- 2 - หลังจ่ายเงินเรียบร้อยแล้ว สองอาหลานอาศัยเดินทางโดยรถสองแถวเล็กเข้าสู่อำเภอปาย
ทั้งคู่มาถึงยามตะวันโพล้เพล้พระอาทิตย์จวนตกดินแล้ว ลงรถเสร็จลูกแก้วก็ให้มอเตอร์ไซค์รับจ้างขับมาส่งอีกกว่ายี่สิบกิโล
เป็นทางดินขึ้นสู่ยอดดอยตรงไปยังหมู่บ้านกะเหรี่ยง ก่อนจะเดินเท้าเข้าไปอีกเกือบห้ากิโลเพื่อตัดเข้าไปยังหมู่บ้านชาวเผ่าเย้า
บนดอยสูง สรุปอาหลานมาถึงเกือบสองทุ่ม คนไม่ชินเส้นทางคงมาไม่ได้เพราะการเดินทางตอนกลางคืนอันตรายมาก
อาศัยไฟฉายส่องนำเพียงอย่างเดียว ที่สำคัญการเดินทางครั้งนี้มังกรแสดงให้เห็นว่าตนไม่เป็นภาระแม้แต่น้อย
พลังและความอดทนที่มีเจ้าตัวไม่ปริปากบ่นให้ได้ยินสักนิด ซ้ำยังไม่ซักไซร้จุกจิกลูกแก้วเสียอีกที่เป็นฝ่ายชวนคุย
เพื่อไม่ให้การเดินเท้าเงียบเกินไป ถึงมังกรจะตอบบ้างเงียบบ้าง เจ้าตัวก็ไม่สนยังคงขยันตบท้ายด้วยการหยอดจีบไม่หยุดหย่อน
หารู้ไม่ว่าที่มังกรไม่ตอบความเพราะเจ้าตัวหน้าจะระเบิดไปกับลูกบ้าขยันจีบได้ไม่หยุดของลูกแก้วต่างหาก
“มินเมียนๆ “ มาถึงหมู่บ้านขนาดเล็ก ลูกแก้วพามาหยุดหน้าเรือนยกพื้นสูงหลังหนึ่ง ก่อนตะโกนเรียก
คนที่อยู่บนบ้าน แสงไฟตะเกียงทำให้รู้ว่าผู้ที่อาศัยอยู่ยังไม่หลับ เสียงตะโกนเรียกของลูกแก้วทำเอาบ้านใกล้ๆ ต่างลุกถือ
ไฟตะเกียงส่องมองกันแล้วเสียงโห่ร้องดีใจก็ดังระงมจนฟังไม่ได้สับไปทั่วทั้งบริเวณของหมู่บ้านชาวเผ่าเย้าที่มีอยู่ราวๆ
ยี่สิบหลังคาเรือน
“เฮ้ๆๆๆ!! ลูกแก้วๆๆ มาแล้ว...กลับมาแล้ว!” จากนั้นคบไฟก็ถูกจุดสว่างจ้าขึ้นกระทั่งทั่วทั้งบริเวณ
สว่างไสวในพริบตา พร้อมกับลูกเด็กเล็กแดงที่พากันวิ่งลงกะไดซึ่งทำจากไม้ยูคา รวมทั้งพวกผู้ใหญ่ วัยรุ่นชายหญิงตามกัน
มาเป็นพรวน ทัพหน้าต่างพุ่งเข้ารุมล้อมเจ้าเด็กโข่งร่างยักษ์ที่บัดนี้ตกอยู่ในวงล้อมของเด็กชายหญิงเผ่าเย้าไปแล้วเรียบร้อย
แถมเจ้าตัวดันหัวเราะคิกคักชอบใจใหญ่ลูบหัวคนนั้นทีกอดคนนี้ทีจนมือเป็นระวิง ภาพยักษ์ใหญ่ใจดีหน้าตาหล่อปานเทพบุตร
ห้อมล้อมไปด้วยเด็กๆ พากันส่งเสียงหัวเราะมีความสุข ทำเอามังกรเผลอยิ้มตามอย่างอดไม่ได้เพราะภาพแบบนี้สำหรับประธาน
หนุ่มผู้ได้ฉายามังกรเดียวดายไม่เคยสัมผัสมาก่อน มันช่างเป็นภาพที่ให้ความรู้สึกตื้อขึ้นในอกอย่างบอกไม่ถูก ไม่น่าเชื่อว่า
ลูกแก้วเจ้าเด็กจอมกวนกลับเป็นที่รักของคนทั้งหมู่บ้านแบบนี้ โดยเฉพาะเด็กๆ ถือเป็นฮีโร่ขวัญใจของพวกเขาเลยก็ว่าได้
“ลูกแก้วกลับมามืดค่ำ เฮาดีใจที่สูกลับเฮือน” พ่อเฒ่าผู้หนึ่งหน้าตาใจดีเดินเข้ามาคุย มังกรจับ
ใจความได้มั้งไม่ได้มั้ง ลูกแก้วหันมากางแขนกว้างก่อนทั้งคู่จะโอบกอดกันกลม ร่างผู้เฒ่าหายเข้าไปในอ้อมแขนแข็งแรง
เป็นภาพแสนอบอุ่นจนมังกรจ้องไม่กะพริบ เพราะไม่เคยเห็นการแสดงออกซึ่งความรักของคนต่างวัยอย่างบริสุทธิ์จนสัมผัสได้
แบบนี้มาก่อน
“ผมกลับมาแล้ว เกือบลืม..อาครับมานี่สิ” คลายอ้อมกอดออกพร้อมบอกทุกคนที่ยืน
รายล้อมนับห้าหกสิบชีวิต แต่ละคนใบหน้าเปื้อนยิ้มดูอบอุ่นจริงใจแสดงถึงความสุขที่เห็นเจ้าเด็กโข่งร่างยักษ์ยืนเด่นกลางวงล้อม
ของเด็กๆรวมทั้งพวกเขา ก่อนมังกรจะรู้สึกตัวเมื่อเจ้าหลานสุดหล่อเรียกให้เดินเข้าไปหา ซึ่งคุณอาต้องเดินผ่านพวกเขาเข้าไป
ยืนประกบคู่กับลูกแก้ว โดยที่ทุกคนต่างแหวกทางออกพร้อมสายตาเป็นมิตรชัดเจนมอบให้มังกรอย่างจริงใจ ชาวเผ่ารู้ดีว่าบุคคล
ที่ลูกแก้วพามายังหมู่บ้านต้องเป็นคนพิเศษที่สุด ไม่งั้นลูกแก้วคงไม่พากลับมาด้วยเป็นอันขาด
“ผมขอแนะนำ s#&%33 ของผมครับ” มังกรไม่รู้ความหมายที่ลูกแก้วบอกกับทุกคนเพราะเป็นภาษาเย้า
รู้แต่ว่าเป็นการแนะนำตนให้คนในเผ่ารู้จัก แต่ที่แปลกใจคือปฏิกิริยาของคนในเผ่าที่พากันยิ้มแก้มแตก ก่อนจะโห่ร้องเสียงดัง
จนก้องแสบแก้วหู ไม่รู้เกิดอะไรขึ้นถึงได้ดีใจกันออกนอกหน้าขนาดนั้น บ้างก็หน้าแดงบ้างก็ยิ้มเขิน โดยเฉพาะพวกเด็กๆ
พากันกระโดดโลดเต้นวิ่งวนไปรอบๆ ร่างของสองหนุ่มอย่างลิงโลด
ตาคมสวยมองงงๆ ไปกับท่าทางการแสดงออกของชนเผ่าก่อนจะหันมามองหน้าลูกแก้วที่ยิ้ม
ส่งให้แก้มแตกหน้าแดงก่ำ แถมมีพยักหน้าให้มังกรหันไปส่งยิ้มให้ชนเผ่าแบบมึนๆงงๆด้วยอีก อาสุดหล่อจำต้องทำตาม
ในหัวพานคิดว่าคงเป็นการแนะนำตัว หรือไม่ก็สร้างสัมพันธภาพในการที่ตนต้องมาอาศัยอยู่ด้วยละมั้ง จึงส่งยิ้มหล่อแบบ
กระแทกตาสาวๆพากันอายม้วนเข้าไปใหญ่ แม้แต่หนุ่มๆ ยังอึ้งในรอยยิ้มที่หล่อหลากไส้ของมังกรไม่ติดเป็นคนพิเศษ
ที่ลูกแก้วแนะนำคงอิจฉาในความหล่อบ้างแหละ ให้ตายสิมังกรเดียวดายไม่รู้ความหมายภาษาเผ่าที่ลูกแก้วแนะนำไปว่า
“คนรักของผมเองครับ” หากรู้ความหมายคุณอาสุดหล่อจะทำหน้ายังไงนะ ดันยิ้มรับซะหล่อสาดแบบนี้ด้วย ยิ่งเรียกเสียงโห่ร้อง
แสดงความดีใจดังกระหึ่มลั่นหมู่บ้านกลางเขาสูงไปแล้วเรียบร้อย ภาพเหตุการณ์ทั้งหมดถูกดึงห่างออกมาเรื่อยๆ กระทั่งผู้คน
เริ่มตัวเล็กกระจ้อยหร่อยก่อนจะกลายเป็นแสงไฟวับแวมแวดล้อมไปด้วยต้นไม้สีเขียวปกคลุมบนกลางดอยสูง ท้องฟ้าค่ำคืน
มีดาวกระจ่างใสแข่งกันเปล่งแสงระยิบระยับงามจับตา จันทร์สว่างลอยเด่นเหนือหัว คล้ายดังว่าพระจันทร์เองยังยิ้มตามความสุข
ของผู้คนที่โห่ร้องแซ่งแซ่ในหมู่บ้านเล็กๆ กลางหุบเขา ที่มีโอกาสต้อนรับคนพิเศษซึ่งเป็นบุคคลที่ชาวบ้านรักใคร่เอ็นดู
และเขาพากลับมาแนะนำต่อพี่น้องชาวเผ่าตามคำสัญญาก่อนออกเดินทางไปเมื่อหลายเดือนก่อน
โดยลูกแก้วเคยประกาศไว้ว่าจะไปตามหาหัวใจและรับปากจะพากลับมาแนะนำให้พี่น้องชาวเผ่า
รู้จัก วันนี้ลูกแก้วผู้หล่อเหลาได้พาบุรุษที่สง่างามกลับมาด้วย แถมยืดอกอย่างภาคภูมิว่าบุคคลผู้นี้คือคนที่ตนตามหา
อย่าเพิ่งแปลกใจที่ชาวเผ่าไม่นึกสงสัยหรือตกใจที่ลูกแก้วสุดหล่อพาผู้ชายมาแนะนำว่าเป็นคนรักของตน ก่อนหน้านั้นพวกเขา
รับรู้ตั้งแต่ลูกแก้วอายุเก้าขวบ ว่าตนจะแต่งงานกับผู้ชายที่มีอายุแก่กว่าเป็นรอบนามว่า “มังกร” แต่เพียงผู้เดียว เพราะฉะนั้นสาวๆ
ในหมู่บ้านจึงทำใจกันนานแล้วว่าหนุ่มหล่อวัยยี่สิบสองที่ยืนเด่นเป็นสง่าตรงหน้า โดยมีบุรุษหน้าตาหล่อร้ายกาจชวนให้ลุ่มหลง
ยืนเคียงข้างกันถึงแม้ความสูงความหนาจะไม่เท่าแต่ทั้งคู่กับเหมาะสมลงตัวเสียจนไม่มีใครปฏิเสธได้เลยว่า “ลูกแก้วมังกร”
เกิดมาเพื่อกันและกันอย่างแน่นอน
มังกรงัวเงียก่อนกะพริบเปลือกตา หลังจมูกได้กลิ่นกาแฟหอมกรุ่นจนทำให้รู้สึกตัวตื่น อากาศตอนเช้า
ตรู่สดชื่นเย็นสบายท่ามกลางแมกไม้เขาเขียว เสียงเคาะไม้เรียกสัตว์เลี้ยงมากินอาหาร เสียงไก่ป่าขันแข่งกัน เสียงธรรมชาติ
ที่กระทบโสต ที่สำคัญแผ่นหลังแกร่งเห็นนั่งยองๆ ชงกาแฟจากกาต้มน้ำอยู่ตรงชานเรือนอย่างตั้งอกตั้งใจ ทำเอามังกรนอนมอง
จนเพลิน จนคนถูกมองเริ่มรู้สึกได้ หันหน้าหล่อคมสะอาดหมดจดในชุดหนุ่มเย้ารูปหล่อเต็มคราบมาสบตาตอบ ก่อนจะยิ้มกว้าง
พาเอาคนจ้องใจกระตุกหน้าร้อนแปลกๆ พร้อมคำทักทายขึ้นมาว่า
“อรุณสวัสดิ์ครับ ผมชงกาแฟสดผลผลิตจากคนในหมู่บ้านให้ชิม รับรองดื่มแล้วจะติดใจ ช่วยให้
รู้สึกสดชื่นกระปรี้กระเปร่า มาสิครับอาลุกล้างหน้าก่อน” มังกรจำต้องขยับกายบิดขี้เกียจยืดเส้นยืดสายพอสมควรก่อนจะกวาด
สายตาสำรวจรอบๆบ้าน จำได้ว่าเมื่อคืนตนเองและลูกแก้วพักบ้านหลังนี้ ลักษณะเป็นบ้านไม้กระดานยกพื้นหลังใหญ่พอสมควร
ไม่แตกต่างจากหลังอื่นๆ พอขึ้นเรือนได้ลูกแก้วก็จัดการตักน้ำจากตุ่มตรงชานเรือนบอกให้มังกรเช็ดเนื้อเช็ดตัวแทนการอาบน้ำ
เพราะหากอยากอาบน้ำต้องไปอาบที่ลำห้วยท้ายหมู่บ้านห่างไปกว่าห้าร้อยเมตร ดึกดื่นไม่ควรไปถ้าจะอาบก็ต้องก่อน
ตะวันตกดิน ป้องกันอันตรายจากงูเงี้ยวเขี้ยวขอ พอเช็ดตัวเสร็จรองท้องด้วยอาหารที่ชาวบ้านนำมาให้หมู่ย่างข้าวเหนียว
กินอิ่มดื่มน้ำเรียบร้อย แปรงฟันตามหัวถึงหมอนมังกรก็หลับสนิท
ไม่นึกแปลกใจสักนิดว่าทำไมตนถึงหลับง่ายดาย คงเพลียจากการเดินทางร่างกายจึงปิดสวิทซ์ไม่กลัวการแปลกที่
ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าลูกแก้วเข้านอนตอนไหน นั่นไม่สำคัญเพราะมังกรรู้ว่าหมู่บ้านนี้ถิ่นของเจ้าหลานตัวแสบคงไม่มีอะไรทำอันตราย
เขาได้ เห็นเป็นที่รักของชนเผ่าเสียขนาดนั้น มังกรจึงตัดความกังวลส่วนนี้ปิดตาหลับสนิทยันเช้า
รูปแผนที่ซึ่งรามูนส่งให้ที่แท้คือที่นี่สินะ พอลุกไปรับกาแฟจากมือหนาที่ส่งมาให้ เดินไปหยิบขันน้ำ
ตักจากตุ่มล้างหน้าบ้วนปากเสร็จ เช็ดหน้าด้วยผ้าขนหนูเล็กที่ผึ่งเอาไว้ เลยถือโอกาสนั่งห้อยขาบนชานบ้านมองสำรวจไปทั่วถึง
ได้รู้ว่าหมู่บ้านแต่ละหลังปลูกล้อมบริเวณ โดยเว้นที่ว่างกลางลานดินกว้าง คงเป็นที่ๆตนกับลูกแก้วยืนท่ามกลางวงล้อมเมื่อคืน
ที่สำคัญเทือกเขาเขียวท้องฟ้าโปร่ง พระอาทิตย์ยามเช้าและบรรยากาศสดชื่นหายใจโล่งสบายเสียจนรู้สึกถึงความบริสุทธิ์
ของธรรมชาติ แหงนมองบนท้องฟ้าฝูงนกออกหากินบินตามกันเป็นพรวน ช่างเป็นภาพที่มังกรไม่เคยสัมผัสมาก่อน
นั่งมองจนเพลินค่อยรู้สึกตัวเมื่อลูกแก้วมานั่งหย่อนขาอยู่ข้างๆ ในมือถือกาแฟนั่งจิบเป็นเพื่อน ทั้งสองไม่มีใครพูดอะไร
พากันนั่งเงียบๆ จิบกาแฟช้าๆ มีบางครั้งลูกแก้วโบกมือทักทายชาวบ้านที่สะพายตะกร้าไว้กลางหลัง หอบลูกจูงหลานเดินตาม
กันไปทำไร่อยู่กลางเขา แต่ละคนไม่ลืมโบกมือส่งยิ้มทักทายมาให้สองหนุ่ม ภาพวิถีชีวิตที่มังกรไม่เคยสัมผัสเลย
นอกจากจะดูผ่านสารคดีท่องเที่ยวมาบ้าง
ครั้งนี้หัวใจมังกรหนุ่มเหมือนยิ้มได้ หน้าหล่อจึงเปล่งออร่าเป็นประกายจนสาวๆ หลายคนก้มหน้าอาย
หลังส่งยิ้มให้ทั้งคู่ ลูกแก้วอดเหลือบตามองคนข้างๆ แล้วต้องจ้องค้างไม่สามารถเบือนสายตาออกได้ ภาพด้านข้างคุณอาสุดหล่อ
จมูกเป็นสันคม ข้างแก้มมีรอยบุ่มเล็กๆดูมีเสน่ห์ตาคมสวยไหวระริกมีประกายชัด คิ้วเข้มลากยาวจรดหางตาคมขนตายาว
ใบหน้ามองดูผู้คนอย่างกระจ่างใส รอยยิ้มมีเสน่ห์โชว์เขี้ยวขาวเรียงตัวสวยอย่างเป็นระเบียบ ริมฝีปากนุ่มสีสดรสสัมผัส
ไม่ต้องบอกว่าให้รสชาติลุ่มหลงแค่ไหน เพราะตนจูบเป็นประจำทำเอาลูกแก้วแทบอยากลากคนตรงหน้าเข้าไปกดเสีย
ให้รู้แล้วรู้รอดซะจริงๆ ให้ตายคนอะไรทำไมถึงได้มีเสน่ห์ร้ายกาจถึงเพียงนี้
เหมือนมังกรจะไม่รู้ตัวว่าตกเป็นเป้าสำรวจของหลานชายที่มองตาค้าง เพราะมั่วแต่มีความสุขไปกับ
บรรยากาศรอบข้างที่แปลกใหม่ให้ความโล่งบริสุทธิ์ไม่มีจริตมารยาในรอยยิ้มของผู้คนที่มอบให้ ไมตรีที่ส่งมาใสซื่อเสียจนมังกร
ซึบซับได้อย่างไม่แคลงใจ ยิ่งได้กาแฟสดรสชาติดีสมคำอวดอ้างของลูกแก้ว ยิ่งเพิ่มความสุขในเช้าวันแรกของประธาน
วิริยะทรัพย์หน้าหล่อที่จะใช้ชีวิตในหมู่บ้านชนเผ่าเย้ากลางหุบเขาลึกบนดอยสูงของอำเภอปาย จังหวัดแม่ฮ่องสอน
อย่างไม่ต้องนึกกลัวความลำบาก
ตอนนี้ที่อยู่อาศัยไม่ใช่ปัญหา น้ำไฟแทบย้อนยุคไปสามสิบปีไม่มีเครื่องอำนวยความสะดวก
ไม่มีความสบายเลิศหรู แต่มังกรกลับไม่รู้สึกลำบากใจ ตรงข้ามดันเป็นความตื่นเต้นแปลกใหม่ท้าทายหนุ่มหล่อที่ชีวิตไม่เคย
มีประสบการณ์แบบนี้มาก่อน ถือเป็นการเรียนรู้ซึ่งเจ้าตัวเคยฝันไว้ว่าสักวันจะมีโอกาสมาใช้ชีวิตผจญภัยแบบนี้สักครั้ง
ครั้งนี้ได้ทำตามฝันแล้ว ลูกแก้วคงไม่รู้ว่ามังกรขอบคุณตนในใจที่พามารู้จักที่นี่ ไม่ลืมขอบคุณอีกคนที่ให้ตนมาอยู่ที่นี่เป็นใคร
ไม่ได้คือ ‘รามูน’ ผู้สร้างความทรงจำและมอบความแปลกใหม่สู่ชีวิตนักธุรกิจหนุ่มให้พบกับคำว่า ‘ครั้งแรก’ ได้หลายรูปแบบ
จนความคิดเตลิดไหล พลันหยุดชะงักเมื่อลูกแก้วที่มองตาเยิ้มดันพูดขึ้นมาว่า
“ผมจะพาอาไปอาบน้ำที่ลำห้วย เดี๋ยวเปลี่ยนชุดเย้าเหมือนผม หลังจากนั้นเราค่อยทานมื้อเช้า
แล้วไปเที่ยวไร่ที่ชาวบ้านเขาไปทำงานกัน” มังกรได้ฟังรู้สึกกระตือรือร้นต่อกิจกรรมที่ว่ายิ่งนัก อาบน้ำลำห้วยช่างเป็นอะไร
ที่น่าตื่นเต้นเสียจริง ลูกแก้วแทบเผลอกดจูบคุณอาโชว์กลางชานเรือน เพราะมังกรไม่รู้ตัวเลยมั้งว่าตนแสดงสีหน้ายังไง
ให้ตายอะไรจะเปล่งออร่าปล่อยฟีโรโมนชวนใจสั่นให้หวั่นไหวแบบนี้ ไม่รู้ตัวเลยสินะว่าตนได้วางกับระเบิดทำอันตรายต่อ
ภาวะหัวใจของลูกแก้วแค่ไหน..ในหัวลูกแก้วเตลิดเปิดเปิงเพราะไม่เคยเห็นสีหน้าท่าทางมีความสุขแบบใสซื่อไม่เก็กนิ่ง
ของมังกรมาก่อน ยิ่งปล่อยความรู้สึกเป็นธรรมชาติยิ่งมีเสน่ห์จนทำเอาลูกแก้วใจจะขาดเสียให้ได้ หลงเข้าไปใหญ่..
มังกรเอ๋ยแบบนี้มันอันตรายต่อตัวเองด้วยเช่นกันนะพ่อคุณ....?

ขอโทษที่เลื่อนการอัพมาถึงวันนี้ อยากจะบอกว่า
ตัวละครทุกตัวพวกเขามีชีวิตจิตวิญญาณ การเขียนหากไม่ได้ดังใจ
ก็จะไม่อัพ ต้องใช้เวลาในการรีไร้ท์ ยิ่งช่วงนี้มีภาวะกดดันจากงาน
และหลายๆ เรื่องทำให้สมาธิไม่นิ่ง จึงต้องขอโทษคนอ่านที่ทำให้รอ
ครั้งหน้าเจอกันวันอังคารนะคะ จะมาต่อในตอนที่หลายคน 'รอคอย'
ย้ำว่าตอนที่ทุกคนต่างเฝ้ารอกันมา ตอนนี้อัพรูปอาหลานสุดหล่อ
ให้ดูต่างหน้าแทนการขอโทษค่ะ รักคนอ่านทุกคน ร่วมทั้งคนโพนเม้นท์ที่น่ารัก
ช่วยดันกระทู้ไม่ให้ตก ขอบคุณมากมายค่ะ

Luk.