หัวข้อ: >> ระเบียงรัก นักศึกษา ภาค I,II [End] <<รีปริ้นครั้งสุดท้าย Now-5 ต.ค.61 p.434

[13th Devil]

โอ๊ย น้องเจเนี่ย ทั้งน่ารัก ทั้งน่าตบกะโหลกจริงๆเชียว

[G_wa]

หุ หุ เดี๋ยวมาต่ออีกตอนนะคะ

ตอนนี้ขอจีแว้บบบบบบไปอ่านนิยายคนอื่นก่อนนะ

 

[[D]a[D]a [T]oo[N]]

แล้วจะเอายังไงกับเกตล่ะเนี่ย

[mu_off]

ตอนแรกว่าจะนอนแระ นอนไม่หลับ 

เลยแว้บเข้ามาในเล้า..

คุณจีมาต่อนิยายพอดีเยย... ^^

....... เชียร์พี่เอ๊กซ์กะน้องเจ..น๊าาาาาาา   

[fannan]

มีเพื่อนออย่างโก้กับตี๋เนี่ยรักตายเลยอ่ะดีโคตร น่ารักมากกกกกก
จารออ่านต่อไปค้าบ

[madamkung]

เจขี้อ้อนจังน้า แต่ก็อ้อนได้น่ารักดีค่ะ

เจ้าเพื่อนรักสองคน โก้ กะ ตี๋ นี่ก็จะเป็นเพื่อนรัก รักเพื่อนป่าวว้า

แต่ตี๋ก็น่ารักนะ เอาใจ ดูแลเจดีจัง ว้าลังเล จะเชียร์พี่เอ๊กซ์ หรือตี๋ดีเนี่ย


จีจ๋า นู๋เขียนเรื่องได้น่ารัก น่าอ่าน น่าติดตาม มากค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ ชอบค่ะชอบ

[pongsj]

เริ่มเทใจให้สองเพื่อนตัวดี แล้วเนี่ย เป็นรักยมของเจป่าวเนี่ย อิอิ

[JENA]

ไหนบอกจะต่ออ่ะคร๊าา 

รอๆๆ

[G_wa]

   นานแล้วครับที่ผมไม่ได้กลับบ้าน ช่วงปิดเทอมก็อยู่บ้างเที่ยวบ้าง แล้วก็มาอยู่หอ น้องผมก็บ่นว่าผมไม่ยอมกลับบ้าน ปล่อยให้มันทำหน้าที่ลูกที่ดีคนเดียว ก็ใครจะอยากอยู่ล่ะครับ ตกเย็นก็ต้องไปออกงานโน้นงานนี้ คอยขับรถให้คุณแม่นี่แหล่ะ พอวันธรรมดาก็คอยแต่จะลากผมเข้าไปประชุมด้วยตลอด ช่วงแรกๆ ก็พอไหวครับ หลังๆ จะให้เข้าประชุมแทนผมเลยชิ่ง หนีกลับหอมันซะเลย

   จอดรถที่โรงรถ เจ้าแดง ลูกป้าน้อม แม่ครัวผมก็วิ่งมาช่วยถือของฝากทันที

   “ไงเรา วิ่งหน้าตั้งมาเชียว”

   “โหคุณเอ็กซ์ ไม่กลับมาตั้งนาน แม่บ่นทุกวันเลยครับ ไปๆ เข้าบ้านกัน”แดงเนี่ยมันอายุห่างจากผม
ประมาณสี่ปี ตอนนี้ก็เรียนมหาลัยเปิดอยู่ กว่าจะคะยั้นคะยอให้มันเรียนต่อได้ก็แทบตายครับ

   “คุณเอ็กซ์”เสียงป้าน้อมครับ วิ่งเข้ามากอดผมเต็มอ้อมแขนเลย ผมก็ทั้งกอดทั้งรัดแกกลับไป

   “ไงครับป้า ทำไรกินมั่ง ผมหิว”

   “คุณไม่บอกว่าจะมาวันนี้ จะกินอะไรล่ะคะ เดี๋ยวป้าทำให้”

   “ข้าวผัดแล้วกันครับ เสร็จแล้วขึ้นไปเรียกนะครับ ผมขึ้นห้องก่อน ของฝากอยู่กับแดงมันนะครับ”

   ผมเดินขึ้นห้องที่ชั้นสอง ห้องก็ยังสะอาดเรียบร้อยดีเหมือนเดิม เข้าห้องได้ก็ล้มตัวนอนบนเตียง บอกตรงๆ ว่าเมื่อคืนนอนไม่หลับครับ ก็เจมันเล่นนอนซุกอกผมแบบนั้น เป็นใครก็นอนไม่หลับ เห็นหน้ามันใกล้ๆ แล้วนึกถึงคืนที่รับน้อง

                 คืนนั้น....

“เอาหมอนพี่คืนมา จะเอาไปทำไมสองใบ เอาคืนมาเร็วๆ”เจมันเอาหมอนผมไปกอดเฉยเลย หมอนใบอื่นก็มีคนเอาไปนอนหมดแล้วด้วย

   “เอาไรอ่ะ จะเอาคืนอีกเหรอ ให้อีกครั้งเดียวนะ พิเศษเลย”

มันพูดไรครับ ผมล่ะงง อยู่ดีๆ ก็ลุกขึ้นนั่ง แล้วก็ก้มหน้ามาทางผม อย่าอ้วกนะเว้ย! ผมหันหน้ากลับไปมองหน้ามัน แต่...

   จุ๊บ...จุ๊บ....จุ๊บ....
   
   มันกดริมฝีปากลงมาติดๆ กันหลายครั้งบนริมฝีปากผม
   
   อืมมมมม ริมฝีปากนุ่มๆ มีรสขมๆ ของเบียร์ และรสหวานของสปายปนอยู่ ใบหน้าขาวๆ ที่แดงระเรื่ออยู่ใกล้แค่ปลายจมูก ไม่รู้เพราะความเมาหรือความหวานนุ่มที่ชวนให้เผลอไผลไปกับสัมผัสราวกับเด็กไร้เดียงสา   

   อื้ออออ

   เสียงประท้วงในลำคอเบาๆ ทำให้ผมรู้สึกตัวว่า ผมเผลอกดท้ายทอยเจลงมาและผมเองที่เป็นฝ่ายเรียกร้องสัมผัสมากกว่าเดิม ผมรีบปล่อยมือออกจากท้ายทอย รู้สึกถึงน้ำหนักตัวที่ทิ้งลงมา เสียงหายใจเบาๆ.....หลับ .....มันหลับไปแล้ว ผมรีบผลักมันกลับไปนอนที่เดิม หมอนเหมินไม่เอาแล้วครับ ลุกออกมาข้างนอก มากินเหล้าต่อกับคนอื่นๆ พอง่วงไม่ไหวจริงๆ ก็ไปนอนเบียดข้างเศกมัน ปลอดภัยครับตรงนี้ ปล่อยให้มันนอนกับพี่รหัสมันไป ไม่ได้กลัวมันลุกมาทำอะไรผมหรอกนะ แต่กลัวตัวเอง..กลัวตัวเองที่ไม่รู้สึกรังเกียจจูบนี้ แต่ก็ไม่ได้ชอบหรอกนะ

   ก๊อก ก๊อก ก๊อก

   “คุณเอ็กซ์คะ ข้าวผัดเสร็จแล้วนะ จะให้ป้าเอามาให้กินบนห้องมั้ย”เสียงป้านอมตะโกนอยู่หน้าห้อง

   “เอาไว้ห้องนั่งเล่นครับป้า เดี๋ยวผมลงไป”ผมลุกขึ้นไปล้างหน้าในห้องน้ำแล้วก็เดินลงมา เห็นแดงมันนั่งรอผมอยู่ที่พื้นพร้อมข้าวผัดของมัน ส่วนของผมวางอยู่บนโต๊ะ

   “ขึ้นมานั่งบนเก้าอี้ดีๆ สิวะแดง”

   “ไม่ได้ครับ เดี๋ยวแม่แกบ่น”

   “จะขึ้นมาหรือให้ฉันลงไปนั่งพื้น”เท่านั้นแหล่ะครับ มันถึงยกก้นมาแหม่ะบนเบาะ นี่มันยุคไหนแล้ว ผมก็คิดว่าป้านอมเป็นญาติผู้ใหญ่ ไม่ใช่เพียงแค่แม่บ้านแม่ครัว ไอ้แดงก็เหมือนน้องคนหนึ่ง

   “แล้วป้าล่ะ”

   “เห็นบอกจะทำของหวานอยู่ในครัวครับ”

   “เหรอ แล้ววันนี้แม่พี่จะกลับตอนไหน ได้บอกไว้เปล่า”

   “คงดึกครับ เมื่อเช้าผมขนชุดใส่รถไปด้วย น่าจะไปงานเลี้ยงต่อ”นี่ไงครับ เจ้าแม่งานสังคม

   “เหรอ งั้นคงไม่เจอกัน พี่คงกลับไปนอนหอ กินเสร็จก็บอกป้าห่อขนมให้พี่หน่อยนะ จะเอาไปกินที่หอ” ผมกินเสร็จก็เดินออกมาสนามหญ้าหน้าบ้าน เดินดูต้นไม้ไปเรื่อย แล้วก็มานั่งที่ชิงช้าไม้หลังใหญ่ที่ซื้อเอาไว้ อีกไม่ถึงปีก็จะเรียนจบแล้ว แน่นอนครับว่าต้องต่อโท เพียงแต่ยังคิดไม่ออกว่าจะต่ออะไร ใจจริงผมก็อยากเรียนต่อที่คณะนี่แหล่ะ แต่แม่ผมท่านอยากให้ไปเรียนบริหาร เอาไว้มาช่วยงานท่าน ผมก็เข้าใจนะครับ แต่ผมก็อยากทำสิ่งที่รักเหมือนกัน

   ผมนั่งเล่นนอนเล่นอยู่ที่บ้านจนเย็น กว่าจะขับรถกลับหอก็ค่ำๆ แล้ว ถึงห้องก็เอากะท้อนลอยแก้วใส่ตู้เย็น แล้วกะว่าจะนั่งทำงานต่อ เพื่อนรักผมก็โทรมาทันที

   “ว่าไงโมทย์”

   “มากินเหล้าบ้านกูกัน กำลังตั้งวง”เสียงโหวกเหวกดังลอดเข้ามาในโทรศัพท์เลย

   “ไม่ไปหรอกว่ะ เพิ่งกลับมาจากบ้านเอง”

   “เฮ้ยมาเหอะ เอาน้องเจมาด้วย กูบอกน้องเขาให้มากับมึงแล้ว”

   “สรุปจะชวนกูไปกิน หรือจะให้เป็นสารถีขับรถไปส่งน้องมึงแน่”

   “ฮ่าๆๆๆ รู้ดี ก็ทั้งสองอย่างนั้นแหล่ะ มาเร็วๆ ตอนนี้เลย”ผมว่าเหตุผลมันน่าจะเป็นอย่างหลังมากกว่า

   “มึงจะเอาน้องมึงไปทำไม เดี๋ยวก็มีเรื่องกับเพื่อนมึงหรอก”

   “มันไม่อยู่ ไอ้เปาบอกว่าไปกินเหล้าหอเพื่อน มาเถอะน่ะมึง อย่าเรื่องมาก แค่นี้นะ”มันพูดอยู่ฝ่ายเดียว
แล้วก็วางหูไป ผมจะด่ามันก็ไม่ทันครับ ทำอะไรไม่ได้นอกจากปิดห้อง เดินไปเคาะห้องข้างๆ เจ้าของห้องก็เปิดประตูออกมา ใส่กางเกงขาสั้นกับเสื้อยืด พร้อมเต็มที่แล้วครับ

   วันนี้ขับรถออกมา เหนื่อยครับ ไม่อยากปั่นจักรยาน ก่อนเข้าซอยบ้านพวกโมทย์ ก็แวะซื้อขนมขบเคี้ยวต่างๆ ก็ให้เจลงไปเลือกแหล่ะครับ อยากกินอะไรก็เลือกเอา

   “ผมเลือกแต่ของที่ผมชอบนะ พี่กินได้เปล่า”เจเปิดปากถุงกว้างๆ ให้ผมดูขนมห่อที่เลือกมา

   “พี่ให้เราน่ะแหล่ะกิน กินพวกนี้จะได้ไม่จุก ไปบ้านพวกนั้นก็มีแต่กับแกล้ม ของหนักๆ มีแต่เนื้อ เดี๋ยวก็อ้วกอีก”ผมเริ่มชินกับเรื่องต่างๆ ของมันแล้วครับ ป้องกันไว้ ดีกว่าต้องมาลำบากผมให้นอนเฝ้ามันอีก ผมมองทางหางตาก็เห็นมันบ่นอะไรขมุบขมิบ เดาว่ามันบ่นผมนี่แหล่ะ

   พอเข้ามาในบ้าน ก็พวกเดิมๆ แหล่ะครับ เพื่อนผม กับรุ่นน้องที่สนิทกัน เจเดินเข้ามาถึงก็เดินไปนั่งแทรกตรงที่ว่างระหว่างโมทย์กับตี๋ สองคนนี้ก็จงใจเหลือที่ไว้ให้เจน่ะแหล่ะ ด้วยความหมั่นไส้มันสามคน ก็เลยเดินไปนั่งแทรกระหว่างเจกับโมทย์มันซะเลย

   “ไรของมึงเนี่ย ตรงอื่นก็มีไม่นั่งมานั่งเบียดกู”โมทย์โวยทันทีเลยครับ

   “กูหมั่นไส้ มีไรมั้ย”พูดจบมันก็ทำหน้าบึ้ง มองน้องรหัสที่ผมนั่งบังตาละห้อย
   
   มองไปรอบๆ ก็เห็นเปานั่งกับรุ่นน้องผู้ชายอยู่สามคน คิดว่าน้องที่คณะมันน่ะแหล่ะ แต่มีคนหนึ่งนั่งมองเจมันตลอดเลย นั่งไปยิ้มไป เจมันก็ยิ้มแหยๆ ให้ทีนึง แล้วก็กินเหล้ากับคนอื่นๆ ต่อ ไม่หันไปสนใจคนนั้นเลย

   “ไปไหนมาเอ็กซ์ ไม่เข้าเรียนตอนบ่าย”เศกถามจากอีกฝั่ง มีกรกับเจนนั่งอยู่ใกล้ๆ คู่นี้ก็รักกันดีครับ

   “กลับบ้าน เอาของฝากไปให้แม่น่ะ”

   “อ้าวเหรอ แต่ตอนเช้าเห็นขับรถเข้าไปในม. นี่ เข้าไปทำไมล่ะ”เจนถามครับ

   “ไปส่งเจ”

   ...........................เงียบ...........................

   ผมพูดอะไรผิดเหรอ เห็นบางคนทำหน้าเอ๋อๆ ส่วนคนที่จ้องเจอยู่หน้าเหวอไปเลยครับ มีแต่พวกเจมันแหล่ะกันที่ไม่ได้รู้สึกอะไรกับเขา นั่งกินนั่งดื่มกันสองคน คุยอะไรกันก็ไม่รู้ จนมันรู้สึกถึงสายตาทุกคู่ที่มองไปที่มันนั่นแหล่ะ ถึงได้เงยหน้ามามองรอบๆ

   “มี..อะไร เหรอครับ”

   “เมื่อเช้าเอ็กซ์ ไปส่งน้องเจที่มหาลัยเหรอครับ”เศกถาม ถามย้ำทำไมเนี่ย

   “ครับ ก็อยู่ห้องติดกัน แล้วพี่เขาจะกลับบ้านพอดี ทำไมเหรอครับ”
 
   ..........เฮ้ออออออออ..........

   ผมได้ยินเสียงลอบถอนหายใจจากหลายๆ คน และบางคนทำหน้าไม่เข้าใจ แต่ตอนนี้ผมเริ่มเข้าใจแล้วครับ ว่าพวกมันเงียบทำไม

   “เป็นเชี่ยไรเนี่ย คิดไปถึงไหนกันเนี่ยพวกมึง”ผมด่าเสียงดังเลยครับ นี่ขนาดบอกว่าไปส่งยังมองผมอย่างอึ้งๆ ถ้าบอกว่านอนเฝ้าทั้งคืน แถมยังกอดด้วย แมร่งไม่คิดไปยิ่งกว่านี้เหรอ ไอ้พวกบ้า

   “กูเปล่านะ แค่...สงสัย”เสียงกรครับ

   “สงสัยเชี่ยไร ประสาทนะพวกมึง”ผมขี้เกียจถามอะไรต่อ ตอนนี้ดื่มเหล้าอย่างเดียวครับ ไอ้ตัวต้นเหตุก็นั่งตาแป๋ว ไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรกับเขาเลย

   ป้าบ!

   “โอ้ย!   เจ็บนะเนี่ย ตบไมอ่ะ”หมั่นไส้ครับ ตบหัวมันไปทีนึง มันขวับมามองผมตาขวางเลย

   “หมั่นไส้ว่ะ”พูดจบมันก็ด่าผมเบาๆ แต่อ่านปากได้ว่า ‘ไอ้บ้า’

[JENA]

เอ่อจบยังค่ะ คั่นปะเนี่ย

พี่เอ๊กซ์มีตบหัวน้องแก้เขิน
คุณเพื่อนก็น่ารัก รวมใจกันอึ้ง เด๋วได้มีอึ้งรอบสอง 

น้องเจน่ารักอ่ะ แล้วจะคอยดูว่ามีอะไรเกิดขึ้นมั้ย

 

[G_wa]

มาต่อแล้วนะ ตอนสุดท้ายสำหรับคืนนี้

ตอนแรกจีนึกว่าจะโพสไม่ขึ้นแล้ว โพสตั้งสองรอบแล้วหลุดตลอดเลย
อ่านตอนนี้แล้วขอให้หลับฝันดีนะคะ


เอาตอนต่อไปมาสปอยอ่ะ หุหุ

****************************************************

   “ว่าไงครับเกต”ผมส่งเสียงทักไป

   “เจว่างรึเปล่า เกตอยากคุยด้วย”เสียงเธอดูเครียดๆ ผมเลยไม่กล้าตัดบทวางเหมือนทุกครั้ง



 

[@BUA@]

 

อ่านจากที่สปอย

ตอนหน้ามีเครียด   



ขอบคุณนะคะจี 

[Pztor]

 
ชอบบบบบบบบบบ เจ

[min_min]

เหอๆๆๆ   ตอนหน้า  บอกเลิกเกต

แล้วมาขอคบพี่เอกซ์ชิมิ

หุหุ  ลุ้น  อย่างแรงงงงงงงง

ชอบน้องเจ  มามะ  มาอ้อนพี่เร้ววววว

 

[T-Jang]

น้องเจก็น่ารัก 
แต่น้องจีน่ารักกว่า  มาลงซะดึกเชียว พักผ่อน มั่งนะ

[mist]

 

[Turn_righT]

ตอนหน้าคงมีเคลียร์แล้วสินะตาเจขี้อ้อน...

เป็นกำลังใจให้คนแต่งจ้า...+1 ไปเลย  ชอบจริงๆ

[pongsj]

แง้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ค้างคามาต่อด่วนเลย

[niph]

เอาละ ไอ้เจไม่คิดอะไร

แต่พี่เอ๊กซ์เริ่มคิดแระ

ตามลุ้น 

[13th Devil]

  ... มีการเอาตัวอย่างมาสปอยด้วย

[Pztor]

 
มารอครับ

[jb]

มาต่อออออออออออเถอะครับ

[IZE]

น่ารัก ดี อิอิ ชอบๆๆๆ

[mu_off]

อิอิ  ยังไงพี่เอ๊กซ์กะน้องเจก็น่ารักอยู่ดี   

.....

  

มีสปอยด้วย  มาต่อไวๆน๊าค้าบ

[fannan]

น่ารักมากกกกกก

[TONG]

มีตัวอย่างมายั่วกันอีก

ชอบเรื่องนี้จริงๆนะเนี่ย น่ารักจังเลยทั้งเอกซืทั้งเจ

[คุณหมาหยอกไก่]

 

ชอบจังเลยยยยยย

[satan666]

สุขสันต์วันคริสมาสค่ะ

มีความสุขมากๆน๊า

 

[G_wa]

แหะ แหะ มาดึกเลยคืนนี้

สุขสันต์วันคริสมาสต์นะคะ

***************************************************************************************************




   ไม่คิดว่าอั้มจะรู้จักกับพวกพี่ๆ ด้วย ดูแล้วน่าจะเป็นน้องที่คณะพี่เปา ที่โรงอาหารก็คิดว่ารอดแล้วเชียว ไม่คิดว่าจะต้องมานั่งใกล้กันแบบนี้อีก ผมน่ะไม่ได้เขินหรอกนะที่เขาเอาแต่นั่งจ้อง แต่มันทำตัวไม่ถูก เคยเจอแต่พวกแซวสนุกปาก ซึ่งผมก็ตอกกลับหน้าหงายเสมอไอ้ที่จะมาแบบดีๆ จริงจังแบบนี้ไม่ค่อยมีครับ

   หลังจากคืนก่อนที่คุยกับเกต เธอก็โทรมาอีกหลายครั้ง แต่ผมรับบ้างไม่รับบ้าง แต่ไม่ได้โทรกลับเลย ตอนนี้ก็เหมือนกัน ผมหยิบมาดูเบอร์ แล้วก็เก็บลงกระเป๋ากางเกงเหมือนเดิม แล้วก็นั่งชนแก้วคนโน้นคนนี้ อั้มกับเพื่อนๆ ก็มียกชนกันบ้าง แต่ยังไม่ได้คุยกัน
   
   “อ่ะ”

   “ไรของมึง”อยู่ดีๆ ตี๋ก็ยื่นโทรศัพท์มันมาให้ผม

   “ของมึงอ่ะ คุยซะ”ตี๋จับมือผมไปรับโทรศัพท์ ตี๋ไม่ได้เมมชื่อไว้ แต่เบอร์นี้ผมรู้ครับ ก็ที่โทรเข้าเครื่องผมสายแทบไหม้เมื่อกี้ไง

   “ว่าไงครับเกต”ผมส่งเสียงทักไป

   “เจว่างรึเปล่า เกตอยากคุยด้วย”เสียงเธอดูเครียดๆ ผมเลยไม่กล้าตัดบทวางเหมือนทุกครั้ง

   “เดี๋ยวเจโทรกลับนะครับ เกรงใจตี๋มัน แค่นี้ก่อนนะ”ผมกดวางแล้วยื่นโทรศัพท์คืน พี่ๆ เพื่อนๆ ก็เริ่มแซวกันเลยครับ

   “พูดซะเพราะเลยเว้ยไอ้เจ คุยกับแฟนล่ะสิ”เสียงพี่กรดังมาจากอีกฝั่ง

   “แหม อย่างนี้ก็หลอกพี่สิคะน้องเจ ไหนบอกว่าไม่มีแฟน”พี่หน่อยก็รับต่อ ตบท้ายด้วยพี่เจนคนสวย

   “ไหนว่าชอบพี่ไงคะน้องเจ เจ้าชู้นะเรา ทำพี่หวั่นไหว”

   “โถ่พี่เจนก็ ว่าไปนั่น ผมชอบพี่ไม่ได้หรอกครับ เดี๋ยวกรเตะเอา ผมยังอยากเรียนจบอยู่นะครับ ถ้าอยากหวั่นไหว ก็หวั่นไหวกับคนข้างๆ พี่ไปก่อนนะคร้าบบบบ”ผมก็แซวกลับ พี่เจนก็หน้าแดง เล่นสวีทกันซะน้ำทะเลหวานขนาดนั้น ใครจะไม่รู้ครับ

   ผมเดินเลี่ยงๆ พี่เขาออกมาโทรศัพท์ข้างนอก ก็เลยรู้ว่าเกตต้องขึ้นมาดูชุดสำหรับเชียร์รีดเดอร์เสาร์นี้ ก็มากับเพื่อนๆ เธอนั่นแหล่ะครับ อยากให้หาที่พักให้หน่อย

   “ก็มาพักห้องเจนี่แหล่ะ มาแค่คืนเดียวนี่ เดี๋ยวเจไปค้างกับตี๋มันก็ได้”

   “เอางั้นเหรอ งั้นเสาร์นี้เจอกันนะ”

   “ครับ แค่นี้ก่อนนะ เจยุ่งๆ นิดหน่อยน่ะ”ผมวางสายจากเธอไปแล้ว แต่ยังนั่งอยู่ที่โต๊ะหินอ่อนข้างกำแพงบ้าน ผมยังไม่อยากพบเธอตอนนี้เลย ผมจะไม่โทษเธอเลยถ้าเธอจะเลิกกับผม เพราะผมไม่ค่อยได้เอาใจใส่เธอเหมือนเมื่อก่อน และผมตั้งใจละเลยเธอ

   “เจ”เสียงเรียกเบาๆ ที่เก้าอี้ข้างๆ ผม ผมหันไปตามเสียงเรียงก็พบว่าอั้มนั่งมองผมอยู่ คงมองอยู่สักพักแล้ว

   “ครับ”

   “ไม่นึกว่าจะเจอเจที่นี่นะ”

   “อ้าว ทำไมล่ะ คิดว่าหน้าอย่างเจจะไม่กินเหล้าเหรอไง”ครับ ผมมันหน้าอ่อน(หัด)

   “เปล่า เพียงแต่เคยได้ยินพี่เปาพูดถึง เราเป็นน้องรหัสพี่เปาน่ะ”

   “พูดว่าไรเหรอ”

   “ก็...ที่เคยมีเรื่องกับพี่ฟ้าไง พี่เปาบอกว่าพี่ฟ้าแกจะจีบน้องรหัสพี่โมทย์ แต่โดนด่าหน้าหงาย แถมโดน
เพื่อนพี่โมทย์เตะเอาด้วย”เอ๋...ทำไมเพื่อนกันเผากันเองหว่า หรือว่าพี่เปาไม่ถูกกับพี่ฟ้าเนี่ย

   “พี่เปากับ..พี่ฟ้า ไม่ถูกกันเหรอ”

   “ก็สนิทกันดี ที่รู้ก็เพราะพี่ฟ้าน่ะแหล่ะ...เอาแต่พูดว่าน้องเจน่ารักอย่างนั้นอย่างนี้ พี่เปาก็เลยแซวกลับ เราก็เลยถามว่าเจไหน พี่เขาเลยเล่าให้ฟัง”

   “อ๋อ...เหรอ เราว่าวันนั้นพี่เขาเมาน่ะ เลยแซวแรงไปหน่อย คงไม่มีอะไรหรอก”อย่างไอ้พี่ฟ้าเนี่ยนะจะมาชมผม วันนั้นทั้งด่าทั้งกัด ไม่ฟาดปากกันก็บุญแล้ว

   “ไม่ใช่หรอก เจไม่รู้ตัวเหรอ ว่าพี่ฟ้าน่ะชอบเจ เห็นบอกว่าพยายามจะคุยด้วย แต่...คนรอบๆ ตัวเจกันซะขนาดนั้น แถมวันนั้นเห็นบอกมามีผู้ชายมาหาอีก คงหึงน่ะ”

   “บ้าเหรออั้ม เราเป็นผู้ชายนะ พี่เขาก็เป็นผู้ชาย”ไอ้บ้านี่พูดไรของมันเนี่ย

   “ก็พี่ฟ้าเขาเป็นเกย์ ใครๆ ก็รู้”

   “เอ่อ....เหรอ”

   “เราก็เป็นนะ แต่เราคงเป็นไบฯ มากกว่า เพราะเพิ่งมีเจนี่แหล่ะที่เราชอบมากขนาดนี้ แต่...เราไม่ได้หวังอะไรหรอกนะ แค่เป็นเพื่อนก็พอ”

   เหวออออออ ไอ้บ้า มาบอกชอบอะไรหน้าบ้าน พูดไม่อายรึไงฟะ มึงไม่อาย กูอายนะ

   “เจ...รังเกียจเรามั้ย ที่เราเป็นแบบนี้”อั้มก้มหน้าลงแล้วถามผมเบาๆ ทำให้ผมรู้สึกไม่ดีเลยครับ

   “ไม่ได้รังเกียจหรอก ชีวิตใครก็ชีวิตมัน ขอแค่ใช้ชีวิตแบบตรงไปตรงมาก็พอ”ผมพูดตามที่ผมรู้สึก ไม่ได้หวังว่าจะปลอบ หรือทำให้อั้มรู้สึกดีขึ้นมาหรอก คนเราถ้าไม่ซื่อสัตย์กับตัวเองก็คงไม่มีทางมีความสุข

   “ขอบคุณนะ น้อยคนที่จะคิดแบบเจ เราเข้าไปในบ้านกันเถอะ ออกมานานแล้ว”

   “ไปสิ”ผมสองคนลุกขึ้นแล้วก็เดินเข้าไปในบ้าน รู้สึกถึงสายตาหลายคู่มองมา ผมก็เดินกลับไปนั่งที่ ข้างๆ พี่เอ็กซ์กับตี๋ ยังไม่ทันนั่งเต็มก้นเลย เจ้าของสายตาพวกนั้นก็ถามทันทีเลย

   “คุยไรกันวะมึง”

   “คุยกับใครน่ะ”

   “รู้จักกันเหรอครับน้องเจ”

   ไม่ต้องบอกก็รู้ครับ ว่าคำถามไหนเป็นของใคร ดีนะครับที่โก้ไม่ได้มาด้วย

   “จะให้ตอบของใครก่อนดีล่ะ”ผมกวาดสายตาไปทั้งสามคนเลย

   “ตอบมาให้หมดน่ะแหล่ะ เรียงลำดับเหตุการณ์มาเลยก็ดี”นี่ครับ ให้ทายว่าใคร ดุๆ บ้าอำนาจแบบนี้มีคนเดียวครับ พี่เอ็กซ์นั่นเอง

   “ไปคุยเรื่องพี่ฟ้า ว่าวันนั้นเขา...........ไม่เล่าได้ป่ะ”เล่าไปแล้วกระดากปากครับ มีผู้ชายมาหึงตัวเองเนี่ย ไม่ภูมิใจเลย

   “ไม่ได้”ประสานเสียงกันเชียวนะ

   “จะเสียงดังกันทำไมเนี่ย คนอื่นมองหมดแล้ว เดี๋ยวเล่าตอนกลับแล้วกัน”

   “งั้นกลับ”

   “เฮ้ย! บ้าเหรอ ไม่ต้องถามแล้ว ไม่บอก กินๆๆ”พี่โมทย์ครับ บ้านพี่น่ะอยู่นี้ จะกลับไปไหนครับ ผมไม่สนใจแล้วครับ นั่งกินอย่างเดียว พี่โมทย์ก็มองผมค้อนๆ แต่ผมไม่สน ตี๋มันก็เขย่าแขน เออ เขย่าไป ถือว่าผสมเหล้า ส่วนพี่เอ็กซ์ จะจ้องผมให้ทะลุถึงไส้ติ่งเลยรึไง นับวันพวกนี้ยิ่งประสาทครับ
   
   นั่งกิน นั่งดื่ม กันเรื่อยๆ คราวที่แล้วไม่มีโอกาสได้คุยกับพี่เปาเท่าไหร่ แต่วันนี้พอได้คุยได้พี่แกเป็นคนตลกดีครับ อั้มก็ไม่ได้ดูเป็นคุณหนูแบบที่ผมเห็น กับเพื่อนมันก็พูดมึงกู เล่นหัวกันตามประสาผู้ชาย ดูไม่ออกเลยครับว่ามันชอบผู้ชาย ความรู้สึกอึดอัดใจที่จะพูดคุยด้วยในตอนแรกก็หายไปแล้ว เมื่อของกินเริ่มหมดก็เตรียมกลับครับ

   “เจกลับยังไง ให้เราไปส่งไหม”อั้มถามผมตอนที่พวกเราเริ่มทยอยกันออกมานอกบ้าน

   “มะ..”

   “ไม่ต้อง! เดี๋ยวเจกลับกับพี่”เสียงพี่เอ็กซ์พูดอยู่เหนือหัวผม หันไปดูก็เห็นพี่โมทย์กับตี๋ยืนอยู่ด้วย

   “เราอยู่หอเดียวกับพี่เอ็กซ์น่ะ อั้มกลับเถอะ ขอบใจนะ”ผมส่งยิ้มให้ เมื่อเห็นอั้มทำหน้าเจื่อนๆ

   “อืม งั้นเดี๋ยวเราโทรหานะ”

   “อื้ม”ผมพยักหน้ารับ แล้วโบกมือให้ในขณะที่ตัวผมเองถูกลากถูลู่ถูกังโดยตี๋และพี่โมทย์

   ขึ้นรถพี่เอ็กซ์ปุ๊ป ก็เห็นสิ่งผิดปกติเลยครับ

   “อ้าวพี่โมทย์ไม่นอนบ้านเหรอครับ จะไปไหนน่ะ”

   “ไปนอนห้องเอ็กซ์มัน อย่าเพิ่งเปลี่ยนเรื่อง เล่ามาเลย”

   “เล่าไรครับ”....อ๋อออออ โหพี่ อยากรู้อะไรขนาดนั้นเนี่ย

   “ไม่ต้องทำซื่อเลยมึง อยู่ดีๆ ไปคุยกับมันได้ไง ไหนบอกไม่ชอบ”ไอ้ตี๋นี่ กูไม่ได้แกล้งซื่อนะ

   “แสดงว่ารู้จักกัน ไปรู้จักได้ไงครับ”

   “ก็คนที่นี้แหล่ะ ที่มันเคยขอเบอร์มันจากเก๋ไป ขอไปตั้งนานแล้ว”อืมดี ไม่ต้องตอบ

   “ขอไปทำไม”ขนาดขับรถอยู่ยังอยากมีส่วนร่วม...คนเรา

   “นั่นสิ แล้วคุยอะไรกันตั้งนานครับเจ”คือตอนนี้พวกเขาจะให้ผมตอบแล้วใช่ไหมเนี่ย

   “ก็คุยกันเฉยๆ คุยเรื่องพี่ฟ้าน่ะ”

   “ไอ้ฟ้ามันทำไมอีก”พี่เอ็กซ์เอ้ยยย นับวันยิ่งเถื่อนนะผมว่า

   “ไม่ทำไมหรอก อั้มเขาบอกว่าพี่ฟ้าน่ะชอบผม”

   “เฮ้ย!!”

   “ไม่ต้องตะโกนได้มั้ย! พี่เอ็กซ์! ขับรถน่ะหันไปมองทางด้วย”เกือบตายครับ อยู่ดีๆ หันมาพร้อมกัน

   “อย่าเพิ่งเล่าต่อนะ รอไปถึงห้องก่อน ไม่มีสมาธิขับรถว่ะ”ดีครับ ผมก็ยังไม่อยากตาย แล้วเรื่องแค่นี้ทำเป็นเรื่องใหญ่เรื่องโต

   ตอนนี้ทั้งสามหนุ่มนั่งล้อมผมอยู่ กลัวผมหนีหรือไง ยังไงนี่มันก็ห้องผมนะ

   “ไอ้อั้มมันมั่วรึเปล่ามึง คนชอบกันที่ไหนจะปากหมาใส่แบบนั้น”

   “ตอนแรกกูก็คิดงั้นแหล่ะว่ะตี๋ แต่พออั้มมันบอกว่าพี่ฟ้าเป็นเกย์ กูเลยเชื่อ”

   “เฮ้ยจริงเหรอเจ พี่ไม่เห็นรู้”

   “มึงไม่รู้คนเดียวมั้งโมทย์ คนอื่นเขารู้กันทั่วมหาลัยแล้ว ขนาดกูไม่สนิทยังรู้เลย”

   “แล้วไงต่อครับน้องเจ”

   “ก็ไม่แล้วไง ก็คุยกันแค่นี้ ที่หายไปนานเพราะคุยโทรศัพท์”

   “จริงเปล่า โกหกรึเปล่าเนี่ย”

   “มึงไม่เชื่อกูแล้วถามไมวะไอ้ตี๋ ไปๆ แยกย้ายกลับห้องใครห้องมันได้แล้ว จะนอน ง่วง”ผมก็ทั้งผลักทั้งดึงให้ยักษ์ตัวโตๆ สองตัวออกจากห้องผม ส่วนตี๋คืนนี้ค้างครับ ผมเอากางเกงให้มันใส่ ปกติถอดเสื้อนอนครับ ส่วนมันใส่เสื้อผมไม่ได้อยู่แล้ว ใส่ทีไรกลายเป็นเสื้อเอวลอยทุกที

   “เออตี๋ วันเสาร์กูไปค้างด้วยนะ”ผมนอนพลิกตัวไปหาตี๋ที่นอนหงายอยู่ข้างๆ มันหันหน้ามาถามผม

   “ทำไมวะ”

   “เกตจะมาว่ะ เห็นว่าจะพาเพื่อนมาซื้อของกัน เลยจะให้ค้างที่ห้อง”

   “เออได้ นอนเหอะ”

   ตี๋มันคงหลับไปแล้ว แต่ผมยังลืมตาอยู่ ผมอยากให้วันเสาร์มาถึงช้าๆ จัง หรือไม่ก็ขอให้ผมไม่ว่างในวันนั้นด้วยเถอะ บอกตรงๆ ว่าผมรู้สึกกลัวอยู่ลึกๆ ในใจ และผมเริ่มรู้แล้วว่าผมกลัวอะไร

[fc_uk]

ง่ะ Happy Xmas ครับคุณจี

ขอบคุณสำหรับคืนนี้นะครับบบบบบ

เอาไป 1 +