- 2 - “ปึ๊ก!..พลั๊ก!.พลั๊ว!” ออกรับหมัดเท้าไปสองสามที เพชฌฆาตหน้าหวานก็ต้องเซถลาเหมือนนกปีกหัก ปล่อยให้มังกรตกเป็นตัวประกันของเธอโดยที่พยัคฆ์แทบจะไม่ทันขยับด้วยซ้ำ อย่าว่าแต่พยัคฆ์เลยแม้แต่ตัวมังกรเองยังไม่ทันตั้งตัว กลับสัมผัสได้ถึงมีดที่จ่อคอหอยจับเอาเขาเป็นตัวประกันไปแล้วเรียบร้อย ฝีมือเธอน่ากลัวจริงๆ เคยเห็นรามูนเร็วจนมองตามไม่ทัน อัคนีก็แทบไม่แตกต่าง ทั้งความรวดเร็วว่องไวดูไม่ออกด้วยซ้ำว่าระหว่างสองคนนี้หากต้องปะทะกันขึ้นมาใครจะเหนือกว่า
“อยู่นิ่งๆอย่าขัดขืน” เธอสั่งก่อนจะทำการอุกอาจแกะกระดุมเชิ้ตเขาออกสองเม็ดแล้วล้วงมือลงไปสัมผัสหน้าอกขาวเต็มไปด้วยกล้ามเนื้อแน่นอย่างยั่วยวน แล้วถือวิสาสะหยิบจี้ลูกแก้วที่ห้อยคอขึ้นมาส่องดู
“อีกเส้นละ” คำถามสั้นๆกระซิบพร่าอยู่ริมหู พร้อมกับเป่าลมร้อนเข้าใส่จนมังกรขนลุกซู่แปลกๆ ตอบไม่ได้ว่าอาการที่เกิดขึ้นมันยังไง เพราะเขาก็เป็นผู้ชายทั้งแท่ง
“ไม่อยู่กับผม” เขาเลือกจะบอกหน้านิ่ง ไม่ออกอาการให้อีกฝ่ายรู้ว่าเธอกำลังทำให้เขารู้สึกอย่างไร
“แล้วมันอยู่กับใคร” คำถามต่อมาไม่ยอมให้เสียเวลา
“ผมไม่รู้” มังกรพูดหน้าตาย เขาตั้งใจกันลูกแก้วให้ห่างเรื่องนี้ให้มากที่สุด ฝีมือนักฆ่าพวกนี้ตึงมือเกินกว่าจะรับไหว
“ฉันรู้ว่าคุณรู้” อัคนีกระซิบเสียงแผ่วข้างหูเขาอีกครั้ง ผู้หญิงคนนี้มีความสามารถทำให้ผู้ชายที่อยู่ใกล้ร้อนรุ่มแปลกๆ กลิ่นกายหอมเย้ายวนเฉพาะตัวแผ่ออกจากเธอปลุกกำหนัดได้ไม่น้อย โดยไม่มีคำอธิบาย
“ไม่ต้องถามให้เสียเวลา..จี้อีกเส้นอยู่กับหลายชายของมัน” เป็นพสุธาที่พูดแทรกขึ้นมา
“พี่ดินรู้ได้ยังไง” เธอถามกลับ
“มันเพิ่งบอกเมื่อคืนวาน ว่าจี้อีกเส้นเป็นของหลานชาย ทำไมพี่จะจำไม่ได้” มังกรเงียบไร้การโต้แย้ง มาถึงขั้นนี้ต่อให้เขาไม่พูดพวกมันก็รู้ข้อมูลหมดแล้ว
“ถ้างั้นไม่ยากภายในวันพรุ่งนี้ ให้หลานชายคุณไปพบฉันที่โกดังร้างxxx..คนที่จะต้องไปพามันมาคือเธอ..น้ำ” คำสั่งของอัคนีทำให้พยัคฆ์คิ้วกระตุก
“ทำไมต้องเป็นเขา” หลุดปากถามไปเสียงเข้ม
“อย่าลืมสิน้ำเธอทรยศองค์กร หัวหน้าต้องการให้กลับไปรับโทษตามกฎ งานนี้ถือเป็นการไถ่โทษหนักจะได้เป็นเบา ไปพาหลานชายคุณมังกรมาตามนัด ที่สำคัญอย่าลืมให้มันนำจี้ลูกแก้วมาด้วยล่ะ” เธอบอกด้วยใบหน้ากลั้วยิ้มอย่างผู้ที่เหนือกว่า
“ถ้าผมไม่ทำตาม พี่จะทำยังไง” คงคาถามลองเชิง
“เธอไม่มีทางเลือก เพราะฉันจะใช้คนนี้และมันเป็นตัวประกัน” พูดพร้อมกับแสยะยิ้มให้พยัคฆ์ มันที่เป็นตัวประกันโดยไม่ต้องเข้าใจยาก เป็นใครไม่ได้คือพยัคฆ์นั่นเอง คงคานิ่งก่อนสบตาคนรัก ทั้งคู่ส่งสัญญาณนัดกันลงมือ แต่...
“พรึ่บ!..” พริบตาลูกไฟกว่ายี่สิบลูกลุกไหม้ลอยอยู่รอบกายพวกเขารวมทั้งอานนท์และการ์ดทั้งสี่คน จนต่างรู้สึกร้อนขึ้นทันตา ชี้ให้เห็นว่าพวกเขาไม่มีทางรับมือกับอัคนีได้ ทั้งที่ยังไม่ทันลงมือด้วยซ้ำ ซ้ำร้ายมังกรยังตกเป็นตัวประกันอยู่ในอุ้งมือเธออีก
“ตกลง ผมยอม” คงคาตอบเสียงเรียบ แววตาไม่แสดงความรู้สึกเหมือนเช่นที่ผ่านมา
“คงคา..” พยัคฆ์ครางชื่อคนรักจ้องสบตาคนหน้าหวาน ซึ่งอีกฝ่ายไม่ยอมสบตาด้วย แต่กลับพูดขึ้นมาว่า
“มีข้อแม้พี่พาเขาไปห้ามแตะต้องพวกเขาเด็ดขาด รอจนกว่าผมพาคุณลูกแก้วไปพบตามนัด” คงคายื่นเงื่อนไข ซึ่งอัคนีส่งยิ้มหวานหัวเราะเสียงในคออย่างขำขัน
“ฮิฮิ..คิดยังไงถึงกลัวฉันแตะต้องพวกเขา แต่เอาเถอะเมื่อเธอต้องการแบบนั้นก็ไม่เป็นไร พี่ดินพาสองคนนี้ไปกับเรา” พูดจบไม่ต้องรอให้บอกซ้ำอีก นักฆ่าฝีมือดีที่เหลือตรงเข้ามาใช้ถุงผ้าครอบศีรษะมังกรเอาไว้ พร้อมกับใช้เชือกผ้ามัดข้อมือเขาไขว้หลังแน่น อีกสองคนตรงเข้าไปหาพยัคฆ์ ซึ่งแค่เพียงอัคนีเบิกมือวูบเดียวลูกไฟกว่ายี่สิบลูกดับพรึ่บทันที
คงคาส่งสายตาให้พยัคฆ์ยอมไปก่อน เขาจำต้องปล่อยให้พวกมันใช้ถุงผ้าครอบศีรษะและมัดมือเช่นเดียวกับมังกร ก่อนทั้งคู่จะถูกพาตัวไปขึ้นรถที่จอดอยู่ โดยไม่รู้ว่ากำลังถูกพาไปที่ไหน ที่แน่ๆ ไม่มีใครพูดอะไรอีก?
มาลงตอนใหม่ให้แล้วนะคะ บวก 1+ เป็ดให้กับนักโพสเม้นท์ทุกท่านเช่นเคยค่ะ
รบกวนท่านที่สนใจเก็บรูปเล่มไว้อ่านดูรายละเอียดด้านล่างได้เลยนะคะ
งานนี้คนเขียนรีไรท์ประโยคแปลกๆ ให้สมู๊ดกว่าเดิมเรียบร้อย
รักคนอ่านทุกคนเสมอนะคะ
ลักษ์.
