ตอนที่ 9
ผมพูดออกไปนิ่งๆก่อนจะยิ้มอย่างสะใจที่ไอ้เด็กนั่นสติแตกขึ้นมาอีกรอบ หมอนั่นพยายามจะเข้ามาต่อยผมแต่ติดที่จีอารั้งแขนเอาไว้
“คุณไม่มีสิทธิ์ทำกับจีอาแบบนี้!”
“จีอาบอกนายหรือนายคิดเอาเองล่ะ ดูจีอาก็ออกจะมีความสุขดีนี่นาเวลาที่ฉัน “ใส่” มันเข้าไปน่ะ”
“นิกซ์!” ตะวันตวาดฉับก่อนที่จะพาจีอาเข้าห้อง ปล่อยให้ลูกผู้ชายสามคนเคลียร์กันเอาเอง
โอเค ผมรู้ครับว่าตะกี้ผมพูดแรง(ออกจะแรงมากด้วยซ้ำ) แต่มันโมโหนี่หว่า!
“เอ่อ...น้อง พี่ว่าค่อยๆคุยกันดีกว่านะ อย่ามีเรื่องกันเลย” ไอ้นอสเค้าไปคุยดีด้วย เด็กนั่นมองมันแว๊บนึงก่อนจะกระฟัดกระเฟียดหัวเสียแต่ก็ยอมสงบสติอารมณ์
ยอมรับครับว่าผมผิดที่หลอกฟันจีอาแบบหน้าด้านๆ แต่ผมพร้อมที่จะรับผิดชอบทุกอย่างอยู่แล้ว.....
.....แม้ว่าผมจะไม่ได้รักจีอาก็เถอะ“คุณหลอกจีอา คุณใช้ความไร้เดียงสาของจีอาเป็นเครื่องมือทำลายความบริสุทธิ์ของเพื่อนผม!”
“ฉันไม่ได้หลอก”
“แล้วแบบนี้มันหมายความว่าไง!”
“ก็ถ้าฉันจะนอนกับใครซักคนที่ชอบ มันคงไม่ผิดหรอกใช่ไหม” ผมยักไหล่เหมือนไม่แคร์อะไร แต่รู้สึกเกลียดชะมัดกับสายตาจ้องจับผิดของไอ้นอสเนี่ย!
“ชอบ? มึงชอบจีอา?”
“เออ กูชอบ”
“ทำไมกูไม่รู้?”
“แล้วทำไมมึงต้องรู้ด้วยวะ เป็นถุงยางตอนกูใช้กับจีอารึไง” ผมตอบกวนๆเลยโดนไอ้นอสตบหัวเข้าให้โทษฐานกวนตีนไม่ดูเวลา เด็กเรียวนั่งกอดอกมองหน้าผมเหมือนกำลังพิจารณาอะไรซักอย่างก่อนจะถอนหายใจ
“คุณชอบจีอาจริงๆหรอ?” ผมไม่ตอบแต่พยักหน้ากลับไปแทน “ก็ได้...ผมจะเชื่อคุณ แต่ถ้าผมรู้ว่าคุณโกหก ถึงวันนั้นผมจะทำทุกอย่างเพื่อเอาจีอาไปจากคุณ!” เด็กนั่นพูดเสียงเข้มก่อนจะลุกขึ้นเข้าห้องไปดูจีอา
ผมเดาะลิ้นแสร้งทำท่าสบายใจต่อหน้าไอ้นอสทั้งๆที่ในใจมันอึดอัดจนแทบจะระเบิด!!
.....ไม่ใช่ว่าจีอาไม่น่ารัก
.....ไม่ใช่ว่าจีอาไม่ดี
เพียงแต่ตอนนี้.....จีอายัง “ไม่ใช่” สำหรับผมก็แค่นั้นเองSex Syndrome ● ขอโทษที...ที่ผมติด “เซ็กส์”
Gea’s sideผมทำให้เรียวกับคุณนิกซ์ทะเลาะกันรึเปล่านะ?
เหลือบมองหน้าพี่ตะวันที่เอาแต่กัดปากขมวดคิ้ว มือก็ลูบหัวผมไปด้วยแต่ใจลอยอยู่ชัดๆ.....นี่ผมเป็นต้นเหตุให้ทุกคนเครียดกันใช่ไหม?
แย่จริงๆเลย แบบนี้คุณนิกซ์คงจะไม่พอใจผมแน่ๆ ล...แล้วถ้าคุณนิกซ์ไล่ผมออกจากคอนโด ผมจะทำยังไงดี...จะทำยังไงดี...
“จ...จีอา! ร้องไห้ทำไม!”
“จีอา จ...จีอา....ฮึก! พี่ตะวัน จีอาทำให้ทุกคนเครียด จีอาขอโทษฮะ” พี่ตะวันรวบตัวผมเข้าไปกอดก่อนที่จะโยกตัวเหมือนปลอบเด็ก ผมสะอึกสะอื้นกับอกพี่ตะวันด้วยความรู้สึกผิด
“ไม่ใช่นะ จีอาไม่ผิดนะครับ อย่าร้องไห้สิ”
“แต่จีอา...บอกเรียว ฮึก! ว...ว่าจีอากับคุณนิกซ์ไม่ได้เป็นแฟนกัน เรียว...เรียวเลยโกรธ”
“เรียวไม่ผิดหรอกครับ คนที่ผิดน่ะนิกซ์ตะหาก!”
“คุณนิกซ์...ฮึก! ผิดยังไงฮะ” พี่ตะวันชะงักค้างไปเล็กน้อยก่อนจะกอดผมแน่นขึ้น แต่กลับไม่มีคำตอบให้.....ทำไมกันนะ
คุณนอสเปิดประตูชะโงกหน้าเข้ามาก่อนจะยื่นยาให้ให้พี่ตะวัน ก่อนจะยิ้มเอ็นดูให้ผมแล้วกลับออกไป พี่ตะวันสั่งให้ผมกินยาแล้วนอนและห้ามคิดมาก ก่อนจะหลับไปผมเคลิ้มๆและเหมือนได้ยินพี่ตะวันพูด.....
“ขอโทษแทนนิกซ์ด้วยนะจีอา.....”+
+
+
+
+
ผมตื่นมาอีกทีก็ปาเข้าไปเกือบบ่ายแล้ว รู้สึกว่าไข้ลดลงแต่ยังมีอาการปวดเมื่อยตามตัวอยู่บ้าง แต่ยังเจ็บตรงนั้น...ที่ทำกับคุณนิกซ์อยู่เป็นพิเศษ
เดินเซๆออกจากห้อง คุณนิกซ์นั่งดูทีวีอยู่ที่โซฟาห้องรับแขก ได้ยินเสียงคุยโทรศัพท์แว่วๆพร้อมเสียงหัวเราะ ผมเลยเดินย่องให้เบาที่สุด แต่ก็ไม่วายขาอ่อนทรุดฮวบลงกับพื้นแถมยังกวาดเอาแจกันตกแตกอีกด้วย
เพล้ง!!“จีอา!.....แค่นี้ก่อนนะครับเลดี้” คุณนิกซ์วางสายก่อนจะวิ่งเข้ามาพยุงผม...แย่แล้ว จะโดนดุเรื่องที่ทำแจกันแตกมั๊ยเนี่ย! “อยู่เฉยๆ เดี๋ยวฉันอุ้มเอง”
“เอ่อ...ไม่เป็นไรฮะ ผม...”
“เงียบเถอะหน่า” คุณนิกซ์พูดเสียงดุก่อนจะช้อนตัวผมขึ้นแล้วพาไปนั่งที่โซฟา “นั่งนิ่งๆนะ เดี๋ยวฉันไปเก็บกวาด ห้ามเถียงด้วย!”
“ฮะ...” คุณนิกซ์ยิ้มบางให้ก่อนจะหอมแก้มผม เอ่อ...ทำแบบนั้นเดี๋ยวก็ติดไข้กันพอดี!
ไม่นานคุณนิกซ์ก็กลับมาพร้อมข้าวต้มปลาร้อนๆกลิ่นหอมฉุย ผมนวดท้องตัวเองเบาๆเมื่อเริ่มรู้สึกตัวว่าจริงๆแล้วหิวเอามากๆ
“ตะวันทำไว้ให้ก่อนกลับน่ะ”
“น่ากินจังเลยฮะ”
“ก็กินเยอะๆ จะได้กินยาแล้วก็ไปนอนพัก”
“แต่ผมเบื่อนอนแล้ว.....” ก้มหน้าพึมพำบอก ไม่อยากดื้อแต่ผมไม่อยากนอนแล้วจริงๆ คุณนิกซ์เงียบไปก่อนจะก้มลงประกบปากผมอย่างรวดเร็ว
ลิ้นร้อนๆชอนไชไปทั่วโพรงปาก มือหนาลูบแก้มผมเบาๆยิ่งทำให้รู้สึกจั๊กจี้จนขนลุก คุณนิกซ์ดูดลิ้นผมสลับดูดดุนริมฝีปากแผ่วเบาก่อนจะผละออก
“อืม...ไม่มีไข้แล้ว ไม่ต้องนอนก็ได้”
น...นี่เค้าวัดไข้กันแบบนี้หรอฮะ!!
“หึหึ หน้าแดงเชียวนะ” คุณนิกซ์หอมแก้มผมก่อนจะเลื่อนชามข้าวต้มให้ ผมก้มหน้าลงมือกินด้วยความเอร็ดอร่อยผสมความเขินอาย
“คุณนิกซ์ฮะ...เรียว...เอ่อ เพื่อนผมกลับไปนานแล้วหรอฮะ”
“กลับไปตั้งแต่ที่นายเข้าห้องไปแล้วล่ะ”
“อ่อ...ฮะ...”
“หมอนั่นเป็นใคร?”
“เรียวหรอฮะ? เรียวเป็นหัวหน้าห้อง นิสัยดีมากๆเลยด้วย” ผมอมยิ้มเมื่อนึกถึงตอนที่ได้รู้จักกับเรียว ทั้งๆที่คนทั้งห้องเตือนผมแบบนั้นแท้ๆ แต่เรียวกลับดูไม่เป็นอันตรายเลยซักนิด
“นายชอบมันหรอ?”
“ชอบสิฮะ ก็เรียวนิสัยดี ยอมคบกับผมด้วย”
“คบ? เป็นแฟน?” คุณนิกซ์ขมวดคิ้วถามเสียงเข้ม แย่แล้ว...ผมพูดอะไรผิดเนี่ย
“ม...ไม่ใช่ฮะ เป็นแค่เพื่อนกันเฉยๆ”
“แล้วทำไมหมอนั่นต้องโกรธฉันขนาดนั้นด้วย แฟนก็ไม่ใช่”
“ผมก็ไม่รู้ฮะ แต่เรียวเข้าใจว่าผมกับคุณนิกซ์เป็น.....เอ่อ เป็นแฟนกัน” พูดแล้วก็ต้องก้มหน้างุด ได้ยินเสียงคุณนิกซ์หัวเราะเบาๆก่อนที่มือหนาจะเอื้อมมาลูบหัวผม.....
Nyx’s side“งั้นก็เป็นแฟนกันจริงๆเลยดีมั๊ย?”ไม่รู้อะไรดลใจให้ผมถามจีอาออกไป อาจจะเป็นเพราะปากแดงๆที่กำลังงับช้อน หรืออาจเป็นเพราะแก้มแดงๆที่กำลังเขินอาย หรืออาจเป็นเพราะกลิ่นหอมๆรสชาติหวานๆของจีอา.....
หรืออาจเป็นเพราะทุกส่วนของจีอา ที่ทำให้ผมอยากจะกินแล้วกินอีกจีอาเงยหน้ามองผมด้วยความแปลกใจ ตาที่โตอยู่แล้วยิ่งเบิกกว้างจนอดไม่ได้ที่จะหัวเราะ ปากบางอ้าเหวอแถมยังเผลอทำช้อนหล่น
“ค...คุณนิกซ์...”
“ว่าไง เป็นแฟนกันนะ” ผมถามย้ำอีกครั้ง ปฏิกิริยาที่ได้กลับมาคือแก้มที่แดงอยู่แล้วยิ่งแดงหนักเข้าไปอีก
.....น่ารัก จนอยากจะจับปล้ำซะเดี๋ยวนี้เลย!.....
“แต่ผม...ผมกลัวคุณท่านจะว่า”
“ไม่เกี่ยวกับพ่อนิ เป็นแฟนฉันนะไม่ได้เป็นแฟนพ่อ”
“ท...ทำไมเป็นผมล่ะฮะ?” เจอคำถามนี้เข้าไป...ตอบไม่ถูกเลยครับ
“ก็เพราะว่าเป็นจีอาน่ะแหละ เป็นคนอื่นไม่ได้หรอก”
ผมยอมรับว่าที่ขอจีอาเป็นแฟนส่วนหนึ่งเพราะไอ้เด็กปากดีนั่น มันทำตัวหวงจีอาเหมือนตัวเองเป็นแฟน แต่ในเมื่อจีอาบอกเองว่าเป็นแค่เพื่อนกัน ผมจึงไม่ควรปล่อยโอกาสนี้ให้หลุดลอยไป
อาจจะดูเห็นแก่ตัว อาจจะดูเป็นคนเลว แต่ในเมื่อมีโอกาสแล้ว.....ใครจะปล่อยไปให้โง่!
“คำตอบล่ะ?”
“ก...ก็ได้ฮะ” จีอาตอบเสียงเบาแต่แก้มแดงด้วยความอาย ผมจัดการคว้าเด็กน้อยมาประกบจูบดูดดื่มแทนคำขอบคุณ จีอาหัวเราะคิกคักก่อนจะกอดผม
ถ้าผมได้ครอบครองจีอาอย่างถูกต้อง...คราวนี้ไม่ว่าใครหน้าไหนก็ไม่มีสิทธิ์ว่าผมทั้งนั้น
ไม่ได้รัก.....ก็ไม่ได้แปลว่าจะฟันแล้วทิ้งนี่
.....แต่จะฟันต่อไปเรื่อยๆตะหาก หึหึPLEASE TBCกราบสวัสดีทุกท่าน~
เป็นอย่างที่คิดกันหรือเปล่า??
หรือถ้าใครที่ไม่ได้เป็นอย่างที่คิด ก็อย่าเอาอะไรขว้างกระป๋องเลยนะ
กระป๋องไม่ผิด คนผิดน่ะเจ้านิกซ์คนเดียวเลย! (โทษลูก)
เอาน่ะ! รักกันเร็วไปเดี๋ยวมันหมดสนุกกันพอดี คึคึ
ขอโทษที่ให้รอนานนะคะ ช่วงนี้สมองว่างเปล่าจริงๆ
ตอนนี้ก็ยังไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่ แต่...ไม่อยากให้นักอ่านรอกันอีกแล้ว
สัญญาต้องเป็นสัญญา~
ตอนหน้าเจอกันอีกที...อาจจะหลังสงกรานต์นะคะ
วันศุกร์นี้กระป๋องจะเข้ากรุง ไปดูคอนฯ KW
แล้วอยู่ยาวๆจนสงกรานต์นู่นนนนน อาจจะไม่มีเวลาเขียนนิยาย
แต่ก่อนไปจะพยายามคั้นสมองเขียนออกมาค่ะ ช่วงสงกรานต์ถ้าสะดวกจะลงให้
ขอบคุณทุกคอมเมนท์และบวกเป็ดขอรับ!
ติดตามความเคลื่อนไหวได้ที่
FAN PAGE หรือ
Twitter iPongPaengแฟนเพจนี้นอกจากจะอัพความเคลื่อนไหวเกี่ยวกับนิยายแล้วยังมีมังงะแปลไทยที่กระป๋องแปลเองแจกให้อ่านกันด้วยนะคะ แล้วก็จะมีภาพการ์ตูนวายหื่นๆ เอ้ย! น่ารักๆให้สูบกันด้วย หุหุ ใครเสพย์ติดความวายก็ไลค์คึกันได้เล้ย! (ปล.เห็นนักเขียนท่านอื่นมีเลยอยากมีบ้าง คึคึ)
