายไปซักทีเนอะ
ขอบคุณสำหรับนิยายดีเรื่องนี้ค่ะ เดี๋ยวตามไปอ่านอีกเรื่องนะคะ
ดอกไม้ให้กำลังใจค่ะ
กอดแดน ชิพ พี่มาร์ค บอย แอล
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
