@@โดยLuk {ลูกแก้วมังกร} รามูนจ้าวแห่งสายลม
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: @@โดยLuk {ลูกแก้วมังกร} รามูนจ้าวแห่งสายลม  (อ่าน 636590 ครั้ง)

ออฟไลน์ Poseidon

  • Unconditional love
  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 5081
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +260/-12

ออฟไลน์ MZter

  • ~ใครหาว่าผมอินดี้...ผมเกรียนจะตาย(•`^`•)~
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 333
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +10/-1

ออฟไลน์ nasarnkung

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 17
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
ได้อ่านตอนสอบเสร็จพอดีเลย

รอค่ะ

ออฟไลน์ POPEA

  • Blood Type :: Y
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2010
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +248/-3
    • http://writer.dek-d.com/popae/writer/view.php?id=794488

ploylw_chery

  • บุคคลทั่วไป

ออฟไลน์ koikoi

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3861
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +311/-13

CatLessLonely

  • บุคคลทั่วไป
 :m15: อยากอ่านใจจะขาด อิอิ~
รับทราบค่า รอนะคะ
 :กอด1:

ออฟไลน์ Poseidon

  • Unconditional love
  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 5081
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +260/-12

ออฟไลน์ luxilove

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1042
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2415/-118
ลูกแก้วมังกร
Part  17
หมู่บ้านเผ่าเย้า?



                                 “นี่ครับ!หนังสือมอบอำนาจรบกวนอาบริหารงานช่วงที่ผมไม่อยู่ให้ด้วยนะครับ” มังกรยื่น

แผ่นกระดาษที่ลงลายมือชื่อใจความเป็นการมอบอำนาจให้ดลภัทรดูแลกิจการแทนด้วยใบหน้าเรียบนิ่ง ในขณะที่คนรับ

กลับยิ้มกว้างไม่รู้ตัวยื่นมือไปรับมาถือไว้มั่น ก่อนจะเอ่ยปากบอกประธานฯใหญ่หลานในไส้ด้วยน้ำเสียงมีความสุขขึ้นว่า


                                  “หลานไม่ต้องห่วงนะ ฉุกเฉินอาติดต่อเราได้ตลอดเวลาใช่ไหม?” ประโยคหลังดลภัทรพูด

แบบขอไปที ไม่ได้รู้สึกจริงจังเท่าไหร่ อาคมซึ่งยืนอยู่ในห้องยังดูออกชัดเจน


                                 “อาติดต่อทางอาคมได้เลย มีอะไรเขาแจ้งผมเองฝากวิริยะทรัพย์ด้วยนะครับ” 

มังกรพูดด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่งปกติ


                                 “สบายใจได้ไม่ต้องกังวล  ถ้าไม่มีอะไรแล้วอาขอตัวกลับเลยนะ” พูดจบหันหลังออกประตู

ไปทันทีมุมปากยังยิ้มไม่หยุด ความรู้สึกดลภัทรอยากตะโกนแหกปากดังลั่น ดีใจที่ได้อำนาจปกครองวิริยะทรัพย์ไว้ในมือ

เหมือนส้มหล่น มันเป็นความใฝ่ฝันของเขามาตลอดชีวิตไม่คิดด้วยซ้ำว่าจะมีวันนี้ บทจะได้ก็มาง่ายๆ พอก้าวพ้นประตูห้องทำงาน

ของมังกรไม่เท่าไหร่  รีบล้วงเอาโทรศัพท์ออกมาต่อสายตรงถึงภรรยาทันที


                                          “คุณจิตตราเตรียมตัวไปทำบุญที่วัดด่วน เราจะไปทำบุญกัน” ปลายสายรับคำแบบงงๆ

เพราะสามีซึ่งร่วมชีวิตกันมานานเกิดนึกอะไรขึ้นมาร้อยวันพันปีตนชวนไปทำบุญมีแต่เลี่ยง ครานี้กลับเป็นฝ่ายออกปากชวน

เธอเอง การกระทำของดลภัทรตกอยู่ในสายตาของคงคาและพยัคฆ์ซึ่งลอบดูอยู่โดยพากันหลบมุม ทั้งคู่ไม่พูดอะไร

เหมือนเข้าใจกันดีทั้งที่อยู่ในสภาพร่างกายใส่เฝือกอ่อนเหมือนกัน ต่างกันตรงบริเวณที่ใส่เท่านั้น





                                      ณ  ห้องประชุมลับองค์กรนักฆ่าขึ้นชื่อ ภายใต้แกนนำของหัวหน้าผู้ซึ่งทุกคนยำเกรงที่สุด

ไม่มีใครเคยเห็นหน้าตาที่แท้จริงของหัวหน้ามาก่อน บัดนี้แกนนำที่ว่านั่งหัวโต๊ะสวมแว่นตาดำโพกผ้าขาวเหมือนแขกอาหรับ

ปิดบังหน้าตาจนดูลึกลับ นั่งเป็นประธานการประชุมโดยเก้าอี้กว่ายี่สิบตัวที่อยู่รายรอบเต็มไปด้วยสมาชิกมือระดับพระกาฬ

ขององค์กรที่เข้าร่วมประชุมกันอย่างเร่งด่วน


                                                  “อาการดีขึ้นหรือยัง?” เสียงทุ้มห้าวมีพลังดังจากปากหัวหน้า โดยไม่มีใครแปลกใจ

ว่าเขาถามใครด้วยซ้ำ เพราะรู้กันก่อนแล้ว พสุธาซึ่งนั่งนิ่งฝั่งซ้ายมือของคนถาม ตอบกลับด้วยใบหน้าอิดโรยว่า


                                                “ดีขึ้นแล้วครับ ขอบคุณหัวหน้าที่ช่วยรักษาให้ผม ไม่งั้นแขนขวาคงพิการตลอดชีวิต”

พสุธาตอบด้วยน้ำเสียงนอบน้อม ไม่ต่างกับคนนั่งอยู่ในที่นี้ซึ่งไม่มีใครกล้าคิดลองดีกับผู้กุมบังเหียนองค์กรนั่นหมายถึงลมหายใจ

ที่จะได้เห็นพระอาทิตย์ในวันพรุ่งนี้คงไม่มีโอกาสอีก


                                                 “เข็มวายุ!” หญิงสาวซึ่งนั่งขวามือเปรยให้ได้ยินกันทั้งโต๊ะ ต้องยอมรับว่าเธอสวยจน

คนมองถึงกับเผลอกลืนน้ำลายเพราะออร่าและเสน่ห์ที่ยั่วยวนเปล่งประกายชัดเจนอย่างร้ายกาจ 


                                                  “พสุธามั่นใจว่าเป็นรามูน?” หัวหน้าถามขึ้นอีก ดึงความสนใจให้สายตาที่ตรึงไว้

กับสาวสวย ต่างหันกลับมาจดจ่อรอฟังคำตอบทันที


                                                   “ผมแน่ใจใน ฝีมือซัดเข็มวายุ พลังระดับนี้ไม่มีใครฝึกได้แน่ครับ”  พสุธาตอบ

ให้ได้ยินกันทั้งห้อง ทำเอาแต่ละคนคิ้วขมวดขึ้นมาเชียว ทุกคนในที่นี้ต่างมีบุญคุณความแค้นกับบุรุษที่ถูกยกมาเป็นประเด็น

หัวหน้าเรียกประชุมด่วนก็เพราะเหตุผลนี้ พวกที่ร่วมประชุมคือผู้ที่ร่วมมือกันวางแผนสังหารรามูนเมื่อหกปีก่อน ต่างแน่ใจว่ารามูน

ได้รับบาดเจ็บตายไปแล้วด้วย ข่าวล่าสุดที่ยืนยันจากปากพสุธาฝีมืออันดับสองขององค์กร พาเอาขวัญเสียในเมื่อบุรุษอันตราย

ยังไม่ตายและกำลังประกาศศึกล้างแค้นด้วยสิ


                                         “เตรียมรับมือเขายังไง ครั้งนี้คงไม่แค่คุ้มครองทายาทวิริยะทรัพย์หรอกจริงไหม? เป้าหมาย

หลักคงต้องการแก้แค้นพวกเรา”  คำพูดดังออกจากปากหนุ่มใหญ่อายุเกือบสี่สิบหน้าตาเหี้ยม ถามขึ้นบ้าง


                                         “หึหึ! หากเป็นรามูนไม่ใช่เรื่องลำบากที่จะจัดการ เรื่องนั้นไม่ต้องกังวลคนสำคัญของเขา

อยู่ในมือเรา เอาเถอะยังไงคงถึงเวลาให้ไฟออกโรงจัดการเขาอีกครั้ง“ ประโยคสุดท้ายหันหน้ามาทางสาวสวยที่ปล่อยฟีโรโมน

ตรึงคนทั้งโต๊ะ ถึงได้รู้ถึงความสำคัญในองค์กรมหาหิงส์ของเธอขึ้นมา


                                             “พ่อจะให้ไฟลงมือเมื่อไหร่?” เธอหันไปถามพร้อมรอยยิ้มพราวเสน่ห์ที่แท้หัวหน้า

เป็นพ่อเธอชื่อจริงของเธอคือเพลิงพราย ฉายาคือ ‘อัคนี’ หนึ่งในสี่จตุรเทพมืออันดับหนึ่ง แทนตำแหน่งรามูนนักฆ่าเทพพระกาฬ

ไม่อยากเชื่อว่าอัคนีคือสาวสวยระดับนางแบบร้อนเสน่ห์ที่ดึงดูดผู้ชายเกิดอารมณ์อยากโดนไฟเผาหากไฟนั่นคือ ‘เพลิงพราย’

เชื่อว่าพวกเขาคงยอมตายในไฟรักของเธออย่างยินยอมพร้อมใจโดยไม่มีเงื่อนไข





                                             ในขณะที่ร้านอาหารธรรมดาทั่วไปริมแม่น้ำปิงนครเชียงใหม่บัดนี้มีหนุ่มหล่อต่างวัยนั่ง

หันหน้าเข้าหากัน ทานกลางวันเสร็จหนุ่มใหญ่หน้าหล่อสมาร์ทเอ่ยปากถามขึ้นหลังวางช้อน ตามด้วยการยกแก้วน้ำขึ้นดื่ม

เป็นที่เรียบร้อย  ในขณะที่คนตรงข้ามก็อิ่มแล้วเช่นกัน บทสนทนาหลังอาหารจึงเริ่มต้นขึ้น


                                              “ทำไมต้องนั่งรถทัวร์ลงพิษณุโลก  แล้วต่อเครื่องไปหาดใหญ่ค่อยนั่งรถทัวร์มาลง

เชียงใหม่ บอกเหตุผลมาสักข้อสิ?” มังกรหน้านิ่งแต่ตาคมสวยเริ่มมีอารมณ์หงุดหงิด  สองวันหลังจากเดินทางมากับไอ้เด็กโข่ง

รูปหล่อเหมือนโดนปั่นประสาทยังไงไม่รู้ ทั้งไม่รู้จุดหมายปลายทางมีแต่ตามลูกแก้วเพียงอย่างเดียว  ไอ้ตัวแสบจัดการทุกอย่าง

ตลอดทริป ตนเคยถามก็ได้แต่ยิ้มไม่ยอมบอกพาหงุดหงิดหลายครั้ง เพราะความเป็นมังกรเดียวดายที่ค้ำคออยู่ทำให้

หน้าหล่อสมาร์ทได้แต่นิ่งขรึมเก็บอารมณ์ไม่แสดงอาการหงุดหงิดตลอดสองวันที่ผ่านมา กระทั่งทนไม่ไหวตั้งประเด็น

ถามขึ้นกลางโต๊ะ เมื่อทั้งคู่พักการเดินทางอยู่ในนครเมืองเชียงใหม่โดยเลือกร้านอาหารริมแม่น้ำปิงทานกลางวันความอดทน

ของมังกรจึงสิ้นสุดลง


                                             “ทำไมครับ ไหนเราตกลงก่อนเดินทางแล้วนี่ว่าอาจะทำตามโดยไม่มีข้อโต้แย้งไง?” 

ไอ้หลานตัวแสบหน้าระรื่นฉีกยิ้มกว้างตอบมาหน้ามึน  ทำเอามังกรหัวคิ้วกระตุกเกือบชักสีหน้าใส่ไปแล้ว  หากไม่ติดว่าควบคุม

อารมณ์ไว้ได้ทัน พูดกลับไปว่า


                                             “อืม..แต่ถ้าให้เดินทางโดยที่อาไม่รู้เหนือรู้ใต้เหมือนคนตาบอดชักยังไงไม่รู้สิ มันสำคัญ

ถึงกับบอกเหตุผลบ้างไม่ได้เลยหรือ ทำไมเราต้องไปจังหวัดนั้นจังหวัดนี้ ทั้งที่ไม่มีอะไรทำเป็นชิ้นเป็นอันสักอย่าง

นอกจากใช้เวลากินกับเดินทาง”  มังกรยังคงใจเย็นตะล่อมแทนการถามตรงๆ ไม่ได้ก็ต้องใช้วิธีอ้อมเข้าหาเพื่อเอาคำตอบ


                                             “ฮ่าๆๆเปรียบเทียบซะเห็นภาพเลย ต่อให้อาตาบอดจริงผมจะเป็นดวงตาให้เอง

เพียงแค่อาอย่าใจบอดก็พอ รับประกันลูกแก้วสุดหล่อจะดูแลอามังกรของผมไปจนตายเลย ด้วยสัตย์ของลูกเสือสามัญครับผม!”

คำตอบของหลานร่างยักษ์ที่เดินไปทางไหนก็ดึงดูดสายตาคนพากันมองตามจนคอเคล็ดก็ยังหน้าระรื่นไม่แย้มพรายอะไร

ออกจากปากอีกตามเคย  แถมยังมีหยอดมังกรจนร้อนหน้าอีก ท่าทางตะเบ๊ะสามนิ้วเหนือวางคิ้วส่งสายตาคมยังกับยิ้มได้

ให้มังกรโดยไม่ปิดบังความรู้สึกสักนิดเดียว


                                                ไม่นับเป็นการหยอดครั้งแรกหรอก ตลอดทริปที่ผ่านมาพอสบโอกาสเข้าหน่อยลูกแก้วไม่เคย

พลาดที่จะรุกจีบมังกรด้วยคำพูดพาเอาคุณอาสุดหล่อหน้าร้อนอย่างจนปัญญา อาศัยที่สามารถควบคุมตนเองได้จึงไม่ออกอาการ

นอกจากหน้าขึ้นสีเล็กน้อย พอให้จับพิรุธว่ามังกรเดียวดายก็เขินเป็น ถ้าไม่ใช่คนคุ้นเคยกันมาก่อนเชื่อว่าคงดูไม่รู้หรอกว่าตอนนี้

คุณอาหน้าหล่อผู้มีเสน่ห์ดึงดูดสายตาสาวแก่แม่หม้าย ชายแท้ชายเทียมให้มองตามกำลังเขินตามสไตล์เขาเลยละนั่น


                                              ความจริงไม่เพียงมังกรที่คิดว่าลูกแก้วไอ้หลานตัวแสบช่างปล่อยฟีโรโมนดึงดูดผู้คนจนเป็น

จุดสนใจ ลูกแก้วเองก็ไม่ต่างกันเจ้าตัวสัมผัสได้ว่ามังกรมีเสน่ห์ร้ายกาจสะกดให้คนที่พบเห็นมองตาเยิ้ม เลยกลายเป็นว่าสองหนุ่ม

ต่างวัยผู้มีหน้าตาประดุจเพชรหายาก ผ่านไปทางไหนพลอยทำให้ผู้คนที่พบเห็นแทบละลายไปกับความหล่อซึ่งมาพร้อมเสน่ห์

เปล่งประกายชวนใจสั่นโดยไม่ต้องทำอะไรด้วยซ้ำ นี่คือพลังทางเพศของบุรุษที่น้อยคนจะมีหนึ่งในล้านเลยก็ว่าได้


                                             “ตกลงจะไม่บอกเหตุผลกันหน่อยหรือ?”  มังกรดึงเข้าประเด็น หลังจากรู้สึกใจเต้นรัวเมื่อเจอ

สายตาเข้มวาวหวานที่ลูกแก้วขยันส่งมาให้เหมือนสายตาบอกรักได้ จนรู้สึกเป็นอันตรายหากยังขืนนิ่งปล่อยให้เจ้าหลานจอมแสบ

รุกไล่ตนอยู่แบบนี้


                                              “บอกก็ได้..เพื่อหลอกศัตรูให้ตามเราไม่เจอไง พวกมันจะได้สับสนผมไม่รู้ว่าพวกมัน

จับตาดูเราไหม กันไว้ดีที่สุดพ่อสอนผมไว้เลยเอามาใช้เพื่อปกป้องคนที่ผมรักครับ”  ประโยคหลังไม่พ้นหยอดตบท้ายตามเคย 

หากภาวะความต้านทานของมังกรไม่แข็งแรงพอคงได้ละลายไปกับคำพูดหวานๆ ที่ลูกแก้วหยอดใส่ไม่เว้นช่องว่างเป็นแน่


                                                “อืมเข้าใจแล้ว จากนี้เราจะไปไหนต่อไม่ค้างเชียงใหม่ใช่ไหม?”  มังกรถามเฉยกชาขึ้นจิบ

เพื่อไม่ตกเป็นเป้านิ่งให้ลูกแก้วส่งความรักผ่านดวงตาให้ฝ่ายเดียว ที่สำคัญตลอดสองคืนที่ผ่านมาไอ้หลานตัวดีได้กำไรจากการ

นอนร่วมห้องกันเต็มๆ ทั้งกอดทั้งจูบมังกรเกือบพลาดท่าไปหลายที  ไม่ติดว่าสมาธิแกร่งคงเสร็จลูกแก้วเข้าให้ พอตนเสนอให้

เปิดห้องพักสองห้องก็โดนปฏิเสธ ด้วยเหตุผลง่ายๆว่าทริปนี้เจ้าตัวเป็นผู้นำ ที่สำคัญสรรหาข้ออ้างอีกต่างหากว่าหากศัตรู

ลอบทำร้ายขึ้นมา ตนไม่มีทักษะป้องกันตัวแม้แต่น้อย จำต้องอาศัยมังกรดูแลความปลอดภัยเป็นการแลกเปลี่ยน  เพราะเหตุผล

ที่ไอ้หลานจอมเจ้าเล่ห์ยกมาอ้าง ทำให้คุณอาสุดหล่อจนหนทางคัดค้านไปโดยปริยาย


                                                               “ไม่ค้างหรอกครับ เดี๋ยวเราขึ้นรถไปปายกันคงถึงเย็นๆ”  ถึงตอนนี้มังกรเพิ่งรู้ว่า

จุดหมายปลายทางอยู่ที่อำเภอปายจังหวัดแม่ฮ่องสอนนี่เอง  ไกด์พิเศษพาขึ้นเหนือลงใต้วกขึ้นเหนือสับเปลี่ยนวิธีเดินทาง

จนหัวหมุน  พานอดคิดไม่ได้ว่าลูกแก้วคงได้รับคำแนะนำจากรามูนมาก่อน ไม่งั้นคงไม่ลงตัวเพียงนี้ หากพ่อลูกเขาติดต่อกัน

แล้วเรื่อง..?  คิดถึงตรงนี้มังกรดันหน้าแดงหูแดงขึ้นผิดปกติ  ทำเอาลูกแก้วถึงกับมองตาค้าง  เพราะไม่เข้าใจว่าเกิดอะไร

ทำไมมังกรถึงได้ออกอาการเหมือนลูกตำลึงสุก  โดนตนหยอดไปไม่รู้เท่าไหร่ยังไม่แดงเท่านี้  ในหัวมังกรคิดอะไรอยู่หรือ?

พาสงสัยจนคนมองอดถามไม่ได้


                                                          “อาคิดอะไรอยู่ บอกผมได้ป่ะ?”  คำถามของลูกแก้วที่จู่ๆ ก็โพล่งขึ้นมาไม่ให้ตั้งตัว

ทำเอามังกรเกือบสำลักน้ำลายนอกจากไม่ยอมตอบแถมดันเปลี่ยนเรื่องเพื่อกลบเกลื่อนขึ้นแทน


                                               “เรียกเขาเก็บเงินอาว่าเรารีบเดินทางต่อดีกว่า” อาการของมังกรชวนให้ลูกแก้วสงสัยไม่หาย 

แต่ก็ไม่คิดรุกไล่เอาคำตอบเพราะรู้ว่าตื้อไปคงไม่ได้อะไร นิสัยของมังกรไม่ใช่จะยอมปริปากบอกหากเจ้าตัวไม่อยากจะพูด

ก็ต้องรอหาจังหวะต้อนเอาทีหลังเท่านั้นแหละ





ต่อด้านล่าง                                               
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 17-05-2012 12:52:28 โดย luxilove »

ออฟไลน์ luxilove

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1042
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2415/-118
-  2  -





                                                 หลังจ่ายเงินเรียบร้อยแล้ว สองอาหลานอาศัยเดินทางโดยรถสองแถวเล็กเข้าสู่อำเภอปาย

ทั้งคู่มาถึงยามตะวันโพล้เพล้พระอาทิตย์จวนตกดินแล้ว ลงรถเสร็จลูกแก้วก็ให้มอเตอร์ไซค์รับจ้างขับมาส่งอีกกว่ายี่สิบกิโล

เป็นทางดินขึ้นสู่ยอดดอยตรงไปยังหมู่บ้านกะเหรี่ยง  ก่อนจะเดินเท้าเข้าไปอีกเกือบห้ากิโลเพื่อตัดเข้าไปยังหมู่บ้านชาวเผ่าเย้า

บนดอยสูง สรุปอาหลานมาถึงเกือบสองทุ่ม  คนไม่ชินเส้นทางคงมาไม่ได้เพราะการเดินทางตอนกลางคืนอันตรายมาก 

อาศัยไฟฉายส่องนำเพียงอย่างเดียว ที่สำคัญการเดินทางครั้งนี้มังกรแสดงให้เห็นว่าตนไม่เป็นภาระแม้แต่น้อย

พลังและความอดทนที่มีเจ้าตัวไม่ปริปากบ่นให้ได้ยินสักนิด ซ้ำยังไม่ซักไซร้จุกจิกลูกแก้วเสียอีกที่เป็นฝ่ายชวนคุย

เพื่อไม่ให้การเดินเท้าเงียบเกินไป ถึงมังกรจะตอบบ้างเงียบบ้าง  เจ้าตัวก็ไม่สนยังคงขยันตบท้ายด้วยการหยอดจีบไม่หยุดหย่อน

หารู้ไม่ว่าที่มังกรไม่ตอบความเพราะเจ้าตัวหน้าจะระเบิดไปกับลูกบ้าขยันจีบได้ไม่หยุดของลูกแก้วต่างหาก


                                    “มินเมียนๆ “  มาถึงหมู่บ้านขนาดเล็ก ลูกแก้วพามาหยุดหน้าเรือนยกพื้นสูงหลังหนึ่ง ก่อนตะโกนเรียก

คนที่อยู่บนบ้าน แสงไฟตะเกียงทำให้รู้ว่าผู้ที่อาศัยอยู่ยังไม่หลับ เสียงตะโกนเรียกของลูกแก้วทำเอาบ้านใกล้ๆ ต่างลุกถือ

ไฟตะเกียงส่องมองกันแล้วเสียงโห่ร้องดีใจก็ดังระงมจนฟังไม่ได้สับไปทั่วทั้งบริเวณของหมู่บ้านชาวเผ่าเย้าที่มีอยู่ราวๆ

ยี่สิบหลังคาเรือน


                                           “เฮ้ๆๆๆ!! ลูกแก้วๆๆ มาแล้ว...กลับมาแล้ว!” จากนั้นคบไฟก็ถูกจุดสว่างจ้าขึ้นกระทั่งทั่วทั้งบริเวณ

สว่างไสวในพริบตา พร้อมกับลูกเด็กเล็กแดงที่พากันวิ่งลงกะไดซึ่งทำจากไม้ยูคา รวมทั้งพวกผู้ใหญ่ วัยรุ่นชายหญิงตามกัน

มาเป็นพรวน ทัพหน้าต่างพุ่งเข้ารุมล้อมเจ้าเด็กโข่งร่างยักษ์ที่บัดนี้ตกอยู่ในวงล้อมของเด็กชายหญิงเผ่าเย้าไปแล้วเรียบร้อย 

แถมเจ้าตัวดันหัวเราะคิกคักชอบใจใหญ่ลูบหัวคนนั้นทีกอดคนนี้ทีจนมือเป็นระวิง ภาพยักษ์ใหญ่ใจดีหน้าตาหล่อปานเทพบุตร

ห้อมล้อมไปด้วยเด็กๆ พากันส่งเสียงหัวเราะมีความสุข ทำเอามังกรเผลอยิ้มตามอย่างอดไม่ได้เพราะภาพแบบนี้สำหรับประธาน

หนุ่มผู้ได้ฉายามังกรเดียวดายไม่เคยสัมผัสมาก่อน  มันช่างเป็นภาพที่ให้ความรู้สึกตื้อขึ้นในอกอย่างบอกไม่ถูก ไม่น่าเชื่อว่า

ลูกแก้วเจ้าเด็กจอมกวนกลับเป็นที่รักของคนทั้งหมู่บ้านแบบนี้ โดยเฉพาะเด็กๆ ถือเป็นฮีโร่ขวัญใจของพวกเขาเลยก็ว่าได้


                                           “ลูกแก้วกลับมามืดค่ำ เฮาดีใจที่สูกลับเฮือน”  พ่อเฒ่าผู้หนึ่งหน้าตาใจดีเดินเข้ามาคุย มังกรจับ

ใจความได้มั้งไม่ได้มั้ง ลูกแก้วหันมากางแขนกว้างก่อนทั้งคู่จะโอบกอดกันกลม ร่างผู้เฒ่าหายเข้าไปในอ้อมแขนแข็งแรง

เป็นภาพแสนอบอุ่นจนมังกรจ้องไม่กะพริบ เพราะไม่เคยเห็นการแสดงออกซึ่งความรักของคนต่างวัยอย่างบริสุทธิ์จนสัมผัสได้

แบบนี้มาก่อน


                                                       “ผมกลับมาแล้ว  เกือบลืม..อาครับมานี่สิ”  คลายอ้อมกอดออกพร้อมบอกทุกคนที่ยืน

รายล้อมนับห้าหกสิบชีวิต แต่ละคนใบหน้าเปื้อนยิ้มดูอบอุ่นจริงใจแสดงถึงความสุขที่เห็นเจ้าเด็กโข่งร่างยักษ์ยืนเด่นกลางวงล้อม

ของเด็กๆรวมทั้งพวกเขา  ก่อนมังกรจะรู้สึกตัวเมื่อเจ้าหลานสุดหล่อเรียกให้เดินเข้าไปหา  ซึ่งคุณอาต้องเดินผ่านพวกเขาเข้าไป

ยืนประกบคู่กับลูกแก้ว โดยที่ทุกคนต่างแหวกทางออกพร้อมสายตาเป็นมิตรชัดเจนมอบให้มังกรอย่างจริงใจ ชาวเผ่ารู้ดีว่าบุคคล

ที่ลูกแก้วพามายังหมู่บ้านต้องเป็นคนพิเศษที่สุด ไม่งั้นลูกแก้วคงไม่พากลับมาด้วยเป็นอันขาด


                              “ผมขอแนะนำ s#&%33 ของผมครับ”  มังกรไม่รู้ความหมายที่ลูกแก้วบอกกับทุกคนเพราะเป็นภาษาเย้า 

รู้แต่ว่าเป็นการแนะนำตนให้คนในเผ่ารู้จัก แต่ที่แปลกใจคือปฏิกิริยาของคนในเผ่าที่พากันยิ้มแก้มแตก ก่อนจะโห่ร้องเสียงดัง

จนก้องแสบแก้วหู  ไม่รู้เกิดอะไรขึ้นถึงได้ดีใจกันออกนอกหน้าขนาดนั้น บ้างก็หน้าแดงบ้างก็ยิ้มเขิน โดยเฉพาะพวกเด็กๆ

พากันกระโดดโลดเต้นวิ่งวนไปรอบๆ ร่างของสองหนุ่มอย่างลิงโลด


                                              ตาคมสวยมองงงๆ ไปกับท่าทางการแสดงออกของชนเผ่าก่อนจะหันมามองหน้าลูกแก้วที่ยิ้ม

ส่งให้แก้มแตกหน้าแดงก่ำ แถมมีพยักหน้าให้มังกรหันไปส่งยิ้มให้ชนเผ่าแบบมึนๆงงๆด้วยอีก  อาสุดหล่อจำต้องทำตาม

ในหัวพานคิดว่าคงเป็นการแนะนำตัว หรือไม่ก็สร้างสัมพันธภาพในการที่ตนต้องมาอาศัยอยู่ด้วยละมั้ง  จึงส่งยิ้มหล่อแบบ

กระแทกตาสาวๆพากันอายม้วนเข้าไปใหญ่  แม้แต่หนุ่มๆ ยังอึ้งในรอยยิ้มที่หล่อหลากไส้ของมังกรไม่ติดเป็นคนพิเศษ

ที่ลูกแก้วแนะนำคงอิจฉาในความหล่อบ้างแหละ ให้ตายสิมังกรเดียวดายไม่รู้ความหมายภาษาเผ่าที่ลูกแก้วแนะนำไปว่า

“คนรักของผมเองครับ” หากรู้ความหมายคุณอาสุดหล่อจะทำหน้ายังไงนะ  ดันยิ้มรับซะหล่อสาดแบบนี้ด้วย ยิ่งเรียกเสียงโห่ร้อง

แสดงความดีใจดังกระหึ่มลั่นหมู่บ้านกลางเขาสูงไปแล้วเรียบร้อย ภาพเหตุการณ์ทั้งหมดถูกดึงห่างออกมาเรื่อยๆ กระทั่งผู้คน

เริ่มตัวเล็กกระจ้อยหร่อยก่อนจะกลายเป็นแสงไฟวับแวมแวดล้อมไปด้วยต้นไม้สีเขียวปกคลุมบนกลางดอยสูง ท้องฟ้าค่ำคืน

มีดาวกระจ่างใสแข่งกันเปล่งแสงระยิบระยับงามจับตา  จันทร์สว่างลอยเด่นเหนือหัว คล้ายดังว่าพระจันทร์เองยังยิ้มตามความสุข

ของผู้คนที่โห่ร้องแซ่งแซ่ในหมู่บ้านเล็กๆ กลางหุบเขา ที่มีโอกาสต้อนรับคนพิเศษซึ่งเป็นบุคคลที่ชาวบ้านรักใคร่เอ็นดู

และเขาพากลับมาแนะนำต่อพี่น้องชาวเผ่าตามคำสัญญาก่อนออกเดินทางไปเมื่อหลายเดือนก่อน


                                          โดยลูกแก้วเคยประกาศไว้ว่าจะไปตามหาหัวใจและรับปากจะพากลับมาแนะนำให้พี่น้องชาวเผ่า

รู้จัก วันนี้ลูกแก้วผู้หล่อเหลาได้พาบุรุษที่สง่างามกลับมาด้วย  แถมยืดอกอย่างภาคภูมิว่าบุคคลผู้นี้คือคนที่ตนตามหา

อย่าเพิ่งแปลกใจที่ชาวเผ่าไม่นึกสงสัยหรือตกใจที่ลูกแก้วสุดหล่อพาผู้ชายมาแนะนำว่าเป็นคนรักของตน ก่อนหน้านั้นพวกเขา

รับรู้ตั้งแต่ลูกแก้วอายุเก้าขวบ ว่าตนจะแต่งงานกับผู้ชายที่มีอายุแก่กว่าเป็นรอบนามว่า “มังกร” แต่เพียงผู้เดียว เพราะฉะนั้นสาวๆ

ในหมู่บ้านจึงทำใจกันนานแล้วว่าหนุ่มหล่อวัยยี่สิบสองที่ยืนเด่นเป็นสง่าตรงหน้า โดยมีบุรุษหน้าตาหล่อร้ายกาจชวนให้ลุ่มหลง

ยืนเคียงข้างกันถึงแม้ความสูงความหนาจะไม่เท่าแต่ทั้งคู่กับเหมาะสมลงตัวเสียจนไม่มีใครปฏิเสธได้เลยว่า  “ลูกแก้วมังกร” 

เกิดมาเพื่อกันและกันอย่างแน่นอน


                                    มังกรงัวเงียก่อนกะพริบเปลือกตา หลังจมูกได้กลิ่นกาแฟหอมกรุ่นจนทำให้รู้สึกตัวตื่น  อากาศตอนเช้า

ตรู่สดชื่นเย็นสบายท่ามกลางแมกไม้เขาเขียว เสียงเคาะไม้เรียกสัตว์เลี้ยงมากินอาหาร เสียงไก่ป่าขันแข่งกัน  เสียงธรรมชาติ

ที่กระทบโสต ที่สำคัญแผ่นหลังแกร่งเห็นนั่งยองๆ ชงกาแฟจากกาต้มน้ำอยู่ตรงชานเรือนอย่างตั้งอกตั้งใจ ทำเอามังกรนอนมอง

จนเพลิน จนคนถูกมองเริ่มรู้สึกได้ หันหน้าหล่อคมสะอาดหมดจดในชุดหนุ่มเย้ารูปหล่อเต็มคราบมาสบตาตอบ ก่อนจะยิ้มกว้าง

พาเอาคนจ้องใจกระตุกหน้าร้อนแปลกๆ พร้อมคำทักทายขึ้นมาว่า


                                        “อรุณสวัสดิ์ครับ  ผมชงกาแฟสดผลผลิตจากคนในหมู่บ้านให้ชิม  รับรองดื่มแล้วจะติดใจ ช่วยให้

รู้สึกสดชื่นกระปรี้กระเปร่า มาสิครับอาลุกล้างหน้าก่อน”  มังกรจำต้องขยับกายบิดขี้เกียจยืดเส้นยืดสายพอสมควรก่อนจะกวาด

สายตาสำรวจรอบๆบ้าน  จำได้ว่าเมื่อคืนตนเองและลูกแก้วพักบ้านหลังนี้ ลักษณะเป็นบ้านไม้กระดานยกพื้นหลังใหญ่พอสมควร

ไม่แตกต่างจากหลังอื่นๆ พอขึ้นเรือนได้ลูกแก้วก็จัดการตักน้ำจากตุ่มตรงชานเรือนบอกให้มังกรเช็ดเนื้อเช็ดตัวแทนการอาบน้ำ

เพราะหากอยากอาบน้ำต้องไปอาบที่ลำห้วยท้ายหมู่บ้านห่างไปกว่าห้าร้อยเมตร  ดึกดื่นไม่ควรไปถ้าจะอาบก็ต้องก่อน

ตะวันตกดิน  ป้องกันอันตรายจากงูเงี้ยวเขี้ยวขอ  พอเช็ดตัวเสร็จรองท้องด้วยอาหารที่ชาวบ้านนำมาให้หมู่ย่างข้าวเหนียว

กินอิ่มดื่มน้ำเรียบร้อย แปรงฟันตามหัวถึงหมอนมังกรก็หลับสนิท


                   ไม่นึกแปลกใจสักนิดว่าทำไมตนถึงหลับง่ายดาย คงเพลียจากการเดินทางร่างกายจึงปิดสวิทซ์ไม่กลัวการแปลกที่ 

ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าลูกแก้วเข้านอนตอนไหน  นั่นไม่สำคัญเพราะมังกรรู้ว่าหมู่บ้านนี้ถิ่นของเจ้าหลานตัวแสบคงไม่มีอะไรทำอันตราย

เขาได้ เห็นเป็นที่รักของชนเผ่าเสียขนาดนั้น  มังกรจึงตัดความกังวลส่วนนี้ปิดตาหลับสนิทยันเช้า

                                  รูปแผนที่ซึ่งรามูนส่งให้ที่แท้คือที่นี่สินะ พอลุกไปรับกาแฟจากมือหนาที่ส่งมาให้ เดินไปหยิบขันน้ำ

ตักจากตุ่มล้างหน้าบ้วนปากเสร็จ เช็ดหน้าด้วยผ้าขนหนูเล็กที่ผึ่งเอาไว้  เลยถือโอกาสนั่งห้อยขาบนชานบ้านมองสำรวจไปทั่วถึง

ได้รู้ว่าหมู่บ้านแต่ละหลังปลูกล้อมบริเวณ โดยเว้นที่ว่างกลางลานดินกว้าง  คงเป็นที่ๆตนกับลูกแก้วยืนท่ามกลางวงล้อมเมื่อคืน

ที่สำคัญเทือกเขาเขียวท้องฟ้าโปร่ง  พระอาทิตย์ยามเช้าและบรรยากาศสดชื่นหายใจโล่งสบายเสียจนรู้สึกถึงความบริสุทธิ์

ของธรรมชาติ แหงนมองบนท้องฟ้าฝูงนกออกหากินบินตามกันเป็นพรวน ช่างเป็นภาพที่มังกรไม่เคยสัมผัสมาก่อน

นั่งมองจนเพลินค่อยรู้สึกตัวเมื่อลูกแก้วมานั่งหย่อนขาอยู่ข้างๆ ในมือถือกาแฟนั่งจิบเป็นเพื่อน ทั้งสองไม่มีใครพูดอะไร

พากันนั่งเงียบๆ จิบกาแฟช้าๆ มีบางครั้งลูกแก้วโบกมือทักทายชาวบ้านที่สะพายตะกร้าไว้กลางหลัง หอบลูกจูงหลานเดินตาม

กันไปทำไร่อยู่กลางเขา แต่ละคนไม่ลืมโบกมือส่งยิ้มทักทายมาให้สองหนุ่ม ภาพวิถีชีวิตที่มังกรไม่เคยสัมผัสเลย 

นอกจากจะดูผ่านสารคดีท่องเที่ยวมาบ้าง 


                                    ครั้งนี้หัวใจมังกรหนุ่มเหมือนยิ้มได้ หน้าหล่อจึงเปล่งออร่าเป็นประกายจนสาวๆ หลายคนก้มหน้าอาย

หลังส่งยิ้มให้ทั้งคู่ ลูกแก้วอดเหลือบตามองคนข้างๆ แล้วต้องจ้องค้างไม่สามารถเบือนสายตาออกได้ ภาพด้านข้างคุณอาสุดหล่อ

จมูกเป็นสันคม ข้างแก้มมีรอยบุ่มเล็กๆดูมีเสน่ห์ตาคมสวยไหวระริกมีประกายชัด  คิ้วเข้มลากยาวจรดหางตาคมขนตายาว

ใบหน้ามองดูผู้คนอย่างกระจ่างใส รอยยิ้มมีเสน่ห์โชว์เขี้ยวขาวเรียงตัวสวยอย่างเป็นระเบียบ  ริมฝีปากนุ่มสีสดรสสัมผัส

ไม่ต้องบอกว่าให้รสชาติลุ่มหลงแค่ไหน เพราะตนจูบเป็นประจำทำเอาลูกแก้วแทบอยากลากคนตรงหน้าเข้าไปกดเสีย

ให้รู้แล้วรู้รอดซะจริงๆ ให้ตายคนอะไรทำไมถึงได้มีเสน่ห์ร้ายกาจถึงเพียงนี้


                                   เหมือนมังกรจะไม่รู้ตัวว่าตกเป็นเป้าสำรวจของหลานชายที่มองตาค้าง  เพราะมั่วแต่มีความสุขไปกับ

บรรยากาศรอบข้างที่แปลกใหม่ให้ความโล่งบริสุทธิ์ไม่มีจริตมารยาในรอยยิ้มของผู้คนที่มอบให้ ไมตรีที่ส่งมาใสซื่อเสียจนมังกร

ซึบซับได้อย่างไม่แคลงใจ  ยิ่งได้กาแฟสดรสชาติดีสมคำอวดอ้างของลูกแก้ว ยิ่งเพิ่มความสุขในเช้าวันแรกของประธาน

วิริยะทรัพย์หน้าหล่อที่จะใช้ชีวิตในหมู่บ้านชนเผ่าเย้ากลางหุบเขาลึกบนดอยสูงของอำเภอปาย  จังหวัดแม่ฮ่องสอน

อย่างไม่ต้องนึกกลัวความลำบาก


                                             ตอนนี้ที่อยู่อาศัยไม่ใช่ปัญหา  น้ำไฟแทบย้อนยุคไปสามสิบปีไม่มีเครื่องอำนวยความสะดวก

ไม่มีความสบายเลิศหรู แต่มังกรกลับไม่รู้สึกลำบากใจ  ตรงข้ามดันเป็นความตื่นเต้นแปลกใหม่ท้าทายหนุ่มหล่อที่ชีวิตไม่เคย

มีประสบการณ์แบบนี้มาก่อน  ถือเป็นการเรียนรู้ซึ่งเจ้าตัวเคยฝันไว้ว่าสักวันจะมีโอกาสมาใช้ชีวิตผจญภัยแบบนี้สักครั้ง

ครั้งนี้ได้ทำตามฝันแล้ว ลูกแก้วคงไม่รู้ว่ามังกรขอบคุณตนในใจที่พามารู้จักที่นี่ ไม่ลืมขอบคุณอีกคนที่ให้ตนมาอยู่ที่นี่เป็นใคร

ไม่ได้คือ ‘รามูน’ ผู้สร้างความทรงจำและมอบความแปลกใหม่สู่ชีวิตนักธุรกิจหนุ่มให้พบกับคำว่า ‘ครั้งแรก’ ได้หลายรูปแบบ

จนความคิดเตลิดไหล  พลันหยุดชะงักเมื่อลูกแก้วที่มองตาเยิ้มดันพูดขึ้นมาว่า


                                       “ผมจะพาอาไปอาบน้ำที่ลำห้วย  เดี๋ยวเปลี่ยนชุดเย้าเหมือนผม หลังจากนั้นเราค่อยทานมื้อเช้า 

แล้วไปเที่ยวไร่ที่ชาวบ้านเขาไปทำงานกัน”  มังกรได้ฟังรู้สึกกระตือรือร้นต่อกิจกรรมที่ว่ายิ่งนัก  อาบน้ำลำห้วยช่างเป็นอะไร

ที่น่าตื่นเต้นเสียจริง ลูกแก้วแทบเผลอกดจูบคุณอาโชว์กลางชานเรือน เพราะมังกรไม่รู้ตัวเลยมั้งว่าตนแสดงสีหน้ายังไง 

ให้ตายอะไรจะเปล่งออร่าปล่อยฟีโรโมนชวนใจสั่นให้หวั่นไหวแบบนี้  ไม่รู้ตัวเลยสินะว่าตนได้วางกับระเบิดทำอันตรายต่อ

ภาวะหัวใจของลูกแก้วแค่ไหน..ในหัวลูกแก้วเตลิดเปิดเปิงเพราะไม่เคยเห็นสีหน้าท่าทางมีความสุขแบบใสซื่อไม่เก็กนิ่ง

ของมังกรมาก่อน  ยิ่งปล่อยความรู้สึกเป็นธรรมชาติยิ่งมีเสน่ห์จนทำเอาลูกแก้วใจจะขาดเสียให้ได้ หลงเข้าไปใหญ่..

มังกรเอ๋ยแบบนี้มันอันตรายต่อตัวเองด้วยเช่นกันนะพ่อคุณ....?








ขอโทษที่เลื่อนการอัพมาถึงวันนี้  อยากจะบอกว่า

ตัวละครทุกตัวพวกเขามีชีวิตจิตวิญญาณ  การเขียนหากไม่ได้ดังใจ

ก็จะไม่อัพ ต้องใช้เวลาในการรีไร้ท์  ยิ่งช่วงนี้มีภาวะกดดันจากงาน

และหลายๆ เรื่องทำให้สมาธิไม่นิ่ง  จึงต้องขอโทษคนอ่านที่ทำให้รอ

ครั้งหน้าเจอกันวันอังคารนะคะ  จะมาต่อในตอนที่หลายคน 'รอคอย'

ย้ำว่าตอนที่ทุกคนต่างเฝ้ารอกันมา   ตอนนี้อัพรูปอาหลานสุดหล่อ

ให้ดูต่างหน้าแทนการขอโทษค่ะ  รักคนอ่านทุกคน  ร่วมทั้งคนโพนเม้นท์ที่น่ารัก

ช่วยดันกระทู้ไม่ให้ตก  ขอบคุณมากมายค่ะ :pig4:

Luk.
 :กอด1:
   
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 17-05-2012 13:14:43 โดย luxilove »

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ Bowbonk

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1187
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +112/-4

ออฟไลน์ POPEA

  • Blood Type :: Y
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2010
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +248/-3
    • http://writer.dek-d.com/popae/writer/view.php?id=794488

ออฟไลน์ choijiin

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2082
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +445/-5
บรรยากาศเหมือนมาฮันนีมูนกันเลยน้าคุณอาคุณหลาน
 :-[

ทำให้ปัจจุบันมีความสุขมากที่สุด
จะได้เตรียมรอรับอนาคตที่มองไม่เห็นนะลูกแก้ว
 :bye2:

ออฟไลน์ loveview

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1912
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +87/-10
บวกๆเป็ดค้า  มังกรจะเสร็จลูกแก้วเปล่าเนี่ย  มาถึงถิ่น

ออฟไลน์ Poseidon

  • Unconditional love
  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 5081
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +260/-12
หาา  ตอนหน้าคือตอนที่เรารอคอยเหรอเนี่ย หุหุ
ขอบคุณนะครับ ว่าแต่ ลูกแก้วคือคนที่นั่งบนเก้าอี้ใช่ปะ

ออฟไลน์ $VAN$

  • Moderator
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1738
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +307/-6
ที่อยู่ใหม่บรรยากาศดีจัง ที่นี่เป็นที่ๆลูกแก้วเติบโตมาสินะ
เม้นรูป...ลูกแก้ว...หล่อ หุ่นแมน ลายสักเท่ เห็นแล้วน้ำลายไหล :o8:
 แต่มังกร...ผิวคล้ำเหรอ หรือว่ามันเป็นเงาอ่ะ

ออฟไลน์ MZter

  • ~ใครหาว่าผมอินดี้...ผมเกรียนจะตาย(•`^`•)~
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 333
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +10/-1
ในที่สุดก็มาซะที  :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
รอตอนต่อไปนะครับ :กอด1: :กอด1: :กอด1:

ออฟไลน์ moobarpalang

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1081
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +185/-6
รอมานานแสนนานในทีสุดก็ได้อ่านสักทีนะเนี่ย

ออฟไลน์ sanri

  • เวลาไม่ใช่ตัวพิสูจน์ทุกสิ่งเสมอไป
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1553
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +33/-9
กรี๊ดดด  ทั้งอาทั้งหลาน หล่อคนละสไตล์เลยอ่ะ จะหล่อไปหน๊ายคร๊า  :jul1:
แล้วที่อยู่ใหม่นี่จะมีคนตามหาเจอหรือเปล่าหนอ  :เฮ้อ:
สู้ๆเข้านะคะพี่ลักษ์  เป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ  :กอด1:

ออฟไลน์ MiSS-U

  • {^o^} {^3^}
  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4168
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2800/-11
 :กอด1:

ดีใจที่ได้อ่านตอนใหม่ของพี่ลักษณ์ค่ะ 

ตอนนี้บรรยากาศสบายๆอบอุ่นจังเลย  เหมือนมาฮันนีมูนยังไงยังงั้นค่ะ

ตอนหน้าไม่พลาดแน่  มังกรจะเป็นของลูกแก้วอย่างแท้จริง  :laugh:

และยังเชื่อว่า  รามูน = ลูกแก้ว   :L1:

รอตอนต่อไปค่ะ^^

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ploylw_chery

  • บุคคลทั่วไป

ออฟไลน์ murasakisama

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1489
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +236/-4
รูปนี่จะใช้เป็นรูปปกรึเปล่าคะ เราว่ามันดูแปลกๆอะค่ะรูปลูกแก้วที่อยู่ข้างหลังโอเคแต่รูปมังกรนี่ซิดูแปลกๆแล้วก็ไม่เนียนไงไม่รุค่าอธิบายไม่ถูก :z3:

ออฟไลน์ KaeM_PonG

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 175
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +7/-3
เป็นกำลังใจให้  สู้ๆนะค่ะ

 o13 o13 o13
 
:L2: :L2: :L2:



 

ออฟไลน์ PetitDragon

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4126
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +343/-5
ไม่รู้ว่าคนอื่นรอคอยอะไร....แต่ผมรอคอย NC ของอาหลานนะครับ  :haun4:


 o13

ออฟไลน์ yeyong

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 5857
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +917/-26
ลุ้นตอนต่อไปอย่างใจจดจ่อ
ถ้าตอนหน้ามังกรเป็นของลูกแก้วจริง
มังกรจะสัมผัสความแตกต่างของครั้งแรกกับครั้งนี้ได้ไหม :o8:

namtarn11

  • บุคคลทั่วไป
อยากเห็นหน้าของอามังกรจัง >< ตอนที่รอคอย เปิดเผลอความจริงระหว่างรามูนกะลูกแก้ว หรือ ncลูกแก้วมังกรกันน๊า

ออฟไลน์ punchnaja

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3354
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +383/-5
รอตอนต่อไปอย่างใจจดจ่อค๊า

ออฟไลน์ rukamax

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 89
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4/-2
รูปสุดท้าย ปกหนังสือ ใช่ไหมครับ ขอ 1ที่ด่วน จองก่อนเดี๋ยวไม่ได้

ออฟไลน์ numay

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1035
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +51/-1

ออฟไลน์ koikoi

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3861
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +311/-13
รามูนตัวจริงยังมีชีวิตอยู่รึเปล่า

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด