ผมเดินเข้ามายังสถานีตำรวจ เหล่าเจ้าหน้าที่ต่างทำงานอย่างขยันขันแข็ง เป้าหมายมีเพียงที่เดียวที่จะต้องไป
ห้องสอบสวน ผมเปิดประตูเข้าไปช้าๆ ก่อนที่จะเอ่ยทักคนที่รู้จักกันอย่างเบาๆ
“เซนต์ มังกร สบายดีไหมครับ”แจกยิ้มหวานให้ทันที หึหึ(มันหวานแน่นะ)
“อ้าว การ์ฟิล มาทำไมน่ะ”ถามเอี้ยไรครับ ไอ้คุณมังกร
“อ้าว วันนี้วันพิเศษจำไม่ได้เหรอ”เน้นๆให้ก็ได้
“วันอังคารเหรอครับ”เซนต์ครับ คุณมึงจะซื่อไปไหม
“เอ หรือ วันพระ แต่ปกติ การ์ฟิลก็ไม่ไปวัดนี่”โอเค สองตัวไม่จำ ไม่เป็นไร
“คือ วันนี้กลับบ้านเร็วหน่อยนะครับ”เอาฟระ ดีนะที่มีแฟนโหลนึง ยังเหลืออีกสิบตัวเฟ้ยย
ผมเดินเข้าไปในโรงพยาบาลอย่างไม่รีบร้อน แหม มีโทรลูกโป่งรูปหัวใจ ฮะ ฮะ ฮ่า คิดผิดที่ไปหา พวกตำรวจก่อน ก็นะ
เสือกที่ทำงานดันใกล้ที่สุด แต่ตอนนี้เป้าหมายเปลี่ยน ไม่มี๊ ไม่มีทางที่เขียวกับแพะจะไม่รู้ ว่าวันนี้วันอะไร โรงพยาบาลมี
แสงสีชมพูเต็มไปหมดแบบเน๊ หากแต่เมื่อไปถึง
“พรึ่บ!!!”เขียวกับแพะที่ตอนนี้กำลังเดินออกมาจากประตูห้องฉุกเฉิน ก้มคุยกับพยาบาลทันที
“ตอนนี้ อาการคนไข้ไม่ค่อยดี เดี๋ยวเตรียมผ่าตัดด้วยนะ
“หมอแพะ คนไข้มีอาการแทรกซ้อน เนื่องจากเป็นภูมิแพ้อยู่ก่อนประวัติแพ้ยาอยู่ด้านนี้”
“แย่จังเลยนะหมอเขียว เป็นภูมิแพ้ แล้วยังเป็นซี๊ส์อีก”
“ครับ งั้นเดี๋ยวลองปรึกษาหมอใหญ่ก่อนนะ”
“ง่ะ เอ่อ”ไม่กล้าเข้าไปหาอ่ะ เดี๋ยวญาติคนไข้กระทืบ
ยังคับ ยังไม่เป็นไร สี่ตัว เอ๊ย สี่คนไม่ได้เรื่อง ก็ยังมีอีกแปดชีวิตที่ยังจำได้ ช่ายๆๆ เอาฟระ เอาใครก่อน อืม ไปบ้านไก่
เลยแล้วกัน เมื่อผมมาถึงบ้านไก่ คนที่ออกมาเปิดประตูให้ คือจี๊ด
“อ้าว การ์ฟิล มาได้ยังไงเนี่ย”จี๊ดเอ่ยทัก พลางสวมกอดผมทันที
“คือ วันนี้อยากมาเจอน่ะ”บอกอ้อมแอ้มไว้ก่อน
“เหรอ?”แค่เนี๊ย แค่เนี๊ยเหรอ
เมื่อเดินเข้ามาในบ้าน ก็เห็นคุณหญิงแม่กับคุณพ่อประเทืองกำลังนั่งจิบชาอยู่
“สวัสดีครับ คุณหญิง สวัสดีครับ คุณพ่อประเทือง”ผมเห็นก็ยกมือไหว้ทันที
“สวัสดีจ้ะ การ์ฟิล”คุณหญิงยกมือไหว้ ตอนนี้คุณหญิงยอมรับผมเป็นลูกสะใภ้แล้ว แถมใจดีขึ้นอย่างมาก
“วันนี้มาหาใครเหรอคับ การ์ฟิล”ประเทืองเอ่ยทักอย่างนกรู้
“อ่ะ ก็หมดทั้งหกคนน่ะครับ”แหม อร๊ายย บอกว่าอย่าน่ารักไงครับคุณประเทือง
“อ๋อ วันนี้วันพิเศษสินะ แต่ว่าพวกนั้นจะรู้ไหมเนี่ย”คุณหญิงเพ็ญจันทน์เอ่อยเบาๆกับคุณประเทือง
“ไม่แน่ใจสิครับ ลูกผมท่าจะไม่ได้ แล้วลูกคุณหญิงสองคนหล่ะ”ประเทืองหันมากระซิบกระซาบ
“พวกนั้น บ้างานจะตาย ไก่ตอนนี้กำลังเล็งตลาดแถวอินโดจีนอยู่ ส่วยกุนก็เปิดอู่ซ่อมรถไม่สนใจใครหน้าไหนเสียด้วย”
“การ์ฟิล นี่ครับ”ประเทืองเรียกผมให้เดินเข้าไปหาทันที
“อะไรเหรอครับ”สงสัยหล่ะสิได้อะไร ผมรองแกะกล่องกำมะหยี่ดู อุ๊ยนี่มัน นาฬิกา แต่หน้าปัดฝังทำเป็นภาพอาร์ดรูปแฟน
สิบสองคนไว้
“ผมเห็นว่า วันนี้วันวาเลนไทน์ เลยเตรียมของขวัญให้ เอารูปทั้งสิบสองคนเป็นตัวแบบ อ๊ะการ์ฟิลลองกดปุ่มด้านข้างสิครับ
“ได้ครับ อ๊ะนี่มัน”สุดยอดม๊าก กดปุ๊บด้านข้าง ภาพสิบสองคนมีภาพไอ้การ์ฟิลเป็น Back Screen ทันที
“ขอบคุณครับ”
“ตายหล่ะ การ์ฟิลได้ของคุณประเทืองเสียสวยเลย ไม่รู้ของเดี้ยนจะสู้ได้ไหม”แหมยังเหมือนเดิม โรคไม่ยอมน้อยหน้าใครจริงๆ
คุณหญิงเพ็ญจันทน์เนี่ย
“แว๊ปป!!”โคตรแสบตาม๊ากมาก
“อันนี้เป็นสร้อยพลอยสิบสองสี ชั้นก็นะไม่ค่อยคิดอะไรเท่าไรแต่ให้ด้วยใจนะ”
“ขอบคุณครับ แต่เป้าหมายการ์ฟิลไม่ใช่เรื่องนี้หรอกครับ”ช่าย เป้าหมายไอ้การ์ฟิลไม่ได้มีไว้พุ่งชน แต่ตรูแค่อยากเจอ
พวกนั้นเฉยๆ คิดว่านะ
“งั้นก็ลองไปดูหล่ะกัน”
จากนั้นผมก็ลาพวกท่านออกมา หากแต่เดินไปได้สักพัก ก็เห็นคุณแม่อีกคนกำลังทำอาหารอยู่ นั้นคือ คุณแม่นวลเพ็ญ
(แม่ของกุนเค้าหล่ะ จำไม่ได้ไล่อ่านเอานะ)
“สวัสดีครับ คุณแม่นวลเพ็ญ”
“อ้าว สวัสดีจ้ะ วันนี้มาหาใครเหรอ คุณไก่ หรือว่า ลูกกุนจ้ะ อ๊ะ วันนี้วอกกับต่ายก็มานะ เห็นว่าตั้งแต่เปิดบริษัททนายความ
งานเยอะน่าดู”
“ง่ะ คือ ทุกคนน่านหล่ะครับ”
“อืม เอ๊ะ วันนี้ วันวาเลนไทน์นี่ อุ๊ยต๊าย แม่ไม่แน่ใจพวกนั้นจะจำได้หรือเปล่านะเนี่ย”
“ไม่เป็นไรคับ จำไม่ได้ก็ไม่เป็นไร”คุณแม่คร้าบบบ อย่าแช่งสิ เค้ากลัวนะ
“แต่แม่จำได้ เอานี่ แม่ไม่ได้มีเงินมากเท่าไรแต่นี่ก็ทำด้วยใจนะ”แม่นวลเพ็ญเดินไปเปิดตู้เย็น หยิบช๊อกโกแลตรูปหัวใจ
แต่ที่เด็ดกว่านั้นมันเป็นไวน์ช๊อกโกแลต แถมมีรูปพวกแฟนๆ สิบสองชิ้น แค่นั้นยังไม่พอ เด็ดกว่านั้น คือ
กล่องใส่เป็นรูปผม โอ๊ยย หัวจายจะออกจากตัวเลยคร้าบบบบ
“ขะ ขอบคุณม๊ากครับ”
“โอ๊ยเรื่องเล็กน้อยจะ ช๊อกการ์แล๊ดกินให้หมดนะ แต่กระดาษห่อน่ะเก็บไว้หล่ะกัน แม่ต้องให้คุณท่านสอนตั้งนานกว่าจะเป็น”
คุณท่าน คุณท่านไหนอ่ะ
“ใครเหรอครับ”
“อ๋อ ก็คุณท่าน สามีแม่กับคุณหญิงแม่เราไง”อ๋อ พ่อตากรูเอ๊ง เย้ยยย
“โห รบกวนไปไหมครับ”
“ไม่หรอก ท่านก็บอกว่า ตนเองเป็นผู้ชายไม่ค่อยเข้าใจเรื่องพวกนี้ แต่พอรู้ว่าจะทำให้ลูกสะใภ้การ์ฟิล มาเสนอแบบให้ใหญ่
เลย คุณหญิงท่านก็มาถาม เลยได้สองแบบนี้ไงจ้ะ”
“ง่า ฝากขอบคุณแทนด้วยนะครับ”
“จ้ะ ไปหาพวกนั้นเถอะ เดี๋ยวแม่จะเอาขนม และ น้ำชาดาจิรินไปเสริฟให้คุณหญิงก่อนนะจ้ะ”
“ครับ”
ปล.เดี๋ยวมาต่อให้นะครับ
โพลล์
หัวข้อ: DoZen Guys ศึกสุดท้าย สังเวียน(ห้องหอ) อวสานเเล้วครับ (อ่าน 363938 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก