สำหรับคนที่สั่งซื้อเรียบร้อย จีส่งหนังสือไปสองรอบนะ วันเสาร์กับวันอาทิตย์ เพราะวันเสาร์ไปรษณีย์ทำงานครึ่งวัน เลยส่งได้ไม่หมด
สำหรับคนที่สั่งจองมาหลังปิดโอน แล้วจีบอกว่าให้รอการติดต่อกลับ ขอเวลาเช็คจำนวนก่อนนะ แล้วจะติดต่อกลับตามลำดับการจอง
เรื่องหนังสือที่จัดส่งไปต้องขอโทษสำหรับคนที่ขอลายเซ็นเอาไว้ ไม่สามารถทำให้ได้จริงๆ (แม้แต่ปั๊มนิ้วก็เหอะ) เพราะเกือบแพ็คไม่ทันกำหนดส่ง
สุดท้าย....ก็คงต้องอำลาเรื่องนี้อย่างเป็นทางการเสียที ตั้งแต่วันที่ 16 ธันวาคม 2007 จนมาถึงตอนนี้ คงไม่สามารถพูดได้ว่า...ไม่ผูกพัน และคงไม่สามารถพูดได้ว่า...แค่ผูกพัน...ความรู้สึกต่างๆ ที่ถ่ายทอดผ่านตัวหนังสือถึงกันและกันก่อให้เกิดสิ่งที่เรียกว่า...มิตรภาพ...เราสุข เราทุกข์ เรายิ้ม หัวเราะ ร้องไห้ไปพร้อมๆ กัน ถึงแม้เรื่องนี้จะเป็นนิยายโดยที่ไม่มีเค้าโครงเรื่องจริงๆ แต่หลายๆ คนก็ให้ความสำคัญกับบุคคลในเรื่ืองจนรู้สึกว่า...พวกเขาก็คือเพื่อนของเราคนหนึ่ง...อยากที่จะเห็นความเป็นไป...อยากที่จะเห็นเขามีความสุข....แต่เมื่อทุกอย่างถึงบทสรุป...งานเลี้ยงแห่งนี้ก็ต้องเลิกลา...
มีหลายคนที่บอกว่า...อยากให้พี่เอ็กซ์มีตัวตนจริงๆ คนที่รักจริง...ทุ่มเทเพื่อคนที่รักจนหมดหัวใจ...คนที่พร้อมจะทำทุกอย่างเพื่อคนที่รักเพียงคนเดียว
มีหลายคนที่บอกว่า...อยากให้เจมีตัวตนจริงๆ คนที่อ่อนโยนและอ่อนไหวในบางครั้ง คนที่น่าทะนุถนอม คนที่ดีจนอยากรัก...และสมควรถูกรัก
มีหลายคนที่บอกว่า...อยากให้โก้มีตัวตนจริงๆ คนที่พร้อมจะปกป้องเพื่อนคนสำคัญ โดยไม่ยอมให้ใครทำร้าย คนที่คอยดูแลอยู่ใกล้ๆ ไม่ห่างหาย
มีหลายคนที่บอกว่า...อยากให้ตี๋มีตัวตนจริงๆ คนที่ยอมเจ็บแทนเพื่อนได้ คนที่จริงใจ ซื่อตรง และรักมั่นเสมอมา
....หากเราอยากได้สิ่งไหน...ควรเริ่มต้นให้สิ่งนั้นไปก่อน...หากอยากถูกรัก...จงรักคนอื่นให้เป็น...อยากให้มีคนอ่อนโยน..จงอ่อนโยนก่อนเสมอ...หากคุณทุ่มเทรักจากใจ...อย่ากลัวว่าจะไม่ได้สิ่งใดตอบแทน...เพราะอย่างน้อยครั้งหนึ่ง....ตัวคุณก็จะได้รู้ว่า....ความรัก....สวยงามเพียงใด
ขอบคุณทุกคนที่ให้การต้อนรับอย่างอบอุ่นเสมอมา
ขอบคุณมากค่ะ
G_wa
ปล.สำหรับคนที่ไม่ได้สั่งซื้อหนังสือ ไม่ต้องคิดมากนะคะ ถึงจะไม่ได้อ่านตอนพิเศษอีกแล้ว แต่....รออ่านเรื่องใหม่ได้ที่นี่ แต่เร็วๆ นี้หรือเปล่าไม่แน่ใจ กำลังเร่งปั่นต้นฉบับให้ได้เยอะๆ อยู่
สำหรับคนไม่ชอบสปอย....อย่าอ่าน...เพราะอ่านแล้วทวงก็ไม่มีผลอะไร คนแต่งหน้าด้าน ทวงไปก็ไม่ลง

เราเตือนแล้วนะ
เตือนแล้วนะ
อ่านก็อ่านนนนน
สวัสดีครับ ผมชื่อติณกรณ์ หรือ...ตี๋ ที่ชื่อตี๋ใช่ว่าจะตี๋ตามชื่อนะครับ ผมก็แค่ขาว แล้วญาติฝั่งพ่อมีเชื้อจีน เขาก็เรียกอาตี๋ๆ จนกลายมาเป็นชื่อเล่น แล้วก็ผันจาก อาตี๋ เป็น ไอ้ตี๋ ที่เพื่อนๆ เรียกกัน ผมไม่รู้ว่าอะไรที่ทำให้ผมสนใจผู้ชายมากกว่าผู้หญิง จะเป็นเพราะอยู่โรงเรียนชายล้วนหรือเปล่า หรือเปล่าว่าต้องหากจากครอบครัว แต่ไม่ว่าจะเพราะอะไรก็ตาม...ผมชอบที่ผมเป็นแบบนี้....อย่างน้อย....มันก็ทำให้ผมได้รัก....คนที่สมควรถูกรัก...แม้ว่ามันจะเป็นรักข้างเดียวก็ตาม