ตอนที่ 6
ผมตื่นมาตอนเช้าก็ไม่เห็นคนที่นอนอยู่ด้วยกันตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูก็เห็นข้อความจากไอ้นอสว่ามันกลับไปอาบน้ำแต่งตัวที่คอนโดมัน เจอกันที่มหา’ลัยเพื่อส่งงาน.....ผมนั่งรวบรวมสติเล็กน้อยก่อนจะลุกขึ้นออกไปตามหาอีกคน
“ตื่นแล้วหรอฮะ?” จีอายิ้มหวานยืนทำอาหารเช้าอยู่ในครัว ผมพยักหน้าให้เล็กน้อยก่อนเดินไปนั่งที่โต๊ะกินข้าว
“นายตื่นนานแล้วหรอ?”
“ก่อนคุณนอสกับพี่ตะวันจะกลับไปไม่นานฮะ”
“สองคนนั้นกลับไปตอนไหน?”
“ประมาณหกโมงฮะ”
“แสดงว่านายตื่นตั้งแต่ตีห้า?”
“ผมชินน่ะฮะ อยู่บ้านต้องตื่นเช้ามาช่วยพ่อแม่ทำงานบ้าน” จีอายิ้มให้ผมเหมือนเป็นเรื่องปกติ แอบทึ่งในความเป็นเด็กดีของอีกคนแล้วรู้สึกอายตัวเอง
ถ้าวันไหนไม่มีเรียนหรือธุระต้องออกไปข้างนอก ตะวันยังไม่แหย่ตูดผมก็ไม่ตื่นหรอก!
“หลังจากนี้ไม่ต้องตื่นเช้าขนาดนั้นก็ได้ ไม่มีอะไรให้ลุกมาทำตั้งแต่เช้าหรอก”
“ผม...ตื่นมาปัดกวาดเช็ดถูหมดแล้วฮะ”
“เฮ้ย! นั่นมันหน้าที่แม่บ้าน อยากให้เขาตกงานรึไง” ผมตกใจเล็กน้อยที่จีอามาทำงานบ้านแบบนี้ พ่อส่งเด็กน้อยมาให้ดูแลผมก็จริง แต่เรื่องทำความสะอาดห้องมีแม่บ้านทำประจำอยู่แล้ว
“ไม่อยากฮะ...ผม...ขอโทษ” ก้มหน้างุดซะน่าสงสาร ผมเลยเดินไปจูงมือให้มานั่งบนตักคุยกัน
“ไม่ได้โกรธ แต่ไม่อยากให้ทำ ถ้าชินที่ต้องตื่นเช้าก็มานั่งอ่านหนังสือหรือออกกำลังกายก็ได้ ข้างล่างมีฟิตเนสเปิดตลอด 24 ชั่วโมง.....เข้าใจไหม?” หอมแก้มนิ่มฟอดใหญ่ แอบขบติ่งหูเบาๆให้ขนลุกเล่น
“เข้าใจฮะ”
“ดีมาก งั้นไปอาบน้ำกันเถอะ ฉันต้องไปมหา’ลัย”
“ผะ...ผมอาบแล้ว” จีอาหน้าแดงจัดทันทีที่ผมชวนไปอาบน้ำ คิดอะไรลามกอยู่แน่ๆ
“หึหึ งั้นก็อาบอีกรอบล่ะกัน” ผมไม่รอฟังเสียงคัดค้านรีบอุ้มเด็กตัวเล็กเดินเข้าห้องน้ำทันที
.....ต้องทบทวนบทเรียนที่สอนไปเมื่อคืนกันหน่อย เดี๋ยวนักเรียนจะลืม หึหึ!.....
Sex Syndrome ● ขอโทษที...ที่ผมติด “เซ็กส์”
เด็กในมหา’ลัยพากันแตกตื่นที่เห็นผมเดินควงคู่มากับหนุ่มน้อยน่ารัก เพราะที่ผ่านมาผมมักจะควงสวยน้อยน่ารักหรือไม่ก็สาวสวยสุดเซ็กซี่ซะมากกว่า จีอาเองก็ดูตื่นเต้นไม่น้อยเหมือนกันที่คนในมหา’ลัยพากันมองแบบนี้
.....ช่วยไม่ได้ ผมมันคนดัง หึหึ.....
“กว่าจะเสด็จ”
“โทษทีว่ะ พอดีติวหนังสือให้เด็กอยู่เลยช้าไปไปหน่อย” ผมหันไปขยิบตาล้อเลียนจีอา.....เด็กน้อยหน้าแดงเชียว
“จีอาขยันเนอะ อ่านหนังสือก่อนเรียนด้วย” ตะวันที่ไม่รู้เรื่องอะไรเอ่ยชมจากใจจริง แต่จีอากลับหน้าแดงเข้าไปใหญ่ที่ถูกพี่แซว ผมกับไอ้นอสได้แต่สบตากันแล้วเบือนหน้าหนีแอบขำ
ผมกับไอ้นอสแยกไปส่งงานที่ตึกคณะโดยฝากจีอาไว้กับตะวัน ไม่รู้ว่าคิดถูกคิดผิดที่ปล่อยให้สองคนนั้นอยู่ด้วยกัน เพราะคณะผมมันเป็นดงสัตว์ป่า มีพวกหื่นกามสิงอยู่เยอะแยะ ขืนชักช้ากลับมาเด็กผมและเด็กไอ้นอสอาจจะเหลือแต่กระดูกได้
“กูเห็นนะ”
“เห็นเหี้ยอะไรของมึง”
“รอยที่คอจีอาน่ะ”
“รอยอะไร?” ชิบหายแหล่ว! ผมเผลอทำรอยไว้หรอวะเนี่ย
“อย่ามาทำโง่ปัญญาอ่อน เด่นซะขนาดนั้น”
“ยุงกัดเหอะ เมื่อคืนกูไม่ได้ฉีดยาไล่ยุง”
“ยุงตัวเท่าควายสินะ ถึงได้เป็นรอยใหญ่เบิ้มขนาดนั้น” ไอ้นอสหรี่ตามองเหมือนจับผิด รู้หรอกครับว่าแถไปก็เท่านั้นแต่ก็ยังอยากจะแถ!
“เสือก” เมื่อเถียงไม่ได้ก็ขอด่ากลบเกลื่อนไว้ก่อนล่ะกัน
“หึหึ ไหนบอกเด็กพ่อ มึงไม่ยุ่งไง”
“ก็ไม่ได้ยุ่ง”
“หลักฐานชัดขนาดนี้มึงยังจะตอแหลอีกนะ”
“ว่าแต่กูเหอะ มึงอ่ะเมื่อคืนนอนด้วยกัน แอบทำอะไรน้องซันซันรึเปล่า”
“สัดอย่าเปลี่ยนเรื่อง กูสุภาพบุรุษเว้ย!”
“สุภาพบุรุษหรือไร้น้ำยา?”
“ไอ้สัดนิกซ์!”
“ฮ่าๆ จี้ใจดำมึงล่ะสิ ระวังเห๊อะ...มคปด.เข้าซักวันแล้วมึงจะน้ำตาตก” ผมวางบอมบ์ไว้ลูกใหญ่ก่อนที่จะเดินหนีไอ้นอสลิ่วกลับไปหาสองคนนั้น ไอ้เพื่อนรักดูหน้าตาหงุดหงิดหัวเสียเป็นอย่างมาก
ชักช้าอยู่นั่น โดนคาบไปแดกแล้วผมจะหัวเราะให้!
ที่โต๊ะหินอ่อนจีอาและตะวันกำลังคุยกันอย่างสนุกสนาน แบ็คกราวน์มีไอ้พวกหื่นกามจ้องมองกันน้ำลายไหล ผมเดินปั้นหน้ายักษ์ไปยืนเท้าสะเอวใกล้ๆแล้วส่งสายตาไปมองพวกเสือหิวทั้งหลาย แต่ละคนรีบเปลี่ยนอิริยาบถกันรวดเร็วเยี่ยงจิ้งจกเปลี่ยนสี
“ป๋าว่าไงบ้าง?”
“ไม่ว่าไง ชมว่างานตะวันเรียบร้อยกว่าชองคนอื่น”
“ดีใจจัง”
“อย่างนี้ตะวันต้องเลี้ยงข้าวพวกเรานะ” ไอ้นอสบอกยิ้มๆ แอบเห็นนะว่าก่อนหน้านี้ที่มันเดินกลับมามีปล่อยรังศีอำมหิตใส่พวกที่มองตะวันไปแล้วรอบนึง
“ได้สิ! วันนี้ป๋าตะวันเลี้ยงเอง” ตะวันตบอกตัวเองปึ๊กๆ ไอ้นอสงี้ยิ้มหวานเชียว
“แล้วนี่คุยอะไรกันอยู่” ผมหันไปถามเด็กน้อยที่ดูร่าเริงเป็นพิเศษเมื่อได้มาเจอพี่ชายคนใหม่
“พี่ตะวันชวนผมมาเรียนที่นี่ฮะ พี่ตะวันบอกว่าจะติวให้เป็นพิเศษ”
“แล้วตะวันก็ถามน้องว่าโดนอะไรกัดมา.....เนี่ยเป็นรอยแดงเลย ห้องนิกซ์ยุงเยอะหรอ?” ผมถึงขั้นสะอึกไปไม่เป็นกันเลยทีเดียวเมื่อตะวันจิ้มๆที่รอยแดงบนต้นคอจีอาให้ผมดู
ไอ้นอสหลุดหัวเราะก๊ากแล้วส่ายหน้าเมื่อตะวันหันไปเลิกคิ้วเชิงถาม
ไอ้เพื่อนชั่ว!!
“แต่มันไม่คันนะฮะ” จีอาบ่นเบาๆบอกพี่ มือก็ลูบๆรอยแดงไปด้วย.....ผมล่ะเสียวสันหลังวาบ
“ไปซื้อของให้จีอากันเถอะ จะได้หาอะไรกินด้วย เดี๋ยวคนเยอะ” ผมรีบเปลี่ยนเรื่องชวนทุกคนไปเดินห้าง สองพี่น้องพยักหน้ารัวๆก่อนจะกอดคอเดินนำกันไปที่รถ
“หึหึ”
“หัวเราะอะไรครับไอ้คุณเพื่อนชั่ว”
“เปล๊า! กูแค่ขำสมภารที่แอบกินไก่วัดน่ะ”
“ไม่ได้แอบเว้ย!”
“เออ แต่กินในที่แจ้งเลยใช่มั๊ยล่ะ ฮ่าๆ” ไอ้นอสหัวเราะสะใจก่อนจะวิ่งหนีลูกตีนผม
.....มีเพื่อนแบบไอ้นอสที่มันน่ากลัวจริงๆครับ.....
+
+
+
+
+
ผมกับจีอาแยกตัวกันออกมาซื้อของ เลยโดนไอ้นอสแซวว่าคู่สามีภรรยาข้าวใหม่ปลามัน ไอ้ผมน่ะไม่สะทกสะท้านเท่าไหร่เพราะด้านพอ แต่จีอานี่สิเล่นแดงไปทั้งตัว
ซื้อของเสร็จเราก็ไปถล่มฟูจิกัน มื้อนี้คนที่ได้สิทธิ์เลือกคือจีอา น้องบอกไม่เคยกินอาหารญี่ปุ่น พี่ชายใจดีอย่างตะวันเลยสนองให้ซะเต็มคราบ
กินกันเสร็จผมก็ขอตัวพาจีอากลับคอนโด เพราะพรุ่งนี้จีอาต้องไปโรงเรียนแล้ว ผมเลยอยากให้น้องได้เตรียมตัวเตรียมใจก่อนที่จะไปเจอเพื่อนใหม่ๆ
“พรุ่งนี้จะได้ไปเรียนแล้ว ตื่นเต้นไหม?”
“ตื่นเต้นฮะ แต่...ผมกลัวจะไม่มีเพื่อน”
“ไม่ต้องห่วงหรอกหน่า ใครแกล้งมาบอกฉัน จะให้ไอ้นอสไปจัดการ ฮ่าๆ” ผมเอื้อมมือไปขยี้หัวจีอา อยู่ๆความรู้สึกอยากจูบก็วิ่งเข้ามา ผมโน้มตัวเข้าไปใกล้ริมฝีปากบางนั้น ก่อนจะบดจูบเบาๆ ไม่สนใจว่าตอนนี้เราอยู่กันในรถและกำลังติดไฟแดง
“คะ...คุณนิกซ์” จีอาเอ่ยเสียงแผ่ว ยิ่งทำให้อารมณ์ผมเตลิดไปไกล.....เริ่มซุกไซร้ซอกคอขาว มือสอดเข้าไปในกางเกงก่อนที่จะบีบขาอ่อนเบาๆ “ผะ...ผมมีเรื่องจะถามฮะ”
“หืม...ว่ามาสิ”
“คุณนิกซ์...ก็หยุดก่อนสิฮะ...”
“โอเค ว่ามา” ยอมละจากเด็กตัวขาวแถมยังตัวหอมอีกตะหาก จีอาถอนหายใจเบาๆแล้วทำให้ผมขำ
“อะไรคือคิสมาร์กหรอฮะ?”
“ห๊ะ!!!” ผมตกใจจริงจังนะครับ จีอารู้จักคิสมาร์กด้วยหรอวะ!
“ก็คุณนอสบอกว่ารอยที่คอผมคือคิสมาร์ก”
ไอ้นอส!!! แม่งงงงงงงงงงง ไอ้เพื่อนชั่ว!!!
“หึหึ ถ้าอยากรู้คืนนี้จะสอนให้” หอมแก้มนิ่มแล้วหันมาขับรถต่อ จริงๆผมอยากจะจอดรถข้างทางแล้วสอนทันที แต่ในรถมันแคบ ทำอะไรๆคงไม่สะดวกเท่าไหร่
“ผมจะรอนะฮะ” จีอายิ้มกว้างเหมือนเด็กได้ของถูกใจ แต่มันทำเอาผมแทบอยากเหาะกลับคอนโด!!
อย่ามาทำหน้าตาน่าปล้ำแบบนี้นะจีอา เดี๋ยวก็จับกดในรถซะหรอก!!!
PLEASE TBCอ่ะแฮ่ม!
ตอนนี้มีอะไรเล็กน้อยมาฝากด้วยค่ะ
กระป๋องเอาอิมเมจคุณนิกซ์และน้องจีอามาให้ดู
และอยากจะแชร์ความคิดเห็นกับทุกคนว่า
แต่ละคนมีอิมเมจของสองคนนี้เป็นใคร
บอกกันมาบ้างนะคะ 
